Why do make the same mistakes twice when there are so many mistakes to choose from? (Oscar Wilde)

Why do make the same mistakes twice when there are so many mistakes to choose from? (Oscar Wilde)

Auteursrechten: MLi ™ MLi ™ is a trade mark of The Ribbon Company

R.V.V. Schiebroek ’94 Ve1 2e Klasse B Veteranen Seizoen 2009!2010

Vlnr staand: Onno Sonbeek, Max Havelaar, Remco Boshuizen, René van der Gaauw, Raymond Blatter, Sander Barto, Egbert Davids, Robert Verduyn, Cor Pijnenburg, Ronald Hoogenboom, Martin van de Lindt, Hans Peter Olthof, Rob Overgaauw, Jan Rotmans, Gerhard Snaathorst, Henk van den Berg (scheidsrechter). Vlnr zittend: Nourdin Chara, Rodrique van Genen, Alex Katz, Leo Boer, Henk van Oost, Giovanni Ostolani, David Huijzer, Ger Henkelman, Gerrit Overgaauw. Niet op foto: Wim Haring, Rien de Klerk

Blz 1


INHOUDSOPGAVE 1.

INFO SEIZOEN 2009!2010, 2E KLASSE B VETERANEN .................................................................................... 3 1.1 1.2

2.

SEIZOEN 2009!2010 (PART ONE) ................................................................................................................... 4 2.1 2.2 2.3 2.4 2.5 2.6 2.7 2.8 2.9 2.10 2.11

3.

EINDSTAND .............................................................................................................................................. 46 PERCENTAGE GESPEELDE WEDSTRIJDEN PER PERSOON, INCLUSIEF WISSELBEURTEN ................................................. 46 DOELPUNTENMAKERS, ABSOLUUT EN %......................................................................................................... 47 SCORINGSPERCENTAGE PER GESPEELDE WEDSTRIJD .......................................................................................... 47 GEMIDDELD AANTAL AFMELDINGEN EN WISSELS PER WEDSTRIJD ......................................................................... 47 GEREALISEERD AANTAL PUNTEN VERSUS MAXIMAAL AANTAL PUNTEN .................................................................. 48 AANTAL PUNTEN PER WEDSTRIJD EN CUMULATIEF ............................................................................................ 48

BEKER............................................................................................................................................................ 49 5.1 5.2 5.3

6.

SCHIEBROEK ’94 VE1 – SVC ’08 VE2: 5!1 ................................................................................................... 26 TAC ’90 VE2 ! SCHIEBROEK ’94 4:2!1 ........................................................................................................ 28 S.V. DUINDORP VE1 – SCHIEBROEK ’94 VE1: 1!5.......................................................................................... 30 ZESTIENHOVEN VE1 ! SCHIEBROEK '94 VE1: 1!4 ............................................................................................ 32 SCHIEBROEK ’94 VE1 – SEMPER ALTIUS VE1: 3!3 .......................................................................................... 33 LOOSDUINEN VE 1 ! SCHIEBROEK ‘94 VE1: 7!2.............................................................................................. 35 SEV VE1 ! SCHIEBROEK ’94 VE1: 4!4 .......................................................................................................... 37 SCHIEBROEK ‘ 94 VE1 – PKC ’85 VE2: 2!4................................................................................................... 38 SCHIEBROEK ’94 VE1 – TE WERVE VE1: 2!1 ................................................................................................. 40 EXCELSIOR MAASSLUIS VE1 ! SCHIEBROEK ’94 VE1: 3!4.................................................................................. 42 SCHIEBROEK ’94 VE1 – CELERITAS VE1: 11!2 ............................................................................................... 44

SEIZOENSOVERZICHT 2009!2010, 2E KLASSE B VETERANEN ..................................................................... 46 4.1 4.2 4.3 4.4 4.5 4.6 4.7

5.

SCHIEBROEK ’94 VE1 – ZESTIENHOVEN VE1: 2!4 ............................................................................................. 4 CELERITAS VE1 – SCHIEBROEK ’94 VE1: 0!1.................................................................................................... 5 SCHIEBROEK ’94 VE1 – TAC ’90 VE2: 2!4 ..................................................................................................... 7 SCHIEBROEK ’94 VE1 – S.V. DUINDORP VE1: 2!3............................................................................................ 9 SEMPER ALTIUS VE1 ! SCHIEBROEK ’94 VE1: 2!2 ........................................................................................... 11 SCHIEBROEK ’94 VE1 – SEV VE1: 7!3 ......................................................................................................... 13 TE WERVE VE1 – SCHIEBROEK ’94 VE1: 1!9 ................................................................................................. 15 SVC ’08 VE2 ! SCHIEBROEK ’94 VE1: 4!2 .................................................................................................... 17 SCHIEBROEK ’94 VE1 – EXCELSIOR MAASSLUIS VE1: 4!1................................................................................. 19 SCHIEBROEK ’94 VE1 – LOOSDUINEN VE1: 4!4.............................................................................................. 20 PKC ’85 VE2! SCHIEBROEK ’94 VE1: 1!1..................................................................................................... 23

SEIZOEN 2009!2010 (PART TWO) ................................................................................................................ 26 3.1 3.2 3.3 3.4 3.5 3.6 3.7 3.8 3.9 3.10 3.11

4.

SELECTIE SCHIEBROEK ’94 VE1...................................................................................................................... 3 DEELNEMERS COMPETITIE ............................................................................................................................. 3

SCHIEBROEK ’94 VE1 – BVCB VE1: 3!3....................................................................................................... 49 SEV VE1 – SCHIEBROEK ’94 VE1: 3!3 ......................................................................................................... 50 VOORSCHOTEN VE1 – SCHIEBROEK ‘94 VE1: 6!1........................................................................................... 52

INTERNATIONAAL ........................................................................................................................................ 54 6.1

F.C. LIGHTTECH – SCHIEBROEK ’94 VE1: 4!2................................................................................................. 54

BIJLAGE 1: STAR INN HOTEL, BUDAPEST, 3!6 JUNI 2010 ..................................................................................... 62 BIJLAGE 2: DE KNEET VAN KRALINGEN ................................................................................................................ 63

Blz 2


2.

SEIZOEN 2009!2010 (PART ONE)

2.1

Schiebroek ’94 Ve1 – Zestienhoven Ve1: 2!4 Titel: Dramatische start seizoen Datum: 26 september 2009 Opstelling: Max, Robert, Gerhard, Cor, Hans Peter, Martin, Remco, Egbert, Alex, Rob O, Onno Wissels: David, Henk O, Jan R, Leo, Ronald Niet gespeeld: Ger, Gio, René, Sander Verslag: Gestoken in een geheel nieuw tenue gingen de Eerste Veteranen roemloos ten onder en was het nemen van de elftalfoto het beste moment: de enige keer dat iedereen zijn positie hield. Doelpunten: Rob O (2*)

Het beste moment van vandaag

Blz 4


2.2

Celeritas Ve1 – Schiebroek ’94 Ve1: 0!1 Titel: 8.6 voor amusementswaarde en op de Schaal van Richter (The Katz Quake) Datum: 3 oktober 2009 Opstelling: Ronald, Egbert, Gerhard, Remco, Henk O, Rick, Hans Peter, Alex, David, Rob O, Onno Wissels: Jan R, Leo, Robert Niet gespeeld: Cor, Ger, Gio, Martin, René, Sander Verslag: Na de Kolossale Zeperd van vorige week tegen Zestienhoven stonden de Eerste Veteranen voor de opgave vandaag tegen Celeritas revanche op zichzelf te nemen. Dat zou bepaald niet eenvoudig wor! den. Afgelopen seizoen immers werd Schiebroek door Celeritas in Den Haag nog op een fikse neder! laag getrakteerd. Met licht Samengeperste Billen werd er dus richting het sportcomplex aan de Ley! weg getogen. Gaandeweg de rit liep het billenpersen alleen maar op. De Leyweg bleek zo ongeveer de langste weg in Den Haag te zijn en bovendien bezaaid met allerlei obstakels, zoals plotseling op! doemende flats, zaterdagmarkten etc. Het was zelfs zo erg dat de TomTom ervan volledig van slag raakte. Enigszins aan de late werd uiteindelijk het complex van Celeritas bereikt. Daar aangekomen had het Management van de Eerste Veteranen een nieuwe truc bedacht om duidelijkheid over de posities in het elftal te scheppen: de ene helft zat in Kleedkamer 4 en de andere helft in Kleedkamer 5. Helaas bleek er, net als vorige week in het veld, geen lijn in de verdeling te ontdekken. Maar goed, het idee is niettemin het verder uitwerken waard. In het veld viel er slechts ten dele lijn in het Schiebroekse spel te ontdekken. Wel werd duidelijk dat Schiebroek kampt met een oververtegenwoordiging van Linkspoten. Normaal gesproken brengt dit het gevaar van te veel creativiteit met zich mee, maar daar hoeven we in dit geval niet bang voor te zijn. Het gevaar schuilt vooral in een oververtegenwoordiging aan Links Gewicht. Vandaar dat er her en der wat Linkspoten over het veld waren verdeeld. Bovendien werd het overgewicht enigszins ge! neutraliseerd door de afgetrainde Rick, die de dreigende personele nood kwam lenigen. Bedankt!! De Goede Lezer zal begrepen hebben dat Schiebroek het bepaald niet makkelijk had tegen Celeritas. Niet dat Onze Haagse Vrienden zo veel beter waren. Zij waren vooral wat feller en fanatieker, hierbij gesteund door een Grens die er wel een hele vreemde interpretatie van buitenspel op nahield en een Scheids die deze Grens blindelings volgde. Overigens leidde dit allerminst tot vervelende toe! standen, want het geheel verliep in uiterst gemoedelijke sfeer. In deze voortreffelijke ambiance schiep Celeritas zich de beste kansen, maar had pech dat een schitterende kopbal op de lat eindigde, was bovendien een paar maal onnauwkeurig in de afwerking en trof het niet dat Onze Boomez weer eens in Bloedvorm verkeerde. Met name de redding vlak voor rust was van een ongekend hoog ni! veau. Dat de landing vervolgens wat aan de pijnlijke kant was, is slechts een detail. De Eerste Vete! ranen stelde hier niet zo gek veel tegenover. Dat kon ook niet anders, want er werd ontstellend veel balverlies geleden. De schatting is dat halverwege de eerste helft Schiebroek de bal niet langer dan een attoseconde, zijnde een miljardste van een miljardste seconde, in de ploeg hield. Dat het niet meer dat een schatting kan zijn, is trouwens niet zo vreemd, want 100 attoseconden is de kleinste eenheid van tijd die ooit door de mens is gemeten (februari 2004). Desondanks kreeg Schiebroek ook nog een paar kansjes, waaronder een uitstekend schot van Rick, maar daar bleef het wel zo’n beetje bij. Na rust veranderde er in eerste instantie weinig aan het op zich best amusante wedstrijdbeeld. Cele! ritas poogde snel een beslissing te forceren en trok met man en macht ten aanval. Dit resulteerde in

Blz 5


een ongeveer vijf minuten durende scrimmage voor het Schiebroekse doel. Maar nadat ongeveer al! le Schiebroekenaren een tevergeefse poging hadden gewaagd de bal weg te werken en even zoveel Hagenezen zonder resultaat hadden getracht de bal in het doel te krijgen, was het natuurlijk uitein! delijk niemand anders dan Onze Boomez, die zich over de bal ontfermde. Hierna was het Haagse Kruit zo ongeveer wel verschoten en begon Schiebroek steeds beter te spelen. Dit leidde tot een aantal uitstekende aanvallen en twee enorme kansen voor Onno, die in beide gevallen echter niet bepaald trefzeker was. Na een minuut of twintig lanceerde de zeer sterk ingevallen (niet te verwar! ren met “afgevallen”) Leopa een soort vuurpijl richting de Haagse verdediging. Deze raakte hiervan zo van de kook dat er pardoes over de bal werd gemaaid. Rick liet zich dit buitenkansje niet ontne! men (0!1). In de resterende tijd hield Schiebroek het hoofd koel en schiep zichzelf nog een aantal kansen. De mooiste was voor Rob O, maar die presteerde het om op een meter voor het doel over te schieten. Vlak voor tijd werd Alex net buiten de Zestien neergehaald. Behalve een, volgens uw Trouwe Seismoloog, schok van 8.6 op de Schaal van Richter (zie onderstaand overzicht) leverde het Schiebroek nog een laatste vrije trap op. Ook nu weer stond het Vizier van Rob O te hoog afgesteld. Zo kwam er een einde aan een uiterst amusante wedstrijd, waaraan in de kleedkamer(s!) de meest merkwaardige claims werden ontleend. Zo beweerde Alex een Kilometervreter te zijn. Nu is Uw Trouwe Journalist de laatste die aan het eetvermogen van Alex twijfelt (zelfs een blinde kan de ge! volgen zien), maar of dat kilometers zijn; daar mogen we met een gerust hart toch wel wat vraagte! kens bij plaatsen. Merkwaardig was ook dat ineens iedereen beweerde de wedstrijd in de tweede helft te hebben doen kantelen. Nee heren, het waren er slechts twee die de omslag mochten clai! men: Rick vanwege z’n doelpunt en Leopolanski vanwege zijn geweldige invalbeurt. In de kantine kreeg de wedstrijd het vervolg dat erbij hoorde. Er werd gezellig gekeuveld met de Celeritassers en de biertjes uit het Kratje van Jan R werden broederlijk met de tegenstanders gedeeld, terwijl ook de Hagenezen zich wat dit betreft niet onbetuigd lieten. Kortom, een prima middag met een Dikke Acht voor de amusementswaarde. Doelpunten: Rick

Nr 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Locatie Chili Prince William Sound Off W. Coast of N. Sumatra Kamchatka Off the Coast of Ecuador Rat Islands, Alaska Northern Sumatra, Indonesia Andreanof Islands, Alaska Sportpark Leyweg, The Hague, The Netherlands Assam, Tibet

Kracht 9.5 9.2 9.1 9.0 8.8 8.7 8.6 8.6 8.6 8.6

Datum 22!mei!1960 28!mrt!1964 26!dec!2004 04!nov!1952 31!jan!1906 04!feb!1965 28!maa!2005 09!maa!1957 03!oct!2009 15!aug!1950

Overzicht van de tien zwaarste aardbevingen sinds 1900 (Normally an earthquake is caused by the activity of the tectonic plates of the earth’s crust. An ex! ception is the earthquake in the Netherlands on the 3rd of October 2009. After profound research by the US Geological Survey this one appeared to be caused by the fall of Katz and is known as the Katz! Quake. Bron: USGS National Earthquake Information Center)

Blz 6


2.3

Schiebroek ’94 Ve1 – TAC ’90 Ve2: 2!4 Titel: Een luisterrijk treffen op mooi Kunstgras Datum: 10 oktober 2009 Opstelling: Max, Gio, Hans Peter, Cor, Henk O, Rick, Remco, Sander, David, Onno, Rob O Wissels: Ger, Leo, Robert Niet gespeeld: Alex, Egbert, Gerhard, Jan R, Martin, René, Ronald Verslag: Zo’n dertig jaar geleden zag de voorloper van de huidige Eerste Veteranen het levenslicht: Unicum 4, in de volksmond ook wel Het Bierde genoemd. Wie destijds gezegd zou hebben dat er aan de Haze! laarweg ooit op kunstgras zou worden gespeeld, was waarschijnlijk met Gillende Sirenes afgevoerd. Niet dat het nu rustig is in het veld. Verre van, zelfs. Waar de Oude Meesters de lucht vandaan ha! len, mag Joost weten, maar het gekrakeel is veelal niet van de lucht. Wat dat betreft, is er eigenlijk in die dertig jaar niets veranderd: vroeger immers ging je ook al naar Het Bierde luisteren. Maar goed, vandaag was het dan toch zo ver. De Eerste Veteranen maakten hun debuut op het Schiebroekse Kunstgras. Normaal gesproken, leverde spelen op kunstgras altijd een hoop gezeur op. Het Schie! broekse Kunstgras is echter van een dusdanig hoge kwaliteit dat er niets te mekkeren valt. Sterker nog, er werd zelfs naar uitgekeken. Waar ook naar werd uitgekeken, was de tegenstander van van! daag: het Haagse TAC ’90. Niet alleen neemt het de koppositie in, maar onze Haagse Multi Culturele Vrienden Club maakt er doorgaans ook een waar spektakel! en gekakelstuk van. Kortom, er kon van! daag weer eens ouderwets naar de wedstrijd worden geluisterd. Met Henk B als allesziende Scheids van Dienst was dit bovendien absoluut een zekerheidje. Veel minder zeker was de afloop van de wedstrijd. Al spoedig werd immers duidelijk dat Schiebroek het initiatief mocht nemen en dat TAC zich beperkte tot De Counter. Nou, die was levensgevaarlijk! Met name ook omdat Vriend Kaplan een zeer beweeglijk mannetje bleek en de Nummer Tien een fantastische voetballer was. Het gerucht gaat dat hij in Turkije betaald voetbal heeft gespeeld. Zou TAC beter betalen, dan? Is dat zwart of wit? Hebben we hier een zaak voor Blonde Geert W? Hoe het ook zij, bij de uitvallen moest Schiebroek alle zeilen bij zetten om geen averij op te lopen. Vooral Henk O en Gio zag je met de minuut (nog) ouder worden. Vooralsnog leverden de Haagse counters echter geen doelpunten op. Had Schiebroek wel het meeste balbezit, het rendement was helaas ni! hil. Ondanks dat er best een aantal aardige aanvallen met dito kansen waren te bewonderen. Zo schoot Rob O na een fraaie combinatie met Rick net voorlangs, terwijl Rick zelf even later in kansrijke positie naast kopte. Een minuut of tien hierna was ook Sander niet gelukkig in de afwerking met het hoofd. Zo zie je maar: met Sander is succes niet automatisch verzekerd! Na deze huzarenstukjes was het uit met Schiebroekse pret. Drie razendsnelle Haagse Counters leidden tot evenveel doelpunten, al gebiedt de eerlijkheid wel te zeggen dat de Schiebroekse verdediging nu niet bepaald uitblonk in kordaat ingrijpen. Anders geformuleerd: er werd flink gkltzkt (0!3). Vlak voor het einde van de eerste helft gebeurde het en kreeg Henk ‘Hawkeye’ B één van zijn tot ver buiten de grenzen van ons Melk! wegstelsel befaamde visioenen. Hij ziet dan dingen die een Gewone Sterveling niet ziet. In dit geval zag hij een TAC!se overtreding tegen de nietsvermoedende Rick en wees kordaat naar de penalty! stip. Nou, de gevolgen laten zich raden. Als door zwerm wespen gestoken, stoven de TAC!kers op Henk B af om hem in woord en gebaar hun ongenoegen over zoveel hen aangedaan onrecht duide! lijk te maken. Op zich lukte dat best aardig, maar Majoor Henk B, die in zijn leven wel voor Hetere Vuren heeft gestaan, hield stand en bleef onverbiddelijk naar De Stip wijzen. Nadat alle commotie

