Infokrantje Patrick Van Speybroeck
MEER DAN EEN WOORD BELGIË-BELGIQUE P.B. - P.P. 9940 EVERGEM BC 18569
Wat schuilt er achter deze gevel? Verschijnt driemaandelijks, 1ste jaargang, nr. 1, december 2007 V.U.: Van Damme Lies en De Maesschalck Philippe, Arendstraat 5, 9000 Gent Kantoor van uitgifte: Evergem
INHOUD Voorwoord van Patrick Ontstaan DIFAM Difam Vandaag De werknemers Coördinatie: Enma Hernandez Boekhouding: Aureliano Bámaca Landbouwingenieur: Gustavo Bámaca Microkredietwerking: Roselia, Aura, Ovidio, Monica
Wie we zijn Blik op de toekomst
Patrick
VOORWOORD BESTE LEZER VAN DIT INFOKRANTJE, Het doet deugd mensen op bezoek te krijgen op ons project, zo ook kwamen dit jaar Lies en Philippe onze buurt daar onveilig ma-ken. Als eersten in de geschiedenis van San Miguel, wat zeg ik, beter in de geschiedenis van Guatemala, dachten ze per fiets tot in San Miguel te raken. Ze deden een toffe poging, maar het landschap en de temperatuur waren meedogenloos. s‟ Middags vertrokken ze in Colotenango, het ging heel goed, vele kilometers bergaf tot San Gaspar en daarna enkele uren op en af tot Lima, maar dan… Enkel nog bergop, op de zandwegels van San Miguel, meer te voet dan op de fiets. Ze raakten tot aan La Cruz, spijtig want vanaf La Cruz, is het bijna gans de tijd terug bergaf, maar het werd donker en dan is het niet meer veilig voor 2 (bestoven) bleekscheten op een fiets. Dan maar achterop de pick-up en naar San Miguel. Alsof ze nog niet moe genoeg waren, juist op dat moment brachten ze een camion cementblokken voor de bouw van onze nieuwe keuken, en die wilden ze natuurlijk helpen aflossen… Zo kennen jullie nu een beetje Lies en Philippe. Doorzetters. Twee echt gedreven jonge mensen, vol idealisme. Zij schreven dit info-krantje. Het is hun eigen initiatief, hun bijdrage aan DIFAM. Ze willen ons project wat beter bekendmaken bij de mensen van het thuisfront, en daar zijn ze aardig in geslaagd. In min of meer goed Spaans namen ze interviews af van personeel en van mensen van de gemeenschapsbanken. Iedereen vond ze zo sympathiek. Het deed mij deugd, hen te leren kennen. Ik waardeer ze enorm voor hun inzet en vooral voor het vele werk dat ze deden om dit krantje te verwezenlijken. Ik hoop dat ieder van jullie na het lezen van deze krantjes, er zijn namelijk verschillende edities, DIFAM beter zullen kennen en vol kriebels zitten om ook eens naar Guatemala op bezoek te komen, met of zonder fiets. Van harte ,
Patrick Van Speybroeck
ONTSTAAN
DIFAM
1990
Patrick Van Speybroeck werkt samen met de Zweedse organisatie “Salud Para Todos” (Gezondheid voor iedereen) in San Miguel Ixtahuacán. Men werkt vooral rond preventieve gezondheidszorg (vaccinaties, wegen en meten van kinderen, cursussen over hygiëne, opleiding van gezondheidspromotoren,…)
1993
Patrick gaat meer zelfstandig werken, in dienst van het bisdom San Marcos, voornamelijk in waterleidingen, bevloeiingen, scholenbouw en studiebeurzen. Aan de studenten worden cursussen in tuinbouw en schrijnwerkerij gegeven. Er wordt ook een gezondheidswinkel gestart, waar mensen goedkoop medicijnen kunnen kopen (voor mens en dier). Van dan al kan men rekenen op een grote financiële steun van de „Amigos de Belgica‟. Er wordt ook een modelboerderij opgericht waar men met zes koeien melk produceert voor het hele dorp. De melkoverschotten worden verwekt tot kaas. De bedoeling van de modelboerderij (mensen „op weg zetten‟) krijgt al gauw gevolg; lokale boeren krijgen ook goede koeien en produceren op hun beurt melk. Later worden de koeienstallen en de schrijnwerkerij omgebouwd tot een vormingscentrum en vergaderzaal. “Waar eens de koeien stonden zitten nu Roselia, Aura en Ovidio aan hun computer de toegestane kredieten te verwerken.” aldus Patrick
1998
Steun van DISOP België (Dienst voor Internationale Samenwerking aan OntwikkelingsProjecten). Samen met de verschillende basisgroepen van de aldea‟s van San Miguel wordt er een project geformuleerd voor installaties van bevloeiingen, landbouwtechnische vorming, microkredietwerking voor familiale bedrijfjes, scholenbouw en studiebeurzen.
