Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Zitting 2004-2005 9 juni 2005
ONTWERP VAN DECREET houdende instemming met het Protocol van 1996 bij het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen van 1972, opgemaakt in Londen op 7 november 1996
801 BUI
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
2
INHOUD Blz. Memorie van toelichting ............................................................................................................
3
Voorontwerp van decreet ...........................................................................................................
9
Advies van de Raad van State ....................................................................................................
13
Advies van de Milieu- en Natuurraad van Vlaanderen...............................................................
19
Advies van de Sociaal-Economische Raad van Vlaanderen .......................................................
27
Ontwerp van decreet ..................................................................................................................
31
Bijlagen: – Nederlandse tekst van het Protocol (vertaling) ................................................................... – Engelse en Franse tekst van het Protocol............................................................................
35 65
______________________
3
MEMORIE VAN TOELICHTING
DAMES EN HEREN, I. HISTORIEK VAN HET PROTOCOL Het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen (opgemaakt te Londen, Mexico, Moskou en Washington op 29 september 1972) werd door België goedgekeurd bij wet van 20 december 1984 en gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad op 22 oktober 1985. Dit Verdrag staat ook bekend als het Verdrag van Londen. Het Verdrag van Londen beoogt alle bronnen van verontreiniging van het mariene milieu te voorkomen die voortkomt uit de opzettelijke verwijderingoperaties van afval en andere stoffen op zee. Het gaat om een mondiaal verdrag dat op heden (stand eind 2004) door 81 landen geratificeerd werd. In de voorbije vijfentwintig jaar heeft het beleid inzake de bescherming van het mariene milieu een aanzienlijke evolutie ondergaan. Midden de jaren negentig ontstond dan ook de behoefte om het Verdrag van Londen van 1972 grondig te herzien. Huidig Protocol kadert in deze herziening en houdt een aanzienlijke actualisering in van het Verdrag van Londen.De inwerkingtreding van het Protocol vereist de ratificatie door zesentwintig staten, waarvan er vijftien Verdragsluitende Partij moeten zijn bij het Verdrag van Londen. Vanaf haar inwerkingtreding zal het Protocol het Verdrag van Londen vervangen. Gelet op zijn mondiale strekking is het protocol minder dwingend dan de verdragen die op regionaal niveau werden afgesloten en in se dezelfde materie behandelen, zoals het Verdrag inzake de bescherming van het mariene milieu van de Noord-Oostelijke Atlantische Oceaan (OSPARVerdrag) opgemaakt te Parijs op 22 september 1992. Het OSPAR-Verdrag legt aan de partijen de verplichting op om alle mogelijke maatregelen te treffen om de mariene zone te beschermen tegen de nadelige gevolgen van de menselijke bedrijvigheid
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
met de bedoeling de gezondheid van de mens te vrijwaren en de mariene ecosystemen te behouden en, indien mogelijk, de mariene gebieden die nadelig beïnvloed werden, te herstellen. Het OSPAR-Verdrag werd door België goedgekeurd bij wet van 11 mei 1995 en door Vlaanderen bij decreet van 19 april 1995. Ten aanzien van dit Verdrag komt België zijn verplichtingen volledig na, dit betekent dat de verplichtingen die voortvloeien uit huidig Protocol a fortiori vervuld zullen zijn. Toch is de ratificatie van het Protocol noodzakelijk omdat België zich op mondiaal vlak plaatst in de groep van landen die een actief beleid voorstaan inzake de bescherming van het mariene milieu en tevens om de inwerkingtreding van het Protocol te vergemakkelijken. Het Protocol werd door België ondertekend op 27 maart 1998 te Londen. Het gemengd karakter van het Protocol werd vastgesteld in de Werkgroep Gemengde Verdragen van 23 oktober 1996, 17 december 1997 en 14 januari 1998. Momenteel (eind 2004) hebben er 21 landen het Protocol geratificeerd, waarvan er 17 Verdragssluitende Partij zijn bij het Verdrag van Londen. Men verwacht dat het Protocol in werking zou treden in de loop van 2005. II. INHOUD EN DOELSTELLING VAN HET PROTOCOL De doelstelling van het Protocol is de bescherming van het mariene milieu, in het bijzonder de verontreiniging veroorzaakt door de storting in en verbranding op zee van afval en andere stoffen. Tijdens de onderhandelingen werd uitgegaan van het principe dat “wie zich tot meer verbonden heeft, zich ook tot het mindere kan verbinden”. Er werd dus op toegezien dat dit Protocol niet vérstrekkender zou zijn dan het hierboven vermelde OSPAR-Verdrag. Dit uitgangspunt werd bereikt: het OSPAR-Verdrag is minstens even streng als het Protocol. Dit heeft voor gevolg dat noch voor de Vlaamse noch voor de federale overheid nieuwe verbintenissen ontstaan, de verplichtingen die voortvloeien uit het Protocol worden reeds opge-
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
4
vangen door deze die ze hebben in het kader van het OSPAR-Verdrag. De vernieuwing van het Protocol ten opzichte van het Verdrag van Londen bestaat hierin dat het Protocol expliciet stelt dat elke storting in of verbranding op zee van afval verboden is met uitzondering van de stoffen vermeld in bijlage I. Men hanteert hier het zogenaamd principe van de “omgekeerde lijst”. Het Verdrag van Londen daarentegen poneerde dat storting in of verbranding op zee van afval was toegelaten en dit zonder de stoffen aan te duiden, met andere woorden het storten of verbranden van afval was toegelaten mits aan bepaalde voorwaarden was voldaan. Een andere innovatie ten opzichte van het Verdrag van Londen is dat het voorzorgsprincipe expliciet staat ingeschreven in het Protocol.
Artikel 3 Artikel 3 bevat een aantal algemene verplichtingen waarbij expliciet het voorzorgsprincipe wordt vermeld: de Partijen moeten een preventief beleid voeren met betrekking tot de bescherming van het mariene milieu tegen het storten en verbranden van afval en andere stoffen; elke Partij stelt procedures vast volgens het principe “de vervuiler betaalt”; het is de Partijen verboden om schade of mogelijke schade te verplaatsen van het ene deel van het milieu naar een ander deel of om één vorm van verontreiniging te vervangen door een andere vorm. Partijen kunnen bovendien nooit enige bepaling van het Protocol zo uitleggen dat het hen zou beletten om strengere maatregelen te treffen overeenkomstig het internationaal recht in verband met de preventie, vermindering en verwijdering van vervuiling.
III. ARTIKELSGEWIJZE TOELICHTING Artikel 1 Artikel 1 geeft een nadere omschrijving van een aantal begrippen zoals ze voor de toepassing van dit Protocol moeten worden verstaan (onder meer verdrag, organisatie, secretaris-generaal, storten, verbranding op zee, schepen en luchtvaartuigen, zee, afval of andere stoffen, vergunning, verontreiniging).
Artikel 4 Artikel 4 betreft het storten van afval of andere stoffen. Dit artikel vormt één van de basisbeginselen van het Protocol. De algemene regel is het verbod om in zee te storten, met uitzondering van de stoffen die in bijlage I zijn opgesomd en waarvoor een vergunning vereist is overeenkomstig de evaluatiemodaliteiten die in bijlage II worden beschreven. De in bijlage I opgenomen afvalstoffen en materialen zijn de volgende: 1. baggerspecie;
Artikel 2 Dit artikel omschrijft de doelstelling van het Protocol, met name gaan de Partijen de verbintenis aan om afzonderlijk en samen het mariene milieu te beschermen en te vrijwaren tegen alle bronnen van vervuiling en treffen hiertoe doelmatige maatregelen volgens hun wetenschappelijk, technisch en economisch vermogen, om verontreiniging van de zee veroorzaakt door het storten in of verbranden op zee van afval of andere stoffen te voorkomen, te verminderen en waar praktisch uitvoerbaar te beëindigen.
2. zuiveringsslib; 3. visafval of materiaal afkomstig van op industriële wijze verwerkte vis; 4. schepen en platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee; 5. inert, anorganisch geologisch materiaal; 6. organisch materiaal van natuurlijke oorsprong; 7. grote voorwerpen, hoofdzakelijk bestaande uit ijzer, staal, beton en vergelijkbare onschade-
5
lijke stoffen waarvan de fysieke aanwezigheid problemen veroorzaakt, en alleen in de gevallen waarin het afval wordt geproduceerd op plaatsen zoals kleine eilanden met geïsoleerde gemeenschappen en voor wie geen andere praktische oplossing bestaat voor het verwijderen dan door storting in zee. Lid 2 van artikel 4 stelt dat geen enkele bepaling van het Protocol de Partijen verbiedt om het storten van afval of andere materie vermeld in bijlage I toch te verbieden. Artikel 5 Artikel 5 behandelt de verbranding van afvalstoffen op zee en stelt uitdrukkelijk dat dit verboden is. Artikel 6 Artikel 6 behandelt de uitvoer van afval of andere stoffen: deze bepaling verbiedt de verdragsluitende Partijen om afval of andere stoffen naar andere landen te exporteren. Met deze bepaling wil men beletten dat er stortings- of verbrandingsoperaties op zee worden uitgevoerd door landen die geen verdragsluitende Partij zijn bij dit Protocol. Artikel 7 Dit artikel betreft de binnenwateren. In beginsel is het Protocol niet van toepassing op de binnenwateren maar iedere verdragsluitende Partij blijft volkomen vrij maatregelen te nemen die betrekking hebben op de mariene binnenwateren. Artikel 8 Artikel 8 geeft een opsomming van de gevallen waarbij van het hierboven vermelde stortings- en verbrandingsverbod (zie artikelen 4 en 5) kan worden afgeweken, bijvoorbeeld in geval van overmacht ten gevolge van noodweer of in het geval er zich onaanvaardbare risico’s voor de menselijke gezondheid, veiligheid of het mariene milieu voordoen. Voor deze gevallen is er een procedure voorzien van consultatie en bijstand.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1 Artikel 9
Artikel 9 betreft het verlenen van vergunningen: het aanwijzen van de nationale bevoegde autoriteiten belast met het afleveren van vergunningen, het bijhouden van de lijsten waarop de aard en hoeveelheden van afvalstoffen zijn vermeld en het verrichten van controlemetingen. Iedere Partij brengt hierover jaarlijks verslag uit aan de Internationale Maritieme Organisatie en in voorkomend geval aan de andere Partijen. Artikel 10 Artikel 10 heeft betrekking op de toepassing en handhaving. De Partijen voeren hun verplichtingen uit in hun hoedanigheid van vlaggestaat, havenstaat of kuststaat. Tevens worden de toepasselijke regels ten aanzien van de betrokken vaaren vliegtuigen opgenomen. Artikel 11 Artikel 11 stelt dat uiterlijk twee jaar na de inwerkingtreding van het Protocol procedures en mechanismen dienen vastgesteld te worden voor de evaluatie en bevordering van de naleving van dit Protocol. Dit moet gepaard gaan met een volledige, openlijke en constructieve uitwisseling van informatie. Artikel 12 Dit artikel betreft de regionale samenwerking. De Partijen die een gemeenschappelijk belang hebben bij de bescherming van het mariene milieu in een bepaald geografisch gebied stellen alles in het werk om de regionale samenwerking te intensiveren, met inbegrip van het sluiten van regionale overeenkomsten die verenigbaar zijn met het Protocol. Artikel 13 Artikel 13 betreft de bilaterale en multilaterale technische samenwerking en bijstand door middel van samenwerking binnen de Internationale Mari-
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
6
tieme Organisatie en in coördinatie met andere bevoegde internationale organisaties. Artikel 14 Artikel 14 handelt over het wetenschappelijk en technisch onderzoek. Dit artikel voorziet maatregelen ter bevordering en vergemakkelijking van wetenschappelijk en technisch onderzoek (in de vorm van waarnemingen, metingen, evaluaties en analyses) naar de voorkoming, vermindering en, waar praktisch uitvoerbaar, de beëindiging van verontreiniging door storting en andere bronnen van verontreiniging die onder dit Protocol vallen. Artikel 15 Artikel 15 behandelt de verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid ingeval van milieuschade. De Partijen verbinden er zich toe tot het ontwikkelen van procedures voor het vaststellen van aansprakelijkheid voor milieuschade ten gevolge van het storten in of het verbranden van afvalstoffen op zee. Artikel 16 Dit artikel bevat een regeling voor de beslechting van geschillen met betrekking tot de interpretatie of toepassing van het Protocol. Geschillen worden in eerste instantie beslecht door middel van onderhandelingen, bemiddeling of verzoening of andere vreedzame middelen. Indien er binnen twaalf maanden geen overeenstemming kan worden bereikt, wordt het geschil beslecht door middel van een arbitrageprocedure overeenkomstig bijlage III. Artikel 17 Dit artikel betreft de bevordering van de internationale samenwerking.
Artikelen 18 en 19 Deze artikelen betreffen respectievelijk de vergaderingen van de Partijen en de taken van de Internationale Maritieme Organisatie ten aanzien van dit Protocol. Artikel 20 Artikel 20 stelt dat de bijlagen bij het Protocol integraal deel uitmaken van het Protocol. Artikelen 21 en 22 Deze artikelen bevatten de procedures (onder meer termijnen, meerderheid, inwerkingtreding) voor een wijziging van het Protocol respectievelijk de bijlagen. Artikel 23 Artikel 23 regelt de verhouding tussen het protocol en het Verdrag van Londen inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen. Artikelen 24 tot en met 29 Deze artikelen bevatten de klassieke slotbepalingen, met name inzake de ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring, toetreding, inwerkingtreding, overgangsperiode, opzegging, de neerlegging en de authentieke teksten ervan. De inwerkingtreding van het Protocol (vermeld in artikel 25) vereist de ratificatie van zesentwintig staten waarvan er vijftien Verdragsluitende Partij moeten zijn bij het Verdrag van Londen. Momenteel (eind 2004) hebben er 21 landen het Protocol geratificeerd, waarvan er 17 Verdragssluitende Partij zijn bij het Verdrag van Londen.
7
Voor verschillende bepalingen van het Protocol zijn nadere regels opgenomen in de van het Protocol deel uitmakende bijlagen. Bijlage I heeft betrekking op afval of andere materie die in aanmerking komen voor storting. Bijlage II behandelt de beoordeling van afval of andere materie die in aanmerking komen voor storting. Bijlage III heeft betrekking op de arbitrageprocedure. De minister-president van de Vlaamse Regering, Yves LETERME De Vlaamse minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme, Geert BOURGEOIS De Vlaamse minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, Kris PEETERS ____________________
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
8
9
VOORONTWERP VAN DECREET
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
10
11
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
VOORONTWERP VAN DECREET houdende instemming met het Protocol van 1996 bij het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen van 1972, opgemaakt in Londen op 7 november 1996 DE VLAAMSE REGERING, Op voorstel van de Vlaamse minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme en de Vlaamse minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur; Na beraadslaging,
BESLUIT: De Vlaamse minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur is ermee belast, in naam van de Vlaamse Regering, bij het Vlaams Parlement het ontwerp van decreet in te dienen, waarvan de tekst volgt: Artikel 1 Dit decreet regelt een gewestaangelegenheid. Artikel 2 Het Protocol van 1996 bij het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen, opgemaakt in Londen op 7 november 1996, en de bijlagen I, II en III bij dat Protocol, zullen volkomen gevolg hebben.
Brussel, De minister-president van de Vlaamse Regering, Yves LETERME
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
12
De Vlaamse minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme, Geert BOURGEOIS
De Vlaamse minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, Kris PEETERS ______________________
13
ADVIES VAN DE RAAD VAN STATE
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
14
15
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
16
17
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
18
19
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
ADVIES VAN DE MILIEU- EN NATUURRAAD VAN VLAANDEREN
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
20
21
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
22
23
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
24
25
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
26
27
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
ADVIES VAN DE SOCIAAL-ECONOMISCHE RAAD VOOR VLAANDEREN
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
28
29
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
30
31
ONTWERP VAN DECREET
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
32
33
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
ONTWERP VAN DECREET
De Vlaamse minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme,
DE VLAAMSE REGERING,
Geert BOURGEOIS
Op voorstel van de Vlaamse minister van Bestuurszaken, Buitenlands Beleid, Media en Toerisme en de Vlaamse minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur;
De Vlaamse minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur, Kris PEETERS _________________
Na beraadslaging, BESLUIT: De Vlaamse minister van Openbare Werken, Energie, Leefmilieu en Natuur is ermee belast, in naam van de Vlaamse Regering, bij het Vlaams Parlement het ontwerp van decreet in te dienen, waarvan de tekst volgt: Artikel 1 Dit decreet regelt een gewestaangelegenheid. Artikel 2 Het Protocol van 1996 bij het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen, opgemaakt in Londen op 7 november 1996, en de bijlagen 1, 2 en 3 bij dat Protocol, zullen volkomen gevolg hebben. De amendementen op de bijlagen 1 en 2 bij het Protocol, die met toepassing van artikel 22, leden 1 tot 4, van het Protocol aangenomen worden, zonder dat België zich tegen de aanneming ervan verzet, zullen volkomen gevolg hebben. Brussel, 22 april 2005. De minister-president van de Vlaamse Regering, Yves LETERME
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
34
35
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Bijlagen: – Nederlandse tekst van het Protocol (vertaling) – Engelse en Franse tekst van het Protocol
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
36
37
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
97 (1996) Nr. 2
T R A C TAT E N B L A D VAN HET
KONINKRIJK
DER
NEDERLANDEN
JAARGANG 2000 Nr. 27 A. TITEL
Protocol van 1996 bij het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen van 1972, met Bijlagen; Londen, 7 november 1996 B. TEKST
De Engelse en de Franse tekst van het Protocol zijn geplaatst in Trb. 1998, 134. C. VERTALING
Protocol van 1996 bij het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen van 1972 De Partijen bij dit Protocol, Benadrukkende de noodzaak het mariene milieu te beschermen en een duurzaam gebruik en het behoud van de mariene bronnen te bevorderen; Gelet in dit verband op hetgeen is bereikt binnen het kader van het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen van 1972, en in het bijzonder op de ontwikkeling naar een benadering die is gebaseerd op voorzorg en voorkoming; Voorts gelet op de bijdrage in dit verband van aanvullende regionale en nationale instrumenten die gericht zijn op de bescherming van het mariene milieu en die rekening houden met de specifieke omstandigheden en behoeften van de desbetreffende regio’s en Staten; Opnieuw bevestigend de waarde van een mondiale aanpak van deze zaken en met name het belang van voortdurende samenwerking en medewerking tussen de Partijen bij de implementatie van het Verdrag en het Protocol;
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
38
Erkennende dat het wenselijk kan zijn op nationaal of regionaal niveau strengere maatregelen aan te nemen met betrekking tot de voorkoming en beëindiging van verontreiniging van het mariene milieu veroorzaakt door het storten in zee dan die welke zijn voorzien in internationale verdragen of andere overeenkomsten met mondiale reikwijdte; Rekening houdend met de desbetreffende internationale overeenkomsten en acties, met name het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 1982, de Verklaring van Rio inzake Milieu en Ontwikkeling en Agenda 21; Eveneens erkennende de belangen en capaciteiten van in ontwikkeling zijnde Staten en met name van kleine eilandstaten die in ontwikkeling zijn; Ervan overtuigd dat verdere internationale maatregelen ter voorkoming, vermindering en waar praktisch uitvoerbaar ter beëindiging van verontreiniging van de zee veroorzaakt door storten onverwijld kunnen en moeten worden genomen teneinde het mariene milieu te beschermen en te behouden, en de menselijke activiteiten zodanig te beheren dat het mariene ecosysteem het rechtmatig gebruik van de zee kan blijven dragen en kan blijven voorzien in de behoeften van de huidige en toekomstige generaties; Zijn het volgende overeengekomen: Artikel 1 Begripsomschrijvingen Voor de toepassing van dit Protocol: 1. wordt onder ,,Verdrag’’ verstaan het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen van 1972, zoals gewijzigd; 2. wordt onder ,,Organisatie’’ verstaan de Internationale Maritieme Organisatie; 3. wordt onder ,,Secretaris-Generaal’’ verstaan de Secretaris-Generaal van de Organisatie; 4. 1. wordt onder ,,storten’’ verstaan: .1 het zich opzettelijk ontdoen in zee van afval of andere stoffen vanaf schepen, vanuit luchtvaartuigen, vanaf platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee; .2 het zich opzettelijk ontdoen in zee van schepen, luchtvaartuigen, platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee; .3 het opslaan van afval of andere stoffen in de zeebodem en de ondergrond daarvan afkomstig van schepen, luchtvaartuigen, platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee; en
39
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
.4 het achterlaten of ter plaatse kantelen van platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee, met als enig doel het zich opzettelijk ontdoen hiervan; .2 wordt onder ,,storten’’ niet verstaan: .1 het zich op zee ontdoen van afval of andere stoffen verbonden met of afkomstig uit de normale exploitatie van schepen, luchtvaartuigen, platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee en van hun uitrusting, waaronder niet begrepen zijn afval of andere stoffen die worden vervoerd door of overgeladen op schepen, luchtvaartuigen, platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee, gebruikt om zich van deze stoffen te ontdoen, of stoffen die afkomstig zijn van de verwerking van dergelijk afval of andere stoffen aan boord van deze schepen, luchtvaartuigen, platforms of andere kunstmatige bouwwerken; .2 het plaatsen van stoffen met een ander oogmerk dan er zich enkel en alleen van te ontdoen, mits zulks niet strijdig is met het doel van dit Protocol; en .3 onverminderd het bepaalde in het vierde lid, sub 1, onder 4, het achterlaten in zee van stoffen (bijvoorbeeld kabels, pijpleidingen en voorzieningen voor zee-onderzoek) geplaatst met een ander oogmerk dan zich hiervan enkel en alleen te ontdoen; .3 het zich ontdoen of het opslaan van afval of andere stoffen, onmiddellijk of middellijk afkomstig van de exploratie, de ontginning en de verwerking op zee van mineralen die zich in de zeebodem bevinden, valt niet onder de bepalingen van dit Protocol; 5. 1. wordt onder ,,verbranding op zee’’ verstaan de verbranding aan boord van een schip, platform of ander kunstmatig bouwwerk in zee van afval of andere stoffen met het oogmerk zich hiervan opzettelijk te ontdoen door middel van thermische vernietiging; .2 wordt onder ,,verbranding op zee’’ niet verstaan de verbranding van afval of andere stoffen aan boord van een schip, platform, of ander kunstmatig bouwwerk in zee, indien dit afval of deze andere stoffen voortkomen uit de normale exploitatie van dat schip, platform of kunstmatig bouwwerk in zee; 6. wordt onder ,,schepen en luchtvaartuigen’’ verstaan (lucht)vaartuigen, die zich op het water, in het water of door de lucht voortbewegen, ongeacht van welk type zij zijn. Hieronder worden mede verstaan luchtkussenvaartuigen en drijvende toestellen, al dan niet met eigen voortstuwingsmiddelen; 7. wordt onder ,,zee’’ verstaan alle mariene wateren met uitzondering van de binnenwateren van de Staten, alsmede de zeebodem en de onder-
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
40
grond daarvan; de onder de zeebodem gelegen gewelven die uitsluitend vanaf het land bereikbaar zijn vallen niet onder deze begripsomschrijving; 8. wordt onder ,,afval of andere stoffen’’ verstaan materialen en substanties, ongeacht hun aard, vorm of omschrijving; 9. wordt onder ,,vergunning’’ verstaan de toestemming die van tevoren wordt verleend overeenkomstig de desbetreffende maatregelen aangenomen ingevolge artikel 4, eerste lid, onder 2, of artikel 8, tweede lid; 10. wordt onder ,,verontreiniging’’ verstaan het direct of indirect door menselijke activiteit in zee brengen van afval of andere stoffen hetgeen leidt of kan leiden tot nadelige gevolgen zoals schade aan de levende rijkdommen en de mariene ecosystemen, gevaar voor de gezondheid van de mens, belemmering van de activiteiten op zee, met inbegrip van de visvangst en ander rechtmatig gebruik van de zee, aantasting van de kwaliteit van het zeewater in verband met het gebruik ervan en vermindering van de recreatieve waarde. Artikel 2 Doelstellingen De Partijen beschermen en behouden, zowel afzonderlijk als collectief, het mariene milieu tegen alle bronnen van verontreiniging en nemen doeltreffende maatregelen, naar gelang van hun wetenschappelijke, technische en economische capaciteiten, om de verontreiniging veroorzaakt door het storten in zee of verbranden op zee van afval of andere stoffen te voorkomen, te verminderen en waar praktisch uitvoerbaar te beëindigen. Indien nodig stemmen zij hun beleid ter zake op elkaar af. Artikel 3 Algemene verplichtingen 1. Bij het ten uitvoer brengen van dit Protocol passen de Partijen een voorzorgsbenadering toe met betrekking tot de bescherming van het milieu tegen het storten van afval of andere stoffen, waarbij gepaste preventieve maatregelen worden genomen, wanneer er redenen zijn om aan te nemen dat afval of andere stoffen die in het mariene milieu worden gebracht mogelijk schade kunnen veroorzaken, zelfs wanneer er geen afdoende bewijs is dat er een oorzakelijk verband bestaat tussen het inbrengen van afval of andere stoffen en de gevolgen hiervan. 2. Rekening houdend met de benadering dat de vervuiler in beginsel de kosten van de verontreiniging dient te dragen, zet elke Partij zich in om praktijken te bevorderen waarbij degene die toestemming heeft gegeven over te gaan tot het storten in of verbranden op zee de kosten draagt die gemoeid zijn met het voldoen aan de vereisten voor de voorkoming en beheersing van verontreiniging die gelden voor de toegestane activiteiten, naar behoren rekening houdend met het openbaar belang.