Blz 7


was gezakt, wist Rob O dit cadeautje te verzilveren (1!3). Even later leek de wedstrijd echt te ont! ploffen (nee, heeft niks met vesten te maken), toen een Haags doelpunt (overigens terecht) wegens buitenspel werd afgekeurd. Gelukkig was het vlak voor rust, zodat de ontploffing zeer lokaal uitviel in plaats van zich over het hele veld uit te strekken. Na rust leek het TAC!se gekrakeel gewoon verder te gaan toen er opnieuw (weer terecht) werd ge! vlagd voor buitenspel, al moet worden gezegd dat deze keer alleen het gemêleerde gezelschap Haagse fans langs de lijn een hoop kabaal en misbaar om niets maakte. In het veld bleef alles rustig, wat vooral het Schiebroekse spel ten goede kwam. Een hele reeks uitstekende aanvallen, combina! ties en kansen zag het daglicht. Zo legde Sander de bal terug in plaats van hard uit te halen en werd een schitterende inzet van Onno door de uitstekende Haagse keeper met de grootste moeite uit het doel gehaald. Vlak hierna kreeg Onno weer een enorme kans, maar treuzelde te lang. Iets was Hans Peter even later nog eens dunnetjes overdeed. Tussen de bedrijven door trachtte Rob O zijn naam als Lobke weer eens waar te maken, maar ook deze poging was geen succes. TAC bleef geduldig loe! ren op de counter en die kwam er, begeleid door luid gejubel vanaf de zijkant (een soort middagge! bed, maar dan anders), ook een paar maal. De mooiste was wel de counter waarbij de Nummer Tien zo ongeveer heel Schiebroek poortte. Gelukkig voor de Eerste Veteranen dreef hij zijn actie iets te ver door, zodat het uiteindelijk geen doelpunt opleverde. Dat kwam er overigens toch. Alleen deze keer via een cadeautje van Gio (1!4). Het slotakkoord van deze in alle opzichten boeiende wedstrijd was echter voor Schiebroek. Na een prachtige combinatie met Onno was het Rob O, die de 2!4 eind! stand op het scorebord liet zetten. Na afloop werd geconstateerd dat TAC toch wel de betere ploeg was vandaag, maar dat Schiebroek de doelpunten wel heel makkelijk weg had gegeven. Een puntje had er dan ook zeker in gezeten en was wel verdiend geweest. Tevens onthulde Cor het Geheim van de Pingel. Volgens hem was er aan een Schiebroeks shirtje getrokken en, ja, dat mag nu eenmaal niet. Op zich een plausibel verhaal. Zeker was het ook geloofwaardig omdat Cor geheel uitgerust uit Spanje was teruggekeerd, zodat aan zijn fenomenale waarnemingsvermogen niet getwijfeld werd. In Spanje is het fenomeen Cor overi! gens al helemaal doorgebroken, zoals uit onderstaande foto valt op te maken. Doelpunten: Rob O (2*)

Cor: doorgebroken in Spanje

Blz 8


2.4

Schiebroek ’94 Ve1 – S.V. Duindorp Ve1: 2!3 Titel: Brandhout van slechte kwaliteit Datum: 17 oktober 2009 Opstelling: Ronald, Robert, Ger, Remco, Gio, Egbert, Jan R, Hans Peter, David, Rob O, Cor Wissels: Alex, Henk O, Onno Niet gespeeld: Gerhard, Martin, René, Ronald, Sander Verslag: Er zijn van die wedstrijden die in theorie absoluut gewonnen moeten kunnen worden, maar waarvan je een voorgevoel hebt dat het ook heel anders uit kan pakken. Met zo’n gevoel stapte uw Trouwe Journalist vanmorgen vroeg uit zijn mandje. Stond Duindorp immers geen laatste met nul punten en hadden de Eerste Veteranen vorige week in de tweede helft niet uitstekend gespeeld? Dat moet kunnen, zou je denken. Maar toch…., juist als het lijkt te kunnen, gaat het, zo leert ons de geschie! denis, nogal eens mis met de Oude Meesters. De Eerste Veteranen hadden echter maling aan de les! sen uit het verleden en al helemaal geen boodschap aan de waarschuwende woorden van de zeer uitgebreide Technische Staf. “Sombermannen en Azijn Zeikers zijn jullie”, kregen zij naar hun hoofd. In de kleedkamer was de stemming dan ook opperbest met opmerkingen over Tob!Os en Jan R in de file. De heren waren verbaal weer eens uiterst scherp. Waarschijnlijk was iedereen vanwege de aan! vangstijd van de wedstrijd redelijk uitgeslapen, hoewel een enkeling het toch presteerde te laat uit de kleedkamer tevoorschijn te komen. De eerste twintig minuten leken het ongelijk van de Technische Staf te bewijzen. De Eerste Vetera! nen kregen kans op kans. De ene zo mogelijk nog groter dan de andere. In totaal werden in deze pe! riode acht uitgespeelde kansen geteld en gemist. Er moest dan ook een (fraai) afstandschot van Hans Peter aan te pas komen om de score te openen (1!0). En Duindorp? Dat moest in deze fase ho! pen op foutjes van Schiebroek. Die kwamen er wel, maar Max en de paal stonden een Haagse treffer in de weg. Wat er na de Schiebroekse treffer gebeurde, hebben we wel vaker gezien, maar zelden van een omvang zoals vandaag. De Eerste Veteranen stortten volledig in er werden bezocht door alle denkbare aandoeningen uit het Medisch Handboek voor de Beginnende Huisarts. Van Alzheimer tot de Ziekte van Creutzfeldt!Jakob. Het gevolg van dit alles was dat de Schiebroekenaren niet alleen de controle over Geest en Lichaam kwijtraakten, maar ook Tegenstander niet van Medespeler konden onderscheiden. Hierdoor stonden er plots twee Duindorpers helemaal vrij in het centrum van de Schiebroekse verdediging. Eentje om de bal in het doel te glijden en eentje voor het geval de eerste zou missen (1!1). Vlak voor rust kreeg Duindorp een volkomen terechte, maar onnodige pingel (1!2). In de rust was Schiebroek niet tot bezinning gekomen, zodat de Eerste Veteranen bleven doormod! deren met iets dat voor voetbal door zou moeten gaan. De Duindorpers hadden de weelde van een voorsprong dit seizoen nog niet mogen koesteren en streden voor wat ze waard waren. Dat was op zich ook niet echt veel, maar in elk geval meer dan de Schiebroekenaren. Zo veel meer, dat zelfs de 1!3 kon worden genoteerd. Hierna zette Schiebroek aan voor iets wat op een offensief zou moeten lijken en wist Onno zowaar te scoren (2!3). Hoewel het hemeltergend slecht was wat de Schiebroek! se Fans kregen voorgeschoteld, wisten de Eerste Veteranen zich hierna toch een paar grote kansen te scheppen en, geheel in lijn met de wedstrijd, natuurlijk te missen. Enige consistentie kon je Schie! broek dan ook niet ontzeggen. Wat je de Eerste Veteranen wel kon ontzeggen was inzet, beleving en een echte wil om te winnen.

Blz 9


Zo gingen de punten dus mee naar Duindorp en dropen de teleurgestelde Schiebroekse toeschou! wers af naar de kantine. “Brandhout en nog van slechte kwaliteit ook”, luidde de kernachtige sa! menvatting van een door de wol geverfde Schiebroek!watcher en zo kregen de Sombermannen en Azijn Zeikers (helaas) toch gelijk. N.B. Om de psychische druk op het elftal niet te vergroten, zijn in het verslag alleen de namen van de doelpuntenmakers genoemd en die van de kansenmissers weggelaten. Om dezelfde reden is het ge! klungel niet tot in detail beschreven. Dat zou bovendien enkele Terrabytes in beslag nemen en de website van Schiebroek overbelasten. Doelpunten: Hans Peter, Onno

Blz 10


2.5

Semper Altius Ve1 ! Schiebroek ’94 Ve1: 2!2 Titel: Dominee Egbert schenkt Punt en Zegen Datum: 31 oktober 2009 Opstelling: Ronald, Gio, Hans Peter, Rodrique, Egbert, Sander, Nourdin, Raymond, David, Onno, Rick Wissels: Leo, Max, Remco, Rob O Niet gespeeld: Alex, Cor, Gerhard, Ger, Jan R, Henk O, Martin, René, Robert Verslag: De Eerste Veteranen hadden twee weken de tijd gehad om geestelijk te herstellen van het Grote Fa! len tegen Duindorp. Hiertoe werden talloze beproefde methoden aangewend. De een vertrok spoor! slags naar Spanje en de ander liet zich twee weken niet zien om in een klooster zijn Zielenrust rust te hervinden. Weer anderen vertrokken naar Altenahr om gedurende de Wijnfeesten het verdriet te verdrinken met de lokale wijn en/of het plaatselijke bier. Er schijnt nog een wat merkwaardige Mas! kerade aan te pas te zijn gekomen, maar uiteindelijk is het Drinken helemaal gelukt. In de tussentijd was de Technische Staf druk bezig met een zoektocht naar versterking en sloeg keihard toe door Rodrique, Nourdin en Raymond uit de failliete boedel van Het Vijfde over te nemen. Nu zou je aan kunnen voeren dat de selectie van ruim twintig man wel erg breed is, maar vergeten wordt dat de meeste Eerste Veteranen nauwelijks bij machte zijn een hele wedstrijd te spelen (al denken de Zelf! verklaarde Sterren daar soms heel anders over). Vanuit dit perspectief wordt het aantal FTE’s van de Eerste Veteranen geraamd op ongeveer elf. Wat ook vaak over het hoofd wordt gezien, is dat het aantal afmeldingen gemiddeld genomen tamelijk hoog is. Ook vandaag was het weer prijs: negen ve! teranen hadden zich om uiteenlopende redenen afgemeld. Gelukkig dus maar dat niet alleen de drie ex!Vijfdenaren aan de selectie waren toegevoegd, maar dat ook Rick de gelederen kwam versterken. Dat was bepaald nodig, want de tegenstander van vandaag was Semper Altius. Een tegenstander waarmee in het recente verleden heroïsche veldslagen (in de goede zin des woords!!) zijn uitgevoch! ten die in de uitwedstrijden altijd op een Schiebroekse nederlaag uitdraaiden. Niet in de laatste plaats door toedoen van de Snelle Rijswijkse Huisfilosoof alias Henry Buitenzorg. Ondanks het psychologische voordeel van de thuisoverwinningen startte Semper met een enorme fout in de defensie. Helaas schrok Schiebroek zo van dit buitenkansje dat het niet kon worden verzil! verd. De minuten daarna werden door Semper benut om Henry Buitenzorg warm te laten draaien en na een minuut of zeven was het zover. Als een schicht speerde hij er vandoor en leverde een puike voorzet af die weliswaar in het doel werd gewerkt, maar vanwege buitenspel werd afgekeurd. Even later was het wel raak. Een laag schot van de linkermiddenvelder verdween buiten bereik van Ronald in het doel (1!0). Schiebroek snakte naar adem, verlangde collectief naar de IJzeren Long en kreeg even alle hoeken van het veld te zien. Toch was het een cadeautje dat Semper aan het tweede doel! punt hielp. Egbert kreeg de bal per ongeluk tegen zijn hand en De Scheids wees onverbiddelijk naar De Stip. Een soort Majoor Henk B actie, eigenlijk. De Middenvelder met de Rode Schoenen liet zich dit buitenkansje niet ontnemen en schoot hard en hoog in (2!0). Iedereen vreesde voor een totale Schiebroekse ineenstorting, maar die bleef wonder boven wonder uit. Sterker nog, de Eerste Vete! ranen begonnen te voetballen als in hun beste dagen. Snel ging de bal van voet tot voet en de ene na de andere aanval rolde op het Semperiaanse doel af. De mogelijkheden stapelden zich op, maar Schiebroek maakte regelmatig de fout de bal helemaal in het doel te willen brengen in plaats van eens lekker uit te halen. De uitdrukking ‘Postbode Voetbal’ was dan ook zeker op zijn plaats. Na een minuut of vijfentwintig deed Nourdin het toch anders en had meteen resultaat. Onze Oude Italiaan!

Blz 11


se Krijger gaf de bal voor, waarna Nourdin de bal op de pantoffel nam en fraai raak schoot (2!1). Schiebroek ging voor meer en zette Semper zwaar onder druk, maar moest ook alert blijven bij de gevaarlijke Rijswijkse counters. Een minuut of tien voor rust stoomde Egbert mee op naar voren en had een geweldige voorzet in gedachten. Dat werd het ook, met dien verstande dat de bal zich hal! verwege bedacht en met een schitterende boog over de graaiende keeper in het Semperiaanse doel verdween (2!2). In de rust bleek de thee op en kregen beide teams Energy Drink. Nou, uw Medisch Geschoold Ver! slaggever weet niet wat er nu werkelijk in de flesjes zat, maar feit was dat zowel Schiebroek als Sem! per geen schim meer waren van de ploeg van voor de rust. Met name Henry Buitenzorg maakte zich in woord en gebaar ernstig zorgen over het gedaalde spelpeil van zijn ploeggenoten. Af en toe ging dit gepaard met enkele zinsneden, die bepaald niet in de Heilige Schrift of de Koran worden aange! troffen. Ondanks het gedaalde voetbalniveau bleef de wedstrijd zeer de moeite waard om naar te kijken. Vooral omdat Schiebroek zich met het Postbode Voetbal toch nog de nodige kansen wist te scheppen (maar niet wist te benutten), en ook Semper via snelle counters een paar mogelijkheden kreeg. Gelukkig was Max net zo goed op dreef als tijdens de Wijnfeesten en sleepte Schiebroek door deze moeilijke momenten. Ook Rob O kende trouwens zijn moeilijke momenten en werd door Leo aangeduid als ‘Zoutzak’. Het merkwaardige was dat niet Rob O, maar Egbert zich aangesproken voel! de. Dit leidde tot een Klein Bijbels Citaat (een zogenoemd KBC!tje) van Egbert, die overigens als eni! ge Schiebroekse linksback van de afgelopen jaren Henry Buitenzorg in toom wist te houden. Dat is zeker een compliment waard. Even later zag Rob O een mogelijkheid tot een Schiebroekse aanval en maande Egbert met enige stemverheffing tot het maken van tempo. Binnen een vloek (!) en een zucht ontpopte Onze Egbert zich als een echte TV!Dominee en verdween onder het luidkeels decla! meren van enkele Oud Hebreeuwse Bijbelteksten uit beeld. Zo zie je maar, een Goed Christen ver! loochent zich niet. Het was trouwens wel het laatste wapenfeit van een uiterst onderhoudende wed! strijd. Onder het Kratje van Rodrique werd door iedereen geconcludeerd dat het weer eens een leuke wed! strijd was tegen een prima Semper en dat de puntendeling uiteindelijk terecht was. Lurkend aan zijn Fles Bier gaf ook Dominee Egbert zijn Zegen aan deze conclusie. Doelpunten: Nourdin, Egbert

Blz 12


2.6

Schiebroek ’94 Ve1 – SEV Ve1: 7!3 Titel: Ervaringscertificaat voor Henk O Datum: 7 november 2009 Opstelling: Ronald, Egbert, Remco, Cor, Henk O, Sander, Rodrique, Jan R, David, Rob O, Onno Wissels: Hans Peter, Nourdin, Raymond Niet gespeeld: Alex, Gerhard, Ger, Gio, Martin, René, Robert Verslag: De afgelopen weken was er regelmatig een reclamespotje op de televisie te zien waarin ten behoeve van het zogenoemde Ervaringscertificaat de slogan “Je groeit harder dan je denkt” wordt gebezigd. Voor de gemiddelde Eerste Veteraan is dit uiteraard een open deur van jewelste. Je hoeft maar even rond te kijken in de kleedkamer en je weet genoeg. Waar het in het spotje natuurlijk om gaat, is dat iemand door ervaring sneller wijzer wordt dan hij denkt. Kijk, en dat geldt nou net niet voor onze Voetballende Varanen. Hoe vaak is er niet in het Mes der Zelfoverschatting gelopen tegen een op papier mindere tegenstander? Uw Trouwe Verslaggever hoeft u alleen maar te wijzen op de wed! strijd tegen Duindorp, een paar weken geleden. Ook vandaag stond er weer zo’n risicowedstrijd op het programma, namelijk tegen het laag geklasseerde SEV. Niet dat Schiebroek nu zo hoog staat, maar het bekt zo lekker: “laag geklasseerd”. In feite is het gewoon zo dat SEV nog lager staat dan de Eerste Veteranen. Omdat er vorige week bovendien bij vlagen uitstekend werd gevoetbald, was er vandaag dus geen sprake van een Mes, maar van een heus Zwaard der Zelfoverschatting. Tot opluchting van de Schiebroek Watchers werd al snel duidelijk dat de Eerste Veteranen er van! daag niets voor voelden om in Het Zwaard te lopen. Van meet af aan werd de combinatie gezocht en vaak ook gevonden. Het gevolg was een serie prima aanvallen, waaruit vooralsnog niet werd ge! scoord. Vooral Rob O werd op gezette tijden geteisterd door de zeldzame aandoening Acute Staar. Toen hij door diverse toeschouwers geadviseerd werd even een bezoekje aan het Oogziekenhuis te brengen, liet hij luid en duidelijk weten dit welgemeende advies niet op te zullen volgen. Overigens bleef hij dit statement gedurende de wedstrijd te pas en te onpas herhalen. Rob O de la Tourette, als het ware. Na een minuut of twintig vielen hem de schellen van de ogen en rondde hij een uitsteken! de voorzet van David met een bekeken volley bekwaam af (1!0). Even later stond Rob O ook aan de basis van het tweede Schiebroekse doelpunt. Zijn corner werd door Sander met een formidabele kopstoot tot doelpunt gepromoveerd (2!0). Vlak hierna probeerde Sander zijn kunststukje te herha! len, maar raakte de rug van de tegenstander. Een tegenstander die overigens weinig meer in te brengen had dan wat plaagstootjes en risicovolle slidings. En werd het dan een keer echt gevaarlijk dan was daar altijd de vandaag simpel en foutloos spelende Henk O. Elke ingreep was goed en elke pass loepzuiver. Kort voor rust deed ook Onno nog een duit in het doelpuntenzakje door uit een scrimmage Schiebroek naar 3!0 te schieten. Na rust veranderde er eigenlijk niets aan het spelbeeld. Schiebroek bleef de betere partij en kansen missen, terwijl SEV zich beperkte tot verdedigen en wat uitvallen. Na een minuut of tien pikte Hans Peter de bal links van de Zestien op, passeerde wat SEVvers en schoot steenhard in (4!0). Daarna sloop er wat nonchalance in het Schiebroekse spel. Dit leidde niet alleen tot het missen van nog meer kansen, maar gaf SEV ook de gelegenheid tot het scoren van een tegentreffer. Uit een hoek! schop werd de bal van dichtbij binnengetikt (4!1). De Eerste Veteranen herpakten zich gelukkig met een paar mooie aanvallen. Nadat de ballen links en rechts over en naast het Leidschendamse doel

