Hoofdstuk 1 Inleiding Algemeen Grens van het plangebied Vigerend bestemmingsplan Leeswijzer 6. Hoofdstuk 2 Beleid 8

Inhoudsopgave Hoofdstuk 1 Inleiding

4

1.1 Algemeen

4

1.2 Grens van het plangebied

5

1.3 Vigerend bestemmingsplan

5

1.4 Leeswijzer

6

Hoofdstuk 2 Beleid

8

2.1 Europees beleid

8

2.2 Rijksbeleid en relevante weten regelgeving

8

2.3 Provinciaal beleid

10

2.4 Gemeentelijk beleid

11

Hoofdstuk 3 Beschrijving plangebied

18

Hoofdstuk 4 Ontwikkelingen

20

4.1 Het plan

20

4.2 M.e.r.-beoordelingsplicht

21

Hoofdstuk 5 Milieuplanologische aspecten

22

5.1 Water

22

5.2 Geluid

23

5.3 Bodem

24

5.4 Geurhinder

26

5.5 Externe veiligheid

26

5.6 Luchtkwaliteit

29

5.7 Lichthinder

30

5.8 Trillingshinder

30

5.9 Kabels, leidingen en overige belemmeringen

30

5.10 Ecologie

31

5.11 Archeologie

35

5.12 Explosieven

36

Hoofdstuk 6 Het bestemmingsplan

40

6.1 Algemeen

40

6.2 Opzet van de regels

40

Hoofdstuk 7 Financiële uitvoerbaarheid

43

Hoofdstuk 8 Handhavingsparagraaf

44

Hoofdstuk 9 Communicatieparagraaf

45

9.1 Wettelijk vooroverleg instanties ex art. 3.1.1. Bro

45

9.2 Zienswijzen ex art. 3.8 Wro

46

Bijlage 1 Nota vooroverleg ex art. 3.1.1 Bro

47

Bijlage 2 Raadsvoorstel BP Hoogspanningskabels Limmel

48

Separate bijlagen: Separate bijlage 1: Oranjewoud, ‘Verkennend bodemonderzoek ondergronds brengen hoogspanningskabels in Limmel te Maastricht, rapportnr. 249947, rev.00, d.d. september 2012; Separate bijlage 2: Oranjewoud, ‘Verkennend bodemonderzoek Abdissenweg 1-3 (Hoolhoes)’, rapportnr. 249558, rev.00, d.d. september 2012; Separate bijlage 3: Oranjewoud, ‘Natuurtoets Galjoenweg te Limmel’, rapportnr. 246910, rev.01, d.d. 03.10.2012; Separate bijlage 4: Tauw, ‘Bomeninventarisatie en ecologisch onderzoek verkabeling Limmel, rapportnr. R0011211721KES-yar-V03-NL, d.d. 04.02.2013; Separate bijlage 5: T&A Survey, ‘Rapportage historisch onderzoek aanwezigheid conventionele explosieven in het kader van werkzaamheden verkabeling Limmel te Maastricht’, rapportnr. 0712GPR3178, d.d. 24.08.2012;

Bestemmingsplan Hoogspanningskabels Limmel - Gemeente Maastricht, ontwerp, maart 2013

pagina 2

Separate bijlage 6: T&A Survey, ‘Werkprotocol voor het onverwacht aantreffen van conventionele explosieven tijdens de werkzaamheden in een van explosieven vrijgegeven gebied ter plaatse van de verkabeling Limmel te Maastricht’, rapportnr. 0712GPR3178.1, d.d. 31.08.2012. Separate bijlage 7: Grontmij, ‘briefrapport actualisatie onderzoek VOCl Abdissenweg te Maastricht’, rapportnr. 292435.rm.344C004/mp, d.d. 14.01.2011.


pagina 3

Hoofdstuk 1 Inleiding 1.1 Algemeen Aanleiding Op 23 februari 2010 heeft de gemeenteraad van Maastricht haar goedkeuring verleend aan het Wijkontwikkelingsplan (WOP) voor Limmel/Nazareth. Het plan bevat een breed scala van met elkaar samenhangende maatregelen op sociaal en ruimtelijk gebied waarmee de buurten Limmel en Nazareth in de periode tot 2020 worden vernieuwd. Het Wijkontwikkelingsplan beoogt de omvorming van deze wijken tot één sterk en leefbaar woongebied met een sterk wijkcentrum. Op ruimtelijk gebied wordt de voorbereiding van deze omvorming bewerkstelligd door de realisatie van een spoorwegondergang, het aanleggen van een verkeersrotonde op het kruispunt van de Kasteel Verduynenstraat met de Meerssenerweg en het ondergronds brengen van de hoogspanningslijnen in Limmel. De realisatie van de verkeersrotonde is voltooid en met de aanleg van de spoorwegondergang is reeds een aanvang genomen. Onderhavig plan voorziet in het ondergronds brengen van de hoogspanningslijnen (de kabeltracés Schoonbron‐Limmel en Graetheide‐Limmel, gelegen tussen het hoogspanningsstation in Limmel en de zijtak van het spoor richting de Beatrixhaven te Maastricht). Met de uitvoering van deze werkzaamheden worden de infrastructurele barrières tussen Limmel en Nazareth weggenomen. De start van de verkabelingswerkzaamheden is voorzien in 2013. Structuur van het bestemmingsplan Overeenkomstig het bepaalde in artikel 3.1 van de Wet ruimtelijke ordening (Wro) worden door middel van de op de verbeelding aangegeven bestemmingen en daarop betrekking hebbende regels de in het plan begrepen gronden voor bepaalde doeleinden aangewezen. Daarbij worden regels gegeven voor het bouwen van bouwwerken en voor het gebruik van bouwwerken en onbebouwde gronden. De juridische regeling is opgebouwd conform de SVBP 2008, de landelijke standaard voor het vervaardigen van bestemmingsplannen, die bij de invoering van het nieuwe Bro als verplichte opbouw is opgenomen. Daarnaast wordt, aanvullend op de landelijke standaarden, waar mogelijk gebruik gemaakt van het Handboek Ruimtelijke Plannen van de gemeente Maastricht. De structuur van bestemmingsplannen dient conform artikel 3.1.7 van het Bro te voldoen aan de “Standaard Vergelijkbare Bestemmingsplannen” (SVBP 2008). Dit houdt in dat de verschijningsvorm van een bestemmingsplan en een aantal begrippen zijn gestandaardiseerd. Het bestemmingsplan bestaat formeel uit twee juridische onderdelen: -

een verbeelding (een digitaal GML-bestand met een specifiek nummer, in dit geval NL.IMRO.0935.bpHoogspanning-ow01); een set regels; deze regels zijn in de SVBP 2008 zoveel mogelijk gestandaardiseerd (o.a. volgorde, indeling, benaming, begripsbepalingen, overgangsbepalingen en de slotbepaling).

Op de verbeelding zijn, met bijbehorende verklaringen, de bestemmingen van de in het plan begrepen gronden aangegeven. De verklaringen leggen een verbinding tussen de op de verbeelding aangegeven bestemmingen en de regels. De verbeelding is opgebouwd volgens de landelijke richtlijn SVBP2008 en is getekend op schaal 1:1000. De regels bevatten de regeling inzake het gebruik van de gronden, die in het plan zijn begrepen en de zich daarop geprojecteerde opstallen. De regels zijn ingedeeld in vier hoofdstukken: de inleidende regels, de bestemmingsregels, de algemene regels en de overgangs- en slotregels. Een bestemmingsplan gaat voorts vergezeld van een toelichting, waarin een onderbouwing is opgenomen van de gemaakte beleidskeuzen inzake het bestemmingsplan. De toelichting maakt juridisch geen deel uit van het bestemmingsplan.


pagina 4

1.2 Grens van het plangebied Het plangebied is gelegen in de wijk Limmel in het noordoosten van Maastricht en wordt in het oosten begrensd door het spoorwegtraject Maastricht-Sittard/Heerlen. Deze spoorlijn scheidt het plangebied van de wijk Nazareth, gelegen ten oosten van de spoorlijn. In het zuiden volgt de plangrens het bestaande hoogspanningsstation Limmel. In het noorden verloopt de plangrens direct ten zuiden van de goederenspoorlijn richting bedrijventerrein Beatrixhaven en aan de westzijde loopt de grens langs het noordelijke deel van de wijk Limmel en bedrijventerrein Beatrixhaven. Op de onderstaande topografische afbeelding is het plangebied middels een rode kleur aangegeven:

Plangrensaanpassing De plangrens van het onderhavige bestemmingsplan is gedurende de ontwikkeling van voorliggend bestemmingsplan door voortschrijdend inzicht ingeperkt. Een en ander heeft te maken met het in ontwikkeling zijnde actualiseringsplan ‘Bedrijventerrein Beatrixhaven’, waarin de huidige situatie van gronden wordt vastgelegd en waarin tevens recente ontwikkelingen waarvoor ruimtelijke procedures zijn doorlopen worden meegenomen als bestaande situatie. Een en ander heeft onder meer te maken met de verouderde onderliggende bestemmingen uit het bestemmingsplan ‘Maastricht Uitbreidingsplan in Hoofdzaak’, die door de invoering van SVBP/IMRO niet meer met de toenmalige benamingen mogen worden opgenomen. Dit heeft voor dit plangebied tot gevolg dat alleen de gronden waarop in het kader van het voorliggende bestemmingsplan daadwerkelijk ontwikkelingen zijn voorzien, zijn meegenomen binnen de begrenzing van het voorliggend bestemmingsplan.

1.3 Vigerend bestemmingsplan Het plangebied is thans geregeld in het bestemmingsplan ‘Maastricht uitbreidingsplan in hoofdzaak’ (vastgesteld door de raad van Maastricht d.d. 05.10.1954 en goedgekeurd door Gedeputeerde Staten van Limburg d.d. 24.10.1954). Het plangebied is middels een rode kleur weergegeven. De als zondanig aangewezen gronden zijn onder andere bestemd voor ‘handel en industrie’, ‘parken, sport en speelvelden’, ‘landelijke bebouwing II’ en ‘gronden waarin de bestemming in uitbreidingsplannen in onderdelen zijn of worden


pagina 5

uitgewerkt’. Binnen de bestemming ‘handel en industrie’ (donkerbruine kleur op onderstaande afbeelding; het betreft een deel van het plangebied dat gelegen is op bedrijventerrein Beatrixhaven) zijn bouwwerken ten dienste van handel, geen detailhandel zijnde, industrie, nijverheid en verkeer toegestaan. Binnen de bestemming ‘parken, sport en speelvelden’ (lichtgroene kleur op onderstaande afbeelding) is geen bebouwing toegestaan. De lichtbruin gekleurde gebieden zijn overwegend woongebieden die (destijds) nog in uitbreidingsplannen zouden worden uitgewerkt. De naam van de bestemmingen en de juridische regeling die hierop van toepassing is verhouden zich al geruime tijd niet meer met de werkelijke situatie; daarnaast biedt deze situatie geen regeling voor de in dit plan beoogde ontwikkeling. Vandaar dat ook voor deze ontwikkeling een separaat bestemmingsplan wordt opgesteld. Op de onderstaande afbeelding is een uitsnede van de plankaart behorende bij het bestemmingsplan ‘Maastricht uitbreidingsplan in hoofdzaak’ weergegeven:

Met de vaststelling van het nieuwe bestemmingsplan ‘Hoogspanningskabels Limmel’ komt het vigerende bestemmingsplan ‘Maastricht uitbreidingsplan in hoofdzaak’ voor het hierboven weergegeven plangebied te vervallen. Het gebied wordt middels het nieuwe plan voorzien van een moderne, uniforme juridische regeling. Voor de facetbestemmingsplannen geldt dat deze onverminderd van kracht blijven.