41
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
3. Bij de uitvoering van de bepalingen van dit Protocol handelen de Partijen zodanig dat zij niet de schade of mogelijke schade, rechtstreeks of niet-rechtstreeks, van een deel van het milieu naar een ander deel verplaatsen of een vorm van verontreiniging vervangen door een andere vorm. 4. Geen enkele bepaling van dit Protocol mag zodanig worden geïnterpreteerd dat de Partijen worden belet, afzonderlijk of gezamenlijk, strengere maatregelen in overeenstemming met het internationale recht te nemen met betrekking tot de voorkoming, vermindering en waar praktisch uitvoerbaar de beëindiging van verontreiniging. Artikel 4 Het storten van afval of andere stoffen 1. 1 De Partijen verbieden het storten van afval of andere stoffen, met uitzondering van die welke worden genoemd in Bijlage 1. .2 Voor het storten van afval of andere stoffen genoemd in Bijlage 1 is een vergunning vereist. De Partijen nemen administratieve of wettelijke maatregelen aan om ervoor zorg te dragen dat de verlening van vergunningen en de bijbehorende vergunningsvoorwaarden in overeenstemming zijn met de bepalingen van Bijlage 2. Bijzondere aandacht dient te worden besteed aan de mogelijkheden storten te voorkomen en in plaats daarvan alternatieven te benutten die uit milieu-oogpunt de voorkeur genieten. 2. Geen enkele bepaling van dit Protocol mag worden geïnterpreteerd als beletsel voor een Partij om, wat haar betreft, het storten van afval of andere stoffen die in Bijlage 1 zijn genoemd te verbieden. De desbetreffende Partij stelt de Organisatie in kennis van dergelijke verbodsmaatregelen. Artikel 5 Verbranding op zee De Partijen verbieden de verbranding op zee van afval of andere stoffen. Artikel 6 Uitvoer van afval of andere stoffen De Partijen staan de uitvoer van afval of andere stoffen naar andere landen voor het storten in of verbranden op zee niet toe.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
42
Artikel 7 Binnenwateren 1. Onverminderd alle overige bepalingen van dit Protocol heeft dit Protocol alleen betrekking op de binnenwateren voor zover wordt bepaald in de leden 2 en 3. 2. Elke Partij kiest naar eigen oordeel hetzij voor toepassing van de bepalingen van dit Protocol, hetzij voor aanneming van andere doeltreffende maatregelen met betrekking tot vergunningen en regulering om controle uit te oefenen op de activiteit van het zich opzettelijk ontdoen van afval of andere stoffen in mariene binnenwateren ingeval een dergelijke activiteit in de zin van artikel 1, indien deze op zee zou geschieden, ,,storten’’ of ,,verbranding op zee’’ zou inhouden. 3. Elke Partij dient de Organisatie inlichtingen te verschaffen betreffende de wetgeving en de institutionele mechanismen met betrekking tot de uitvoering, de naleving en de handhaving van de bepalingen in mariene binnenwateren. De Partijen dienen zich tevens tot het uiterste in te spannen om op vrijwillige basis overzichten te leveren inzake het type en de aard van de in de mariene binnenwateren gestorte materialen. Artikel 8 Uitzonderingen 1. Het bepaalde in artikel 4, eerste lid, en artikel 5, is niet van toepassing wanneer het noodzakelijk is voor de veiligheid van mensenlevens of voor de veiligheid van schepen, luchtvaartuigen, platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee in geval van overmacht ten gevolge van noodweer of in alle andere gevallen waarin mensenlevens in gevaar zijn of een ernstige bedreiging bestaat voor schepen, luchtvaartuigen, platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee, mits het ernaar uitziet dat het storten in of verbranden op zee de enige oplossing is om de dreiging af te wenden en hierdoor naar alle waarschijnlijkheid de minste schade wordt veroorzaakt. Het storten of verbranden moet dan zodanig geschieden dat de gevaren voor het menselijk leven en voor de in zee voorkomende flora en fauna tot een minimum beperkt blijven. De Organisatie dient onverwijld van het storten of verbranden in kennis te worden gesteld. 2. Een Partij mag, in afwijking van artikel 4, eerste lid, en artikel 5, een vergunning verlenen in noodgevallen die voor de menselijke gezondheid, veiligheid of voor het mariene milieu onaanvaardbare risico’s met zich brengen en waarvoor geen andere geschikte oplossing mogelijk is. Alvorens hiertoe over te gaan, raadpleegt de Partij ieder ander land of alle andere landen die erbij betrokken zouden kunnen zijn, alsmede de Organisatie die, na de andere Partijen en de daarvoor in aan-
43
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
merking komende bevoegde internationale organisaties te hebben geraadpleegd, overeenkomstig artikel 18, zesde lid, de Partij zo spoedig mogelijk aanbevelingen doen omtrent de te volgen werkwijzen die het meest geschikt zijn. De Partij volgt deze aanbevelingen zoveel mogelijk op, binnen de tijd waarin de nodige maatregelen moeten worden genomen, en rekening houdend met de algemene verplichting het veroorzaken van schade aan het mariene milieu te vermijden; zij stelt de Organisatie in kennis van de door haar genomen maatregelen. De Partijen verbinden zich ertoe elkaar in dergelijke situaties onderling bijstand te verlenen. 3. Iedere Partij kan bij de bekrachtiging van of de toetreding tot dit Protocol, of daarna, van haar in het tweede lid bedoelde rechten afzien. Artikel 9 Verlening van vergunningen en verslaglegging 1. Iedere Partij wijst één of meer autoriteiten aan die bevoegd zijn tot: .1 het verlenen van vergunningen in overeenstemming met dit Protocol; .2 het bijhouden van lijsten, waarop de aard en de hoeveelheden van alle afval of andere stoffen waarvoor stortingsvergunningen zijn verleend, en voor zover praktisch uitvoerbaar de daadwerkelijk gestorte hoeveelheden, alsmede de plaats, de datum en de wijze van storten worden vermeld; en .3 het afzonderlijk of in samenwerking met andere Partijen en de bevoegde internationale organisaties verrichten van controlemetingen betreffende de toestand van de zee ten behoeve van de uitvoering van dit Protocol. 2. De bevoegde autoriteit of autoriteiten van een Partij verlenen vergunningen in overeenstemming met dit Protocol voor afval of andere te storten stoffen, of, zoals bepaald in artikel 8, tweede lid, voor verbranding op zee: .1 die geladen worden op haar grondgebied; en .2 die geladen worden op een schip of een luchtvaartuig dat op haar grondgebied staat ingeschreven of dat haar vlag voert, wanneer het laden plaatsvindt op het grondgebied van een Staat die geen Partij is. 3. Bij het verlenen van vergunningen handelt de bevoegde autoriteit of handelen de bevoegde autoriteiten overeenkomstig de eisen van artikel 4 en overeenkomstig de aanvullende criteria, maatregelen en voorwaarden die zij ter zake dienende acht, respectievelijk achten. 4. Iedere Partij brengt, rechtstreeks of door tussenkomst van een bij regionale overeenkomst ingesteld secretariaat, aan de Organisatie en zo nodig aan andere Partijen verslag uit van:
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
44
.1 de informatie bedoeld in het eerste lid, onder 2 en 3; .2 de genomen administratieve en wettelijke maatregelen ter uitvoering van de bepalingen van dit Protocol, met inbegrip van een overzicht van handhavingsmaatregelen; en .3 de doeltreffendheid van de onder 2 bedoelde maatregelen en mogelijke problemen bij de toepassing daarvan. De informatie bedoeld in het eerste lid, onder 2 en 3, moet jaarlijks worden verstrekt. De informatie bedoeld in het vierde lid, onder 2 en 3, moet op een regelmatige basis worden verstrekt. 5. Verslagleggingen die ingevolge het vierde lid, onder 2 en 3, worden gedaan, worden geëvalueerd door een geschikt ondersteunend orgaan zoals bepaald door de Vergadering van de Partijen. Dit orgaan brengt verslag uit van haar conclusies bij een Vergadering of Bijzondere Vergadering van de Partijen. Artikel 10 Toepassing en handhaving 1. Iedere Partij past de voor de uitvoering van dit Protocol vereiste maatregelen toe op alle: .1 schepen en luchtvaartuigen die op haar grondgebied staan ingeschreven of die haar vlag voeren; .2 schepen en luchtvaartuigen die op haar grondgebied afval of andere stoffen laden die in zee gestort of op zee verbrand moeten worden; en .3 schepen, luchtvaartuigen en platforms of andere kunstmatige bouwwerken waarvan wordt aangenomen dat zij stortingswerkzaamheden in zee of verbrandingswerkzaamheden op zee verrichten in gebieden waarin zij in overeenstemming met het internationale recht bevoegd is rechtsmacht uit te oefenen. 2. Iedere Partij neemt in overeenstemming met het internationale recht gepaste maatregelen ter voorkoming en indien nodig ter bestraffing van handelingen die in strijd zijn met de bepalingen van dit Protocol. 3. De Partijen komen overeen samen te werken bij de opstelling van de procedures voor de doeltreffende toepassing van dit Protocol in gebieden buiten de rechtsmacht van enige Staat, met inbegrip van procedures voor het melden van schepen en luchtvaartuigen die worden waargenomen terwijl zij bezig zijn met het storten in of verbranden op zee in strijd met de bepalingen van dit Protocol. 4. Dit Protocol is niet van toepassing op schepen en luchtvaartuigen die ingevolge het internationale recht soevereine immuniteit genieten. Door het nemen van gepaste maatregelen ziet iedere Partij er evenwel op toe dat dergelijke schepen en luchtvaartuigen die zij in bezit of in gebruik heeft, handelen overeenkomstig voorwerp en doel van dit Protocol; zij doet de Organisatie dienovereenkomstig mededeling.
45
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
5. Een Staat kan, bij het tot uitdrukking brengen van het feit dat hij ermee instemt door dit Protocol te worden gebonden, of op enig tijdstip daarna, verklaren dat hij de bepalingen van dit Protocol toepast op zijn in het vierde lid bedoelde schepen en luchtvaartuigen, met dien verstande dat alleen die Staat die bepalingen kan handhaven ten aanzien van deze schepen en luchtvaartuigen. Artikel 11 Procedures voor naleving 1. Uiterlijk twee jaar na de inwerkingtreding van dit Protocol, stelt de Vergadering van de Partijen de procedures en mechanismen vast voor de evaluatie en bevordering van de naleving van dit Protocol. Deze procedures en mechanismen worden zodanig opgezet dat een volledige en openlijke, constructieve uitwisseling van informatie wordt bevorderd. 2. Na volledige bestudering van de informatie die ingevolge dit Protocol aan haar wordt voorgelegd en van alle aanbevelingen die door middel van de krachtens het eerste lid ingestelde procedures en mechanismen aan haar worden gedaan, kan de Vergadering van Partijen aan de Partijen en aan niet-Partijen advies uitbrengen en bijstand of samenwerking aanbieden. Artikel 12 Regionale samenwerking Teneinde de doelstellingen van dit Protocol te bevorderen, stellen de Partijen die een gemeenschappelijk belang hebben bij de bescherming van het mariene milieu in een bepaald geografisch gebied, alles in het werk om, rekening houdend met regionale bijzonderheden, de regionale samenwerking te intensiveren, met inbegrip van het sluiten van regionale overeenkomsten die verenigbaar zijn met dit Protocol, ter voorkoming, vermindering en, waar praktisch uitvoerbaar, beëindiging van verontreiniging veroorzaakt door het storten in zee of verbranden op zee van afval of andere stoffen. De Partijen streven naar samenwerking met de partijen bij regionale overeenkomsten ter harmonisering van de door de Partijen bij de verschillende verdragen te volgen procedures. Artikel 13 Technische samenwerking en bijstand 1. Door middel van samenwerking binnen de Organisatie en in coördinatie met andere bevoegde internationale organisaties bevorderen de Partijen bilaterale en multilaterale bijstand ter voorkoming, vermindering en, waar praktisch uitvoerbaar, ter beëindiging van verontreiniging veroorzaakt door het storten, zoals bepaald in dit Protocol, aan die Partijen die daarom verzoeken voor:
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
46
.1 het scholen van wetenschappelijk en technisch personeel voor onderzoek, controlemetingen en handhaving, met inbegrip van het naar behoefte leveren van de nodige uitrusting en voorzieningen, teneinde de nationale capaciteit te versterken; .2 advies met betrekking tot de uitvoering van dit Protocol; .3 informatie en technische samenwerking met betrekking tot minimalisering van afval en schone produktieprocessen; .4 informatie en technische samenwerking met betrekking tot het zich ontdoen van en verwerking van afval en andere maatregelen ter voorkoming, vermindering en, waar praktisch uitvoerbaar, de beëindiging van verontreiniging ten gevolge van storting; en .5 toegang tot en overdracht van milieuvriendelijke technologieën en de daarbij behorende specialistische kennis, in het bijzonder voor ontwikkelingslanden en landen die overgaan op een markteconomie, onder gunstige voorwaarden, met inbegrip van milde en preferentiële voorwaarden, zoals onderling overeengekomen, rekening houdend met de noodzaak de intellectueleeigendomsrechten te beschermen alsmede met de bijzondere behoeften van ontwikkelingslanden en van landen die overgaan op een markteconomie. 2. De Organisatie verricht de volgende taken: .1 het verzenden van verzoeken om technische samenwerking van Partijen aan andere Partijen, rekening houdend met bepaalde factoren zoals technisch vermogen; .2 het coördineren van verzoeken om bijstand met andere bevoegde internationale organisaties, indien nodig; en .3 afhankelijk van de beschikbaarheid van geschikte middelen, het helpen van ontwikkelingslanden en van landen die overgaan op een markteconomie die te kennen hebben gegeven van plan te zijn Partijen te worden, bij het evalueren van de middelen die nodig zijn voor de volledige uitvoering hiervan. Artikel 14 Wetenschappelijk en technisch onderzoek 1. De Partijen nemen de nodige maatregelen ter bevordering en vergemakkelijking van wetenschappelijk en technisch onderzoek naar de voorkoming, vermindering en, waar praktisch uitvoerbaar, de beëindiging van verontreiniging door storting en andere bronnen van mariene verontreiniging die onder dit Protocol vallen. Dit onderzoek dient met name te geschieden in de vorm van waarneming, meting, evaluatie en analyse van de verontreiniging door middel van wetenschappelijke methoden.
47
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
2. Teneinde de doelstellingen van dit Protocol te verwezenlijken bevorderen de Partijen de verstrekking van relevante informatie aan andere Partijen die hierom verzoeken, betreffende: .1 wetenschappelijke en technische activiteiten en maatregelen genomen in overeenstemming met dit Protocol; .2 mariene wetenschappelijke en technische programma’s en de doelstellingen daarvan; en .3 de resultaten van de ingevolge artikel 9, eerste lid, onder 3, verrichte controlemetingen en evaluaties. Artikel 15 Verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid In overeenstemming met de beginselen van het internationale recht met betrekking tot de aansprakelijkheid van Staten ter zake van schade toegebracht aan het milieu van andere Staten of aan iedere andere sector van het milieu, verbinden de Partijen zich tot het ontwikkelen van procedures voor het vaststellen van de aansprakelijkheid ten gevolge van het storten in of het verbranden op zee van afval of andere stoffen. Artikel 16 Beslechting van geschillen 1. Geschillen met betrekking tot de interpretatie of de toepassing van dit Protocol worden in eerste instantie beslecht door middel van onderhandelingen, bemiddeling of conciliatie, of andere vreedzame middelen die door de partijen bij het geschil worden gekozen. 2. Indien een oplossing niet mogelijk is binnen twaalf maanden nadat een van de Partijen een andere Partij in kennis heeft gesteld van het feit dat er een geschil tussen hen bestaat, wordt het geschil, op verzoek van een partij bij het geschil, beslecht door middel van de in Bijlage 3 bedoelde arbitrageprocedure, tenzij de partijen bij het geschil overeenkomen een van de procedures te gebruiken die worden genoemd in artikel 287, eerste lid, van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee, 1982. De partijen bij het geschil kunnen hiertoe besluiten ongeacht het feit of zij al dan niet eveneens Staten zijn die Partij zijn bij het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee, 1982. 3. Indien overeenstemming wordt bereikt over het gebruik van een van de procedures genoemd in artikel 287, eerste lid, van het Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee van 1982, zijn de bepalingen genoemd in Deel XV van dat Verdrag die betrekking hebben op de gekozen procedure mutatis mutandis eveneens van toepassing. 4. Het in het tweede lid bedoelde tijdsbestek van twaalf maanden kan met twaalf maanden worden verlengd indien de betrokken partijen daartoe gezamenlijk overeenkomen.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
48
5. Niettegenstaande het bepaalde in het tweede lid kan elke Staat, op het moment dat hij tot uitdrukking brengt ermee in te stemmen door dit Protocol te worden gebonden, de Secretaris-Generaal ervan in kennis stellen dat, indien hij een partij is bij een geschil betreffende de interpretatie of toepassing van artikel 3, eerste of tweede lid, zijn instemming vereist is voordat het geschil beslecht kan worden door middel van de in Bijlage 3 bedoelde arbitrageprocedure. Artikel 17 Internationale samenwerking De Partijen bevorderen de doelstellingen van dit Protocol binnen de bevoegde internationale organisaties. Artikel 18 Vergaderingen van de Partijen 1. Tijdens Vergaderingen of Bijzondere Vergaderingen wordt de uitvoering van dit Protocol door de Partijen voortdurend getoetst en de doeltreffendheid ervan geëvalueerd teneinde de middelen vast te stellen om maatregelen aan te scherpen, indien nodig, ter voorkoming, vermindering en, voor zover praktisch uitvoerbaar, beëindiging van verontreiniging veroorzaakt door het storten in of verbranding op zee van afval of andere stoffen. Hiertoe kunnen de Partijen tijdens hun Vergaderingen of Bijzondere Vergaderingen met name: .1 wijzigingen van dit Protocol bestuderen en aannemen in overeenstemming met de artikelen 21 en 22; .2 naar behoefte ondergeschikte organen in het leven roepen belast met de bestudering van alle aangelegenheden ter bevordering van de doeltreffende uitvoering van dit Protocol; .3 deskundige instanties uitnodigen voor advisering van de Partijen of de Organisatie met betrekking tot aangelegenheden die betrekking hebben op dit Protocol; .4 de samenwerking bevorderen met bevoegde internationale organisaties die betrokken zijn bij de voorkoming en de beheersing van verontreiniging; .5 de informatie bestuderen die ingevolge artikel 9, vierde lid, wordt verstrekt; .6 in overleg met de bevoegde internationale organisaties de in artikel 8, tweede lid, bedoelde procedures ontwikkelen of aannemen, met inbegrip van basiscriteria voor de vaststelling van uitzonderlijke en noodsituaties, en procedures voor consultatief advies en de veilige verwijdering van stoffen op zee in dergelijke gevallen; .7 resoluties bestuderen en aannemen; en
49
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
.8 eventueel vereiste aanvullende maatregelen in overweging nemen. 2. De Partijen stellen tijdens hun eerste Vergadering de door hen nodig geachte reglement van orde op. Artikel 19 Taken van de Organisatie 1. De Organisatie is verantwoordelijk voor de secretariaatswerkzaamheden met betrekking tot dit Protocol. Elke Partij die geen lid is van de Organisatie levert een gepaste bijdrage in de kosten die de Organisatie bij de uitvoering van deze taken maakt. 2. Secretariaatswerkzaamheden nodig voor de administratieve uitvoering van dit Protocol zijn onder meer: .1 het bijeenroepen van jaarlijkse Vergaderingen van Partijen, tenzij anders wordt beslist door de Partijen, en van Bijzondere Vergaderingen van de Partijen op elk tijdstip op verzoek van twee derde van de Partijen; .2 het op verzoek verlenen van advies betreffende de uitvoering van dit Protocol en betreffende de met toepassing van dit Protocol opgestelde richtlijnen en procedures; .3 het in behandeling nemen van verzoeken en informatie van Partijen, het met hen en de bevoegde internationale organisaties overleg plegen, alsmede het doen van aanbevelingen aan de Partijen in aangelegenheden die betrekking hebben op dit Protocol, maar waar dit Protocol niet specifiek op doelt; .4 in overleg met de Partijen en de bevoegde internationale organisaties, het voorbereiden van en het helpen bij de ontwikkeling en uitvoering van de in artikel 18, zesde lid, bedoelde procedures; .5 het bekendmaken aan de betrokken Partijen van alle kennisgevingen die door de Organisatie in overeenstemming met dit Protocol worden ontvangen; en .6 het voorbereiden, elke twee jaar, van een begroting en een financieel overzicht ten behoeve van de administratieve uitvoering van dit Protocol, die aan alle Partijen worden toegezonden. 3. In aanvulling op de in artikel 13, tweede lid, onder 3, genoemde taken heeft de Organisatie als taak, mits hiervoor voldoende middelen beschikbaar zijn: .1 mee te werken aan beoordelingen van de toestand van het mariene milieu; en .2 samen te werken met de bevoegde internationale organisaties die betrokken zijn bij de voorkoming en de beheersing van verontreiniging.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
50
Artikel 20 Bijlagen De Bijlagen bij dit Protocol vormen een integrerend onderdeel van dit Protocol. Artikel 21 Wijziging van het Protocol 1. Elke Partij kan voorstellen doen voor wijziging van de artikelen van dit Protocol. De tekst van een voorgestelde wijziging wordt ten minste zes maanden voorafgaand aan de behandeling ervan tijdens een Vergadering of een Bijzondere Vergadering van de Partijen door de Organisatie bekendgemaakt aan de Partijen. 2. Wijzigingen van de artikelen van dit Protocol worden aangenomen met een twee derde meerderheid van de Partijen die aanwezig zijn en hun stem uitbrengen tijdens de voor dit doel aangewezen Vergadering of Bijzondere Vergadering van de Partijen. 3. Een wijziging wordt van kracht voor de Partijen die haar hebben aanvaard op de zestigste dag nadat twee derde van de Partijen een akte van aanvaarding van de wijziging bij de Organisatie hebben nedergelegd. Daarna wordt de wijziging voor elke andere Partij van kracht op de zestigste dag na de datum waarop de desbetreffende Partij haar akte van aanvaarding van de wijziging heeft nedergelegd. 4. De Secretaris-Generaal stelt de Partijen op de hoogte van alle wijzigingen aangenomen tijdens Vergaderingen van de Partijen en van de datum waarop deze wijzigingen algemeen en ten aanzien van elke Partij van kracht wordt. 5. Nadat een wijziging van dit Protocol van kracht is geworden, wordt elke Staat die Partij bij dit Protocol wordt, een Partij zoals gewijzigd, tenzij twee derde van de Partijen die aanwezig zijn en hun stem uitbrengen tijdens de Vergadering of Bijzondere Vergadering van de Partijen die de wijziging aannemen anderszins overeenkomen. Artikel 22 Wijziging van de Bijlagen 1. Elke Partij kan voorstellen doen voor wijziging van de Bijlagen bij dit Protocol. De tekst van een voorgestelde wijziging wordt ten minste zes maanden voorafgaand aan de behandeling ervan tijdens een Vergadering of een Bijzondere Vergadering van de Partijen door de Organisatie bekendgemaakt aan de Partijen.