Blz 13


waren gevlogen, besloot Raymond het eens anders aan te pakken. Fraai kapte hij wat tegenstanders uit en schoot de bal met een perfecte krul in de, vanuit de keeper gezien, linkerhoek (5!1). Weer liet Schiebroek de teugels wat vieren en weer scoorde SEV uit een corner (5!2). Een kwartiertje voor tijd werd Rob O door Jan R met een mooie pass de diepte ingestuurd, passeerde vervolgens de keeper, belandde vrij ver naast het doel, maar schoot vanuit een moeilijke hoek toch raak (6!2). Even later verkleinde SEV de marge weer tot drie doelpunten (6!3), waarna Sander na een perfectie imitatie van een flipperkast door de SEV!defensie de stand op 7!3 bepaalde. Tijdens het Grote Natafelen met Vette Happen en een Kratje van Jan R werd uitgebreid stilgestaan bij het fenomeen Acute Staar. Omdat niemand aanvankelijk enig idee had hoe het komt dat Rob O hierdoor regelmatig wordt geteisterd, werd de befaamde Medisch Geschoold Arts van de Eerste Ve! teranen geconsulteerd. Hoewel ook deze niet helemaal zeker van zijn zaak was, is Acute Staar waar! schijnlijk het gevolg van het nuttigen van te veel Palinka’s. Deze conclusie is des te aannemelijker omdat de Medisch Geschoold Arts in deze ook als ervaringsdeskundige geldt. Tevens werd geconsta! teerd dat de overwinning van vandaag niet zozeer op conto van de doelpuntenmakers kon worden geschreven als wel op het geweldige spel van Henk O: superieur in al zijn eenvoud. Het eerste Erva! ringscertificaat zal dan ook binnenkort aan hem worden uitgereikt. Doelpunten: Rob O (2*), Sander (2*), Hans Peter, Onno, Raymond

Blz 14


2.7

Te Werve Ve1 – Schiebroek ’94 Ve1: 1!9 Titel: Te Wervelende Schiebroekse Veteranen en een HTP!tje Datum: 14 november 2009 Opstelling: Max, Gio, Hans Peter, Gerhard, Egbert, Raymond, Rodrique, Jan R, David, Nourdin, Rob O Wissels: Cor, Henk O, Onno, Remco Niet gespeeld: Alex, Ger, Martin, René, Robert, Ronald Verslag: Deze week gingen er diverse mails over de digitale snelweg om het belang van de wedstrijd tegen Te Werve te onderstrepen. Nogal overdreven natuurlijk, want er is van alles belangrijk op deze aard! kloot, behalve ons wekelijks gespartel op de groene mat. Maar goed, op zaterdagmiddag draait de wereld dan kennelijk toch twee maal drie kwartier om de Eerste Veteranen en vanuit dat oogpunt bezien, was het inderdaad een belangrijke pot: een soort zes!punten!wedstrijd. Nu is het algemeen bekend dat Schiebroek in dit soort wedstrijden de Overbekende Plank regelmatig enorm misslaat. Een niet zo gunstig voorteken dus. Daarbij kwam dat er op deze zaterdag een stormachtige wind stond. De meeste Eerste Veteranen gedijen in dit weertype doorgaans niet zo goed. Meestal wordt er dan besmuikt iets gemompeld over ‘adem afsnijden’. Een smoes van niks natuurlijk. Nul maal nul is nul en als je geen adem hebt, kan die ook niet worden afgesneden. Enfin, al met al geen reden tot een juichstemming vooraf. Tot overmaat van ramp liepen de Zelfverklaarde Sterren te mekkeren over de beperkte afmetingen van de kleedkamer. Maar ja, met vijftien van die Goddelijke Torso’s is elke ruimte al snel gevuld. Bovendien moet er niet gemauwd worden over accommodaties. Bij Schie! broek zien de kleedkamers er immers ook (nog) niet uit als paleisjes. Ook zijn de douches er zo hoog dat Epke Zonderland ze dolgraag wil gebruiken om zijn nieuwe oefening aan de Hoge Rekstok uit te proberen en is het water verdampt voordat het je haar raakt, zodat je met een mengsel van sham! poo en Salmonella bacteriën zit opgescheept. Alsof het allemaal nog niet genoeg was, bleek Onze Regulateur vandaag ook wat van slag en struikelde bij het declameren van de opstelling met de re! gelmaat van de klok over de namen. Vooral ‘Chara’ vormde een onneembare hindernis. Het zal geen verbazing wekken dat Schiebroek onder deze omstandigheden uiterst behoedzaam be! gon. Dit had het voordeel dat de bal zeer nauwkeurig van voet tot voet ging, maar als nadeel dat het tot weinig diepgang in het spel leidde. Na een minuut of tien gooide de Eerste Veteranen de schroom van zich af en zochten vol de aanval. Nu deed zich weer een volgend probleem voor, name! lijk een veelvuldig buitenspel lopende Nourdin. Nadere analyse wees uit dat hiervoor verschillende redenen zouden kunnen gelden. U mag zelf kiezen en meerdere antwoorden zijn mogelijk: De Grens van Te Werve had Vlagkramp De Scheids van Te Werve kende het Handboek Thuisfluiter uit zijn hoofd Nourdin is te snel voor de Gemiddelde Eerste Veteraan De dieptepasses werden te laat gegeven David meende het Ei van Columbus voor deze problematiek te hebben gevonden in de vorm van schoten op het doel. Helaas pakte dit wat ongelukkig uit en moesten de bewoners van de belenden! de flats regelmatig dekking zoeken voor laag overvliegende projectielen. Na een minuut of twintig brak Egbert de ban. Hij zag als enige op het juiste moment dat Nourdin weer eens in de startblokken stond en stuurde hem met een pass op maat richting het Haagse doel. Daar aangekomen rondde hij zijn loopwerk kundig af (0!1). Inmiddels had ook Gio zijn zinnen op een dergelijke actie gezet. Dat leek daadwerkelijk te gaan lukken toen hij als een ware Hermes de defensie van Te Werve op snel!

Blz 15


heid klopte en op weg naar een doelpunt was. Dat zou zijn eerste worden sinds de Val van Mussolini, maar dat maakt natuurlijk niet uit. Helaas stond niet alleen de boog van de Oude Italiaanse Krijger gespannen, maar ook zijn hamstring: al strompelend verliet Gio het strijdtoneel. Kort na dit voorval werd Nourdin perfect weggestuurd door Jan R en tekende voor de 0!2. Schiebroek had inmiddels de juiste flow te pakken en trakteerde zichzelf op een fikse reeks kansen. Uiteindelijk werd er slechts één van benut. Rob O passeerde op weergaloze wijze een aantal Te Wervers en trok de bal bekeken terug op de vandaag weer foutloos spelende Raymond, die de bal beheerst intikte (0!3). Hoewel er tijdens de rust gewaarschuwd werd voor zelfoverschatting begonnen de Eerste Veteranen ongeconcentreerd aan de tweede helft. Het bood Te Werve, dat tot dan toe nauwelijks gevaarlijk was geweest, de kans om enigszins terug in de wedstrijd te komen. Uiteindelijk was er wel een slip! pertje en balverlies van Jan R voor nodig om Onze Haagse Vrienden aan een treffer te helpen (1!3). Hierna was het Remco Time. Was Remco al een paar keer dreigend opgekomen, na een kwartiertje werd hij op pad gestuurd door Jan R. Waar iedereen een voorzet verwachtte, verraste Remco vriend en vijand met een fantastische lob, die over de handen van de Grabbelende Ballenvanger in het doel verdween (1!4). Dit was het sein tot een langdurige omsingeling van de Haagse Stellingen. Met name door het loop! en sloopwerk van Rodrique en Remco kwam Te Werve niet meer aan aanvallen toe, maar de Eerste Veteranen des te meer. Dit resulteerde in oogstrelende combinaties, waarvan die tussen Onno en Nourdin door de laatste koelbloedig werd afgerond (1!5). Korte tijd later lieten Remco en Onno zich van hun beste kant zien. Tot twee keer toe leverde Remco na een rush de bal bij Onno in en even zo vaak was Onno trefzeker. De eerste keer via een schitterende gekruld schot (1!6) en de tweede keer via een bekeken hoekprikker (1!7). Nog was het niet gedaan met de Schie! broekse pret. David had geleerd van zijn afzwaaiers in de eerste helft en probeerde het nu met suc! ces met een perfecte boogbal (1!8) en Onno tekende met een mooi schot uit de draai voor de 1!9. Na afloop bleek Te Werve niet echt blij te zijn met de (in hun ogen ‘te’) wervelende voetbalshow van de Schiebroekenaren. “Bij jullie thuis wordt het een heel andere wedstrijd”, zo werd de Eerste Vete! ranen voorspeld. Een waarheid als een koe natuurlijk. Inmiddels was de stemming tot recordhoogte gestegen en werden diverse Kratten vergezeld van Vette Happen gesignaleerd. Zelfs de Kantineda! me deelde in de feestvreugde en smeerde met gevoelige hand de Kroket van Ro in. Tja, welke dame wil dat nou niet? Gaandeweg de Derde Helft werd ook de reden van de aarzelende start van Onze Regulateur duidelijk. Hij had wat uurtjes slaap gemist doordat hij in de nacht van vrijdag op zaterdag met spoed naar het IJsselland Ziekenhuis was geroepen. Er was een donor gevonden en Onze Regu! lateur zou na jaren wachten eindelijk worden voorzien van een Haar Trans Plantje, een HTP!tje in vakkringen. De transplantatie, uniek vanwege het feit dat hij plaatsvindt via de Kruin, slaagde volko! men. Zou het dan toeval zijn dat Robert er vandaag niet was en dat National Geographic Television zaterdagavond met de mededeling kwam dat er in de Libische Woestijn een Kameel Zonder Schaamhaar was gesignaleerd? Nee toch?! Doelpunten: Nourdin (3*), Onno (3*), David, Raymond, Remco

Een HTP!tje Blz 16


2.8

SVC ’08 Ve2 ! Schiebroek ’94 Ve1: 4!2 Titel: Zure Nederlaag met String en een Goed Feest Datum: 21 november 2009 Opstelling: Max, Robert, Ger, Cor, Egbert, Nourdin, Hans Peter, Gerhard, David, Onno, Rob O Wissels: Alex, Raymond, Sander Niet gespeeld: Gio, Jan R, Martin, Remco, René, Rodrique, Ronald Verslag: Na de eclatante overwinning van vorige week moest er vandaag in Wassenaar worden aangetreden tegen SVC ’08. Een tegenstander die vorige zaterdag ook flink had huis gehouden bij Duindorp: 1!10. Een makkelijke opgave was dan ook niet te verwachten. Het sportcomplex van SVC vinden leek aan! vankelijk ook niet makkelijk (Robert was vrijdagavond al vertrokken om elk risico op te laat komen uit te sluiten), maar dat viel al met al nog wel mee. Aangekomen op het fraaie terrein van SVC, werd uw Trouwe Verslaggever met zijn neus op de Harde Feiten van zijn leeftijd gedrukt. Het was bijna op de dag af maar liefst 28 (!) jaar geleden dat hij daar tijdens een oefenpotje zijn schouderbanden scheurde en nog diezelfde zaterdagmiddag op de operatierafel van het Bronovo Ziekenhuis beland! de. Alsof die herinnering nog niet pijnlijk genoeg was, merkte de dienstdoende SVC!er in de Be! stuurskamer, zelf ook niet echt ‘piep’ meer, met twinkelende pretoogjes en onverholen plezier op dat uw Trouwe Journalist dan ook zeker de Oude Bram van der Kooij moest hebben gekend. Tja, dat is natuurlijk zeker het geval, maar dan praten we wel over de tijd dat de Oude Bram ons stevig toe! sprak als we de kratten weer eens tot aan het kantineplafond hadden leeggedronken. Ach, wat een elftal met coryfeeën als Grote Lab en Kleine Kuuk en ach, wat vliegt de tijd! Maar de realiteit van vandaag was dat de Eerste Veteranen aan moesten treden op een kunstgrasveld dat de vergelijking met dat van Schiebroek absoluut niet kon doorstaan. Bovendien was er sprake van een explosieve si! tuatie: op slechts een paar honderd meter er vandaan was een 100!ponder uit de Tweede Wereld! oorlog gevonden en die zou pas volgende week gecontroleerd tot ontploffing worden gebracht. Om geen Slapende Bommen wakker te maken, was Alex, de man met de grootste seismografische im! pact van de afgelopen decennia, vooralsnog uit de basiself gelaten. Ondanks het feit dat de SVC!ers er op de een of andere manier indrukwekkend uitzagen, toonde Schiebroek weinig ontzag voor SVC en trok direct het spel naar zich toe. Met een paar goede aanval! len werd de verdediging van onze Wassenaarse Vrienden op de proef gesteld. De defensie bleek niet al te voetbalkundig hetgeen het meest werd onderstreept door de Nummer Vier, die Onno regelma! tig voor een leuning aanzag dan wel de hardheid van de Onno’s enkels aan een soort TUV test on! derwierp. Gelukkig had de vanmiddag uitstekend fluitende Scheids van Dienst er doorgaans prima het oog in. Het geschoffel kon echter niet voorkomen dat Schiebroek een aantal goede kansen kreeg. Zo schoot Rob O net voorlangs, was Hans Peter een paar keer zeer dreigend en schoot Onno na een uitstekende actie iets te zacht in. Inmiddels was duidelijk geworden dat SVC het vooral moest hebben van de counter en van de loopwonders Nummer Veertien en Nummer Dertien. De laatste leek trouwens verdacht veel op Kuifje, terwijl Egbert als zijn trouwe hondje Bobby natuurlijk niet van zijn zijde week. Nadat de Eerste Veteranen dus een paar kansen hadden verprutst, sloeg SVC binnen vijf minuten twee maal toe. Eerst mocht de SVC!se middenvelder in alle rust een hoek uitzoeken en laag inschieten (1!0) en vervolgens stond de hele Schiebroekse defensie verkeerd dan wel een Geitje te dekken, zodat de bal simpel binnengetikt kon worden (2!0). In de resterende twintig minuten van de eerste helft bleef Schiebroek bij vlagen uitstekend combineren en de tegenstander regelmatig vastzetten. Dit leidde eerst tot een kans voor Rob O, maar die zag zijn fraaie lob net over het Wasse! Blz 17


naarse doel gaan. Even later was het wel raak. Onno en Hans Peter legden een schitterende combi! natie op het kunstgras, die door Hans Peter perfect werd afgerond (2!1). Niet lang na de rust sloeg SVC weer toe en weer werd er door Schiebroek vooral toegekeken toen er van grote afstand werd uitgehaald. Max kreeg nog wel een hand achter de bal, maar dat bleek niet voldoende (3!1). De Eerste Veteranen gingen op jacht naar de aansluitingstreffer, maar verzuimden de kansen in doelpunten om te zetten. Hans Peter had even last van zijn Chocolade Been, Raymond kopte te zacht in en Rob O was even de draad kwijt toen hij meende met de binnenkant van zijn voet terug te moeten spelen op de Wassenaarse doelman. Doordat de aansluiting van achteruit niet he! lemaal perfect verliep, begon het veld voor de Gemiddelde Eerste Veteraan astronomische vormen aan te nemen. Dit was natuurlijk een kolfje naar de hand van de Wassenaarse Loopwonders, maar die werden met Schiebroeks kunst! en vliegwerk voorlopig in bedwang gehouden. Tot een minuut of twintig voor tijd. Een counter bracht de Schiebroekse verdediging in opperste staat van verwarring. Max leek hierin nog enige orde te kunnen scheppen, maar uit een scrimmage werd de bal uiteinde! lijk toch in het Rotterdamse doel gewerkt (4!1). Schiebroek was nog een paar keer dreigend, maar het was alleen Nourdin die met een schitterend schot doel wist te treffen (4!2). Het slotakkoord was echter voor de in het laatste half uur ingevallen Alex. Na een actie op snelheid (nou ja, waarvan het de bedoeling was om hem op snelheid uit te voeren) greep de Bult van Capelle kermend van pijn naar zijn Ham String. De schrik sloeg de toeschouwers om het hart en uw TD had het gsm!nummer van Pieter van Vollenhoven, onze veiligheidsexpert, al in de aanslag. Je moet er toch niet aan denken dat het Seismografisch Wonderkind daadwerkelijk omvalt met zo’n Honderd Ponder in de buurt. Zie je de krantenkoppen al voor je? “Honderd Kilo richt via Honderd Pond bloedbad aan” of woorden van gelijke strekking. Maar goed, gelukkig liep het allemaal zo’n vaart niet en kon Alex nog net de dug!out bereiken. Tijdens de Nastoot en de Schaal van Henk O was de eensluidende conclusie dat de Eerste Veteranen vandaag punten hadden verspeeld en op de overbekende Zure Nederlaag waren getrakteerd. Geluk! kig dat de vervelende nasmaak ’s avonds werd weggespoeld op het feest bij Schiebroek. Weliswaar moest uw Oorlogscorrespondent het festijn voortijdig verlaten, maar de eerste playset van de band met nummers van de Doors, Kaiser Chiefs en U2 waren ongetwijfeld de voorbode van een geweldig feest. Vincent en Melvin: petje af voor de organisatie en volgend jaar weer! Inmiddels zaten Gio en Alex al lang en breed in het vliegtuig naar de Belgrado om zich door de Servische Kruidendokter Ma! riana Kovacevic met placentavocht van paarden aan hun Stringetjes te laten behandelen. Zou Alex z’n visitekaartjes bij zich hebben? Doelpunten: Hans Peter, Nourdin

Blz 18


2.9

Schiebroek ’94 Ve1 – Excelsior Maassluis Ve1: 4!1 Titel: Regelmatige overwinning Datum: 28 november 2009 Opstelling: Max, Robert, Ger, Remco, Egbert, Sander, Rodrique, Jan R, David, Nourdin, Rob O Wissels: Gerhard, Hans Peter, Onno, Raymond Niet gespeeld: Alex, Cor, Gio, Henk O, Martin, René, Ronald Verslag 1 : Omdat de A1 moest wijken voor de sterren van Veteranen 1 kon afgelopen zaterdag op het kunst! gras op ‘prime time’ genoten worden van de daden van de zelfbenoemde sterren tegen Excelsior Maassluis. Een paar seizoenen geleden was dit nog een geduchte tegenstander en ook nu gaf de plaats op de ranglijst geen reden tot gerustheid. Omdat Onno zich net voor het beginsignaal meldde, werd de aanvalslinie in de eerste helft gevormd door Nourdin en Rob O. Dat bleek een gouden greep. Soepel combinerend rolde de ene na de andere aanval op het doel van de Maassluisenaren af. Nadat Nourdin en Sander de stand op 2!0 hadden gebracht, werd de mooiste aanval van de dag, misschien wel van het seizoen tot nu toe, afgerond door Nourdin. Een combinatie over een aantal schijven waarbij de laatste mooie pass van de voet van Rob O kwam, leidde tot de 3!0 ruststand. Van Excelsior Maassluis was tot op dat moment weinig vernomen. Ook de bekwame leiding van Henk B mag niet onvermeld blijven. Na enige wissels, waarbij er nog een interessante discussie ontstond over waar een wisselspeler zich dient op te houden (volgens de één de in dug!out in trainingspak en stand!by, volgens de ander ach! ter het glas in de kantine in burger), bleek de tweede helft een tegenvaller. Wellicht speelde de te! genwind een rol, maar van het soepele spel van de eerste helft was niet veel over. Desondanks werd er nog een handvol kansen gecreëerd, waarvan er slechts één tot een doelpunt werd gepromoveerd. Daarvoor had Excelsior echter nog een keer weten te profiteren van totale verwarring in de defensie van Schiebroek en zo alsnog de eretreffer op het bord gekregen. De drie punten waren welkom aan de Hazelaarweg met de confrontaties met de twee ongeslagen koplopers in het verschiet. Doelpunten: Nourdin (2*), Sander (2*)

