Vijfheerenlanden 2007

Verordening Wet inburgering Regionale Sociale Dienst AlblasserwaardOost/Vijfheerenlanden 2007

Wetstechnische informatie Gegevens van de regeling Overheidsorganisatie

Regionale Sociale Dienst en Kredietbank Alblasserwaard/ Vijfheerenlanden (RSD en KB AV) Officiële naam regeling Verordening Wet inburgering Regionale Sociale Dienst Alblasserwaard-Oost/Vijfheerenlanden 2007 Citeertitel Verordening Wet inburgering Regionale Sociale Dienst Alblasserwaard-Oost/Vijfheerenlanden 2007 Laatste versie vastgesteld door Algemeen Bestuur RSD en KB AV op 18 maart 2010 en het Dagelijks Bestuur op 4 maart 2010 Datum inwerkingtreding 25 januari 2007 Terugwerkende kracht t/m Datum uitwerkingtreding Bron bekendmaking - d.d.

Onderwerp

1 januari 2007 Website RSD en KB AV en elektronisch publicatieblad ‘Verordeningen en beleidsregels’ op de website op 19 december 2012. Maatschappelijke zorg en welzijn/Inburgering

Geplaatst op CVDR www.overheid.nl d.d.

Nog niet geregeld voor samenwerkingsverbanden. Wel aangemeld voor een account.

Opmerkingen m.b.t. de regeling De verordening is gewijzigd in 2010. Wettelijke grondslag(en) of bevoegdheid waarop de regeling is gebaseerd Artikel 8 van de Gemeenschappelijke regeling Regionale Sociale Dienst en Kredietbank Alblasser-waard/Vijfheerenlanden 2010, de Wet inburgering en het Besluit inburgering. Regelgeving die op deze regeling is gebaseerd (gedelegeerde regelgeving) N.v.t. Overzicht van in de tekst verwerkte wijzigingen N.v.t. Opmerkingen m.b.t. de wijziging van de regeling N.v.t.

HOOFDSTUK 1 BEGRIPSOMSCHRIJVINGEN EN INFORMATIEVERSTREKKING Artikel 1 Begripsomschrijvingen 1. In deze verordening wordt verstaan onder: a. het Dagelijks Bestuur: het Dagelijks Bestuur van de Gemeenschappelijke Regeling Regionale Sociale Dienst Alblasserwaard-Oost/Vijfheerenlanden; b. het Algemeen Bestuur: het Algemeen Bestuur van de Gemeenschappelijke Regeling van de Regionale Sociale Dienst Alblasserwaard-Oost/Vijfheerenlanden; c. de wet: de Wet inburgering; d. Wet participatiebudget: de wet die de financiering regelt van onderdelen van de Wet werk en bijstand (WWB), de Wet inburgering (WI) en de Wet educatie en beroepsonderwijs (WEB). Met het participatiebudget kan een breed scala aan voorzieningen worden aangeboden aan een breed geformuleerde doelgroep, namelijk aan iedereen van 18 jaar en ouder; e. oudkomer: de vreemdeling die sedert het tijdstip van inwerkingtreding van deze wet rechtmatig verblijf heeft in de zin van artikel 8, onderdelen a tot en met e, dan wel l, van de Vreemdelingenwet 2000 en die op grond van de artikelen 3 en 5 inburgeringsplichtig wordt, voor zover die vreemdeling op de dag voorafgaand aan de inwerkingtreding van deze wet geen nieuwkomer was in de zin van de Wet inburgering nieuwkomers; f. uitkeringsgerechtigde: de persoon die jonger is dan 65 jaar met een uitkering op grond van een bij algemene maatregel van bestuur aan te wijzen sociale zekerheidswetten of sociale zekerheidsregelingen; g. bijstandsnorm: de van toepassing zijnde norm inclusief eventuele gemeentelijke toeslag of verlaging, zoals bedoeld in artikel 5, onderdeel c, van de WWB; h. WWB: Wet werk en bijstand; i. CWI: Centrum voor Werk en Inkomen; j. UWV: Uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen. 2. De begripsomschrijvingen in de wet en de daarop berustende regelingen zijn van toepassing op de begrippen die in deze verordening worden gebruikt. Artikel 2 De informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars 1. De informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtige zoals bedoeld in artikel 8 van de wet en aan de vrijwillige inburgeraar als bedoeld in artikel 24f bevat in elk geval de volgende onderwerpen: a. de rechten en plichten voor de inburgeringsplichtige vanuit de wet; b. het aanbod van inburgeringsvoorzieningen of taalkennisvoorzieningen binnen de regio; c. de toegang tot de voorzieningen. 2. Informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtige aan wie een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening wordt aangeboden vindt plaats tijdens de oproep zoals bedoeld in artikel 25 van de wet. 3. Het Dagelijks Bestuur maakt bij de informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar in ieder geval gebruik van de volgende middelen: a. de RSD-balie op het Werkplein in Gorinchem; b. de RSD-website; c. de RSD-infomap; d. de loketten van de in de RSD samenwerkende gemeenten. 4. Informatieverstrekking vindt in elk geval plaats op aanvraag van de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar 5. Het Dagelijks Bestuur beoordeelt periodiek de doeltreffendheid en doelmatigheid van de informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar en rapporteert daarover aan het Algemeen Bestuur.