51
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
2. Wijzigingen van de Bijlagen, behoudens van Bijlage 3, dienen gebaseerd te zijn op wetenschappelijke of technische overwegingen en in de wijzigingen kan, naar gelang van hetgeen van toepassing is, rekening worden gehouden met juridische, sociale en economische factoren. Deze wijzigingen worden aangenomen met een twee derde meerderheid van de Partijen die aanwezig zijn en hun stem uitbrengen tijdens de voor dit doel aangewezen Vergadering of Bijzondere Vergadering van de Partijen. 3. De Organisatie stelt de Partijen onverwijld in kennis van de wijzigingen van de Bijlagen die zijn aangenomen tijdens een Vergadering of Bijzondere Vergadering van de Partijen. 4. Met uitzondering van het bepaalde in het zevende lid, worden wijzigingen van de Bijlagen voor iedere Partij onmiddellijk van kracht op het tijdstip dat zij de Organisatie van haar aanvaarding in kennis stelt of honderd dagen na de datum van hun aanneming tijdens een Vergadering van de Partijen, ingeval deze laatste datum later is, behalve voor die Partijen die voorafgaande aan het verstrijken van de termijn van honderd dagen hebben verklaard op dat ogenblik de wijziging niet te kunnen aanvaarden. Iedere Partij kan een eerder gedane verklaring van bezwaar te allen tijde vervangen door een verklaring van aanvaarding en de wijziging waartegen voordien bezwaar bestond, wordt dan van kracht voor die Partij. 5. De Secretaris-Generaal doet alle Partijen onverwijld kennisgeving van de nederlegging bij de Organisatie van de akten van aanvaarding of bezwaar. 6. Een nieuwe Bijlage of een wijziging van een Bijlage die betrekking heeft op een wijziging van de artikelen van dit Protocol wordt niet van kracht voordat de wijziging van de artikelen van dit Protocol van kracht wordt. 7. Ten aanzien van wijzigingen van Bijlage 3 betreffende de Arbitrageprocedure en ten aanzien van de aanneming en het van kracht worden van nieuwe Bijlagen zijn de procedures voor de wijziging van de artikelen van dit Protocol van toepassing. Artikel 23 Verhouding tussen het Protocol en het Verdrag Dit Protocol vervangt het Verdrag tussen de Partijen bij dit Protocol die eveneens Partij zijn bij het Verdrag. Artikel 24 Ondertekening, bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring en toetreding 1. Dit Protocol staat van 1 april 1997 tot en met 31 maart 1998 op de zetel van de Organisatie open voor ondertekening door iedere Staat en blijft daarna openstaan voor toetreding door iedere Staat.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
52
2. Staten kunnen Partij worden bij dit Protocol door middel van: .1 ondertekening zonder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring; of .2 ondertekening onder voorbehoud van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring, gevolgd door bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring; of .3 toetreding. 3. De bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding geschiedt door middel van nederlegging van de desbetreffende akte bij de Secretaris-Generaal. Artikel 25 Inwerkingtreding 1. Dit Protocol treedt in werking op de dertigste dag volgende op de datum waarop: .1 ten minste zesentwintig Staten tot uitdrukking hebben gebracht ermee in te stemmen door dit Protocol te worden gebonden overeenkomstig artikel 24; en .2 ten minste vijftien van de Staten bedoeld in het eerste lid, onder 1, Partijen zijn bij het Verdrag. 2. Ten aanzien van elke Staat die tot uitdrukking heeft gebracht ermee in te stemmen door dit Protocol te worden gebonden overeenkomstig artikel 24, na de in het eerste lid bedoelde datum, treedt dit Protocol in werking op de dertigste dag na de datum waarop de desbetreffende Staat zijn instemming tot uitdrukking heeft gebracht door dit Protocol te worden gebonden. Artikel 26 Overgangsperiode 1. Iedere Staat die vóór 31 december 1996 geen Partij bij het Verdrag was en vóór de inwerkingtreding ervan of binnen vijf jaar na de inwerkingtreding ervan tot uitdrukking brengt, ermee in te stemmen door dit Protocol te worden gebonden, kan, op het tijdstip dat hij zijn instemming tot uitdrukking brengt, de Secretaris-Generaal ervan in kennis stellen dat hij vanwege de in de kennisgeving vermelde redenen, niet in staat is specifieke bepalingen van dit Protocol anders dan die welke in het tweede lid worden bedoeld, na te leven gedurende een overgangsperiode die het in het vierde lid genoemde tijdvak niet zal overschrijden. 2. Geen enkele ingevolge het eerste lid gedane kennisgeving doet afbreuk aan de verplichtingen van een Partij ten aanzien van de verbranding op zee of het storten in zee van radioactief afval of andere radioactieve stoffen.
53
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
3. Iedere Partij die de Secretaris-Generaal ingevolge het eerste lid kennisgeving heeft gedaan dat zij voor de aangegeven overgangsperiode geheel of ten dele niet in staat is de bepalingen van artikel 4, eerste lid of artikel 9 na te leven, verbiedt gedurende deze periode niettemin het storten van afval of andere stoffen waarvoor zij geen vergunning heeft afgegeven, doet haar best om administratieve of wettelijke maatregelen aan te nemen om ervoor zorg te dragen dat de verlening van vergunningen en de daarbij geldende voorwaarden in overeenstemming zijn met de bepalingen van Bijlage 2, en doet de Secretaris-Generaal kennisgeving van alle verleende vergunningen. 4. Iedere overgangsperiode aangegeven in een kennisgeving ingevolge het eerste lid, mag niet langer zijn dan een termijn van vijf jaar na indiening van deze kennisgeving. 5. De Partijen die een kennisgeving ingevolge het eerste lid hebben gedaan, leggen aan de eerste Vergadering van de Partijen die plaatsvindt na de nederlegging van hun akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding een programma en tijdschema voor ter volledige naleving van dit Protocol, tezamen met eventuele verzoeken om relevante technische samenwerking en bijstand overeenkomstig artikel 13 van dit Protocol. 6. De Partijen die een kennisgeving ingevolge artikel 1 hebben gedaan, stellen voor de overgangsperiode procedures op en mechanismen in voor de uitvoering van en controle op de voorgelegde programma’s gericht op de volledige naleving van dit Protocol. De desbetreffende Partijen leggen een verslag betreffende de voortgang in de naleving van deze programma’s voor aan elke Vergadering van Partijen die wordt gehouden gedurende de desbetreffende overgangsperiode, teneinde de nodige maatregelen te treffen. Artikel 27 Opzegging 1. Iedere Partij kan dit Protocol opzeggen op elk tijdstip na het verstrijken van twee jaren vanaf de datum waarop dit Protocol voor die Partij in werking treedt. 2. Opzegging geschiedt door de nederlegging van een akte van opzegging bij de Secretaris-Generaal. 3. De opzegging wordt van kracht een jaar na de ontvangst door de Secretaris-Generaal van de akte van opzegging of na het verstrijken van een in deze akte aangegeven langere periode. Artikel 28 Depositaris 1. Dit Protocol wordt nedergelegd bij de Secretaris-Generaal.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
54
2. Naast de in artikel 10, vijfde lid, artikel 16, vijfde lid, artikel 21, vierde lid, artikel 22, vijfde lid en artikel 26, vijfde lid, aangegeven taken, is het de taak van de Secretaris-Generaal: .1 alle Staten voor welke dit Protocol is ondertekend of die hiertoe zijn toegetreden kennisgeving te doen van: .1 elke nieuwe ondertekening of nederlegging van een akte van bekrachtiging, aanvaarding, goedkeuring of toetreding, tezamen met de datum van deze ondertekening of nederlegging; .2 de datum van inwerkingtreding van dit Protocol; en .3 de nederlegging van elke akte van opzegging uit dit Protocol tezamen met de datum waarop deze is ontvangen en de datum waarop de opzegging van kracht wordt; .2 voor eensluidend gewaarmerkte afschriften van dit Protocol te doen toekomen aan alle Staten voor welke dit Protocol is ondertekend of die hiertoe zijn toegetreden. 3. Zodra dit Protocol in werking treedt wordt een voor eensluidend gewaarmerkt afschrift hiervan door de Secretaris-Generaal toegezonden aan het Secretariaat van de Verenigde Naties voor registratie en publikatie overeenkomstig artikel 102 van het Handvest van de Verenigde Naties. Artikel 29 Authentieke teksten Dit Protocol is opgesteld in een enkel origineel in de Arabische, Chinese, Engelse, Franse, Russische en Spaanse taal, zijnde alle teksten gelijkelijk authentiek. TEN BLIJKE WAARVAN de ondergetekenden, daartoe naar behoren gemachtigd door hun respectieve Regeringen, dit Protocol hebben ondertekend. GEDAAN te Londen, de zevende november negentienhonderd zesennegentig. (Voor de ondertekeningen zie blz. 36 van Trb. 1998, 134)
55
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Bijlage 1 Afval en andere stoffen die in aanmerking kunnen worden genomen voor storting 1. De volgende afval of andere stoffen kunnen in aanmerking worden genomen voor storting, rekening houdend met de in de artikelen twee en drie bedoelde doelstellingen en algemene verplichtingen van dit Protocol: .1 baggerspecie; .2 zuiveringsslib; .3 visafval of materiaal afkomstig van op industriële wijze verwerkte vis; .4 schepen en platforms of andere kunstmatige bouwwerken in zee; .5 inerte, anorganisch geologisch materiaal; .6 organisch materiaal van natuurlijke oorsprong; en .7 grote voorwerpen, die hoofdzakelijk bestaan uit ijzer, staal, beton en vergelijkbare onschadelijke stoffen waarvan de fysieke aanwezigheid problemen veroorzaakt, en alleen in de gevallen waarin deze afval wordt geproduceerd op plaatsen zoals kleine eilanden met geïsoleerde gemeenschappen en voor wie geen andere praktische oplossing bestaat voor het verwijderen dan storting in zee. 2. De in punt 1.4 en 1.7 genoemde afval of andere stoffen mogen voor storting in aanmerking worden genomen, mits materialen die drijvende resten of andere verontreiniging van het mariene milieu kunnen veroorzaken zo veel mogelijk zijn verwijderd en mits het gestorte materiaal geen ernstig obstakel vormt voor de visserij of de scheepvaart. 3. Onverminderd het hierboven bepaalde, mogen de materialen genoemd in punt 1.1 tot en met 1.7 die de ,,de minimis’’ (toegelaten) niveaus van radioactiviteit bevatten zoals omschreven door de IAEA en aangenomen door de Partijen, niet in aanmerking worden genomen voor storting; voorts wordt bepaald dat binnen een termijn van 25 jaar vanaf 20 februari 1994, en vervolgens elke 25 jaar daarna, de Partijen een wetenschappelijke studie verrichten met betrekking tot alle radioactieve afval en andere radioactieve stoffen anders dan hoog-radioactieve afval of hoog-radioactieve stoffen, rekening houdend met andere door hen nuttig geachte factoren, en dat zij het verbod op het storten van deze stoffen zullen heroverwegen overeenkomstig de in artikel 22 bedoelde procedures.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
56
Bijlage 2 De beoordeling van afval of andere stoffen die in aanmerking kunnen worden genomen voor storting ALGEMEEN 1. De aanvaarding van storting onder bepaalde omstandigheden doet geen afbreuk aan de verplichting ingevolge deze Bijlage verdere inspanningen te verrichten ter vermindering van de noodzaak tot storting. CONTROLE BETREFFENDE DE VOORKOMING VAN AFVAL 2. De initiële fasen bij het beoordelen van alternatieven voor storting bevatten, naar behoefte, een evaluatie van: .1 de soorten, aantallen en relatieve gevaren van de geproduceerde afval; .2 exacte gegevens betreffende het produktieproces en de oorsprong van de afval binnen dat proces; en .3 haalbaarheid van de volgende technieken voor vermindering/ voorkoming van afval: .1 herformulering van produkten; .2 schone produktietechnologieën; .3 aanpassing van het produktieproces; .4 inputvervanging; en .5 in situ-recycling in een gesloten circuit. 3. In het algemeen geldt dat, indien uit de voorgeschreven controle blijkt dat er mogelijkheden bestaan voor voorkoming van afvalproduktie aan de bron, van een aanvrager wordt verlangd dat hij, in samenwerking met de desbetreffende lokale en nationale instanties, een strategie formuleert en uitvoert voor de voorkoming van afvalproduktie, die precieze doelen voor de vermindering van de afvalproduktie en vervolgcontroles betreffende de voorkoming van de produktie van afval omvat teneinde ervoor zorg te dragen dat deze doelen worden gerealiseerd. Bij de beslissing tot het verlenen of verlengen van vergunningen moet worden gewaarborgd dat de daaruit voortvloeiende vereisten met betrekking tot de vermindering en voorkoming van afval worden nageleefd. 4. Met betrekking tot baggerspecie en zuiveringsslib dient de identificatie en beheersing van de bronnen van vervuiling het doel van het afvalbeheer te zijn. Dit doel dient te worden verwezenlijkt door de uitvoering van strategieën voor de voorkoming van afval en hiervoor is samenwerking vereist tussen de desbetreffende lokale en nationale instanties betrokken bij het beheersen van puntbronnen en diffuse bronnen van verontreiniging. Totdat dit doel is verwezenlijkt kan het probleem van de vervuilde baggerspecie worden aangepakt door middel van opruimingsbeheertechnieken te land of ter zee.
57
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
OVERWEGING VAN DE MOGELIJKHEDEN OP HET GEBIED VAN AFVALBEHEER 5. Bij de aanvragen voor vergunning voor het storten van afval of andere stoffen moet worden aangetoond dat naar behoren in overweging is genomen de volgende volgorde van opties voor het beheer van afval, die een toenemende mate van belasting voor het milieu betekenen: .1 hergebruik; .2 recycling elders; .3 vernietiging van gevaarlijke componenten; .4 behandeling ter vermindering of verwijdering van gevaarlijke componenten; .5 opruiming te land, in de lucht of in het water. 6. Een vergunning voor het storten van afval of andere stoffen dient te worden geweigerd indien de vergunningverlenende instantie van mening is dat er geschikte mogelijkheden bestaan voor het hergebruik, de recycling of de behandeling van het afval zonder onnodige schade te berokkenen aan de gezondheid van de mens of het milieu of zonder dat dit buitensporig hoge kosten met zich meebrengt. Op basis van een vergelijkend onderzoek naar de risico’s van storting in zee en de alternatieve wijzen van opruiming moet worden overwogen of er praktisch uitvoerbare andere wijzen van opruiming bestaan. CHEMISCHE, FYSISCHE EN BIOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 7. Een gedetailleerde omschrijving en kenmerking van het afval zijn essentieel voor de beoordeling van alternatieve methoden en vormen de basis voor het besluit of afval al dan niet mag worden gestort. Wanneer afval zodanig slecht wordt gekenmerkt dat geen goede beoordeling kan worden gemaakt van de mogelijke effecten ervan voor de gezondheid van de mens en voor het milieu, mag dit afval niet worden gestort. 8. Bij het kenmerken van afval en de componenten daarvan moet rekening worden gehouden met de volgende elementen: .1 oorsprong, totale hoeveelheid, vorm en gemiddelde samenstelling; .2 eigenschappen: fysische, chemische, biochemische en biologische; .3 toxiciteit; .4 persistentie: fysisch, chemisch en biologisch; en .5 accumulatie en biologische omzetting in biologisch materiaal of sedimenten. ACTIELIJST 9. Elke Partij ontwikkelt een nationale Actielijst teneinde een selectiemechanisme in te stellen voor kandidaatafval en de componenten daarvan, op basis van de mogelijke effecten daarvan voor de gezondheid van de mens en het mariene milieu. Bij de selectie van stoffen voor opname
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
58
in de Actielijst dient prioriteit te worden gegeven aan toxische, persistente en bioaccumulatieve stoffen van antropogene oorsprong (bijvoorbeeld cadmium, kwik, gehalogeneerde koolwaterstofverbindingen, koolwaterstoffen uit aardolie en, in voorkomend geval, arsenicum, lood, koper, zink, beryllium, chroom, nikkel, vanadium, organosiliconverbindingen, cyanide, fluoriden en pesticiden of hun bijprodukten anders dan gehalogeneeerde koolwaterstofverbindingen). Een Actielijst kan eveneens dienen als aanzet voor verdere overwegingen ter voorkoming van de produktie van afval. 10. Op een Actielijst dient een bovengrens te worden aangegeven en kan eveneens een ondergrens worden aangegeven. De bovengrens wordt aangegeven ter voorkoming van acute of chronische gevolgen voor de gezondheid van de mens of van kwetsbare zeeorganismen die representatief zijn voor het mariene ecosysteem. Uit de toepassing van een Actielijst komen drie mogelijke categorieën afval voort: .1 afval dat specifieke stoffen bevat, of biologische reacties oproept, en de toepasselijke bovengrens overschrijdt, mag niet worden gestort, tenzij storting door middel van beheerstechnieken of -procédés acceptabel wordt gemaakt; .2 afval dat specifieke stoffen bevat, of biologische reacties oproept, en onder de toepasselijke ondergrens blijft, moet met het oog op storting worden beschouwd als weinig schadelijk voor het milieu; en .3 afval dat specifieke stoffen bevat, of biologische reacties oproept, en onder de toepasselijke bovengrens blijft, maar boven de toepasselijke ondergrens is gesitueerd, vereist een nadere beoordeling voordat kan worden vastgesteld of deze voor storting in aanmerking komt. KEUZE VAN DE STORTPLAATS 11. De vereiste gegevens voor de keuze van een stortplaats zijn onder meer: .1 de fysische, chemische en biologische kenmerken van de waterkolom en de zeebodem; .2 de ligging van recreatieoorden, waardevolle aspecten en ander gebruik van de zee in het betrokken gebied; .3 beoordeling van de stromen van componenten verbonden aan het storten in verhouding tot de in het mariene milieu reeds bestaande stromen van stoffen; en .4 de economische en praktische haalbaarheid. BEOORDELING VAN DE MOGELIJKE EFFECTEN 12. De beoordeling van de mogelijke effecten moet leiden tot een beknopte presentatie van de mogelijke gevolgen van de mogelijkheden voor opruiming op zee of te land, de zogenaamde ,,effecthypothese’’.