1.4 Leeswijzer De toelichting bij dit bestemmingsplan bestaat uit negen hoofdstukken, waarvan de indeling heeft plaatsgevonden conform het Handboek Ruimtelijke Plannen van de gemeente Maastricht. Na dit inleidende eerste hoofdstuk worden in hoofdstuk 2 de beleidskaders op europees, nationaal, provinciaal, regionaal en gemeentelijk niveau weergegeven en wordt afgewogen of de beoogde ontwikkeling daarbinnen inpasbaar is. In


pagina 6

hoofdstuk 3 wordt een beschrijving van het plangebied gegeven met de huidige ruimtelijke, functionele of andere structuren die daarbinnen aanwezig zijn. In hoofdstuk 4 worden de programmatische en ruimtelijke uitgangspunten van het plan aangegeven. In hoofdstuk 5 komen de milieuplanologische aspecten aan de orde en worden onder andere de resultaten van uitgevoerde onderzoeken besproken. Hoofdstuk 6 handelt over de opbouw van de regels in dit bestemmingsplan en voorziet onder meer in een artikelsgewijze bespreking van de bestemmingsregels. In hoofdstuk 7 komt de economische uitvoerbaarheid aan de orde en hoofdstuk 8 bevat een handhavingsparagraaf. Deze toelichting wordt afgesloten met een communicatieparagraaf in hoofdstuk 9. Hier is aangegeven welk communicatietraject is doorlopen en wordt ingegaan op de maatschappelijke uitvoerbaarheid van het plan. Hierbinnen komen de resultaten van het wettelijk vooroverleg ex artikel 3.1.1 Bro en de ingekomen zienswijzen en de beantwoording daarvan door de gemeente aan de orde.


pagina 7

Hoofdstuk 2 Beleid 2.1 Europees beleid Vogel- en habitatrichtlijn Vanuit Europa is de bescherming van soorten en gebieden geregeld in de Europese Vogelrichtlijn en Habitatrichtlijn. De Europese Vogelrichtlijn (Richtlijn 79/409/EEG) en de Habitatrichtlijn (Richtlijn 92/33/EEG) hebben de bescherming van soorten en hun natuurlijke habitats tot doel. Elke lidstaat is verplicht om speciale beschermingszones aan te wijzen, die samen één Europees netwerk van natuurgebieden vormen: ‘Natura 2000’. Tot voor kort speelde de Vogel- en Habitatrichtlijn een belangrijk rol in het Nederlandse rechtssysteem. Het beschermingsregime van artikel 6 van de Habitatrichtlijn had namelijk een rechtstreekse werking. Dit gold ook voor de Vogelrichtlijn. Met de implementatie van de bepalingen uit de Vogel- en Habitatrichtlijn in de Nederlandse wetgeving is een einde gekomen aan de rechtstreekse werking van deze richtlijnen. De soortenbescherming is thans verankerd in de Flora- en faunawet en de gebiedsbescherming in de Natuurbeschermingswet 1998. Onder werking van de Natuurbeschermingswet vallen:  Natura 2000-gebieden (Vogel- en Habitatrichtlijngebieden);  Beschermde Natuurmonumenten;  Gebieden door de minister aangewezen ter uitvoering van verdragen of andere internationale verplichtingen. Het Natura 2000 netwerk bevat dus de gebieden die zijn aangewezen onder de Vogel- en Habitatrichtlijn en zijn daarmee geselecteerd op grond van het voorkomen van soorten en habitattypen die vanuit Europees oogpunt bescherming nodig hebben. Voor die gebieden geldt dat aanwijzingsbesluiten zijn opgesteld waarin staat voor welke soorten en habitats het betreffende gebied is aangewezen en welke instandhoudingdoelstellingen er gelden voor deze soorten en habitats. Het plangebied is gelegen op een afstand van circa 1 kilometer van het Natura 2000-gebied ‘Grensmaas’. Dit gebied is aangewezen op basis van het Habitatrichtlijngebied ‘Grensmaas’ en volgt het tracé van de Grensmaas vanaf Borgharen tot aan Maasbracht en beperkt zich tot de Nederlandse zijde. Gezien de ruime afstand tussen het plangebied en voornoemd Natura 2000-gebied kan het plan geen effect hebben op de kwalificerende soorten of habitats binnen dergelijke gebieden, zodat nader onderzoek achterwege kan blijven.

2.2 Rijksbeleid en relevante weten regelgeving Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) De Structuurvisie Infrastructuur en Ruimte (SVIR) geeft een totaalbeeld van het huidige ruimtelijke en mobiliteitsbeleid op Rijksniveau. De hoofddoelstelling van de SVIR is Nederland concurrerend, bereikbaar, leefbaar en veilig te houden voor de middellange termijn (2028). Dit gebeurt aan de hand van drie deeldoelen waaraan 13 nationale belangen zijn gekoppeld. Het Rijk is verantwoordelijk voor het veiligstellen van de deze 13 nationale belangen. Doel

Nationaal belang

Het vergroten van de concurrentiekracht van Nederland door het versterken van de ruimtelijkeconomische structuur van Nederland

1.

een excellente ruimtelijk-economische structuur van Nederland door een aantrekkelijk vestigingsklimaat in en goede internationale bereikbaarheid van de stedelijke regio's met een concentratie van topsectoren; 2. ruimte voor het hoofdnetwerk voor (duurzame) energievoorziening en de energietransitie;


pagina 8

3. ruimte voor het hoofdnetwerk voor vervoer van (gevaarlijke) stoffen via buisleidingen; 4. efficiënt gebruik van de ondergrond. Het verbeteren en ruimtelijk zekerstellen van de bereikbaarheid waarbij de gebruiker voorop staat

5. een robuust hoofdnet van wegen, spoorwegen en vaarwegen rondom en tussen de belangrijkste stedelijke regio's inclusief de achterlandverbindingen; 6. betere benutting van de capaciteit van het bestaande mobiliteitssysteem; 7. het in stand houden van het hoofdnet van wegen, spoorwegen en vaarwegen om het functioneren van het mobiliteitssysteem te waarborgen.

Het waarborgen van een leefbare en veilige omgeving waarin unieke en cultuurhistorische waarden behouden zijn

8. verbeteren van de milieukwaliteit (lucht, bodem, water) en bescherming tegen geluidsoverlast en externe veiligheidsrisico's; 9. ruimte voor waterveiligheid, een duurzame zoetwatervoorziening en kaders voor klimaatbestendige stedelijke (her)ontwikkeling; 10. ruimte voor behoud en versterking van (inter)nationale unieke cultuurhistorische en natuurlijke kwaliteiten; 11. ruimte voor een nationaal netwerk van natuur voor het overleven en ontwikkelen van floraen faunasoorten ; 12. ruimte voor militaire terreinen en activiteiten; 13. zorgvuldige afweging en transparante besluitvorming bij alle ruimtelijke en infrastructurele besluiten.

De SVIR kent een realisatieparagraaf, waarin per nationaal belang de aanpak is uitgewerkt op basis van lopende en voorziene projecten. Voor het juridisch borgen van de nationale belangen uit de SVIR zijn twee besluiten voorhanden waarmee dat mogelijk is: -

het Besluit algemene regels ruimtelijke ordening (Barro): het Barro geeft de juridische kaders die nodig zijn om het vigerend ruimtelijk rijksbeleid te borgen, met daarin opgenomen: - project Mainportontwikkeling Rotterdam; - militaire terreinen en -objecten; - de Wadden; - de kust (inclusief primaire kering); - de grote rivieren; - de werelderfgoederen.

-

het Besluit ruimtelijke ordening (Bro): het Bro stelt vanuit de Rijksverantwoordelijkheid voor een goed systeem van ruimtelijke ordening juridische kaders aan de processen van ruimtelijke belangenafweging en besluitvorming bij de verschillende overheden. De ladder van duurzame verstedelijking wordt in de loop van 2012 in het Bro opgenomen.

Van de provincies en de gemeenten wordt gevraagd de inhoud van het Barro te laten doorwerken in de ruimtelijke besluitvorming. De hierin aangegeven juridische kaders zijn derhalve concreet normstellend bedoeld en worden geacht direct of indirect (dat wil zeggen door tussenkomst van de provincie), door te werken tot op het niveau van de lokale besluitvorming, zoals de vaststelling van bestemmingsplannen. Vanuit het Barro zijn geen belangen in het plangebied gelegen die doorwerking vereisen in dit bestemmingsplan. Nota Belvédère In de Nota Belvédère (1999) is een visie op de samenhang tussen cultuurhistorie en ruimtelijke inrichting opgenomen. In de nota worden vanuit de cultuurhistorie de meest waardevolle gebieden van Nederland geselecteerd: de zogenaamde Belvedèregebieden. Voor elk van deze gebieden wordt aangegeven wat de cultuurhistorische identiteit is, worden beleidskansen geïnventariseerd en wordt een beleidsstrategie


pagina 9

voorgesteld. De nota is een aanwijzing en voorzet hoe gemeenten met de inrichting van hun grondgebied moeten omgaan. De stad Maastricht is in deze nota aangemerkt als een cultuurhistorisch belangrijke stad. In cultuurhistorisch belangrijke steden wordt extra beleidsmatige aandacht gevraagd voor het in stand houden en ontwikkelen van de cultuurhistorische identiteit en de daarvoor essentiële historische elementen en structuren. De gemeente Maastricht heeft hiervoor het instrument van het Maastrichts Erfgoed geïntroduceerd en geïmplementeerd. Hierover meer in paragraaf 2.4 Gemeentelijk beleid’. Verder is het gebied tussen de gemeenten Sittard-Geleen, Maastricht en Heerlen aangemerkt als het Belvedèregebied ‘Heuvelland’. De cultuurhistorische waarden hiervan dienen vroegtijdig te worden meegenomen in nieuwe planvorming. Voor dit bestemmingsplan heeft de Nota Belvédère geen specifieke uitgangspunten, anders dan dat het cultureel erfgoed zoveel mogelijk dient te worden beschermd.

2.3 Provinciaal beleid Provinciaal Omgevingsplan Limburg (POL), actualisatie 2011 Op 22 september 2006 is het POL 2006 vastgesteld door Provinciale Staten van Limburg. Net als het eerste POL (uit 2001) is POL 2006 een integraal plan dat bestaande, verschillende plannen voor de fysieke omgeving op de beleidsterreinen milieu, water, ruimte, mobiliteit, cultuur, welzijn en economie integreert. Het bevat de provinciale visie op de ontwikkeling van Limburg en beschrijft voor onderwerpen waar de provincie een rol heeft de ambities, de context en de hoofdlijnen van de aanpak. POL 2006 is het beleidskader voor de toekomstige ontwikkeling van Limburg tot een kwaliteitsregio, die zich bewust is van de unieke kwaliteit van de leefomgeving en de eigen identiteit. Ten behoeve van de kwaliteitsregio Limburg wordt ingezet op duurzame ontwikkeling. Dat is een ontwikkeling die tegemoetkomt aan de behoeften van de huidige generatie zonder de mogelijkheden van toekomstige generaties in gevaar te brengen om ook in hún behoeften te voorzien. Medio 2008, 2009, 2010 en voor het laatst in 2011 zijn beperkte delen van het POL aangevuld op basis van gewijzigde beleidsstukken, waaronder POL-aanvullingen. Op 'Kaart 1 Perspectieven' van het POL is het plangebied aangeduid als 'Stedelijke bebouwing' en valt daarmee onder perspectief P9. Het plangebied is aangegeven met de kleur rood (zie navolgend kaartje): Plangebied

Grens stedelijke dynamiek


pagina 10

Perspectief ‘Stedelijke bebouwing’ (P9) De stedelijke bebouwing is gelegen binnen de aan de stadsregio’s gekoppelde ‘grens stedelijke dynamiek’. De stadsregio’s vormen de vertaling van de bundelingsgebieden zoals het Rijk die hanteert in de Nota Ruimte. Het zo compact mogelijk houden van de steden is daarbij het uitgangspunt. Iedere stadsregio is voorzien van een grens stedelijke dynamiek (paarse contour, zie vorig kaartje). Deze grenzen zijn vastgelegd op basis van de natuurlijke waarden in het omliggende gebied en een goede functionele en stedelijk samenhang, rekening houdend met de verwachte groei en zoveel mogelijk samenvallend met bestaande elementen zoals wegen. Deze begrenzing laat onverlet dat er sprake is van een sterke wisselwerking tussen stedelijke en landelijke gebieden. Voor veel voorzieningen is men vanuit het landelijk gebied aangewezen op de steden. Omgekeerd is de kwaliteit van het landelijk gebied mede bepalend voor de aantrekkelijkheid van de stedelijke gebieden als vestigingsgebied. Binnen de stadsregio’s dienen nieuwe activiteiten zoveel mogelijk geconcentreerd te worden in de bestaande stedelijke bebouwing. Het perspectief Stedelijke bebouwing (P9) omvat de aanwezige of als zodanig reeds bestemde woon- en winkelen voorzieningengebieden, bedrijventerreinen en bijbehorende wegen. Er is hier in veel gevallen nog de nodige ontwikkelingsruimte. De verstedelijkingsopgave wordt voor zover mogelijk hier ingevuld, met inachtneming van de randvoorwaarden vanuit het watersysteem (via de watertoets). Ook dient aandacht te zijn voor de stedelijke wateropgaven ten aanzien van wateroverlast, afkoppeling, riolering en ecologisch water. Waar nodig wordt hier door herstructurering de vitaliteit van buurten en wijken en de kwaliteit van werklocaties geborgd dan wel verbeterd. De milieukwaliteit in dit gebied dient te worden afgestemd op aard en functie van de deelgebieden. Binnen de bestaande bebouwing verdienen de stedelijke centrumgebieden bijzondere aandacht, levendige gebieden met een sterke menging van functies. Hier komt de stedelijke dynamiek bij uitstek tot uiting. Behoud en versterking van die vitaliteit van centrumgebieden is uitgangspunt. Bijzonder belang wordt gehecht aan de aanwezigheid in centrumgebieden van woonfuncties en stedelijke voorzieningen (publieksgerichte kantoren, stedelijke recreatie, recreatief winkelen). Het POL bevat geen andere kwaliteitsomschrijvingen en uitgangspunten volgend uit de bij het POL behorende themakaarten met betrekking tot Kristallen-, Blauwe en Groene Waarden. Resumerend kan worden aangegeven dat het voorliggende plan past binnen de kaders van het POL 2006 (actualisatie 2011).

