juni 2011

Let op de details!

Hyundai in de pers

lS WE IN DE Veloster over HYuNDAI Expressway schi wor we, vloeiend tterend nieuweggezogen, dt zand opgespoten en e tienbaans zeewater en als snel- bijn wegen zoeven De vierde auto a twaalf-en-een we de Incheon-tuibrug ten west bouwer ter van -halve kilomet van de dochter Kia) pen we dat wereld hoofdstad Seoe Zuid-Koreaa en er zien, we mag nse nemen. Noo Zuid-Korea beter serieus begrij- de nieuwste Hyu preken dat het be aan de Koreaanl, is er niet veel dat doet rd-Korea mag kunnen denken ndai is dat nau se Oorlog (195 op een in feite – al een weli trag 0-19 absurdist ische parodie de Veloster, een driedeu 53). is alles hier rs coupé (als spiksplintern Niets, bestaat, wan het zuiden van isch politiek stripverh we militaire t dat is zond ieuw aal zijn, wac het land werk er de achter rekenen), is pes om van keldraadhekk httorentjes en dreigend – tot t zich het voor de schome priken zien aan al een auto vendheid en geleden kree dorre akker die het zes de Han-rivi die de vo De oorlog sche mod er. dece g toeb erniteit van nnia idde het noo edeeld, een Zuid-Korea hypermoder den van het zowel h welvarende rden en het als het bedr ne maa Kor en zuiijf Hyundai (Natuurlijk atie, bezegeld eaanse schiereiland en En betrouwbaar tschappij te maken. b heef die situdoor een wap , zou Steve derde deurtje, t de Mini Clubman o de grote Kor voort tot de enstilstand, Yang, de baas eaan maar die auto dag duurt van Veloster dat graag aan toev se automaker Hyunda nauwelijks een van vandaag. Ideologi wijkt zo van afkijken i, daar sch is er oegen. We spra grot ere tege geen op de dag op De Veloster dan die tuss nstelling den ken Yang eerd en staat in de trad sprake i de dertiend kbaar er eerdere coup e verdieping Hyundai-ho Stalinistisch Noord- (strikt commun itie van H és, van ofdk e stijl) en Zuid istisch in dan die voor maar is een stuk minde te het telkens antoor in Seoel. Hij ben het kapitalistisch -Korea (bijn gangers. Het a zo weer: ‘Betrouw als adruk- auto is een opvalle willen bieden. baarheid is Voor een deel Wall Street). wat we we , en we staan niet allee Kwaliteit. Stap n in aan de men Noord-Korea stroomt de Han-rivier door de vrijw voor stap stee sen door en omdat vluc el uitgestorven die men ds ten van Son premiummer tonen dat Hyundai een verluidt vele htel acht inge baan gdo n k en mod spionnen vaak is, een merk naar ern keer aangesta rijden, worden we een houten inle gemaakt van zonder waln gebruik heb g, maar met p ard, en een otende ben keer gefotogr verwarmde Koreanen hekk stroming, hebben de Zuid De Koreaans achterbank.’ (door een mevrouw in e een Kia-MP afe we het toch Hyundai is al oorlog is nog niet koud, Een uitvloeis en en wachtposten gepl V’tje) opmerken, maar helemaal prill aatst. el van de vern is het misschie ons iets and pas in 1967 etjes: het mer Oorlog, dus, ietigende Kor ers af te vrag nt opgericht en k werd en een levend ea en: bou strat zelf een auto waarom zijn nog altijd warm wde voor het bewijs van de en van Son in hier e tientallen luxu gdo eigenlijk zo stil? Er d 1991 de eerst 1974 (de Pony), waarna eerst Het verleden Koude Oorlog. sta het pas in e eigen motor euze torenfla , zijn ts, er is een werd Hyundai gebr bezoeken doo en dat Koude Heden, hav zijn het op drie na uikte. En in 2010 stell kantoren, er zijn parken r ter wereld. Als 38 ste breedteg je auto in de richting van te en kunstten grootste auto ingen, maa to we merk raad te sturen, de wel een spoo r mensen? Ho maar. Het hadden we dat er geld om mochten plaats Panmun en daar, bij zette kstad. lijk maar eerder jom, de gede de pen vier jaar gedaan: in de n (en Bij het info te bezoeken rma verdubbelde . Het commun militariseerde zone afgelotiecentrum het aandeel City’ krijgen waarde), zoud lisme staan Hyundai in we het antw van deze ‘New er oog-in-oog isme en het kapitaen oord. Opgezet vluchthaven Hyundai binn we erop durven gokken , maa ter brede stro voor het over als d dat en een jaar of ok land is lout r de vier kilomebevolkte Seoe al met al zo’n automerk ter tien het groo groepen. Dus er toegankelijk l twintig milj wereld is. Yang tste vluchten wij voor ‘We oen mensen – w – biedt Son Koreaanse cult zegt het ons voorwaarts moeten besc gdo won in de niet na: uur, en nem heiden zijn, Maar niet geno ruimte, rust en frisse luch en past in de richting en dat past ons, dat van vliegveld de weg westwaarts Zo’n onze cultuur. Hard werk zegsman, Ant eg werkgelegenheid, aldu t. Koreaanse stad en, doelen stell Incheon, naar doel kan niet onio Moon. s onz en.’ van de toek de wereldwi kan ‘Alle positie zijn? omst: Songdo de tore Dat Songdo jde indu n, alle bedrijven nummer strie ‘Zo’n doel kan , . zitten in Seoe , alle tocht die onze betrouwbaar zijn in te zette eeninderdaad een incluis de weg erheen, l. De uit heid en kwa maakt n op nog liteit. Dat is Incheon, heef regering naar dit district, ligt aan de kust al futuristische indr ons doel.’ t voorzien is uk. Het , en bestaat gekomen.’ nog niet op project dat gang van vier eilan onder meer uit een den een eilan maken. Aan d moet weerszijden van de 3rd Gye ongin

/ TopGear.nl / juni 2011

122 / TopGea

r.nl / juni 2011

In de pers 2011

Hyundai in de pers We kondigden het al aan vorig jaar: Hyundai gaat voor nieuwe mijlpalen zorgen in 2011. En inderdaad, we presenteren het ene na het andere nieuwe model en en passant blijft Hyundai de wereld verbazen met kersverse records. Zo stond de teller in Nederland begin oktober al op 20.000 verkochte Hyundai’s. Nooit eerder vertoond! En daar blijft het natuurlijk niet bij, getuige de lovende artikelen in deze Knipselkrant. De Hyundai Veloster en de Hyundai i40 staan alweer enige tijd in de showroom, maar genereren nog steeds veel aandacht in de media. En daar komt nu de sedanversie van Hyundai i40 bij, in 2012 gevolgd door de spiksplinternieuwe Hyundai i30. Die laatste zorgt nu al voor behoorlijk wat opschudding in autoland en bezorgt de concurrentie flinke hoofdbrekens. Waarom? Leest en oordeelt u zelf.

pagina 2

Auto Review 4 - 2011

pagina 3

i40 Auto Review 8 - 2011

pagina 4


pagina 5

i40 BLVD MAN - Najaar 2011

pagina 6

i40 KNAC de Auto 2 - 2011

pagina 7

i40 TopGear 72 - 2011

pagina 8

i40 Veronica Magazine 28 - 2011

pagina 9

i40 Autozine.nl - 25 juni 2011

Hyundai i40 CW Op jacht naar de top Hyundai heeft de laatste jaren veel succes geboekt als fabrikant van compacte en vooral voordelige auto's. De Koreaanse autobouwer is al die tijd ook actief geweest met grote auto's, maar behaalde nooit dezelfde resultaten als in het kleine segment. Dat lag niet aan de techniek of de prijs, maar aan de vormgeving en het imago. Daar moet nu verandering in komen! Hyundai gaat met de i40 op jacht naar de top. Een experiment: A vertelt een verhaal aan B. B vertelt het door aan C en C vertelt het aan D. De kans is groot dat het verhaal sterk is veranderd als het bij de laatste toehoorder terecht komt. Dat is precies wat er mis ging bij de eerdere grote auto's van Hyundai. Ze werden gemaakt door Koreanen die via-via probeerden te achterhalen waar de Europese koper naar op zoek was. Dit keer zijn alle onnodige stappen overgeslagen: de "i40 CW" ("Cross Wagon") is ontwikkeld door Europeanen, in Europa. Het resultaat is in één oogopslag duidelijk. Dit keer appelleert de vormgeving wel aan de Europese smaak. Van originaliteit kunnen de vormgevers echter niet worden beschuldigd; van bijna iedere concurrent heeft de i40 wel iets geleend.

optionele zonnedak is de hoofdruimte prima. De voorstoelen hebben helaas weinig (pas)vorm en mede door het ontbreken van goede zijdelingse steun begint de bestuurder na enkele uren rijden als vanzelf te verzitten en draaien omdat het onprettig wordt. Wanneer wordt gekozen voor elektrisch verstelbare stoelen, schuiven deze tijdens het instappen naar achteren om meer ruimte te maken. Dat is minder handig dan het lijkt, want het maakt het starten lastig. De meeste bestuurders hebben immers geleerd het koppelingspedaal in te trappen om te voorkomen dat de auto een sprong maakt als deze per ongeluk in de versnelling staat.

Toch heeft de i40 wel degelijk een eigen gezicht. Dat is te danken aan de "hexagonale" grille die de vorm van een diamant heeft, terwijl de vorm van de koplampen is gebaseerd op de ogen van een roofvogel. Het is maar dat u het weet. Ruimte Omdat de i40 is gericht op Europa, komt de auto eerst als stationcar op de markt en pas later als sedan. De i40 CW is zeker niet de grootste auto in z'n soort, maar dat is ook niet wenselijk. Sommige stationcars zijn inmiddels zo groot dat het onpraktisch wordt in het verkeer. In plaats daarvan kiest Hyundai voor een zeer lange wielbasis en dat levert maximale interieurruimte op. De beenruimte op de achterbank is daarom bovengemiddeld goed. De bagageruimte meet standaard 553 liter en dat is uitbreidbaar tot maximaal 1.719 liter; prima waarden voor een auto als deze. Bovendien is de kofferruimte regelmatig van vorm en daarom nuttig te gebruiken. Heel handig is de verplaatsbare barrière, die kleine vrachtjes op de plaats houdt. De achterklep is desgewenst elektrisch bedienbaar. Door de vorm van de achterruit, en de forse spoiler erboven, is het zicht in de binnenspiegel matig. Voorin biedt de i40, zoals alle auto's in dit segment, volop ruimte. Zelfs met het

pagina 10

Uitrusting De gebruikte materialen en de bouwkwaliteit zijn prima. Toch geeft de i40 niet het "premium" gevoel dat Hyundai nastreeft. "Premium" betekent dat het gemiddelde ver wordt ontstegen. De standaard ligt in dit segment echter al zo hoog dat iets heel bijzonders nodig is om dat te overtreffen. Als het om de uitrusting gaat, doet Hyundai een serieuze gooi naar de top. Zeker voor een merk dat een eerste serieuze stap maakt in het zakelijke segment, is het bijzonder dat de auto meteen van de meest moderne en geavanceerde techniek is voorzien. Zo zijn de voorstoelen niet alleen verwarmd, maar ook gekoeld. Wanneer de belijning op het wegdek wordt overschreden, stuurt de i40 zelf te-

i40 Autozine.nl - 25 juni 2011

rug. Om parkeren makkelijk te maken, wordt niet alleen voorzien in een achteruitrijcamera. Optioneel kan de i40 zichzelf inparkeren: de bestuurder geeft gas en remt, de computer neemt het stuurwiel over. Onzichtbaar maar wel heel handig: een beslagen voorruit wordt automatisch gedetecteerd, waarna het klimaatcontrolesysteem zo snel mogelijk voor helder zicht zorgt.

schakelindicator is daarom geen overbodige luxe; wie niet goed oplet, rijdt ongemerkt kilometers lang in de vierde versnelling, terwijl de zesde al zou kunnen worden gekozen. Ook de dieselmotor is in de praktijk bijna even zuinig als de fabrikant belooft. Een kalme rit over binnenwegen kostte 4.8 liter per 100 km (fabrieksopgave: 4.5l/100 km).

Hyundai levert een gecombineerd audio-, communicatie- en navigatiesysteem. Dit werkt keurig en kent zelfs de kleinste binnenweggetjes van Noorwegen, waar de testritten zijn verreden. Optioneel kan de i40 worden voorzien van een "premium" audiosysteem dat is verzorgd door specialist Infinity. De klank hiervan is aanvankelijk zeer fraai, maar wanneer de volumeknop verder wordt opengedraaid vervormt het geluid jammerlijk. Hyundai voorziet standaard in een AUX en USB aansluiting, inclusief ruimte voor "Apple".

Wegligging Het beste is voor het laatste bewaard. Als Hyundai op één punt perfect inspeelt op de Europese smaak, dan is het wel met het weggedrag. De i40 biedt ruim voldoende comfort op slecht wegdek, iets waarvan meer dan genoeg beschikbaar is in Noorwegen. Tegelijkertijd is de wegligging subliem. Zelfs bij zeer hoge bochtsnelheden of het plotseling omgooien van het stuurwiel geeft het onderstel geen krimp. Ook bij nat wegdek volgt de i40 veilig en vastberaden de ingezette koers.

Benzine Noorwegen is gekozen als testlocatie omdat het daar rond deze tijd van het jaar 20 uur per dag licht is. Dat gaf de kans om diverse varianten van de i40 te testen. De i40 CW is leverbaar met twee benzinemotoren: de 1.6 liter is goed voor 135 pk / 165 Nm. De 2.0 liter benzinemotor levert 177 pk / 213 Nm, maar gevoelsmatig is een deel van de beloofde 177 paardenkrachten op stal gebleven. De reactie op het gaspedaal is loom en indirect. Het gaspedaal verder intrappen resulteert in meer motorgeluid, maar nauwelijks betere prestaties. Tegenover de bescheiden prestaties staat gelukkig ook een bescheiden verbruik. Omdat de "2.0 GDI" bijna een kalme rijstijl afdwingt, kon het door Hyundai beloofde verbruik van 7.2 liter per 100 km worden benaderd. Een kalme rit over voornamelijk provinciale wegen kostte 7.6 liter per 100 km.