59
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Deze dient als basis voor de beslissing of de voorgestelde opruimingsoptie dient te worden goedgekeurd of afgekeurd en voor de vaststelling van de vereisten met betrekking tot toezicht op het milieu. 13. Bij de beoordeling van de storting dienen gegevens te worden betrokken betreffende de kenmerken van het afval, de omstandigheden op de voorgestelde stortplaats(en), stromen en voorgestelde opruimingstechnieken, en dienen de mogelijke effecten voor de gezondheid van de mens, de levende rijkdommen, de recreatiegebieden en op het andere legitieme gebruik van de zee te worden vermeld. Bij de beoordeling dienen de aard, de tijd- en ruimtegegevens en de duur van de mogelijke effecten te worden aangegeven, gebaseerd op tamelijk voorzichtige hypotheses. 14. Elke opruimingsoptie dient te worden geanalyseerd in het kader van een vergelijkende beoordeling van de volgende elementen: risico’s voor de gezondheid van de mens, kosten voor het milieu, gevaren (met inbegrip van ongevallen), economische aspecten en uitsluiting van toekomstig gebruik. Indien uit deze beoordeling blijkt dat er onvoldoende informatie beschikbaar is om de mogelijke effecten van de voorgestelde opruimingsoptie vast te stellen, wordt deze optie niet verder bestudeerd. Daarnaast mag geen stortingsvergunning worden verleend wanneer uit de vergelijkende beoordeling blijkt dat de stortingsoptie niet de voorkeur geniet. 15. Elke beoordeling dient te worden afgesloten met een slotverklaring waarin de beslissing om een vergunning tot storting te verlenen of te weigeren wordt gemotiveerd. CONTROLE 16. Controle heeft als doel te verifiëren of aan de voorwaarden wordt voldaan waaronder de vergunning is verleend (controle op de naleving), en om na te gaan of de ten tijde van de beoordeling van de vergunning en gedurende de keuze van de stortplaats de aangenomen hypotheses juist waren en voldoende waren om de gezondheid van de mens en het milieu te beschermen (controle in het veld). Het is essentieel dat deze controleprogramma’s een duidelijk omschreven doel hebben. VERGUNNINGEN EN VERGUNNINGVOORWAARDEN 17. Het besluit een vergunning te verlenen mag alleen worden genomen nadat alle evaluaties van de effecten zijn afgerond en de nodige vereisten ten behoeve van de controle zijn vastgesteld. Voor zover praktisch uitvoerbaar dienen de bepalingen van de vergunning erin te voorzien dat de verstorende of schadelijke gevolgen voor het milieu tot het minimum worden beperkt en de voordelen zo groot mogelijk zijn. Een vergunning dient de volgende gegevens en inlichtingen te bevatten: .1 de soorten en de oorsprong van de te storten materialen; .2 de ligging van de stortplaats(en);
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
60
.3 de stortmethode; en .4 de vereisten met betrekking tot controle en verslaglegging. 18. Vergunningen dienen regelmatig opnieuw te worden beoordeeld, rekening houdend met de resultaten van de controle en met de doelstellingen van de controleprogramma’s. Aan de hand van de beoordeling van de resultaten van de controles kan worden bepaald of de programma’s in het veld moeten worden voortgezet, gewijzigd of beëindigd en kunnen gegronde beslissingen worden genomen met betrekking tot de verlenging, wijziging of intrekking van vergunningen. Op deze wijze heeft men de beschikking over een belangrijk mechanisme voor de terugkoppeling van informatie voor de bescherming van de gezondheid van de mens en van het mariene milieu.
Bijlage 3 Arbitrageprocedure Artikel 1 1. Een Scheidsgerecht (hierna te noemen ,,het Scheidsgerecht’’) wordt ingesteld wanneer een Partij hiertoe een verzoek indient bij een andere Partij overeenkomstig artikel 16 van dit Protocol. Het verzoek om arbitrage bestaat uit een uiteenzetting van het desbetreffende geval met eventuele documenten ter adstructie. 2. De verzoekende Partij doet de Secretaris-Generaal mededeling van: .1 haar verzoek om arbitrage; .2 de bepalingen van dit Protocol over de uitleg of toepassing waarvan, volgens haar, onenigheid bestaat. 3. De Secretaris-Generaal zendt deze mededeling naar alle Partijen. Artikel 2 1. Het Scheidsgerecht bestaat uit een enkele scheidsman indien hierover tussen de partijen bij het geschil overeenstemming is bereikt binnen 30 dagen na ontvangst van het verzoek om arbitrage. 2. Bij overlijden, arbeidsongeschiktheid of verzuim van de scheidsman kunnen de partijen bij het geschil binnen 30 dagen daarna besluiten tot vervanging. Artikel 3 1. Indien de partijen bij een geschil geen overeenstemming bereiken ten aanzien van een Scheidsgerecht overeenkomstig het bepaalde in artikel 2 van deze Bijlage, zal het Scheidsgerecht bestaan uit drie leden:
61
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
.1 een scheidsman benoemd door iedere partij bij het geschil; en .2 een derde scheidsman die zal worden benoemd bij overeenstemming tussen de eerste twee scheidsmannen en die zal optreden als voorzitter van het Scheidsgerecht. 2. Indien de voorzitter van een Scheidsgerecht niet is benoemd binnen 30 dagen na de benoeming van de tweede scheidsman, leggen de partijen bij het geschil, op verzoek van een partij, aan de SecretarisGeneraal, binnen de daaropvolgende 30 dagen, een overeengekomen lijst van deskundigen voor. Uit deze lijst kiest de Secretaris-Generaal zo spoedig mogelijk de voorzitter. Hij kiest niet een voorzitter die onderdaan is of is geweest van een partij bij het geschil, tenzij met toestemming van de andere partij bij het geschil. 3. Indien een partij bij een geschil niet binnen 60 dagen na de datum van ontvangst van het verzoek om arbitrage een scheidsman benoemt zoals bedoeld in het eerste lid, onder 1, van dit artikel, kan de andere partij verzoeken dat binnen 30 dagen een overeengekomen lijst van deskundigen wordt voorgelegd aan de Secretaris-Generaal. Uit deze lijst kiest de Secretaris-Generaal zo spoedig mogelijk de voorzitter van het Scheidsgerecht. De voorzitter verzoekt vervolgens de partij die geen scheidsman heeft benoemd, zulks alsnog te doen. Indien deze partij binnen 15 dagen na dit verzoek geen scheidsman heeft aangewezen, zal de Secretaris-Generaal, op verzoek van de voorzitter, de scheidsman aanwijzen uit de deskundigen van de overeengekomen lijst. 4. Bij overlijden, arbeidsongeschiktheid of verzuim van een scheidsman wijst de partij bij het geschil die deze scheidsman had benoemd, binnen 30 dagen een vervanger aan. Indien de partij geen vervanger aanwijst, wordt de arbitrage voortgezet door de overblijvende scheidsmannen. Bij overlijden, arbeidsongeschiktheid of verzuim van de voorzitter wordt binnen 90 dagen een vervanger aangewezen overeenkomstig het bepaalde in het eerste lid, onder 2, en het tweede lid. 5. Er wordt een lijst met scheidsmannen bijgehouden door de Secretaris-Generaal, bestaande uit door de Partijen aangewezen deskundigen. Iedere Partij kan voor opname op de lijst vier deskundigen aanwijzen die geen onderdaan van die Partij behoeven te zijn. Indien de partijen bij het geschil niet binnen de vastgestelde termijn aan de SecretarisGeneraal een in het tweede, derde en vierde lid bedoelde overeengekomen lijst van deskundigen hebben voorgelegd, kiest de Secretaris-Generaal uit de door hem bijgehouden lijst de nog niet aangewezen scheidsman of scheidsmannen. Artikel 4 Het Scheidsgerecht kan tegeneisen die rechtstreeks voortvloeien uit het onderwerp van het geschil, in behandeling nemen en hierover uitspraak doen.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
62
Artikel 5 Iedere partij bij het geschil draagt de kosten die zijn verbonden aan de voorbereiding van haar eigen zaak. De bezoldiging van de leden van het Scheidsgerecht en de betaling van algemene kosten verbonden aan de arbitrage worden gelijkelijk door de partijen bij het geschil gedragen. Het Scheidsgerecht houdt een overzicht bij van al zijn uitgaven en verstrekt daarvan een eindafrekening aan de partijen. Artikel 6 Iedere Partij die een belang van juridische aard heeft, welk belang zou kunnen worden getroffen door het ter zake te nemen besluit, kan nadat zij schriftelijk mededeling heeft gedaan aan de partijen bij het geschil die de zaak oorspronkelijk aanhangig hebben gemaakt, met goedvinden van het Scheidsgerecht en op haar eigen kosten tot de arbitrageprocedure worden toegelaten. De aldus tussengekomen Partij heeft het recht om, overeenkomstig de ingevolge artikel 7 van deze Bijlage vastgestelde procedures, bewijsmateriaal te leveren en schriftelijke en mondelinge uiteenzettingen te geven over zaken welke tot haar tussenkomst hebben geleid, doch heeft geen rechten met betrekking tot de samenstelling van het Scheidsgerecht. Artikel 7 Een Scheidsgerecht dat is ingesteld krachtens het bepaalde in deze Bijlage stelt zijn eigen procedureregels vast. Artikel 8 1. Tenzij een Scheidsgerecht bestaat uit een enkele scheidsman, worden de besluiten van het Scheidsgerecht betreffende de te volgen procedure, plaats van samenkomst en iedere aangelegenheid betreffende het hem voorgelegde geschil, genomen met een meerderheid van stemmen van zijn leden. Afwezigheid van of onthouding door een lid van het Scheidsgerecht dat door een partij bij het geschil is aangewezen, betekent echter voor het Scheidsgerecht geen belemmering om te komen tot een besluit. Bij het staken der stemmen is de stem van de voorzitter doorslaggevend. 2. De partijen bij het geschil bevorderen de werkzaamheden van het Scheidsgerecht en zullen in het bijzonder, overeenkomstig hun wetgeving en met gebruikmaking van alle tot hun beschikking staande middelen: .1 het Scheidsgerecht alle nodige documenten en inlichtingen verschaffen; en 2 het Scheidsgerecht in staat stellen hun grondgebied te betreden, getuigen of deskundigen te horen en ter plaatse een onderzoek in te stellen.
63
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
3. Indien een partij bij het geschil niet voldoet aan het bepaalde in het tweede lid, betekent dit voor het Scheidsgerecht geen belemmering om tot een beslissing te komen en uitspraak te doen. Artikel 9 Het Scheidsgerecht doet zijn uitspraak binnen vijf maanden na de datum waarop het is ingesteld, tenzij het Scheidsgerecht het noodzakelijk acht deze periode met ten hoogste vijf maanden te verlengen. De uitspraak van het Scheidsgerecht gaat vergezeld van een met redenen omklede uiteenzetting. De uitspraak is definitief en onherroepelijk en wordt medegedeeld aan de Secretaris-Generaal die de Partijen hiervan in kennis stelt. De partijen bij het geschil geven onmiddellijk uitvoering aan de uitspraak. D. PARLEMENT
Zie Trb. 1998, 134. E. BEKRACHTIGING
In overeenstemming met artikel 24, derde lid, van het Protocol hebben de volgende staten een akte van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Internationale Maritieme Organisatie: Duitsland . . . . . . . . . . . . . . . . . 16 oktober 1998 het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland1) . . . . . . . 15 december 1998 Spanje . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24 maart 1999 Noorwegen . . . . . . . . . . . . . . . . 16 december 1999 1) Onder de verklaring dat het Verdrag van toepassing is op het baljuwschap Jersey, het eiland Man, de Bermuda’s, de Britse Maagdeneilanden, de Caymaneilanden, de Falkland-eilanden, Montserrat, St. Helena met onderhorigheden en Zuid-Georgia en de Zuid-Sandwich-eilanden.
F. TOETREDING
In overeenstemming met artikel 24, derde lid, van het Protocol hebben de volgende staten een akte van toetreding nedergelegd bij de Secretaris-Generaal van de Internationale Maritieme Organisatie: Zuid-Afrika . . . . . . . . . . . . . . . . 23 december 1998 Vanuatu . . . . . . . . . . . . . . . . . . 18 februari 1999 G. INWERKINGTREDING
Zie Trb. 1998, 134.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
64
J. GEGEVENS
Zie Trb. 1998, 134. Uitgegeven de vierentwintigste maart 2000. De Minister van Buitenlandse Zaken, J. J. VAN AARTSEN
TRB2372 ISSN 0920 - 2218 Sdu Uitgevers ’s-Gravenhage 2000
65
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
97 (1996) Nr. 1
T R A C TAT E N B L A D VAN HET
KONINKRIJK
DER
NEDERLANDEN
JAARGANG 1998 Nr. 134 A. TITEL
Protocol van 1996 bij het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen van 1972, met Bijlagen; Londen, 7 november 1996
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
66
B. TEKST1)
1996 Protocol to the Convention on the Prevention of Marine Pollution by Dumping of Wastes and Other Matter, 1972 The Contracting Parties to this Protocol, Stressing the need to protect the marine environment and to promote the sustainable use and conservation of marine resources, Noting in this regard the achievements within the framework of the Convention on the Prevention of Marine Pollution by Dumping of Wastes and Other Matter, 1972 and especially the evolution towards approaches based on precaution and prevention, Noting further the contribution in this regard by complementary regional and national instruments which aim to protect the marine environment and which take account of specific circumstances and needs of those regions and States, Reaffirming the value of a global approach to these matters and in particular the importance of continuing co-operation and collaboration between Contracting Parties in implementing the Convention and the Protocol, Recognizing that it may be desirable to adopt, on a national or regional level, more stringent measures with respect to prevention and elimination of pollution of the marine environment from dumping at sea than are provided for in international conventions or other types of agreements with a global scope, Taking into account relevant international agreements and actions, especially the United Nations Convention on the Law of the Sea, 1982, the Rio Declaration on Environment and Development and Agenda 21, Recognizing also the interests and capacities of developing States and in particular small island developing States, Being convinced that further international action to prevent, reduce and where practicable eliminate pollution of the sea caused by dumping can and must be taken without delay to protect and preserve the marine environment and to manage human activities in such a manner that the marine ecosystem will continue to sustain the legitimate uses of the sea and will continue to meet the needs of present and future generations, Have agreed as follows: 1) De Arabische, de Chinese, de Russische en de Spaanse tekst zijn niet afgedrukt.
67
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Protocole de 1996 à la Convention de 1972 sur la prévention de la pollution des mers, résultant de l’immersion de déchets Les parties contractantes au présent Protocole, Soulignant la nécessité de protéger le milieu marin et de promouvoir l’utilisation et la conservation durables des ressources marines, Notant à cet égard les résultats obtenus dans le cadre de la Convention de 1972 sur la prévention de la pollution des mers résultant de l’immersion de déchets, et en particulier l’évolution vers des approches fondées sur la précaution et la prévention, Notant également le rôle joué à cet égard par les instruments complémentaires régionaux et nationaux qui visent à protéger l’environnement marin et qui tiennent compte des circonstances et des besoins particuliers de ces régions et Etats, Réaffirmant l’utilité d’une approche mondiale de ces questions et en particulier l’importance pour les Parties contractantes de coopérer et collaborer en permanence pour mettre en oeuvre la Convention et le Protocole, Reconnaissant qu’il peut être souhaitable de prendre, au niveau national ou régional, des mesures plus rigoureuses pour prévenir et éliminer la pollution du milieu marin résultant de l’immersion que celles que prévoient les conventions internationales ou autres types d’accords de portée mondiale, Prenant en considération les actions et accords internationaux pertinents, et notamment la Convention des Nations Unies de 1982 sur le droit de la mer, la Déclaration de Rio sur l’environnement et le développement et Action 21, Conscientes aussi des intérêts et capacités des Etats en développement, et en particulier, des petits Etats insulaires en développement, Convaincues que de nouvelles dispositions internationales visant à prévenir, réduire et, lorsque cela est possible dans la pratique, éliminer la pollution des mers résultant de l’immersion peuvent et doivent être prises sans tarder en vue de protéger et préserver le milieu marin et de gérer les activités humaines de manière que l’écosystème marin continue à supporter les utilisations légitimes de la mer et à répondre aux besoins des générations actuelles et futures, Sont convenues de ce qui suit:
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
68
Article 1 Definitions For the purposes of this Protocol: 1. ‘‘Convention’’ means the Convention on the Prevention of Marine Pollution by Dumping of Wastes and Other Matter, 1972, as amended. 2. ‘‘Organization’’ means the International Maritime Organization. 3. ‘‘Secretary-General’’ means the Secretary-General of the Organization. 4. .1 ‘‘Dumping’’ means: .1 any deliberate disposal into the sea of wastes or other matter from vessels, aircraft, platforms or other man-made structures at sea; .2 any deliberate disposal into the sea of vessels, aircraft, platforms or other man-made structures at sea; .3 any storage of wastes or other matter in the seabed and the subsoil thereof from vessels, aircraft, platforms or other man-made structures at sea; and .4 any abandonment or toppling at site of platforms or other man-made structures at sea, for the sole purpose of deliberate disposal. .2 ‘‘Dumping’’ does not include: .1 the disposal into the sea of wastes or other matter incidental to, or derived from the normal operations of vessels, aircraft, platforms or other man-made structures at sea and their equipment, other than wastes or other matter transported by or to vessels, aircraft, platforms or other man-made structures at sea, operating for the purpose of disposal of such matter or derived from the treatment of such wastes or other matter on such vessels, aircraft, platforms or other manmade structures; .2 placement of matter for a purpose other than the mere disposal thereof, provided that such placement is not contrary to the aims of this Protocol; and .3 notwithstanding paragraph 4.1.4, abandonment in the sea of matter (e.g., cables, pipelines and marine research devices) placed for a purpose other than the mere disposal thereof. .3 The disposal or storage of wastes or other matter directly arising from, or related to exploration, exploitation and associated
69
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Article 1 Définitions Aux fins du présent Protocole: 1. «Convention» désigne la Convention de 1972 sur la prévention de la pollution des mers résultant de l’immersion de déchets, telle que modifiée. 2. «Organisation» désigne l’Organisation maritime internationale. 3. «Secrétaire général» désigne le Secrétaire général de l’Organisation. 4. .1 «Immersion» désigne: .1 toute élimination délibérée dans la mer de déchets ou autres matières à partir de navires, aéronefs, plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer; .2 tout sabordage en mer de navires, aéronefs, plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer; .3 tout entreposage de déchets ou autres matières sur le fond des mers, ainsi que dans leur sous-sol, à partir de navires, aéronefs, plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer; et .4 tout abandon ou renversement sur place de plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer, dans le seul but de leur élimination délibérée. .2 Le terme «immersion» ne vise pas: .1 l’élimination dans la mer de déchets ou autres matières résultant ou provenant de l’exploitation normale de navires, aéronefs, plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer ainsi que leur équipement, à l’exception des déchets ou autres matières transportés par ou transbordés sur des navires, aéronefs, plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer qui sont utilisés pour l’élimination de ces matières, ou provenant du traitement de tels déchets ou autres matières à bord desdits navires, aéronefs, plates-formes ou autres ouvrages artificiels; .2 le dépôt de matières à des fins autres que leur simple élimination sous réserve qu’un tel dépôt ne soit pas incompatible avec l’objet du présent Protocole; et .3 nonobstant les dispositions du paragraphe 4.1.4, l’abandon dans la mer de matières (par exemple des câbles, des pipelines ou des appareils de recherche marine) déposées à des fins autres que leur simple élimination. .3 L’élimination ou l’entreposage de déchets ou autres matières résultant directement ou indirectement de l’exploration, de l’ex-
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
70
off-shore processing of seabed mineral resources is not covered by the provisions of this Protocol. 5. .1 ‘‘Incineration at sea’’ means the combustion on board a vessel, platform or other man-made structure at sea of wastes or other matter for the purpose of their deliberate disposal by thermal destruction. .2 ‘‘Incineration at sea’’ does not include the incineration of wastes or other matter on board a vessel, platform, or other man-made structure at sea if such wastes or other matter were generated during the normal operation of that vessel, platform or other man-made structure at sea. 6. ‘‘Vessels and aircraft’’ means waterborne or airborne craft of any type whatsoever. This expression includes air-cushioned craft and floating craft, whether self-propelled or not. 7. ‘‘Sea’’ means all marine waters other than the internal waters of States, as well as the seabed and the subsoil thereof; it does not include sub-seabed repositories accessed only from land. 8. ‘‘Wastes or other matter’’ means material and substances of any kind, form or description. 9. ‘‘Permit’’ means permission granted in advance and in accordance with relevant measures adopted pursuant to article 4.1.2 or 8.2. 10. ‘‘Pollution’’ means the introduction, directly or indirectly, by human activity, of wastes or orther matter into the sea which results or is likely to result in such deleterious effects as harm to living resources and marine ecosystems, hazards to human health, hindrance to marine activities, including fishing and other legitimate uses of the sea, impairment of quality for use of sea water and reduction of amenities. Article 2 Objectives Contracting Parties shall individually and collectively protect and preserve the marine environment from all sources of pollution and take effective measures, according to their scientific, technical and economic capabilities, to prevent, reduce and where practicable eliminate pollution caused by dumping or incineration at sea of wastes or other matter. Where appropriate, they shall harmonize their policies in this regard.