HOOFDSTUK 2 DOELGROEPEN EN SAMENSTELLING VAN DE INBURGERINGSVOORZIENING OF TAALKENNISVOORZIENING Artikel 3 Aanwijzen van doelgroepen Het Dagelijks Bestuur kan volgens artikel 19 van de wet bepaalde groepen aanwijzen bij het bij voorrang aanbieden van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening. Artikel 4 De samenstelling van de inburgeringsvoorziening of taalkenisvoorziening 1. Het Dagelijks Bestuur stemt de inburgeringsvoorziening, met uitzondering van de inburgeringsvoorziening aan geestelijke bedienaren, of taalkennisvoorziening af op het startniveau en de vaardigheden, de persoonlijke omstandigheden en de maatschappelijke positie van de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar. 2. Indien de inburgeringsplichtige een voorziening gericht op arbeidsinschakeling wordt aangeboden, draagt het Dagelijks Bestuur er zorg voor dat de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening wordt afgestemd op de voorziening gericht op arbeidsinschakeling en deze niet belemmert. Artikel 5 De inning van de eigen bijdrage 1. De eigen bijdrage, bedoeld in artikel 23, tweede lid van de wet, wordt in beginsel in één keer voldaan. 2. Op aanvraag van de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar mag de eigen bijdrage in ten hoogste 18 maandelijkse termijnen worden betaald. 3. Het Dagelijks Bestuur legt in de beschikking tot toekenning van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening de termijnen van betalingen vast. 4. Voor een inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar die een WWB-uitkering geniet, wordt de eigen bijdrage verrekend met de uitkering. Dit wordt per beschikking vastgelegd. 5. De vrijwillige inburgeraar met wie een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening is overeengekomen en die op last van het Dagelijks Bestuur, dan wel een andere instantie een gecombineerde voorziening dient te volgen, als e bedoeld in artikel 24 van de wet, is geen eigen bijdrage verschuldigd. Artikel 5A De eigen bijdrage voor de vrijwillige inburgeraars Het Dagelijks Bestuur kan bepalen dat voor vrijwillige inburgeraars of bepaalde categorieën vrijwillige inburgeraars geen eigen bijdrage is verschuldigd of dat de eigen bijdrage lager is dan het bedrag, genoemd in artikel 23, tweede lid van de wet. Artikel 5B Stimuleringsbonus Het Dagelijks Bestuur kan aan nader te definiëren doelgroepen een stimuleringsbonus verstrekken.

Artikel 6 Vastleggen van rechten en plichten 1. Het Dagelijks Bestuur stelt bij beschikking aan de inburgeringsplichtige of de vrijwillige inburgeraar aan wie een aanbod is gedaan de rechten en plichten vast. 2. De in lid 1 van dit artikel bedoelde verplichtingen kunnen onder andere bestaan uit: a. het deelnemen aan de aangeboden inburgeringscursus of taalkennisvoorziening en het uitvoeren van de daaruit voortvloeiende werkzaamheden; b. het deelnemen aan gesprekken met de trajectbegeleider en/of consulent van de RSD; c. het deelnemen aan voortgangsgesprekken; d. voor de eerste maal deelnemen aan het inburgeringsexamen dan wel het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II op een tijdstip dat door het Dagelijks Bestuur wordt bepaald; e. het melden indien door ziekte dan wel door andere relevante omstandigheden niet aan de verplichtingen in de beschikking kan worden voldaan; f. ingeval van een oudkomer: de datum waarop de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht, bedoeld in artikel 26 van de wet, aanvangt. 3. De beschikking waarin een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening wordt toegekend bevat in ieder geval een beschrijving van de inhoud van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening. HOOFDSTUK 3 HET AANBOD VAN EEN INBURGERINGSVOORZIENING Artikel 7 De procedure van het doen van een aanbod 1. Het Dagelijks Bestuur doet het aanbod, bedoeld in artikel 19 eerste of tweede lid of 24 a eerste lid van de wet schriftelijk. Het aanbod wordt gezonden naar het adres waar de inburgeringsplichtige of vrijwillig inburgeraar in de gemeentelijke basisadministratie is ingeschreven. 2. In geval van een inburgeringsvoorziening, gecombineerd met een reïntegratievoorziening, wordt het aanbod opgenomen in het aanbod gericht op reïntegratie. 3. In het aanbod wordt een omschrijving gegeven van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening die aangeboden en van de rechten en plichten die aan de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening worden verbonden. 4. De inburgeringsplichtige of vrijwillig inburgeraar aan wie een aanbod wordt gedaan, deelt binnen vier weken het Dagelijks Bestuur schriftelijk mee of hij het aanbod al dan niet aanvaardt. 5. Wanneer de inburgeringsplichtige of vrijwillig inburgeraar het aanbod aanvaardt, neemt het Dagelijks Bestuur binnen twee weken na ontvangst van deze mededeling het besluit tot toekenning van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening, overeenkomstig het gedane aanbod. 6. De inburgeringsvoorziening, de taalkennisvoorziening of de inburgeringscomponent van de gecombineerde voorziening, kan zowel aan de inburgeringsplichtige als de vrijwillige inburgeraar, worden aangeboden in de vorm van een persoonlijk inburgeringsbudget. 7. Het aanbod bedoeld in het eerste lid wordt niet eerder gedaan dan nadat de identiteit van de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar is vastgesteld aan de hand van een document als bedoeld in artikel 1 van de Wet op de indentificatieplicht.