1

Integraal uit het dagboek van David

Blz 19


2.10

Schiebroek ’94 Ve1 – Loosduinen Ve1: 4!4 Titel: De Twee Henken krijgen Eerste Veteranen niet klein Datum: 5 december 2009 Opstelling: Max, Cor, Ger, Remco, Egbert, Nourdin, Hans Peter, Rodrique, Raymond, Rob O, Onno Wissels: David, Gerhard, Leo, Robert Niet gespeeld: Alex, Gio, Henk O, Jan R, Martin, René, Ronald, Sander Verslag: Toen uw Trouwe Verslaggever vanmorgen de gordijnen openrukte, zag hij wat deze week dagelijks was te zien: een gestaag neergutsende regen. De kans was dus tamelijk groot dat de Topper van vandaag tegen de nog ongeslagen koploper Loosduinen zou worden afgelast. De Eerste Veteranen zouden hun kunsten deze zaterdag immers niet op het speciaal daarvoor aangelegde veld moeten vertonen, maar op ‘gewoon’ gras. Echter, door een speling van Het Lot werden de Oude Meesters toch geacht op te treden op het kunstgras, zodat de wedstrijd wel degelijk doorging. Dat kwam op zich niet slecht uit, want hoewel er de laatste weken niet altijd was gewonnen, werd er wel vaak re! delijk tot goed gespeeld; dus dat gaf de Schiebroekse Burger moed. Het grote aantal afmeldingen, waarvan die vanwege een Trombosebeen de meest opmerkelijke en meest vervelende reden was, vormde weliswaar een minpuntje, maar met de Bekwame Brede Selectie zou dit toch op te vangen moeten zijn. En dat bleek ook wel, want Schiebroek trok zich weinig aan van de ongeslagen status van Loosdui! nen en combineerde er vrolijk op los. Loosduinen stond als aan de grond genageld en kon alleen maar naar de Dartele Eerste Veteranen kijken. Nadat Rob O al een paar keer dreigend was geweest, was het na een minuut of zeven raak en bekroonde hij een prachtige solo met een dito schot (1!0). Dit was het sein tot een ware omsingeling van de Loosduinense vesting, al moest Schiebroek blijven oppassen voor de counter. Met name het Snelle Spitsmuisje in de punt van de aanval en de Nummer Dertien bleken hierbij gevaarlijke heerschappen. Maar goed, Schiebroek had in deze fase verreweg het beste van het spel en reeg de fraaiste aanvallen en kansen aaneen. Zo leverde Rob O een per! fecte voorzet af, maar kon Onno de bal met zijn hoofd niet genoeg vaart meegeven om de keeper te verontrusten. Even later soleerde Onno langs een paar Loosduiners en trok de bal uitstekend voor. De keeper grabbelde mis, maar Nourdin schrok hier zo van dat hij van alles raakte, behalve de bal. Vervolgens was het de beurt aan Hans Peter om eens even flink te missen. Na een prima actie van Rob O passeerde Hans Peter alles en iedereen, en hoefde de bal alleen maar in het doel te schuiven. Jammer genoeg verloor hij zich in iets wat het midden hield tussen de befaamde Javaanse Sabeldans van Robert en een nieuwe variant op Tapdansen waarvoor de leden van Riverdance zich bepaald niet zouden schamen. Kort hierop stond hij aan de basis van een schitterende aanval die eindigde met een Punter van Rob O in het zijnet. Even later werd de Schiebroekse aanvalsdrift dan toch be! loond. Rob O werd door Remco met een bekeken steekballetje vrijgespeeld en rondde beheerst af (2!0). Een verrassende monsterzege lag, gemeten aan het aantal kansen, in verschiet. Langzamer! hand verloor Schiebroek evenwel de greep op de wedstrijd en na een klein half uurtje moest Max als sluitstuk van een scrimmage dan toch echt handelend optreden. Hij deed dat trouwens met verve. Niet veel later sprintte het Loosduinense Spitsmuisje er vandoor en kon door Remco nog net worden gestopt. Dit ging gepaard met een tuimelpartij in De Zestien waarbij de Loosduiner enigszins onge! lukkig op zijn schouder terecht kwam. Hierdoor leek het allemaal erger dan het was. De Loosduiners schreeuwden moord en brand om een pingel, waarop Scheids Henk B besloot Grens Henk O te con!

Blz 20


sulteren. Dit duurde even, want de afstand van de middenstip tot de kruising van achter! en zijlijn is voor Henk B van interstellaire afmetingen. Maar goed, aldaar gearriveerd, was het advies van Senior Consultant Henk O om een pingel aan Loosduinen toe te kennen. Nu weten we allemaal dat Henk O een Liefhebber van Duinen is en voor zijn natuur! en diervriendelijke levenswijze hebben we de grootste bewondering, maar om deze voorkeur door te trekken naar Loosduinen gaat wel erg ver. Hoe dan ook, Onze Loosduinense Vrienden lieten zich dit buitenskansje natuurlijk niet ontnemen (2! 1). Bijna had Schiebroek het antwoord direct klaar. Eerst trof Rob O het zijnet en vervolgens produ! ceerde Hans Peter, na een door hemzelf opgezette fantastische aanval met Onno en Rob O, een mis! ser die kwa uitvoering nauwelijks onderdeed voor zijn eerdere exemplaar. Hierna belandde Schie! broek in een mindere fase. ‘Twee keer raken en dan balverlies’, leek het devies te zijn geworden en binnen twaalf minuten nam Loosduinen afstand van Schiebroek. Eerst liep Cor wat uit te bollen van een fles Rioja en diverse dwarsliggende Tapas en kon het Spitsmuisje de stand gelijktrekken (2!2). Vervolgens begon de Loosduinense aanvalsleider aan een geweldige solo die, in combinatie met en! kele missers in de Schiebroekse verdediging, leidde tot de 2!3. Een minuut of wat later werd het nog erger en counterde Loosduinen naar de 2!4. Kort voor rust kwam Schiebroek wat terug en scoorde Onno na een prachtige aanval met Hans Peter, Rob O en Nourdin uit de rebound de 3!4. Dit viel de Loosduiners toch wat rauw op hun dak en uw Scherpe Scribent bespeurde zo links en rechts wat frustratie bij Onze Loosduinense Collega’s. Het gevolg hiervan was dat het Spitsmuisje na een dood! lopende counter als een dolle op Ger inliep en hem uit de wedstrijd schopte (zie foto). De Nummer Dertien piepte nog dat er niets aan de hand was, maar daar zullen we verder maar geen woorden aan vuil maken. In de tweede helft betrok Loosduinen begrijpelijkerwijs de verdedigende stellingen en liet het initia! tief aan de Eerste Veteranen. Aanvankelijk leverde dit niet veel op, maar na een minuut of vijftien vond Schiebroek eindelijk een gaatje in de Loosduinense defensie. Samen met Nourdin zette Rodri! que een schitterende aanval op. Rob O leek voor de ‘slagroom op de taart’ te gaan zorgen, maar zag zijn schot via de paal uit het doel caramboleren. Veel meer gevaar leverde het Schiebroekse initiatief jammer genoeg niet op. Loosduinen kon aanvallend echter ook niet veel meer uitrichten. Vooral omdat het Spitsmuisje goed in bedwang werd gehouden door Remco en Egbert. Hier had hij kenne! lijk niet zo op gerekend, want bij elke vermeende overtreding deed hij alsof hij slachtoffer was van de meest vreselijke zelfmoordaanslagen. Hierbij even vergetend dat hij zelf Ger uit de wedstrijd had geschopt. Tja, zo ben je een gerespecteerd en gevreesd aanvaller en zo een VO!tje (Vervelend On! derdeurtje) met een Beperkt Korte Termijn Geheugen. Schiebroek liet zich er niet door van de wijs brengen en bleef proberen te voetballen. Dit lukte wonderwel toen Leopa een perfecte steekbal op Rob O afleverde. Met de snelheid van 1,5 TeV (Tera!elektronvolt) aan energie, hiermee het record van de International Linear Collider verpulverend, sprintte hij op het Loosduinense doel af en trok de stand gelijk (4!4). Schiebroek koesterde daarna het punt, maar kreeg het nog even benauwd toen Henk B na een vermeende fout van Remco op het VO!tje, die weer eens met veel misbaar was gaan liggen, Henk O ging consulteren. En ja hoor, onze Tob!adviseur raadde een vrije trap aan op de rand van de Schiebroekse Zestien. Gelukkig smoorde het schot in de muur en kon uw Trouwe Verslagge! ver weer rustig in de dug!out plaatsnemen. De rust was van korte duur, want vanuit zijn ooghoek zag hij hoe Leopa, na enkele keren op zijn enkels te zijn getrapt, weer een steekpass wilde geven (zie fo! to). Echter nu met de Ballen van de Enkeltrappende Nummer Dertien. Onze Bekwame Scheids vond het echter allemaal welletjes en floot professioneel voor het einde. Na afloop waren er natuurlijk weer de befaamde bieren (deze keer een Kratje van Gio) en Vette Hap! pen van Henk O en Cor. Tijdens het natafelen, was men het er over eens dat er vandaag toch wel gewonnen had kunnen en moeten worden. Aan de andere kant was er wel degelijk een topprestatie geleverd: de koploper plus De Twee Henken hadden de Eerste Veteranen niet klein gekregen. Om dergelijke risicowedstrijden in het vervolg te voorkomen, werd besloten Beide Henken aan Ierland te verkopen. Daar smacht men sinds de wedstrijd tegen Frankrijk naar dergelijke goed samenwerkende

Blz 21


duo’s, aan wier ogen werkelijk niets ontsnapt. De aanbieding is voor de doorgaans armlastige Ieren niet te versmaden: “Twee halen, geen één betalen”. De deal wordt begeleid door ProPartner. Doelpunten: Rob O (3*), Onno

De Gevelde Ger en Leopa vlak voor het ‘Raakmoment’ (Bron: Foto’s Christa)

Blz 22


2.11

PKC ’85 Ve2! Schiebroek ’94 Ve1: 1!1 Titel: Grote Opening voor karig bedeelde Eerste Veteranen Datum: 12 december 2009 Opstelling: Max, Robert, Gerhard, Cor, Egbert, Sander, Remco, Raymond, David, Nourdin, Rob O Wissels: Hans Peter, Leo, Onno, Rodrique Niet gespeeld: Alex, Ger, Gio, Henk O, Jan R, Martin, René, Ronald Verslag: Afgelopen donderdagavond kreeg de TD van de Eerste Veteranen de schrik van zijn leven. Maar liefst drie Kneus Varanen (een zeer recent ontdekte soort) begaven zich op het trainingsveld. Even had hij de indruk naar het sprookje van de Drie Kleine Biggetjes te zitten kijken. “Het zou toch niet zo zijn dat Martin, Alex en Gio echt iets serieus in de zin hebben en zaterdag in de Topper tegen PKC ’85 aan willen treden?”, dacht de verbouwereerde TD, zich nog maar eens een Koude Klets inschenkend om het trillen van de zenuwen wat te camoufleren. Al snel bleek dat van een rentree gelukkig geen sprake kon zijn. Martin strompelde na een minuut of twintig als een Krom Hoepeltje van het veld, terwijl Alex een fractie later als een aan Lager Wal geraakte Zeerob naar de kant krabbelde. Gio hield het weliswaar wat langer vol, maar dat kwam omdat diens Bewegingen vooral Schijn waren. Zo kon het gebeuren dat Schiebroek vandaag in een op papier (dat wel natuurlijk) sterke opstelling kon aan! treden. Dat was ook wel nodig, want ‘PKC thuis’ vormt al jaren een geduchte tegenstander waarte! gen het lastig is om punten te pakken. Vaak ook vanwege de specifieke rol van de Scheids. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Henk B door de Ierse bond erop uit werd gestuurd om op dit punt eens polshoogte te gaan nemen. Niet alleen staat PKC te boek als een lastig te bestrijden opponent, maar ook als een vereniging waar het wat eten betreft goed toeven is. Veel Schiebroek!fans hadden alleen al daarom de moeite van een gang naar het PKC!terrein genomen. Al snel werd echter duidelijk dat het ook kwa voetbal een leuke wedstrijd zou worden. De Eerste Ve! teranen begonnen voorzichtig, maar werden fel op de huid gezeten door de PKC!ers. Ondanks de verbetenheid van PKC ontspoorde het duel geen moment. Niet in de laatste plaats door de vandaag nagenoeg foutloos fluitende Scheids van Dienst, die alles onder controle had. Chapeau! Daar kunnen zijn verwanten in Noord!Waziristan nog een puntje aan zuigen! Gedurende de eerste tien minuten speelde de wedstrijd zich voornamelijk af op het middenveld, waar Raymond een uitstekende partij op de mat legde, en waren er niet of nauwelijks uitgespeelde aanvallen te signaleren. Daarna ont! stonden er wat mogelijkheden voor Schiebroek. Zo verdween de bal bijna in het doel nadat de PKC! keeper de bal tegen de rug van de goed doorjagende Nourdin had geschoten en wist Rob O een aan! tal fraaie kapbewegingen geen succesvol vervolg te geven. In de tussentijd hadden de Eerste Vete! ranen kennisgemaakt met de twee zeer snelle, sterke en in de counter levensgevaarlijke PKC!spitsen. Na het aarzelende begin bezorgden zij de Schiebroekse defensie handen vol werk, maar vooralsnog werden zij goed in bedwang gehouden door Egbert en Cor. Kort nadat Rob O jammer genoeg niet had kunnen profiteren van een vreemde uitloopactie van de PKC!goalie gingen de Eerste Veteranen opzichtig in de fout en werd de bal ingeleverd bij één van de watervlugge aanvallers. Deze liep alles wat Schiebroek was eruit en waar iedereen een voorzet verwachtte, knalde hij in de korte hoek raak (1!0). Even later kreeg PKC na een uitstekende aanval weer een kans, maar Max wist het gevaar met de voet te keren. Net als de eerste vijftien minuten werd in het laatste kwartier van de eerste helft het speelveld verkleind tot ongeveer de middencirkel (je zag Henk B jaloers naar de Scheids kijken), waar pittige duels werden uitgevochten. Dit leidde aan beide kanten tot veel balverlies, maar van!

Blz 23


wege de grote inzet en strijdlust van zowel PKC als Schiebroek had niemand genoeg lucht om erover te mekkeren en bleef het ook nog eens leuk om naar te kijken. Na de rust, waarin uw TD de profetische woorden sprak “meer schieten; die keeper kan er geen klo! te van”, leek het in eerste instantie of er weinig zou veranderen. Dat bleek echter een misvatting, want gaandeweg de tweede helft werden de Eerste Veteranen sterker, terwijl ook het snelle PKC Spitsenduo veel minder in de melk te brokkelen had. Het Schiebroekse overwicht leidde na een mi! nuut of tien tot een prima kans voor Rob O, maar die zag zijn venijnige schuiver net voorlangs het doel gaan. Dat ‘voorlangs gaan’ kon niet bepaald gezegd worden van David en Cor, die in een overij! verige poging de bal weg te werken keihard met de koppen tegen elkaar knalden. Gelukkig liep geen van beiden ernstige averij op of het moest zijn dat Cor ineens zijn oriëntatievermogen kwijt was (zie foto). Anders valt het niet te verklaren dat hij plots op de linksbuitenplaats opdook in plaats van zijn gebruikelijke rechtsbackpositie in te nemen. Na enige aanwijzingen van de TD belandde de Rots van Marbella godzijdank weer op zijn vertrouwde plaats in het rechter verdedigingsblok. Na dit voorval schakelde de Eerste Veteranen zowaar nog een tandje bij en begon PKC steeds meer te wankelen. Dit tot afgrijzen van de PKC!kolonie naast het veld, die zich verbaal, maar helaas onverstaanbaar, behoorlijk roerde. Dat gold trouwens ook voor de aanwezige Schiebroek!fans met dien verstande dat die weliswaar te verstaan waren, maar vooral een hoop onzin uit kraamden. Maar goed, alles bij elkaar was het een niet ongezellig gekrakeel van jewelste. Gedurende de laatste twintig minuten be! reikte het gekakel een dusdanig aantal decibel dat een willekeurige legbatterij in Barneveld er wel een mortuarium bij leek. In deze fase werd PKC door Schiebroek zwaar onder druk gezet en een se! rie goede kansen was het gevolg. Onno liet een verdekt schot los dat door de PKC!doelman vakkun! dig uit het doel werd geranseld en even later kopte Cor uit een hoekschop van Rob O te zacht in. Kort hierop had Hans Peter een enorme kans op de gelijkmaker, maar hij bleek niet meer in huis te hebben dan hetzelfde kunstje van vorige week. Even later werd een poeier van Raymond van de lijn gehaald en schoot Rodrique schitterend in. Iedereen telde de gelijkmaker al, maar met een meester! lijke redding tikte de PKC!keeper de bal uit de linker bovenhoek. Hiermee de Profetische Gaven van uw TD gedecideerd naar het Rijk der Fabelen verwijzend. Uiteindelijk was, na een fraaie voorzet van Rob O, een schot van Nourdin uit een moeilijke hoek hem toch te machtig (1!1). Als antwoord op de enige kans van PKC in de tweede helft was Nourdin vlak voor het laatste fluitsignaal zelfs nog dicht bij de verdiende winnende treffer, maar zijn pegel caramboleerde via de handen van de keeper, de paal en de lat uit het doel. Uiteraard werd er na afloop onder het genot van broodjes Kip Kerrie van Rodrique en Gouden Rak! kers van Raymond, Martin en Nourdin uitgebreid nagetafeld. Iedereen, ook Onze Pakistaanse Vrien! den, was het er over eens dat het een bijzonder goede wedstrijd was geweest die Schiebroek eigen! lijk had moeten winnen. Als Pleister op de Wonde werden de vandaag karig bedeelde Eerste Vetera! nen door PKC getrakteerd op een eervolle uitnodiging voor de Grote Opening (zie foto). Wie kan de! ze kans verzilveren? Doelpunten: Nourdin

Blz 24


Een licht gehavende Cor denkt aan De Grote Opening: geen oriëntatieverlies dus

Blz 25


3.