Conclusie Nadat Hyundai groot succes heeft geboekt in de kleinere klasse, opent het merk nu de jacht naar de top. Omdat de zakelijke rijder veeleisend en conservatief is, is een auto ontwikkeld die specifiek is gericht op de Europese smaak. In die opzet is Hyundai absoluut geslaagd: het uiterlijk is aansprekender dan ooit en de rijeigenschappen zijn precies zoals de Europese automobilist het wil hebben. De motoren weten helaas minder te overtuigen: ze zijn weliswaar zuinig, maar zo karakterloos dat rijplezier uitblijft. Is de jachtpartij van Hyundai daarmee geslaagd? Ja en nee. De i40 CW biedt geen "premium" kwaliteit en streeft de gevestigde orde niet voorbij, maar blijft allerminst achter. De i40 is een auto die vooral wordt gekozen met de rekenmachine, emotie komt nog steeds niet los. Toch wil dat niet zeggen dat de makers hebben gefaald; alhoewel de i40 CW niet tot de top in z'n segment behoort, is het wel de beste Hyundai tot nu toe.

Diesel De i40 CW is leverbaar met één dieselmotor, die afhankelijk van de uitvoering 116, 136 of zelfs 160 pk levert. Op korte termijn is alleen de 136 pk sterke variant beschikbaar en dat is een aanrader. Alhoewel de dieselmotor minder paardenkrachten levert dan de benzinemotor, is de trekkracht (het "koppel") veel groter. Dat vertaalt zich in meer daadkracht en veel betere tussenacceleraties. Net als de benzinemotor, is ook de diesel zeer stil. De standaard aanwezige

pagina 11

i40 ANWB.nl

Zakelijk aanbod Wat met de Sonata nooit echt gelukt is hoopt Hyundai nu wél klaar te spelen met de nieuwe i40: doorbreken op de zakelijke markt. Dat moet kunnen lukken want de i40 is scherp geprijsd en heeft een omvangrijke uitrusting. En hij ziet er bovendien érg fraai uit.

achterbank plat zelfs 1719 liter. Volgens Hyundai komt het leasetarief van de i40 (bij 60 maanden en 20.000 km) op € 458. Dat betreft dan wel de basisuitvoering. De zakelijke rijder die zo'n i40 gaat leasen wil behalve veel ruimte ook een meer dan complete uitrusting. Hij kiest dan waarschijnlijk voor de Business edition, die een meerprijs van € 3000 heeft. Deze versie heeft onder meer automatische airco, cruise control, een mooi audiosysteem met navigatie, negen airbags, en een elektrisch verstelbare bestuurdersstoel. Daarnaast zijn nog extra's leverbaar als een panoramisch zonnedak (€ 1495) en parkeersensoren voor en achter (€ 795). Hoe rijdt de Hyundai i40? De i40 rijdt prima. Veercomfort en wegligging zijn erg goed en op de stuureigenschappen is ook niet veel aan te merken. Het is duidelijk te voelen dat het Koreaanse merk zijn onderstellen tegenwoordig helemaal op de voorkeuren van de Europese klant afstemt. Het rijgedrag is lekker sportief, maar zonder dat het plankhard en oncomfortabel aanvoelt. De besturing is elektrisch bekrachtigd, maar dat heeft gelukkig niet geleid tot een gebrek aan gevoel in het stuurwiel.

Eerste indruk Het ziet ernaar uit dat heel wat leaserijders de komende maanden in een nieuwe i40 zullen stappen. Dat heeft ongetwijfeld te maken met de gunstige 20% bijtelling en met de aantrekkelijke leasetarieven. Het komt zeker ook door de rijke standaarduitrusting en de flinke hoeveelheid ruimte. Maar da's niet het enige. Als zakelijke rijder wil je ook graag een auto waar je mee voor de dag kunt komen. En dat kun je met deze prachtig vormgegeven i40 heel goed. Type auto en prijs Met een basisprijs van € 24.995 (€ 27.995 voor de diesel) zet Hyundai een concurrerende aanbieding in de markt. Het is een luxueus uitgeruste grote middenklasser, die allereerst als Crosswagon wordt geïntroduceerd. Een sedanversie komt later dit jaar. Maar die is minder belangrijk, want kopers in deze klasse willen veel ruimte en kiezen daarom vaak voor een stationcar. En ruimte biedt

Helaas hebben we nog niet kunnen rijden met de 1,6 liter benzinemotor en de 116 pk diesel. Wel met de tweeliter benzinemotor en de 136 pk diesel. Die bevielen allebei prima, zowel in combinatie met de handgeschakelde zesversnellingsbak als met de zestraps automatische transmissie. De motoren zijn mooi stil en de prestaties zijn heel behoorlijk. De Hyundai i40 van binnen Net als aan de buitenkant is ook van binnen te zien dat Hyundai de laatste jaren enorm vooruit is gegaan op het gebied van design. Zowel vanbinnen als vanbuiten ziet de i40 er gewoon heel aantrekkelijk uit. Een en ander is niet alleen mooi ontworpen maar het komt kwalitatief ook allemaal goed over. In het interieur zijn prima materialen gebruikt en de afwerking is op hoog niveau.

deze Hyundai volop: wat betreft hoofd-, been- en schouderruimte hoort de i40 tot de grootste in zijn klasse. De bagageruimte is ook fors: 553 liter, of met de

pagina 12

De Hyundai i40 en het milieu Hyundai levert de i40 met twee verschillende benzinemotoren (1,6 liter en 2,0 liter) en twee diesels (1,7 liter met 115 of 136 pk). Voor zowel de benzineversies als de diesels zijn de kleinste motoriseringen het interessantst. Die vallen namelijk in het gunstige 20% bijtellingstarief en dat is in deze klasse heel belangrijk. De 1,6 liter benzinemotor verbruikt gemiddeld zes liter benzine per 100 km en produceert daarbij 140 gram CO2 per km. Bij de kleinste diesel is de CO2 emissie 113 gram per km en ligt het verbruik op 4,3 liter diesel per 100 km.

i40 Carros.nl - 27 juni 2011

HYUNDAI i40: ZAKELIJK SCOREN Hyundai is al het vierde autoconcern ter wereld, maar dat is voornamelijk te danken aan kleinere auto’s. Toch probeert Hyundai ook in de hogere segmenten te scoren en het nieuwste wapen is de i40. Met deze forse middenklasser wil Hyundai met name in de zakelijke markt veel beter dan voorheen gaan scoren en dat is ook een voorwaarde voor succes in deze klasse, het zogenaamde D-segment. Daar wordt een auto door 83 procent van de klanten zakelijk gereden volgens Hyundai en dus moet je zowel de berijders als de fleet- en leasebedrijven voor je zien te winnen.

Vijf jaar garantie Dat laatste probeert Hyundai te doen met lage prijzen, hoge kwaliteit en een hoge restwaarde. Bovendien claimt Hyundai dat de kosten gedurende de eerste vijf jaar erg laag zijn, omdat de auto in die periode in de garantie zit. Zelfs een kapotte accu, bij veel merken een ‘verbruiksartikel’, zit in die garantie. Net zo belangrijk is natuurlijk dat Hyundai de berijder kan aanspreken met de i40. Dat zoiets met in Korea ontworpen producten niet zo makkelijk gaat, daar zijn ze wel achter. En dus mocht het Europese designcentrum in Rüsselsheim zich dit keer ontfermen over het model, dat eigenlijk de opvolger is van de Sonata. Combi eerst Het is een slimme zet van Hyundai om als eerste een combiversie van de i40 uit te brengen. Die koetswerkvariant is in onze contreien – daarentegen niet in de sedanminnende knoflooklanden – populairder en het is ook gewoon een fraaie auto om te zien. Jammer is daarentegen dat in de typeaanduiding niet naar voren komt dat het een combi is. Voor de i30 gebruikt Hyundai daar Crosswagon voor, maar zo heet de stationwagen van de i40 officieel niet en de vierdeurs heet evenmin sedan. Voor het gemak hanteren we toch maar even i40 Crosswagon en dat is een tamelijk forse auto met 4,77 lengte. Hij is daardoor ook aangenaam ruim – volgens Hyundai de ruimste in zijn klasse – en hij heeft vanwege zijn carrosserievorm ook nog eens een forse en flexibele bagageruimte. Er is 533 liter beschikbaar die je door neerklappen van de bank kunt uitbreiden naar 1.719 liter.

zachte delen. We vinden het – optionele – navigatiesysteem lekker hoog in de middenconsole zitten, maar de andere instrumenten zitten diep en laag in het dashboard, waardoor de afstand tussen teller en wegdek relatief groot is. Maar verder is het een keurig interieur en het –eveneens optionele - Infinity audiosysteem (heeft niets te maken het met het automerk) klinkt voortreffelijk. Lage bijtelling Om op de shortlist te komen bij de Nederlandse zakelijke rijder, is er nog iets meer nodig. Of eigenlijk minder, want de fiscale bijtelling speelt een steeds belangijker rol bij de keuze van een zakenauto. Het verschil tussen 20 en 25 procent scheelt netto al gauw 50 euro per maand bij een auto van dertig mille, dus wie in die categorie van 20 procent iets kan aanbieden, komt vaak hoger op de shortlist. Hyundai heeft voor de i40 Crosswagon zowel een diesel- als een benzineversie die in aanmerking komen voor 20 procent fiscale bijtelling. De 1.6 GDI blue (135 pk) met handgeschakelde zesbak zit met een koolzuurgasproductie van 140 g/km net op de grens, de 1.7 CRDi turbodiesel (116 pk) met handbak zit er zelfs iets royaler onder. Taaie motor Helaas waren deze twee versies niet aanwezig bij de dynamische introductie, maar konden we alleen de sterkere variant van de 1.7 CRDi turbodiesel rijden (136 pk) en de tweeliter benzine met 177 pk. In alle gevallen hebben de motoren directe injectie en zoals we al eerder hebben kunnen constateren is dat bij een benzinemotor zonder turbo niet altijd een onverdeeld genoegen. Op papier komt er 177 pk uit de tweeliter i40-machine, maar het voelt aan als 50 pk minder. De motor hangt niet lekker aan het gas en de krachtsontplooiing voelt bij hogere toerentallen taai aan. De 40 pk minder sterke diesel rijdt voor je gevoel levendiger en vlotter. Ongevoelige besturing Met de rijeigenschappen is niets mis en comfort en weggedrag zijn van het niveau dat in deze klasse thuis hoort. Alleen bederft de besturing het rijplezier een beetje. De stuurbekrachtiging is erg ongevoelig en licht, met een onprettig terugdraai-effect. Wie daar niet aan tilt heeft aan de i40 veel auto voor het geld (vanaf 24.995 euro), want hij is in de goedkopere versies al zeer compleet uitgerust. Kies als het van de baas mag de sterkste diesel, want dat is de prettigste krachtbron (vanaf 32.495 euro).

Goede audio Verheugend is ook dat Hyundai het interieur heel netjes heeft afgewerkt. Geen goedkoop ogende, harde kunststoffen meer, maar mooi volgeschuimde,

pagina 13

i40 Autowereld.com - 29 juni 2011

RijImpressie: Hyundai i40 Crosswagon Hyundai is er heel duidelijk over: met de i40 Crosswagon wil men de zakelijke rijder gaan verleiden. In de particuliere markt heeft de fabrikant in Europa al meer dan 5 procent marktaandeel weten op te eisen, maar zakelijk gezien is er nog een onontgonnen terrein te veroveren. De i40 Crosswagon moet daar verandering in gaan brengen. Een ambitieuze doelstelling in een segment waar hoge eisen worden gesteld. Is de i40 daartoe in staat?

Stiekem had Hyundai met de Sonata al gehoopt een alternatief te kunnen bieden in het D-segment. Met een scherpe prijsstelling en veel waar voor je geld moest de Europeaan massaal zijn Passat, Mondeo en 407 verlaten en de stap naar de Hyundai-dealer maken. Maar men had het niet goed begrepen in Seoul. De Koreanen ontwikkelden een auto die op de thuismarkt weliswaar zeer populair was, maar totaal niet geschikt voor de kritische Europeaan. Het lage prijsniveau was zelfs niet overtuigend genoeg. Nee, het D-segment is veeleisend. In de tijd dat Hyundai die auto door de handen van de ontwerpers en ingenieurs liet rollen was de focus op Europa, maar vooral ook de kennis van onze markt, nog niet zo groot als nu. Daar is definitief verandering in gekomen. Krachtig design Sinds enkele jaren heeft Hyundai in Rüsselsheim, vlak om de hoek bij Opel, een Europees R&D Centre geopend. En daar zag deze i40 het levenslicht. Ontwikkeld in Europa, voor Europa en met invloed van Europese medewerkers. Het resultaat mag er zeker zijn en de Sonato zijn we bij de eerste aanblik van de i40 al vergeten. De Fluidic Sculpture designtaal van Hyundai combineert vloeiende vormen en krachtige lijnen die volgens Hyundai een elegant en sportief voorkomen hebben gerealiseerd. Details als de pittig ogende koplampunits met LED-techniek, de aflopende daklijn en het gebrek aan overbodige franje zetten een krachtig en sportief design neer. En dat is iets dat we bij Hyundai eigenlijk nog nooit eerder hebben gezegd. Complimenten!