HOOFDSTUK 4 SANCTIES Artikel 8 De hoogte van de maatregelen/bestuurlijke boetes voor de verschillende gedragingen. 1. Het Dagelijks Bestuur legt de inburgeringsplichtige die tevens uitkeringsgerechtigde is een maatregel op ten bedrage van: a. 10% van de voor de inburgeringsplichtige vastgestelde bijstandsnorm voor de duur van een maand indien de inburgeringsplichtige geen gehoor geeft aan de oproep van het Dagelijks Bestuur bedoeld in artikel 25, eerste lid, van de wet of onvoldoende medewerking verleent aan het onderzoek, bedoeld in artikel 25, tweede lid, van de wet; b. 30% van de voor de inburgeringsplichtige vastgestelde bijstandsnorm voor de duur van een maand indien de inburgeringsplichtige onvoldoende medewerking verleent aan de uitvoering van de voor hem vastgestelde inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening, bedoeld in artikel 23, eerste lid, van de wet of aan de bij verordening vastgestelde verplichtingen in het kader van deze voorziening, bedoeld in artikel 23, derde lid, van de wet; c. 30% van de voor de inburgeringsplichtige vastgestelde bijstandsnorm voor de duur van een maand indien de inburgeringsplichtige niet binnen de in artikel 7, eerste lid, van de wet bedoelde termijn of binnen de door het Dagelijks Bestuur op grond van artikel 31, tweede lid, onderdeel a en b, van de wet verlengde termijn het inburgeringsexamen heeft behaald; d. 30% van de voor de inburgeringsplichtige vastgestelde bijstandsnorm voor de duur van twee maanden indien de inburgeringsplichtige niet binnen de door het Dagelijks Bestuur op grond van artikel 32 of 33 van de wet vastgestelde termijn het inburgeringsexamen heeft behaald. 2. De vaststelling van het boetebedrag voor een inburgeringsplichtige die geen uitkeringsgerechtigde is, vindt plaats overeenkomstig het bepaalde in het eerste lid. Daarbij wordt de netto bijstandsnorm die zou gelden als hij belanghebbende in de zin van de WWB zou zijn als uitgangspunt genomen.

HOOFDSTUK 5 SLOTBEPALINGEN Artikel 9 Inwerkingtreding Deze verordening treedt in werking met ingang van 25 januari 2007 en werkt terug tot en met 1 januari 2007. Artikel 10 Citeertitel De verordening wordt aangehaald als:”verordening Wet inburgering Regionalse Sociale Dienst Alblasserwaard-Oost/Vijfheerenlanden 2007

De secretaris, De voorzitter, Mr. E.B. van Velthuijsen H. Netze

2. Algemene toelichting Sociale Kwaliteit Het is van belang dat het inburgeringsbeleid voortvloeiend uit de Wet inburgering (Wi) bijdraagt aan het sociale beleid zoals dat door de RSD-gemeenten wordt gevoerd. Het gaat daarbij om de sociale kwaliteit in de gemeenten. Kritische succesfactoren daarbij zijn: Participatie en burgerschap: door deelname aan het maatschappelijk verkeer wordt sociaal isolement tegengegaan, waardoor het welbevinden van burgers groeit en het beroep op overheidsvoorzieningen afneemt. Samenhang in de samenleving: door het stimuleren van betrokkenheid en gemeenschapszin wordt maatschappelijk isolement tegengegaan. Verantwoordelijkheidsbesef: overheid, burgers en instellingen hebben ieder hun eigen verantwoordelijkheid, waarbij de overheid verantwoordelijk is voor het aanbieden van een basisinfrastructuur, waardoor burgers in staat zijn hun eigen leven te organiseren. Daarbij gaat het om maatregelen gericht op het verhogen van kansen voor deelname van alle groepen. Gebrekkige participatie van allochtonen Als het om participatie gaat, blijkt een groot deel van de allochtonen op een te grote afstand tot de Nederlandse samenleving te staan. Debet daaraan zijn: zwakke tot geen beheersing van het Nederlands, onvoldoende scholing en te weinig bekendheid met de (Nederlandse) lokale situatie. Dit leidt er onder meer toe dat de arbeidsparticipatie van deze groep te wensen overlaat, waardoor deze groep een onevenredig groot beroep doet op algemene inkomensvoorzieningen. Om te kunnen deelnemen aan de maatschappij is het dus essentieel dat allochtonen - meer dan in het verleden het geval - zich gaan toeleggen op basale beheersing van de Nederlandse taal. Ook is het vanuit het oogmerk van participatie van groot belang dat deze groep meer energie gaat steken in het verwerven van kennis en vaardigheden die een rol spelen bij het uitoefenen van burgerschap. Beide aspecten betekenen dus behalve voor participatie ook veel voor maatschappelijk verantwoordelijkheidsbesef en samenhang in de samenleving. Nederlands en burgerschap Het met succes aankweken van basale beheersing van het Nederlands en verwerven van kennis en vaardigheden in het kader van burgerschap zijn de belangrijkste doelen van de Wet inburgering. Deze wet is op 1 januari 2007 in werking getreden en is in de plaats gekomen van de Wet inburgering nieuwkomers (Win) en de verschillende oudkomersregelingen. De Wi regelt de inburgeringsplicht voor in beginsel alle onderdanen van derdelanden van 16 tot 65 jaar die duurzaam in Nederland verblijven. Eigen verantwoordelijkheid centraal Bij het invulling geven aan de inburgeringsverplichting staat de eigen verantwoordelijkheid ook in financiële zin - van de inburgeringsplichtige centraal. De wetgever laat zich daarbij door de volgende opvatting leiden: "U heeft er zelf voor gekozen om u in Nederland te vestigen, dus u bent zelf verantwoordelijk voor uw eigen inburgering". Consequentie van deze opvatting is onder meer dat de inburgeringsplichtige naar eigen inzicht kan bepalen hoe hij zich wil voorbereiden op het inburgeringsexamen dan wel het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II. Hij is in feite zijn eigen regisseur. Aan de inburgeringsverplichting voldoet hij wanneer het inburgeringsexamen dan wel het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II behaald; daarmee kent de wet een resultaatsverplichting.