Parallel hiermee wordt de vorming van een onafhankelijke wet-telijke organisatie gestimuleerd. Deze neemt de permanente administratie van de projecten op zich. Dit bleek geen gemakkelijke opdracht…. “… door de gebrekkige educatieve vorming was het moeilijk om in de beginperiode mensen van ter plaatse te vinden die de coördinatie op zich konden nemen.” (Patrick)
2002
Oprichting van een officieel comité, bestaande uit mensen van San Miguel die begaan zijn met de ontwikkeling van hun dorp. Het comité krijgt de naam DIFAM en wordt ingeschreven en goedgekeurd door het gemeentebestuur van San Miguel in februari 2002.
2003
DIFAM wordt winstoogmerk, een NGO.
een
vereniging
zonder
2006
DIFAM werkt met zes personeelsleden, alléén en zonder buitenlandse aanwezigheid.
2007
DIFAM blijft groeien; het aantal projecten, kredietgebruikers en (Belgische) bezoekers nemen toe! De eerste kredietgebruikers hebben genoeg gespaard en gaan nu, zonder fincaniële hulp, hun eigen weg… “ De weg van de toekomst zal niet gemakkelijk zijn, maar zal vruchten voortbrengen die de plaatselijke bevolking zelf zal gezaaid hebben” (Patrick)
DIFAM VANDAAG Naam: of Geboortedatum:
Desarrollo Integral de Familias Miguelenses Integrale Ontwikkeling de Families van San Miguel
la voor
februari 2002
-plaats: San Miguel Ixtahuacán Adres: Barrio El Calvario, 12005 San Miguel Ixtahuacán, Guatemala Burgerlijke staat: vzw - NGO Vader:
Patrick Van Speybroeck
Kinderen: - Enma Hernández - Aureliano Bámaca
- Ovidio Jerónimo - Aura Bámaca, tot 31 juli
„07
- Gustavo Bámaca - Roselia Hernández
- Oscar, vanaf 1 aug. ‟07 - Mónica Mejía, van 1
sep.‟07
Visie: De meest toegankelijke en betrouwbare organisatie zijn die zijn financiële diensten met stiptheid, kwaliteit en eerbied aan zijn cliënten aanbiedt. Missie: Het bijdragen tot de economische en sociale ontwikkeling van de families van San Miguel door middel van het verstrekken van microkredieten, bevloeiingssytemen, bijstand en het stimuleren van spaargelden. Diensten:
- verlenen van microkredieten en beheren van spaargelden - vorming van de gebruikers
- technische hulp en bijstand aan landbouwers - projecten: hulp bij de bouw van scholen, wastafels, houtstoven en andere - verstrekken van studiebeurzen -… Organigram: Algemene vergadering
Beheerscomité
Coördinatie Enma
Boekhouding
Landbouwingenieur
Aureliano
Gustavo
Kredietwerker
Kredietwerker
Kredietwerker
Kredietwerker
Roselia
Ovidio
(Aura) Oscar
Mónica
Personeel DIFAM (vlnr: Roselia, Aureliano, Mónica, Ovidio, Enma, Gustavo en Oscar)
DE WERKNEMERS COÖRDINATIE De kapitein van het DIFAM-schip kennen we allemaal, dat is Patrick, maar wie neemt het roer over wanneer hij er niet is? Wie zorgt daar aan de andere kant van de Atlantische oceaan voor de 6 andere crewleden en de meer dan 1000 passagiers? Wij begaven ons naar de kajuit van de eerste stuurman, of eerder gezegd stuurvrouw, en hadden een gesprek met Enma, de coördinatrice van DIFAM! Tegelijkertijd een winkel runnen en bedrijfsbeheer studeren, dat deed Enma voor ze in 2003 bij DIFAM aan de slag kon. Dat ze nog steeds een veelvuldigheid aan taken aan kan bewijst ze door elke dag de administratie te verzorgen, te helpen bij de boekhouding, de kredietwerkers een handje toe te steken, het uitwerken van nieuwe projecten, de planning te verzorgen en tevens één kredietgroep te begeleiden. Veel computerwerk, dat is waar, maar toch kent ze alle DIFAMleden en slaat ze graag een babbeltje met hen. Op zondag werkt Enma ook dikwijls. Via een beurtensysteem wordt ervoor gezorgd dat er op die dag steeds iemand op het bureau aanwezig is. Het is dan namelijk wekelijkse marktdag en mensen die hier tijdens de week niet gemakkelijk geraken, kunnen dan bij DIFAM terecht. Hierin schuilt, volgens Enma, voor een deel de kracht van DIFAM. Het is een organisatie die voor iedereen toegankelijk is en waar een goede communicatie, laagdrempeligheid en een sterk sociaal contact met de leden centraal staan. Die sterke band is ook terug te vinden onder de werknemers van DIFAM. Samen projecten uitwerken, elkaars verjaardag vieren, cadeautjes uitwisselen op Kerstdag, samen achter het werk een pintje (of iets straffers) drinken of met z‟n allen één dag in het jaar op groepsvorming. Het zijn allemaal kleine dingen die aantonen dat iedereen gedreven en gemotiveerd zijn job uitoefent en zo medeverantwoordelijk is voor het succes van DIFAM.