Mooie materialen De positieve stemming waarin we zijn geraakt wordt na het instappen uitslui-

pagina 14

tend nog maar versterkt. Het grijze harde plastic dat bij menig Aziaat de boventoon voert is in de i40 ver te zoeken. Mooie zachte materialen, een goede bouwkwaliteit en oog voor detail sieren het interieur. Het ziet er zelfs allemaal zo goed uit dat we simpelweg op de kleinste details gaan letten en een beetje gaan muggenziften. Zo zijn de hendels aan het stuurwiel en de knopjes van de raambediening nog wat Aziatisch. We moeten kritisch blijven, dat wel, maar Hyundai heeft het eigenlijk gewoon dik voor elkaar. Als we gaan op dit soort details gaan letten doen we dat omdat we er eigenlijk niets op aan te merken is. Ook hier complimenten dus! Ruim bemeten Vloeiende vormen hebben doorgaans een negatieve invloed op de ruimte, maar net als vele andere stationwagons in het D-segment is ook de i40 Crosswagon een behoorlijke pakezel. Zijn lengte van 4.77 m, breedte van 1.82 m en hoogte van 1.47 m is over het algemeen net iets kleiner dan de concurrentie, maar met zijn wielbasis van 2.77 m zijn enkel de Mondeo en 508 groter. Inzittenden voor- en achterin profiteren van vele centimeters hoofd- en beenruimte waarbij vooral op de achterbank de beenruimte gigantisch is. Met 553 liter is de bagageruimte al net zo zeer ruim bemeten. Met de kinderen en de bagage op naar Zuid-Frankrijk? Geen probleem! En wie dat wenst kan achter de 136 pk sterke dieselmotor maar liefst 1.800 kg trekken. De caravan kan dus ook gerust mee.

20% bijtelling Hyundai lijkt hard op weg de zakelijke rijder in te palmen, al is daar nog wel één zeer essentieel onderdeel voor nodig: de fiscale bijtelling. Hyundai levert van de vier motoren dan ook twee motoren die in aanmerking komen voor 20% bijtelling. Zowel de 135 pk sterke 1.6 GDI benzinemotor alsook de 116 pk sterke 1.7 CRDi-dieselmotor vallen in die gunstige klasse. Helaas waren beide motoren voor testritten niet beschikbaar in Noorwegen en dus reden we met de krachtigere 177 pk 2.0 GDI en de 136 pk sterke 1.7 CRDi die beiden gewoon met 25% bijtelling worden belast. De tweeliter benzinemotor stelde ons helaas wat teleur. Op papier is 177 pk voldoende en met een 0-100 km/h tijd in 10,8 seconden lijkt het alsof je niets te klagen hebt. Toch komt de motor wat loom over. Het koppel van 213 Nm is daar deels debet aan, maar vooral het ontbreken van een turbo belemmerd kracht onderin. We zijn dan ook erg benieuwd naar de 135 pk sterke 1.6 GDI en hopen dat die niet echt tekort komt. Comfort Hoe anders is dat bij de 136 pk en 330 Nm sterke dieselmotor. Die weet onder alle omstandigheden alert te reageren, is stil en accelereert in 10,6 seconden naar 100 km/h. Vooral op cruisesnelheid valt op dat de i40 fluisterstil is en enkel het bandengeruis nog doordringt tot het interieur. Schakelen doet de zesbak

i40 Autowereld.com - 29 juni 2011

prettig en direct, maar nog veel enthousiaster zijn we over de combinatie van de dieselmotor met de automaat. De – eveneens zes - versnellingen worden soepel en bijna onmerkbaar doorlopen terwijl terugschakelen vrijwel altijd op de juiste momenten plaatsvindt. De besturing is wat te onnauwkeurig om er een echte rijdersauto van te maken, maar dankzij het comfortabele en tevens dynamisch afgestelde onderstel gooit de i40 alsnog hoge ogen wat betreft de rijbeleving.

steekt prachtig in elkaar en ook het rijgedrag staat op een hoog niveau. Hyundai gaat absoluut hoge ogen gooien. De prijsstelling is scherp, de leasetarieven al net zo en bovendien is de aantrekkelijke Business Edition zeer compleet. Tel daarbij op dat er zowel een benzine- als dieselmotor in aanmerking komen voor 20% bijtelling en de i40 staat niets in de weg tot een zakelijk succes te worden. Het is ze gegund!

Business Edition De i40 Crosswagon staat als een huis. Dat moge duidelijk zijn. En als kers op de taart is ook de prijsstelling uiterst competitief. De i40 is er vanaf € 24.995,voor de 1.6 GDi. Iets representatiever om aan te halen is de 1.7 CRDi (116 pk) welke vermoedelijk de meest verkochte versie gaat worden. Die kost minimaal € 27.995,-. De concurrentie is over de gehele linie tot enkele duizenden euro’s duurder. Zelfs de Super Combi kan hier niet aan tippen. Uiteraard vertaalt zich dat ook in de leaseprijs die gemiddeld 50 tot 70 euro per maand lager uitvalt dan zijn grootste rivalen. Dat Hyundai ook een aantrekkelijke Business Edition levert onderstreept nogmaals de ambitie. Voor € 3.000,- extra ten opzichte van het basismodel wordt de i40 Crosswagon dan voorzien van zaken als climate control, 16 inch lichtmetaal, regensensor, elektrisch verstelbare bestuurdersstoel, Premium audio/navigatiesysteem met achteruitrijcamera, een startknop en Bluetooth-carkit. Conclusie Ooit gedacht dat we zo enthousiast konden zijn van een Hyundai in het D-segment? Nee, wij niet. Maar we zijn het echt. Het design is goed, het interieur

pagina 15

i40 Autospecial - week 37, 2011

pagina 16

i40 Autoweek.nl - 6 juni 2011

Hyundai i40

In Korea reden we de eerste kilometers met de Hyundai i40. Heeft deze opvolger van de Sonata het in zich om Toyota-bezitters uit de Avensis te jagen en verstokte Passat-rijders van Volkswagen te vervreemden? Hij moet een eind kunnen komen, z’n bijtellingspercentage heeft-ie in elk geval mee. Op de diverse autoshows, waaronder ook de AutoRAI, hebben we statisch al kennis kunnen maken met de Hyundai i40. We konden hem bevoelen, vanuit alle hoeken bekijken, de deuren open en dicht doen en we hebben er in kunnen zitten. Deze statische beoordelingen schiepen hoge verwachtingen. De gebruikte materialen voelen namelijk goed aan, op de vormgeving valt weinig aan te merken, de afwerking is van prima niveau en als lange Europeaan van twee meter zit je erg goed in deze Koreaan. En dat zonder de achterpassagiers klem te zetten, dat zien we bij Aziatische auto’s weleens anders. Dit is het directe gevolg van het feit dat de auto in Hyundai’s Europese ontwikkelingscentrum in Rüsselsheim is bedacht. Het doel van Hyundai was een auto te bouwen die beter is dan de Toyota Avensis en dicht tegen de Volkswagen Passat aanschurkt. Dat schept verwachtingen. Om te kijken of de auto die ook waar kan maken, stappen we op het testcircuit van Hyundai in Namyang in een i40 uit de voorserie voor een eerste kennismaking, om precies te zijn in een stationwagen met 115 pk dieselmotor en handgeschakelde zesbak. Lagere bijtelling De 115 pk sterke 1,7-liter diesel komt dankzij een CO2-uitstoot van 113 gram per kilometer in aanmerking voor een bijtellings-percentage van 20 procent. Daarnaast is er ook een 136 pk-variant, alleen valt die door een iets hogere CO2-uitstoot (119 gram per kilometer) in het normale bijtellingstarrief van 25 procent. Beide machines zijn voorzien van een start-stopsysteem, net als de 135 pk leverende direct ingespoten 1,6-liter benzinemotor. Deze laatst genoemde komt dankzij een beperkte CO2-uitstoot net als de lichtste dieselmotor in aanmerking voor ’t lagere bijtellingstarief van 20 procent. De sterkste motor is de compleet nieuwe tweeliter met directe benzine-inspuiting met een vermogen van 177 pk. Alle motoren worden standaard geleverd met een handgeschakelde zesbak. Hoewel Hyundai bijna klaar is met een versnellingsbak met dubbele koppeling zullen we die voorlopig nog niet zien in de i40. Wel zijn de 135 pk diesel en de 177 pk benzinemotor verkrijgbaar met een gewone zestrapsautomaat. Eerst de stationwagon Dat we in Korea alleen kennis hebben kunnen maken met de stationcar, is geen toeval. Deze zal begin juli al bij de dealer staan, terwijl de vierdeurs sedan pas

medio oktober/november verwacht wordt. Hyundai is meteen begonnen met de ontwikkeling van de station. Bij veel andere auto’s is deze carrosserievorm doorgaans een afgeleide van de sedan, waardoor de vormgeving van de bagageruimte nog wel eens een compromis is. Bij de i40 resulteert het in elk geval in een praktische, goed toegankelijke laadruimte, die in grootte kan variëren van 553 liter tot 1.719 liter bij neergeklapte achterbank. Het enige wat minder geslaagd is aan de achterkant is de vorm en vooral ook de grootte van de achterruit. Dit merk je wanneer je in de achteruitkijkspiegel kijkt. Op de statische onderdelen maakt de auto de verwachtingen waar. En na eenvoudig de ideale zitpositie te hebben ingesteld, volstaat een druk op de knop om de motor tot leven te wekken. Al snel blijkt het dynamisch eveneens allemaal keurig in orde te zijn. De dieselmotor wekt de indruk het redelijk makkelijk af te kunnen. Ook bij lage toerentallen pakt hij keurig op wanneer je het gaspedaal intrapt. Schakelen gaat licht en trefzeker. Bij de afstemming van het onderstel (dat de i40 deelt met de Kia Optima, ze staan op hetzelfde platform) is Hyundai meer voor comfort dan voor pure dynamiek gegaan, keurig in balans met de aandrijflijn. De besturing is stabiel, wel licht maar zeker niet vaag. Het bochtgedrag is keurig voorspelbaar. Alles bij elkaar is het resultaat een auto waar je gemakkelijk lange afstanden mee moet kunnen rijden. Alle versies zijn standaard voorzien van cruisecontrol en airconditioning, en afhankelijk van de uitvoering wordt de i40 ook nog geleverd met zaken als een navigatiesysteem en een achteruitrijcamera. Daarnaast is er ook een panoramisch zonnedak te bestellen. Verder zijn alle gangbare veiligheidsvoorzieningen, zowel passief als actief, standaard. Geen Duits embleem Na de eerste kilometers kunnen we stellen dat Hyundai een auto heeft gebouwd die de verwachtingen in grote lijnen waar maakt. Misschien dat het zicht door de vrij kleine achterruit beter had gekund, en van de fancy displays tussen de verder prima af te lezen meters moet je houden. Maar al met al heeft Hyundai een competitieve auto neergezet, zeker met de te verwachten prijs in gedachte. Want hoewel de fabriek in Korea nog geen prijzen heeft afgegeven, denkt de Nederlandse importeur dat de instapprijs voor de stationwagon zo rond de 26.000 euro zal uitkomen. En dan ook nog eens twintig procent bijtelling maakt deze auto voor de zakelijke rijder erg interessant. Het voornaamste wat mensen nog zou kunnen weerhouden, is dat er een Hyundai-logo op de grille zit en niet een Duits embleem. Wie zich daar – onder meer met de wetenschap dat Hyundai vijf jaar uitgebreide garantie geeft – overheen durft te zetten, kan goed zaken doen met deze auto.

pagina 17

i40 Nu.nl - 23 mei 2011

Prijzen Hyundai i40 bekend AMSTERDAM - Hyundai waagt ’t vanaf komende zomer in het D-segment met de fonkelnieuwe i40. Eerst is het de beurt aan de Crosswagon, later komt de sedan. De prijzen van de stationwagen worden inmiddels vrijgegeven. © Autoweek De prijslijst van de Hyundai 140 Crosswagon begint met de 1,6-liter GDI met een vermogen van 135 pk. Die is te rijden met twintig procent bijtelling voor een bedrag vanaf 24.995 euro. Daarvoor wordt de Blue i-Drive geleverd. Daarna lopen de prijzen op naar 26.995 euro, 27.995 euro en 29.495 euro voor de Blue i-Motion, de Business Edition en de Blue i-Vision. I-Catcher De tweede benzinemotor die in de i40 te koop is, betreft de 2,0-liter GDI die meteen de sprong maakt naar 177 pk. Daarvan begint de prijs bij 29.495 euro voor de i-Motion uitvoering. Een versie met automaat begint bij 31.990 euro. De prijzen lopen op tot 36.995 euro (automaat 39.490 euro) voor de topper van de reeks die i-Catcher heet.

pagina 18

Dieselauto's Dan de dieselauto's: de zwakste variant is de 115 pk sterke 1,7-liter CRDi, die eveneens met twintig procent bijtelling te rijden is. Als i-Drive kost die 27.995 euro. Dan volgt voor 29.995 euro de i-Motion. De Business Edition is 30.995 eurro en de i-Vision is 32.495 euro. De tweede diesel is eveneens een 1,7-liter. Dit keer levert die een vermogen van 136 pk. Daarvoor geldt een vanafprijs van 31.495 euro; een automaat is minimaal 34.990 euro. Die prijzen lopen op tot 32.495 euro (automaat 35.990 euro) voor de Business Edition en de topper van de reeks is opnieuw de i-Catcher die 38.995 euro kost. De automaat is 42.490 euro. Zakelijke rijder De Business Edition is er speciaal voor de zakelijke rijder en is gebaseerd op het i-Motion-uitrustingsniveau. Als extra’s heeft de Business Edition een volwaardig reservewiel, een navigatiesysteem, een versterkt geluidssysteem, twee zij-airbags achterin, de smartkey met startknop, aluminium instaplijsten en een TFT kleurenscherm in het instrumentarium.