2.4 Gemeentelijk beleid Stadsvisie 2030 (actualisatie 2008) In juni 2005 werd de Stadsvisie 2030 vastgesteld. Daarmee staat de koers van de stad Maastricht vast. In deze visie zijn twaalf economische, fysieke en sociale speerpunten gepresenteerd op basis waarvan de stad zich verder dient te ontwikkelen. Uit de omgevingsanalyse die ten behoeve van deze Stadsvisie is uitgevoerd, blijkt dat de ontwikkelingsgeschiedenis van Maastricht een unieke en sterke stad heeft voortgebracht. Een bont geheel van historische, economische en demografische ontwikkelingen als een samenhangend ‘mozaïek’. Een stad die verkeerde ruimtelijke ontwikkelingen bespaard is gebleven. Veel oude gebouwen zijn in een prachtig historisch centrum bewaard met als kalme open ruimte de rivier de Maas. De economische opbloei heeft een stad opgeleverd die rijk is aan moderne gebouwen en bruggen, goed ingerichte en onderhouden buitenruimten, kunst en cultuur en uitgaansmogelijkheden. Maastricht is schoon, heel en behoorlijk veilig. Het kernwinkelgebied heeft allure, de voorzieningen voor miljoenen bezoekers en congresgangers zijn van hoog niveau. De stad beschikt over uitgebreide onderwijsmogelijkheden en kenniscentra. De omwenteling naar een kennis- en diensteneconomie is volop bezig. De stad is standvastig en flexibel, het hart blijft en de buitenkant verandert en past zich aan. Maastricht heeft een groot opnemend vermogen ontwikkeld. Dat uit zich in de acceptatie van nieuwe bewoners, de duizenden studenten en de miljoenen bezoekers die naar Maastricht komen. Ook het (ver)bindend vermogen van de stad is sterk ontwikkeld. Dat is te herleiden uit de stevige verenigingsstructuren, de vele PPS-constructies die zijn ontstaan vanuit een betrouwbare en consistente bestuurscultuur en aan de vele Maastrichtenaren die trots zijn op hun stad en er vaak op latere leeftijd weer naar terugkeren. Deze vermogens leiden tot een tolerante en een talentrijke leefomgeving. Daarnaast werken de


pagina 11

harde fysieke grenzen van het dal en de nationale grenzen belemmerend. Er is vraag naar vele soorten woningen en de burgers stellen steeds hogere eisen aan leefbaarheid en veiligheid. Tenslotte leidt op economisch terrein beknelling van het innovatief vermogen en het gebrek aan ondernemerschap tot een mogelijke achilleshiel voor economische versterking van de stad. Bij de vaststelling van de Stadsvisie 2030 is afgesproken dat regelmatig zal worden geëvalueerd. Dit is in 2008 gebeurd. De nieuwe signalen voor Maastricht zijn: 1.

2.

Demografische transitie: Sinds 1993 kent Maastricht een natuurlijke bevolkingsafname (sterftecijfer hoger dan geboortecijfer) die werd gecompenseerd door een immigratieoverschot waardoor de absolute bevolkingsomvang steeg. Vanaf 2004 kampt de stad met een vertrekoverschot, waardoor de bevolking daalt. Economische transitie: Door een dalende bevolking (aanbod van arbeid) en de economische ombouwoperatie waar Maastricht nog altijd in zit – van industrie naar dienstverlening – blijft het aantal arbeidsplaatsen stabiel of groeit licht. Deze nationale en internationale ontwikkelingen zijn weliswaar autonoom, maar dat neemt niet weg dat actoren in de stad wel degelijk een economische en een sociale dynamiek op gang kunnen brengen die Maastricht weerbaar maakt en een robuuste toekomst garandeert. In de actualisering van de Stadsvisie 2030 formuleert het stadsbestuur instrumenten om deze dynamiek op gang te brengen.

Maastricht gaat deze dynamiek op drie gebieden organiseren: 1.

Maastricht cultuurstad De stad heeft een rijk cultureel aanbod en gaat de komende jaren bouwen aan haar culturele infrastructuur. Daarmee wordt de claim ‘Maastricht cultuurstad’ relevant. Dit imago leidt tot investeringen en immigratie van kenniswerkers, innovatieve bedrijven en verblijfsbezoekers;

2.

Maastricht internationale kennisstad Bijna een kwart van de bevolking is niet-Nederlands. Bijna de helft van de Maastrichtenaren is jonger dan 35. Er zijn tientallen internationale instituten gevestigd in de stad. Maastricht heeft een perifere ligging ten opzichte van de Randstad, maar daarentegen juist een centrale ligging ten opzichte van Brussel. Samen met kennisinstellingen in gemeente en regio wordt de komende jaren gewerkt aan de noodzakelijke voorwaarden om de reputatie op dit gebied om te buigen: van het (onterechte) zelfbeeld van een vergrijzende, naar binnen gekeerde stad aan de rand van het land, naar een jonge, open, internationaal georiënteerde samenleving in het hart van Europa.

3.

Maastricht stedelijke woonstad De demografische transitie geeft Maastricht letterlijk de ruimte om te investeren in haar kwaliteit van stedelijke woonstad. In samenhang met de regio is dat een onderscheidend vestigingsargument voor nieuwkomers en investeerders.

De Stadsvisie 2030 geeft geen specifieke uitgangspunten voor dit bestemmingsplan. Bodembeheerplan Maastricht (2007) Het Bodembeheerplan Maastricht maakt deel uit van een algemeen bodembeleidskader: het Beleidskader Bodem. In dit algemene kader wordt voor het milieucompartiment bodem een beschrijving gegeven van de taken, bevoegdheden en verantwoordelijkheden van de gemeente Maastricht en wordt op hoofdlijnen aangegeven hoe hieraan invulling wordt gegeven. De nadere uitwerking van het bodembeleid wordt in een aantal onderliggende nota’s beschreven. Met deze aanpak waarbij de gedetailleerde uitwerking van het bodembeleid in een aantal nota’s plaatsvindt, wordt een flexibel bodembeleid gerealiseerd. Voorliggend Bodembeheerplan moet beschouwd worden als één van de onderliggende nota’s. De uitvoering van het bodembeleid krijgt vorm via verschillende regelingen die hun basis vinden in vier verschillende wettelijke kaders: de Wet bodembescherming, de Wet milieubeheer, de Woningwet en de Wet


pagina 12

Ruimtelijke Ordening. Binnen dit vier sporenbeleid staat voorop dat het resultaat van de beoordeling van de bodemkwaliteit niet afhankelijk mag zijn van het wettelijk kader dat aanleiding is om de bodemkwaliteit te beoordelen. Het maakt immers niet uit of de gewenste kwaliteit bereikt wordt via een bodemsanering (omdat de interventiewaarde wordt overschreden), via het aanvoeren van grond (omdat het terrein te laag ligt), via een bestemmingsplanherziening (omdat de bestemming gewijzigd wordt van bedrijvigheid naar wonen) of bij het verlenen van een bouwvergunning. De gewenste kwaliteit (uitgewerkt in dit Bodembeheerplan) moet in alle situaties worden bereikt. Actief bodembeheer is vanouds ontwikkeld om te voorkomen dat in gebieden met (grootschalige) diffuse bodemverontreiniging stagnatie optreedt in de gewenste ruimtelijke en economische ontwikkelingen; de stedelijke dynamiek wordt aangegrepen om de bodemkwaliteit te verbeteren en geschikt te maken voor het gewenste gebruik. Hiermee wordt beoogd de (kosten voor) oplossing van de bodemproblematiek maatschappelijk te verdelen over de marktpartijen. In dat verband zal het Bodembeheerplan in de praktijk meestal zijn gericht op situaties waarbij er een maatschappelijke ontwikkeling gepland is, die aanleiding is om eisen te stellen aan de bodemkwaliteit. Maar omdat het uitgangspunt van het Maastrichtse bodembeleid is om alle situaties gelijk te beoordelen, is dit plan feitelijk van toepassing op alle situaties en procedures waarbij de bodemkwaliteit beoordeeld moet worden. Het Bodembeheerplan is inhoudelijk van toepassing op die locaties waar de bodem is beïnvloed door de grootschalige diffuse bodemverontreiniging. Daarnaast kan dit Bodembeheerplan in een aantal gevallen ook worden gebruikt bij de aanpak van immobiele puntverontreinigingen. De bodemkwaliteitsdoelstellingen zullen door de gemeente Maastricht worden gehanteerd bij het beoordelen van de bodemkwaliteit bij bouwaanvragen, grondverzet, bestemmingswijzigingen en in situaties waar gesaneerd moet worden. Door bij alle procedures dezelfde bodemkwaliteitseisen te stellen wordt invulling gegeven aan het vier-sporenbeleid. Voor dit bestemmingsplan bevat het Bodembeheerplan geen specifieke uitgangspunten. Hogere grenswaardenbeleid Maastricht (2011) Op 1 januari 2007 is de Wet geluidhinder gewijzigd. De wijzigingen betreffen zowel de procedures als de inhoud van de wet. Een belangrijke wijziging is dat de bevoegdheid voor de vaststelling van hogere grenswaarden is verlegd van Gedeputeerde Staten naar de colleges van Burgemeester en wethouders van de gemeenten. Een andere wijziging is dat de criteria op grond waarvan hogere grenswaarden konden worden vastgesteld niet meer in de nieuwe wet opgenomen zijn. Wel is in de nieuwe wet in artikel 110a lid 5 bepaald dat het college van Burgemeester en wethouders bevoegd is hogere grenswaarden vaststellen indien maatregelen gericht op het terugbrengen van de geluidsbelasting vanwege industrieterreinen, spoorbanen en wegen onvoldoende doeltreffend zullen zijn of overwegende bezwaren ontmoeten van stedenbouwkundige, verkeerskundige, vervoerskundige, landschappelijke of financiële aard. De verandering van het bevoegd gezag voor de vaststelling van hogere grenswaarden, het ontbreken van criteria voor de vaststelling van hogere grenswaarden in de nieuwe wet en de vereiste motivatie op grond van artikel 110a van de nieuwe wet, heeft aanleiding gegeven Maastrichts geluidsbeleid in een nieuwe nota te verwoorden. Er is geluidsbeleid ontwikkeld om te sturen in de ontheffingverlening en te voorkomen dat ad hoc ontheffingen verleend worden. Tevens is het geluidsbeleid ontwikkeld voor de bescherming van burgers tegen geluidhinder, zorgen voor afdoende leefkwaliteit en als kader voor het toetsen aan een goede ruimtelijke ordening. Dit geluidsbeleid zal zo mogelijk gebiedsgerichte geluidsplafonds bevatten die variëren per gebiedstype, om geluidsniveaus te beperken waar dat zinvol is en meer maatwerk te kunnen leveren en zodoende aan te sluiten bij het Maastrichtse Natuur- en Milieuplan. Bij nieuwe ontwikkelingen dient bij overschrijding van de voorkeursgrenswaarde rekening te worden gehouden met dit beleid. De toets aan dit beleid is opgenomen in paragraaf 5.2 van deze toelichting. Energienota 'Maastricht steekt energie in het klimaat' De Energienota ‘Maastricht steekt energie in het klimaat’ (2007) is een weergave voor de komende jaren van de visie en ambities van de stad Maastricht op het gebied van klimaat en energie. De ambities zijn helder: een klimaatneutrale gemeente in 2030 en een klimaatneutrale gemeentelijke organisatie in 2015. De gemeente Maastricht is zich er van bewust dat deze opgave niet zonder de medewerking van anderen gerealiseerd kan worden. Een brede maatschappelijke samenwerking is van essentieel belang. Iedere burger, het bedrijfsleven, de industrie, de gezondheidsinstellingen en het onderwijs krijgen er vroeg of laat mee te maken. Belangrijke pijler