3.1

SEIZOEN 2009!2010 (PART TWO)

Schiebroek ’94 Ve1 – SVC ’08 Ve2: 5!1 Titel: Geen koude start voor Eerste Veteranen Datum: 6 februari 2010 Opstelling: Max, Gio, Ger, Remco, Egbert, Sander, Jan R, Rodrique, David, Nourdin, Rob O Wissels: Alex, Gerhard, Hans Peter, Henk O, Onno, Raymond, Robert Niet gespeeld: Cor, Martin, René, Ronald Verslag 2 : Afgelopen zaterdag konden de spelers van het Eerste Veteranenelftal voor het eerst sinds het kerst! reces en de winterstop weer aantreden voor een competitiewedstrijd. Blijkbaar had het gemis aan wedstrijden bij de gehele selectie geleid tot een ontembare lust om te gaan voetballen. Behalve Cor, die vanwege de sangria zijn aansluitende vlucht wel gemist zal hebben, of gewoon zon voor zijn geld had gekozen, Ronald, die af moet wachten wat de geneesheren over zijn knie te melden hebben en René, die een vaste plek voor of achter de bar lijkt te ambiëren, was iedereen aanwezig. De kleed! kamer puilde daardoor uit met achttien man. De tegenstander van vandaag, SVC ‘08, had ons in de wedstrijd in Wassenaar nog getrakteerd op een vrij kansloze nederlaag, die mede veroorzaakt werd door de inzet van een aantal spelers aan hun kant die zowel qua snelheid als qua leeftijd ons hun hielen hadden laten zien. Wellicht was het late aanvangstijdstip dit keer de oorzaak dat deze spelers er nu niet bij waren (zij moesten voor het donker thuis zijn) en wellicht had de winter toch ook slachtoffers gemaakt in de rest van de selectie van SVC ‘08, want zij wisten slechts tien man op de been te brengen. Een uitgelezen kans dus om de drie punten aan de Hazelaarsweg te houden. Tenminste daar zou je in normale omstandigheden van uitgaan, maar de kenners weten inmiddels ook wel dat zekerheden in het voetbal, en dan vooral bij de Eerste Veteranen, niet bestaan. Deze keer echter leek er geen vuiltje aan de lucht. Zelfs met het bedachtzame tempo van VE1 werd er in de eerste helft meer dan een handvol open doelkansen gecreëerd. Deze bleken vooral aan Rob O niet besteed. Zijn schoten misten de precisie, wat we zullen toeschrijven aan een winterdipje. Zijn voorzetten leken eenzelfde precisie te ontberen, de bal zeilde op enkele decimeters langs het doel (zouden het dan toch pogin! gen geweest zijn de bal in de verre hoek te krullen?), maar door attent reageren van Egbert, die met een hoofd vol kater de bal lenig in de bovenhoek wist te koppen, en Nourdin, die met de voet snel reageerde, kon Rob O wel twee assists op zijn naam schrijven. Dat het Rob O niet meezat, bleek wel toen hij op eigen kracht de hele verdediging en keeper uitspeelde en zijn inzet niet in het lege doel zag verdwijnen, maar via de binnenkant weer terug het veld zag inspringen. Na de rust kwam een geheel vernieuwd elftal in de Kunstwei, maar het leek wel of Schiebroek daar aanvankelijk zelf meer last van had dan de tegenstander. Een venijnig schot dat onder de lat leek te verdwijnen, kon door Max met een katachtige reactie uit het doel geranseld worden. Even leek het er op of SVC dan toch een kans zou krijgen op een aansluitingstreffer, maar ook de verse krachten wisten na die eerste wat moeizame minuten de tien man uit Scheveningen weer onder druk te krij! gen. De krachten vloeiden langzaam weg bij de tegenstander en daar wisten Raymond, na een mooi steekpassje van Onno, Hans Peter en Rob O (jawel!) gebruik van te maken.

2


Blz 26


Uw verslaggever, die één en ander in de tweede helft van de kant had bekeken, vond het daarbij wel mooi geweest. Zo miste hij nog wel de eretreffer die blijkbaar aan de gasten gegund werd. Een goede overwinning op een sterk(er) geachte tegenstander, waardoor de plaats in de subtop van de ranglijst weer wat verstevigd is. Doelpunten: Egbert, Nourdin, Raymond, Hans Peter, Rob O

Blz 27


3.2

TAC ’90 VE2 ! Schiebroek ’94 4:2!1 Titel: Het hoofd van Egbert en de Katz zijn viool Datum: 6 maart 2010 Opstelling: Max, Robert, Ger, Remco, Egbert, Raymond, Hans Peter, Rodrique, David, Nourdin, Onno Wissels: Gio Niet gespeeld: Alex, Cor, Gerhard, Henk O, Jan R, Martin, René, Rob O, Ronald, Sander Verslag 3 : Het terrein van TAC ’90 ligt redelijk verborgen in een woonwijk in Den Haag. Wellicht was dat de re! den dat een groot deel van de coryfeeën van Veteranen 1 moeite hadden het speelveld te vinden. De aftrap was gepland voor 14.30 uur en rond die tijd kwam het merendeel van de veteranen pas opdagen. Omdat de kleedkamers op flinke loopafstand van de velden liggen (men wordt veronder! steld in de naastgelegen school zich om te kleden), kwamen de spelers van Veteranen 1 dus ruim na de geplande aanvangstijd het veld oplopen. De scheidsrechter was daar al licht door geagiteerd, maar gelegenheidsaanvoerder Egbert (hij was nl. als eerst op het veld) wist de lieve vrede te bewa! ren. Het betekende wel dat een groot gedeelte van de basiself zonder warming up aan het duel moest beginnen. Dat was de eerste tien minuten ook voor alle toeschouwers zichtbaar: veel foute passes, te laat bij duels (of helemaal niet aanwezig bij beoogde duels) en lankmoedig ingrijpen. Laat! ste man Ger had eigenlijk niet willen spelen, hij was mentaal al in Marbella, en dat leidde ook tot de eerste tegengoal. Een zogenaamde ziekenhuisbal van Ger op een medespeler naar keuze werd via wat gekluts uiteindelijk opgepikt door een speler van TAC ’90 die Max daarna onberispelijk omspeel! de. Er hing een duidelijk zweem van buitenspel aan het doelpunt, maar grensrechter Henk meende dat het ‘gekloot’ in de verdediging een afstraffing verdiende en weigerde aldus ook te vlaggen. De treffer bleek echter wel een wake!up call voor Schiebroek, men begon beter en vooral feller te spelen wat leidde tot een ongelooflijk aantal buitenspel situaties rond de verdediging van TAC. De spelers van TAC hadden er, wellicht door hun verlengde warming up, duidelijk zin in vandaag en gin! gen met energie ten strijde. Daarbij werd de grens van het toelaatbare meer dan eens overschreden en hoewel de scheidsrechter daar netjes voor floot, meende hij daar echter geen sancties en/of waarschuwingen tegenover te willen stellen. Het gevolg was dat de spelers van TAC zich niet geremd wisten door de leiding. Uit een corner wist Raymond de bal met een boog in het vijfmeter gebied te verlengen, wat leidde tot veel onrust in de verdediging van TAC. Egbert hield zijn hoofd erbij en met een fluwelen zweef! duik wist hij de bal in de hoek te koppen: 1!1. Het gevoel was dat er meer in zou zitten voor Schie! broek. Helaas bleek dit niet conform de werkelijkheid. Een fel duel tussen Remco en de spits van TAC werd mede door getrek en hands gewonnen door de Hagenees die daarna de bal ook over de lijn wist te frommelen. Vlaggenist Henk had ditmaal de onrechtmatigheden luid en duidelijk waargeno! men en stak zijn vlag resoluut in de lucht. De scheidsrechter van dienst weigerde echter zijn assistent te consulteren en keurde de treffer goed. Het hoeft geen betoog dat dit bij Schiebroek tot enig on! genoegen leidde wat men ook verbaal uitte. Het antwoord van TAC was het opvoeren van de irritan! te overtredingen en het verbaal uitdagen van Schiebroek. In een vlaag van intelligentie besloot de scheidsrechter op dat moment dan ook voor de rust te fluiten. Terwijl de twee teams als kemphanen het veld verlieten op weg naar de kleedkamer, bleek aldaar Alex te zijn gearriveerd voor zijn tweede

3


Blz 28


helft. Tevergeefs, zo bleek, want unaniem werd besloten dat de tweede helft schriftelijk afgedaan zou worden. Alex bleek dus voor de Katz zijn viool de lange reis naar Den Haag te hebben afgelegd (met dank aan Onno voor de mooie woordgrap). Leider Leopa en gelegenheidsaanvoerder Egbert gingen na afloop nog in lange onderhandelingen met de scheidsrechter, wellicht in de ijdele hoop dat er een beter papieren resultaat uit gesleept zou kunnen worden. Uiteindelijk bleken de pitchers met bier in de kantine prima te smaken, net als de kipkluifjes en zo konden we er ook getuige van zijn dat een kaartspelletje bijna uit de hand liep. Licht ontvlambaar zullen we maar zeggen. Doelpunten: Egbert

Blz 29


3.3

S.V. Duindorp Ve1 – Schiebroek ’94 Ve1: 1!5 Titel: Een ‘groene’ overwinning en meters na de wedstrijd Datum: 13 maart 2010 Opstelling: Max, Gio, Cor, Remco, Henk O, Robert, Jan R, Hans Peter, Raymond, Onno, Rob O Wissels: Alex, David, Egbert, Gerhard, Martin, Nourdin, Rodrique, Niet gespeeld: René, Ger, Ronald, Sander Verslag: Door omstandigheden was het alweer enige tijd geleden dat uw Trouwe Verslaggever de Eerste Ve! teranen had kunnen bewonderen. Vol verwachting stuurde hij dan ook vandaag richting de Hout! rustlaan in Den Haag, waar tegenstander Duindorp resideert. Vol verwachting was hij ook omdat er tegen de Duindorpers het een en ander goedgemaakt moest worden. Immers, in de thuiswedstrijd werden de Hagenezen in het eerste half uur volkomen van de mat gespeeld, maar miste Schiebroek de mooiste kansen. Vooral Rob O deed zijn uiterste best het legendarische record ‘kansen missen’ van Hans S, gevestigd in het seizoen 1989!1990 in de nipt met 10!0 verloren wedstrijd tegen Xerxes, te evenaren dan wel te verbeteren. Het eind van het liedje was dat Duindorp er op 17 oktober j.l. met de drie punten vandoor ging. Verder was uw Trouwe Correspondent benieuwd of het spelen van één helft, zoals vorige week tegen TAC het geval was geweest, de nieuwe standaard in het voet! bal zou worden. De Eerste Veteranen zijn tenslotte in het verleden wel vaker trendsetters gebleken. Aangekomen op het complex van Duindorp wachtte er een aangename verrassing. De kantine ademde een echte voetbalsfeer en speciaal voor Frank waren er stoelen van Riet klaargezet. Jammer dat Riet er nu wel was, maar Frank weer niet. Zo wordt het nooit wat met het dekken van Riet door Frank. Langzaam (vooral dat), maar zeker stroomden de Eerste Veteranen binnen. Het werden er uiteindelijk zo veel dat er in ploegendienst moest worden omgekleed. In de kleedkamer heerste er een gezonde strijdlustige stemming en werden de meest uiteenlopende onderwerpen aangesneden. Van de Chauffeur van Einstein tot Natte Nijlpaarden en de ervaringen van de Eerste Veteranen met deze in clubverband levende en soms agressieve diersoort. Nadat Leopa, vandaag vermomd als hoofdrolspeler uit de serie CSI Miami, de opstelling had gedeclameerd, spoedden de Eerste Vetera! nen zich naar het veld. Direct na het beginsignaal van de 86!jarige (!) Scheids leek Schiebroek korte metten te gaan maken met Duindorp. Na een pass van Jan R stormde Rob O op het Haagse doel af, maar trof het zijnet. Hij zou toch niet weer…….? Aanval na aanval rolde richting de Duindorpse Veste, maar bleef veelal ver voor de doelmond in goede bedoelingen steken. Dat was merkwaardig, want de Haagse verdediging leek nu niet bepaald onneembaar en beschikte over van alles, behalve snelheid. Na een klein kwar! tiertje drong dit ook tot Jan R door en hij wist de Duindorpers zowaar op snelheid (het gebrek eraan, uiteraard) te kloppen. Hij trok de bal keurig terug op Onno, die Schiebroek op voorsprong zette (0! 1). Duindorp protesteerde nog wel voor buitenspel, maar dat werd door de uitstekend leidende Scheids terecht niet gehonoreerd. De toeschouwers verwachtten vervolgens een voetbalshow van de Eerste Veteranen. Dat pakte echter heel anders uit. Schiebroek zakte diep weg en sloeg enorm aan het rommelen. Met name Jan R maakte regelmatig in woord en gebaar duidelijk dat er vooral simpel gespeeld moest worden. Daar begreep uw Trouwe Verslaggever niets van: simpeler kon een! voudigweg niet, want elke bal werd gewoon bij de tegenstander ingeleverd. Ook Egbert was door deze opmerking in opperste staat van verwarring gebracht: probeert Schiebroek een keer zo min mogelijk energie te verspillen en ‘groen’ te voetballen, vindt Jan R het weer niet goed. Ook de Blz 30


Scheids wilde er het fijne van weten en begon steeds dichter in de buurt van Jan R te kruipen om zo toch maar niets van diens Wijze Woorden te hoeven missen. Diverse contactmomenten waren dan ook het gevolg. Nadat de verwarring was overgewaaid, zette Schiebroek toch nog even aan met On! no en Rob O in de hoofdrol. Eerst scoorde Rob O de 0!2 en vervolgens bediende hij, na een mooie aanval opgezet door Robert en Jan R, Onno op maat (0!3). Vlak voor rust profiteerde Hans Peter nog van een geweldig misverstand in de Haagse defensie en liet de bal tergend langzaam over de doellijn hobbelen (0!4). In de rust werd er flink gewisseld, maar dit kwam het Schiebroekse spel bepaald niet ten goede. Kort na de hervatting waren de Eerste Veteranen via Nourdin en Rob O nog wel twee keer gevaarlijk, maar dat was het dan wel. Het niveau daalde met een duizelingwekkende snelheid. Het was zelfs zo erg dat Duindorp het initiatief naar zich toetrok en Schiebroek onder druk zette. Met name rechts! buiten Boniek kreeg er steeds meer zin in en ontpopte zich als een ware plaaggeest voor de Schie! broekse verdediging. Niet zo zeer door zijn snelheid, maar vooral door zijn irritante gedrag. Dit werd zelfs Paella Cor wat te gortig en deze liet op vaderlijke toon weten dat Boniek’s gedrag toch echt niet door de beugel kon. Dat vonden de Duindorpers zelf trouwens ook. Enfin, Schiebroek knoeide er lus! tig op los en de verdediging begon steeds meer op de befaamde gatenkaas te lijken. Uiteindelijk wist Duindorp hier via een schitterend schot van te profiteren (1!4). Daarna misten de Hagenezen een aantal fraaie kansen. Sommige door eigen knulligheid, maar de meeste door sterk keeperswerk van Max, die zich als enige Schiebroekenaar aan de malaise wist te onttrekken. Een minuut of twintig voor tijd gaf de Scheids om geheel onduidelijke redenen een pingel aan Duindorp, maar die werd door Max naast gekeken. Daarna was het over en uit met de Haagse pret en kreeg Rob O nog één opleving: via een fraai afstandsschot liet hij de 1!5 aantekenen. De laatste vijf minuten leken in het teken van de rentree van Martin te gaan staan. Nauwelijks had hij echter een voet op veld gezet of de Scheids blies op advies van Jan R af. Hiermee was de kortste invalbeurt aller tijden een feit. Maar het was wel een foutloze! Na afloop werd tijdens het douchen de discussie over Nijlpaarden nog even voortgezet. Tevens werd ingegaan op de vraag waarom Jan R zo’n aantrekkingskracht op Oude Scheidsen uitoefent. Een een! duidig antwoord hierop werd helaas niet gevonden. In de kantine van Duindorp vond trouwens een vreemde wisseltruc plaats en moest Egbert zijn kratje omruilen voor meters bier. Een goed voor! beeld doet volgen en zo werden er vanmiddag door de Eerste Veteranen toch nog voldoende meters gemaakt. Ook de sterk leidende Scheids kwam nog even zijn Decimetertje pakken. Uiteraard naast Jan R. Doelpunten: Rob O (2*), Onno (2*), Hans Peter

Blz 31


3.4

Zestienhoven Ve1 ! Schiebroek '94 Ve1: 1!4 Titel: Een overwinning met kramp Datum: 20 maart 2010 Opstelling: Max, Robert, Gerhard, Cor, Egbert, Alex, Hans Peter, Rodrique, David, Nourdin, Onno Wissels: Henk O, Jan R, Raymond, Rob O Niet gespeeld: Ger, Gio, Martin, René, Remco, Ronald, Sander Verslag: Helaas had uw Trouwe Journalist geen tijd om vandaag de pen ter hand te nemen. Wel zag hij schit! terende aanvallen en doelpunten van Hans Peter, Nourdin (geweldige pegel) en Rob O (actie en prachtige schuiver en een mooie kogel in het dak van het doel). Het was wel een beetje flauw dat niemand Rodrique wilde helpen toen hij negen man aan de zijlijn trachtte te passeren en vervolgens met kramp uitviel. Doelpunten: Rob O (2*), Hans Peter, Nourdin

Blz 32


3.5

Schiebroek ’94 Ve1 – Semper Altius Ve1: 3!3 Titel: Alex bezorgt Eerste Veteranen een punt Datum: 27 maart 2010 Opstelling: Max, Gio, Ger, Remco, Egbert, Raymond, Rodrique, Hans Peter, David, Onno, Martin Wissels: Alex, Gerhard, Henk O, Rob O, Robert Niet gespeeld: Cor, Jan R, Nourdin, René, Ronald, Sander Verslag: Na de galavoorstelling van vorige week tegen Zestienhoven waren de verwachtingen hoog gespan! nen. Zelfs Fer, oud!thuisfluiter en ex! Lobello, kon er de winterslaap niet meer van vatten en besloot maar eens een kijkje te nemen bij de Megasterren. Hij was niet bepaald de enige, want het was druk langs de lijn en iedereen keek uit naar het nodige spektakel. Immers, een pot tegen Semper Altius met de snelle JoJo in de gelederen staat altijd garant voor sensatie en plezier. Het was niet alleen druk langs de lijn, maar ook in de kleedkamer. Het was zelfs zo druk dat er weer vijf wissels moesten worden aangewezen. Dat bracht meteen al spektakel, want een enkeling meende het wisselbeleid ter discussie te moeten stellen. Nu wil uw Verslaggever er zich niet mee bemoeien, maar dat kan na! tuurlijk niet: achteraf de discussie erover aangaan mag, maar geen gezeik voor de wedstrijd! Enfin, toen de rookwolken waren opgetrokken, bleek Martin plots naast Onno in de spits te staan. Niet dat hij zich een basisplaats had veroverd, maar het was meer omdat Rob O wat verlaat was. Ondanks (‘dankzij’ zou echt te ver gaan) dit opmerkelijke feit begon Schiebroek niet slecht, maar be! reikte niet het niveau van vorige week. Na een minuut of tien kwam er wat meer in lijn in de aanval! len en dat had meteen resultaat. Onno tikte de bal keurig door op de doorgelopen Hans Peter, die de keeper met een Lepe Lob wist te verschalken (1!0). Zoals zo vaak werkte de voorsprong verlam! mend op het toch al broze bewegingsapparaat van de Eerste Veteranen. Op de Semperianen werkte het echter als doping en met name JoJo zette er een paar maal flink de sokken in. Gelukkig was Eg! bert op die momenten de enige Schiebroekenaar die geen last had van longemfyseem en wist het Gevaar JoJo uitstekend te beteugelen. Slechts één keer wist JoJo zich te ontdoen van Bewaker Eg! bert, maar had de pech dat zijn fabelachtige omhaal boven Max op de lat uiteenspatte. Schiebroek kwam zwaar onder druk te staan en een Rijswijkse treffer kon dan ook niet uitblijven. Na wat ge! knoei in de Schiebroekse verdediging zou een Semperiaans schot eigenlijk naast zijn gegaan, maar werd volgens ooggetuigen door Gio, toevallig op de Plek des Onheils aanwezig, van richting veran! derd (1!1). Aan uw Trouwe Veteranen Chroniqueur werd vervolgens de vraag gesteld of de plaats waar Gio zich op het veld bevindt niet per definitie een Plaats des Onheils is. Tja, een bijzonder scherpe vraag, maar het leek uw Geslepen Journalist het meest verstandig deze (op zich retorische) vraag Politiek Correct te beantwoorden: “dat behoort tot één van de mogelijkheden die wij op dit moment nog nader onderzoeken”. Nauwelijks bekomen van deze trouvaille of de toeschouwers za! gen de Schiebroekse verdediging opnieuw gruwelijk in de fout gaan en Semper via een lullig intikker! tje op een 1!2 voorsprong komen. De Eerste Veteranen schrokken hiervan kennelijk wakker, want plots bleek er weer gevoetbald te kunnen worden. Semper kwam zowaar onder druk te staan wat uiteindelijk resulteerde in het van richting veranderen van een schot van Hans Peter (2!2). Na de rust ging het tempo van de wedstrijd flink omhoog en beide ploegen speelden voor niets min! der dan de winst. Dit leverde een aantrekkelijk schouwspel op, waarin voor elke meter werd gestre! den. Vooral de uitblinkers David en Egbert gingen voorop in de strijd, terwijl Henk O op het midden! veld Semper met de meest verrassende loopacties in opperste staat van verwarring bracht. Na een