i40 AD.nl - 26 september 2011

Hyundai i40: overtuigd van eigen kwaliteit, vijf jaar garantie

Hyundai i40 Crosswagon 1.7 CRDI €27.995

[AD AUTOTEST] Hyundai was de afgelopen jaren afwezig in de middenklasse, waar de Volkswagen Passat de leiding heeft. Pogingen om met de Sonata voet aan de grond te krijgen, mislukten jaren geleden al jammerlijk. De laaggeprijsde i40 is vooral erg degelijk, met veel bagageruimte en dikke voldoendes op bijna alle fronten. De i40 staat symbool voor een nieuwe generatie Hyundai's. Er is goed naar de concurrentie gekeken en traditiegetrouw heeft de auto een lage instapprijs, vanaf 24.995 euro. Voor dat geld krijg je de Crosswagon met 1.6 GDI benzinemotor. De sedan komt later. Voor deze test viel de keuze op de Crosswagon met 1.7 CRDI dieselmotor (116 pk). Hij kost 27.995 euro en zakelijke rijders hoeven er slechts 20 procent fiscale bijtelling over te betalen. Bijna compleet De standaarduitrusting is bijna compleet. De i40 is sierlijk en origineel vormgegeven. Bovendien blijkt hij degelijk gebouwd. Alleen liet de besturing van de testauto bij parkeermanoeuvres soms een zoemend bijgeluid horen. De ruimte op de achterbank behoort tot de top in deze klasse. Ook de bagageruimte is groot, hoewel minder indrukwekkend dan de VW Passat. Bij het instappen en verlaten van de auto klinkt een melodietje. Heeft het startstopsysteem de motor uitgezet, dan geeft een metertje aan hoe lang dat al duurt. Minder handig is de automatische parkeerrem. Elke keer als je de auto verlaat,

moet hij opnieuw worden ingeschakeld. Vijf jaar garantie Verwacht geen innovaties in de i40. Waar andere fabrikanten flink investeren om als eerste met een hybride-aandrijving of een automatisch remsysteem op de markt te komen, neemt Hyundai liever een afwachtende houding aan. Maar, overtuigd van zijn eigen kwaliteit, vestigt Hyundai in deze klasse wél een record met vijf jaar garantie. De besturing is vooral bij lagere snelheden soms net iets te licht en daardoor ook wat vaag. De auto veert goed en ligt stevig op de weg. Hij blijkt ook mooi stil. De zesbak schakelt prettig en de dieselmotor kan de auto goed aan. Hij is er snel genoeg mee en het verbruik lag tijdens deze test rond de 1 op 16. EINDCIJFER 8 Hyundai pakt de zaken serieus aan met de nieuwe i40. Hij is degelijk gebouwd, ruim en hij rijdt goed. Plus Aantrekkelijke prijs. Ruim. Degelijk. Comfortabel. Vijf jaar garantie. Min Onhandige automatische parkeerrem.

pagina 19

i40 Autovisie 20 - 2011

pagina 20


pagina 21


pagina 22


pagina 23


pagina 24


pagina 25


pagina 26


pagina 27

i40 Zakenauto 2 - 2011

pagina 28

i40 Zakenauto 2 - 2011

pagina 29

i40 Autogetest.nl – 5 september 2011

Welkom in de groep

Hyundai doet het goed met compacte auto’s, maar de Sonata heeft in het Dsegment nooit kunnen scoren. Met de gloednieuwe i40 maakt Hyundai schoon schip en biedt ‘m als stationwagon aan. Zo zien wij dat graag, want met die carrosserievariant hebben de Europese automerken het D-segment in handen. De i40 is een gewenste nieuwkomer, met aantrekkelijke prijzen en zowel benzine- als dieselmotoren die in de 20% bijtellingscategorie vallen. Want hoe meer keus hoe beter, toch? Knappe auto Hyundai heeft een leuk trucje met de i40 uitgehaald. Als je recht voor de i40 gaat staan, zou je zomaar denken dat het een Veloster is. Dankzij de scherpe lijnen en de zeer schuine A-stijlen oogt de stationwagen erg laag. Zet er enkele concurrenten naast en dan blijkt de i40 ook daadwerkelijk de laagste van de groep te zijn. De lengte- en breedte zijn wel vergelijkbaar met de concurrentie, dus we hebben hier te maken met een forse auto. De i40 schreeuwt daarmee echt om grotere wielen dan deze 16 inch vijfspaaks wielen. Hier en daar oogt de middenklasser wat onrustig, maar in zijn geheel staat er een knappe auto. Spannender dan de Toyota Avensis, maar minder sportief dan de Mazda6. Als je kijkt wat Hyundai jaren geleden aanbood, dan is het indrukwekkend dat het Koreaanse merk met haar huidige designstijl exact raak schiet. Hyundai bewijst wederom dat het goed op weg is om Europa te veroveren. Zeer riant Er is van binnen geen half werk verricht om dat doel te bereiken, want het dashboard ziet er goed uit en weet meteen te overtuigen. Sommige knoppen zitten wat verspreid, maar dat is een kwestie van gewenning. Een zachte toplaag is aanwezig en de afwerking is prima. Het is nog niet zo goed als toonaangevende opponenten, maar Japanse concurrenten kan de Koreaan met

pagina 30

gemak aan. Net als die andere Aziaten heb je maar weinig opties om te kiezen en zal je favoriete i40 dan ook moeten worden afgestemd op de vijf mogelijke uitvoeringsniveaus. Enkel parkeersensoren, een panoramisch zonnedak en metallic lak behoren tot de optielijst. Als je instapt merk je direct hoe schuin de A-stijlen zijn, want deze helpen niet een ruimtelijk gevoel te creëren en belemmeren eveneens het zicht. De zitpositie is goed, hoewel voor mijn gevoel net te hoog en ietwat op de bok, maar het went snel. Hoe vaker je plaatsneemt, hoe minder merkbaar het wordt. Opvallend is dat de lage koets geen invloed heeft op de hoeveelheid hoofdruimte voor en achter, die is overal riant. De beenruimte achter is zelfs zeer fors en komt akelig dicht in de buurt van de Skoda Superb Combi. De i40 behoort zodoende tot de ruimste auto’s in zijn klasse. De kofferbak is mooi gelijkmatig van vorm en heeft bovendien een erg lage

i40 Autogetest.nl – 5 september 2011

tildrempel. Met 553 liter (1.719 met de banken plat) biedt de i40 flink veel ruimte, maar ook voorin zijn er genoeg opbergmogelijkheden. Achter de versnellingspook zit bijvoorbeeld een afsluitbaar opbergbak voor je portemonnee en daarin zit tevens een aansluiting voor je iPod of USB-stick. Uit de speakers komt vervolgens een mooi geluid. Comfortabel Een hoop autofabrikanten willen er middels een stugge vering of een zeer direct reagerende stuurinrichting een bepaalde sportieve inslag doordrukken. Prettig als je ervan houdt, maar feit is dat er genoeg mensen zijn die gewoon comfortabel vervoer willen. Dat is ook exact wat de i40 is: de vering is boterzacht, terwijl het onderstel stabiel en goed aanvoelt. De wegligging is tijdens het serieuze bochtenwerk voorspelbaar, maar het is vooral comfortabel cruisen met deze middenklasser. Door de comfortabele setting helt de Hyundai wel wat over, maar de hoeveelheid comfort telt zwaarder mee. De stilte aan boord doet zeker een duit in het zakje om een lange rit aangenamer te maken, enkel bandengeruis is hoorbaar. De Hankook-banden met lage rolweerstand voldoen, maar er zijn banden die minder geluid maken en bovendien beter aan het asfalt plakken. De i40 zou net wat prettiger kunnen zijn als er andere banden onder zouden zitten. Een ander puntje is dat Hyundai maar niet van de erg lichte besturing afstapt. Iets meer weerstand in het stuurwiel zou al helpen, maar sowieso is de stuurinrichting wat afstandelijk. Pas bij flink insturen voelt het vertrouwd aan.

euro en dat is toch al gauw duizend á drieduizend euro goedkoper dan een vergelijkbare concurrent. Het lijkt erop dat Hyundai meer zaken kan gaan doen in de leasemarkt, wat voor de toekomst uiterst belangrijk zal zijn. Voorspoedige toekomst Ik voorzie dan ook een voorspoedige toekomst voor deze middenklasser. De auto oogt goed, het interieur is helemaal van deze tijd en biedt tegelijkertijd veel ruimte. De comfortabele vering en de opvallende stilte aan boord zal menig persoon aanspreken, alleen is de besturing niet erg inspirerend. Buiten dat kent de i40 maar weinig minpunten en dat is knap voor een nieuwkomer als deze. Hyundai zorgt er niet alleen voor dat er meer keuze in het D-segment is, de i40 is tevens een uitstekende keuze als je in de markt bent voor een grote stationwagen.

De 1.370 kilogram wegende stationwagen wordt in beweging gezet door de 1.6 GDI-benzinemotor met 115 pk. Hiermee sprint de i40 in een keurige 11,6 seconden naar de 100 km/u en heeft een topsnelheid van 195 km/u. Het is geen turbomotor, waardoor je aardig moet poken om de snelheid erin te houden. Dat is overigens geen straf, want de zesbak schakelt soepel en makkelijk. Toch valt de hoeveelheid kracht niet tegen, je moet er alleen geen topprestaties van verwachten. De viercilinder hangt prettig aan het gas en werd naarmate de testperiode vorderde losser en soepeler - bij het ophalen had ‘ie net 1.000 kilometer op de teller staan. In het dagelijkse verkeer voldoet het blok en zorgt voor uitstekende verbruiksresultaten. Onder de noemer ‘Blue’ werkt onder andere het aanwezige start-/stopsysteem mee om het brandstofverbruik te reduceren. Leuk detail is dat de boordcomputer aangeeft hoe lang je al uitstootvrij voor een verkeerslicht staat te wachten. Met veel snelwegkilometers en wat afwisseling tussen binnen en buiten de bebouwde kom kwam het verbruik uit op 1 op 15, het gemiddelde testverbruik resulteerde in 1 op 13. Het verbruik schommelt voornamelijk tussen deze twee waarden in, onzuiniger wordt het bijna nooit. Nog iets waar de Koreanen trots op kunnen zijn en zodoende valt deze 1.6 - maar ook de 1.7 CRDi met 116 pk - in de 20 procent bijtellingscategorie. Deze complete i-Motion-uitvoering heb je vanaf 26.995

pagina 31

i40 AutoWeek 42 - 2011

pagina 32


pagina 33


pagina 34


pagina 35


pagina 36


pagina 37


pagina 38


pagina 39

i40 Brabants Dagblad - 4 oktober 2011

pagina 40

i40 Brabants Dagblad - 4 oktober 2011

pagina 41


pagina 42


pagina 43


pagina 44


pagina 45

ix35 AutoWeek 37 - 2011

pagina 46


pagina 47


pagina 48


pagina 49


pagina 50


pagina 51


pagina 52


pagina 53

Veloster Het Parool - 28 juli 2011

pagina 54

Veloster De Gelderlander - 29 juli 2011

/ De Telegraaf - 13 aug. 2011

pagina 55

Veloster AutoWeek 33 - 2011

pagina 56


pagina 57


pagina 58


pagina 59


pagina 60


pagina 61


pagina 62


pagina 63

Veloster TopGear 75 - 2011

pagina 64


pagina 65


pagina 66


pagina 67


pagina 68


pagina 69


pagina 70


pagina 71

Veloster Automobiel Management - 6 mei 2011

pagina 72

Veloster Autogetest.nl - 17 september 2011

Hyundai Veloster 1.6 GDI i-Catcher De coupé als één plus twee De coupé is een carrosserievariant die bij autoliefhebbers tot de verbeelding spreekt, maar de instap naar achteren blijft een heikel punt. Misschien is dat wel de reden achter de vierdeurs coupé. Hyundai’s Veloster houdt letterlijk het midden tussen de twee- en vierdeurs coupé. Met het 1+2 deurconcept is de Koreaan met slechts één lange deur aan de bestuurderszijde een coupé. Aan de passagiers- en trottoirzijde - waar achterpassagiers het veiligste instappen - telt de Veloster twee portieren. Een terugblik op een week vol verbaasde reacties met de auto die een nieuw soort coupé definieert. Bekijks Bekijks is met de Hyundai Veloster gegarandeerd en die derde zijdeur blijkt toch veel handiger dan zo’n tweedeurs coupé. En Hyundai heeft een coupétraditie, de auto kreeg zelfs de soortnaam als typenaam. Terwijl die uit het programma verdween, kwam begin dit jaar de duurdere Genesis Coupé. De Veloster valt in dezelfde prijscategorie als de oude Coupé, maar van een opvolger mogen en kunnen we niet spreken. Wel vult de Veloster mooi het gat op dat sinds de Genesis Coupé is ontstaan. Over het uiterlijk van de Veloster zijn de meningen verdeeld. Het front werd unaniem stoer en imponerend bevonden, terwijl de achterkant een wirwar van lijnen is en er geen zuivere coupélijn te vinden is. De dikke dubbele uitlaat in het midden doet denken aan die van de Bugatti Veyron SuperSport – potenter kan niet. Je valt nogal op met de Veloster en veel mensen weten niet direct in wat voor merk of model je nou eigenlijk rijdt. In een wereld waar symmetrie het schoonheidsideaal is, zorgde de derde deur voor nog meer ontsteltenis. Al zou je die bijna niet opmerken door de in de raamstijl verzonken handgreep. Dat Hyundai op de goede weg is, blijkt wel uit het wereldwijde verkoopsucces van de specifiek voor Europa ontwikkelde ‘i’-modellenlijn. De Veloster valt daar niet onder, het model was oorspronkelijk niet eens voor ons continent bedoeld. In de Verenigde Staten wordt ‘ie zelfs als ‘eco-coupé’ verkocht en gezien hij in Nederland de 20%-bijtellingstatus heeft, is die term niet eens zo gek. Dansende achterzijde De spaarzaamheid van Hyundai’s nieuwste direct ingespoten GDI-benzinemotor kan zich namelijk meten met het praktijkverbruik van Volkswagens bejubelde