Dat succes is trouwens al goed zichtbaar in het straatbeeld. Er zijn nieuwe schooltjes en meer middelen voor onderwijs, de huizen worden uit steviger materiaal gebouwd, de akkers kunnen nu ook bewerkt worden tijdens het droog-seizoen. Bij DIFAM is er nooit een wolkje aan de lucht zou je zo denken, toch is het niet altijd rozengeur en maneschijn op het kantoor van Enma. Het moeilijkste en het minst leuke vindt ze het moment wanneer mensen hun lening niet kunnen terugbetalen. Dit is dikwijls het gevolg van een niet gerendeerde investering of een slechte oogst. Na een paar maanden opvolging en begeleiding betaalt uiteindelijk toch iedereen het geleende bedrag terug. Gelukkig komt dit niet veel voor. Naam: Enma Hernandez de Bamacá Perez Geboortedatum: 10/07/1977 Burgelijke stand: getrouwd Kinderen: zonen Roger (5) en Junior (1)
Studies: lerares, bedrijfsadministratie Actief bij DIFAM sinds maart 2003 Lievelingseten: rijst met kip en groenten
Hetgeen waar Enma op dit moment nog meer aandacht aan wil schenken is een betere opvolging en begeleiding van de jonge studenten. Hen, door middel van een beurs, de mogelijkheid geven om zich verder te ontplooien met een hogere kans op een goede job is niet alleen zeer belangrijk voor de ontwikkeling van deze jongeren, maar ook voor die van de gemeenschap. Het was ons al van in het begin duidelijk geworden: „dit is een vrouw met energie en een visie‟ en dat kunnen we op het einde van het gesprek alleen maar beamen, wanneer deze jonge, ambitieuze vrouw ons zegt dat ze droomt om binnen enkele jaren nieuwe diensten ten behoeve van de gemeenschap uit te werken en eventueel het werkingsgebied uit te breiden naar andere dorpen buiten San Miguel Ixtahuacan.
BOEKHOUDING - Hoe heb je DIFAM leren kennen? Toen ik een kleine jongen was en in San Miguel het basisonderwijs volgde, had Patrick hier al een project opgestart. Het ging om een project met koeien, om de plaatselijke bevolking van melk te voorzien. Deze dieren moes-ten natuurlijk verzorgd en gemolken worden en dat deed ik sa-men met een paar andere vrienden van toen. Hier, in de vroe-gere stallen van Patrick verzorgde ik elke dag mijn eigen koe. Later ben ik in de provinciehoofdstad San Marcos gaan studeren, maar mijn goede band met Patrick is nooit verdwenen. Toen er in 1999 bij DIFAM een plaatsje als boekhouder vrij kwam, moest ik niet twijfelen en ben ik hier meteen begonnen. Naam: Aureliano Bámaca Geboortedatum: 15/06/1979 Burgelijke stand: getrouwd
Kinderen: dochter Jarisa (2) Studies: boekhouding, volgt een
bijscholing als auditor
Actief bij DIFAM sinds november ’99 Lievelingseten: churascos Grootste wens: afstuderen als auditor
- Als boekhouder kom je, in tegenstelling met je collega‟s, minder in contact met de gebruikers van DIFAM Inderdaad. Terwijl de anderen in de voormiddag bij de kredietgebruikers op bezoek gaan, ben ik meestal bezig om de stand van de verschillende kredietgroepen van de dag ervoor te actualiseren. Het spaargeld en de leningen van deze krediet-gebruikers beheren, dat is mijn job. En met het toenemend aantal kredietgroepen is dit behoorlijk wat cijferwerk.
