Prenteboekje voor kinderen

Prenteboekje voor kinderen

bron Prenteboekje voor kinderen. Erve H.M. Houtgraaf, Amsterdam z.j. [1835].

Zie voor verantwoording: http://www.dbnl.org/tekst/_pre001pren01_01/colofon.htm

© 2004 dbnl

t.o. I


1

De witwerker. Bij Jan Lijm, in kunst ervaren, Vlijtig tot zijn onderhoud, Vindt men alle soort van waren, Die hij schijn geeft van gladhout. Echter wil hij niet bedriegen, Als hij ons zijn meubels vent: Nu! wie zich in slaap laat wiegen, Is met witwerk onbekend. Hij, die nooit wil zijn bedrogen Door hetgeen is mooi in schijn, Moet goed kijken uit zijn oogen, En in koopwaar kundig zijn.


2

De mutsen-kelder. Meisjes, die graag mooi en helder Pronken met haar jeugdig hoofd, Vinden in deez' mutsen-kelder Alles wat haar keur belooft. Mooglijk wel koopt juffer Betje Hier een mutsje naar den trant; Koosje liever een kornetje, Als meer voegzaam aan haar' stand. Zoo het meisjes kan behagen, Waarlijk fraai te zijn genaamd, Dan dient elk dat geen te dragen Wat haar welstaat en betaant.


t.o. 2


t.o. 3


3

De Willem-Sluis, op het IJ. Door de zorg van Neêrlands koning, Is het groot kanaal gestigt, Welker sluis hier een vertooning Van dit schip stelt voor 't gezigt. Waar het vee eertijds liep grazen, 't Geen Noord-Holland doet bestaan, Moet het ons met regt verbazen Dat men schepen door ziet gaan. Kindren! mogt gij eens beleven, Dat deez' nieuwgegraven vaart De IJstad grooter bloei zal geven, En u schooner vruchten baart!


4

De bieten-vrouw. Roode biet op een salaatje Smaakt als bout, gelijk men zegt: Dit begrijpt ook jufvrouw Kaatje, En zij koopt ze hier niet slegt. Dikke Mie poogt wel haar goedje Duur te venten, op haar wijz'; Doch de koopster is geen doetje, En betaalt maar d'ouden prijs. Lieve kindren! mijdt te wagen Dat gij dwaas uw geld verspilt; Weest, als koopluî overvragen, Niet te gierig, niet te mild.


t.o. 4


t.o. 5


5

De herten-jagt. 't Zijn meestal voorname heeren, Die 't vermaak der herten-jagt Meer om roem dan nut begeeren, Wijl zij aadlijk wordt geacht. Ziet de paarden en de honden 't Hert vervolgen op zijn spoor; Doch, om niet te zijn hervonden, Snelt het kreupelbosschen dóór. Kindren! wilt gij beter jagen Dan naar ijdel zingeneugt', Streeft liefst, al uw levensdagen, Naar het doel van eer en deugd!


6

Sta vast in de Buiksloter! 't Geeft vermaak op 't IJ te varen, In de veerschuit van Buiksloot; Doch het kan u letzel baren, Als zij aan den stijger stoot. Maar wanneer men aan zal landen, Roept de schipper voort: Sta vast! Al wie voeten heeft en handen, Weet wat op dit roepen past. Ook zoo dient men zorg te dragen, Op des levens kronkelbaan, Zich nooit onbedacht te wagen, Maar in tijds goed vast te staan.


t.o. 6


t.o. 7


7

De schandeplaats op school. Pietje, dom en traag in 't leeren, Doch meer vlijtig tot vermaak, Staat, bij die ter school verkeeren, Hier geplaatst als aan de kaak. DOMOOR! in groot schrift te lezen, Is hem op de borst gehecht. ‘Foei! dat moet wel schandlijk wezen!’ Zegt de meester elk te regt. Leergezellen! zoo verachting U met reden afkeer baart, Maakt alsdan, door vlijtbetrachting, U geen schand maar eerloon waard'.


