KMD Nieuwsbrief Juni 2015
Hierbij een indruk van ons excellente gezelschap tijdens de tocht langs enkele menagerieën; “Een waarlijk prachtig hokbezoek!!”
Wij schrijven 18 juni 2015. De schilder van bovenstaande is trouwens Benjamin Rabier. ~De uitnodiging om op donderdagavond 25 juni 2015 omstreeks 8 uur aanwezig te zijn op de Fokkersavond van onze vereniging staat in de nieuwsbrief centraal. Adres: Smalbroek 25 Beilen in het Scoutinggebouw. * Sprekers zijn Peter Nijmeier over zijn Klein Lotharinger en Jan Lobers over zijn Faverolles en Houdans. Wellicht is het afgelopen hokbezoek ook nog even een fotosessie waard. Je weet maar nooit. Op de volgende pagina’s een enkel woord over dat hokbezoek:
-- Bij het echtpaar Poelman op Broek 57 te GIETERVEEN, fokker van Vlaamse reuzen en Sulmtaler krielen, werden we, in de ruime achtertuin met zicht op de hokken waar de Sulmtalers in de ren liepen, onthaald op koffie met gebak. Bij deze gastvrije mensen genoten we in het zonnetje van elkaar en de dieren. -- Geert Jan Groenhof wonend op de Zuidlaarderweg 39 te ANNEN, is fokker van Hollanders, Hulstlanders en Kleurdwergen midden bruin verzilverd! Een grote liefhebberij met bijzondere kleuren. Heel veel konijnen in een sobere maar efficiënte inrichting. Deze bijkans professionele fokker legde ons alles uit over kleurvererving bij zijn dieren. We konden met wat passen meten allemaal in de stal. -- Hilco Ketelaar woont aan de Noordzijde 179 te GASSELTERNIJVEENSCHEMOND en is fokker van Welsumers, Barnevelder kriel en Hollandse kriel. In ons gezelschap hadden er al een paar met hun neus tegen de voorruit gezeten. Enkelen, waaronder vooral de Welsumerhouders, hadden zeer naar dit bezoek uitgekeken. In dit paradijs volgden ‘n wandeling langs de hokken en een
uitgebreide uitleg over fok, kleur en tekening. Het buitenbord, waarvan Hendrik er voor elke gastvrouw en heer een meenam, hing hier al zowat aan de muur voordat we weggingen. De geïmpregneerde planken met prachtige afbeelding, gelakt en afgewerkt, vielen zeer in de smaak. -- We hebben in het zonnetje buiten bij de pannenkoekenboerderij ’t Maotie in Gasselte genoten van een kostelijk maal met een stevige pint voor de liefhebber. Ook dat was weer prima uitgezocht! -- Bij Harm Timmer aan de Zuideriep 305 te NIEUW BUINEN, fokker van Wyandotte krielen en Wyandotte groot, wisselden we elkaar af in het gangetje bij de nachthokken om de fokdieren te bewonderen. Een stoere liefhebberij waar de bouwmaterialen een werkzame en creatieve toekomst voorspelden.
-- Henk Sandmann Verbindingsweg 31 MUSSELKANAAL:
Fokker van Oud Duitse kroppers, Steiger kroppers, Vedervoetige Eksterkroppers en Duitse Modena ’s. Daarnaast hield hij Australorps, konijnen, ganzen en pony’s. Jaja een topfokker is een bevlogen mens. Een vrolijke vlijt bepaalde de sfeer. Voorbeeldje: elke morgen van 04.15 uur tot 06.00 uur wordt de menagerie verwend met onder andere eigen getrokken oliën, elixers van goudsbloemen en andere derivaten. Genoten!! Ik was er zelf in Neurenberg eens bij toen hij met één inzending, op deze zgn. Groß-Schau (+ 70.000 dieren), bijkans met elke duif een hoofdprijs had.
-- Gezienus Dermois aan de Rooilaan 124 te VALTHERMOND. De fokker/ specialist/keurmeester van Pooltjes, voorheen fokker van Brünner kroppers. In een knusse tuin een knusse konijnenstal, waar tot in detail hygiëne, doelmatigheid, kwaliteit en gevoel voor schoonheid vanaf straalde. Op het laatste adres had Hendrik ons in deze fokker een leraar kleindierteelt voorgeschoteld. Diep in m’n hart hoop ik er nog een keertje Brünner kroppers aan te gaan treffen. -- Nazitten onder het genot van en borrel of koffie bij Hotel Restaurant Schuttershof Hoofdstraat 77 in Valthe. De kosten van de borrel en de koffie zijn voor rekening van KMD was er aangekondigd. In het zonnetje werd buiten een terras voor ons in gereedheid gebracht. Een overstelpende hoeveelheid raadgevingen, tips en adviezen die ons die dag hadden overspoeld, werden opgeschreven voor de nieuw ingestelde KMD-kennisbank. -- Na een grondig omhelzen ging een ieder huiswaarts. Jaja dat had onze voorzitter weer goed geregeld.
Werkelijk een droom van ’n hokbezoek!