71
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
ploitation et du traitement offshore des ressources minérales du fond des mers ne relève pas des dispositions du présent Protocole. 5. .1 «Incinération en mer» désigne la combustion à bord d’un navire, d’une plate-forme ou autre ouvrage artificiel en mer de déchets ou autres matières aux fins de leur élimination délibérée par destruction thermique. .2 L’expression «incinération en mer» ne vise pas l’incinération de déchets ou autres matières à bord d’un navire, d’une plateforme ou autre ouvrage artificiel en mer si de tels déchets ou autres matières résultent de l’exploitation normale de ce navire, de cette plate-forme ou autre ouvrage artificiel en mer. 6. «Navires et aéronefs» désigne les véhicules circulant sur l’eau, dans l’eau ou dans les airs, quel qu’en soit le type. Cette expression englobe les véhicules sur coussin d’air et les engins flottants, qu’ils soient autopropulsés ou non. 7. «Mer» désigne toutes les eaux marines autres que les eaux intérieures des Etats, ainsi que les fonds marins et leur sous-sol; ce terme ne comprend pas les dépôts dans le sous-sol marin auxquels on accède uniquement à partir de la terre. 8. «Déchets ou autres matières» désigne les matériaux et substances de tout type, de toute forme et de toute nature. 9. «Permis» désigne l’autorisation accordée préalablement et conformément aux mesures pertinentes adoptées en application de l’article 4.1.2 ou de l’article 8.2. 10. «Pollution» désigne l’introduction, résultant directement ou indirectement d’activités humaines, de déchets ou autres matières dans la mer, lorsqu’elle a ou peut avoir des effets nuisibles tels que dommages aux ressources biologiques et aux écosystèmes marins, risques pour la santé de l’homme, entrave aux activités maritimes, y compris la pêche et les autres utilisations légitimes de la mer, altération de la qualité d’utilisation de l’eau de mer et dégradation des valeurs d’agrément. Article 2 Objectifs Les Parties contractantes protègent et préservent, individuellement et collectivement, le milieu marin de toutes les sources de pollution et prennent des mesures efficaces, selon leurs capacités scientifiques, techniques et économiques, pour prévenir, réduire et, lorsque cela est possible dans la pratique, éliminer la pollution causée par l’immersion ou l’incinération en mer de déchets ou autres matières. Au besoin, elles harmonisent leurs politiques à cet égard.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
72
Article 3 General obligations 1. In implementing this Protocol, Contracting Parties shall apply a precautionary approach to environmental protection from dumping of wastes or other matter whereby appropriate preventative measures are taken when there is reason to believe that wastes or other matter introduced into the marine environment are likely to cause harm even when there is no conclusive evidence to prove a causal relation between inputs and their effects. 2. Taking into account the approach that the polluter should, in principle, bear the cost of pollution, each Contracting Party shall endeavour to promote practices whereby those it has authorized to engage in dumping or incineration at sea bear the cost of meeting the pollution prevention and control requirements for the authorized activities, having due regard to the public interest. 3. In implementing the provisions of this Protocol, Contracting Parties shall act so as not to transfer, directly or indirectly, damage or likelihood of damage from one part of the environment to another or transform one type of pollution into another. 4. No provision of this Protocol shall be interpreted as preventing Contracting Parties from taking, individually or jointly, more stringent measures in accordance with international law with respect to the prevention, reduction and where practicable elimination of pollution. Article 4 Dumping of wastes or other matter 1. .1 Contracting Parties shall prohibit the dumping of any wastes or other matter with the exception of those listed in Annex 1. .2 The dumping of wastes or other matter listed in Annex 1 shall require a permit. Contracting Parties shall adopt administrative or legislative measures to ensure that issuance of permits and permit conditions comply with provisions of Annex 2. Particular attention shall be paid to opportunities to avoid dumping in favour of environmentally preferable alternatives.
73
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Article 3 Obligations générales 1. Dans la mise en oeuvre du présent Protocole, les Parties contractantes appliquent une approche de précaution en matière de protection de l’environnement contre l’immersion de déchets ou autres matières, cette approche consistant à prendre les mesures préventives appropriées lorsqu’il y a des raisons de penser que des déchets ou autres matières introduits dans le milieu marin risquent de causer un préjudice, et ce, même en l’absence de preuves concluantes de l’existence d’un lien causal entre les apports et leurs effets. 2. Compte tenu de l’approche selon laquelle le pollueur devrait, en principe, assumer le coût de la pollution, chaque Partie contractante s’efforce d’encourager des pratiques selon lesquelles les personnes qu’elle autorise à se livrer à l’immersion ou à l’incinération en mer assument les coûts liés au respect des prescriptions relatives à la prévention et à la maîtrise de la pollution imposées pour les activités ainsi autorisées, compte dûment tenu de l’intérêt public. 3. Lorsqu’elles appliquent les dispositions du présent Protocole, les Parties contractantes agissent de manière à ne pas déplacer, directement ou indirectement, les dommages ou la probabilité de dommages d’un secteur de l’environnement à un autre et à ne pas remplacer un type de pollution par un autre. 4. Aucune des dispositions du présent Protocole ne doit être interprétée comme empêchant les Parties contractantes de prendre, individuellement ou conjointement, des mesures plus strictes conformes au droit international pour ce qui est de prévenir, de réduire et, lorsque cela est possible dans la pratique, d’éliminer la pollution. Article 4 Immersion de déchets ou autres matières 1. .1 Les Parties contractantes interdisent l’immersion de tous déchets ou autres matières à l’exception de ceux qui sont énumérés à l’Annexe 1. .2 L’immersion de déchets ou autres matières énumérés à l’Annexe 1 est subordonnée à la délivrance d’un permis. Les Parties contractantes adoptent des mesures administratives ou législatives visant à garantir que la délivrance des permis et les conditions dont ils sont assortis respectent les dispositions de l’Annexe 2. Il convient d’accorder une attention particulière aux possibilités d’éviter l’immersion en privilégiant les solutions préférables du point de vue de l’environnement.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
74
2. No provision of this Protocol shall be interpreted as preventing a Contracting Party from prohibiting, insofar as that Contracting Party is concerned, the dumping of wastes or other matter mentioned in Annex 1. That Contracting Party shall notify the Organization of such measures. Article 5 Incineration at sea Contracting Parties shall prohibit incineration at sea of wastes or other matter. Article 6 Export of wastes or other matter Contracting Parties shall not allow the export of wastes or other matter to other countries for dumping or incineration at sea. Article 7 Internal waters 1. Notwithstanding any other provision of this Protocol, this Protocol shall relate to internal waters only to the extent provided for in paragraphs 2 and 3. 2. Each Contracting Party shall at its discretion either apply the provisions of this Protocol or adopt other effective permitting and regulatory measures to control the deliberate disposal of wastes or other matter in marine internal waters where such disposal would be ‘‘dumping’’ or ‘‘incineration at sea’’ within the meaning of article 1, if conducted at sea. 3. Each Contracting Party should provide the Organization with information on legislation and institutional mechanisms regarding implementation, compliance and enforcement in marine internal waters. Contracting Parties should also use their best efforts to provide on a voluntary basis summary reports on the type and nature of the materials dumped in marine internal waters. Article 8 Exceptions 1. The provisions of articles 4.1 and 5 shall not apply when it is necessary to secure the safety of human life or of vessels, aircraft, platforms
75
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
2. Aucune des dispositions du présent Protocole ne doit être interprétée comme empêchant une Partie contractante d’interdire, en ce qui la concerne, l’immersion de déchets ou autres matières mentionnés à l’Annexe 1. Ladite Partie notifie de telles mesures d’interdiction à l’Organisation. Article 5 Incinération en mer Les Parties contractantes interdisent l’incinération en mer de déchets ou autres matières. Article 6 Exportation de déchets ou autres matières Les Parties contractantes n’autorisent pas l’exportation de déchets ou autres matières vers d’autres pays aux fins d’immersion ou d’incinération en mer. Article 7 Eaux intérieures 1. Nonobstant toute autre disposition du présent Protocole, le présent Protocole ne s’applique aux eaux intérieures que dans la mesure prévue aux paragraphes 2 et 3. 2. Chaque Partie contractante choisit soit d’appliquer les dispositions du présent Protocole soit d’adopter d’autres mesures efficaces d’octroi de permis et de réglementation afin de contrôler l’élimination délibérée de déchets ou autres matières dans des eaux marines intérieures lorsque cette élimination constituerait une «immersion» ou une «incinération en mer» au sens de l’article 1, si elle était effuctuée en mer. 3. Chaque Partie contractante devrait fournir à l’Organisation des renseignements sur la législation et les mécanismes institutionnels concernant la mise en oeuvre, le respect et la mise en application des dispositions dans les eaux marines intérieures. Les Parties contractantes devraient également s’efforcer autant que possible de fournir, à titre facultatif, des rapports récapitulatifs sur le type et la nature des matières immergées dans des eaux marines intérieures. Article 8 Dérogations 1. Les dispositions des articles 4.1 et 5 ne s’appliquent pas lorsqu’il est nécessaire d’assurer la sauvegarde de la vie humaine ou la sécurité
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
76
or other man-made structures at sea in cases of force majeure caused by stress of weather, or in any case which constitutes a danger to human life or a real threat to vessels, aircraft, platforms or other man-made structures at sea, if dumping or incineration at sea appears to be the only way of averting the threat and if there is every probability that the damage consequent upon such dumping or incineration at sea will be less than would otherwise occur. Such dumping or incineration at sea shall be conducted so as to minimize the likelihood of damage to human or marine life and shall be reported forthwith to the Organization.
2. A Contracting Party may issue a permit as an exception to articles 4.1 and 5, in emergencies posing an unacceptable threat to human health, safety, or the marine environment and admitting of no other feasible solution. Before doing so the Contracting Party shall consult any other country or countries that are likely to be affected and the Organization which, after consulting other Contracting Parties, and competent international organizations as appropriate, shall, in accordance with article 18.6 promptly recommend to the Contracting Party the most appropriate procedures to adopt. The Contracting Party shall follow these recommendations to the maximum extent feasible consistent with the time within which action must be taken and with the general obligation to avoid damage to the marine environment and shall inform the Organization of the action it takes. The Contracting Parties pledge themselves to assist one another in such situations. 3. Any Contracting Party may waive its rights under paragraph 2 at the time of, or subsequent to ratification of, or accession to this Protocol. Article 9 Issuance of permits and reporting 1. Each Contracting Party shall designate an appropriate authority or authorities to: .1 issue permits in accordance with this Protocol; .2 keep records of the nature and quantities of all wastes or other matter for which dumping permits have been issued and where practicable the quantities actually dumped and the location, time and method of dumping; and .3 monitor individually, or in collaboration with other Contracting Parties and competent international organizations, the condition of the sea for the purposes of this Protocol.
77
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
des navires, aéronefs, plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer dans les cas de force majeure dus à des intempéries ou dans tout autre cas qui met en péril la vie humaine ou qui constitue une menace réelle pour les navires, aéronefs et plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer, sous réserve que l’immersion ou l’incinération en mer apparaisse comme le seul moyen de faire face à la menace et qu’elle entraîne, selon toute probabilité, des dommages moins graves qu’ils ne le seraient sans le recours à ladite immersion ou incinération en mer. L’immersion ou l’incinération en mer se fait de fac¸on à réduire au minimum les risques d’atteinte à la vie humaine ainsi qu’à la faune et à la flore marines et elle est signalée sans délai à l’Organisation. 2. Une Partie contractante peut délivrer un permis par dérogation aux articles 4.1 et 5 dans des cas d’urgence qui présentent une menace inacceptable pour la santé de l’homme, la sécurité ou le milieu marin et pour lesquels aucune autre solution n’est possible. Avant de ce faire, la Partie contractante consulte tout autre ou tous autres pays qui pourraient en être affectés ainsi que l’Organisation qui, après avoir consulté les autres Parties contractantes et, s’il y a lieu, les organisations internationales compétentes, recommande dans les meilleurs délais à la Partie contractante les procédures les plus appropriées à adopter, conformément à l’article 18.6. La Partie contractante suit ces recommandations dans toute la mesure du possible en fonction du temps dont elle dispose pour prendre les mesures nécessaires et compte tenu de l’obligation générale d’éviter de causer des dommages au milieu marin; elle informe l’Organisation des mesures qu’elle aura prises. Les Parties contractantes s’engagent à se prêter mutuellement assistance en de telles circonstances. 3. Une Partie contractante peut renoncer à ses droits aux termes du paragraphe 2 au moment de la ratification ou de l’adhésion au présent Protocole ou postérieurement. Article 9 Délivrance des permis et notification 1. Chaque Partie contractante désigne une ou plusieurs autorités compétentes pour: .1 délivrer des permis conformément au présent Protocole; .2 enregistrer la nature et les quantités de tous les déchets ou autres matières pour lesquels des permis d’immersion ont été délivrés et, lorsque cela est possible dans la pratique, les quantités qui ont été effectivement immergées, ainsi que le lieu, la date et la méthode d’immersion; et .3 surveiller individuellement ou en collaboration avec d’autres Parties contractantes et les organisations internationales compétentes l’état des mers aux fins du présent Protocole.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
78
2. The appropriate authority or authorities of a Contracting Party shall issue permits in accordance with this Protocol in respect of wastes or other matter intended for dumping or, as provided for in article 8.2, incineration at sea: .1 loaded in its territory; and .2 loaded onto a vessel or aircraft registered in its territory or flying its flag, when the loading occurs in the territory of a State not a Contracting Party to this Protocol. 3. In issuing permits, the appropriate authority or authorities shall comply with the requirements of article 4, together with such additional criteria, measures and requirements as they may consider relevant. 4. Each Contracting Party, directly or through a secretariat established under a regional agreement, shall report to the Organization and where appropriate to other Contracting Parties: .1 the information specified in paragraphs 1.2 and 1.3; .2 the administrative and legislative measures taken to implement the provisions of this Protocol, including a summary of enforcement measures; and .3 the effectiveness of the measures referred to in paragraph 4.2 and any problems encountered in their application. The information referred to in paragraphs 1.2 and 1.3 shall be submitted on an annual basis. The information referred to in paragraphs 4.2 and 4.3 shall be submitted on a regular basis. 5. Reports submitted under paragraphs 4.2 and 4.3 shall be evaluated by an appropriate subsidiary body as determined by the Meeting of Contracting Parties. This body will report its conclusions to an appropriate Meeting or Special Meeting of Contracting Parties. Article 10 Application and enforcement 1. Each Contracting Party shall apply the measures required to implement this Protocol to all: .1 vessels and aircraft registered in its territory or flying its flag; .2 vessels and aircraft loading in its territory the wastes or other matter which are to be dumped or incinerated at sea; and .3 vessels, aircraft and platforms or other man-made structures believed to be engaged in dumping or incineration at sea in areas within which it is entitled to exercise jurisdiction in accordance with international law.
79
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
2. La ou les autorités compétentes d’une Partie contractante délivrent des permis conformément au présent Protocole pour les déchets ou autres matières destinés à l’immersion ou, comme il est prévu à l’article 8.2, à l’incinération en mer: .1 chargés sur son territoire; et .2 chargés à bord d’un navire ou d’un aéronef immatriculé sur son territoire ou battant son pavillon, lorsque ce chargement a lieu sur le territoire d’un Etat qui n’est pas Partie contractante au présent Protocole. 3. Lors de la délivrance des permis, la ou les autorités compétentes se conforment aux dispositions de l’article 4, ainsi qu’aux critères, mesures et conditions supplémentaires qu’elles peuvent juger pertinents. 4. Chaque Partie contractante communique, directement ou par l’intermédiaire d’un secrétariat établi en vertu d’un accord régional, à l’Organisation et, le cas échéant, aux autres Parties contractantes: .1 les renseignements visés aux paragraphes 1.2 et 1.3; .2 les mesures administratives et législatives prises pour appliquer les dispositions du présent Protocole, y compris un résumé des mesures d’exécution; et .3 des renseignements sur l’efficacité des mesures visées au paragraphe 4.2 et tous problèmes rencontrés dans leur application. Les renseignements visés aux paragraphes 1.2 et 1.3 doivent être soumis annuellement. Les renseignements visés aux paragraphes 4.2 et 4.3 doivent être soumis régulièrement. 5. Les rapports soumis en application des paragraphes 4.2 et 4.3 sont évalués par un organe subsidiaire approprié tel que désigné par la Réunion des Parties contractantes. Cet organe rendra compte de ses conclusions à une Réunion appropriée ou à une Réunion spéciale des Parties contractantes. Article 10 Mise en application 1. Chaque Partie contractante applique les mesures requises pour la mise en oeuvre du présent Protocole à tous: .1 les navires et aéronefs immatriculés sur son territoire ou battant son pavillon; .2 les navires et aéronefs chargeant sur son territoire des déchets ou autres matières destinés à être immergés ou incinérés en mer; et .3 les navires, aéronefs et plates-formes ou autres ouvrages artificiels présumés effectuer des opérations d’immersion ou d’incinération en mer dans les zones dans lesquelles elle est habilitée à exercer sa juridiction conformément au droit international.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
80
2. Each Contracting Party shall take appropriate measures in accordance with international law to prevent and if necessary punish acts contrary to the provisions of this Protocol. 3. Contracting Parties agree to co-operate in the development of procedures for the effective application of this Protocol in areas beyond the jurisdiction of any State, including procedures for the reporting of vessels and aircraft observed dumping or incinerating at sea in contravention of this Protocol. 4. This Protocol shall not apply to those vessels and aircraft entitled to sovereign immunity under international law. However, each Contracting Party shall ensure by the adoption of appropriate measures that such vessels and aircraft owned or operated by it act in a manner consistent with the object and purpose of this Protocol and shall inform the Organization accordingly. 5. A State may, at the time it expresses its consent to be bound by this Protocol, or at any time thereafter, declare that it shall apply the provisions of this Protocol to its vessels and aircraft referred to in paragraph 4, recognising that only that State may enforce those provisions against such vessels and aircraft. Article 11 Compliance procedures 1. No later than two years after the entry into force of this Protocol, the Meeting of Contracting Parties shall establish those procedures and mechanisms necessary to assess and promote compliance with this Protocol. Such procedures and mechanisms shall be developed with a view to allowing for the full and open exchange of information, in a constructive manner. 2. After full consideration of any information submitted pursuant to this Protocol and any recommendations made through procedures or mechanisms established under paragraph 1, the Meeting of Contracting Parties may offer advice, assistance or co-operation to Contracting Parties and non-Contracting Parties. Article 12 Regional co-operation In order to further the objectives of this Protocol, Contracting Parties with common interests to protect the marine environment in a given geo-
81
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
2. Chaque Partie contractante prend des mesures appropriées conformément au droit international pour prévenir et, si nécessaire, réprimer les actes contraires aux dispositions du présent Protocole. 3. Les Parties contractantes conviennent de coopérer à l’élaboration de procédures en vue de l’application effective du présent Protocole dans les zones au-delà de la juridiction d’un Etat quelconque, y compris de procédures pour signaler des navires et aéronefs observés alors qu’ils se livrent à des opérations d’immersion ou d’incinération en mer en contravention des dispositions du présent Protocole. 4. Le présent Protocole ne s’applique pas aux navires et aéronefs jouissant de l’immunité souveraine qui leur est conférée par le droit international. Néanmoins, chaque Partie contractante veille, par l’adoption de mesures appropriées, à ce que de tels navires et aéronefs lui appartenant ou exploités par elle agissent de manière conforme aux buts et objectifs du présent Protocole et informe l’Organisation en conséquence. 5. Un Etat peut, au moment où il exprime son consentement à être lié par le présent Protocole, ou à tout moment ultérieur, déclarer qu’il en applique les dispositions à ses navires et aéronefs visés au paragraphe 4, étant entendu que seul cet Etat peut mettre en application ces dispositions à l’encontre de tels navires et aéronefs. Article 11 Procédures relatives au respect des dispositions 1. Au plus tard deux ans après l’entrée en vigueur du présent Protocole, la Réunion des Parties contractantes établit les procédures et les mécanismes nécessaires pour évaluer et encourager le respect des dispositions du présent Protocole. De tels procédures et mécanismes sont mis au point de manière à faciliter un échange de renseignements entier et sans réserve, qui soit mené de manière constructive. 2. Après avoir pleinement examiné tous les renseignements soumis en application du présent Protocole et toutes les recommandations faites par l’intermédiaire des procédures et mécanismes établis en vertu du paragraphe 1, la Réunion des Parties contractantes peut fournir les avis, l’assistance ou la coopération nécessaires aux Parties contractantes et aux Parties non contractantes. Article 12 Coopération régionale Afin de promouvoir les objectifs du présent Protocole, les Parties contractantes ayant des intérêts communs à protéger le milieu marin
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
82
graphical area shall endeavour, taking into account characteristic regional features, to enhance regional co-operation including the conclusion of regional agreements consistent with this Protocol for the prevention, reduction and where practicable elimination of pollution caused by dumping or incineration at sea of wastes or other matter. Contracting Parties shall seek to co-operate with the parties to regional agreements in order to develop harmonized procedures to be followed by Contracting Parties to the different conventions concerned.