De 'spilfunctie' van gemeenten of samenwerkingsverbanden Het centraal stellen van de eigen verantwoordelijkheid van de individuele inburgeringsplichtige maakt de rol van gemeenten of samenwerkingsverbanden in het kader van de Wet inburgering anders dan bij de WWB. Zij hebben bij de uitvoering van de Wi een 'spilfunctie'. Dit betekent dat er minder ruimte is voor sturing. Immers: de regiefunctie voert de inburgeringsplichtige zelf uit. De 'spilfunctie' van gemeenten bestaat uit de drie volgende taken: 1. De informerende taak: het informeren van inburgeringsplichtigen of vrijwillige inburgeraars over de rechten en plichten die voortvloeien uit de wet. 2. De faciliterende taak: het aanbieden van inburgeringsvoorzieningen of taalkennisvoorzieningen aan bepaalde groepen in-burgeringsplichtigen, waarvan de wetgever vindt dat zij bij voorrang dienen in te burgeren. Een inburgeringsvoorziening leidt inburgeringsplichtigen toe naar het inburgeringsexamen dan wel het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II zonder dat zij dat zelf hoeven te financieren. Wel zal hen een eigen bijdrage worden gevraagd. Ook krijgen zij een andere vorm van dienstverlening aangeboden, waarbij in tegenstelling tot de andere inburgeringsplichtigen wel degelijk sprake is sturing en regie. Zij komen in aanmerking voor klantmanagement, uitgevoerd door gemeenten of samenwerkingsverbanden. 3. De handhavende taak: het handhaven van inburgeringsplicht van inburgeringsplichtigen. Wanneer een inburgeringsplichtige zich verwijtbaar niet houdt aan de verplichtingen die voor hem gelden, kan een bestuurlijke boete opgelegd worden of een maatregel getroffen worden in het kader van het verstrekken van een uitkering. Verordening Wet inburgering In verband met de uitvoering van deze taken draagt de Wi gemeenten of samenwerkingsverbanden op om bij verordening regels te stellen over de volgende onderwerpen: Regels over de informatieverstrekking door de gemeente of samenwerkingsverband aan inburgeringsplichtigen wat betreft hun rechten en plichten uit hoofde van deze wet, en het aanbod van en de toegang tot inburgeringsvoorzieningen of taalkennisvoorzieningen (artikel 8 Wi). Regels met betrekking tot het aanbieden van inburgeringsvoorzieningen of taalkennisvoorzieningen aan inburgeringsplichtigen en over de rechten en plichten van de inburgeringsplichtige of voor wie een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening is vastgesteld (artikel 19, vijfde lid, en artikel 23, derde lid, Wi). Het vaststellen van het bedrag van de bestuurlijke boete die voor de verschillende overtredingen kan worden opgelegd (artikel 35 Wi). Het vaststellen van regels over de informatieverstrekking door de gemeente aan vrijwillige inburgeraars ter zake van hun rechten en plichten uit hoofde van de Wet inburgering, de eventuele inning van de eigen bijdrage door het Dagelijks Bestuur en de mogelijkheid tot betaling van de eigen bijdrage in termijnen, de niet-nakoming van de overeenkomst, bedoeld in artikel 24 d, tweede lid van de Wet inburgering. Het vaststellen van de identiteit van de vrijwillige inburgeraar (artikel 24f Wi) en de inburgeringsplichtige (artikel 27 Wi).