pagina 13

in het streven naar klimaatneutraliteit is het terugdringen van de CO2-uitstoot. De Energienota geeft voor verschillende doelgroepen de richting aan waarlangs die CO2-reductiedoelstelling kan worden gerealiseerd, technisch en organisatorisch. Aan de eisen ten aanzien van energie zal in het stadium van de beoordeling van bouwaanvraag worden getoetst. Voor dit bestemmingsplan bevat dit document geen specifieke uitgangspunten. Waterplan Maastricht In het Waterplan Maastricht is het beleid van alle waterbeheerders in de stad gebundeld tot een gezamenlijk streefbeeld. Het waterplan voegt met het neerleggen van een visie op de ruimtelijke waterstructuur een belangrijk element toe aan het bestaande waterbeleid van de waterpartners. Het streefbeeld inclusief de visie op de ruimtelijke waterstructuur vormt het toetsingskader voor uit te voeren maatregelen en projecten, waarbij de watertoets een belangrijk instrument is. Het streefbeeld is vertaald naar concrete maatregelen en een aparte ‘leidraad’ over hoe om te gaan met water in de majeure projecten: grootschalige ruimtelijke ontwikkelingen die op de middellange termijn aan de orde zijn in Maastricht. Waterplan Maastricht is een gezamenlijk plan van alle waterbeheerders in de stad: Gemeente Maastricht, Waterschap Roer en Overmaas, Provincie Limburg en Rijkswaterstaat. Oppervlaktewater en grondwater staan in het waterplan centraal. Riolering, afvalwaterbehandeling en watergebruik worden meegenomen voor zover er een relatie bestaat met het watersysteem van gronden oppervlaktewater. Het streefbeeld beschrijft de visie van de waterbeheerders op het water in Maastricht voor de middellange termijn. De beeldende beschrijvende visie is vertaald in meetbare doelstellingen, hetgeen een belangrijke basis is voor monitoring en evaluatie in de beleidscyclus. Meetbare doelstellingen zijn geformuleerd voor de thema’s ‘Waterkwantiteit en Veiligheid’ en ‘Waterkwaliteit en Ecologie’. De opdrachten die uit deze doelstellingen volgen zijn vertaald in een ruimtelijke waterstructuur voor de stad. Hierin zijn principes aangegeven over hoe met water om te gaan in de verschillende delen van de stad. Voor Waterkwantiteit en Veiligheid geldt dat in normale omstandigheden het watersysteem, de functies en het grondgebruik zoveel mogelijk op elkaar zijn afgestemd. Ook voor extreme omstandigheden is het watersysteem op orde. Voor alle onderdelen van het watersysteem zijn criteria gedefinieerd waarbij het watersysteem op orde is. Voor riolering is dit bijvoorbeeld dat water op straat maximaal eens per twee jaar mag optreden. Voor regionaal oppervlaktewater geldt dat het peil maximaal eens per 100 jaar boven maaiveld mag uitkomen. Centraal staat dat het watersysteem moet aansluiten bij de natuurlijke waterkringloop en de trits vasthoudenbergen-afvoeren. Dit betekent dat schoon hemelwater van verhardingen niet met het huishoudelijk afvalwater wordt afgevoerd naar de zuiveringsinstallatie, maar wordt geïnfiltreerd of geborgen op lokaal niveau. Voor nieuwe bebouwing wordt gestreefd naar een volledig gescheiden rioolstelsel (en maximaal 20% verharding aangesloten op riolering). Voor bestaand stedelijk gebied is het doel om 20% van het bestaand verhard oppervlak op middellange termijn af te koppelen. De belangrijkste ruimtegerelateerde doelstellingen zijn:  aansluiten bij de natuurlijke waterkringloop door het afkoppelen van verhard oppervlak van de riolering;  zoveel mogelijk voldoen aan de watervraag van de functies;  voor schoon oppervlaktewater is het saneren of verminderen van overstorten uit de riolering ook een belangrijk middel. Afkoppelen van verhard oppervlak van de riolering vereist een aanpassing van de ont- en afwateringsstructuur. Momenteel wordt het water immers ondergronds via buizen afgevoerd. In een waterstructuur, ingebed in de ruimtelijke structuur van de stad moet water worden vastgehouden (infiltreren), geborgen en uiteindelijk worden afgevoerd. Voor Maastricht-West, Maastricht-Oost en het Binnenstedelijk gebied zijn principes uitgewerkt voor de ruimtelijke waterstructuur. Allemaal gaan ze in beginsel uit van vasthouden- bergenafvoeren. In Maastricht-West ligt de nadruk op infiltreren, gezien de grote natuurlijke gradiënten in het landschap. Aangezien de grondwaterstand van nature zeer diep onder maaiveld ligt is er weinig kans op grondwateroverlast. De infiltratiecapaciteit van de bodem zal de beperking vormen, hetgeen vraagt om voldoende ruimte voor infiltratie om genoeg water te kunnen infiltreren. In Maastricht-Oost ligt de nadruk meer op afvoeren, zodat onder andere de langoederenzone van water kan worden voorzien. De uitgangspunten van het gemeentelijk waterplan zijn meegenomen in de waterparagraaf, die wordt beschreven in paragraaf 5.1 van deze toelichting.


pagina 14

In het bestemmingsplan is het aspect water zoveel mogelijk meegenomen. Dat wil zeggen dat in de juridische regeling in de meeste gevallen waterhuishoudkundige voorzieningen, infiltratie- of retentievoorzieningen mogelijk worden gemaakt teneinde tegemoet te komen aan de doelstellingen van het Waterplan. Antennebeleid/UMTS Nota 2009 Op 19 oktober 1999 heeft het college van Burgemeester en wethouders van Maastricht een beleidsnota vastgesteld met betrekking tot het plaatsen van GSM-installaties door providers in de gemeente Maastricht (de Nota locatiebeleid GSM-zendinstallaties). In 2009 heeft de gemeente dit beleid herzien, mede gezien de voortschrijdende ontwikkeling van de technologie. Daarnaast is er ook meer bekend over de gevolgen voor de gezondheid, zodat de toen opgestelde uitgangspunten ook aan deze nieuwe kennis zijn aangepast. Daarnaast lijkt de GSM zijn langste tijd te hebben gehad. UMTS (Universal Mobile Telecommunication System) doet zijn intrede. UMTS maakt gebruik van de 3e generatie technologie. Het GSM beleid is dientengevolge verruimd naar het antennebeleid voor mobiele communicatie, kortweg Antennebeleid 2009/UMTS Nota 2009. Er bestaan drie verschillende soorten masten: micromasten, dakmasten en vrijstaande masten. Ieder type heeft een andere dekkingsgraad en een andere capaciteit. De inzet van een bepaald type hangt af van de vraag naar bereikbaarheid in de directe omgeving. Die dekkingsgraad is bijv. in een buitengebied kleiner dan in de drukke binnenstad. In het buitengebied kan worden volstaan met minder installaties, maar die moeten dan wel een groot bereik hebben. De zoekvraag is dus afhankelijk van omgevingsfactoren. Dit vraagt om een vergelijkbare aanpak als de nota Welstand Transparant. Immers ook hier zijn de welstandscriteria afhankelijk van de typologie van de gebouwde omgeving. Om aan de toenemende vraag naar het plaatsen van zendmasten te kunnen blijven voldoen ligt het voor de hand de mogelijkheden in de gebieden met bepaalde typologische kenmerken te verruimen. Er wordt in dat kader gebruik gemaakt van het gebiedsgerichte beleid uit de welstandsnota dat gebruik maakt van de typologische kenmerken van de gebouwde omgeving. In het Antennebeleid is per gebied aangegeven welke typen antennes geplaatst mogen worden en onder welke voorwaarden. Gebiedsgerichte criteria hebben betrekking op ruimtelijke kenmerken die de omgeving van de installatie heeft. Er worden vier gebieden onderscheiden, exclusief een categorie bijzondere bebouwing. Deze komen overeen met die uit het bestaande beleid van de welstandsnota. De gebieden zijn: historische gebieden, woongebieden, bedrijfsterreinen, buitengebieden en bijzondere bebouwing. In het plangebied is sprake van een antennemast die gemonteerd is op een hoogspanningsmast. Deze hoogspanningsmast zal na het ondergronds brengen van de hoogspanningskabels niet meer in gebruik zijn. Om kosten voor een nieuwe antennemast te besparen is ervoor gekozen de bestaande hoogspanningsmast ‘uit te kleden’ (af te bouwen), zodat alleen de basis overeind blijft die noodzakelijk is voor de bevestiging van de antennemast. Hierdoor krijgt één hoogspanningsmast een nieuwe functie van antennemast. In de juridische regeling van het bestemmingsplan is deze ‘bestaande’ antennemast geregeld via een aanduiding. Luchtkwaliteitplan Maastricht Op 19 september 2006 heeft de gemeenteraad van Maastricht het Luchtkwaliteitplan inclusief de uitvoeringsmaatregelen vastgesteld. Deze uitvoeringsmaatregelen hebben tot doel de luchtkwaliteit in Maastricht te verbeteren zodanig dat in 2010 voldaan kan worden aan de grenswaarden voor stikstofdioxide en fijn stof. De uitvoering van het luchtkwaliteitplan is in november 2006 ter hand genomen. Naast het uitvoeren van concrete maatregelen is gestart met het opzetten van een platform luchtkwaliteit Maastricht, waarvan de eerste bijeenkomst op 15 december 2006 heeft plaatsgevonden. In dit platform zijn uit diverse velden maatschappelijke partijen vertegenwoordigd. Doel van het platform is om bij deze partijen vroegtijdig draagvlak te verkrijgen voor de te treffen maatregelen. Het platform luchtkwaliteit Maastricht zal gedurende de gehele doorlooptijd van het luchtkwaliteitplan blijven meedenken over de uitvoering van het Luchtkwaliteitplan. Voor dit bestemmingsplan bevat dit document geen specifieke uitgangspunten. Beleid externe veiligheid In deze beleidsvisie is aan de hand van drie thema's omschreven hoe de gemeente Maastricht omgaat met externe veiligheid binnen haar gemeente. De gemeente Maastricht streeft naar een optimale combinatie van gewenste ruimtelijke en economische ontwikkelingen. Het is daarbij van belang dat de gemeente een veilige plek


pagina 15

is om te werken, wonen, winkelen en recreëren en dat dit door de gebruikers ook zo ervaren wordt. Bedrijven, maar ook spoor-, wegen watertransport moeten de mogelijkheid hebben om zich te vestigen en activiteiten te ontplooien, terwijl bezoekers en bewoners van de gemeente Maastricht en omgeving daar geen schadelijke gevolgen van mogen ondervinden. Echter is de afgelopen jaren gebleken dat op basis van de landelijke wetgeving het aantal en de omvang van de onderzoeken die nodig zijn binnen de aandachtsgebieden voor externe veiligheid vaak niet in verhouding staan tot de omvang van het project. Daarom heeft de gemeente Maastricht in deze beleidsvisie externe veiligheid haar ambities vastgelegd die binnen de wettelijke kaders mogelijk zijn. Deze beleidsvisie is tot stand gekomen in nauwe samenwerking tussen medewerkers van de gemeente Maastricht en de Veiligheidsregio Zuid Limburg. Er zijn drie concrete probleemstellingen te onderscheiden: 1. externe veiligheid is een complex onderwerp; 2. omgaan met externe veiligheid is het maken van keuzes; 3. omgaan met externe veiligheid vraagt verregaande samenwerking. Een risicoloze gemeente bestaat niet, maar veiligheid is wel te optimaliseren tot een maatschappelijk aanvaardbaar niveau. Op de eerste plaats dient voldaan te worden aan de basisveiligheid (voldoen aan de grenswaarden voor het plaatsgebonden risico). Gebleken is dat er geen urgente knelpunten met het plaatsgebonden risico bestaan in de gemeente; de gemeente voldoet dus aan de wettelijke basisveiligheid. Naast de basisveiligheid dient de gemeente invulling te geven aan het groepsrisicobeleid. Zoals gesteld is het groepsrisicobeleid niet normatief; dit betekent dat de gemeente zelf keuzes kan en moet maken. In dit thema worden keuzes omschreven die de gemeente maakt ten aanzien van de locatiekeuze van risicobronnen en de planologische kaders voor invulling van de verantwoordingsplicht. De verantwoordingsplicht is daarbij verdeeld in drie categorieën (1, 2 en 3). Op basis van de aard en omvang van een plan en de ligging ten opzichte van externe veiligheidsbronnen wordt per geval bezien welke verantwoordingsgraad voor het groepsrisico van toepassing is. In de beleidsvisie is de huidige situatie in de gemeente Maastricht op het gebied van externe veiligheid geïnventariseerd en vastgelegd. Per onderwerp van externe veiligheid (buisleidingen, gevaarlijk transport, inrichtingen, luchthaven) is aangegeven hoe de situatie is en hoe met nieuwe ontwikkelingen in de nabijheid van risicobronnen moeten worden verantwoord. Per ruimtelijk plan zal in het kader van een goede ruimtelijke ordening moeten worden bekeken of de ontwikkeling past binnen het hier aangegeven beleidskader. Bij conserverende bestemmingsplannen is in de regel geen sprake van veranderingen in het groepsrisico, omdat hierin alleen bestaande functies worden vastgelegd. Bij eventueel middels flexibiliteitsbepalingen mogelijk te maken nieuwe ontwikkelingen dient wel te worden getoetst aan dit beleid. Deze toets is beschreven in paragraaf 5.5 van deze toelichting. Beleidsnota Springlevend Verleden 2007-2012 Deze beleidsnota gaat over de bescherming van het cultureel erfgoed van de stad Maastricht voor de periode 2007-2012. Het cultureel erfgoed van Maastricht is in ten minste vier opzichten van belang voor de stad, namelijk voor de sociale identiteit (zichtbaarheid en voelbaarheid van de historie), de economische vitaliteit (aantrekkingskracht op mensen en bedrijven), de culturele rijkdom (uitstraling) en de fysieke leefbaarheid (onderhoud en restauratie). In de Stadsvisie 2030 is het belang van het waarborgen van de cultuurhistorie eveneens aangegeven. De missie die in de beleidsnota wordt aangegeven is “behoud door behoedzame ontwikkeling”. Er worden twee soorten bedreigingen genoemd voor het cultureel erfgoed van Maastricht:  een gebrek aan menselijk ingrijpen, waardoor verval en verpaupering optreedt; dit geldt voor archeologie en monumenten;  onzorgvuldig menselijk ingrijpen, waardoor het erfgoed bewust, ongezien of onbedoeld verdwijnt. De strategie die wordt gepresenteerd om deze bedreigingen het hoofd te bieden bestaat uit vijf punten:  gebiedsgericht werken: in een cultuurwaarden kaart worden alle cultuurhistorische relicten opgenomen (archeologie, historische geografie, landschappen en monumenten), waarna per type gebied keuzes worden gemaakt. Er zullen gebieden worden aangewezen waarvoor verschillende beschermingsregimes van toepassing zijn. Dit aspect is vertaald in de eerste opzet van het Maastrichts