TSI-motor. Zonder enige moeite rijd je met de Veloster 1 op 13, terwijl kalme rijders met evenveel gemak 1 op 15 halen. Als je bedenkt dat je toch met een lekkere 140 pk onderweg bent, dan is dat zeker een nette score. Wil je die pk’s voelen, dan zul je de strak schakelende zesbak wel vaak moeten beroeren. Pas hoog in de toeren voel je de power en trekt de GDI-motor lekker fel door. Onderin is de motor vooral soepel en aangenaam stil, maar niet zo krachtig als de eerder genoemde turbogeladen TSI. De rijbeleving van de Veloster is lang niet zo’n spektakel als het uiterlijk. Op de snelweg is het zelfs een soepel geveerde cruiser, waar je een stugge rijdynamiek zou verwachten. De Veloster is echter weinig sportief, de besturing geeft weinig gevoel en weerstand en de wegligging is niet uitgesproken strak. Zolang er geen oneffenheden in het wegdek zijn, reageert de Veloster vooral goedmoedig en door zijn brede banden redelijk direct. Komen die drempels of wegbeschadigingen wel op je pad, dan komt het grootste manco van de Veloster aan het licht: zijn starre achteras. Die voldoet wellicht prima voor Azië en de VS, maar in Europa verwachten we daar toch echt onafhankelijke wielophanging. Het gevolg is dat de achteras een vreemd veergedrag vertoont, die de prima afgestemde voortrein tekort doet. De achterkant deint zompig na en bij snel op elkaar volgende lastwisselingen ‘danst’ hij op alle vier de hoeken. Gevaarlijk wordt het nooit, mede door het standaard aanwezige ESP, maar het voelt niet erg vertrouwenwekkend aan. Duidelijk een punt van verbetering, het is te hopen dat de op handen zijnde turbogeblazen variant (met naar verluid meer dan 200 pk) een andere achterwielophanging krijgt. Targa-gevoel Zolang je rustig rijdt is er niets aan de hand en blijkt dat dit een auto is voor mensen die hun wilde haren zijn verloren en de (tweedeurs) coupé zijn ontgroeid. Gezinsuitbreiding is volgens Hyundai namelijk het sterkste aankoopargument om coupérijders in de Veloster te trekken. De montage van een kinderzitje of het laten instappen van passagiers gaat zoveel makkelijker via het achterportier. De twee achterste zitplaatsen bieden echter wel een beperkt ruimteaanbod. Met name de hoofdruimte schiet voor langere volwassenen tekort en ook de beenruimte is maar krap voldoende. Het panoramische schuifdak (al standaard vanaf het middelste i-Vision-uitrustingsniveau) slokt de laatste centimeters hoofdruimte op, waardoor je ook voorin soms iets schuiner moet gaan zitten.

pagina 73

Veloster Autogetest.nl - 17 september 2011

Natuurlijk is het uitzicht wel fantastisch en met geopend dak bekruipt je een soort targa-gevoel. Twee ronde kokers tonen het toerental en de snelheid, daartussenin bevinden zich de digitale displays van onder meer de boordcomputer. Je kunt duidelijk zien dat Hyundai werk heeft gemaakt van het dashboardontwerp, met een prominent in het midden geplaatste ronde startknop. De handgrepen in de deuren zijn leuk vormgegeven, maar de gelijkenis met die van de Volkswagen Scirocco kan bijna geen toeval zijn. Op het vlak van interieurafwerking en materiaalgebruik valt er weinig af te dingen op de Veloster. Het steekt allemaal prima in elkaar en op een aantal plekken is zacht kunststof toegepast, wat de kwaliteitsbeleving ten goede komt. Zaken als een doordrukstand op de ramen en driemaal knipperen zijn een vanzelfsprekendheid geworden voor de Koreanen, net als bekerhouders voor en achter. Daarnaast is het navigatiesysteem up-to-date, met scherp geprojecteerde kaarten en een prettige bediening via een aanraakscherm. Een achteruitrijdcamera is vanaf het middelste uitrustingsniveau standaard en dat is gezien het uitzicht naar achteren best prettig. De achterruit is nogal klein, net als de achterklep. Een bagageruimte met 320 liter inhoud is niet onaardig, maar de hoge tildrempel en de relatief kleine doorgang maken de Veloster toch wat minder praktisch. De geteste uitvoering is de meest complete i-Catcher, die voor net geen 30 mille op 18 inch lichtmetaal de showroom uit rolt. Dan krijg je het fijn ondersteunende, verwarmbare en elektrisch verstelbare zitmeubilair met leder bekleed en is het eerder genoemde navigatiesysteem standaard. De enige optie die later nog beschikbaar komt, is een automatische transmissie met dubbele koppeling. Toch is de basisversie – i-Motion - ook al zeer compleet en het is de vraag of je daarom meer moet uitgeven dan de vanafprijs van net geen 24 mille. Bijkomend voordeel is dat je dan niet vastzit aan het hoofdruimteverslindende panoramadak. Net even anders Hyundai laat met de Veloster een auto zien die net even anders is dan de rest. Het 1+2 deurconcept is uniek in zijn segment, terwijl het design van de auto veel originaliteit en durf uitstraalt. Op de starre achteras na heeft Hyundai zijn zaken ook op technisch vlak in orde. De aandrijflijn is modern en zuinig, wat met een lagere bijtelling fiscaal beloond wordt. Particuliere rijders zullen het alleszins redelijke praktijkverbruik waarderen, evenals de goedmoedige en comfortabele rijeigenschappen. Voor echte rijdynamiek moet je bij de Veloster niet aankloppen en hij maakt zijn sportieve uitstraling dan ook niet helemaal waar. Aan de andere kant: de achterpassagiers die nu eindelijk mee kunnen zouden het ook niet op prijs stellen om met een overijverige coureur achter het stuur door de auto geslingerd te worden. Die kan beter elders een werkelijk sportieve coupé kopen en alleen op pad gaan. Wil je als jonge ouder origineel voor de dag komen, dan is de Veloster een leuke brug tussen je huidige coupé en de nog even uitgestelde gezinsauto.

pagina 74

Veloster Carros.nl - 9 augustus 2011

Hyundai Veloster: tijd voor turbo Hyundai is zomaar begonnen met het maken van leuke auto’s. De recent geïntroduceerde i40 was al een forse stap in de goede richting en de sportief getinte Veloster is zelfs de leukste Hyundai tot nu toe. Het is nog wel even wachten op een passende motorisering. Koreaanse automerken bouwden de afgelopen drie decennia de reputatie op vooral goedkoop te zijn, maar de producten hadden vaak kraak noch smaak. Sinds de opkomst van de SUV is daar geleidelijk verandering in gekomen, niet zozoeer in de prijsstelling, maar wel in de smaak. Nog altijd wordt het segment van de middenklasse SUV’s voornamelijk op de been gehouden door Kia en Hyundai met hun scherpe prijzen en – toegegeven – inmiddels bepaald niet onaardige kwaliteiten. Maar ook buiten de SUV-klasse doen de Koreaanse merken flink hun best, met als beste voorbeeld de alleraardigste nieuwkomer van Hyundai, de Veloster. Beetje vreemde naam misschien, zeker als je bedenkt dat Hyundai net alle modellen aan het omnoemen is naar i-met-een-nummer-erachter (i10, i20, enz). Maar de Veloster is dan wel een buitenbeentje in het gamma. Eén deur links, twee rechts Dat is de auto om te beginnen al vanwege de vormgeving, die doodgewoon erg goed gelukt is en alom waardering oogst. Maar loop een keer om de auto heen en je ziet iets zeer merkwaardigs, want de Veloster heeft aan de rechterzijde twee portieren (voor en achter) en links slechts één. Het werd gedaan om enerzijds een echte coupévorm te kunnen verwezenlijken terwijl de auto toch praktisch in gebruik wil zijn met een makkelijke instap achterin en ruimte voor vier personen. De waarheid ligt zoals gebruikelijk een beetje in het midden: een echte coupé is de Veloster niet en een praktische gezinsauto voor vier mensen is ook wat optimistisch. Volwassenen hebben het achterin niet heel royaal, maar voor niet te lange ritten is het wel te doen. Het gemak van de extra deur aan de rechterkant – met verborgen portiergreep die hier nu eens wel op z’n plaats is, omdat hij de belijning niet stoort – wordt wel een beetje beperkt door de sterk dalende daklijn van het koetswerk. Goed gelukt design Niettemin is het een geslaagd ontwerp met bovendien een bruikbare bagageruimte van 320 liter, die via de neerklapbare achterbank tot 1.015 liter kan groeien. Da’s dan wel weer praktisch, maar de Veloster wil toch vooral indruk maken met z’n design en dat heeft Hyundai doodgewoon goed voor elkaar. De auto staat gevoelsmatig dicht bij het wegdek, de wielkasten zijn mooi uitgeklopt en worden goed gevuld door 17 inch wielen, zowel de neus als de achterkant zijn lekker vormgegeven en ook het interieurdesign heeft het Koreaanse merk goed voor elkaar. Jammer genoeg zit er wel een heel dikke ‘maar’ aan te komen. Want voorlopig is de Veloster alleen leverbaar als 1.6 GDI, die beschikt over een direct ingespoten benzinemotor. Op papier komt er 140 pk uit en 167 Nm aan koppel, maar gevoelsmatig is het niet echt een sprinter. De krachtbron voelt een beetje taai aan, zoals direct ingespoten benzinemotoren zonder turbo of met weinig inhoud eigenlijk vrijwel altijd hebben.

Prettig sturen Het gevolg is vaak dat je dan meer prestaties van de motor probeert te vragen en dus verder verwijderd raakt van de mooie verbruikscijfers die de Veloster 1.6 GDI

belooft. Je zou er bijna 18 kilometer op een liter mee moeten kunnen afleggen en dus maar 137 gram koolzuurgas per kilometer in de lucht moeten blazen, wat dan weer goed is voor ‘slechts’ 20 procent fiscale bijtelling en energielabel A. We vrezen echter dat het een stuk meer zal zijn, mede omdat de Veloster gewoon zo prettig stuurt dat je vaak een wat fellere rijstijl zult bezigen. De auto ligt lekker op de weg, heeft een plezierig sportieve – niet onnodig plankharde – vering en gaat mooi neutraal door bochten. Alleen dat uitaccelereren van die bochten mag van ons een stuk vlotter. Wachten op de turbo Gelukkig heeft Hyundai wel een fellere motor in het vooruitzicht gesteld. Begin 2012 komt er een veel sterkere turboversie op de markt met 200 pk. Nog voor het zover is brengt Hyundai voor de Veloster ook een zesversnellingsbak met dubbele koppeling uit, die een vlottere acceleratie belooft en de auto zuiniger maakt. Vooral de combinatie van dit twee lijkt ons interessant en daar zouden wij op wachten. Wie dat niet wil kan vanaf 23.995 euro bij de Hyundai-dealer de showroom uitrijden met de Veloster. Tekst: Mario Vos

pagina 75

Veloster Autozine.nl - 27 juli 2011

Hyundai Veloster Vlieg er eens uit Veel mensen willen een coupé. Slechts weinigen kopen daadwerkelijk een coupé. Dat komt omdat zo'n bijzondere auto duur is en weinig ruimte biedt voor het gezin. Maar nu introduceert Hyundai de Veloster. Ondanks een spannend lijnenspel zou deze coupé praktisch en betaalbaar zijn. Autozine vloog er op af en stapte als eerste in deze frisse nieuwkomer. Een coupé heeft nog een nadeel: als de auto er te gespierd of te agressief uitziet, roept het negatieve reacties op bij buitenstaanders. Alhoewel de Veloster ronduit opvallend is en bij bijna iedere (foto)stop wel aandacht trok, was dat steeds positief. Men is nieuwsgierig wat voor auto dit is en is verrast als blijkt dat dit geen exoot, maar een uiterst betaalbare Hyundai is. Alhoewel de concurrentie al bepaald niet saai is te noemen, is deze in Europa ontworpen en in Korea gebouwde Hyundai Veloster nog gewaagder. De auto is leverbaar in felle kleuren, waardoor het extravagante lijnenspel optimaal tot zijn recht komt. Zelfs in de velgen komt de kleur van de auto terug. Het front is scherp en gestroomlijnd, terwijl de achterzijde juist gedrongen en gespierd oogt. De achterruit bestaat uit een klein staand ruitje en een groter liggend glas. Beide delen worden gescheiden door een metalen balk. Die balk blokkeert een belangrijk deel van het zicht in de binnenspiegel, terwijl het onderste ruitje alles vertekent. Dit is overigens geen uniek probleem van de Veloster, maar wel iets om rekening mee te houden. Ruimte Het meest bijzondere element van de Veloster is de derde deur. Van de linker kant gezien, is de Veloster een pure coupé met één grote zijdeur. Aan de rechter kant (de straatkant!) heeft de Veloster twee portieren, zodat achterpassagiers niet hoeven te klimmen of te klauteren zoals in de meeste andere coupés. Ondanks de buitengewoon gemakkelijke toegang, is de ruimte achterin de Veloster niet beter dan in de gemiddelde coupé. De hoofdruimte is slecht, de beenruimte matig. Volwassenen kunnen het hier alleen voor korte ritten volhouden, kinderen tot ongeveer 1 meter 50 zitten wel goed achterin. De ruimte voorin is redelijk tot goed, maar lange bestuurders ondervinden hinder van het zonnedak (de rand raakt de zijkant van het hoofd). Alhoewel het zonnedak ontegenzeglijk veel licht doorlaat, doet dat wel afbreuk aan het geborgen gevoel dat een coupé voor velen zo aantrekkelijk maakt Uitrusting De vormgeving van het dashboard komt in grote lijnen overeen met dat van de recent geïntroduceerde Hyundai i40. De lijnen zijn echter iets speelser en de hele opzet is zo gekozen, dat de bestuurder en bijrijder bijna worden omarmd

pagina 76

door het interieur. De uitrusting van het hier gereden topmodel ("iCatcher") is uitstekend. De 18 inch velgen en al het uiterlijk vertoon op de foto's is standaard op deze uitvoering. De uitrusting laat weinig te wensen over dankzij elektrisch verstelbare en verwarmbare, met leder beklede stoelen, een navigatiesysteem, een klimaatcontrolesysteem, een achteruitrijcamera, sleutelvrije toegang en een "high end"