3. Artikelsgewijze toelichting Artikel 1 Begripsomschrijvingen Het tweede lid geeft aan dat de omschrijvingen van de begrippen die worden gebruikt in respectievelijk de Wet inburgering en het Besluit inburgering ook van toepassing zijn op deze verordening. Met de invoering van de Wet Participatiebudget worden met ingang van 1 januari 2009 alle participatievoorzieningen uit een specifieke uitkering aan gemeenten gefinancierd. Onder participatievoorzieningen worden educatieopleidingen, inburgeringsvoorzieningen, taalkennisvoorziening en reïntegratievoorzieningen verstaan, en combinaties ervan. De participatievoorzieningen worden aangeboden aan één breed geformuleerde doelgroep van iedereen van achttien jaar en ouder. Met het ontschotten van participatiebudgetten wordt beoogd een bijdrage te leveren aan het vergroten van de arbeidsparticipatie, inburgering en maatschappelijke participatie door deelname aan volwasseneneducatie. Artikel 2 De informatieverstrekking aan inburgeringsplichtigen en vrijwillige inburgeraars De RSD heeft volgens artikel 8 en artikel 24f van de Wi als taak de inburgeringsplichtige en de vrijwillige inburgeraar in zijn werkgebied goed te informeren over de rechten en plichten die voortvloeien uit de Wet inburgering. De wet laat de RSD vrij zelf te bepalen op welke wijze de informatievoorziening aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar wordt georganiseerd. Wel bepaalt het hierboven genoemde artikel dat het Algemeen Bestuur bij verordening regels vaststelt over de informatieverstrekking door de RSD aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar, wat betreft hun rechten en plichten uit hoofde van deze wet, en van het aanbod van en de toegang tot inburgeringsvoorzieningen of taalkennisvoorzieningen. De RSD kan er voor kiezen om in de verordening alleen de kaders vast te stellen voor een adequate informatievoorziening door het Dagelijks Bestuur aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar. Hoewel met het opnemen van het eerste en vijfde lid in de verordening kan worden volstaan, kiest de RSD vanuit het oogpunt van transparantie er echter voor om in het derde lid in de verordening vast te leggen welke middelen het Dagelijks Bestuur in ieder geval aanwendt om de informatievoorziening aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar te organiseren. De informatievoorziening aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar in de RSDregio wordt op allerlei manieren vormgegeven. Ter wille van de klantvriendelijkheid zal per gemeente samengewerkt worden met plaatselijke informatiepunten. Daarbij kan gedacht worden aan de afdelingen Burgerzaken en/of de WMO- of Zorgloketten. Op deze plaatselijke informatiepunten, al dan niet in combinatie met een digitaal loket, wordt basale informatie gegeven over de inburgeringsplicht en aanverwante onderwerpen. Vanuit deze informatiepunten wordt verwezen naar de balie van de RSD op het Werkplein in het stadhuis te Gorinchem. Daar wordt meer specifieke informatie gegeven over inburgering. Ook kan de RSD bepaalde organisaties (bijvoorbeeld educatie-instellingen, bibliotheken, moskeeën of zelforganisaties) een rol geven bij de informatievoorziening aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar. Het vijfde lid verplicht het Dagelijks Bestuur het Algemeen Bestuur periodiek te rapporteren over de doeltreffendheid en doelmatigheid van de informatieverstrekking aan de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar. Om aan deze verplichting efficiënt en effectief te kunnen voldoen, worden de resultaten van de RSD met betrekking tot de informatieverstrekking opgenomen in de periodieke bestuursrapportages. Hierdoor is de RSD in staat tijdig aanpassingen door te voeren die de kwaliteit van deze vorm van dienstverlening ten goede komen.

Artikel 3 Aanwijzen van de doelgroepen Het uitgangspunt van de wet is de eigen verantwoordelijkheid van de inburgeringsplichtige en vrijwillig inburgeraar. Dit betekent dat hij zelf bepaalt hoe hij zich voorbereidt op het inburgeringsexamen dan wel het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II. Voor een aantal bijzondere groepen biedt de wet in de vorm van inburgeringsvoorzieningen of taalkennisvoorzieningen extra faciliteiten. Het gaat om de volgende vier groepen inburgeringsplichtigen: 1. Nieuw- en oudkomers die algemene bijstand of een uitkering ontvangen die zijn aangewezen in het Besluit inburgering. 2. Oudkomers die zelf geen inkomsten uit werk, algemene bijstand of uitkering hebben. 3. Asielgerechtigde nieuw- en oudkomers. 4. Nieuw- en oudkomers die werkzaam zijn als geestelijke bedienaar. Aan inburgeringsplichtigen die behoren tot de eerste twee groepen (nieuw- en oudkomers die een bijstandsuitkering of een nader aangeduide uitkering ontvangen en oudkomers die zelf geen inkomsten uit werk of uitkering hebben) kán een inburgeringsvoorziening aangeboden worden (artikel 19, eerste lid, Wi). Het Dagelijks Bestuur is daarentegen verplicht een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening aan te bieden aan alle asielgerechtigde inburgeringsplichtigen (oud- en nieuwkomers) en aan nieuw- en oudkomers die werkzaam zijn als geestelijke bedienaar (artikel 19, tweede lid, Wi). Het aanbod bevat een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening die toeleidt naar het inburgeringsexamen dan wel het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II en het éénmaal gratis afleggen van dat examen. Voor asielgerechtigde inburgeringsplichtigen bestaat een inburgeringsvoorziening ook uit maatschappelijke begeleiding. Er worden in de verordening geen aanvullende criteria opgenomen waaraan de eerste twee doelgroepen (nieuw- en oudkomers die een bijstandsuitkering of een nader aangeduide uitkering ontvangen en oudkomers die zelf geen inkomsten uit werk of uitkering hebben) moeten voldoen om bij voorrang in aanmerking te komen voor een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening. Er is slechts sprake van een vrij breed kader waarbinnen het Dagelijks Bestuur tot zijn keuze komt. De redenen hiervoor zijn: De verordening mag niet als een te strak keurslijf gaan functioneren. Organisatorisch én inhoudelijk kan dit leiden tot verlies van flexibiliteit en creativiteit; Regionaal gezien bestaat nog te weinig zicht op de exacte omvang van de groep oudkomers zonder werk of uitkering die in aanmerking kan komen voor een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening; Er zijn ook financiële bezwaren: een te strak keurslijf kan leiden tot het niet benutten van beschikbare middelen voor het aanbieden van inburgeringsvoorzieningen of taalkennisvoorziening. Om te voorkomen dat bepaalde groepen inburgeringsplichtigen die volgens het Dagelijks Bestuur bij voorrang in aanmerking komen voor een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening, hieraan een recht gaan ontlenen, bepaalt dit artikel dat het Dagelijks Bestuur aan deze geprioriteerde groepen een inburgeringsvoorziening of of taalkennisvoorziening kan aanbieden. Artikel 4 De samenstelling van de inburgeringsvoorziening In de verordening stelt het Dagelijks Bestuur regels vast met betrekking tot een passende inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening, inclusief de totstandkoming en samenstelling van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening (artikel 19, vijfde lid, onderdeel b, Wi). In dit artikel worden de kaders vastgesteld waarbinnen het Dagelijks Bestuur de opdracht heeft voor iedere inburgeringsplichtige en vrijwillig inburgeraar, die daarvoor in aanmerking komt, een op de persoon toegesneden inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening samen te stellen.