pagina 16

   

Erfgoed, dat als dubbelbestemming in bestemmingsplannen zal worden meegenomen. Ook in het voorliggende bestemmingsplan is dit gebeurd. Hiermee worden belangrijke cultuurhistorische elementen van een basisbescherming voorzien. interactief werken: samen met ontwikkelende partijen, omwonenden, de gemeente en andere organisaties proberen zoveel mogelijk informatie te verkrijgen over en rekening te houden met het cultureel erfgoed. proactief: het aspect cultureel erfgoed dient in een zeer vroeg stadium van planvorming te worden meegenomen; kansen benutten: cultureel erfgoed is niet alleen een belemmering maar ook een kans. Cultuurhistorie kan als basis dienen voor een nieuwe ontwikkeling. integraal: vanwege het brede belang van cultureel erfgoed liggen er veel kansen voor een integrale benadering (cultuurwaardenkaart, bereidheid verder te kijken dan het eigen werkterrein).

Voor het voorliggende bestemmingsplan is van belang dat het cultureel erfgoed middels de dubbelbestemming ‘Waarde - Maastrichts erfgoed’ een vaste positie binnen het bestemmingsplan verwerft, waardoor de ruimtelijke kwaliteiten op het gebied van cultuurhistorie, architectuurhistorie, landschap en archeologie integraal beheersbaar worden. Het nieuwe ‘MPE-systeem’ is ontwikkelingsgericht door duidelijke richtlijnen voor toekomstig gebruik, waarbij een koppeling wordt gemaakt met de Erfgoedverordening. Doordat in de Erfgoedverordening de begripsbepaling ‘monument’ is uitgebreid, wordt het beschermd cultureel erfgoed in het bestemmingsplan uitgesloten van vergunningsvrij bouwen. Er wordt als het ware een koppeling gelegd tussen de Wet ruimtelijke ordening en de Woningwet zodat een dekkend regime ontstaat. In het bestemmingsplan is een integrale bescherming op maat mogelijk die plaats maakt voor de traditionele fragmentarische en objectgerichte aanpak. De dubbelbestemming ‘Waarde - Maastrichts Erfgoed’ ligt op gebieden met een bijzondere, cultuurhistorisch waardevolle identiteit waaraan voorwaarden en richtlijnen zijn gekoppeld. Één van de voorwaarden hierbij is dat nieuwe ontwikkelingen geënt dienen te zijn op de cultuurhistorische uitgangspunten. Op deze manier is cultuurhistorie een van de onderdelen in de belangenafweging bij toekomstige ontwikkelingen. Doordat dit instrument reeds in een vroeg stadium wordt gehanteerd kan het tevens dienen als inspiratiebron voor ontwerpers en ontwikkelaars. De algemene spelregels die opgaan voor de bestemming ‘Waarde - Maastrichts erfgoed’ zijn:

  

behoud gaat voor vernieuwen of ontwikkelen; vernieuwen of ontwikkelen dient plaats te vinden binnen de cultuurhistorische -randvoorwaarden; op aanverwante wijze gaat bij archeologie behoud in situ vóór behoud ex situ (opgraving).

Een van de grote voordelen van het MPE is de mogelijkheid van gradaties in beschermingsniveau. Dit wil zeggen dat niet het volledige cultureel erfgoed dezelfde bescherming krijgt maar dat verschil in het beheer gemaakt wordt. Stedenbouwkundige structuren vragen om een ander beschermingsniveau dan architectonisch waardevolle objecten. Interventies bij het hoogst gewaardeerde erfgoed zal bijvoorbeeld op meer punten afgestemd moeten worden op de bestaande waarden. Concreet betekent dit dat binnen de dubbelbestemming ‘Waarde - Maastrichts erfgoed’ een aantal verschillende beschermingsgradaties zijn opgenomen:

Dominant bouwwerk Kenmerkend bouwwerk Waardevol cultuurhistorisch element Waardevol groenelement Cultuurhistorisch attentiegebied Archeologische zone a Archeologische zone b Archeologische zone c Primaire bestemming In het voorliggend plangebied is alleen sprake van te beschermen archeologische waarden; deze zijn in de juridische regeling opgenomen. Bestemmingsplan Hoogspanningskabels Limmel - Gemeente Maastricht, ontwerp, maart 2013

pagina 17

Hoofdstuk 3 Beschrijving plangebied Het langwerpige en smalle plangebied is gelegen aan de noordzijde van Maastricht, direct ten zuiden van het bedrijventerrein Beatrixhaven. Vanaf de hoek van de Galjoenweg met de Limmelderweg verloopt het plangebied in de vorm van een smalle strook in zuidwestelijke richting door tot aan het 150 kV-station Limmel. Aan de noordzijde grenst het plangebied aan het bedrijventerrein Beatrixhaven. Het middelste deel van het plangebied bestaat uit een groenstrook die parallel aan de spoorlijn Maastricht-Geleen ligt en doorloopt tot aan de Balijeweg. Deze groenstrook voert ook langs het inmiddels gesloopte gebouw van de Kringloopwinkel. Door de aanwezigheid van de hoogspanningsmasten en het daaronder geldende bouwverbod is de groenstrook onder de hoogspanningsmasten vrij van bebouwing. Aan de overzijde van de Balijeweg is het 150 kV-station Limmel gelegen. Op onderstaande luchtfoto is het zuidelijke deel van het plangebied zichtbaar:

150 kV-station Limmel Spoorlijn Maastricht-Geleen

Balijeweg

Bestaande hoogspanningsmasten (Inmiddels gesloopt ) pand Kringloopwinkel

De hoogspanningsmasten vormen in combinatie met de elektriciteitsdraden zeer in het oog springende en uitzicht belemmerende obstakels in de omgeving. De elektriciteitsdraden hangen aan de Balijeweg zelfs boven woningen (zie onderstaande foto). Door de aanwezigheid van twee parallel lopende lijnen met bijbehorende masten wordt de beleving ervan in de omgeving verder in negatieve zin versterkt.


pagina 18

De aanwezigheid van de hoogspanningslijnen leidt daarnaast ook tot beperkingen van het ruimtegebruik op de gronden daaronder. Met het ondergronds brengen van deze hoogspanningskabels wordt ruimte gecreëerd op het maaiveld voor de ontwikkeling van de ‘Hoolhoeslocatie’, één van de speerpunten van het Wijkontwikkelingsplan voor Limmel/Nazareth. De toekomstige bebouwing op deze Hoolhoeslocatie, exact op de grens van de buurten Nazareth en Limmel, moet zorgen voor een ruimtelijk-stedenbouwkundige verbinding tussen beide buurten. Samen met de in voorbereiding zijnde ondertunneling van de Balijeweg zal een nieuw en sterk wijkhart moeten ontstaan.

Foto’s: Impressie huidige situatie Balijeweg

Na uitvoering van het plan zullen de hoogspanningsmasten en -draden uit het straatbeeld verdwenen zijn, hetgeen niet alleen kansen biedt ten aanzien van verbetering en intensivering van het grondgebruik, maar ook een positief effect heeft op de beleving van de stedelijke omgeving.


pagina 19

Hoofdstuk 4 Ontwikkelingen 4.1 Het plan Het plan waarvoor dit bestemmingsplan is opgesteld, omvat het ondergronds brengen van de bestaande hoogspanningslijnen in de wijk Limmel. Deze ontwikkeling vormt één van de noodzakelijke ontwikkelingen in het kader van en ter voorbereiding op de uitvoering van de hoofdonderdelen van het Wijkontwikkelingsplan (WOP) voor Limmel/Nazareth. Naast het ondergronds brengen van de bestaande hoogspanningslijnen maken ook de realisatie van een spoorwegondergang (werkzaamheden gestart) en de aanleg van een verkeersrotonde op het kruispunt van de Kasteel Verduynenstraat met de Meerssenerweg (afgerond) deel uit van deze voorbereidende ontwikkelingen. De verkabeling betreft het ondergronds brengen van de bestaande lijndelen van de 150 kV- hoogspanningslijn Graetheide-Limmel tussen het 150 kV-station Limmel en mast 75 (76) en de 150 kV-lijn TerwinselenSchoonbron-Limmel tussen het 150 kV-station Limmel en mast 80 (81). Hiertoe zullen twee nieuwe opstijgpunten (afspanportalen) worden gerealiseerd. Deze afspanportalen worden gerealiseerd op de locatie waar de hoogspanningsverbinding van bovengronds (lijn) overgaat in ondergronds (kabel). De bestaande hoogspanningslijnen zullen op deze nieuwe afspanportalen worden bevestigd. Vanaf deze afspanportalen zullen ondergrondse kabelverbindingen worden aangelegd tot in het 150 kV-station Limmel. De betreffende delen van de bestaande hoogspanningslijnen tussen de nieuwe afspanportalen en het 150 kV-station Limmel zullen geheel worden geamoveerd. Er zullen in totaliteit vier kabelverbindingen worden aangelegd. Elke kabelverbinding bestaat uit drie hoogspanningskabels (150.000 Volt) waarmee het totaal aan te leggen kabels dus twaalf bedraagt. De kabelverbindingen worden gelegd in een aparte kabelsleuf op een diepte van 1,20 meter. Het gehele traject bestaat uit vier aparte kabelsleuven welke op een bepaalde afstand van elkaar zijn gesitueerd. Het transportvermogen van de nieuwe ondergrondse kabelverbindingen is identiek aan het transportvermogen van beide bovengrondse hoogspanningslijnen. Op de onderstaande afbeelding is het ruimtebeslag van de nieuwe situatie geprojecteerd op dat van de bestaande situatie (bron: Tennet): Bestaand ruimtebeslag hoogspanningslijnen

Afspanportalen

Trajecten nieuwe ondergrondse kabels

Spoorlijn Maastricht-Geleen

Door het ondergronds brengen van de hoogspanningslijnen wordt de laatste infrastructurele barrière tussen Limmel en Nazareth weggenomen. De start van de werkzaamheden is voorzien in 2013.


pagina 20

4.2 M.e.r.-beoordelingsplicht Wet milieubeheer In artikel 7, lid 2.1 onder b. van de Wet milieubeheer is aangegeven dat bij algemene maatregel van bestuur activiteiten zijn aangewezen ten aanzien waarvan het bevoegd gezag moet beoordelen of zij belangrijke nadelige gevolgen voor het milieu kunnen hebben. Ten aanzien van de activiteiten, bedoeld in dit artikel, worden de categorieën van besluiten aangewezen in het kader waarvan het bevoegd gezag krachtens de artikelen 7.17 of 7.19 Wm moet beoordelen of die activiteiten de in dat onderdeel bedoelde gevolgen hebben. Besluit milieueffectrapportage (m.e.r.) De in het voorgaande bedoelde algemene maatregel van bestuur is het Besluit m.e.r. Sinds de inwerkingtreding van het huidige Besluit milieueffectrapportage op 1 april 2011, is het aantal situaties waarvoor een m.e.r. verplicht moet worden uitgevoerd, verminderd. In plaats daarvan geldt voor meer situaties dat eerst een beoordeling plaats moet vinden of een m.e.r. moet worden uitgevoerd. Achterliggende gedachte daarbij is dat ook kleine projecten het milieu relatief zwaar kunnen belasten. Het Besluit m.e.r. bevat een C- en D-lijst waarin activiteiten en drempelwaarden zijn opgenomen. Hiermee wordt bepaald of een plan of besluit m.e.r.-plichtig of m.e.r.- beoordelingsplichtig is. Belangrijk daarbij is dat de drempelwaarden in kolom 2 in de D-lijst indicatief zijn gemaakt. Het gevolg hiervan is dat voor elk besluit of plan dat betrekking heeft op een activiteit die voorkomt op de D-lijst, maar die beneden de drempelwaarde valt, bepaald moeten worden of een m.e.r.-plicht of m.e.r.-beoordelingsplicht aan de orde kan zijn. Deze toets wordt de vormvrije m.e.r.-beoordeling genoemd. De vormvrije m.e.r.-beoordeling kan tot twee conclusies leiden: -

belangrijke nadelige milieugevolgen zijn uitgesloten; er is geen m.e.r.(-beoordeling) noodzakelijk. Deze conclusie kan worden vastgelegd in het betreffende plan of besluit; belangrijke nadelige milieugevolgen zijn niet uitgesloten; er moet een m.e.r.(-beoordeling) plaatsvinden of er kan direct gekozen worden voor het m.e.r.