Verder doe ik ook de boekhouding voor andere korte en lange projecten van DIFAM. Zo zijn er de studiebeurzen, de installatie van wastafels en houtstoven, de bouw en uitbreiding van scholen, de bevloeiingsinstallaties, steun aan don Honoratio, .... Dankzij de financiële steun van „de vrienden van België kan DIFAM op diverse terreinen ingrijpen en de levensomstandigheden effectief verbeteren. Het zijn een heleboel projecten en die moeten natuurlijk goed beheerd worden. Er is dan ook heel wat overleg met Enma over deze projecten. Zij is verantwoordelijk voor de inhoudelijke kant en ik eerder voor het financiële. Maar het één kan natuurlijk niet zonder het ander. wastafel Ik werk graag met cijfers, maar dat neemt natuurlijk niet weg dat ik, indien nodig, mijn collega‟s op een drukke dag graag wat bijsta én samen met hen de verschillende gemeenschappen bezoek. Ik begeleid zelf ook twee kredietgroepen en dikwijls komen de mensen zelf naar het bureau om iets te regelen. Je kan dus zeker niet zeggen dat ik samen met mijn computer op een onbewoond eiland zit. - Wat betekent “werken bij DIFAM” voor jou? Het is zeer aangenaam werken en vertoeven hier bij DIFAM. De vele gebruikers appreciëren ons werk en wanneer zij tevreden zijn, zijn wij dat ook. Als ik zie welke lange weg we hebben afgelegd sinds de oprichting van onze organisatie, ben ik zeer trots op ons team en krijg ik een enorme voldoening van hetgeen we gepresteerd hebben.
LANDBOUWINGENIEUR - Hoe leerde je DIFAM kennen? Samen met mijn broer Aureliano verzorgde ik de koeien van het vroegere project van Patrick. Toen wist ik natuurlijk nog niet dat dit project ging evolueren tot wat DIFAM vandaag is… en zeker niet dat ik hier als landbouwingenieur aan de slag kon gaan. - Hoe ben je na zovele jaren dan terug hier bij DIFAM beland? Ook na die jaren in de stallen van Patrick is mijn liefde voor de landbouw alleen maar gegroeid. Met als logisch gevolg dat ik na het middelbaar ging studeren voor landbouwingenieur. In al die tijd was ook Patrick niet bij de pakken blijven zitten. Hij had ondertussen al andere projecten voor de plaatselijke landbouwers opgericht. Helaas hadden deze boeren toen bij DIFAM geen aanspreekpunt om hun ervaringen en problemen met te bespreken en om hun producten aan te kopen. Er was dus nood aan een contactpersoon tussen DIFAM enerzijds en de campesino‟s anderzijds. - Hoe zou je omschrijven?
jouw
werk
hier
het
best
kunnen
Op regelmatige basis bezoek ik de boeren en wordt er aan vorming gedaan of nieuwe technieken geleerd aan de boeren. Zo bestaat er bv. het MIP (Manejes Integral de Plagas) dat eruit bestaat de velden te besproeien met insecticiden tegen het ongedierte. Verder bekijken we ook of de boeren de grond niet te zeer uitputten door monocultuur, helpen we bij de aanleg en onderhoud van de bevloeiingssystemen en hebben we ook demonstratietuinen. Ik geef de boeren dus zoveel mogelijk hulp om een zo goed mogelijke oogst te bekomen.
- Ik kan me wel voorstellen dat je veel tijd doorbrengt buiten het kantoor? Inderdaad. Alles samengeteld breng ik slechts ¼ van mijn tijd door op kantoor, de rest breng ik door op de velden bij de boeren. Dat contact met deze boeren uit de verschillende aldea‟s verloopt altijd hartelijk. Een babbeltje slaan, hen steeds zo goed mogelijk informeren en hen in de mate van het mogelijke helpen bij een zo goed mogelijke oogst. Daar doe ik het voor. Naam: Gustavo Bamaco
Geboortedatum: 22/03/1975 Burgelijke stand: getrouwd (met Enma) Studies: landbouwingenieur
Actief bij DIFAM sinds 2005 Lievelingseten: vleessoep met groentjes Grootste wens: “In mijn vrije tijd een
zaak hebben in landbouwproducten die ik tegen een eerlijke prijs aanbied aan de plaatselijke boeren.”