Article 13 Technical co-operation and assistance 1. Contracting Parties shall, through collaboration within the Organization and in co-ordination with other competent international organizations, promote bilateral and multilateral support for the prevention, reduction and where practicable elimination of pollution caused by dumping as provided for in this Protocol to those Contracting Parties that request it for: .1 training of scientific and technical personnel for research, monitoring and enforcement, including as appropriate the supply of necessary equipment and facilities, with a view to strengthening national capabilities; .2 advice on implementation of this Protocol; .3 information and technical co-operation relating to waste minimization and clean production processes; .4 information and technical co-operation relating to the disposal and treatment of waste and other measures to prevent, reduce and where practicable eliminate pollution caused by dumping; and .5 access to and transfer of environmentally sound technologies and corresponding know-how, in particular to developing countries and countries in transition to market economies, on favourable terms, including on concessional and preferential terms, as mutually agreed, taking into account the need to protect intellectual property rights as well as the special needs of developing countries and countries in transition to market economies. 2. The Organization shall perform the following functions: .1 forward requests from Contracting Parties for technical cooperation to other Contracting Parties, taking into account such factors as technical capabilities;
83
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
d’une région géographique donnée s’efforcent, compte tenu des caractéristiques régionales, de renforcer la coopération régionale en concluant, notamment, des accords régionaux compatibles avec le présent Protocole en vue de prévenir, de réduire et, lorsque cela est possible dans la pratique, d’éliminer la pollution causée par l’immersion ou l’incinération en mer de déchets ou autres matières. Les Parties contractantes s’emploient à coopérer avec les parties aux accords régionaux en vue d’harmoniser les procédures destinées à être suivies par les Parties contractantes aux diverses conventions concernées. Article 13 Coopération et assistance techniques 1. Les Parties contractantes, par leur collaboration au sein de l’Organisation et en coordination avec d’autres organisations internationales compétentes, facilitent l’appui bilatéral et multilatéral en matière de prévention, de réduction et, lorsque cela est possible dans la pratique, d’élimination de la pollution causée par l’immersion, conformément aux dispositions du présent Protocole, aux Parties contractantes qui en font la demande en ce qui concerne: .1 la formation du personnel technique et scientifique aux fins de la recherche, de la surveillance et de la mise en application, y compris, selon qu’il convient, la fourniture des équipements et moyens nécessaires, dans le but de renforcer les capacités nationales; .2 les conseils sur la mise en oeuvre du présent Protocole; .3 l’information et la coopération technique relatives à la réduction de la production de déchets et aux procédés de production propres; .4 l’information et la coopération technique relatives à l’élimination et au traitement des déchets et à d’autres mesures visant à prévenir, réduire et, lorsque cela est possible dans la pratique, éliminer la pollution causée par l’immersion; et .5 l’accès aux écotechnologies et au savoir-faire correspondant, ainsi que leur transfert, en particulier pour les pays en développement et les pays en transition vers l’économie de marché, à des conditions favorables, y compris à des conditions libérales et préférentielles, telles qu’approuvées d’un commun accord, compte tenu de la nécessité de protéger les droits de propriété intellectuelle ainsi que des besoins spéciaux des pays en développement et des pays en transition vers l’économie de marché. 2. L’Organisation s’acquitte des fonctions suivantes: .1 transmission des demandes de coopération technique de Parties contractantes à d’autres Parties contractantes, compte tenu de considérations telles que les capacités techniques;
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
84
.2 co-ordinate requests for assistance with other competent international organizations, as appropriate; and .3 subject to the availability of adequate resources, assist developing countries and those in transition to market economies, which have declared their intention to become Contracting Parties to this Protocol, to examine the means necessary to achieve full implementation. Article 14 Scientific and technical research 1. Contracting Parties shall take appropriate measures to promote and facilitate scientific and technical research on the prevention, reduction and where practicable elimination of pollution by dumping and other sources of marine pollution relevant to this Protocol. In particular, such research should include observation, measurement, evaluation and analysis of pollution by scientific methods. 2. Contracting Parties shall, to achieve the objectives of this Protocol, promote the availability of relevant information to other Contracting Parties who request it on: .1 scientific and technical activities and measures undertaken in accordance with this Protocol; .2 marine scientific and technological programmes and their objectives; and .3 the impacts observed from the monitoring and assessment conducted pursuant to article 9.1.3. Article 15 Responsibility and liability In accordance with the principles of international law regarding State responsibility for damage to the environment of other States or to any other area of the environment, the Contracting Parties undertake to develop procedures regarding liability arising from the dumping or incineration at sea of wastes or other matter. Article 16 Settlement of disputes 1. Any disputes regarding the interpretation or application of this Protocol shall be resolved in the first instance through negotiation, mediation or conciliation, or other peaceful means chosen by parties to the dispute.
85
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
.2 coordination des demandes d’assistance avec d’autres organisations internationales compétentes, selon qu’il convient; et .3 sous réserve de la disponibilité de ressources suffisantes, assistance aux pays en développement et aux pays en transition vers l’économie de marché qui ont fait connaître leur intention de devenir Parties contractantes au présent Protocole, pour l’examen des moyens nécessaires à sa mise en oeuvre intégrale. Article 14 Recherche scientifique et technique 1. Les Parties contractantes prennent des mesures propres à promouvoir et faciliter la recherche scientifique et technique sur la prévention, la réduction et, lorsque cela est possible dans la pratique, l’élimination de la pollution résultant de l’immersion et d’autres sources de pollution des mers relevant du présent Protocole. Ces travaux de recherche devraient, notamment, consister à observer, mesurer, évaluer et analyser la pollution au moyen de méthodes scientifiques. 2. Pour réaliser les objectifs du présent Protocole, les Parties contractantes encouragent la communication aux autres Parties contractantes qui en font la demande de renseignements pertinents sur: .1 les activités scientifiques et techniques et les mesures entreprises conformément au présent Protocole; .2 les programmes scientifiques et techniques marins et leurs objectifs; et .3 l’impact observé lors des activités de surveillance et d’évaluation menées en application de l’article 9.1.3. Article 15 Responsabilité En accord avec les principes du droit international relatif à la responsabilité des Etats pour les dommages causés à l’environnement d’autres Etats ou à tout autre secteur de l’environnement, les Parties contractantes s’engagent à élaborer des procédures concernant la responsabilité naissant de l’immersion ou de l’incinération en mer de déchets ou autres matières. Article 16 Règlement des différends 1. Les différends relatifs à l’interprétation ou à l’application du présent Protocole sont réglés en premier lieu par la négociation, la médiation ou la conciliation, ou par d’autres moyens pacifiques choisis par les parties au différend.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
86
2. If no resolution is possible within twelve months after one Contracting Party has notified another that a dispute exists between them, the dispute shall be settled, at the request of a party to the dispute, by means of the Arbitral Procedure set forth in Annex 3, unless the parties to the dispute agree to use one of the procedures listed in paragraph 1 of Article 287 of the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea. The parties to the dispute may so agree, whether or not they are also States Parties to the 1982 United Nations Convention on the Law of the Sea. 3. In the event an agreement to use one of the procedures listed in paragraph 1 of Article 287 of the 1982 United Nations Convention on the Law of Sea is reached, the provisions set forth in Part XV of that Convention that are related to the chosen procedure would also apply, mutatis mutandis. 4. The twelve month period referred to in paragraph 2 may be extended for another twelve months by mutual consent of the parties concerned. 5. Notwithstanding paragraph 2, any State may, at the time it expresses its consent to be bound by this Protocol, notify the SecretaryGeneral that, when it is a party to a dispute about the interpretation or application of article 3.1 or 3.2, its consent will be required before the dispute may be settled by means of the Arbitral Procedure set forth in Annex 3. Article 17 International co-operation Contracting Parties shall promote the objectives of this Protocol within the competent international organizations. Article 18 Meetings of contracting parties 1. Meetings of Contracting Parties or Special Meetings of Contracting Parties shall keep under continuing review the implementation of this Protocol and evaluate its effectiveness with a view to identifying means of strengthening action, where necessary, to prevent, reduce and where practicable eliminate pollution caused by dumping and incineration at sea of wastes or other matter. To these ends, Meetings of Contracting Parties or Special Meetings of Contracting Parties may: .1 review and adopt amendments to this Protocol in accordance with articles 21 and 22; .2 establish subsidiary bodies, as required, to consider any matter
87
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
2. S’il ne peut être résolu dans les douze mois suivant la date à laquelle une Partie contractante a notifié à une autre l’existence d’un différend entre elles, le différend est réglé, à la requête d’une partie au différend, au moyen de la procédure d’arbitrage prévue à l’Annexe 3, à moins que les parties au différend ne conviennent d’avoir recours à l’une des procédures énumérées au paragraphe 1 de l’article 287 de la Convention des Nations Unies sur le droit de la mer (1982). Les parties au différend peuvent en convenir ainsi, qu’elles soient ou non également Etats Parties à la Convention des Nations Unies sur le droit de la mer (1982). 3. En cas d’accord portant sur le recours à l’une des procédures énumérées au paragraphe 1 de l’article 287 de la Convention des Nations Unies sur le droit de la mer (1982), les dispositions énoncées dans la partie XV de cette convention qui se rapportent à la procédure choisie s’appliqueraient également mutatis mutandis. 4. Le délai de douze mois visé au paragraphe 2 peut être prorogé de douze mois d’un commun accord entre les parties intéressées. 5. Nonobstant les dispositions du paragraphe 2, tout Etat peut, au moment où il exprime son consentement à être lié par le Protocole, notifier au Secrétaire général que, lorsqu’il est partie à un différend au sujet de l’interprétation ou de l’application de l’article 3.1 ou 3.2, son consentement sera requis avant que le différend puisse être réglé au moyen de la procédure d’arbitrage prévue à l’Annexe 3. Article 17 Coopération internationale Les Parties contractantes font prévaloir les objectifs du présent Protocole au sein des organisations internationales compétentes. Article 18 Réunions des Parties contractantes 1. Lors de leurs Réunions ou de Réunions spéciales, les Parties contractantes procèdent à un examen suivi de la mise en oeuvre du présent Protocole et évaluent son efficacité en vue d’identifier les moyens de renforcer, s’il y a lieu, les mesures destinées à prévenir, réduire et, lorsque cela est possible dans la pratique, éliminer la pollution causée par l’immersion et l’incinération en mer de déchets ou autres matières. A ces fins, lors de leurs Réunions ou de Réunions spéciales, les Parties contractantes peuvent notamment: .1 examiner et adopter des amendements au présent Protocole, conformément aux dispositions des articles 21 et 22; .2 selon les besoins, créer des organes subsidiaires chargés d’exa-
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
88
with a view to facilitating the effective implementation of this Protocol; .3 invite appropriate expert bodies to advise the Contracting Parties or the Organization on matters relevant to this Protocol; .4 promote co-operation with competent international organizations concerned with the prevention and control of pollution; .5 consider the information made available pursuant to article 9.4; .6 develop or adopt, in consultation with competent international organizations, procedures referred to in article 8.2, including basic criteria for determining exceptional and emergency situations, and procedures for consultative advice and the safe disposal of matter at sea in such circumstances; .7 consider and adopt resolutions; and .8 consider any additional action that may be required. 2. The Contracting Parties at their first Meeting shall establish rules of procedure as necessary. Article 19 Duties of the organization 1. The Organization shall be responsible for Secretariat duties in relation to this Protocol. Any Contracting Party to this Protocol not being a member of this Organization shall make an appropriate contribution to the expenses incurred by the Organization in performing these duties. 2. Secretariat duties necessary for the administration of this Protocol include: .1 convening Meetings of Contracting Parties once per year, unless otherwise decided by Contracting Parties, and Special Meetings of Contracting Parties at any time on the request of two-thirds of the Contracting Parties; .2 providing advice on request on the implementation of this Protocol and on guidance and procedures developed thereunder; .3 considering enquiries by, and information from Contracting Parties, consulting with them and with the competent international organizations, and providing recommendations to Contracting Parties on questions related to, but not specifically covered by, this Protocol;
89
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
miner toute question afin de faciliter la mise en oeuvre effective du présent Protocole; .3 inviter des organismes spécialisés compétents à fournir aux Parties contractantes ou à l’Organisation des conseils sur des questions ayant trait au présent Protocole; .4 favoriser la coopération avec les organisations internationales compétentes intéressées par la prévention et la maîtrise de la pollution; .5 examiner les renseignements communiqués en application de l’article 9.4; .6 élaborer ou adopter, en consultation avec les organisations internationales compétentes, les procédures visées à l’article 8.2, y compris les critères fondamentaux relatifs à la définition des cas exceptionnels et d’urgence ainsi que les procédures d’avis consultatif et d’élimination en toute sûreté des matières en mer dans de tels cas; .7 examiner et adopter des résolutions; et .8 étudier toute mesure supplémentaire éventuellement requise. 2. A leur première Réunion, les Parties contractantes établissent le règlement intérieur qu’elles jugent nécessaire. Article 19 Fonctions de l’organisation 1. L’Organisation est chargée des fonctions de secrétariat relatives au présent Protocole. Toute Partie contractante au présent Protocole qui n’est pas Membre de l’Organisation participe dans une mesure appropriée aux frais encourus par l’Organisation dans l’exercice de ces fonctions. 2. Les fonctions de secrétariat nécessaires à l’administration du présent Protocole consistent, notamment à: .1 convoquer des Réunions des Parties contractantes une fois par an, à moins qu’il n’en soit décidé autrement par les Parties contractantes, et des Réunions spéciales des Parties contractantes à tout moment, à la demande des deux tiers des Parties contractantes; .2 fournir, sur demande, des avis sur la mise en oeuvre du présent Protocole et sur les directives et procédures élaborées en application du présent Protocole; .3 examiner les demandes d’information et les renseignements émanant des Parties contractantes, consulter lesdites Parties et les organisations internationales compétentes et fournir aux Parties contractantes des recommandations sur les questions qui sont liées au présent Protocole sans être spécifiquement visées par lui;
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
90
.4 preparing and assisting, in consultation with Contracting Parties and the competent international organizations, in the development and implementation of procedures referred to in article 18.6.; .5 conveying to the Contracting Parties concerned all notifications received by the Organization in accordance with this Protocol; and .6 preparing, every two years, a budget and financial account for the administration of this Protocol which shall be distributed to all Contracting Parties. 3. The Organization shall, subject to the availability of adequate resources, in addition to the requirements set out in article 13.2.3.: .1 collaborate in assessments of the state of the marine environment; and .2 co-operate with competent international organizations concerned with the prevention and control of pollution. Article 20 Annexes Annexes to this Protocol form an integral part of this Protocol. Article 21 Amendment of the Protocol 1. Any Contracting Party may propose amendments to the articles of this Protocol. The text of a proposed amendment shall be cummunicated to Contracting Parties by the Organization at least six months prior to its consideration at a Meeting of Contracting Parties or a Special Meeting of Contracting Parties. 2. Amendments to the articles of this Protocol shall be adopted by a two-thirds majority vote of the Contracting Parties which are present and voting at the Meeting of Contracting Parties or Special Meeting of Contracting Parties designated for this purpose. 3. An amendment shall enter into force for the Contracting Parties which have accepted it on the sixtieth day after two-thirds of the Contracting Parties shall have deposited an instrument of acceptance of the amendment with the Organization. Thereafter the amendment shall enter into force for any other Contracting Party on the sixtieth day after the date on which that Contracting Party has deposited its instrument of acceptance of the amendment. 4. The Secretary-General shall inform Contracting Parties of any amendments adopted at Meetings of Contracting Parties and of the date on which such amendments enter into force generally and for each Contracting Party.
91
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
.4 assurer la préparation et l’assistance, en consultation avec les Parties contractantes et les organisations internationales compétentes, pour l’élaboration et la mise en oeuvre des procédures visées à l’article 18.6; .5 communiquer aux Parties contractantes toutes les notifications rec¸ues par l’Organisation conformément au présent Protocole; et .6 établir, tous les deux ans, un budget et un compte financier aux fins de l’administration du présent Protocole qui seront diffusés à toutes les Parties contractantes. 3. Outre les fonctions prescrites à l’article 13.2.3 et sous réserve de la disponibilité de ressources suffisantes, l’Organisation: .1 collabore aux évaluations de l’état du milieu marin; et .2 collabore avec les organisations internationales compétentes intéressées par la prévention et la maîtrise de la pollution. Article 20 Annexes Les Annexes du présent Protocole font partie intégrante du présent Protocole. Article 21 Amendements au Protocole 1. Toute Partie contractante peut proposer des amendements aux articles du présent Protocole. Le texte d’une proposition d’amendement est diffusé par l’Organisation aux Parties contractantes six mois au moins avant d’être examiné lors d’une Réunion des Parties contractantes ou d’une Réunion spéciale des Parties contractantes. 2. Les amendements aux articles du présent Protocole sont adoptés à la majorité des deux tiers des voix des Parties contractantes présentes et votantes à la Réunion des Parties contractantes ou à la Réunion spéciale des Parties contractantes désignée à cet effet. 3. Un amendement entre en vigueur à l’égard des Parties contractantes qui l’ont accepté le soixantième jour après que les deux tiers des Parties contractantes ont déposé un instrument d’acceptation de l’amendement de l’Organisation. Par la suite, l’amendement entre en vigueur à l’égard de toute autre Partie contractante le soixantième jour qui suit la date à laquelle cette Partie contractante aura déposé son instrument d’acceptation dudit amendement. 4. Le Secrétaire général informe les Parties contractantes de tout amendement adopté lors de Réunions des Parties contractantes ainsi que de la date à laquelle cet amendement entre en vigueur de manière générale et à l’égard de chaque Partie contractante.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
92
5. After entry into force of an amendment to this Protocol, any State that becomes a Contracting Party to this Protocol shall become a Contracting Party to this Protocol as amended, unless two-thirds of the Contracting Parties present and voting at the Meeting or Special Meeting of Contracting Parties adopting the amendment agree otherwise. Article 22 Amendment of the Annexes 1. Any Contracting Party may propose amendments to the Annexes to this Protocol. The text of a proposed amendment shall be communicated to Contracting Parties by the Organization at least six months prior to its consideration at a Meeting of Contracting Parties or Special Meeting of Contracting Parties. 2. Amendments to the Annexes other than Annex 3 will be based on scientific or technical considerations and may take into account legal, social and economic factors as appropriate. Such amendments shall be adopted by a two-thirds majority vote of the Contracting Parties present and voting at a Meeting of Contracting Parties or Special Meeting of Contracting Parties designated for this purpose. 3. The Organization shall without delay communicate to Contracting Parties amendments to the Annexes that have been adopted at a Meeting of Contracting Parties or Special Meeting of Contracting Parties. 4. Except as provided in paragraph 7, amendments to the Annexes shall enter into force for each Contracting Party immediately on notification of its acceptance to the Organization or 100 days after the date of their adoption at a Meeting of Contracting Parties, if that is later, except for those Contracting Parties which before the end of the 100 days make a declaration that they are not able to accept the amendment at that time. A Contracting Party may at any time substitute an acceptance for a previous declaration of objection and the amendment previously objected to shall thereupon enter into force for that Contracting Party.
5. The Secretary-General shall without delay notify Contracting Parties of instruments of acceptance or objection deposited with the Organization. 6. A new Annex or an amendment to an Annex which is related to an amendment to the articles of this Protocol shall not enter into force until such time as the amendment to the articles of this Protocol enters into force.
93
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
5. Après l’entrée en vigueur d’un amendement au présent Protocole, tout Etat qui devient Partie contractante au présent Protocole devient Partie contractante au présent Protocole tel que modifié, à moins que les deux tiers des Parties contractantes présentes et votantes à la Réunion ou à la Réunion spéciale des Parties contractantes adoptant l’amendement n’en décident autrement. Article 22 Amendements aux Annexes 1. Toute Partie contractante peut proposer des amendements aux Annexes du présent Protocole. Le texte d’une proposition d’amendement est diffusé par l’Organisation aux Parties contractantes six mois au moins avant d’être examiné lors d’une Réunion des Parties contractantes ou d’une Réunion spéciale des Parties contractantes. 2. Les amendements aux Annexes autres que l’Annexe 3 seront fondés sur des considérations scientifiques ou techniques et pourront tenir compte des facteurs juridiques et socio-économiques, selon que de besoin. Ces amendements sont adoptés à la majorité des deux tiers des voix des Parties contractantes présentes et votantes à la Réunion des Parties contractantes ou à la Réunion spéciale des Parties contractantes désignée à cet effet. 3. L’Organisation diffuse sans tarder aux Parties contractantes les amendements aux Annexes qui ont été adoptés lors d’une Réunion des Parties contractantes ou d’une Réunion spéciale des Parties contractantes. 4. Sous réserve des dispositions du paragraphe 7, les amendements aux Annexes prennent immédiatement effet pour chaque Partie contractante lors de la notification de son acceptation à l’Organisation ou 100 jours après la date de leur adoption lors d’une Réunion des Parties contractantes, si cette dernière date est postérieure, sauf pour les Parties contractantes qui auront déclaré avant le terme de ce délai de 100 jours n’être pas en mesure d’accepter l’amendement à ce moment. Une Partie contractante peut à tout moment remplacer une déclaration d’opposition par une déclaration d’acceptation et l’amendement qui faisait antérieurement l’objet de ladite opposition entre alors en vigueur à l’égard de cette Partie contractante. 5. Le Secrétaire générale notifie sans tarder aux Parties contractantes les instruments d’acceptation ou d’opposition qui ont été déposés auprès de l’Organisation. 6. Une nouvelle Annexe ou un amendement à une Annexe qui est en rapport avec un amendement aux articles du présent Protocole n’entre pas en vigueur avant que l’amendement aux articles du présent Protocole soit entré en vigueur.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
94
7. With regard to amendments to Annex 3 concerning the Arbitral Procedure and with regard to the adoption and entry into force of new Annexes the procedures on amendments to the articles of this Protocol shall apply. Article 23 Relationship between the Protocol and the Convention This Protocol will supersede the Convention as between Contracting Parties to this Protocol which are also Parties to the Convention. Article 24 Signature, ratification, acceptance, approval and accession 1. This Protocol shall be open for signature by any State at the Headquarters of the Organization from 1 April 1997 to 31 March 1998 and shall thereafter remain open for accession by any State. 2. States may become Contracting Parties to this Protocol by: .1 signature not subject to ratification, acceptance or approval; or .2 signature subject to ratification, acceptance or approval, followed by ratification, acceptance or approval; or .3 accession. 3. Ratification, acceptance, approval or accession shall be effected by the deposit of an instrument to that effect with the Secretary-General. Article 25 Entry into Force 1. This Protocol shall enter into force on the thirtieth day following the date on which: .1 at least 26 States have expressed their consent to be bound by this Protocol in accordance with article 24; and .2 at least 15 Contracting Parties to the Convention are included in the number of States referred to in paragraph 1.1. 2. For each State that has expressed its consent to be bound by this Protocol in accordance with article 24 following the date referred to in paragraph 1, this Protocol shall enter into force on the thirthieth day after the day on which such State expressed its consent.