De voorliggende aanleg van een ondergrondse hoogspanningsleiding is een activiteit uit kolom 1, van onderdeel D van artikel 2 van het Besluit m.e.r.: “De aanleg, wijziging of uitbreiding van een ondergrondse hoogspanningsleiding.” In kolom 2 van dit artikel is daarnaast een drempelwaarde aangegeven, die bepaalt of voor een activiteit een formele m.e.r.-beoordelingsplicht moet worden doorlopen of dat met een ‘vormvrije beoordeling’ kan worden volstaan. Ten aanzien van de hier beoogde activiteit is hierover het volgende aangegeven: In gevallen waarin de activiteit betrekking heeft op een leiding met: 1° een spanning van 150 kilovolt of meer, en 2° een lengte van 5 kilometer of meer in een gevoelig gebied als bedoeld onder a, b (tot 3 zeemijl uit de kust) of d van punt 1 van onderdeel A van deze bijlage. Indien de activiteit beneden deze drempelwaarde blijft, is een vormvrije m.e.r.-beoordelingsplicht voldoende. In casu is dit het geval. De spanning bedraagt weliswaar 150 kilovolt, maar de leiding is circa 700 meter lang en ligt niet in een gevoelig gebied. Er kan derhalve worden volstaan met een vormvrije beoordelingsplicht. Vormvrije m.e.r.-beoordelingsplicht Er is geen sprake van een activiteit als omschreven in de D-lijst. Er geldt hierdoor geen vergewisplicht voor de activiteit 'het bouwen van het 150kV-transformatorstation’. Daarbij komt dat in het voorliggende bestemmingsplan is verwoord dat alle milieueffecten zijn beoordeeld. Er hoeft dan ook niet expliciet een besluit te worden genomen door de gemeenteraad over de vergewisplicht, omdat deze niet van toepassing is.


pagina 21

Hoofdstuk 5 Milieuplanologische aspecten 5.1 Water Watertoets De watertoets is een procesinstrument dat als doel heeft te komen tot een betere inbreng van wateraspecten in ruimtelijke plannen en besluiten. De kern bestaat uit een set van procedure afspraken, vormvereisten en inhoudelijke aandachtspunten en wordt toegepast binnen de bestaande procedures en regelgeving. Voor initiatiefnemers van ruimtelijke plannen en besluiten, met name gemeenten en waterschappen, is het van belang om te weten dat de provincie toeziet of in ruimtelijke plannen en besluiten aan de watertoets gevolg wordt en is gegeven. De watertoets is van toepassing op bestemmingsplannen en omgevingsvergunningen (grotere projecten). De initiatiefnemer van een ruimtelijk plan dient in principe de watertoets uit te voeren en de uitkomsten daarvan aan te geven in een waterparagraaf. De waterhuishoudkundige aspecten omvatten onder meer veiligheid voor water, wateroverlast, waterkwaliteit en verdroging. Waterschap Roer en Overmaas De gemeente Maastricht valt in de zin van wateraangelegenheden binnen de Keur van het Waterschap Roer en Overmaas. Conform het stroomschema van het Waterschap Roer en Overmaas dienen bestemmingsplannen te worden ingediend bij het Watertoetsloket. Voor het voorliggende bestemmingsplan kan worden volstaan met een beschrijving van het watersysteem: er vinden geen wijzigingen plaats in de waterhuishouding binnen het plangebied, het plan voorziet slechts in beperkte bouwmogelijkheden en er is daardoor nauwelijks sprake van een toename van verharding. Het plan valt hierdoor binnen de ondergrens (< 2.000 m² aan toename verharding) van het waterschap. Centraal staat dat alle toekomstige initiatieven voor wat betreft het watersysteem moet aansluiten bij de natuurlijke waterkringloop en de trits vasthouden-bergen-afvoeren. Dit betekent dat schoon hemelwater van verhardingen niet met het huishoudelijk afvalwater wordt afgevoerd naar de zuiveringsinstallatie, maar wordt geïnfiltreerd of geborgen op lokaal niveau. Voor nieuwe bebouwing wordt gestreefd naar een volledig gescheiden rioolstelsel (en maximaal 20% verharding aangesloten op riolering). Voor bestaand stedelijk gebied is het doel om 20% van het bestaand verhard oppervlak op middellange termijn af te koppelen. De belangrijkste ruimtegerelateerde doelstellingen zijn:  aansluiten bij de natuurlijke waterkringloop door het afkoppelen van verhard oppervlak van de riolering;  zoveel mogelijk voldoen aan de watervraag van de functies;  voor schoon oppervlaktewater is het sanering of verminderen van overstorten uit de riolering ook een belangrijk middel. Vanuit het streven naar een duurzaam regenwaterbeheer geldt voor (vervangende) nieuwbouw een afkoppelbeleid. Bij voorkeur wordt het regenwater geïnfiltreerd in de bodem. Het regenwater dient dan schoon te blijven en licht verontreinigd regenwater wordt gezuiverd. Daarnaast dient wateroverlast te worden voorkomen. Hiertoe heeft het Waterschap een voorkeurstabel opgesteld, waarbij de voorkeursmaatregelen voor grondoppervlakken, dakoppervlakken, hergebruik, beheer en dimensionering worden weergegeven. De waterbeheerders hanteren de voorkeursvolgorde vasthouden c.q. infiltreren, bergen en afvoeren. De voorkeur gaat uit naar open bovengrondse centrale infiltratievoorzieningen met een bodemfilter. Wanneer niet geïnfiltreerd kan worden, mag vertraagd worden geloosd op oppervlaktewater. In het bijzonder in het Maasdal dient bij de aanleg van infiltratievoorzieningen te worden voorkomen dat de slecht doorlatende deklaag wordt doorbroken. Dit om extra rivierkwel te voorkomen. Voor de dimensionering van voorzieningen dient te worden


pagina 22

uitgegaan van een bui van 35 mm in 45 minuten. De voorzieningen dienen binnen 24 uur weer beschikbaar te zijn voor een volgende gebeurtenis. Plangebied In het voorliggende bestemmingsplan worden hoofdzakelijk ondergrondse werkzaamheden mogelijk gemaakt. Het plan leidt niet tot een substantiële toename van verharding; er worden alleen gebouwen voor additionele voorzieningen (zoals nutsgebouwen) mogelijk gemaakt van beperkte omvang. De afwateringssituatie van het plangebied verandert hierdoor niet.

5.2 Geluid Bij het ontwikkelen van een ruimtelijk plan is het belangrijk rekening te houden met geluidbronnen en de mogelijke hinder of overlast daarvan voor mensen. De beoordeling van het aspect geluid vindt zijn grondslag vooral in de Wet geluidhinder (Wgh) maar daarnaast bijvoorbeeld ook in de Wet ruimtelijke ordening wanneer het gaan om de beoordeling of er sprake is van een goed woon- en leefklimaat. Het aspect geluid kent voor een aantal bestemmingen (zoals wonen) in combinatie met een aantal typen geluidbronnen een wettelijk kader dat van belang is bij het opstellen van ruimtelijke plannen. Zo zijn in de Wet geluidhinder voor woningen en andere geluidgevoelige bestemmingen grenswaarden opgenomen voor industrielawaai, wegverkeerlawaai en spoorweglawaai. Andere geluidbronnen kunnen noodzaken tot een aanvullende beoordeling van het aspect geluid in het kader van onder andere een 'goede ruimtelijke ordening'. Voor onderhavig plan geldt dat er geen nieuwe geluidgevoelige functies worden gerealiseerd. Industrielawaai (gezoneerde industrieterreinen) Het plangebied is gelegen binnen de geluidzone van het gezoneerd industrieterreinen Beatrixhaven. Op basis van akoestisch onderzoek zijn de geluidszones vastgesteld waarbuiten de geluidsbelasting ten gevolge van op industrieterrein Beatrixhaven gevestigde bedrijven, niet meer bedraagt dan 50 dB (de voorkeursgrenswaarde). Binnen deze zone kunnen slechts geluidgevoelige bestemmingen worden opgericht na vaststelling van een hogere waarde door Gedeputeerde Staten, met dien verstande dat deze waarde 55 dB niet te boven mag gaan. De geluidszone van het gezoneerde industrieterrein is op de verbeelding opgenomen. Spoorweglawaai Binnen de zone van een spoorweg dient de geluidbelasting op de gevel van geluidgevoelige bestemmingen te voldoen aan de grenswaarden van de Wet geluidhinder. Afhankelijk van de bestemming dient een minimaal binnenniveau gegarandeerd te worden. Nieuwe situaties (geluidgevoelige bestemmingen of spoorwegen) dienen akoestisch getoetst te worden volgens de Wet geluidhinder. Ook is het Hogere Grenswaardenbeleid van de gemeente Maastricht (vastgesteld september 2008) van toepassing. Het plan voorziet niet in de realisering van nieuwe geluidgevoelige functies. Een toetsing aan de Wet geluidhinder in relatie tot railverkeerslawaai is dan ook niet aan de orde. Wegverkeerslawaai Binnen de geluidzone van een weg dient de geluidbelasting op de gevel van geluidgevoelige bestemmingen te voldoen aan de grenswaarden van de Wet geluidhinder. De geluidszones zijn gedefinieerd in art. 74 van de Wgh. De zonebreedte wordt bepaald door het aantal rijstroken en of er sprake is van stedelijke of buitenstedelijk gebied. De zones zijn te beschouwen als aandachtsgebieden of onderzoeksgebieden. Wegen die geen zone hebben en waarop de Wgh dus niet van toepassing is, zijn wegen binnen een als woonerf aangeduid gebied en waarvoor een maximum snelheid geldt van 30 km/uur. Afhankelijk van de bestemming dient een minimaal binnenniveau gegarandeerd te worden. Nieuwe situaties (geluidgevoelige bestemmingen of wegen) dienen akoestisch getoetst te worden volgens de Wet geluidhinder. Ook is het Hogere Grenswaardenbeleid van de gemeente Maastricht hierop van toepassing. Het plan voorziet niet in de realisering van nieuwe geluidgevoelige functies. Een toets aan de Wet geluidhinder in relatie tot wegverkeerslawaai is derhalve niet aan de orde.