- Stel dat je 50.000 quetzal (5.000 Euro) ter beschikking krijgt. Hoe zou jij deze som investeren in DIFAM? Volgens mij moet er nog steeds tijd, ruimte en ook geld geïnvesteerd worden in nieuwe producten en technieken voor de landbouw. - Zoals? Wel, het is hier niet overal even gemakkelijk om aan landbouw te doen. Niet alleen het reliëf speelt ons parten, ook de bodem-kwaliteit is niet overal dezelfde. We kunnen de natuur altijd een handje helpen en de nodige voedingsstoffen aan de aarde toevoegen. Het probleem is dat we niet altijd weten welke we nodig hebben, daarvoor is er immers een bodemanalyse nodig. Deze is zeer duur en kan enkel gedaan worden in Guatemala City.
Moesten we hier in San Miguel een bodemanalyse kunnen uitvoeren, zou dat ons veel tijd en geld uitsparen. Verder zou ik de boeren die aan veeteelt doen ook een handje willen helpen door hen bv. mineraalblokken te geven. Als hun koeien, geiten en schapen hieraan likken, kunnen ze op die manier extra essentiele voedingsstoffen innemen. - Ik heb gezien dat er hier weinig vee rondloopt. Zijn deze mineraalblokken dan geen overbodige investering? Helemaal niet. Tijdens de zomermaanden is er in deze streek inderdaad weinig gras en ander voedsel voor de dieren. De koeien lopen er dan niet te talrijk bij en deze die hier rondlopen zijn heel mager. Dit is een heel groot verschil met de wintermaanden. (Gustavo maakt met de knokels van zijn hand de vergelijking tussen een koe in regen- en één in droogseizoen. In het regenseizoen ziet een koe er uit als een gestrekte hand, in het droogseizoen als een gebalde vuist) Om de schaarsteperiode tussen november en april te over-bruggen kunnen we deze mineraalblokken gebruiken zodat de koeien er dan toch wat ronder en gezonder bij zouden lopen. Ik ben ervan overtuigd dat wanneer we zulke mineraalblokken hebben, veel meer landbouwers zullen overwegen om aan veeteelt te doen. Met als gevolg dat we het vlees goedkoper aan de mensen kunnen aanbieden, omdat het niet uit andere streken moet ingevoerd worden.
- Mooi... Zijn er nog andere projecten die je hier graag zou verwezenlijken? Ik weet niet of het haalbaar is, maar volgens mij kunnen we in San Miguel nog extra arbeidsplaatsen creeren door bv. onze landbouwproducten hier in een klein fabriekje zelf te verwerken. Van onze vele tomaten kunnen we bv confituur, saus, soep,... maken. - Je hebt een duidelijke visie op de verdere ontwikkeling van de landbouw hier, maar mag ik ook vragen hoe DIFAM binnen pakweg 10 jaar ziet? Een moeilijke vraag... Één van de belangrijkste peilers van DIFAM is het vertrouwen van onze gebruikers in deze organisatie. En dat is er zeker... En zolang dit het geval is, kan DIFAM enkel blijven groeien. El cielo no es el limite.