95
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
7. Pour ce qui est des amendements à l’Annexe 3 concernant la procédure d’arbitrage et pour ce qui est de l’adoption et de l’entrée en vigueur de nouvelles annexes, les procédures d’amendement aux articles du présent Protocole s’appliquent. Article 23 Rapport entre le Protocole et la Convention Le présent Protocole remplacera la Convention entre les Parties contractantes au présent Protocole qui sont également Parties à la Convention. Article 24 Signature, ratification, acceptation, approbation et adhésion 1. Le présent Protocole est ouvert à la signature de tout Etat, au Siège de l’Organisation, du 1er avril 1997 au 31 mars 1998 et reste ensuite ouvert à l’adhésion de tout Etat. 2. Les Etats peuvent devenir Parties contractantes au présent Protocole par: .1 signature non soumise à ratification, acceptation ou approbation; ou .2 signature soumise à ratification, acceptation ou approbation suivie de ratification, d’acceptation ou d’approbation; ou .3 adhésion 3. La ratification, l’acceptation, l’approbation ou l’adhésion s’effectuent par le dépôt d’un instrument à cet effet auprès du Secrétaire général. Article 25 Entrée en vigueur 1. Le présent Protocole entre en vigueur le trentième jour qui suit la date à laquelle: .1 au moins vingt-six Etats ont exprimé leur consentement à être liés par le présent Protocole conformément à l’article 24; et .2 au moins quinze Parties contractantes à la Convention sont comprises dans le nombre d’Etats indiqué au paragraphe 1.1. 2. Pour chacun des Etats qui ont exprimé leur consentement à être liés par le présent Protocole conformément à l’article 24 après la date mentionnée au paragraphe 1, le présent Protocole entre en vigueur le trentième jour après la date à laquelle cet Etat a exprimé son consentement.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
96
Article 26 Transitional period 1. Any State that was not a Contracting Party to the Convention before 31 December 1996 and that expresses its consent to be bound by this Protocol prior to its entry into force or within five years after its entry into force may, at the time it expresses its consent, notify the Secretary-General that, for reasons described in the notification, it will not be able to comply with specific provisions of this Protocol other than those provided in paragraph 2, for a transitional period that shall not exceed that described in paragraph 4. 2. No notification made under paragraph 1 shall affect the obligations of a Contracting Party to this Protocol with respect to incineration at sea or the dumping of radioactive wastes or other radioactive matter. 3. Any Contracting Party to this Protocol that has notified the Secretary-General under paragraph 1 that, for the specified transitional period, it will not be able to comply, in part or in whole, with article 4.1 or article 9 shall nonetheless during that period prohibit the dumping of wastes or other matter for which it has not issued a permit, use its best efforts to adopt administrative or legislative measures to ensure that issuance of permits and permit conditions comply with the provisions of Annex 2, and notify the Secretary-General of any permits issued.
4. Any transitional period specified in a notification made under paragraph 1 shall not extend beyond five years after such notification is submitted. 5. Contracting Parties that have made a notification under paragraph 1 shall submit to the first Meeting of Contracting Parties occurring after deposit of their instrument of ratification, acceptance, approval or accession a programme and timetable to achieve full compliance with this Protocol, together with any requests for relevant technical co-operation and assistance in accordance with article 13 of this Protocol. 6. Contracting Parties that have made a notification under paragraph 1 shall establish procedures and mechanisms for the transitional period to implement and monitor submitted programmes designed to achieve full compliance with this Protocol. A report on progress toward compliance shall be submitted by such Contracting Parties to each Meeting of Contracting Parties held during their transitional period for appropriate action.
97
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Article 26 Période transitoire 1. Tout Etat qui n’était pas Partie contractante à la Convention avant le 31 décembre 1996 et qui exprime son consentement à être lié par le présent Protocole avant son entrée en vigueur ou dans un délai de cinq ans après son entrée en vigueur peut, au moment où il exprime son consentement, notifier au Secrétaire général que, pour les raisons décrites dans la notification, il ne sera pas en mesure de respecter des dispositions particulières du présent Protocole autres que celles qui sont visées au paragraphe 2, pendant une période transitoire qui ne dépasse pas le délai indiqué au paragraphe 4. 2. Aucune notification faite en vertu du paragraphe 1 ne porte atteinte aux obligations d’une Partie contractante au présent Protocole en ce qui concerne l’incinération en mer ou l’immersion de déchets radioactifs ou autres matières radioactives. 3. Toute Partie contractante au présent Protocole qui a notifié au Secrétaire générale en vertu du paragraphe 1 que, pendant la période transitoire spécifiée, elle ne sera pas en mesure de respecter, en tout ou en partie, l’article 4.1 ou l’article 9, doit néanmoins interdire pendant cette période l’immersion de déchets ou autres matières pour lesquels elle n’a pas délivré de permis, faire de son mieux pour adopter des mesures administratives ou législatives visant à garantir que la délivrance des permis et les conditions dont ils sont assortis respectent les dispositions de l’Annexe 2 et notifier au Secrétaire général la délivrance de tout permis. 4. Toute période transitoire spécifiée dans une notification faite en vertu du paragraphe 1 ne doit pas dépasser un délai de cinq ans à compter de la soumission de la notification. 5. Les Parties contractantes qui ont fait une notification en vertu du paragraphe 1 soumettent à la première Réunion des Parties contractantes survenant après le dépôt de leur instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion, un programme et un calendrier pour parvenir au respect intégral du présent Protocole, ainsi que toute demande pertinente de coopération et d’assistance techniques conformément à l’article 13 du présent Protocole. 6. Les Parties contractantes qui ont fait une notification en vertu du paragraphe 1 établissent des procédures et des mécanismes pour la période transitoire aux fins de la mise en oeuvre et du suivi des programmes soumis et conc¸us en vue de parvenir au respect intégral du présent Protocole. Ces Parties contractantes soumettent un rapport sur les progrès accomplis à cette fin à chaque Réunion des Parties contractantes tenue pendant la période transitoire considérée, en vue de l’adoption de toutes mesures appropriées.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
98
Article 27 Withdrawal 1. Any Contracting Party may withdraw from this Protocol at any time after the expiry of two years from the date on which this Protocol enters into force for that Contracting Party. 2. Withdrawal shall be effected by the deposit of an instrument of withdrawal with the Secretary-General. 3. A withdrawal shall take effect one year after receipt by the Secretary-General of the instrument of withdrawal or such longer period as may be specified in that instrument. Article 28 Depositary 1. This Protocol shall be deposited with the Secretary-General. 2. In addition to the functions specified in articles 10.5, 16.5, 21.4, 22.5 and 26.5, the Secretary-General shall: .1 inform all States which have signed this Protocol or acceded thereto of: .1 each new signature or deposit of an instrument of ratification, acceptance, approval or accession, together with the date thereof; .2 the date of entry into force of this Protocol; and .3 the deposit of any instrument of withdrawal from this Protocol together with the date on which it was received and the date on which the withdrawal takes effect; .2 transmit certified copies of this Protocol to all States which have signed this Protocol or acceded thereto. 3. As soon as this Protocol enters into force, a certified true copy thereof shall be transmitted by the Secretary-General to the Secretariat of the United Nations for registration and publication in accordance with Article 102 of the Charter of the United Nations. Article 29 Authentic texts This Protocol is established in a single orginal in the Arabic, Chinese, English, French, Russian and Spanish languages, each text being equally authentic.
99
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Article 27 Retrait 1. Toute Partie contractante peut se retirer du présent Protocole à tout moment après l’expiration d’une période de deux ans à compter de la date à laquelle le présent Protocole entre en vigueur à l’égard de cette Partie contractante. 2. Le retrait s’effectue par le dépôt d’un instrument de retrait auprès du Secrétaire général. 3. Le retrait prend effet un an après la date à laquelle le Secrétaire général de l’Organisation a rec¸u l’instrument de retrait ou à l’expiration de toute autre période plus longue spécifiée dans cet instrument. Article 28 Dépositaire 1. Le présent Protocole est déposé auprès du Secrétaire général. 2. Outre les fonctions spécifiées aux articles 10.5, 16.5, 21.4, 22.5 et 26.5, le Secrétaire général: .1 informe tous les Etats qui ont signé le présent Protocole ou y ont adhéré: .1 de toute nouvelle signature ou de tout nouveau dépôt d’instrument de ratification, d’acceptation, d’approbation ou d’adhésion et de la date de cette signature ou de ce dépôt; .2 de la date d’entrée en vigueur du présent Protocole; et .3 du dépôt de tout instrument de retrait, de la date à laquelle cet instrument a été rec¸u et de la date à laquelle le retrait prend effet; .2 transmet des copies certifiées conformes du présent Protocole à tous les Etats qui ont signé le présent Protocole ou qui y ont adhéré. 3. Dès l’entrée en vigueur du présent Protocole, le Secrétaire général en transmet une copie certifiée conforme au Secrétariat de l’Organisation des Nations Unies en vue de son enregistrement et de sa publication conformément à l’Article 102 de la Charte des Nations Unies. Article 29 Textes authentiques Le présent Protocole est établi en un seul exemplaire original en langues anglaise, arabe, chinoise, espagnole, franc¸aise et russe, tous les textes faisant également foi.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
100
IN WITNESS WHEREOF the undersigned being duly authorized by their respective Governments for that purpose have signed this Protocol. DONE AT LONDON, this seventh day of November, one thousand nine hundred and ninety-six.
Het Protocol is ondertekend voor: Denemarken1) . . . . . . . . . . . . . . . Zweden2) . . . . . . . . . . . . . . . . . Duitsland2) . . . . . . . . . . . . . . . . het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland2) . . . . . . . Argentinië2) . . . . . . . . . . . . . . . . Nieuw-Zeeland2) . . . . . . . . . . . . . Marokko2) . . . . . . . . . . . . . . . . . Brazilië2) . . . . . . . . . . . . . . . . . China2). . . . . . . . . . . . . . . . . . . Australië2) . . . . . . . . . . . . . . . . . het Koninkrijk der Nederlanden3) . . . . België2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . Noorwegen2) . . . . . . . . . . . . . . . Spanje4) . . . . . . . . . . . . . . . . . . Zwitserland2) . . . . . . . . . . . . . . . Finland2). . . . . . . . . . . . . . . . . . IJsland2) . . . . . . . . . . . . . . . . . . de Verenigde Staten van Amerika2) . . .
17 april 1997 9 september 1997 11 september 1997 22 september 1997 6 november 1997 8 december 1997 11 december 1997 5 februari 1998 23 maart 1998 25 maart 1998 27 maart 1998 27 maart 1998 30 maart 1998 30 maart 1998 30 maart 1998 31 maart 1998 31 maart 1998 31 maart 1998
1) Definitieve ondertekening; met de verklaring dat het Protocol niet van toepassing is op de Faeröer of op Groenland hangende een nadere beslissing hierover. De verklaring met betrekking tot Groenland is nadien ingetrokken.
) Onder voorbehoud van bekrachtiging.
2
) Onder voorbehoud van aanvaarding.
3
) Ad referendum.
4
101
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
EN FOI DE QUOI, les soussignés, dûment autorisés à cet effet par leurs gouvernements respectifs, ont signé le présent Protocole. FAIT A LONDRES, ce sept novembre mil neuf cent quatre-vingtseize.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
102
Annex 1 Wastes or other matter that may be considered for dumping 1. The following wastes or other matter are those that may be considered for dumping being mindful of the Objectives and General Obligations of this Protocol set out in articles 2 and 3: .1 dredged material; .2 sewage sludge; .3 fish waste, or material resulting from industrial fish processing operations; .4 vessels and platforms or other man-made structures at sea; .5 inert, inorganic geological material; .6 organic material of natural origin; and .7 bulky items primarily comprising iron, steel, concrete and similarly unharmful materials for which the concern is physical impact, and limited to those circumstances where such wastes are generated at locations, such as small islands with isolated communities, having no practicable access to disposal options other than dumping. 2. The wastes or other matter listed in paragraphs 1.4 and 1.7 may be considered for dumping, provided that material capable of creating floating debris or otherwise contributing to pollution of the marine environment has been removed to the maximum extent and provided that the material dumped poses no serious obstacle to fishing or navigation. 3. Notwithstanding the above, materials listed in paragraphs 1.1 to 1.7 containing levels of radioactivity greater than de minimis (exempt) concentrations as defined by the IAEA and adopted by Contracting Parties, shall not be considered eligible for dumping; provided further that within 25 years of 20 February 1994, and at each 25 year interval thereafter, Contracting Parties shall complete a scientific study relating to all radioactive wastes and other radioactive matter other than high level wastes or matter, taking into account such other factors as Contracting Parties consider appropriate and shall review the prohibition on dumping of such substances in accordance with the procedures set forth in article 22.
103
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Annexe 1 Déchets ou autres matières dont l’immersion peut être envisagée 1. Les déchets ou autres matières dont la liste figure ci-après sont ceux dont on peut envisager l’immersion, en ayant conscience des objectifs et des obligations générales du présent Protocole énoncés aux articles 2 et 3: .1 déblais de dragage; .2 boues d’épuration; .3 déchets de poisson ou matières résultant d’opérations de traitement industriel du poisson; .4 navires et plates-formes ou autres ouvrages artificiels en mer; .5 matières géologiques inertes, inorganiques; .6 matières organiques d’origine naturelle; et .7 objets volumineux constitués principalement de fer, d’acier, de béton et de matériaux également non nuisibles dont l’impact physique suscite des préoccupations, et seulement dans les cas où ces déchets sont produits en des lieux tels que des petites îles dont les communautés sont isolées et qui n’ont pas d’accès pratique à d’autres options d’élimination que l’immersion. 2. L’immersion des déchets ou autres matières énumérés aux paragraphes 1.4 et 1.7 peut être envisagée à conditions que les matériaux risquant de produire des débris flottants ou de contribuer d’une autre manière à la pollution du milieu marin aient été retirés dans toute la mesure du possible, et à condition que les matériaux immergés en mer ne constituent pas un sérieux obstacle à la pêche ou à la navigation. 3. Nonobstant ce qui précède, les matières énumérées aux paragraphes 1.1 à 1.7 dont les niveaux de radioactivité sont supérieurs aux concentrations minima (faisant l’objet d’exemptions) définites par l’AIEA et adoptées par les Parties contractantes ne doivent pas être considérées comme pouvant faire l’objet d’une immersion; étant entendu en outre que dans un délai de 25 ans à compter du 20 février 1994, puis à des intervalles réguliers de 25 ans, les Parties contractantes effectuent une étude scientifique ayant trait à tous les déchets radioactifs et à toutes les autres matières radioactives autres que les déchets et matières fortement radioactifs, en tenant compte des autres facteurs qu’elles jugent utiles, et qu’elles réexaminent l’interdiction d’immerger de telles substances conformément aux procédures énoncées à l’article 22.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
104
Annex 2 Assessment of wastes or other matter that may be considered for dumping GENERAL 1. The acceptance of dumping under certain circumstances shall not remove the obligations under this Annex to make further attempts to reduce the necessity for dumping. WASTE PREVENTION AUDIT 2. The initial stages in assessing alternatives to dumping should, as appropriate, include an evaluation of: .1 types, amounts and relative hazard of wastes generated; .2 details of the production process and the sources of wastes within that process; and .3 feasibility of the following waste reduction/prevention techniques: .1 product reformulation; .2 clean production technologies; .3 process modification; .4 input substitution; and .5 on-site, closed-loop recycling. 3. In general terms, if the required audit reveals that opportunities exist for waste prevention at source, an applicant is expected to formulate and implement a waste prevention strategy, in collaboration with relevant local and national agencies, which includes specific waste reduction targets and provision for further waste prevention audits to ensure that these targets are being met. Permit issuance or renewal decisions shall assure compliance with any resulting waste reduction and prevention requirements.
4. For dredged material and sewage sludge, the goal of waste management should be to identify and control the sources of contamination. This should be achieved through implementation of waste prevention strategies and requires collaboration between the relevant local and national agencies involved with the control of point and non-point sources of pollution. Until this objective is met, the problems of con-
105
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Annexe 2 Evaluation des déchèts ou autres matières dont l’immersion peut être envisagée GENERALITES 1. L’autorisation d’immerger dans certaines circonstances ne supprime pas l’obligation, en vertu de la présente Annexe, de poursuivre les efforts visant à limiter la nécessité de recourir à cette pratique. AUDIT RELATIF A LA PREVENTION DE LA PRODUCTION DE DECHETS 2. Les phases initiales de l’évaluation des méthodes autres que l’immersion devraient, en tant que de besoin, inclure une évaluation des facteurs suivants: 1. types, quantités et dangers relatifs des déchets produits; 2. précision se rapportant au procédé de production et à l’origine des déchets dans le cadre de ce procédé; et 3. possibilité de recourir aux techniques de réduction/prévention de la production de déchets suivantes: .1 nouvelle formulation des produits; .2 techniques de production propres; .3 modification du procédé de production; .4 substitution d’apports; et .5 recyclage in situ en circuit fermé. 3. D’une fac¸on générale, si l’audit prescrit permet de constater qu’il existe des possibilités d’éviter la production de déchets à la source, le demandeur de permis devrait formuler et mettre en oeuvre, en collaboration avec les organismes locaux et nationaux compétents, une stratégie de prévention de la production de déchets comportant des objectifs précis en matière de réduction de la procution de déchets et prévoyant des contrôles supplémentaires de la prévention de la production de déchets en vue de garantir la réalisation de ces objectifs. La décision de délivrer ou de renouveler le permis doit garantir que toutes les prescriptions en matière de réduction et de prévention de la production de déchets qui en résultent sont satisfaites. 4. En ce qui concerne les déblais de dragage et les boues d’épuration, l’objectif de la gestion des déchets devrait être d’identifier puis de maîtriser les sources de contamination. Cet objectif devrait être réalisé en mettant en oeuvre des stratégies visant à prévenir la production de déchets et, à cette fin, il faut qu’il y ait collaboration entre les organismes locaux et nationaux compétents concernés par la maîtrise des sour-
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
106
taminated dredged material may be addressed by using disposal management techniques at sea or on land.
CONSIDERATION OF WASTE MANAGEMENT OPTIONS 5. Applications to dump wastes or other matter shall demonstrate that appropriate consideration has been given to the following hierarchy of waste management options, which implies an order of increasing environmental impact: .1 re-use; .2 off-site recycling; .3 destruction of hazardous constituents; .4 treatment to reduce or remove the hazardous constituents; and .5 disposal on land, into air and in water. 6. A permit to dump wastes or other matter shall be refused if the permitting authority determines that appropriate opportunities exist to re-use, recycle or treat the waste without undue risks to human health or the environment or disproportionate costs. The practical availability of other means of disposal should be considered in the light of a comparative risk assessment involving both dumping and the alternatives.
CHEMICAL, PHYSICAL AND BIOLOGICAL PROPERTIES 7. A detailed description and characterization of the waste is an essential precondition for the consideration of alternatives and the basis for a decision as to whether a waste may be dumped. If a waste is so poorly characterized that proper assessment cannot be made of its potential impacts on human health and the environment, that waste shall not be dumped. 8. Characterization of the wastes and their constituents shall take into account: .1 origin, total amount, form and average composition; .2 properties: physical, chemical, biochemical and biological; .3 toxicity; .4 persistence: physical, chemical and biological; and .5 accumulation and biotransformation in biological materials or sediments.
107
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
ces de pollution ponctuelles et autres. Jusqu’à ce que cet objectif ait été atteint, les problèmes posés par les déblais de dragage contaminés pourront être réglés par des techniques de gestion des évacuations en mer ou à terre. EXAMEN DES OPTIONS EN MATIERE DE GESTION DES DECHETS 5. Les demandes de permis d’immersion de déchets doivent apporter la preuve que la hiérarchie ci-après des options en matière de gestion des déchets a dûment été prise en considération, hiérarchie établie selon un ordre croissant d’impact sur l’environnement: .1 réutilisation; .2 recyclage hors site; .3 destruction des constituants dangereux; .4 traitement visant à réduire ou à éliminer les constituants dangereux; et .5 évacuation à terre, dans l’air et dans l’eau. 6. L’octroi d’un permis d’immersion de déchets doit être refusé si l’autorité chargée de la délivrance du permis considère qu’il existe des possibilités appropriées de les réutiliser, de les recycler ou de les traiter sans risques excessifs pour la santé de l’homme ou pour l’environnement ou sans frais disporportionnés. Il conviendrait d’examiner la question de savoir s’il existe, dans la pratique, d’autres moyens d’évacuation en se fondant sur une évaluation comparative des risques respectifs que présentent l’immersion en mer et les autres méthodes. PROPRIETES CHIMIQUES, PHYSIQUES ET BIOLOGIQUES 7. Une description et une caractérisation détaillées des déchets sont un préalable essentiel à l’examen des autres méthodes et constituent les bases de la décision d’autoriser ou non l’immersion d’un déchet. Si un déchet est si mal caractérisé qu’il serait impossible d’évaluer convenablement les impacts qu’il est susceptible d’avoir sur la santé de l’homme et sur l’environnement, le déchet en cause ne devrait pas être immergé. 8. Il conviendrait de caractériser les déchets et leurs constituants en tenant compte des éléments suivants: .1 origine, quantité totale, forme et composition moyenne; .2 propriétés: physiques, chimiques, biochimiques et biologiques; .3 toxicité; .4 persistance: physique, chimique et biologique; et .5 accumulation et biotransformation dans des matières ou des sédiments biologiques.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
108
ACTION LIST 9. Each Contracting Party shall develop a national Action List to provide a mechanism for screening candidate wastes and their constituents on the basis of their potential effects on human health and the marine environment. In selecting substances for consideration in an Action List, priority shall be given to toxic, persistent and bioaccumulative substances from anthropogenic sources (e.g., cadmium, mercury, organohalogens, petroleum hydrocarbons, and, whenever relevant, arsenic, lead, copper, zinc, beryllium, chromium, nickel and vanadium, organosilicon compounds, cyanides, fluorides and pesticides or their by-products other than organohalogens). An Action List can also be used as a trigger mechanism for further waste prevention considerations.
10. An Action List shall specify an upper level and may also specify a lower level. The upper level should be set so as to avoid acute or chronic effects on human health or on sensitive marine organisms representative of the marine ecosystem. Application of an Action List will result in three possible categories of waste: .1 wastes which contain specified substances, or which cause biological responses, exceeding the relevant upper level shall not be dumped, unless made acceptable for dumping through the use of management techniques or processes; .2 wastes which contain specified substances, or which cause biological responses, below the relevant lower levels should be considered to be of little environmental concern in relation to dumping; and .3 wastes which contain specified substances, or which cause biological responses, below the upper level but above the lower level require more detailed assessment before their suitability for dumping can be determined.