Veloster Autozine.nl - 27 juli 2011

audiosysteem met USB-aansluiting. Deze laatste dankt het prima geluid vooral aan de gunstige plaatsing van de luidsprekers, en minder aan de kwaliteit ervan. Het centraal geplaatste kleurenscherm kan met een druk op de knop worden uitgeschakeld. Dan werken de radio en het navigatiesysteem nog wel, maar wordt de bestuurder niet verblind tijdens het rijden bij donker. Prestaties Het is vooral deze complete uitrusting waarmee de Hyundai Veloster de concurrentie verslaat. Coupés van andere merken hebben een relatief karige uitrusting en alleen door vele opties bij te bestellen krijgt zo'n auto een spannend uiterlijk of een luxueuze uitrusting. Bij de tegenstrevers gaat het geld voornamelijk naar de motor. Zo is een turbomotor met een vermogen van rond de 200 pk niet ongebruikelijk. Onder de motorkap van de Veloster ligt een uiterst bescheiden 1.6 liter 140 pk / 167 Nm sterke viercilinder benzinemotor die de voorwielen aandrijft. Het maximale vermogen is alleen beschikbaar bij een hoog toerental. Wanneer gewoon wordt gereden, is de Veloster zelfs als "onwillig" te betitelen. Dit is absoluut geen opdringerige of agressieve sportcoupé, maar juist een auto die nadrukkelijk moet worden aangespoord tot presteren. Pas bij 4.000 toeren per minuut begint de "1.6 GDI" gretig te worden. Bij 6.300 tpm, vlak bij het rode gebied op de toerenteller, wordt het volledige vermogen afgegeven. Alhoewel de naam "Veloster" een verbastering is van het Engelse woord "velocity", blijft de sensatie uit. De Veloster is vlot genoeg, maar zeker niet snel. Om het in getallen uit te drukken: de sprint van 0 naar 100 km/u kost 9,8 seconden, de topsnelheid bedraagt 201 km/u. Verbruik Juist omdat de Veloster niet is bedoeld als sportwagen, maar als alledaagse auto, ging veel aandacht uit naar het verlagen van het verbruik. Een schakelindicator en een stop/start-systeem zijn standaard. Deze laatste is voorzien van een timer, die aangeeft hoe lang de motor is uitgeschakeld. Op die manier krijgt de bestuurder een idee hoe groot de bijdrage van het systeem is. Tegenover de matige prestaties staat gelukkig ook een matig verbruik. Omdat een opvallende auto als de Veloster het aan zijn stand verplicht is, is tijdens de proefrit iets harder gereden dan gebruikelijk. Desondanks kwam het gemiddelde testverbruik uit op een beschaafde 1 op 15,8 (fabrieksopgave: 1 op 17,9).

Weggedrag Ook op het gebied van weggedrag is de Veloster niet zo spannend om te rijden als het uiterlijk doet vermoeden. De auto staat niet op een sportonderstel, maar is gebaseerd op de nog in ontwikkeling zijnde nieuwe generatie van de Hyundai i30. Dankzij de grote velgen en banden met lage wangen, is de Veloster echter wel stug geveerd en heeft de bestuurder aanvankelijk het idee met een echte sportwagen op stap te zijn. Dit resulteert in gemengde signalen naar de bestuurder: de Veloster lijkt scherp te sturen, maar als het er op aankomt is de wegligging niet beter dan van een gewone gezinsauto. Gelukkig is een elektronisch stabiliteitssysteem ("ESP") standaard, want door de hooggespannen verwachtingen die het exterieur oproept werd de eerste bocht zo enthousiast ingezet dat dit systeem meteen zijn nut kon bewijzen. Het tweeslachtige karakter is voor de ene bestuurder een nadeel, maar voor de andere juist een voordeel. De filosofie achter de Veloster is om de bruikbaarheid van een doorsnee personenauto te combineren met het aantrekkelijke uiterlijk van een coupé. Volgens Hyundai is een pure sportwagen te veeleisend en te inspannend voor dagelijks gebruik. Daarom heeft men er bewust voor gekozen om de Veloster even ontspannen te laten rijden als een gewone gezinsauto. Conclusie Hyundai hanteert sinds enige tijd de slogan "New thinking, new possibilities" en de Veloster is de meest aansprekende invulling daarvan. De Hyundai Veloster is een ronduit gedurfd vormgegeven coupé met een al even gedurfd karakter. Het doel was namelijk niet om de meest sportieve coupé aan te bieden, daarvoor heeft het merk de "Genesis" al in het programma. In plaats daarvan was het doel om een spannend uiterlijk te koppelen aan de lage prijs en de praktische mogelijkheden van de gewone gezinsauto's van Hyundai. In die opzet is het merk grotendeels geslaagd. Een aantal nadelen van de coupé zijn echter onmogelijk op te lossen. Ook de Veloster is onoverzichtelijk en de ruimte achterin is matig. Dankzij de originele, extra zijdeur is de toegankelijkheid wel beter dan bij andere coupés. Gezien de prijs is de uitrusting prima verzorgd. Ondanks het veelbelovende uiterlijk, rijdt de Veloster als een gewone, vertrouwde gezinsauto.

pagina 77

Veloster Autowereld.com - 26 juli 2011

Hyundai Veloster: omdat er al genoeg duffe hatchbacks zijn Met de Genesis Coupé heeft Hyundai bewezen uit onverwachte hoek te kunnen komen. De achterwielaangedreven tweedeurs bleek slechts een eerste kennismaking met Hyundai’s sportieve aspiraties. Dit is de nieuwe Hyundai Veloster: ‘Omdat er duffe hatchbacks genoeg zijn en praktische coupes een unicum.’

Plus- en minpunten + Spraakmakend uiterlijk + Uniek bouwconcept + Praktisch ingesteld - Karige hoofdruimte achterin - Middelmatige motor voor een coupé

Was het exterieurdesign van de Genesis Coupé van het soort ‘beter goed gejat dan slecht bedacht’, dat van de Veloster is 100% uit eigen koker en zowel uniek als opvallend tegelijk. Hyundai’s nieuweling houdt namelijk het midden tussen een coupé en een conventionele hatchback, maar is geen gedrongen vierdeurscoupé zoals je vervolgens wellicht zou verwachten. Nee, Hyundai wilde de spannende, lage bouw van een coupé combineren met het gebruiksgemak van een i30. Een auto die het hart beroert, maar het verstand – de praktijk van het hebben van een gezin – niet zomaar durft uit te schakelen. Dit komt tot uiting in een asymmetrisch koetswerk waarbij de bestuurderskant slechts één portier kent en de andere kant twee. Een unicum onder coupés.

pagina 78

Schildpad Dat de rechterzijde voor de dubbele deuren is gekozen is uiteraard niet zonder reden en wel omdat het trottoir zich in de regel aan deze kant bevindt en een (veiligere) entree vormt voor het in en uitstappen van passagiers en het in- en uitpakken van spullen vanaf de achterbank. Voor een coupé van 4,22 meter is de beenruimte in de Veloster zelfs opvallend riant, maar het lage dak zorgt ervoor dat personen langer dan 1,75 meter de gehele rit naar hun tenen moeten kijken. Bij het instappen dient er al behoorlijk gebukt te worden. Kinderen zitten echter als gegoten, ook omdat de lengte van de


de zittingen en de hoek van de rugleuning uitstekende ondersteuning biedt. De ver naar boven scharnierende achterklep biedt een prettige toegang tot het bagageruim. Normaliter is die een praktische 320 liter groot; deugdelijk voor de wekelijkse boodschappen, maar ook voor een weekend buiten de deur. Zonder de kids op pad? Dan is door de rugleuningen plat neer te leggen eventueel 1.015 liter voorhanden. 95% coupé De Hyundai Veloster mag dan best praktisch ingesteld zijn, in essentie is de auto bedoeld als zintuigenprikkelende coupé. Het tweede portier aan de straatkant is daarom zoveel mogelijk uit het zicht gehouden door de deurgreep ervan weg te werken in lijn met de C-stijl. Een designtruc bekend van Walter de’ Silva. Eenmaal dit hatchbackkenmerk gecamoufleerd te hebben konden Hyundai’s ontwerpers zich naar hartenlust uitleven op het markante, gespierde design van de Veloster. De carrosserie zit vol met saillante details, allereerst natuurlijk de kromming van het dak met daarin optioneel een pa-

noramisch donkergetint glazen paneel dat doorloopt in de kleine achteruit en de Veloster nog meer uitstraling geeft. Ook de sleuven die onderdeel lijken uit te maken van zowel de wervelende koplampen als de gehele voorbumper trekken de aandacht, net als de subtiele vouw in de motorkap, het vleugelmotief in de flanken, de ‘happen’ uit de billen en het centraal geplaatste sierstuk van de uitlaat. Het oog staat nooit stil bij het aanschouwen van de Hyundai Veloster, dat is zeker! Gepaste trots Ondanks dat de Veloster ver verwijderd is van wat de momenteel op drie na grootste autobouwer ter wereld ooit heeft voorgebracht is de 2+1 coupé onmiskenbaar een Hyundai. Een vereiste volgens de fabrikant omdat de trots vanwege de uitstekende resultaten over de laatste jaren best prominent naar buiten toe gedragen mag worden. In de Veloster is de herkenbaarheid tevens groot, maar toch ook net even anders als in een ix35 of i40. De ‘zwevende’ deurhendels doen denken aan die van de Volkswagen Scirocco, en de trape-

pagina 79


ziumvormige beugels in de middentunnel zagen we ooit eens in de Audi TT. Beiden zijn potentiële concurrenten van de Veloster dus geheel toevallig zal het niet zijn. Het interieur zelf is opgetrokken uit materiaal dat er prima uitziet maar keihard aanvoelt. De meest in het zicht liggende panelen hadden we graag uit zachter kunststof gezien, juist omdat we weten dat Hyundai beter kan zonder de vraagprijzen daarvoor hoger te laten uitvallen. Uitrusting De Veloster is er vanaf € 23.995,- en met deze i-Motion is het zeker niet karig rondrijden. Anno 2011 kun je echt geen meerprijs meer vragen voor airco, vindt Hyundai, en ook cruise control, elektrische bediening voor ramen en spiegels plus een fatsoenlijk klinkend audiosysteem dienen gewoonweg standaard te zijn. Het 7 inch grote beeldscherm is eveneens altijd aanwezig. Naar gelang de gekozen uitvoering wordt de techniek erachter uitgebreid met navigatie en een achteruitrijcamera. De duurste Veloster heeft een vanafprijs van net geen dertig mille. Met deze i-Catcher ben je als koper dan ook meteen klaar, opties zijn er vervolgens nauwelijks. Bovendien worden de 17 inch velgen dan verruild voor 18 inch exemplaren en de halflederen bekleding wordt volleder. Schakelfeest Een interessante accessoire die er vanaf november bijkomt is een zestraps DCTtransmissie met dubbele koppeling; Hyundai’s eerste. Vooralsnog is de Veloster enkel leverbaar met handgeschakelde 6-bak met voorin een direct ingespoten 1.6 liter krachtbron. Deze viercilinder benzinemotor genereert 140 pk vermogen en 167 Nm aan trekkracht. Zowel op papier als in de praktijk een bescheiden blok voor serieuze prestaties en de claim sportcoupé, maar het is ook weer niet zo dat de Veloster met deze motor underpowered is. Houd hem boven de 4.000 tpm en hij is best moedwillig. Daaronder is het wat doods en mist de motor gewoon trekkracht. De wetenschap dat er op de agenda van 2012 een turbomotor voor de Veloster staat met naar verluidt zo’n 210 pk biedt een prettig uitzicht. Het onderstel kan een krachtig blok ook makkelijk aan. De strakke afstelling maakt het snel nemen van bochten bovendien tot een vermakelijke bezigheid en ook het flitsende schakelgedrag van de handbak draagt alsnog bij aan een sportieve beleving. Alleen jammer dat de lange overbrengingsverhoudingen dan weer de vaart uit de Veloster halen. Het is Hyundai’s Blue Drive dat hier roet in het eten gooit. Daar krijg je dan wel een keurig praktijkverbruik van 6,3 l/100 km voor terug. Resumé De Genesis Coupé is een leuke smaakmaker, maar het is pas met de Veloster waarmee Hyundai doordrukt in de perceptie dat de Koreanen niet enkel het verstand maar ook het hart van de automobilist weten te raken. De Veloster bereikt dit met zijn flitsende, stoere uitstraling die bovendien niet meteen expliciet het mannelijke of vrouwelijke geslacht verleidt. Het rijgedrag trekt eveneens een breed publiek aan; noemenswaardig snel is de Veloster niet, maar vermakelijk is hij wel. En dan is er nog die praktische kant van het derde portier. Die biedt zeker een gebruiksvriendelijke meerwaarde, maar de Hyundai Veloster is en blijft meer een coupé dan een hatchback. Precies zoals hij is bedoeld.

pagina 80

Veloster Autogids – 29 augustus 2011

gereDen

Hyundai Veloster

Hyundai barst van het zelfvertrouwen. De fabrikant is in een opvallend korte tijd opgeklommen tot de vijfde autofabrikant ter wereld en ziet kansen om lekker eigenzinnig en onverwacht uit de hoek te komen. De nieuwe Veloster is Hyundai’s nieuwste telg en ook deze laat zich met niets vergelijken.

Lekker eigenzinnig H

yundai maakt ongekend grote stappen en in tegenstelling tot een aantal jaar geleden, kun je bij dit merk nu ook terecht voor sportieve en opvallende modellen. Na de bloedsnelle Genesis Coupé kwam Hyundai begin dit jaar namelijk met de Veloster op de proppen; een coupéachtig model dat een zeer aansprekend uiterlijk combineert met betaalbaarheid en praktische mogelijkheden. En mocht hij niet opvallend genoeg zijn, dan is er nog de mogelijkheid om te kiezen voor een felle lakkleur en fraaie 18-inch velgen waarin zelfs de kleur van de auto terugkomt.