~Rest mij U nog te melden, dat de competitie van de Hoenders en Konijnen vanaf 2016 worden samengevoegd. Dit evenement wordt dan op de eerste zaterdag van Oktober. Het spits wordt afgebeten door de Vriendenkring Eelde. In 2017 is KSV-Vries aan de beurt en daarna… Ach dat is nog zo ver weg. ~De Rammen- en Hanenshows van KSV-Vries en AKC-Assen worden in 2016 nog ieder afzonderlijk gehouden. Daarna gaan ze samen. In 2017 in Assen en in 2018 in Vries. Jan Popping, U ziet hij kan het niet laten, neemt het secretariaat en daarmee zowat de hele organisatie op zich. ~Voor 28 juni is het keienfestival ingelast. (was eerst in sept, maar door bezwaren van Lever en anderen nu verplaatst naar 28 juni) Wij zijn daar dan met de club voor promotie. Tot nu toe zijn er maar drie mensen die kunnen helpen. We doen hierbij een oproep in deze nieuwsbrief en op de fokkersavond. Wie van jullie kan helpen? Zijn er niet genoeg handen dan moeten we gaan afmelden. Het speelt zich in de middag af. Belt U, of beter nog, mailt U naar Hendrik Timmer
[email protected] . Het is een mooi en gezellig spektakel daar in Westerbork. ~Leon Luijten over roof- en watervogels; dat was de vorige Fokkersavond. Een heel fijn verhaal van roofpieten in het vrije veld. Leon had wat onderzoek gedaan en vogels geringd. Dat onderzoek schotelde hij ons met lichtbeelden en een pakkend verhaal voor. Torenvalken, Sperwers, Haviken en nog meer. Gerrit Grooten deed ons ‘n praatje over de konijnenfokkerij. De praktijk van alle dag, gelardeerd met sappige anekdotes. Een prachtige verteller, die, gezeten op het puntje van de tafel nog wel uren door had kunnen gaan. Een rijk applaus veel hun ten deel. Een heerlijke avond, veel volk en blije gezichten; het werd laat. ~Tot slot nog een kort bericht uit ons dagelijks bestaan, voor U:
Het ei van Columbus? Met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid kent U, beste lezer, de Wulp. Deze wat triest aandoende grote weidevogel met zijn klaaglijke roep, zijn omlaag gebogen snavel broedt met enkele paren nog in en rond ons dorp. Zij zijn uitzonderlijk trouw aan hun broedgrond en komen daar elk jaar weer terug. In de jaren dat we hier nu mogen wonen, zien we “onze” Wulpen iedere lente van hun verre reis uit Afrika terugkeren. Weer zo’n voorbode van het voorjaar. Samen met de Kievit, de Grutto, de Tureluur en de Scholekster fleurt de Wulp onze landelijk agrarische omgeving op als blijk van een levende en vitale wereld. Ik kon mijn blijdschap uitroepen toen we ontdekten dat onze Wulp zijn nestkeus had laten vallen in het hooiland dat bij ons huis hoort. Althans we vermoeden dat hij/zij daar op eieren zit. Daarnaast zijn er ook nog vier Reegeiten, die waarschijnlijk hun kalfjes op dat stuk land en het aangrenzend struweel wegleggen en is er een koppel Patrijzen waarvan we de eer hebben gastvrouw en heer te zijn. Allemaal heel geweldig en prachtig. Echt genieten. Aan de andere kant hoort het winnen van hooi ook bij ons leven op dit land. Eenmaal al heb ik een nest van de Patrijs uitgemaaid. Een bebloed hennetje en twaalf gebroken eitjes was het resultaat. Met een snik heb ik haar mee naar huis genomen en haar in haar mooie verenkleedje als een schat vastgehouden. Er zat bloed van haar aan mijn handen. Enige jaren later, ondanks dat we wat hazen en twee reekalfjes opzij hadden gelegd, maaide ik toch noch een kalfje in de benen. De Rosse Grutto, Grutto, Wulp en de Regenwulp van Thornburn In acht jaar tijd zag ik slecht één maal dat “ons” paartje Wulpen jongen had. Maar zeven maal zag ik ze dralen bij een uitgemaaid nest. Wat altijd een feestelijke tijd was, want de hooitijd is toch een hoogtepunt voor de landman/vrouw, werd voor mij een angstige tijd met treurige momenten. Hoorde ik ook nog dat er alleen al in onze provincie naar schatting zo rond de zeshonderd kalfjes worden uitgemaaid. Wat nu?? Onze jachtopzichter, altijd meelevend en meelopend om de reeën, hazen en weidevogels zo goed mogelijk door het hooiseizoen te halen, kwam met een ontdekking. Een vondst mag je wel zeggen. Hij had een man opgeduikeld, die een onbemand luchtvaartuig met een warmtecamera aan werk kon zetten om levende dieren in het veld op te sporen en hun schuilplaats of nest te vinden. Deze drone, want zo heet dat ding, wordt dan van afstand bestuurd en op een schermpje ziet hij wie waar ligt, zit of huppelt, zodat mijn maaimachine niet van oogstapparaat in moordwerktuig verandert. We gaan kijken hoe het werkt. En als het lukt dan vind ik dat wel het wel bekende “Ei van Columbus”! U krijgt, beste lezer, zeker de resultaten van ons avontuur te lezen! Groeten uit het veld, Kees.