In het eerste lid wordt aangegeven op welke wijze het Dagelijks Bestuur een passende inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening vaststelt. Bij het bepalen van de passendheid van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening, spelen de volgende factoren een rol: De kennis van de de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar van de Nederlandse taal en de Nederlandse samenleving. De leercapaciteit van de de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar. De maatschappelijke rol die de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar vervult of gaat vervullen in de Nederlandse samenleving. Daarbij kan worden gedacht aan het verrichten van betaalde arbeid of het opvoeden van kinderen. De persoonlijke situatie van de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar. Daarbij kan bijvoorbeeld worden gedacht aan eventuele zorgtaken die de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar moet vervullen. De samenstelling van de inburgeringsvoorziening voor geestelijke bedienaren wordt geregeld bij ministeriële regeling. De RSD heeft dus niet de mogelijkheid naar eigen inzicht vorm te geven aan de inburgeringsvoorziening die zij aan geestelijke bedienaren aanbiedt. De Wet inburgering bepaalt dat de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening gecombineerd moet worden met een voorziening gericht op arbeidsinschakeling (reïntegratievoorziening) als een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening wordt aangeboden aan een inburgeringsplichtige die bijstandsgerechtigd is of een uitkering ontvangt op grond van een andere socialezekerheidswet of socialezekerheidsregeling én die verplicht is om arbeid te verkrijgen of te aanvaarden (artikel 20, eerste lid, Wi). Aandachtspunt is daarbij, zo blijkt uit artikel 19, vierde lid, van de wet, dat een aanbod voor een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening aan een uitkeringsgerechtigde inburgeringsplichtige niet wordt gedaan, indien dat diens arbeidsinschakeling belemmert. Het Dagelijks Bestuur is dus verantwoordelijk voor het aanbieden van de gecombineerde voorziening (artikel 20, tweede lid, Wi). Het tweede lid van artikel 4 van de verordening draagt het Dagelijks Bestuur op om er voor te zorgen dat de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening wordt afgestemd op de reïntegratievoorziening. Aangezien deze voorzieningen in het kader van de uitkeringsverstrekking op grond van socialezekerheidswetten of -regelingen ook door andere partijen dan het Dagelijks Bestuur (kunnen) worden verstrekt, zal het Dagelijks Bestuur afspraken moeten maken met de verantwoordelijke uitvoerders van de socialezekerheidswet of -regeling: het Uitvoeringsinstituut werknemersverzekeringen (UWV), eigenrisicodragers of overheidswerkgevers (artikel 21 Wi). Begeleiding en het houden van voortgangsgesprekken in het kader van Klantmanagement uitgevoerd door de RSD zullen vooral van belang zijn bij inburgeringsplichtigen die geen inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening krijgen aangeboden in combinatie met een voorziening gericht op arbeidsinschakeling. Bij voorzieningen gericht op arbeidsinschakeling vormen dergelijke faciliteiten al een vast onderdeel. Ten overvloede wordt gewezen op het feit dat het inburgeringsexamen ook een praktijkgericht deel omvat, waarin de praktische (taal)vaardigheden worden getoetst. Het is vanzelfsprekend dat bij de samenstelling van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening ook rekening wordt gehouden met de ontwikkeling van deze vaardigheden. Daarbij zal de inzet van duale trajecten een belangrijke rol vervullen.