Zitruimte Het meest opvallende aan de Veloster is het aantal portieren. Hij heeft één lange aan de bestuurderszijde en dus oogt hij vanaf die zijde als een traditionele coupé. Gaan we naar de rechterzijde, dan zien we twee

deuren. En vanuit deze hoek neigt de Veloster dus meer naar een vijfdeurs hatchback. De makers benadrukken dat het hier toch echt om een coupé gaat, maar net even wat praktischer. Achterpassagiers hoeven bij het instappen namelijk niet moeilijk te doen, zoals bij een driedeurs coupé doorgaans wel het geval is. Maar daarmee zijn een aantal andere nadelige kenmerken van een coupé niet opgelost. Zo is de hoofdruimte achterin aan de magere kant, waardoor mensen boven de 1.70 meter niet fatsoenlijk kunnen zitten. Voor kinderen voldoet de achterbank uitstekend en de Veloster biedt tevens een riante bagageruimte van 320 liter. Jonge gezinnen die niet in een conventionele hatchback gezien willen worden, kunnen met de Veloster dus prima

uit de voeten. Daarnaast is het interieur van een niveau dat wij nooit eerder van Hyundai hebben gezien. De afwerking, de kwaliteit, de gebruikte materialen; het ziet er werkelijk top uit. En bevind je je in een i-Catcher-uitvoering, dan kun je nauwelijks iets verzinnen om aan het uitrustingsniveau toe te voegen.

Ingetogen De Veloster is vooralsnog enkel te verkrijgen met een 1,6-liter GDI benzinemotor die 140 pk op de voorwielen overbrengt. Binnen tien seconden sprint hij van 0-100 km/h en hij schopt het tot een top van 201 km/h. Maar een scheurijzer is de Veloster niet. Zowel het vermogen als het koppel bereiken hun maximum dicht tegen het rode toerengebied. Onderin ontbreekt het dus aan trekkracht en moet je de direct ingespoten viercilinder flink in de toeren jagen om de vaart erin te

houden. Ook het onderstel verraadt dat een superstrakke, sportieve wegligging niet de hoogste prioriteit kreeg. Dat de Veloster er sportiever uitziet dan hij in werkelijkheid is, betekent echter niet dat hij geen rijplezier met zich meebrengt. De gehele combinatie van design, interieur en rijeigenschappen zorgt voor veel enthousiasme en dat is uiteindelijk het belangrijkste. Bovendien heeft de Veloster een opvallend zuinig karakter (A-label, 20% bijtelling), waarmee het model zich wederom positief onderscheidt. Na een aantal uur sturen is het nog altijd lastig om de Veloster in een hokje te plaatsen. Vanwege diverse hatchback-kenmerken is hij immers geen volbloed coupé. Er zijn in ieder geval twee dingen waar we het unaniem over eens zijn: hij ziet er fantastisch uit en voor een prijs vanaf 23.995 euro biedt hij bijzonder veel waar voor zijn geld. u

pagina 81

Veloster Autokompas - week 41, 2011

pagina 82

erorsa stoot e vierntegen ot niet m-vrij. ze van e Aveo itstoot everd, ngend landse gramn. Om n 95 g/ wel de worden

ie een ank (40 et gunaangevan de k, een e (1 cm minder start/ oknop. en de iet ten gaan. d geen

Aveo ook ze226 kiis in n naar m/u te de mo0 Nm) ren tijmaar elheid accepvan 100 r in de kleine km/u wentee trektevens tegen, r daarns een rse geen gen daar moeite et zelf n verar dan

• De 95 pk/190 Nm dieselmotor wordt ook al gebruikt in de Opel Corsa.

Kijken we nog even naar zijn directe en eveneens belastingvrije dieselconcurrenten, dan komen onder meer de Fiat Punto MyLife (85 pk), de Kia Rio (75 pk), de Skoda Fabia Greenline (75 pk) en de Volkswagen Polo BlueMotion (75 pk) naar voren. De Chevrolet Aveo 1.3 Eco-diesel is er alleen in uitrustingsniveau LT. Deze versie heeft onder meer elektrisch bedienbare ramen vóór, in hoogte en diepte verstelbaar stuurwiel, cruisecontrol, elektronische stabiliteitscontrole, zes airbags, hellingstarthulp, in twee delen neerklapbare achterbankleuning en radio/cd-speler met mp3-functie.

De Telegraaf - 8 oktober 2011

hebben we (zoals hier al vaker aangegeven) met een steeds onrealistischer wordende NEDC-meting (New European Driving Cycle) te maken. Op de vlakke wegen in ons land zal het ongetwijfeld allemaal nog wat zuiniger kunnen. Opmerkelijk is het gemis van een schakelindicator. De topsnelheid van de in Korea gebouwde, 4,04 meter lange en 1,52 meter hoge hatchback ligt op 174 km/u.

4008/C4 Aircross feitelijk de werkwijze die met de grotere 4007 en de CCrosser werd gevolgd. Ook dat zijn modellen die samen met de Japanse partner Mitsubishi zijn ontwikkeld, in beide gevallen op basis van de grote Outlander. Laatstgenoemde SUV wordt zelfs hier in Europa geproduceerd, bij NedCar in het Zuid-Limburgse Born. Ook voor de Franse afgeleide modellen stond dat in eerste instantie gepland, maar dat is uitendelijk niet doorgegaan..

KOREAANSE OPMARS

Met de i40 sedan kon nog niet worden gereden, maar Hyundai belooft iets betere prestaties, voornamelijk door het iets lagere gewicht van de sedan t.o.v. de stationwagon. Dat betekent in ongeveer 11,5 seconden naar 100 km/u in de minst krachtige benzineversie, terwijl de zwakste diesel daar net iets bij achterblijft. De sedan is verder met 4,74 meter een drietal centimeters korter dan de combi. De bagageruimte kan met zijn inhoud van 505 liter nog altijd ’fors’ worden genoemd, hoewel de i40 in dat opzicht in de Mondeo

HYUNDAI I40 SEDAN EN VELOSTER MET DCT-TRANSMISSIE sedan (550 liter) zijn meerdere moet erkennen. De vierdeurs i40 is er vanaf € 23.995. De Veloster is in de Hyundai-showroom een nogal opmerkelijke verschijning, maar de Nederlandse importeur meldt dat er voor de auto toch behoorlijk wat belangstelling

• De Peugeot 4008 zal niet in Nederland worden verkocht.

FOTO: PEUGEOT

De karakteristiek gestileerde Citroën C4 Aircross heeft een goed ogende voorkant met ledverlichting, terwijl de ach-

• De sportief ogende Veloster wordt nu ook met dubbelekoppelingsbak geleverd.

door JEROEN JONGENEEL

SASSENHEIM – De Koreaanse opmars is niet te stuiten! Zowel Hyundai als zustermerk Kia timmert steeds nadrukkelijker aan de weg met modern gestileerde modellen en up-to-date techniek. En niet alleen met ’kleintjes’, ook in de grotere middenklasse zijn inmiddels al bijna 300 exemplaren van de i40-combi (Crosswagon) van de hand gegaan. Over een maandje komt van die Mondeo-concurrent ook de sedanversie beschikbaar. En bovendien wordt de sportief getinte Veloster voortaan geleverd met ’double clutch transmission’.

• Net als Aircross bishi AS

FOTO’S: HYUNDAI

terkant concep lichtme de clig spiegel wagen op de m pk (1.8 met be De ben met vó den gec zwakst voor- o wielaan uitgeru versie v louter a Peug geen br gend ja van Ge troduce de twe jaar we markt. de mee leen m en de tw leveren slechts voerd.

• De Hyundai i40 sedan is een rechtstreekse concurrent voor de Ford Mondeo.

bestaat. Vanaf juli wordt het model (uitgerust met één portier aan bestuurderskant en twéé deuren aan de trottoirkant) uitgeleverd en inmiddels staan er al een dikke honderd stuks in de registraties. Waaronder een aantal ’dealerauto’s’, maar desondanks is men dik tevreden over de klantresponse. De Veloster wordt momenteel alleen geleverd met 1.6 GDI-motor (140 pk/167 Nm), maar volgend jaar komt er ook nog een 208 pk turboversie. De nu gebrachte DCT-transmissie is eveneens een welkome uitbreiding. Het is een bak met dubbele koppeling, die zowel

volautomatisch of handmatig (met flippers aan het stuur of met de pook) kan worden bediend. De bak schakelt mooi zacht, zonder vervelende schokken en zorgt voor een bijna traploos aanvoelende versnelling. Nul tot honderd duurt 10,3 seconden, een halve tel minder snel dan met zestraps handbak. Het verbruik is echter flink hóger, want er wordt voor de auto gemiddeld 1 op 15,6 opgegeven, terwijl dat voor de Veloster met handbak 1 op 17,9 is. Daardoor is de CO2uitstoot ook gestegen van 132 gram naar 145 g/km, waardoor deze uitvoering niet meer in het 20% bijtellingstarief kan vallen. De meerprijs van de double clutch transmission is bovendien bijna 2000 euro, wat de basisprijs op € 25.990 brengt.

pagina 83

tw

Ø4

€

Genesis Coupé Auto Review 4 - 2011

pagina 84


pagina 85


pagina 86


pagina 87


pagina 88

Genesis Coupé Tyrezone 17 - 2011

pagina 89

Genesis Coupé Autovisie 16 - 2011

pagina 90


pagina 91


pagina 92


pagina 93


pagina 94


pagina 95


pagina 96


pagina 97


pagina 98


pagina 99

Santa Fe AutoWeek 38 - 2011

pagina 100


pagina 101


pagina 102

Mt.nl - 19 september 2011

Waarom Zuid-Koreanen onverslaanbaar zijn Meer waard dan Pepsi Telefoons, tv’s, zo kunnen we nog wel doorgaan... Loop uw lokale filiaal van de MediaMarkt of BCC maar eens binnen. U struikelt bijna over de producten van Samsung en LG, die domineren in a llerlei segmenten. Overigens niet alleen in hightech. Samsung is bijvoorbeeld ook een wereldspeler op het gebied van de bouw, scheepsbouw, consultancy en horeca (zie kader). Het merk Samsung is inmiddels meer waard dan Nike en Pepsi. Advertorial Besparen op reiskosten, het kan! Uw personeel slimmer laten reizen en werken? Vraag een mobiliteitsvoucher aan en zie wat het u oplevert! Aanvragen kan nog tot 1 december 2011.

Terwijl Europese multinationals met zwaar weer kampen, groeien Zuid-Koreaanse firma’s als Samsung, LG en Hyundai tegen de klippen op. Hoe komen zij zo onverslaanbaar? En waar houdt het op?

http://www.agentschapnl.nl/mobiliteitsvouchers » Zuid-Korea heeft nog meer wonderbedrijven. Denk aan autoproducent Hyundai, al jaren bezig met een schijnbaar onstuitbare opmars. Op de mondiale automarkt, waar Amerikaanse mastodonten als GM en Ford moeilijke tijden beleven, is de Hyundai Motor Group (de moedermaatschappij van de merken Hyundai en Kia) inmiddels opgerukt naar plek vier.

In mei dit jaar vond een historische wisseling van de wacht plaats. Nokia, ooit het waardevolste bedrijf ter wereld en wereldmarktleider in gsmtelefonie sinds de start ervan in de jaren ’90, verloor op de Europese markt zijn nummer-1-positie. De nieuwe koploper komt uit Zuid-Korea en luistert naar de naam Samsung Electronics.

Zuid-Korea lijkt met andere woorden de wereldeconomie naar zich toe te trekken. Opmerkelijk, voor een met 49 miljoen inwoners naar mondiale begrippen tamelijk klein land. Hoe komt het toch dat de Zuid-Koreanen zo stevig blijven groeien, terwijl westerse bedrijven moeten afhaken? Waarom zijn de Koreaanse bedrijven ogenschijnlijk ongevoelig voor welke crisis dan ook?

Op de mondiale mobieltjesmarkt is Nokia weliswaar nog steeds nummer 1, maar ook daar, zegt onderzoeksbureau IDC, zijn de Koreanen in razend tempo bezig aan een inhaalrace. En Samsungs spectaculaire opmars blijft niet beperkt tot telefoons. Ook de tv-markt hebben de Koreanen nu grotendeels in handen. Volgens cijfers van DisplaySearch is Samsung marktleider op vrijwel alle continenten en in alle segmenten (plasma, lcd en 3d). De nummer 2 is LG Electronics, ook afkomstig uit Zuid-Korea. Whatever happened to ons eigen Philips, het bedrijf dat wereldberoemd werd met zijn televisies? Philips heeft na jarenlange verliezen de productie van tv’s gestaakt.

1. Het wonder van de Han-rivier Om de achtergrond van de opmars van Samsung, LG en Hyundai te begrijpen is het nodig terug te gaan tot wat wel wordt genoemd ‘het wonder van de Han-rivier’; de spectaculaire groei van de economie van Zuid-Korea in de tweede helft van de vorige eeuw, genoemd naar de rivier die door hoofdstad Seoel stroomt. Vanuit de puinhopen van de Koreaanse oorlog in 1953 veranderde het land van

pagina 103

Mt.nl - 19 september 2011 een van de armste ter wereld in een G20-economie. De dictators die het land bestuurden, werkten daarbij nauw samen met een kleine groep families die de belangrijkste industrieën in handen hadden. Met steun van riante leningen en een minimum aan regels bouwden de families machtige conglomeraten: de chaebols. Zo werd bijvoorbeeld met overheidssteun een complete staalindustrie uit de grond gestampt – in een land waar nauwelijks ijzererts in de grond te vinden is. Hand in hand met de militaire machthebbers kwamen Samsung (gecontroleerd door de familie Lee), Hyundai (familie Chung) en LG (familie Koo) aan hun eerste miljarden.

dan die in Amerika, terwijl de Zuid-Koreanen (op dat moment) slecht eentiende betaald kregen van wat hun Amerikaanse collega’s verdienden.

In 1997 werd Zuid-Korea beschouwd als een van de belangrijkste East Asian Tigers, toen het sprookje plots ten einde kwam. De chaebols hadden zich diep in de schulden gestoken, terwijl de productie te veel was opgevoerd. Het bescheiden land telde op dat moment bijvoorbeeld zeven autofabrikanten – te veel van het goede. In korte tijd gingen elf van de dertig grootste chaebols kopje onder.