DUMP-SITE SELECTION 11. Information required to select a dump-site shall include: .1 physical, chemical and biological characteristics of the watercolumn and the seabed; .2 location of amenities, values and other uses of the sea in the area under consideration;
109
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
LISTE D’INTERVENTION 9. Chaque Partie contractante doit établir une liste d’intervention nationale destinée à constituer un mécanisme de sélection des déchets et de leurs substances constituantes qui font l’objet d’une demande, en fonction des effets qu’ils sont susceptibles d’avoir sur la santé de l’homme et sur le milieu marin. Lors de la sélection des substances à inscrire sur une liste d’intervention, la priorité doit être donnée aux substances toxiques, persistantes et bioaccumulatives d’origine anthropique (par exemple, cadmium, mercure, organohalogénés, hydrocarbures de pétrole et, lorsqu’il y a lieu, arsenic, plomb, cuivre, zinc, béryllium, chrome, nickel, vanadium, composés organosiliciés, cyanures, fluorures et pesticides ou leurs dérivés autres que les organohalogénés). Une liste d’intervention peut aussi servir de mécanisme de déclenchement de réflexions plus poussées sur la prévention de la production de déchets. 10. Une liste d’intervention doit spécifier un niveau supérieur et peut également spécifier un niveau inférieur. Le niveau supérieur serait fixé de fac¸on à éviter les effets aigus ou chroniques sur la santé de l’homme ou sur les organismes marins sensibles représentatifs de l’écosystème marin. L’application d’une liste d’intervention aboutira à la création de trois catégories éventuelles de déchets: .1 les déchets contenant des substances déterminées, ou suscitant des réactions biologiques, qui dépassent le niveau supérieur applicable ne doivent pas être immergés, à moins que des techniques ou des procédés de gestion ne les rendent acceptables aus fins d’immersion; .2 les déchets contenant des substances déterminées, ou suscitant des réactions biologiques, qui se situent en dec¸à des niveaux inférieurs applicables devraient être considérés comme peu dangereux pour l’envrionnement dans la perspective d’une immersion; et .3 les déchets contenant des substances déterminées, ou suscitant des réactions biologiques, qui se situent au-dessous du niveau supérieur mais au-dessus du niveau inférieur exigent une évaluation plus détaillée avant que l’on puisse déterminer s’ils peuvent être immergés. CHOIX DU LIEU D’IMMERSION 11. Les renseignements requis pour choisir un lieu d’immersion doivent inclure: .1 les caractéristiques physiques, chimiques et biologiques de la colonne d’eau et des fonds marins; .2 l’emplacement des agréments, valeurs et autres utilisations de la mer dans la zone considérée;
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
110
.3 assessment of the constituent fluxes associated with dumping in relation to existing fluxes of substances in the marine environment; and .4 economic and operational feasibility. ASSESSMENT OF POTENTIAL EFFECTS 12. Assessment of potential effects should lead to a concise statement of the expected consequences of the sea or land disposal options, i.e., the ‘‘Impact Hypothesis.’’ It provides a basis for deciding whether to approve or reject the proposed disposal option and for defining environmental monitoring requirements.
13. The assessment for dumping should integrate information on waste characteristics, conditions at the proposed dump-site(s), fluxes, and proposed disposal techniques and specify the potential effects on human health, living resources, amenities and other legitimate uses of the sea. It should define the nature, temporal and spatial scales and duration of expected impacts based on reasonably conservative assumptions.
14. An analysis of each disposal option should be considered in the light of a comparative assessment of the following concerns: human health risks, environmental costs, hazards, (including accidents), economics and exclusion of future uses. If the assessment reveals that adequate information is not available to determine the likely effects of the proposed disposal option then this option should not be considered further. In addition, if the interpretation of the comparative assessment shows the dumping option to be less preferable, a permit for dumping should not be given. 15. Each assessment should conclude with a statement supporting a decision to issue or refuse a permit for dumping. MONITORING 16. Monitoring is used to verify that permit conditions are met – compliance monitoring – and that the assumptions made during the permit review and site selection process were correct and sufficient to protect the environment and human health – field monitoring. It is essential that such monitoring programmes have clearly defined objectives.
111
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
.3 l’évaluation des flux de constituants liés à l’immersion par rapport aux flux de substances préexistants dans le milieu marin; et .4 la viabilité économique et opérationnelle. EVALUATION DES EFFETS POTENTIELS 12. L’évaluation des effets potentiels devrait conduire à un exposé concis sur les conséquences probables des options d’évacuation en mer ou d’évacuation à terre, autrement dit, «l’hypothèse d’impact». Elle fournit une base sur laquelle on s’appuiera pour décider s’il convient d’approuver ou non l’option d’évacuation proposée, ainsi que pour arrêter les dispositions requises en matière de surveillance de l’environnement. 13. L’évaluation concernant l’immersion devrait comporter des renseignements sur les carcatéristiques des déchets, les conditions qui existent au(x) lieu(x) d’immersion proposés(s), les flux et les techniques d’évacation proposées, et préciser les effets potentiels sur la santé de l’homme, sur les ressources vivantes, sur les agréments et sur les autres utilisations légitimes de la mer. Elle devrait définir la nature, les échelles temporelles et géographiques ainsi que la durée des impacts probables en se fondant sur des hypothèses raisonnablement prudentes. 14. Il conviendrait d’analyser chacune des options d’évacuation à la lumière d’une évaluation comparative des éléments suivants: risques pour la santé de l’homme, coûts pour l’environnement, dangers (y compris les accidents), aspects économiques et exclusion des utilisations futures. Si cette évaluation révélait que l’on ne dispose pas d’éléments d’information suffisants pour déterminer les effets probables de l’option d’évacuation proposée, cette option ne devrait pas être examinée plus avant. De plus, si l’interprétation de l’évaluation comparative démontre que l’option d’immersion est moins favorable, aucun permis d’immersion ne devrait être accordé. 15. Chacune des évaluations devrait se terminer par une déclaration finale appuyant la décision qui aura été prise de délivrer ou de refuser un permis d’immersion. SURVEILLANCE 16. La surveillance a pour but de vérifier que les conditions dont le permis est assorti sont bien satisfaites – contrôle de conformité, et que les hypothèses adoptées pendant l’examen du permis ainsi que pendant le processus de sélection du site étaient correctes et suffisantes pour protéger l’environnement et la santé de l’homme – surveillance sur le terrain. Il est indispensable que les objectifs des programmes de surveillance soient clairement définis.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
112
PERMIT AND PERMIT CONDITIONS 17. A decision to issue a permit should only be made if all impact evaluations are completed and the monitoring requirements are determined. The provisions of the permit shall ensure, as far as practicable, that environmental disturbance and detriment are minimized and the benefits maximized. Any permit issued shall contain data and information specifying: .1 .2 .3 .4
the types and sources of materials to be dumped; the location of the dump-site(s); the method of dumping; and monitoring and reporting requirements.
18. Permits should be reviewed at regular intervals, taking into account the results of monitoring and the objectives of monitoring programmes. Review of monitoring results will indicate whether field programmes need to be continued, revised or terminated and will contribute to informed decisions regarding the continuance, modification or revocation of permits. This provides an important feedback mechanism for the protection of human health and the marine environment.
Annex 3 Arbitral procedure Article 1 1. An Arbitral Tribunal (hereinafter referred to as the ‘‘Tribunal’’) shall be established upon the request of a Contracting Party addressed to another Contracting Party in application of article 16 of this Protocol. The request for arbitration shall consist of a statement of the case together with any supporting documents. 2. The requesting Contracting Party shall inform the SecretaryGeneral of: .1 its request for arbitration; and .2 the provisions of this Protocol the interpretation or application of which is, in its opinion, the subject of disagreement. 3. The Secretary-General shall transmit this information to all Contracting States.
113
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
PERMIS ET CONDITIONS DONT LE PERMIS EST ASSORTI 17. La décision de délivrer un permis devrait seulement être prise après que toutes les évaluations d’impact ont été menées à bien et que les mesures requises en matière de surveillance ont été déterminées. Dans la mesure où cela est possible dans la pratique, les dispositions du permis doivent être de nature à réduire au minimum les conséquences perturbantes ou préjudiciables pour l’environnement et à maximiser les avantages. Le permis doit notamment comporter les données et les renseignements ci-après: .1 les types et l’origine des matières qui doivent être immergées; .2 l’emplacement du (des) lieu(x) d’immersion; .3 la méthode d’immersion; et .4 les dispositions requises en matière de surveillance et de notification. 18. Il conviendrait de revoir les permis à intervalles réguliers, en tenant compte des résultats de la surveillance et des objectifs des programmes de surveillance. L’examen des résultats de la surveillance permettra de savoir si les programmes sur le terrain doivent être poursuivis, remaniés ou abandonnés, et contribuera à la prise de décisions bien fondées s’agissant du renouvellement, de la modification ou de l’annulation des permis. On disposera ainsi d’un mécanisme d’information en retour important pour la protection de la santé de l’homme et du milieu marin.
Annexe 3 Procédure d’arbitrage Article 1 1. Sur requête adressée par une Partie contractante à une autre Partie contractante, en application de l’article 16 du présent Protocole, il est constitué un tribunal arbitral (ci-après dénommé le «tribunal»). La requête d’arbitrage contient l’objet de la demande ainsi que toute pièce justificative à l’appui de l’exposé du cas. 2. La Partie contractante requérante informe le Secrétaire général de l’Organisation: .1 de sa demande d’arbitrage; .2 des dispositions du présent Protocole dont l’interprétation ou l’application donnent lieu, à son avis, au litige. 3. Le Secrétare général transmet ces renseignements à tous les Etats contractants.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
114
Article 2 1. The Tribunal shall consist of a single arbitrator if so agreed between the parties to the dispute within 30 days from the date of receipt of the request for arbitration. 2. In the case of the death, disability or default of the arbitrator, the parties to a dispute may agree upon a replacement within 30 days of such death, disability or default. Article 3 1. Where the parties to the dispute do not agree upon a Tribunal in accordance with article 2 of this Annex, the Tribunal shall consist of three members: .1 one arbitrator nominated by each party to the dispute; and .2 a third arbitrator who shall be nominated by agreement between the two first named and who shall act as its Chairman. 2. If the Chairman of a Tribunal is not nominated within 30 days of nomination of the second arbitrator, the parties to a dispute shall, upon the request of one party, submit to the Secretary-General within a further period of 30 days an agreed list of qualified persons. The SecretaryGeneral shall select the Chairman from such list as soon as possible. He shall not select a Chairman who is or has been a national of one party to the dispute except with the consent of the other party to the dispute. 3. If one party to a dispute fails to nominate an arbitrator as provided in paragraph 1.1 within 60 days from the date of receipt of the request for arbitration, the other party may request the submission to the Secretary-General within a period of 30 days of an agreed list of qualified persons. The Secretary-General shall select the Chairman of the Tribunal from such list as soon as possible. The Chairman shall then request the party which has not nominated an arbitrator to do so. If this party does not nominate an arbitrator within 15 days of such request, the Secretary-General shall, upon request of the Chairman, nominate the arbitrator from the agreed list of qualified persons. 4. In the case of the death, disability or default of an arbitrator, the party to the dispute who nominated him shall nominate a replacement within 30 days of such death, disability or default. If the party does not nominate a replacement, the arbitration shall proceed with the remaining arbitrators. In the case of the death, disability or default of the Chairman, a replacement shall be nominated in accordance with the provision of paragraphs 1.2 and 2 within 90 days of such death, disability or default. 5. A list of arbitrators shall be maintained by the Secretary-General and composed of qualified persons nominated by the Contracting Par-
115
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Article 2 1. Le tribunal est composé d’un seul arbitre s’il en est décidé ainsi par les parties au différend dans un délai de 30 jours à compter de la date de réception de la requête d’arbitrage. 2. En cas de décès, d’incapacité ou de défaut de l’arbitre, les parties au différend peuvent désigner un remplac¸ant dans un délai de 30 jours à compter du décès, de l’incapacité ou du défaut. Article 3 1. Si les parties à un différend ne conviennent d’un tribunal composé dans les conditions prévues à l’article 2 de la présente Annexe, le tribunal est alors composé de trois membres: .1 un arbitre nommé par chaque partie au différend; et .2 un troisième arbitre, désigné d’un commun accord par les deux premiers, qui assume la présidence du tribunal. 2. Si le président du tribunal n’est pas désigné au terme d’un délai de 30 jours à compter de la désignation du deuxième arbitre, les parties au différend soumettent au Secrétare général de l’Organisation, dans un nouveau délai de 30 jours, sur la demande de l’une des parties, une liste de personnes qualifiées arrêtée d’un commun accord. Le Secrétaire général choisit dès que possible le président sur cette liste. Il ne peut choisir un président qui a été ou qui est de la nationalité d’une des parties au différend, sauf si l’autre partie y consent. 3. Si l’une des parties à un différend n’a pas procédé, dans un délai de 60 jours à compter de la date de réception de la requête d’arbitrage, à la désignation d’un arbitre qui lui incombe en vertu du paragraphe 1.1, l’autre partie peut demander de soumettre au Secrétaire général de l’Organisation dans un délai de 30 jours une liste de personnes qualifiées arrêtée d’un commun accord. Le Secrétaire général choisit dès que possible le président du tribunal sur cette liste. Le président demande alors à la partie qui n’a pas désigné d’arbitre de le faire. Si cette partie ne désigne pas d’arbitre dans les 15 jours qui suivent cette demande, le Secrétaire général, à la demande du président, choisit l’arbitre sur la liste des personnes qualifiées arrêtée d’un commun accord. 4. En cas de décès, d’incapacité ou de défaut d’un arbitre, la partie au différend qui l’a désigné, désigne son remplac¸ant dans un délai de 30 jours à compter du décès, de l’incapacité ou du défaut. Si elle ne le fait pas, la procédure se poursuit avec les arbitres restants. En cas de décès, d’incapacité ou de défaut du président, son remplac¸ant est désigné dans les conditions prévues aux paragraphes 1.2 et 2, dans les 90 jours du décès, de l’incapacité ou du défaut. 5. Le Secrétaire général de l’Organisation détient une liste d’arbitres composée de personnes qualifiées désignées par les Parties contractan-
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
116
ties. Each Contracting Party may designate for inclusion in the list four persons who shall not necessarily be its nationals. If the parties to the dispute have failed within the specified time limits to submit to the Secretary-General an agreed list of qualified persons as provided for in paragraphs 2, 3 and 4, the Secretary-General shall select from the list maintained by him the arbitrator or arbitrators not yet nominated. Article 4 The Tribunal may hear and determine counter-claims arising directly out of the subject matter of the dispute. Article 5 Each party to the dispute shall be responsible for the costs entailed by the preparation of its own case. The remuneration of the members of the Tribunal and of all general expenses incurred by the arbitration shall be borne equally by the parties to the dispute. The Tribunal shall keep a record of all its expenses and shall furnish a final statement thereof to the parties. Article 6 Any Contracting Party which has an interest of a legal nature which may be affected by the decision in the case may, after giving written notice to the parties to the dispute which have originally initiated the procedure, intervene in the arbitration procedure with the consent of the Tribunal and at its own expense. Any such intervenor shall have the right to present evidence, briefs and oral argument on the matters giving rise to its intervention, in accordance with procedures established pursuant to article 7 of this Annex, but shall have no rights with respect to the composition of the Tribunal. Article 7 A Tribunal established under the provisions of this Annex shall decide its own rules of procedure. Article 8 1. Unless a Tribunal consists of a single arbitrator, decisions of the Tribunal as to its procedure, its place of meeting, and any question related to the dispute laid before it, shall be taken by majority vote of its members. However, the absence or abstention of any member of the Tribunal who was nominated by a party to the dispute shall not constitute an impediment to the Tribunal reaching a decision. In case of equal voting, the vote of the Chairman shall be decisive.
117
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
tes. Chaque Partie contractante peut désigner, pour inclusion dans la liste, quatre personnes qui n’ont pas nécessairement sa nationalité. Si les parties au différend ne soumettent pas au Secrétaire général dans les délais prescrits une liste de personnes qualifiées arrêtée d’un commun accord en vertu des dispositions des paragraphes 2, 3 et 4, le Secrétaire général choisit sur la liste qu’il détient l’arbitre ou les arbitres non désignés. Article 4 Le tribunal peut connaître et décider des demandes reconventionnelles directement liées à l’objet du différend. Article 5 Chaque partie differend prend à sa charge les frais entraînés par la préparation de son propre dossier. Le coût de la rémunération des membres du tribunal ainsi que toutes les dépenses d’ordre général entraînées par l’arbitrage sont partagés également entre les parties au différend. Le tribunal consigne toutes ses dépenses et en fournit un décompte final aux parties. Article 6 Toute Partie contractante dont un intérêt d’ordre juridique est en cause peut, après avoir avisé par écrit les parties au différend qui ont engagé cette procédure, intervenir dans la procédure d’arbitrage, avec l’accord du tribunal et à ses propres frais. Toute Partie intervenant de la sorte peut présenter des preuves, des dossiers ou faire connaître oralement ses arguments sur les questions donnant lieu à l’intervention, conformément aux procédures établies en application de l’article 7 de la présente Annexe, mais aucun droit ne lui est conféré quant à la composition du tribunal. Article 7 Le tribunal constitué aux termes de la présente Annexe établit ses propres règles de procédure. Article 8 1. A l’exception des cas où le tribunal est composé d’un seul arbitre, les décisions du tribunal, tant sur sa procédure et le lieu de ses réunions que sur toutes questions liées au différend qui lui est soumis, sont prises à la majorité des voix de ses membres. Toutefois, l’absence ou l’abstention d’un membre du tribunal désigné par l’une des parties au différend n’empêche pas le tribunal de statuer. En cas de partage égal des voix, la voix du président est prépondérante.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
118
2. The parties to the dispute shall facilitate the work of the Tribunal and in particular shall, in accordance with their legislation and using all means at their disposal: .1 provide the Tribunal with all necessary documents and information; and .2 enable the Tribunal to enter their territory, to hear witnesses or experts, and to visit the scene. 3. The failure of a party to the dispute to comply with the provisions of paragraph 2 shall not preclude the Tribunal from reaching a decision and rendering an award. Article 9 The Tribunal shall render its award within five months from the time it is established unless it finds it necessary to extend that time limit for a period not to exceed five months. The award of the Tribunal shall be accompanied by a statement of reasons for the decision. It shall be final and without appeal and shall be communicated to the Secretary-General who shall inform the Contracting Parties. The parties to the dispute shall immediately comply with the award.
119
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
2. Les parties au différend facilitent les travaux du tribunal; à cette fin, conformément à leur législation et en usant de tous les moyens dont elles disposent, les parties: .1 fournissent au tribunal tous documents et informations utiles; et .2 donnent au tribunal la possibilité d’entrer sur leur territoire, d’entendre des témoins ou des experts et d’examiner les lieux. 3. Le fait qu’une partie au différend ne se conforme pas aux dispositions du paragraphe 2 n’empêche pas le tribunal de statuer ou de rendre sa sentence. Article 9 Le tribunal rend sa sentence dans un délai de cinq mois à dater de sa constitution, sauf s’il juge nécessaire de proroger ce délai, le nouveau délai étant de cinq mois au maximum. La sentence du tribunal est motivée. Elle est définitive et sans appel et elle est communiquée au Secrétaire général de l’Organisation qui en informe les Parties contractantes. Le parties au différend doivent s’y conformer sans délai.
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
120
D. PARLEMENT
Het Protocol behoeft ingevolge artikel 91 van de Grondwet de goedkeuring van de Staten-Generaal, alvorens het Koninkrijk aan het Protocol kan worden gebonden. E. BEKRACHTIGING
De mogelijkheid van bekrachtiging, aanvaarding of goedkeuring van het Protocol is voorzien in artikel 24, tweede lid. G. INWERKINGTREDING
De bepalingen van het Protocol zullen ingevolge artikel 25, eerste lid, in werking treden op de dertigste dag volgende op de datum waarop ten minste zesentwintig Staten tot uitdrukking hebben gebracht ermee in te stemmen door het onderhavige Protocol te worden gebonden overeenkomstig artikel 24 van het Protocol en ten minste vijftien van die Staten Partij zijn bij het Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen van 1972. J. GEGEVENS
Het onderhavige Protocol is tot stand gekomen tijdens de van 28 oktober tot 8 november 1997 te Londen gehouden Bijzondere Vergadering van de Verdragsluitende Staten bij het op 29 december 1972 te Londen/ Mexico-City/Moskou/Washington tot stand gekomen Verdrag inzake de voorkoming van verontreiniging van de zee ten gevolge van het storten van afval en andere stoffen, en strekt ingevolge zijn artikel 23 tussen de Staten die zowel Partij zijn bij het Verdrag als bij het Protocol tot vervanging van dat Verdrag. Het Protocol is opengesteld voor ondertekening van 1 april 1997 tot en met 31 maart 1998. Van het op 26 juni 1945 te San Francisco tot stand gekomen Handvest van de Verenigde Naties, naar welk Handvest in artikel 28 van het onderhavige Protocol wordt verwezen, zijn de gewijzigde Engelse en Franse tekst geplaatst in Trb. 1979, 37 en is de herziene vertaling geplaatst in Trb. 1987, 113; zie ook, laatstelijk, Trb. 1994, 277. De Intergouvernementele Maritieme Organisatie, naar welke Organisatie in artikel 1, tweede lid, van het onderhavige Protocol wordt verwezen, is opgericht bij een op 6 maart 1948 te Genève tot stand gekomen Verdrag. Van dat Verdrag zijn de Engelse en de Franse tekst afgedrukt in Stb. J 93. De vertaling is geplaatst in Trb. 1953, 104. Zie ook, laatstelijk, Trb. 1994, 44. De Internationale Organisatie voor Atoomenergie, naar welke Organisatie in paragraaf 3 van Bijlage 1 bij het onderhavige Protocol wordt verwezen, is opgericht bij een op 26 oktober 1956 te New York ondertekend Statuut. Tekst en vertaling van dat Statuut zijn geplaatst in Trb. 1957, 50; zie ook, laatstelijk Trb. 1990, 51.
121
Stuk 380 (2004-2005) – Nr. 1
Van het hierbovengenoemde Verdrag van 29 december 1972, naar welk Verdrag in de preambule tot het onderhavige Protocol wordt verwezen, zijn de Engelse en de Franse tekst, alsmede de vertaling geplaatst in Trb. 1973, 172; zie ook, laatstelijk Trb. 1994, 156. Van het op 10 december 1982 te Montego Bay tot stand gekomen Verdrag van de Verenigde Naties inzake het recht van de zee, naar welk Verdrag in de preambule tot het onderhavige Protocol wordt verwezen, zijn de Engelse en de Franse tekst geplaatst in Trb. 1983, 83 en de vertaling in Trb. 1984, 55; zie ook Trb. 1996, 272. Uitgegeven de achtste juni 1998. De Minister van Buitenlandse Zaken, H. A. F. M. O. VAN MIERLO
TRB1923 ISSN 0920 - 2218 Sdu Uitgevers ’s-Gravenhage 1998