Blz 33


minuut of twintig veroverde David in de buurt van de middencirkel, als vanouds bewoond door de vandaag perfect fluitende Henk B, de bal en lanceerde Rob O. Diens voorzet zeilde over alles en ie! dereen heen, waarna Onno de bal in het doel kon werken (3!2). Waar iedereen de lucht vandaan haalde, is een raadsel, maar het tempo bleef onveranderd hoog, terwijl er bovendien af en toe ook nog eens behoorlijk werd geluld. Niet alleen bleef JoJo iedereen met een spervuur aan Rijswijkse Volkswijsheden bestoken, ook vergde hij in de duels het uiterste van Egbert en David. Het ontspoor! de echter nooit en de stemming was zelfs zo goed dat JoJo en David op een gegeven moment in een innige omstrengeling op het veld lagen. Het was nog net geen Herenliefde, maar wijlen Gerard Reve zou er met veel genoegen naar hebben gekeken. Het was echter allemaal niet genoeg om de Schie! broekse defensie te verschalken en de wedstrijd leek dan ook in een Schiebroekse overwinning te gaan eindigen. Totdat Alex opdook in de defensie, die op zich ook al stond te schutteren, en met een Geniale Schijnbeweging iedereen, inclusief Max, wist te passeren. En passant wees Alex ook nog even op de beperkingen van de natuurkrachten, gebruikmakend van de Tweede Wet van New! ton:F=m*a. Met deze formule wordt berekend hoeveel kracht ervoor nodig is om een voorwerp met een bepaald gewicht een bepaalde snelheid te geven. De m in de formule staat voor het gewicht in kilo’s. Met de a wordt de versnelling in aantal meters per seconde aangeduid. F is dan de kracht die nodig is om één kilo één meter per seconde sneller te laten bewegen. Deze eenvoudige formule toepassen en het wordt volkomen begrijpelijk waarom Alex de in het doel hobbelende bal nooit meer kon achterhalen. De natuurkracht die zo’n lichaam nog kan doen versnellen, moet nog worden ontdekt. Nou ja, om een lang verhaal kort te maken: het werd dus 3!3 en dat was tevens de eind! stand. Na afloop bleek iedereen vrede te hebben met de uitslag. Dat werd uitbundig gevierd in de kantine, waar ook de Semperianen nog lang bleven plakken. Ook werd er nog lang gediscussieerd over het wisselbeleid. Misschien moet Alex voortaan toch maar gewoon spelen in plaats van alleen in de tweede helft op te treden. Dan komt hij in elk geval tegen het eind van wedstrijd nooit meer in de buurt van zijn eigen doel. Dit voornemen kon helaas niet meer met hem worden overlegd, want Alex was inmiddels al op weg naar Zwitserland. Wellicht dat een rondje van 36 kilometer in de CERN! versneller bij Genève helpt, nietwaar? Doelpunten: Hans Peter (2*), Onno

Blz 34


3.6

Loosduinen Ve 1 ! Schiebroek ‘94 Ve1: 7!2 Titel: B!veteranen geven wedstrijd uit handen Datum: 3 april 2010 Opstelling: Max, Robert, Frank, Ger, Egbert, Raymond, Rodrique, Pascal, Jaap, Onno, Rob O Wissels: Gerhard, Henk O Niet gespeeld: Alex, Cor, David, Gio, Hans Peter, Jan R, Martin, Nourdin, Remco, René, Ronald, San! der Verslag 4 : In verband met het paasweekend waren veel (basis)spelers afwezig. Nu komt het voor de meeste van de Veteranen niet zo vreemd over om afwezig te zijn tijdens een wedstrijd van Schiebroek VE1, maar nu waren zij ook fysiek niet aanwezig bij de wedstrijd. Ondanks de vele afmeldingen is het toch gelukt om zelfs de vaste wissels ook vandaag weer wissel te zetten. En dat hadden zij te danken aan het meespelen van Frank, Jaap en Pascal. Mannen, bedankt! Tegenstander Loosduinen is de terechte koploper van de afdeling. Tactisch is het een goed team met een behendige en technische spits. Deze spits (door!de!weeks portier bij Madurodam) wordt door zijn team felbegeerd. Schiebroek vindt hem voornamelijk fel, maar wordt zeker niet begeerd. Zijn smerige actie in de thuiswedstrijd tegen Ger, waardoor Ger drie maanden aan de kant bleef, stond nog op het netvlies van velen. Maar eerlijkheidshalve liet de kleine spits deze wedstrijd faire duels zien met afwisselend briljante acties. Hij scoorde maar liefst drie doelpunten om alleen al de rust! stand op 4!2 te brengen. Het eerste doelpunt werd echter niet door hem gescoord, maar dat kwam omdat de andere spits van Loosduinen een niet te missen kans van Ger kreeg. Door verkeerd uitver! dedigen van Ger werd Loosduinen in staat gesteld de score te openen, maar wonder boven wonder kreeg Ger de bal weer in de voeten terug. Sportief als hij is, verdedigde Ger wederom door het mid! den uit nadat hij als een truck met oplegger eerst twee keer om zijn as had gedraaid. De speler van Loosduinen vond het te ver gaan om de bal wederom terug te geven en hing de bal met een ge! plaatst schot in de touwen. En dit alles speelde zich af in de eerste minuut. Wees gerust! Een beschrijving tot in de puntjes van iedere minuut zal niet volgen, want veel hoogte! punten waren er verder niet. Enkel de eerste 25 minuten wist Schiebroek tegenstand te bieden door regelmatig met een ondertal aan mensen de aanval te zoeken. Ondanks dat Loosduinen continu met vijf verdedigers de aanval wilden stuiten, lukte het Onno en Rob O toch steeds weer gevaarlijk te zijn. Dat resulteerde in de 1!1 na een prachtige actie en een geplaatst afstandschot van Rob O en goed loopwerk van Onno. Het werd zelfs 1!2 voor Schiebroek door alweer Rob O. Maar die weelde werd Schiebroek te veel. Vanaf de voorsprong op vijandig terrein koste het heel veel moeite de bal in elkaars voeten te schuiven. Het leek er zelfs op dat die moeite ook niet meer werd genomen. Door het vele balverlies werd Loosduinen de kansen geboden de achterstand om te buigen in een voor! sprong van 4!2 met rust. Na rust pakte Schiebroek het spel weer geweldig op. Het valt immers niet mee om weer verder te gaan zoals de eerste helft is geëindigd. Iedere bal werd ingeleverd door onzuivere passing en voorin was het moeilijk om bij het doel van de tegenstander te komen door de muur van verdedigers. In eerste instantie bleven nog meer tegendoelpunten uit maar in het laatste kwartier van de wedstrijd liep Loosduinen toch nog uit naar 7!2.

4

Integraal uit het dagboek van Rob O

Blz 35


De tweede helft kende nog twee opmerkelijke momenten. Het eerste moment was toen Jaap met grote passen op het doel afstevende. Maar met het strafschopgebied in zicht bedacht Jaap zich en dacht dat het beter was van afstand te schieten. Dit leidde tot een uitbal(!) voor Loosduinen. Het tweede moment was de geweldige redding van Henk O op een doelpoging van Loosduinen. Max was al gepasseerd door de bal maar Henk O moet hebben gedacht: “dat zal mij niet gebeuren!”. Zonder een duik naar de bal tikte Henk zeer behendig de bal met de hand opzij. De scheidsrechter was zeer overtuigd van deze handsbal, al gaven de spelers van Schiebroek door protesten aan dat de bal niet anders dan zijn buik kan hebben geraakt. Ook Henk O was zich van geen kwaad bewust, maar dat kwam omdat hij niet wist dat alleen de keeper de bal met de hand mag beroeren. Keeper Max wist dat natuurlijk wel. Bij de penalty die volgde, strekte Max zijn hand naar de hoek en wist met een mooie save een goal te voorkomen. Wat de eerste en tweede helft niet lukte, werd in de derde helft geweldig uitgevoerd. De drank en de hapjes waren zeer verzorgd in tegenstelling tot het verzorgde voetbal, de coaching was subliem (al hadden Leo en Rob O hiervoor wel een microfoon nodig) en Max had zijn eerste bal klemvast (be! seffende dat het een bitterbal was). Het was genieten in optima forma! Complimenten naar de ver! eniging Loosduinen. Want het moet worden gezegd dat Loosduinen een uitermate leuke vereniging is met een goed spelend en sportief veteranen!kampioensteam. Doelpunten: Rob O (2*)

Blz 36


3.7

SEV Ve1 ! Schiebroek ’94 Ve1: 4!4 Titel: Vreedzaam Knokken en een punt Datum: 10 april 2010 Opstelling: Max, Gio, Cor, Remco, Egbert, Sander, Jan R, Hans Peter, Alex, Onno, Rob O Wissels: David, Gerhard, Raymond, Robert, Rodrique Niet gespeeld: Ger, Henk O, Martin, Nourdin, René, Ronald Verslag: Helaas bleef een gedetailleerd verslag ergens steken. Wel, zo ging het gerucht, knokte Schiebroek zich na een belabberde eerste helft terug in de wedstrijd. Deze keer geen “Gerritje” van Max. Doelpunten: Rob O (3*), Onno

Blz 37


3.8

Schiebroek ‘ 94 Ve1 – PKC ’85 Ve2: 2!4 Titel: Schiebroek komt er genadig vanaf Datum: 17 april 2010 Opstelling: Max, Robert, Ger, Cor, Henk O, Raymond, Jan R, Hans Peter, David, Onno, Nourdin Wissels: Alex, Gerhard, Rob O Niet gespeeld: Egbert, Gio, Martin, Remco, René, Rodrique, Ronald, Sander Verslag 5 : Vandaag traden de Eerste Veteranen in het veld om het op te nemen tegen de koploper, het Tweede Veteranen Team van PKC ‘85. Hoewel Europees voetbal al veilig was gesteld, diende Schiebroek haar sportieve plicht te vervullen. In welk artikel dit omschreven staat, wisten de Schiebroekenaren ei! genlijk ook niet zo precies. Er werd wat gemompeld over artikel 33, maar helemaal duidelijk werd het nooit. Schiebroek beschikte weer eens over een brede selectie. Zo had Ger zijn sanctie (speel! verbod) eigenhandig opgeheven nadat hij bij zichzelf protest had ingediend. De opgelegde straf was onevenredig zwaar vond hij. Ger heeft dit protest persoonlijk in behandeling genomen en na ampele overwegingen besloten dat hij weer mocht spelen. Alles uiteraard geheel en strikt volgens zijn eigen reglement. Ger sprak wel de wens uit dat hij hier iets van geleerd had. Iedereen was blij met deze uitkomst. Schiebroek speelde in de eerste helft bijzonder efficiënt. De bal bleef in de opbouw goed in de ploeg. De middenvelders en aanvallers creëerden zichzelf een aantal kansen en de verdediging wist de uit! vallen en spitsen van PKC te neutraliseren. Zo had Cor zelfs, althans volgens Zelfverklaarde Kenners, de spits in z’n zak. Max vloog weer als een vogel in het voorjaar en tikte ‘en passant’ enkele ballen uit de kruising. Het eerste doelpunt voor Schiebroek viel uit een speelhervatting of beter gezegd één van de dode spelmomenten. Nourdin nam een corner. Raymond stond zwaaiend voor het goal van de tegenstander. Vanuit zijn positie kon Nourdin Raymond onmogelijk gezien hebben. De keeper van PKC, een Zwaar Weltergewicht, ontnam alle zicht. Nourdin wist echter dat Raymond daar ergens moest staan. Met een wiskundige precisie vloog de genomen corner via een boog over (en maar net buiten het bereik van) de keeper. De doelman sprong nog wel, maar kwam niet verder dan twee centimeter van de grond. Niets vermoedend zag Raymond uit het niets de bal op zich afkomen en kopte de bal strak en alert in het plafond van het doel (1!0). PKC was na de rust geenszins van plan de moed op te geven en bleef aanvallen. Ondanks dat de aan! vallen van PKC elkaar onophoudelijk opvolgden, kon Schiebroek tussen door uit het niets kansen cre! eren. Het was wederom aan de Wiskunde Knobbel van Nourdin te danken dat uit het niets werd ge! scoord. Nourdin had waargenomen dat de zwaartekracht wetten van Newton voor de PKC keeper wat strenger golden dan voor de andere spelers. Dit keer via een acrobatische omhaal plaatste Nourdin wederom via een perfecte boog de bal achter de keeper. Ook nu weer trachtte de goalie los te komen van de grond, maar bleek een vliegverbod te hebben (2!0). De omhaal van Nourdin was opmerkelijk. Andere spelers zien wij opspringen om de omhaal in een vrije val naar het doel te schie! ten. Nourdin blijft gewoon op één been staan terwijl het andere been in een verticale spagaat de bal naar achteren werkt. Zelfs de Koning van de Lob, Rob O, moest toegeven dat deze variant ook voor hem nieuw was. Er ontstond nog maar een enkele kans voor Schiebroek. Zo kon Jan R opstomen naar de keeper, maar besliste om onbaatzuchtig de bal af te geven. Er volgde geen doelpunt. De keeper van PKC kreeg een aantal schoten op het doel te verwerken. Deze schoten waren allemaal

5

Integraal uit het dagboek van Cor

Blz 38


links of rechts van hem (en niet boven de keeper). Moeiteloos tikte hij de ballen uit de goal. PKC be! wees haar positie als koploper en bleef strijdlustig. Schiebroek kon de bal niet lang in de ploeg hou! den. In de tweede helft ontstond een ware stormloop op het doel van Schiebroek. Vele aanvallen van PKC werden gepareerd, weer andere kansen werden door PKC zelf verprutst. PKC scoorde haar eerste doelpunt ook uit een corner (2!1). Na de aftrap is Schiebroek even op de helft van PKC geweest. Al snel werden de aanvallen van PKC hervat en volgde de 2!2 en de 2!3. Waar Luinge zich opmaakt voor zijn afscheid als scheidsrechter (Feyenoord!Ajax) kon ons team de herintredende scheidsrechter Gio verwelkomen. Daar waar andere scheidsrechters puur op gehoor arbitreren, staat Gio bekend om zijn scherpe en doortastende blik. De operaties hebben hun vruchten afgeworpen. Gio had de wed! strijd geheel in de hand en niets ontging hem, behalve de speeltijd. Een overtreding in het strafschop gebied van Schiebroek leidde tot een penalty. Via deze penalty scoorde PKC de 2!4. Dankzij deze doelpunten kon Schiebroek nog drie maal op de helft van PKC komen (via de aftrap). Van echt ‘coun! teren’ was dus duidelijk geen sprake. Er moet wel gezegd worden dat de 2!4 een vertekend beeld geeft van de wedstrijd. Gezien de tweede helft had het ook 2!10 kunnen worden. Hierdoor verdiend Max een eervolle vermelding. De bal bleef niet in de ploeg, van opbouw was er geen sprake, om! schakelingen bij balverlies was er niet meer, van puinruimen des te meer. Na afloop werd in de kleedkamer geconcludeerd dat als Schiebroek niet met 2!0 voor had komen te staan, het wedstrijdverloop heel anders had kunnen zijn. Doelpunten: Raymond, Nourdin

Blz 39


3.9

Schiebroek ’94 Ve1 – Te Werve Ve1: 2!1 Titel: Nipte zege op de Keeper van Te Werve Datum: 24 april 2010 Opstelling: Max, Gio, Ger, Remco, Egbert, Martin, Jan R, Hans Peter, Alex, Rob O, Nourdin Wissels: David, Gerhard, Onno, Raymond, Robert, Rodrique Niet gespeeld: Cor, Henk O, René, Ronald, Sander Verslag: Het vorige week vermeend te lang laten doorspelen door Scheids Gio met een nederlaag als gevolg zat uw Trouwe Journalist toch niet lekker. Toegegeven, een Boterklok van Italiaanse makelij is heel wat anders dan een Zwitsers Precisie Uurwerk, maar toch….Er moest een diepere verklaring zijn voor het kennelijk traag, althans trager dan dat van de toeschouwers, lopende horloge van Os. Na veel gepieker kwam uw Verslaggever tot de conclusie dat de verklaring moest liggen in de Relativiteits! theorie, waarin wordt afgerekend met het begrip absolute tijd. De Algemene Relativiteitstheorie van Albert Heijnstein stelt dat de tijd in de buurt van een massief lichaam (bijvoorbeeld de aarde) van! wege de zwaartekracht trager lijkt te verlopen. Aangezien Os zich aanzienlijk dichter bij de aarde be! vindt dan de meesten van ons is het dan ook logisch dat zijn ‘tijd’ wat langzamer verloopt. Boven! dien bevond Gio vorige week zaterdag ook nog eens te midden van enkele Schiebroekse Massieve Lichamen (SML’s), terwijl de toeschouwers daar wat verder vanaf stonden. Voor de laatstgenoem! den ging de tijd dus sneller dan voor Gio. Kortom, “Quod erat demonstrandum” en Gio valt niets te verwijten! De wedstrijd van vandaag stond onder leiding van Henk B. Onze Henk B ondervindt weer op een geheel andere wijze de invloed van de zwaartekracht. Kennelijk is die in de middencirkel zo sterk dat zelfs Henk B daaraan niet kan ontsnappen. Een beetje zoals de Zwarte Gaten die Henk B in lang vervlogen tijden zelf wist te trekken. Gelukkig heeft Onze Lieve Heer zijn zeer beperkte actiera! dius gecompenseerd met een bovennatuurlijk gezichtsvermogen, zodat niets aan zijn aandacht ont! snapt. Tja, waar vind je dat nog: een fluitist met Haviksogen en met (ook al zo’n Gift) Orgelvingers. Maar goed, na een middag lang wachten, het was inmiddels 16.35u., konden de Eerste Veteranen dan eindelijk aftrappen voor de wedstrijd tegen het laaggeplaatste Te Werve. De wedstrijd in Den Haag was in een monsteroverwinning voor de Schiebroekenaren geëindigd, zodat de verwachtingen hoog gespannen waren. Dat bleek ook wel uit de bovengemiddelde publieke belangstelling, al zou dat ook verband hebben kunnen houden met het zeer fraaie lenteweer. Of er een relatie was met de hoge temperatuur valt moeilijk te zeggen, maar de snelheid waarmee het bier op het terras in de dorstige kelen verdween, was omgekeerd evenredig aan het tempo dat door de Eerste Veteranen op het veld werd geëtaleerd. Dit zou allemaal niet zo erg geweest zijn, ware het niet dat Onze Schepper bij het merendeel van de Schiebroekenaren, in tegenstelling tot bij Henk B, het uiterst beperkte loopvermogen vergeten was te compenseren met een scherp gezichtsvermogen. De gevolgen waren desastreus. Het voetbal van de Schiebroekenaren was niet om aan te zien en zelfs de meest elemen! taire principes van het voetbal, zoals het passen naar een teamgenoot, bleek te veel gevraagd van Onze Zelfverklaarde Coryfeeën. Degene die voor de wedstrijd had beweerd dat Te Werve de beste kansen zou krijgen, was ongetwijfeld met loeiende sirenes afgevoerd naar de dichtstbijzijnde vesti! ging van de Bouman Groep voor Geestelijke Gezondheidszorg, maar het ondenkbare bleek mogelijk: Te Werve was de bovenliggende partij. Schiebroek wist met veel pijn en moeite één kans te creëren. Een enorme pegel van Jan R, stuiterde via de onderkant van de lat het veld weer in, waarna Nourdin