KREDIETWERKERS - DIFAM is op veel verschillende terreinen actief, maar de laatste jaren is de microkredietwerking wel de hoofdbezigheid geworden…. Roselia: “Ja, mijn werk bij DIFAM nu is heel anders dan toen ik hier pas begon. Vóór 2001 werkte ik namelijk niet als kredietwerker maar als „promotor de salud‟, gezondheidspromotor. Ik begeleidde gezinnen, vooral moeders, en gaf hen voorlichting over hygiëne, gezondheid, geboorteplanning, etc. In 2001 zijn we dan begonnen met de microkredietwerking….” Aura: “Vanaf dan ben ik ook bij DIFAM beginnen werken. Ons werk hier als kredietwerker is eigenlijk heel divers, geen enkele dag is dezelfde, dat maakt het werk hier juist zo boeiend!” Naam: Roselia Hernández Pérez Geboortedatum: 31/01/1974
Burgelijke staat: Getrouwd
Kinderen: zonen José (11) en Regilso (6) en
dochter Gandi (5) Studies: Verpleegster
Actief bij DIFAM sinds december 1999 Lievelingseten: gefrituurde kippenbil Grootste wens: “in mijn vrijetijd een eigen
bakkerij uitbaten”
- Wat betekent dit precies een „microkrediet‟? En hoe werkt zo een groepslening dan concreet? Ovidio: “De mensen die een lening bij DIFAM aangaan, kunnen bij de commerciele banken geen lening bekomen vermits ze hun „kredietwaardigheid‟ niet voldoende kunnen bewijzen. De overgrote meerderheid heeft nl. geen spaargeld of bank-rekening, bovendien vragen de meeste banken een zeer hoge intrest op het geleende bedrag. Het gevaar dat de mensen hun lening niet kunnen terugbetalen is reëel en dit
brengt niet al-leen de banken, maar ook de mensen zelf in onnodige proble-men. DIFAM biedt hier een alternatief door een relatief klein bedrag (een microkrediet) te lenen over een korte periode.” Roselia: “Er wordt geleend door een groep van mensen, een kredietgroep. Dit zijn personen uit eenzelfde aldea of casserio die zich verenigd hebben en elk een eigen lening aangaan voor een bepaald bedrag. De som van alle individuele leningen vormt het uiteindelijke bedrag van de groepslening. Het groepsaspect is heel belangrijk; de kredietnemers staan immers borg voor elkaar, voor het terugbetalen van die lening. Het is een soort van sociale controle. De grootte van dergelijke groepen is verschillend; mijn grootste groep bestaat bv. uit 25 kredietnemers, maar er zijn ook kleinere groepen van bv. 8 personen. Ovidio: “Een lening loopt in de meeste gevallen over zes maanden. De eerste maand komen alle groepsleden zelf naar DIFAM en wordt hen de gevraagde lening uitbetaald. In de volgende 4 maanden betaalt men telkens een heel klein deeltje af van de lening en spaart men bovendien ook een klein bedrag. Dit sparen is belangrijk! Vooreerst omdat hen hierdoor het principe wordt aangeleerd. Het uiteindelijke doel van dit sparen is dat ze op termijn geen lening meer dienen aan te gaan en ze hun leven verder uitbouwen vanuit hun eigen gespaarde kapitaal. Tenslotte betekent dit spaargeld ook een extra veiligheid voor DIFAM in geval van niet terugbetaling. In de laatste maand, maand 6, dienen de gebruikers hun lening dan geheel terug te betalen. Hun gespaarde bedrag kunnen ze ofwel terugvragen ofwel sparen ze door als ze opteren voor een nieuwe lening.” Dit klinkt allemaal behoorlijk ingewikkeld… Hoe moeten we ons jullie werk concreet voorstellen? Beschrijf eens „een dag in het leven van een kredietwerker…‟
Aura: “Zo ingewikkeld is het ook weer niet hoor… Een keer je het principe snapt is het microkredietsysteem eigenlijk wel eenvoudig. Naam: Aura Bámaca
Geboortedatum: 29/09/1973 Burgelijke staat: Getrouwd Kinderen: 3kinderen van 8, 7en 3
Studies: Letterkunde, Verpleegster Actief bij DIFAM sinds maart 2001 Lievelingseten: gefrituurde kippenbil
Grootste wens: “dat mijn kinderen later goed
kunnen studeren”