Misschien zijn de Zuid-Koreanen wel de perfecte werknemers. Het confucianisme schrijft een strenge werkethiek voor, gecombineerd met loyaliteit en gehoorzaamheid. Een bedrijf wordt vergelijkbaar gesteld met een familie, waarin de ouders (lees: het management) zonder meer de baas zijn en gerespecteerd dienen te worden. Dat brengt meteen de verantwoordelijkheid voor die managers met zich mee om als ‘ouders’ voor hun werknemers te zorgen, en de onderlinge harmonie (inhwa) te bewaren, die als essentieel voor succes wordt gezien. Ondanks die nadruk op solidariteit, zijn Zuid-Koreanen buitengewoon ambitieus. Rolf Lauret, directeur van AutoBinck en al twaalf jaar de importeur van Hyundai in Nederland (en zes andere landen), heeft er veel ervaring mee. “De mensen bij Hyundai eisen min of meer een double digit growth, ze zijn nooit tevreden. Als wij ambitieuze plannen bij ze neerleggen, gaan zij daar overheen.”

Daarnaast raakte het systeem van de chaebols meer en meer in opspraak. De volledige economie was in handen van een klein aantal families komen te liggen – families bovendien met aanzienlijke politieke macht. Er kwamen onderzoeken op gang naar machtsmisbruik, boekhoudfraude en omkoping. De inmiddels democratische regering nam de taak op zich de chaebols te ontmantelen. Zuid-Korea moest een ‘normaal’ land worden, was de bedoeling, met ‘normale’ multinationals. Zo was de situatie toen de 21ste eeuw a anbrak.

Waar die drive toe leidt heeft Lauret ook kunnen zien. “In die twaalf jaar hebben we de merken met grote sprongen vooruit zien gaan. De kwaliteit is sterk verbeterd, het aantal modellen uitgebreid. Ze hebben van de Japanners geleerd volledig uitgevoerde modellen uit te brengen, voorzien van alle luxe, maar voor een ‘standaard’prijs. De laatste jaren zie je bijvoorbeeld de materialen voor het binnenwerk verbeteren. Zo kritisch als ze naar ons zijn, zijn Koreanen ook naar zichzelf, en het resultaat is ernaar.”

2. Confucius en inhwa Hoofdstad Seoel is het kloppend hart van de Zuid-Koreaanse economie. De helft van de totale bevolking van het land woont in de agglomeratie ervan en alle grote multinationals hebben er hun hoofdkantoor. Om een beeld van Seoel te krijgen, stelt u zich de provincie Utrecht voor, maar dan volgebouwd met flats. Geen mooie flats; voornamelijk grauwe appartementenblokken en betonnen kantoorgebouwen, dooraderd met snelwegen. Parken of tempels zijn er nauwelijks te vinden. Alleen de eerder genoemde Han-rivier onderbreekt het kleurloze betonnen bos, maar zelfs de oevers van de rivier zijn snelwegen.

3. Kwaliteits offensief Steve Yang, ceo van Hyundai Motor Company, voert een strategische koerswijziging aan als verklaring van de gestage opmars van zijn bedrijf. Hij wijst op de intensieve kwaliteitsprogramma’s die de afgelopen 10 jaar zijn doorgevoerd. De productie van Hyundai was lange tijd vooral gefocust op grote volumes. De auto’s kampten met een slecht imago (vergelijk het met Chinese of Indiase auto’s op dit moment). Om te concurreren op de wereldmarkt, realiseerde Hyundai zich, moesten de kwaliteit en betrouwbaarheid omhoog. Een cultuuromslag was nodig, zaken als veiligheid en CO2-uitstoot moesten meer voorrang krijgen. Ook het design moest beter aansluiten op de wensen van de Europese en Amerikaanse markten. Zo werd de Hyundai i40 in Europa ontworpen door Europese ontwerpers en dit voorjaar exclusief gelanceerd op de Europese markt. “Alle functies zijn belangrijk”, zegt Yang: “Productie, r&d, marketing. Maar kwaliteit is het belangrijkst van allemaal.”

Vraag een willekeurige Koreaan naar de reden voor hun succes, en al snel valt het woord ‘drive’. De snelle opbouw, kort na de vernietigende oorlog, is niet alleen af te lezen aan Seoels architectuur, maar is weerspiegeld in de mensen. Onder kantoorpersoneel zijn dagen van 10 uur, maar ook van 12 uur, heel normaal. Onderscheid tussen werk en privé lijkt nauwelijk te bestaan en werknemers kunnen op elk moment van de dag worden gestoord. Tijdens het bewind van dictator Park werd een arbeidsproductiviteit gemeten die 2,5 keer hoger lag

pagina 104

Aan de ontwikkeling die Hyundai en Kia de afgelopen jaren doormaakten, is het resultaat van de inspanningen inmiddels af te lezen. Zo daalde Hyundai tussen

Mt.nl - 19 september 2011 2001 en 2010 sterk op de Initial Quality Study van J.D. Power, een jaarlijkse studie die kijkt hoeveel problemen zich tot 90 dagen na aankoop van een auto hebben voorgedaan. Stond het merk in 2001 op deze ‘betrouwbaarheidsindex’ nog 31ste (van de 37 gemeten merken); in 2010 was Hyundai opgeklommen tot de zevende plaats (van 33 merken).

de groep, wordt gevangen onder de noemer van de ‘Hyundai Motor Group’. Het opmerkelijke is dat al deze bedrijven zelfstandige ondernemingen zijn, zonder gemeenschappelijke holding. ‘Hyundai Motor Group’ is geen bedrijf, maar een fictieve holding, slechts de naam die gebruikt wordt om een hele vloot aparte bedrijven mee aan te duiden.

Met slimme marketing wordt het grote publiek gewezen op deze toegenomen betrouwbaarheid. In Nederland gaat het dan bijvoorbeeld om respectievelijk 7 jaar garantie (Kia) en 5 jaar driedubbele garantie (Hyundai). In de VS scoorde Hyundai met de 10 jaar/100.000 mijlgarantie. Tijdens de recessie in 2009 kwam het merk zelfs met het opvallende aanbod dat mensen die hun baan kwijtraakten, hun auto mochten retourneren. Uiteindelijk maakten nog geen honderd mensen daar gebruik van, maar het aanbod genereerde wel veel goodwill. Het goedkope imago lijkt inmiddels tot het verleden te behoren. “Hyundai recovered from all the bad jokes”, zoals CBS News schreef.

Dat klinkt ingewikkeld, en de realiteit is ook ingewikkeld. De groep bedrijven die het uithangbord ‘Hyundai Motor Group’ gebruikt, vormen een complexe lappendeken van firma’s (automerken, toeleveranciers, financiers, maar ook gerelateerde bouwbedrijven), die vroeger onder de chaebol vielen. Sommige van hen hebben een beursnotering, andere zijn privébezit, maar in vrijwel alle gevallen is er sprake van kruiseigendom: het ene bedrijf heeft een plukje aandelen van het andere, en omgekeerd. En in veel gevallen hebben leden van de familie Chung, oftewel: de nakomelingen van de oprichter van Hyundai, een (klein) aandelenpakket.

Een bijkomend gevolg van de kwaliteitsprogramma’s lijkt te zijn dat Hyundai de grootschalige recalls van concurrent Toyota van de afgelopen jaren bespaard is gebleven. Mede daardoor is de marktpositie in Azië verder versterkt. Ook andere Zuid-Koreaanse firma’s hebben goed weten te profiteren van de snelle marktgroei in landen als China en India. “Het verschil met bijvoorbeeld Japanse bedrijven”, zegt Harfun Ven, senior portfoliomanager en Zuid-Korea-expert van Robeco, “is dat Zuid-Koreaanse firma’s sterk internationaal georiënteerd zijn. Misschien is dat een gevolg van de kleine thuismarkt. In ieder geval profiteren ze optimaal van de economische groei in de regio.” Een uitgekiend investeringsprogramma is mede een verklaring van het succes, aldus Ven. “Zuid-Koreaanse bedrijven hebben strategisch de juiste investering gedaan, door tijdens de recessie de markt op te gaan in emerging markets. Hun positie is daar nu ijzersterk.”

De ouderwetse chaebol (niet alleen bij Hyundai, maar ook bij onder andere Samsung, LG en SK Group) heeft zo een nieuw jasje gekregen. Bij de Samsunggroep is de hele bedrijvenvloot met alle dwarsverbanden bijvoorbeeld zo ingewikkeld, dat de geconsolideerde omzet van alle bedrijven die op een of andere manier onderdeel ervan zijn, volgens Wikipedia niet berekend kan worden.

Ven is onder de indruk van de Zuid-Koreanen; veel bedrijven zijn er, in zijn woorden, ‘market share gainers’. Ven: “Het is imponerend hoe ze bijvoorbeeld de scheepsbouw min of meer volledig van Japan hebben overgenomen. In de hightech zie je dat ze zich nu ook manifesteren op de markt voor componenten, en steeds hoger op de technologische ladder komen. Met grotere marges.”

De chaebol-nieuwe-stijl kent formeel wel verschillen met de oude. In plaats van één familiebedrijf is er nu sprake van een groep samen optrekkende bedrijven, zonder formele holding. De kruisverbanden worden wel ‘corporate circular structures’ genoemd. Ook al zijn de bedrijven op papier zelfstandig, door de dwarsverbanden, en doordat de familie via sleutelfuncties een vinger in de pap houdt, blijft het mogelijk alle activiteiten te coördineren. Welke voordelen hebben deze complexe eigendomsverhoudingen, en spelen ze een rol bij het succes van Zuid-Koreaanse bedrijven op de wereldmarkt? Dat valt moeilijk in cijfers uit te drukken. Het lijkt waarschijnlijk dat coördinatie van de investeringen tussen, bijvoorbeeld, een automerk en zijn toeleveranciers, het nodige kan opleveren. Dat kan gunstig zijn in kapitaalintensieve industrieën als staal, elektronica en automotive. De ‘zelfstandige’ onderdelen van de Hyundai Motor Group zijn onderling elkaars belangrijkste klant. Dat kan ook makkelijk zijn om (tijdelijk) slecht renderende activiteiten op de been te houden. Een ander voordeel is dat de chaebol-nieuwe-stijl profiteert van een zekere stabiliteit, en een langetermijnvisie en beleid kan ontwikkelen. Men hoeft in ieder geval niet bang te zijn voor activistische aandeelhouders. Voor buitenstaanders (en klanten) zijn het groepen waarin de zeggenschap zeer ondoorzichtig is. Ze zijn bovendien moeilijk aan te pakken met antitrustwetgeving. Duidelijk is dat de Zuid-Koreaanse overheid er, zoals het doel was, nog niet in geslaagd is de chaebols te ontmantelen. De families hebben, door een complexe rechtsvorm te verzinnen, ervoor gezorgd dat ze weinig van hun zeggenschap hoefden in te leveren.

4. De chaebol revisited Bij de ingang van het hoofdkantoor van Hyundai in Zuid-Seoel staat een enorm bord met de woorden: Hyundai Motor Group. In het gebouw zitten zowel de directies van Hyundai en Kia, maar de naam ‘Hyundai Motor Group’ wordt gebruikt als kapstok voor meer bedrijven: toeleveranciers als Hyundai Wisco en Hyundai Dymos, maar zelfs het enorme staalbedrijf dat onderdeel uitmaakt van

De strijd gaat nog steeds door: in 2005 werden managers bij Samsung bijvoorbeeld veroordeeld voor het onder de marktprijs overdragen van grote aandelenpakketten aan de zoon van topman Lee Kun-Hee. Drie jaar later trad Lee af na beschuldigingen van belastingontduiking en omkoping van politici, waarna hij werd veroordeeld. Maar in 2010 trad hij weer aan als bestuursvoorzitter van Samsung Electronics. Zijn zoon zit nu ook in de raad van bestuur, als coo.

pagina 105

Mt.nl - 19 september 2011 Vooralsnog wordt de economie van Zuid-Korea dus nog bepaald door dezelfde elementen die 50 jaar geleden ‘het wonder van de Han-rivier’ creëerden: een gemotiveerde en hardwerkende beroepsbevolking, een hoogwaardige, internationaal georiënteerde industrie waar grote innovatie- en kwaliteitsprogramma’s de output steeds hoger o pschroeven en zeggenschap over vrijwel de hele productieketen in handen van een kleine groep mensen, vaak familieleden. Deze combinatie van factoren maakt de Koreanen nagenoeg onverslaanbaar. Zo lang de inhwa (harmonie) en corporate circular structures in stand blijven, blijven hun bedrijven winnen.

Smartphones en de Burj Khalifa LG Electronics is niet alleen een bekende elektronicaleverancier, maar ook een internationale chemiereus. De grootste telecomprovider van Zuid-Korea heet SK Telecom, maar SK ‘doet’ ook in olie en gas in veertien landen, produceert batterijen en meer. Hyundai is bekend van de automerken Hyundai en Kia, maar produceert daarnaast staal en bovendien veel van zijn eigen autoonderdelen. Ook onderdeel van de bedrijvenfamilie die de naam Hyundai draagt, zijn banken, bouwbedrijven, warenhuizen, ruimtevaartbedrijven en de grootste scheepsbouwer ter wereld. Zo mogelijk nog ‘bonter’ maakt Samsung het. Het bedrijf kan niet alleen de producent zijn van uw smartphone, tv, magnetron of fotocamera. Samsung Heavy Industries is bijvoorbeeld ook de tweede scheepsbouwer ter wereld. Onderdeel van het concern zijn verder Zuid-Korea’s grootste verzekeringsbedrijf (Samsung Life Insurance), een van de 20 grootste reclamebureaus ter wereld (Cheil Worldwide), een investment bank met 90 kantoren (Samsung Securities) en een van de grootste automatiseringsbedrijven van Azië (Samsung SDS). Dan hebben we het nog niet gehad over de hotelketen (Shilla Hotel) en het pretpark (Everland). Tenslotte dient de bouwpoot van het concern (Samsung C&T) vermelding: Samsung bouwde enkele van de hoogste gebouwen ter wereld, waaronder de Petronas Towers in Kuala Lumpur en de Burj Khalifa in Dubai, de hoogste toren die op dit moment bestaat.

pagina 106

juni 2011

Recommend Documents