pagina 23

5.3 Bodem In het kader van de Wet ruimtelijke ordening dient voor ontwikkelingen te worden aangegeven of de bodemkwaliteit geschikt is voor de beoogde bestemming (om aan te tonen dat er sprake is van een goede ruimtelijke ordening). In het plangebied en omgeving hebben twee milieuhygiënische bodemonderzoeken plaatsgevonden. Het eerste onderzoek betreft het ‘Verkennend bodemonderzoek ondergronds brengen hoogspanningskabels in Limmel te Maastricht’ (Oranjewoud, rapportnr. 249947, rev.00, d.d. september 2012), dat als separate bijlage 1 bij deze toelichting is gevoegd. De onderzoekslocatie van eerstgenoemd rapport omvat de kabeltracés Schoonbron‐Limmel en Graetheide‐Limmel gelegen tussen het hoogspanningsstation in Limmel en de zijtak van het spoor richting de Beatrixhaven te Maastricht (zie het overzichtskaartje rechts). Ook zijn de locaties van de te verwijderen hoogspanningsmasten meegenomen in het onderzoek. In het (recente) verleden zijn meerdere milieuhygiënische bodemonderzoeken uitgevoerd in dit plangebied en de directe omgeving daarvan; de resultaten daarvan zijn beschouwd in het historisch vooronderzoek, op basis waarvan de te volgen onderzoeksstrategie voor het voorliggende onderzoek is bepaald. Resultaten bodem Ter plaatse van de Judeaweg (veldweg) is in de halfverhardingslaag (= geen bodem) met bijmengingen naast de sterke verontreiniging aan zink (zoals in eerder uitgevoerd bodemonderzoek reeds is aangetroffen) tevens sprake van een sterke verontreiniging aan barium en een matige verontreiniging met nikkel. Onder de klinkerverharding op het Ziggo‐terrein is een sterke verontreiniging met koper en zink aanwezig. De sterke verontreiniging is gerelateerd aan de aangetroffen mate van bijmengingen. Ter plaatse van het tracé gelegen in de Kanjelzone is sprake van een sterke diffuse verontreiniging met zink in de bovengrond. In het noordelijke deel is veelal sprake van een licht verhoogd gehalte aan zink. In de ondergrond ter plaatse van de te verwijderen hoogspanningsmast is een sterk verontreiniging met zink aanwezig. Op basis van bovenstaande kan gesteld worden dat ter plaatse van het gehele onderzoeksgebied sprake is van een sterke diffuse verontreiniging met zink en plaatselijk barium en koper in de bovengrond. Plaatselijk is in de ondergrond eveneens sprake van een sterke verontreiniging met zink, barium en/of koper. De sterke diffuse verontreiniging met zware metalen is binnen het voorgenomen werkgebied ingekaderd en heeft op basis van de huidige bekende gegevens een geschatte omvang van meer dan 25 m³. Derhalve dient er voor het uitvoeren van de werkzaamheden een BUS‐melding of saneringsplan te worden opgesteld. Dit saneringsplan wordt thans opgesteld door de gemeente Maastricht. Voor het overige geven de onderzoeksresultaten, gezien de hoogte van de gemeten gehalten aan barium, koper en/of zink geen aanleiding tot het uitvoeren van vervolgonderzoek of het treffen van sanerende maatregelen. De licht tot sterk verhoogde gehalten aan barium, koper en zink in de bodem passen binnen het beeld dat in de deelgebieden 'Ophoging' en 'Beatrixhaven' in de gemeente Maastricht kan worden aangetroffen. Lokaal wordt in de bodem de LMW overschreden. Deze verontreiniging wordt beschouwd als een gebiedseigen verontreiniging met een niet-gebiedseigen kwaliteit. Resultaten grondwater In de verschillende watermonsters uit de peilbuizen is maximaal een licht verhoogde gehalte aan barium aangetoond. Dit resultaat geeft geen aanleiding tot het uitvoeren van aanvullend onderzoek.


pagina 24

Resultaten asbest Conform het beleid van de gemeente Maastricht wordt de onderzoekslocatie beschouwd als asbestverdacht (potentieel verdacht op basis van de ligging). Er zijn in de bodem echter geen asbestverdachte materialen, anders dan een sporen tot matige bijmenging aan puin of baksteen, in het opgeboorde of opgegraven materiaal aangetroffen. Daarnaast zijn tijdens de maaiveldinspectie geen asbestverdachte materialen op het maaiveld aangetroffen. In het geanalyseerde monster van de meest verdachte laag en het zintuiglijk asbest onverdachte mengmonster is geen asbest aangetroffen. Er kan daarom gesteld worden dat de interventiewaarde voor de grond in de geanalyseerde (meng)monsters niet wordt overschreden. De hypothese ‘asbestverdacht’ wordt verworpen. Omdat tevens geen asbest in de geanalyseerde monsters is aangetoond, is een nader asbestonderzoek niet noodzakelijk. Het tweede onderzoek is het ‘Verkennend bodemonderzoek Abdissenweg 1-3 (Hoolhoes)’ (Oranjewoud, rapportnr. 249558, rev.00, d.d. september 2012), dat als separate bijlage 2 bij deze toelichting is opgenomen. Dit onderzoek omvat slechts een gedeelte van het tracé (ca. 250 m) dat is gelegen ten oosten van de Abdissenweg 1‐3. De locatie van dit onderzoek is op nevenstaand overzichtskaartje weergegeven. In het (recente) verleden zijn meerdere milieuhygiënische bodemonderzoeken uitgevoerd in dit plangebied en de directe omgeving daarvan; de resultaten daarvan zijn beschouwd in het historisch vooronderzoek, op basis waarvan de te volgen onderzoeksstrategie voor het voorliggende onderzoek is bepaald. Resultaten bodem Ter plaatse van het werkgebied voor de nieuwe kabels is in een strook langs de spoorweg sprake van een sterke diffuse verontreiniging met zink in de bovengrond. De sterke verontreiniging is binnen het werkgebied ingekaderd en heeft op basis van de huidige bekende gegevens een geschatte omvang van circa 1.875 m³. Omdat binnen het voorgenomen werkgebied meer dan 25 m³ bodem sterk verontreinigd is met zink, dient een BUSmelding of een saneringsplan te worden opgesteld. De gemeente Maastricht stelt thans een saneringsplan op. Voor het overige geven de onderzoeksresultaten, gezien de hoogte van de gemeten gehalten aan zink en PAK, geen aanleiding tot het uitvoeren van vervolgonderzoek of het treffen van sanerende maatregelen. De licht tot sterk verhoogde gehalten aan zink in bovengrond passen binnen het beeld dat in de deelgebieden 'Ophoging' in de gemeente Maastricht kan worden aangetroffen. Deze verontreiniging wordt beschouwd als een gebiedseigen verontreiniging. De sterke verontreiniging met PAK wordt aangetroffen in de halfverhardingslaag (= geen bodem). Op basis hiervan behoeft geen nader onderzoek te worden uitgevoerd. Resultaten grondwater In de verschillende watermonsters zijn hoofdzakelijk lichte verontreinigingen met barium, PER en/of 1,2dichloorethenen aangetroffen. In één peilbuis is een sterk verhoogd gehalte aan PER en een licht verhoogd gehalte aan 1,2-dichloorethenen gemeten. De verontreiniging door deze VOCL (vluchtige organochloorverbindingen) bevindt zich in het grondwater van 6-9 meter onder maaiveld. Deze grondwaterverontreiniging is aanwezig als gevolg van de voormalige bedrijfsactiviteiten (chemische wasserij) op de locatie Abdissenweg 1-3. Uit de monitoringsgegevens (Grontmij, ‘briefrapport actualisatie onderzoek VOCl Abdissenweg te Maastricht’, rapportnr. 292435.rm.344C004/mp, d.d. 14.01.2011, opgenomen als separate bijlage 7 bij deze toelichting) blijkt dat deze verontreiniging is gelegen binnen de interventiewaardecontour van VOCl en dat onaanvaardbaar risico bestaat voor verspreiding in het overige grondwater. Vanwege de diepte van de te leggen kabels, onder grondwaterniveau, dient rekening te worden gehouden met de aanwezigheid van dit sterk verontreinigde grondwater. Door adviesbureau Oranjewoud is hiervoor een bemalingsadvies opgesteld. Conform dit advies is vanwege het onttrekken van verontreinigd grondwater (en eventueel weer infiltreren binnen het verontreinigd gebied) een saneringsplan (Wbb-procedure gemeente


pagina 25

Maastricht) noodzakelijk. Voor het lozen van bemalingswater, na zuivering, op het oppervlaktewater dient een vergunning bij het Waterschap Roer en Overmaas te worden aangevraagd. Resultaten asbest Conform het beleid van de gemeente Maastricht wordt de onderzoekslocatie beschouwd als asbestverdacht (potentieel verdacht op basis van de ligging). Er zijn in de bodem en in de halfverhardingslaag echter geen asbestverdachte materialen, anders dan een sporen tot matige bijmenging aan puin of baksteen, in het opgeboorde of opgegraven materiaal aangetroffen. Daarnaast zijn tijdens de maaiveldinspectie geen asbestverdachte materialen op het maaiveld aangetroffen. In het geanalyseerde monster van de meest verdachte laag en het zintuiglijk asbest onverdachte mengmonster is geen asbest aangetroffen. Er kan daarom gesteld worden dat de interventiewaarde voor de grond in de geanalyseerde (meng)monsters niet wordt overschreden. De hypothese ‘asbestverdacht’ wordt verworpen. Omdat tevens geen asbest in de geanalyseerde monsters is aangetoond, is een nader asbestonderzoek niet noodzakelijk.

5.4 Geurhinder Binnen het plangebied is de geurcontour gelegen van het bedrijf Mora. Deze zone is op de verbeelding weergegeven als gebiedsaanduiding 'milieuzone - geurzone'. Daarnaast bevatten de regels voorschriften behorende bij deze zone. Binnen deze zone mogen geen nieuwe geurgevoelige functies worden opgericht. Het voorliggende plan voorziet niet in de realisering van geurgevoelige objecten. Het aspect geurhinder behoeft daardoor niet verder te worden onderzocht en levert geen beperkingen op voor onderhavig plan.

5.5 Externe veiligheid Externe veiligheid gaat over het beheersen van de risico's voor de omgeving als gevolg van gebruik en opslag van gevaarlijke stoffen bij bedrijven, het vervoer van gevaarlijke stoffen over de weg, het water, het spoor en door buisleidingen. De risicobenadering externe veiligheid kent twee begrippen om het risiconiveau van transport en aanwezigheid van gevaarlijke stoffen in relatie tot de omgeving aan te geven. Deze begrippen zijn het plaatsgebonden risico (PR) en het groepsrisico (GR). Het PR is de kans per jaar dat een persoon, die zich continu en onbeschermd op een bepaalde plaats in de omgeving van een transportroute of inrichting bevindt, overlijdt door een ongeval met het transport van gevaarlijke stoffen op die route of binnen die inrichting. Plaatsen met een gelijk risico kunnen door zogenaamde risicocontouren op een kaart worden weergegeven. Voor nieuwe situaties is voor kwetsbare objecten (bijvoorbeeld woningen) de grenswaarde voor het PR gesteld op een niveau van 10 -6/jr. Voor beperkt kwetsbare objecten (bijvoorbeeld bedrijven) is dit een richtwaarde. Het GR geeft aan wat de kans is op een ongeval met tien of meer dodelijke slachtoffers in de omgeving van de beschouwde transportroute of inrichting. Het aantal personen dat in de omgeving van de route of inrichting verblijft, bepaalt daardoor mede de hoogte van het GR. Externe veiligheid risicovolle bedrijven Bij de beoordeling van de risico's voor de externe veiligheid worden de normen voor het PR en GR gehanteerd, zoals vastgelegd in het Besluit externe veiligheid voor inrichtingen (Bevi) en de bijbehorende Regeling externe veiligheid voor inrichtingen (Revi). Bij de besluitvorming dient het bevoegd gezag een verandering van het GR te verantwoorden. Hiertoe heeft de gemeente Maastricht specifiek beleid externe veiligheid ontwikkeld (zie ook paragraaf 2.4 van deze toelichting). Bij de toetsing van de externe veiligheidsaspecten is ook aan dit beleid getoetst. Desondanks bevat het gemeentelijk beleid geen concreet inhoudelijk toetsingskader voor de realisering van ondergrondse leidingen. Het gebied waarbinnen de verantwoordingsplicht van toepassing is voor categoriale inrichtingen (zoals LPG tankstations) is wettelijk vastgelegd in het Revi.