Elk van ons begeleidt een 15-tal kredietgroepen, verspreid over de verschillende aldea‟s en casserio‟s in San Miguel. Met elk van deze groepen hebben we een maandelijkse afspraak. Zoals Ovidio daarstraks al zei moeten de gebruikers in de 2de, 3de, 4de en 5de maand een deel van de lening afbetalen en tevens een deeltje sparen. Bij elke groep gaan we dus elke maand op bezoek om dit geld te innen. Normaal zijn alle groepsleden dan aanwezig. Op dergelijke bijeenkomsten geven we telkens ook vorming aan de gebruikers.” Roselia: “Die vorming vinden we een heel belangrijk aspect! Hierin verschilt DIFAM van andere banken. We leren de gebruikers niet alleen beter om te gaan met geld, maar maken hen ook bewust van andere relevante aspecten uit hun onmiddellijke leefomgeving (zoals bv. omgaan met afval en houtkap, gezondheid en hygiëne,…)” Aura: “Meestal vertrekken we „s morgens naar de kredietgroepen. De aldea‟s en casserio‟s liggen een heel eind van ons bureau hier in het centrum van San Miguel. De meesten liggen op een dik uur „auto-of moto-hobbelen‟ (want de wegen zijn hier ver van plat, laat staan geasfalteerd).” Ovidio: “Zo een bezoek neemt meestal de hele voormiddag in beslag. In de namiddag verwerken we de (nieuwe) gegevens
van onze groepen, voeren ze in de computer en controleren dit alles nog eens samen met Aureliano, de boekhouder van DIFAM. We bereiden dan ook de vorming voor, voor de groepen van de volgende dag.” Roselia: “Het gebeurt ook vaak dat mensen naar hier komen bv. om nog een deel van de lening af te betalen indien ze op de dag van de terugbetaling niet aanwezig konden zijn of om bepaalde dingen te vragen. Dit extra contact met de mensen is heel plezant. Elke dag opnieuw geeft veel voldoening omdat we heel rechtstreeks met de mensen bezig zijn en hen dus direct kunnen helpen.” - Wat hebben de gebruikers als beroep? En waarvoor vragen ze zoal een lening aan? Ovidio: “Velen onder hen zijn landbouwers, afhankelijk van aldea tot aldea (en dus van de hoogte en grondsoort) cultiveren ze vooral aardappelen, maïs en frijol. Maar ook tomaten, ajuien en zelfs bloemkool wordt steeds meer verbouwd, dit mede dankzij de installatie van onze bevloeiingssystemen. Veel gebruikers gaan dus een lening aan om hun landbouwactiviteit-en iets grootschaliger te organiseren;bv. om een stuk akker, extra zaaigoed of werktuigen bij te kunnen kopen. De meeropbrengst van hun akkers kunnnen ze dan verkopen op de lokale markten.”
- Zijn het dan vooral mannen die om een krediet vragen? Roselia: “Zeker niet, integendeel, procentueel zijn er iets meer vrouwen dan mannen. Initieel zijn we enkel met vrouwen begonnen, pas vanaf 2002 kunnen ook mannen om een lening vragen. De vrouwen werken trouwens ook op het veld, sommigen hebben zelfs hun eigen akker. Heel veel vrouwen vragen ook een krediet aan om een eigen winkeltje te beginnen of hun bestaande winkel een beetje uit te breiden. Ook voor het aankopen van vee (varkens, runderen, kippen), wordt vaak een lening aan gegaan. Op enkele maanden zijn die dieren vetgemest en kunnen ze verkocht worden op de markt.” Naam:
Ovidio Jerónimo Lopéz
Geboortedatum: 08/10/1980
Burgelijke staat: samenwonend Kinderen: zoon Franklin (3) Studies: Leraar
Actief bij DIFAM sinds januari 2006 Lievelingseten: biefstuk Grootste wens: “to speak English very well”
- Na een termijn van zes maanden wordt het geleende bedrag terugbetaald. Verloopt deze terugbetaling vlot of gaan hier soms moeilijkheden mee gepaard?
Aura: “Op enkele uitzonderingen na, verloopt dit heel goed. De overgrote meerderheid betaalt op tijd z‟n lening terug. Het feit dat het om een groepslening gaat heeft daar natuurlijk veel mee te maken. Indien iemand dan toch niet betaalt, gaan wij zelf met die per-soon praten, soms meerdere keren. Meestal betaalt men dan wel terug. In het uiterste geval doen we beroep op de vrede-rechter, maar we hebben dit slechts twee maal moeten doen op zes jaar.”