Artikel 5 De inning van de eigen bijdrage In de verordening moeten regels worden gesteld die betrekking hebben op de inning van de eigen bijdrage van de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar door het Dagelijks Bestuur en de mogelijkheid van betaling in termijnen (artikel 23, derde lid, Wi). De hoogte van de eigen bijdrage is vastgelegd in de wet en bedraagt € 270,-. Dit bedrag kan bij algemene maatregel van bestuur worden gewijzigd (artikel 23, tweede lid, Wi). Vergoeding van de eigen bijdrage uit het budget Bijzondere Bijstand is niet mogelijk. In artikel 5.1 van de verordening wordt geregeld dat de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar het genoemde bedrag in beginsel in één keer voldoet (eerste lid). De inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar heeft desgevraagd het recht de eigen bijdrage in een aantal termijnen te betalen. Er is gekozen voor maximaal 18 termijnen van € 15, -; dit is een richtlijn op nationaal niveau (tweede lid). De vastgestelde termijnen moeten worden vastgesteld in een beschikking (derde lid). Artikel 24, eerste lid en artikel 24f maakt het bij de inburgeringsplichitge en de vrijwillige inburgeraar die algemene bijstand ontvangen mogelijk dat het Dagelijks Bestuur de eigen bijdrage verrekent met deze uitkering. Als het Dagelijks Bestuur wil overgaan tot verrekening, moet dat worden vastgelegd in de beschikking tot toekenning van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening. Als de inburgeringsplichtige of vrijwillige inburgeraar een uitkering van het UWV ontvangt, kan het Dagelijks Bestuur het UWV verzoeken de eigen bijdrage te verrekenen met of in te houden op de uitkering van het UWV (artikel 24, tweede lid, Wi). In dit geval int het UWV de eigen bijdrage ten behoeve van de RSD. Deze wijze van verrekening geschiedt door het UWV en niet door de RSD, en wordt dus niet in deze verordening geregeld. Artikel 5A De Wet biedt de mogelijkheid om de eigen bijdrage aan vrijwillige inburgeraars te verlagen dan wel niet te heffen. Artikel 5B Dit artikel biedt de mogelijkheid om aan nader te definiëren doelgroepen een stimuleringsbonus te verstrekken. Artikel 6 Vastleggen van rechten en plichten Dit artikel vormt de uitwerking van artikel 23, derde lid, Wi waarin wordt bepaald dat het Algemeen Bestuur bij verordening regels stelt over de rechten en plichten van de inburgeringsplichtige voor wie een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening is vastgesteld. Dit artikel delegeert de bevoegdheid aan het Dagelijks Bestuur om de verplichtingen die in het artikel worden genoemd aan inburgeringsplichtigen in het kader van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening op te leggen. Het Dagelijks Bestuur legt in de beschikking tot de toekenning van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening deze verplichtingen vast. Het per beschikking besluiten tot het toekennen van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening houdt in dat de inburgeringsplichtige de mogelijkheid heeft tegen dit besluit in bezwaar en beroep te gaan. Op grond van het artikel 23 Wi dient de inburgeringsplichtige medewerking te verlenen aan de uitvoering van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening. Handhaving hiervan is alleen mogelijk als de verplichtingen van de inburgeringsplichtige duidelijk zijn omschreven en aan de betrokkene (onder andere door middel van de beschikking) bekend zijn gemaakt. Per beschikking zal de toegekende inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening inclusief de rechten en verplichtingen van de inburgeringsplichtige, nauwkeurig moeten worden omgeschreven. Per beschikking kan ook worden neergelegd dat de inburgeringsplichtige als onderdeel van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening op een eerder tijdstip een