Blz 40


bewees dat je er van drie weken in een Safari Jeep niet soepeler op wordt en op circa 10 centimeter van het doel wist te missen. De gelijkenis met de wendbaarheid van de door hem gespotte Namibi! sche Olifant was treffend, hoewel deze gelijkenis volgens Nourdin zelf op louter toeval berust. De Hagenezen schiepen zich daarentegen een flink aantal kansen. Het was dat Max op zijn kenmerken! de wijze in, naast en langs het doel buitelde en zodoende de bal met een acrobatiek die in het Mon! gools Staatscircus niet zou misstaan steeds uit het doel ranselde, anders had Schiebroek met de rust al op fikse achterstand gestaan. Nu werd het slechts 0!1 en dan nog omdat Ger zo vriendelijk was de bal na een Haagse kopbal in een aandoenlijke poging Max te assisteren hoog in het dak van het Ei! gen Doel peerde. Een vreemde manier van je eigen doel najagen, maar ja. Over de hierop volgende sanctie schijnt hij trouwens een week of drie na te gaan denken in Spanje. Volgens de geruchten gaat hij zijn volgende wedstrijd voor straf op Spaanse Sinasappelkistjes spelen. Of dat als een sanctie kan worden beschouwd, wordt door kenners trouwens betwijfeld omdat het er alle schijn van heeft dat hij deze dingen elke week aan zijn voeten heeft. Na de rust was alles anders en werd er door Schiebroek, in tegenstelling tot door de Terraszitters, uit een ander vaatje getapt. Aanval na aanval rolde op het Haagse doel af, waar de keeper van Te Wer! ve de meest ongelooflijke reddingen verrichte. Wat Schiebroek ook probeerde: schoten, afdraaiende voorzetten van links en rechts, boogballetjes van Robert en solo’s van Rob O, telkens lag, dook of sprong de keeper in de weg. Het was om moedeloos van te worden. Het was uiteindelijk Rob O die de bal na de zoveelste aanval achter de keeper frommelde (1!1). Schiebroek wilde meer en zette Te Werve volledig vast op eigen helft en schroefde het tempo tot ongekende hoogte op. Hierdoor kon de Haagse keeper zich nog meer onderscheiden. Gaandeweg de tweede helft begon zijn optreden verdacht veel te lijken op het legendarische machtsvertoon van de in 1971 verongelukte keeper Ton! ny van Leeuwen van GVAV in de door GVAV met 0!1 gewonnen wedstrijd tegen Ajax. Bijna op de dag af bijna 43 jaar geleden, namelijk 23 april 1967. Ook de Haagse spits had zich in de Historische Haag! se Boeken kunnen laten bijschrijven door na de enige counter van de tweede helft te scoren, maar Max wist zijn inzet eenvoudig te keren. Terwijl uw Trouwe Journalist zich al met een gelijkspel had verzoend, kreeg Rob O het nog één keer op zijn heupen en joeg de bal met een fantastisch schot van buiten de Zestien onnavolgbaar in de touwen (2!1). Vlak hierna vond Hawkeye Henk het welletjes en maakte een einde aan de enerverende partij. Tijdens de Derde Helft, waarin werd gesproken van “een nipte overwinning op de Haagse Keeper”, werd er weer ruim aan het Bier en de Vette Happen gezeten. Hier en daar werden plannen gesmeed om de verhuur van zijwieltjes ter hand te nemen. Het schijnt namelijk zo te zijn dat er af en toe een Eerste Veteraan na een wat lange Derde Helft met fiets en al omvalt. Het idee is des te meer niet zo gek omdat een dergelijke hulpmiddel ook sommige Eerste Veteranen in het veld goed van pas zou komen. Er was na de wedstrijd sowieso iets met fietsen, want plotsklaps bleek de fiets van René bo! venop de container naast de kantine te staan. Een vreemde plek voor een Hoogtestage. Maar ja, sommigen hebben dan ook alles over voor een basisplaats in de Eerste Veteranen. Doelpunten: Rob O (2*)

Blz 41


3.10

Excelsior Maassluis Ve1 ! Schiebroek ’94 Ve1: 3!4 Titel: De Twee R!ren in de hoofdrol Datum: 1 mei 2010 Opstelling: Max, Robert, Ger, Sander, Gio, Raymond, Jan R, Alex, David, Rob O, Rick Wissels: Nourdin Niet gespeeld: Cor, Hans Peter, Egbert, Gerhard, Henk O, Martin, Onno, Remco, René, Rodrique, Ro! nald Verslag: Vandaag moesten de Eerste Veteranen aan de bak tegen de lokale Maassluizer trots: Excelsior Maas! sluis. In het verleden hebben de Schiebroekenaren op het betreffende voetbalcomplex talloze histo! rische wedstrijden gespeeld. Wat te denken van de wedstrijd met aan de zijlijn een dusdanig kortge! rokte en hooggehakte dame dat alle Veteranen die middag krijt aan hun schoenen hadden? Een 9!2 nederlaag was het resultaat. Of de wedstrijd waarin de Maassluizers met een veredeld A!elftal op de proppen kwamen? Een wedstrijd die Gerhard dwong tot het uitdelen van een “Slap in the Face” en die, na Schiebroeks protest, later moest worden overgespeeld, hetgeen er trouwens nooit van is ge! komen. De vraag van het Schiebroekse legioen was dan ook of het weer zo’n memorabele wedstrijd zou worden. Vooraf had het er alle schijn van: er viel een elftal aan afmeldingen te noteren en de Technische Staf moest zelfs een beroep op Rick doen om een fatsoenlijk team op de been te kunnen brengen. De verwachtingen van de meegereisde Schiebroekse supporters werden geenszins beschaamd. Na een wat aarzelende start, kreeg Rob O via Jan R de bal, zag de keeper iets te ver voor zijn doel staan en lanceerde vanaf een meter of dertig van het doel een geweldige lob. Springend en spartelend probeerde de Maassluizer Goalie nog te redden wat er te redden viel, maar het was tevergeefs (0!1). Inmiddels was ook wel duidelijk dat het gros van de Eerste Veteranen vandaag niet in beste doen was. Omdat ook Excelsior bepaald niet overliep van talent leek de schade binnen de perken te blij! ven. Helaas niet voor lang. De Maassluizer linksbuiten liep om David heen (een hele trip tegenwoor! dig), waarna Ger iets van een ingreep in gedachten had, maar het jammer genoeg bij denken hield, zodat de bal kon worden voorgetrokken. Hierover waren de Schiebroekenaren zo opgetogen dat er in de verdediging een spontaan volksfeest losbarstte. Eén van de spelletjes was het befaamde “Over De Bal Maaien en Onder De Bal Doorspringen” met als gevolg dat de bal uiteindelijk in het Schie! broekse doel verdween (0!1). Even had het publiek het gevoel naar een in kleur gepimpte versie van Comedy Capers te kijken, maar al snel was het weer bij de les: Rob O speelde zich op links vrij en krulde de bal op werkelijk geniale wijze over de doelman (1!2). Snel daarna kreeg Rob O het weer op zijn heupen en gaf vanaf de linker kant een perfecte voorzet op Rick, die de bal net genoeg tou! cheerde om de Maassluizer goalie voor de derde keer te passeren (1!3). Er leek geen vuiltje aan de lucht, ware het niet dat Schiebroek het geschutter niet langer wist te verbloemen. Het was alsof de heren een bezemsteel hadden ingeslikt. Geen van Schiebroekenaren kwam nog vooruit en de toe! schouwers zagen tot hun verbijstering (en vermaak) een aantal Funny Walks waarbij die van John Cleese verbleekten. Het publiek, waaronder de pepermuntjes uitdelende Benno de Tweede, moet de indruk hebben gehad naar een verbeterde versie van “Nightboat to Cairo” van Maddness hebben staan te kijken. Maar goed, vooralsnog bleef het bijzonder ludiek, mede omdat Excelsior geen ge! bruik van al het Schiebroeks geknoei wist te maken.

Blz 42


Na rust trok Schiebroek de lijn consequent door. Dat wil zeggen dat het spel met de minuut beroer! der werd. Volgens de deskundigen was het zelfs de slechtste tweede helft ooit. Nou is dat wel een hele ferme uitspraak, want wat er in het verleden aan droefenis op het veld is gedeponeerd, liegt er ook niet bepaald om. Desondanks viel de bewering wel te billijken. Mensen, mensen, wat een ellen! de! Het was om gek van te worden. De ene Schiebroekse miskleun was nog niet verwerkt of de vol! gende diende zich alweer aan. Het tempo ervan was, in tegenstelling tot dat van de wedstrijd, nau! welijks te volgen. Een tegentreffer hing dan ook in de lucht, maar werd vooralsnog verijdeld door een combinatie van Maassluizer knulligheid en sterk kopwerk van Sander. Na een minuut of twintig werd de situatie voor Schiebroek onhoudbaar. Tijdens een dansje met één van de gastheren riep Alex “changer!”, maar in plaats dat de bal van team veranderde, veranderde hij slechts van Maas! sluizenaar. Na wat gekluts verdween de bal uiteindelijk in het Schiebroekse doel (2!3). Excelsior haalde alles uit de kast om de stand gelijk te trekken. Gelukkig bleek dit aanvankelijk te weinig om te scoren. Totdat Sander na een goede ingreep even een luchtje schepte, Ger met een vliegende tackel pontificaal de Maassluizer rechtsbuiten miste en de bal kon worden voorgetrokken. Daar stonden de Schiebroekenaren naar het groeien van het gras te luisteren, zodat de gelijkmaker een feit was (3!3). Even later kregen de Schiebroekse fans een hartverzakking toen Ger op Vermeeriaanse Wijze over de bal heen stapte, maar gelukkig liep dat goed af. Het slotakkoord was echter in de persoon van Rick voor Schiebroek. Na een goede uittrap van Max belandde de bal bij Rick, die vakkundig twee te! genstanders van zich af wist te schudden en de bal vervolgens beheerst langs de doelman prikte (3! 4). Tijdens de Vochtige en Bijzonder Vette Nastoot werd terecht opgemerkt dat het maar goed was dat de beide R!ren in de voorhoede vandaag uiterst scherp waren, anders waren de drie punten toch echt in Maassluis gebleven. Daarnaast werd geconstateerd dat Schiebroek in Raymond over een bril! jante dirigent beschikte, ware het niet dat het in deze wedstrijd meer met armen was dan met de voeten. Een contract met de “Budapester Philarmoniker” ligt dan ook op Raymond te wachten. De laatste conclusie was dat Schiebroek weliswaar over een groot aantal Zelfverklaarde Spelverdelers beschikt, maar dat er vooral behoefte is aan een goede Spelers Verdeler. Deze zou er in de wedstrijd op toe moeten zien dat de Schiebuiken (in verband met de Wet op de Privacy noemt uw Verslagge! ver geen namen) niet allemaal aan één kant gaan lopen. Anders kantelt niet de wedstrijd, maar het veld. En dat is nou net niet de bedoeling. Doelpunten: Rob O (2*), Rick (2*)

Blz 43


3.11

Schiebroek ’94 Ve1 – Celeritas Ve1: 11!2 Titel: Schiettent met Koude Douche Datum: 8 mei 2010 Opstelling: Max, Henk O, Gerhard, Sander, Gio, Raymond, Hans Peter, Pascal, David, Rob O, Nourdin Wissels: Alex, Egbert, Jan R, Leo, Remco, Robert Niet gespeeld: Cor, Ger, Martin, René, Onno, Rodrique, Ronald Verslag: In eerste instantie dreigde het aantal afmeldingen hetzelfde niveau te bereiken als vorige week za! terdag: een compleet elftal. Op het laatste moment viel dit echter toch nog mee. Of tegen, het is maar hoe je het bekijkt. Hoe het ook zij, de wedstrijd kon niet vol vertrouwen tegemoet worden ge! zien. Daarvoor waren de prestaties van de laatste weken wat betreft voetbal te mager, terwijl bo! vendien Celeritas nog wel eens onverwachts goed en fel uit de hoek kan komen. Niet voor niets was de uitwedstrijd door de Schiebroekenaren maar nipt met 0!1 gewonnen. Daarbij kwam nog eens dat het tamelijk koud voor de tijd van het jaar was en daar houden onze Varanen niet zo van. Die koes! teren zich liever in het zonnetje. Het was dan ook niet verwonderlijk dat onze Koudbloedige Coryfeeën wat moeilijk op gang kwamen. Maar na een aantal minuten warm gedraaid te hebben, barstte het geweld los. Het begon met een uitstekende interceptie van Pascal, die Rob O aanspeelde. Deze legde de bal klaar voor Nourdin, die beheerst de eerste treffer liet aantekenen (1!0). Even later trok Rob O de bal van rechts voor, Nour! din kon er niet bij, maar het was Hans Peter, die van buiten de Zestien raak knalde (2!0). Een mon! sterscore lag in het verschiet, te meer daar Celeritas er tot op dat moment weinig van bakte. Schie! broek verviel echter in de fout het allemaal veel te mooi te willen doen. Een niet geringe hoeveel! heid misplaatste arrogantie maakte zich van Onze Sterren meester. Het gevolg was dat de toe! schouwers van alles te zien kregen: aanvallen in wandeltempo, hakballetjes, balletjes achter het standbeen langs etc. Desalniettemin werd er na een minuut of twintig door Hans Peter en Nourdin een schitterende aanval opgezet, maar jammer genoeg wist Rob O het juweeltje geen passende af! sluiting te geven. Dat lukt Pascal wel met een mooi gekruld schot na een fraaie pass van onze Ray! mond de Dirigent (3!0). Hierna herpakte Celeritas zich enigszins en kwam, mede geholpen door wat Rotterdams geklungel, een aantal malen dreigend op de helft van Schiebroek. Uiteindelijk leidde een prima aanval over links tot de verdiende tegentreffer (3!1). Hierna leek Schiebroek de weg kwijt te raken. Gerhard ging in de fout, maar Max redde bekwaam. Ook Gio pakte plots de draad van de voorgaande wedstrijden weer op en verslikte zich een paar keer in diverse Hagenezen. Dit kwam hem op een reprimande van het talrijke publiek te staan. Onverstoorbaar rommelde de Oude Krijger verder. “Ik luister alleen naar aanwijzingen van binnen het veld”, luidde zijn verweer. Dit alles had tot gevolg dat Celeritas wat dreigender werd, maar Max wist eventuele gevaarlijke situaties meer dan voortreffelijk te pareren. Vlak voor rust herpakte Schiebroek zich en tilde Rob O de stand na een pass van Pascal naar 4!1. Na rust ging Schiebroek voortvarend van start met een schitterende aanval opgezet door Jan R en Rob O, die door Hans Peter niet kon worden afgerond en met een meesterlijke lob van Rob O, die op de lat eindigde. Tegen de verhouding in was het Celeritas dat via een door Hawkeye Henk toegeken! de pingel scoorde (4!2). Daarna kwam de Schiebroekse doelpuntenmachine goed op gang. Hans Pe! ter tilde de stand naar 5!2 en even later, na een zeer snelle counter, naar 6!2. Even etaleerde Schie! broek een vleugje showtime met schitterende aanvallen en dito doelpunten van Nourdin (7!2) en

Blz 44


Hans Peter (8!2). Showtime was het korte tijd later ook voor Henk B, die, ondanks allerlei vlagsigna! len voor buitenspel, meende te moeten laten doorspelen, waarna Nourdin eenvoudig de 9!2 kon scoren. Nog vonden de Schiebroekenaren het niet genoeg, want het werd uiteindelijk 11!2 door Jan R, nadat eerder Hans Peter een zeer fraaie aanval via Jan R en Rob O doeltreffend had afgerond (10! 2). Ondanks zijn vijf treffers werd niet Hans Peter, maar Henk O tot Man of the Match uitgeroepen. Hij acteerde immers op de voor hem totaal onbekende rechtsback positie en gaf zijn directe tegenstan! ders daar geen schijn van kans. Links en rechts beweerden een paar Zuurpruimen dat dat niet zo moeilijk was omdat daar niemand liep, maar dat was louter jaloezie en angst voor de eigen basis! plaats. Het behoeft natuurlijk geen betoog dat het in de kleedkamer uiterst gezellig was. Niet in de laatste plaats vanwege het Vaatje van Leopa en het Kratje van Hans Peter, waarbij Gerhard als bier! verdeler fungeerde (zie foto). Het was zelfs zo gezellig dat Rob O niet meer wist wat de voor! of ach! terkant van zijn (schone) onderbroek was (zie foto). Minpuntje na de klinkende overwinning was wel de kwaliteit van de douche. Een Koude Douche na een 11!2 overwinning is wel het laatste wat een Veteraan verdient. Rest uw Trouwe Verslaggever niets anders dan Celeritas te bedanken voor de sportieve wedstrijd en zelf te gaan genieten van het zomerreces. Doelpunten: Hans Peter (5*), Nourdin (3*), Pascal, Rob O, Jan R

Gerhard de Bierverdeler

Rob O en de Schone Onderbroek

Blz 45


4.

SEIZOENSOVERZICHT 2009!2010, 2E KLASSE B VETERANEN 6

4.1

Eindstand Elftal

G

W

GL

V

P

DPV

DPT

PM

1.

Loosduinen VE1

21

19

2

0

59

106

31

0

2.

TAC'90 VE2

22

16

4

2

52

74

36

0

3.

PKC '85 VE2

21

12

4

5

40

50

36

0

4.

Schiebroek VE1

22

10

5

7

35

79

56

0

5.

SVC'08 VE2

21

10

3

8

33

67

45

0

6.

Semper Altius VE1

22

7

8

7

29

65

57

0

7.

SEV VE1

22

7

6

9

27

58

61

0

8.

Zestienhoven VE1

22

7

2

13

23

57

65

0

9.

Te Werve VE1

22

6

3

13

21

55

96

0

10.

Excelsior M VE1

22

6

2

14

20

42

63

0

11.

Celeritas VE1

21

5

1

15

16

44

85

0

12.