Roselia: “De niet-terugbetaling is één van de moeilijkste aspecten van deze job. Sommige situaties zijn nogal complex en delicaat. We steken soms heel wat tijd en energie om die mensen te bezoeken en samen een oplossing uit te werken….” Ovidio: “Ja, dat klopt. Als je weet dat de wegen er niet altijd even goed bijliggen, zeker niet tijdens het regenseizoen, kan je je wel voorstellen dat het bezoeken veel tijd vergt.” - Waar halen jullie dan het geduld en de energie om er bijna dagelijks, door „stof of regen‟, op uit te trekken? Ovidio: “De meeste van mijn groepen werken ongeloofelijk goed mee en dat maakt het enorm plezant. Bovendien kan je op relatief korte termijn heel wat voortuitgang zien. Zo is er in één van mijn groepen een vrouw die vorig jaar met een microkrediet een klein winkeltje begon. Nu is die kleine winkel al serieus uitgebreid, zelfs met een tortilleria! Met deze extra inkomsten kunnen haar kinderen nu ook verder studeren. De tevredenheid en de dankbaarheid die je ziet en krijgt geeft enorm veel voldoening!” Roselia: “Ik hou enorm van het contact met de mensen; luisteren naar hun problemen of gewoon een babbeltje slaan. Het vertrouwen en de betrokkenheid groeit elke dag, voor alles wat je geeft krijg je zoveel terug...” Aura: “Belangrijk is ook dat we een goede ploeg hebben, een leuke sfeer maakt het werk zeer aangenaam. We kunnen altijd bij elkaar terecht.” - Hoe zien jullie de toekomst voor DIFAM? Ovidio: “Groots… Ja, ik denk dat het microkredietsysteem binnen pakweg 10 jaar verder zal groeien, met meer gebruikers en misschien meer personeel.” Roselia: “Ik hoop ook dat we meer gebruikers kunnen begeleiden met het beheer van hun eigen spaargeld, zonder dat ze een lening bij DIFAM nodig hebben. Want dit is tenslotte het doel; dat mensen leren sparen en met hun eigen opgebouwd kapitaal zich verder kunnen ontwikkelen …”
WIE WE ZIJN Toen we in juni 2006 afstudeerden was de beslissing eigenlijk al lang genomen; het werd tijd dat we ons broek nu eens aan iets anders sleten dan aan de schoolbanken... We wilden op zoek naar het „echte‟ leven, naar kleur en noeste arbeid, naar gaatjes in het dak en tropische fruit, naar regenwoud en qué? no entiendo!, naar een stralende zon op een donkere huid, … Via via (noem het geluk, lot of toeval) leerden we, een paar maanden voor ons vertrek, Patrick kennen. Enkele hartelijke en boeiende gesprekken later waren we er steevast van overtuigd dat een bezoek aan DIFAM, gelegen in Guatemalteekse Cuchumatanes, zeker en vast een meerwaarde aan onze vijf maand durende reis zou geven. En zo gebeurde het dat we vorig jaar begin maart achter in Patrick‟s pick-up, samen met onze fietsen, San Miguel bij valavond binnenreden. Wat we op dat moment nog niet vermoedden was dat de ervaringen die we de komende vier weken gingen opdoen, de speciaalste en meest intense van onze reis door Centraal-Amerika gingen worden. Met het schrijven van dit krantje willen we jullie niet alleen laten meegenieten van de ervaringen die we tussen de Mam-maya‟s hebben opgedaan. Maar we willen jullie, „Amigos de Belgica‟, ook het belang aantonen van jullie jarenlange steun! We hebben het met onze eigen ogen gezien; DIFAM werkt! (En als jullie ons toch nog niet hèlemaal geloven, ga zelf dan maar eens een kijkje nemen ;)!
BLIK OP DE TOEKOMST WAT ZIET U OP DEZE FOTO?
hmmm... bomen? .... gras? ..... lucht? Ja, dat heeft u goed gezien! Maar wat u nóg níet kunt zien is dat op deze plek een nieuw hospitaal wordt gebouwd! Een langverwachte en levensnoodzakelijke ingreep als je weet dat het dichtsbijzijnde hospitaal minstens 3 uur rijden verder ligt. Het voorbije jaar werd al € 21.376,50 gespaard! Hiervan is reeds € 14.563 uitgegeven voor de aankoop van de grond. Heel speciale dank voor de vrienden van Yvette en Hugo die ter gelegenheid van hun Gouden Huwelijksjubileum € 1.525 samenbrachten! Giften ZONDER attest op rekeningnummer 747-4152500-54 van „Projecten Guatemala Patrick Van Speybroeck‟ Giften MET attest op rekeningnummer 430-0836951-26 van DISOP vzw, Spastraat 32, 1000 Brussel vermelding :‟DIFAM Guatemala‟ (giften vanaf €30 zijn fiscaal aftrekbaar)
Volgende keer in
:
Het verhaal van Gonrado, Crisanta, Andrea en Anselma… een nieuwe, een trouwe en twee ex-kredietnemers
Een gesprek met German… een hardwerkende landbouwer uit Sholtanan
Van studiebeurs tot eigen Bed & Breakfast Oscar vertelt…
en nog veel, veel meer…