inburgeringsexamen dan wel het staatsexamen Nederlands als tweede taal I of II moet afleggen. Het ligt voor de hand dat het afleggen van dit examen verplicht wordt gesteld direct nadat de looptijd van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening is verstreken. Indien het Dagelijks Bestuur een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening vaststelt voor een oudkomer, dan moet het Dagelijks Bestuur in de betreffende beschikking ook de dag opnemen waarop de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht van start gaat (artikel 22, tweede lid, juncto artikel 26 Wi). Binnen drieënhalf jaar ná deze datum moet de betreffende oudkomer het inburgeringexamen hebben behaald. Het Dagelijks Bestuur kan zelf bepalen wanneer de termijn van handhaving van de inburgeringsplicht van start gaat. Het ligt voor de hand deze termijn direct te laten ingaan (en bijvoorbeeld niet te koppelen aan de datum waarop de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening van start gaat). De precieze datum waarop de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening van start gaat, zal immers niet altijd bekend zijn op het moment dat deze wordt toegekend. Bovendien past het vaststellen van een datum van aanvang van handhaving van de inburgeringsplicht, onafhankelijk van het moment waarop met de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening kan worden begonnen bij het uitgangspunt van de wet dat de betreffende persoon als oudkomer inburgeringsplichtig is en in beginsel zelf verantwoordelijk is voor het behalen van het inburgeringsexamen. Er is voor gekozen in de verordening alleen weer te geven welke onderwerpen in een beschikking moeten worden vastgelegd. Er blijft dan ruimte om te bezien of er één gecombineerde of twee aparte beschikkingen moeten worden ontwikkeld voor het opleggen van de inburgeringsplicht en toekennen van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening. Artikel 7 De procedure van het doen van een aanbod Het doen van een aanbod van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening kan juridisch opgevat worden als een feitelijke handeling van het Dagelijks Bestuur. Het is daarom geen rechtshandeling en leidt dus niet tot een rechtsgevolg. Dit betekent dat de bepalingen van Algemene wet bestuursrecht over het nemen van besluiten niet van toepassing zijn. Om die reden zijn in dit artikel enkele procedurele bepalingen opgenomen, waardoor het doen van een aanbod op zorgvuldige wijze gebeurt. In het eerste lid van dit artikel wordt geregeld dat het Dagelijks Bestuur het aanbod van een inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening aan de inburgeringsplichtige op schriftelijke wijze doet en dat het aanbod wordt toegestuurd naar het adres waar de inburgeringsplichtige staat ingeschreven in de GBA. Op deze wijze kan er geen onduidelijk ontstaan over het feit dat het Dagelijks Bestuur de inburgeringsplichtige een aanbod heeft gedaan. In het geval van een gecombineerd aanbod van reïntegratie en inburgering zal het aanbod opgenomen worden in het trajectadvies (tweede lid). In het derde lid van dit artikel wordt bepaald dat inhoud van en rechten en plichten bij het aanbod worden vastgelegd. Hierdoor kan de instemming met het aanbod tevens worden opgevat als instemming met de beschikking tot de toekenning van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening (die eenzijdig door de RSD is opgelegd). Deze beschikking moet dan wel dezelfde inhoud hebben als het aanbod (vijfde lid). Het vierde lid bepaalt dat de inburgeringplichtige schriftelijk de acceptatie van de inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening kenbaar maakt. Het vijfde lid bepaalt tenslotte dat de RSD binnen termijn van twee weken met de genoemde beschikking komt. Een inburgeringsplichtige hoeft een aanbod niet te accepteren. Weigert de inburgeringsplichtige het aanbod, dan zal hij zich zelfstandig moeten voorbereiden op het inburgeringsexamen. Gaat het om een oudkomer, dan is er geen termijn vastgesteld waarbinnen de betreffende persoon het inburgeringsexamen moet hebben behaald. Het ligt voor de hand dat het Dagelijks Bestuur in een dergelijke situatie een handhavingsbeschikking neemt: een besluit op grond van artikel 26 Wi waarmee de termijn van start gaat waarbinnen

de inburgeringsplichtige het inburgeringsexamen moeten hebben behaald ( drieënhalf jaar na aanvang van deze termijn). Artikel 8 De hoogte van de bestuurlijke boetes voor de verschillende overtredingen Artikel 35 Wi draagt gemeenten op bij verordening de hoogte van de bestuurlijke boete vast te stellen die voor de verschillende overtredingen kan worden opgelegd. In artikel 34 Wi zijn voor de verschillende overtredingen de maximumbedragen van de bestuurlijke boete vastgelegd. De boetes die in de verordening worden opgenomen, zijn geen gefixeerde bedragen. Het Dagelijks Bestuur zal bij elke overtreding de bestuurlijke boete moeten afstemmen op de ernst van de overtreding en de mate waarin deze aan de overtreder kan worden verweten. Bovendien moet het Dagelijks Bestuur daarbij ook zo nodig rekening houden met de omstandigheden waaronder de overtreding is gepleegd (artikel 38, tweede lid, Wi). Deze bepaling brengt met zich mee dat het Dagelijks Bestuur bij elke op te leggen bestuurlijke boete nagaat of de individuele omstandigheden van de betrokken inburgeringsplichtige, leiden tot afwijking van de hoogte van de voorgeschreven boete. Afwijking van de standaardboete kan zowel een verhoging als een verlaging betekenen, zij het dat de verhoging niet het maximumbedrag van artikel 34 Wi te boven mag gaan. In het kader van de uitvoering van een gecombineerde reïntegratie- en inburgeringsvoorziening of taalkennisvoorziening kan het voorkomen dat dezelfde gedraging, met name het onvoldoende medewerking verlenen aan een voorziening, zowel aanleiding kan zijn voor het opleggen van een bestuurlijke boete als voor het verlagen van de bijstand (een maatregel op grond van artikel 18, tweede lid, Wet werk en bijstand) of het opleggen van een boete of maatregel op grond van een andere sociale zekerheidswet of - regeling. Artikel 37 Wi bevat een regeling voor de samenloop van sancties. In dit artikel wordt bepaald dat het Dagelijks Bestuur in dat geval géén bestuurlijke boete kan opleggen. Gelet op het feit dat een overtreding bij de ene groep inburgeringsplichtigen leidt tot het treffen van een maatregel en bij de andere groep tot het opleggen van een bestuurlijke boete, gebiedt de rechtsgelijkheid dat de hoogte van de bestuurlijke boetes worden afgestemd op de hoogte van de maatregelen in deze verordening. In de verordening is er daarom voor gekozen de maatregelen-/ boetebedragen weer te geven als percentages van de bijstandsnorm. Artikel 9 Inwerkingtreding Dit artikel spreekt voor zich. Artikel 10 Citeertitel Dit artikel spreekt voor zich.