S.V. Duindorp VE1

22

4

2

16

14

39

104

0

4.2

Percentage gespeelde wedstrijden per persoon, inclusief wisselbeurten

Rob Max David Onno Hans P Robert Egbert Raymond Remco Gerhard Nourdin Jan R Henk O Rodrique Alex Cor Ger Gio Sander Leo Ronald Martin Gerrit Rene Rien Wim 0

10

20

30

40

50

60

70

80

90

100

%

6

Exclusief bekerwedstrijden

Blz 46


4.3

Doelpuntenmakers, absoluut en % Doelpuntenmakers Rob Overgaauw Nourdin Chara Hans Peter Olthof Onno Sonbeek Sander Barto Raymond Blatter Egbert Davids Remco Boshuizen David Huijzer Jan Rotmans Gastspelers Totaal

Absoluut 24 14 13 10 4 4 3 1 1 1 4 79

% 30,4 17,7 16,5 12,7 5,1 5,1 3,8 1,3 1,3 1,3 5,1 100,0

Scoringspercentage per gespeelde wedstrijd 7

4.4

120,0

100,0

80,0

% 60,0

40,0

20,0

0,0 Rob O

4.5

Nourdin

Hans Peter

Sander

Raymond

Egbert

Jan R

Remco

David

Gemiddeld aantal afmeldingen en wissels per wedstrijd Gemiddeld aantal af! meldingen per wedstrijd Gemiddeld aantal wis! sels per wedstrijd

7

Onno

6,9 7,1

Gespeelde wedstrijden, inclusief wisselbeurten

Blz 47


4.6

Gerealiseerd aantal punten versus maximaal aantal punten

70

60

50

aantal punten

40 Aant. punt. Max. punt.

30

20

10

0 Voor winterstop

4.7

Na winterstop periode

Totaal

Aantal punten per wedstrijd en cumulatief

35

30

25

Punten

20

15

10

5

0 1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11 12 13 Wedstrijden

14

15

16

17

18

19

20

21

22

Blz 48


5.

BEKER

5.1

Schiebroek ’94 Ve1 – BVCB Ve1: 3!3 Titel: Is de duif van Cor dood? Datum: 5 september 2009 Opstelling: Max, Robert, Cor, Egbert, Rick, Rodrique, Jan R, David, Onno, Wouter Wissels: Gerhard, Leo Niet gespeeld: Alex, Gio, Hans Peter, Henk O, Martin, Remco, René, Rob O, Ronald, Sander Verslag: Helaas is het nog steeds wachten op de postduif van Cor met het verslag. Wij vrezen het ergste. Doelpunten: Wouter (2*), Jan R

Blz 49


5.2

SEV Ve1 – Schiebroek ’94 Ve1: 3!3 Titel: Een ‘comprimerend’ gelijkspel Datum: 12 september 2009 Opstelling: Max, Jan K, Gehard, Cor, Egbert, Leo, Jan R, Frank, David, Onno, Robert Wissels: Ger, Gerrit, Martin Niet gespeeld: Alex, Gio, Hans Peter, Henk O, Remco, René, Rob O, Ronald, Sander Verslag: Zo, vandaag was het dan eindelijk zo ver. Na een (te) korte vakantie mocht uw Trouwe Verslaggever annex TD zijn manschappen voor het eerst dit seizoen in actie zien. Ietwat zenuwachtig startte hij zijn auto en toog naar het welbekende sportcomplex van SEV, waar de Schiebroekenaren de afgelo! pen jaren zoveel successen hebben kunnen vieren. Aangekomen op De Kastelenring in Leidschen! dam bleken alle zenuwen voor niets. Met uitzondering van de naam, Schiebroek ’94 Veteranen 1, was er niets veranderd. Het aantal afmeldingen lag op hetzelfde niveau als afgelopen seizoen, waar! door Jan K en Frank de gelederen moesten complementeren (bedankt heren!!!), terwijl ook de praatjes in de kleedkamer niet van niveau waren veranderd. Deze keer ging het over ‘comprimeren! de’ foto’s uit Valkenburg, zonder dat overigens duidelijk werd welke lichaamsdelen waren gecom! primeerd. Of zou er in plaats van ‘comprimerend’ iets anders zijn bedoeld? Hoe dan ook, vol goede moed werd naar Veld Vier getrokken. Daar aangekomen moest er nog even worden gewacht op het einde van de voorwedstrijd. Tijdens het wachten werd de aandacht van de Schiebroekse Veteranen getrokken door een Fraaie Dame die naar de verrichtingen van haar zoon stond te kijken. Het gevolg was dat de beoogde warming!up als bij toverslag veranderde in een try!out voor een nieuw tv! programma: Schiebroekse Veteraan Zoekt Vrouw met als spelleider Gerrit O. Ondanks alle pogingen om de Dame in Kwestie te verleiden om naar de wedstrijd van de Schiebroekse Veteranen te blijven kijken, verdween zij na afloop van de voorwedstrijd glimlachend uit beeld. Opvallend was dat deze gebeurtenissen het niveau van het Schiebroekse spel niet negatief beïn! vloedden. Integendeel, met uitstekend combinatievoetbal schoot Schiebroek uit de startblokken. Uw Trouwe Verslaggever keek zijn ogen uit. Max heerste als een vorst in zijn doelgebied, de verdediging met Jan K op rechts en Egbert op links stond onder leiding van het centrale duo Gerhard en Cor als een huis, het middenveld met Frank en Jan R als inspirators en Leopa en David als controleurs had de wedstrijd stevig in handen, terwijl Onno en Robert de SEV!defensie handen vol werk bezorgden. Kortom, het zag er prima uit, wat door Onno werd bekroond met een doeltreffende droge knal uit een welhaast onmogelijke hoek (0!1). Niet veel later werd Onno weggestuurd door Jan R, ging alleen op de keeper af, maar faalde uiteindelijk in de afwerking. Vlak hierna kreeg Onno na opnieuw een dieptepass van Jan R een soortgelijke kans en bleek snel geleerd te hebben (0!2). Schiebroek leek de wedstrijd te gaan beslissen, want de ene na de andere ‘man!meer!situatie’ zag het licht. Helaas za! gen de Schiebroekse Veteranen alles behalve het licht, want geen van deze mogelijkheden werd goed uitgespeeld. Een minuut of tien voor de rust kreeg de Prins van Rotterdam nog een enorme kans, maar hij prikte de bal tegen de liggende keeper in plaats van in het voor de rest verlaten doel. Alsof de Duivel ermee speelde, maar even later was SEV uit het niets wel doeltreffend. Cor tou! cheerde een harde, maar onschuldige pass, waardoor de Egbert op het verkeerde been stond en bo! vendien een zetje kreeg. Al struikelend probeerde Egbert, die als linksback een dijk van een wed! strijd speelde, de schade nog te beperken, maar de Leidschendamse spits was niet meer te achterha! len en deponeerde de bal in het Schiebroekse doel (1!2).

Blz 50


Na de rust was alles plots anders. Zelfs in de DSM!IV!TR (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, vierde herziene editie) en in de ICD!10 (International Statistical Classification of Diseases and Related Health Problems) van de Wereldgezondheidsorganisatie kon geen verklaring worden gevonden voor het verval van de Schiebroekse Veteranen. Er viel geen combinatie meer te bespeu! ren en het tempo leek meer op dat van Het Traditionele Veteranendefilé dan op dat van een voet! balwedstrijd. Heren, wijlen Prins Bernhard zou trots op jullie zijn geweest! Tegen dit decor maakte Gerrit een sensationele entree. Bij zijn eerste de beste beoogde balcontact maaide hij volledig over het Lederen Monster heen om vervolgens zijn verbijsterde tegenstander alsnog met bal en al te pas! seren. “Een waar kunststukje”, zo oordeelden de Beste Stuurlui Aan Wal. Jammer genoeg bleef het hierbij, want de rest van de wedstrijd liep Gerrit hoofdzakelijk buitenspel. Volgens De Maestro zelf kwam dat omdat hij veel te snel is en /of de anderen te traag handelen. Schiebroek was een stief kwartiertje aan het modderen, toen Max besloot ook eens een duit in het zakje te doen door het uitvoeren van een zogenoemd ‘Gerritje’. Eigenlijk is een dergelijke performance niet te beschrijven en hoort ook meer thuis in de wereld van Hans Homo Klok, maar het komt er op neer dat de bal hoog opstuit en de keeper, hoewel hij hem makkelijk uit de lucht zou kunnen plukken, onder de bal doorspringt, waarna de bal tergend langzaam al stuiterend in het doel verdwijnt. Kenners weten dat deze truc voor het eerst is vertoond door Gerrit O tijdens het SEV!tournooi in 2007, maar dat niemand ter wereld dit kunststukje heeft kunnen herhalen. Tot Max vandaag. Het leidde tot een dusdanige verwarring dat niemand wist of de bal nu wel of niet de Schiebroekse doellijn was gepas! seerd. Volgens Martin de Grens had de handschoen van Max het net in het dak van het doel geraakt en niet de bal, zodat er geen sprake kon zijn van een doelpunt. Uiteindelijk werd deze visie gedeeld door de uitstekende leidende Scheids, zodat het spel gewoon met een doeltrap werd hervat. Eigen! lijk betekent het dus dat het ‘Gerritje’ toch niet helemaal correct is uitgevoerd en dat de prestatie van Onze Gerrit O nog steeds niet is geëvenaard. Enfin, na een minuut of twintig kon er eindelijk weer eens een goede Schiebroekse aanval worden genoteerd. Het was dan ook direct raak en na een fraaie combinatie tussen Jan R en Onno kon de laatste zijn derde treffer van de middag laten aantekenen (1!3). De wedstrijd leek gespeeld, maar het liep allemaal anders. Na een afgeslagen Schiebroekse aanval stoomde de SEV!aanvoerder vlak voor tijd over een afstand van een meter of vijftig op en kon ongehinderd inschieten (2!3). In de laatste minuut stond de Rotterdamse defensie lekker te keveren, wat de SEV!aanvoerder in de gelegenheid stelde opnieuw te scoren. Ditmaal met een fraaie volley (3!3). Na afloop werd geconstateerd dat De Oude Schiebroekenaren de wedstrijd in de eerste helft hadden moeten beslissen, maar hem binnen een ‘comprimerend’ tijdsbestek van een minuut of vijf uit han! den hebben gegeven. Een terecht gelijkspel dus. O ja, allemaal nog de vakantiegroeten van Henk O (zie foto). Doelpunten : Onno (3*)

Vakantiegroetjes van Henk O

Blz 51


5.3

Voorschoten Ve1 – Schiebroek ‘94 Ve1: 6!1 Titel: Te Harde Noten in Voorschoten Datum: 19 september 2009 Opstelling: Gerrit, Jan K, Sander, Cor, Egbert, Robert, Frank, Jan R, David, Onno, Nourdin Wissels: Alex, Leo, Raymond Niet gespeeld: Ger, Gerhard, Gio, Hans Peter, Henk O, Martin, Remco, René, Rob O, Ronald Verslag: Vandaag stond er een wedstrijd om de alom bekende Baard van de Keizer op het programma. De Eerste Veteranen moesten naar Voorschoten, waar de veteranen met dezelfde naam zich al voor de volgende bekerronde hadden geplaatst door de eerste twee wedstrijden te winnen. Ofschoon niet geplaatst voor de tweede ronde, wilde de Schiebroekenaren de ongeslagen status behouden, zodat er met allerlei goede voornemens richting sportpark Adegeest werd afgereisd. De goede voorne! mens werden onder andere gevoed doordat De Eerste Veteranen een aantal prima krachten hadden weten te rekruteren voor deze wedstrijd om zo het personeelstekort te kunnen opvangen. Frank, Jan K, Raymond en Nourdin: bedankt!! Zelfs de merkwaardige actie van de Scheids van Dienst om de Schiebroekse TD op te dragen de rugnummers van de spelers te noteren, veranderde niets aan de wil om er iets goeds van te maken. Zo kon het gebeuren dat Schiebroek bepaald niet onverdienstelijk van start ging. Rustig ging de bal van voet tot voet en het goede spel van de eerste helft van vorige week leek een vervolg te gaan krij! gen. Tegelijkertijd werd ook wel duidelijk dat Voorschoten van een ander kaliber was dan de vorige tegenstanders en in de Treinkaper, de Reus en de Aanvoerder een paar uitstekende spelers had. Desalniettemin was na een minuut of tien de eerste kans voor Schiebroek. Een geweldige poeier van Frank sprong via de onderkant van de lat het veld weer in. De Voorschotense defensie ramde bal weg richting de ver opgerukte Schiebroekse verdediging. Sander beoordeelde de baan van het schot niet helemaal juist. De Treinkaper wist hiervan bekwaam te profiteren en drukte na ruim dertig jaar weer een Punt (1!0). Voorschoten putte hier de nodige moed uit en bezorgde de Schiebroekse ver! dediging met een aantal snel uitgevoerde aanvallen handen vol werk. Ook de Scheids droeg hier een steentje aan bij door de strikte toepassing van het inmiddels overbekende FVB!beleid (zie ook vorig seizoen). Desondanks wist Onno dit beleid te omzeilen, maar kon Zijn Punt niet maken. Niet alleen omdat hij nogal treuzelde, maar zeker ook omdat hij in kansrijke positie tegen de grond werd ge! werkt. In plaats van een terechte pingel te geven, liet de Scheids doorspelen. Omdat de Schiebroe! kenaren hierover liepen te mekkeren in plaats van op het spel te letten, kon Voorschoten direct hierna de 2!0 binnenschieten. Wie evenmin oplette, was de als toeschouwer meegereisde Gio. Ster! ker nog, die was in geen velden of wegen te bekennen. Enigszins ongerust geworden, zette de Schiebroekse Bankzitters een zoekactie op touw. En wat bleek? Gio liep in de bosjes naast het veld. Was ie kinds geworden en speelde hij net als vroeger verstoppertje of doktertje met een vriendinne! tje? Niets van dit alles. Hij was Hazelnootjes aan het zoeken! Als een kind zo blij (toch kinds?) leegde hij in de rust zijn zakken en liet aan jan!en!alleman Zijn Harde Nootjes zien. “Wat zou Ank hier wel niet van denken?”, vraag je je dan af. Nou ja, “iedereen z’n lol”, zullen we maar zeggen, al had Onze Italiaanse Krijger wel de 3!0 van Voorschoten en de 3!1 van Nourdin gemist. Ook na de rust was het begin van Schiebroek veelbelovend en kreeg Nourdin een tweetal prima mo! gelijkheden om te scoren. Daarna nam Voorschoten weer het heft in handen en had Schiebroek niet zo gek veel meer in te brengen. In figuurlijke zin dan, want letterlijk was er met Alex natuurlijk nogal

Blz 52


wat ingebracht. Die heeft nu niet bepaald de Ramadan strikt nageleefd, om het zo maar eens uit te drukken. Na een minuut of vijftien nam Schiebroek weer wat meer initiatief, wat ook direct een tweetal kansen opleverde. De eerste was een schitterende kopbal van Egbert (helaas trof alleen zijn bril doel) en de tweede was een kopbal van Alex, die smoorde op de rug van een tegenstander. Toch was het Voorschoten dat weer scoorde. De Schiebroekse verdediging had een soort Mini Dance Par! ty georganiseerd met als middelpunt de Reus van Voorschoten. Max wilde ook graag meedoen, kwam uit zijn doel en riep enthousiast “Changer!”. Hierop liet Leopa de bal inderdaad van eigenaar veranderen en kon Voorschoten simpel de 4!1 laten aantekenen. Vervolgens ging bij Schiebroek het licht uit. Niet in de laatste plaats vanwege de hoog opgelopen temperatuur in combinatie met wat merkwaardige beslissingen van de Scheids. Het was dan ook niet verwonderlijk dat Voorschoten kon uitlopen naar 5!1 en, via een makkelijk gegeven pingel, uiteindelijk naar 6!1. Na afloop bleek Gio alweer het een en ander gemist te hebben. Gedurende de slotfase van de wed! strijd had hij zijn collectie noten fors weten uit te breiden. Vol trots showde hij zijn Plastic Zak Vol Hazelnoten. Allemaal leuk en aardig, maar je krijgt als Niet Medisch Geschoold Leek toch het idee dat de behandeling van Gio in het SFG het afgelopen voorjaar niet helemaal de juiste is geweest. Op welke plaats in de Ziekenhuis Top Honderd staat het SFG eigenlijk? Maar goed, onder het genot van een Kratje van Onno werd de wedstrijd nog eens geanalyseerd. De conclusie luidde dat Voorschoten vandaag toch een iets te harde noot bleek, hoewel de uitslag behoorlijk geflatteerd was. Aan Robert ging de hele analyse echter voorbij. Die had alleen maar aandacht voor het Gebolde Shirt van Alex. Navraag leerde dat hij de horentjes van de skippy!bal probeerde te ontdekken. Doelpunten: Nourdin

Blz 53


6.

INTERNATIONAAL

6.1

F.C. Lighttech – Schiebroek ’94 Ve1: 4!2 Titel: Het verhaal van regen, een knollentuin, The Red Devil en het gemis aan Coke Datum: 4 juni 2010 Opstelling: Max, Robert, Remco, Gerhard, Gio, Martin, Pascal, Rodrique, Hans Peter, Rob O, Onno Wissels: Alex, Cor, David, Frank, Ger, Nourdin, Raymond Diverse functies: Aad, Gerrit, Henk O, Leo, Jan S, René Verslag: De Reis! en verblijfkosten

Balie 13: Te zware schoenen en een hakende tas

Blz 54


Veilig aan boord en rustige reis naar Star Inn

Frisse verticale meters voor het eten met Harry “Rob” van Raaij

Een culturele wandeling en treinreis

Hongaarse soldaten, een Italiaanse Paleiswacht en een Nederlandse agent in Budapest

Blz 55


F.C. Lighttech – Schiebroek ’94 Ve1 Plichtplegingen voor de foto en voor de wedstrijd op de Knollentuin

Diverse acties

Blz 56


BBQ en andere avonturen Gezelligheid kent geen tijd

Voorbereiding op de Red Devil

Blz 57


De Enige Echte Red Devil

De Luchtgitaarspelers, de Discjockey, de Burka Bier Doop en de Doorzichtige Folie Man

Blz 58


Siofok De Belbus

De Verdwenen Coke Club, de Waterfiets en de Terrassen van Siofok

Blz 59


Iedereen mag op de foto

De ouwetjes trekken het niet meer: tijd om naar huis te gaan

Blz 60


Zo gezegd, zo gedaan

Doelpunten: Rob O, Nourdin

Blz 61


BIJLAGE 1: STAR INN HOTEL, BUDAPEST, 3!6 JUNI 2010 Room type

Last name

First name

N

Twink 1

van Oost

Henderik

1

van de Lindt

Martinus

1

Boer

Leopold

1

Boshuizen

Remco

1

van der Gaauw

Rene

1

Sonbeek

Onno

1

Henkelman

Gerardus

1

Pijnenburg

Cornelis

1

Huijzer

David

1

Olthof

Hans Peter

1

Katz

Alexander

1

van der Ven

Pascal

1

Blatter

Raymond

1

Chara

Nourd!dine

1

Hoogland

Arie

1

Snijder

Jan

1

Verduyn

Robert

1

Lunsingh

Frank

1

van Genen

Rodrique

1

Overgaauw

Gerard

1

Snaathorst

Gerhard

1

Overgaauw

Robert

1

Ostolani

Giovanni

1

Havelaar

Max

1

Twink 2

Twink 3

Twink 4

Twink 5

Twink 6

Twink 7

Twink 8

Twink 9

Twink 10

Twink 11

Twink 12

Total

24

Blz 62


BIJLAGE 2: DE KNEET VAN KRALINGEN Veel gekker moet het allemaal niet worden: een Haring op de Alpe d’ Huez. Iets met klimaatveran! dering?

Wim, alias de Kneet van Kralingen, (rechts) over de meet op de Alpe d’ Huez voor het goede doel

Blz 63

Why do make the same mistakes twice when there are so many mistakes to choose from? (Oscar Wilde)

Recommend Documents