8

De Geldersche koornmolen. Als de wind frisch uit wil waaijen, Krijgt de molen werk ten deel; Want hij laat zijn wieken draaijen, En het graan verkeert in meel. Molens, als wij hier aanschouwen, Vindt men niet om Amstels wal; Maar in Geldersche landsdouwen Ziet het oog die overal. Zoo gij 't waar geluk wilt vinden, Dat door achting zij verfraaid, Zorgt dat gij met alle winden Niet gelijk de molen draait.


t.o. 8


t.o. 9


9

De turf-trapster. Om den turfgrond vast te maken, Na het baggren van het veen, Dient men daar, vóór alle zaken, Sterk te trappen overheen. Ziet dit boeremeisje treden, Met een plankje aan elken voet: Zij bekomt wel moede leden, Maar dit wordt door 't loon verzoet. Kindren! laat dit voorbeeld leeren Wat u voegt op 's levens baan, Waar, zoo winst is uw begeeren, Gij ook nimmer stil moet staan.


10

De beurs, op kermis. Koopluî ziet men hier niet woelen, Op de beurs der Amstelstad: Kermisvreugd is al 't bedoelen, 't Geen er wordt op prijs geschat. Kleine schutters, die marcheeren Met geweer en vaân en trom, Nemen proef in 't excerceeren Voor een' verder ouderdom. Door al vroeg geen vlijt te sparen, Als een burgerij in schijn, Toont men zich, in rijper jaren, Nut voor stad en land te zijn.


t.o. 10


t.o. 11


11

Het bijthakken. Als de winter is gekomen, Lust tot nieuwe vreugd verwekt, Ziet men al de breede stroomen Met een vloer van ijs bedekt. Maar nu 't water is verborgen, Geeft men van verstand bewijs: Om voor brandgevaar te zorgen, Hakt men menig bijt in 't ijs. Weest voorzigtig in 't bijzonder, Gij, die daar uw voeten rigt; Want gij raakt wel schielijk onder. Maar weêr boven niet zoo ligt.


12

Het tolhek. Als gij, op uw wandelingen, Eens een tolhek door moet gaan, Mag de tollenaar u dringen Tot hetgeen hem dient voldaan. Voor klein geld is hij genegen, Dat gij doortrekt naar uw' zin; Want tot onderhoud der wegen Vordert hij den tolprijs in. Zorgt, als levens togtgenooten, Zorgt, ô kindren! meer en meer, Dat u 't hek nooit zij gesloten Langs den weg tot heil en eer!


t.o. 12


t.o. 13


13

De karnmelk-boer. Zoete melk wordt ons gegeven Door den Schepper der natuur; Doch de mensch toont zich bedreven, En hij maakt wat zoet is zuur. Zie: Jaap Slim zijn melk hier brengen, In een' volgeladen pot, Waar hij pompnat bij ging mengen; Want die boer is gansch niet zot. Kindren! poogt, in alle zaken, Die ge op 's levens pad ontmoet, Nooit het zoete zuur te maken, Maar het zure liever zoet!


14

De diligence. Lieve kindren! ziet deez' wagen, Die langs effen straatweg rijdt, En wiens naam bewijs mag dragen Der gezwindheid van den tijd. Als gij eens op reis moet wezen, En zij dient volbragt met spoed, Zal dat voertuig u nadezen Overbrengen, snel en goed. Kort duurt onze reis op aarde, Naar een beter vaderland: Houdt dus wél den tijd in waarde, En besteed hem met verstand.


t.o. 14


t.o. 15


15

De barge. In de schoone zomerdagen, Langs een' groenbewassen zoom, Strekt de barge tot behagen, Als zij vaart door heldren stroom. Zij is fraaijer om te aanschouwen, Sneller dan de trekschuit is; Doch om zee met haar te bouwen, Lieve kindren! dit ging mis. Let hoe 't menschlijk geestvermogen, Dat ons wordt door God verleend, Alles mag door kunst verhoogen, En vermaak met nut veréént.


Prenteboekje voor kinderen

Recommend Documents