pagina 26

Plangebied In en in de directe omgeving van het plangebied is één risicovol bedrijf gelegen: Mora. De PR 10-6-contour van dit bedrijf (vanwege een aanwezige NH3 koelinstallatie) is binnen de inrichting gelegen, maar niet binnen het plangebied van het voorliggende bestemmingsplan. Er zijn in dit kader derhalve geen belemmeringen voor de beoogde ontwikkeling ten aanzien van dit bedrijf. De middels dit bestemmingsplan te realiseren ondergrondse hoogspanningskabels kunnen niet worden aangemerkt als kwetsbaar of beperkt kwetsbaar object. Bovendien vormen de kabels zelf geen voorziening die in het kader van de externe veiligheid risico’s veroorzaakt. Transport van gevaarlijke stoffen Voor het transport van gevaarlijke stoffen over de weg, het spoor en het binnenwater is op 1 januari 2010 een circulaire gepubliceerd voor de risiconormering voor het vervoer van gevaarlijke stoffen (Circulaire Risiconormering vervoer gevaarlijke stoffen). De werkingsduur van deze circulaire loopt tot uiterlijk 31 juli 2012. Voor de risico's als gevolg van het vervoer van gevaarlijke stoffen over de weg, het spoor of waterweg wordt in navolging van het Bevi gewerkt aan een Besluit externe veiligheid voor transportroutes. Wanneer dit besluit eerder dan 31 juli 2012 wordt gerealiseerd, zal de circulaire worden ingetrokken. Met betrekking tot veiligheidsaspecten van transport over de weg, het water en het spoor, wordt momenteel beleid geformuleerd in het kader van het Basisnet Weg, Basisnet Water en Basisnet Spoor. Het definitieve ontwerp voor het Basisnet Water is inmiddels aangeboden aan de Tweede Kamer. Hieruit blijkt dat bij zelfs een zeer extreme groei van het transport, er nagenoeg nergens een 10-6-contour op de oever terecht komt en er ook geen overschrijdingen van de oriëntatiewaarde voor het GR optreden. Wel is er een extra veiligheidsambitie gesteld. Voor het meest voorkomende transport (brandbare vloeistoffen LF1/LF2) wordt hiermee rekening gehouden door plasbrandaandachtsgebieden vast te stellen. Het definitieve ontwerp voor het Basisnet Weg is tevens aangeboden aan de Tweede Kamer. Wat betreft het Basisnet Spoor is een stand van zaken aangeboden aan de Tweede Kamer. Voor het Basisnet Spoor lopen nog diverse discussies tussen belanghebbende partijen over de te hanteren uitgangspunten. Plangebied Wegen In de nabijheid van het plangebied lopen de Rijkswegen A2 en A79 waarover gevaarlijke stoffen worden vervoerd. Voor de gemeente Maastricht geldt dat:  er geen knelpunten zijn vanuit het plaatsgebonden risico;  de oriëntatiewaarde van het groepsrisico nergens overschreden wordt;  alleen voor de A2 (excl. gedeelte N2) een plasbrandaandachtsgebied komt van 30 meter;  de Rijkswegen een invloedgebied hebben van ruim 1.500 meter aan weerszijden van de weg. Hierbinnen is de verantwoordingsplicht van toepassing wanneer er sprake is van toename van het groepsrisico of overschrijding van de oriëntatiewaarde. Het plangebied is in zijn geheel binnen het invloedsgebied van de A2 en A79 gelegen. Het bestemmingsplan bevat evenwel geen nieuwe ontwikkelingen die van invloed zijn op het aantal mensen dat in de directe omgeving van het spoor verblijft en zal derhalve ook niet leiden tot een toename van het groepsrisico dan wel een overschrijding van de oriëntatiewaarde. In de wetenschap dat de oriëntatiewaarde van het groepsrisico niet wordt overschreden kan derhalve worden afgezien van het verantwoorden van het groepsrisico Voor het vervoer van gevaarlijke stoffen over provinciale en gemeentelijke wegen is geen risicoplafond vastgelegd in de Circulaire Risiconormering vervoer gevaarlijke stoffen. Dit zal ook in het toekomstige Basisnet niet het geval zijn. Uitzondering hierop is de N2 die door Maastricht loopt. Uit berekeningen van de provincie blijkt dat over de N278 en N590 vervoer van gevaarlijke stoffen plaatsvindt maar in dusdanig beperkte mate dat de wegen geen plaatsgebonden risicocontour hebben en het groepsrisico lager is dan 0,1 x de oriëntatiewaarde. De gemeente Maastricht beschikt daarnaast over een routering vervoer gevaarlijke stoffen. Gezien het beperkt aantal risicovolle inrichtingen dat via deze routering bevoorraad wordt, is de verwachting dat de intensiteit van het vervoer van gevaarlijke stoffen gering is. De wegen hebben geen plaatsgebonden risicocontour en het


pagina 27

groepsrisico zal nihil zijn. Het aspect externe veiligheid in relatie tot provinciale en gemeentelijke wegen is daarmee in voldoende mate onderzocht en levert geen belemmeringen op voor onderhavig plan. Spoor Over de spoorlijn Geleen - Maastricht worden gevaarlijke stoffen vervoerd. Ook in de toekomst zal over dit spoor vervoer van gevaarlijke stoffen plaatsvinden. Voor de spoorlijn geldt dat:  er geen knelpunten zijn vanuit het plaatsgebonden risico;  de oriëntatiewaarde van het groepsrisico niet overschreden wordt;  met de komst van het Basisnet het groepsrisico mogelijk afneemt tot onder de oriëntatiewaarde;  met de komst van het Basisnet de spoorlijn geen veiligheidszone krijgt;  de spoorlijn geen plasbrandaandachtsgebied krijgt;  de spoorlijn een invloedsgebied heeft van ruim 1.500 meter aan weerszijden van het spoor. Hierbinnen is de verantwoordingsplicht van toepassing wanneer sprake is van toename van het groepsrisico of overschrijding van de oriëntatiewaarde. Het plangebied is in zijn geheel binnen het invloedsgebied van de spoorlijn gelegen. Het bestemmingsplan bevat evenwel geen nieuwe ontwikkelingen die van invloed zijn op het aantal mensen dat in de directe omgeving van het spoor verblijft en zal derhalve ook niet leiden tot een toename van het groepsrisico dan wel een overschrijding van de oriëntatiewaarde. In de wetenschap dat de oriëntatiewaarde van het groepsrisico niet wordt overschreden kan derhalve worden afgezien van het verantwoorden van het groepsrisico. Water De Maas is in de Circulaire Risiconormering vervoer gevaarlijke stoffen gecategoriseerd als zwarte route (belangrijke binnenvaartroute). De vaarweg heeft geen plaatsgebonden risicocontour die buiten de oevers ligt. Het invloedsgebied van de vaarweg is 1000 meter en een groepsrisicoberekening en verantwoording is alleen nodig wanneer de bevolkingsdichtheid hoger is dan 1.500 pers/ha. dubbelzijdig of 2.250 per/ha. enkelzijdig. De Maas krijgt een plasbrandaandachtsgebied van 25 meter vanaf de oeverlijn. Het plangebied is geheel gelegen binnen het invloedsgebied van de Maas. De afstand van het plangebied tot de Maas bedraagt meer dan 500 meter. Vanaf 90 meter hoeft enkel nog rekening te worden gehouden met de effecten van een toxische gaswolk. Van een verantwoordingsplicht groepsrisico is sprake op het moment dat er nieuwe ontwikkelingen aan de orde zijn die van invloed kunnen zijn op het groepsrisico. Het bestemmingsplan bevat evenwel geen nieuwe ontwikkelingen die van invloed zijn op het aantal mensen dat in de directe omgeving van het spoor verblijft en zal derhalve ook niet leiden tot een toename van het groepsrisico dan wel een overschrijding van de oriëntatiewaarde. Externe veiligheid buisleidingen Op 1 januari 2011 is het Besluit externe veiligheid buisleidingen (Bevb) en de bijbehorende Regeling externe veiligheid buisleidingen (Revb) in werking getreden. In dit besluit worden in lijn met het Bevi normen gesteld aan het PR en het GR voor buisleidingen. Plangebied De gemeente Maastricht wordt doorkruist door meerdere hogedruk aardgastransportleidingen. Op enkele plaatsen hebben deze leidingen een plaatsgebonden risicocontour maar hierbinnen bevinden zich geen kwetsbare of beperkt kwetsbare objecten. De omvang van het invloedsgebied verschikt per leiding(deel). In het plangebied is één hogedrukgasleiding van Enexis gelegen. Deze leiding heeft geen plaatsgebonden risicocontour. Er is dan ook geen sprake van een knelpunt met betrekking tot het plaatsgebonden risico. De 100- en 1% letaliteitscontour van de hogedruksgasleiding is afhankelijk van onder andere druk, buisdiameter en diepteligging van de leiding. Voor het groepsrisico is voor wat betreft hogedruk gasleidingen geen sprake van knelpunten in de gemeente Maastricht en dus ook niet voor onderhavig plangebied. Een verantwoording van het groepsrisico is derhalve niet noodzakelijk. Er zal echter een verantwoording moeten plaatsvinden voor het groepsrisico bij nieuwe ontwikkelingen die van invloed kunnen zijn op het groepsrisico. Het bestemmingsplan bevat evenwel geen nieuwe ontwikkelingen die van invloed zijn op het aantal mensen dat in de directe omgeving


pagina 28

van het spoor verblijft en zal derhalve ook niet leiden tot een toename van het groepsrisico dan wel een overschrijding van de oriëntatiewaarde. Externe veiligheid hoogspanningskabels Het beleid van de overheid inzake de veiligheid van hoogspanningskabels gaat uit van grenswaarden, waarbij de overheid op dit moment de aanbeveling van de Raad van de Europese Unie, gebaseerd op de ICNIRP grenswaarden, volgt. Nederland hanteert geen wettelijke grenswaarden. Hoewel de Gezondheidsraad en ICNIRP geen aanleiding zien andere grenswaarden aan te bevelen, heeft de Nederlandse overheid besloten het voorzorgsprincipe toe te passen en aanvullend beleid te formuleren voor nieuwe situaties. In lijn met dit beleid dat mede gebaseerd is op het voorzorgsprincipe heeft de toenmalige staatssecretaris Van Geel van het Ministerie van VROM in oktober 2005 in een brief aan provincies, gemeenten en beheerders van hoogspanningslijnen het advies uitgebracht om zoveel als redelijkerwijs mogelijk te vermijden dat nieuwe situaties ontstaan waarbij kinderen langdurig verblijven in een gebied rond bovengrondse hoogspanningslijnen waarbinnen het jaargemiddelde magneetveld hoger is dan 0,4 microTesla. Het advies (0,4 microTesla) heeft in beginsel betrekking op: - nieuwe bovengrondse hoogspanningslijnen of wijzigingen aan bestaande lijnen; - nieuwe bebouwing (woningen etc.) bij bestaande bovengrondse hoogspanningslijnen. Aangezien het hier een ondergrondse kabel betreft is het bovengenoemde beleid niet van toepassing voor dit project. Plangebied In de regels van het voorliggende bestemmingsplan zijn de twee magneetveldzones opgenomen die bij dit distributiestation zijn berekend. Daarbij is een regeling opgenomen dat ter plaatse van deze zones geen magneetgevoelige functies of objecten mogen worden gevestigd. In de begripsbepalingen is een definitie opgenomen van wat onder magneetgevoelige objecten/functies moet worden verstaan (crèches, kinderopvangplaatsen, scholen, woningen et cetera).

5.6 Luchtkwaliteit Op 15 november 2007 is een wijziging van de Wet milieubeheer (Wm) van kracht geworden. In hoofdstuk 5 is titel 2 luchtkwaliteitseisen ingevoegd (ook ‘Wet luchtkwaliteit’ genoemd).Gelijktijdig zijn de volgende besluiten en regelingen van kracht geworden:

   

Besluit ‘Niet in betekenende mate’ (NIBM) Regeling ‘Niet in betekenende mate’ (NIBM) Regeling ‘Beoordeling luchtkwaliteit 2007 Regeling ‘Projectsaldering luchtkwaliteit 2007’

Deze nieuwe weten regelgeving omvat maatregelen om zowel de uitstoot van schadelijke stoffen te beperken en te voorkomen dat mensen langdurig worden blootgesteld aan verontreiniging. Besluit gevoelige bestemmingen Conform artikel 5.16a van de ‘Wet luchtkwaliteit’ kunnen bij Algemene Maatregel van Bestuur nog nadere regels worden gesteld om te voorkomen dat bij een (dreigende) overschrijding van één of meerdere grenswaarde(n) projecten doorgang vinden die er toe leiden dat het aantal blootgestelden met een verhoogde gevoeligheid toeneemt. Dit Besluit gevoelige bestemmingen (luchtkwaliteitseisen) van 15 januari 2009 (in werking met ingang van 16 januari 2009) beperkt de mogelijkheden om ruimtelijke ontwikkelingen uit te voeren in overschrijdingssituaties voor zogenaamde ‘gevoelige bestemmingen’. Tot die gevoelige bestemmingen worden scholen, kinderopvang en bejaarden-, verpleeg of verzorgingshuizen gerekend. In het Besluit is aangegeven dat moet worden onderzocht of op een locatie sprake is van een daadwerkelijke of een dreigende overschrijding van de grenswaarden indien de locatie:


pagina 29

 

is gelegen binnen 300 meter vanaf rijkswegen (wegen in beheer van het Rijk); is gelegen binnen 50 meter vanaf de rand van een provinciale weg (wegen in beheer bij de provincie)

Aan de hand van het besluit heeft de gemeente het gemeentelijke locatiebeleid luchtkwaliteit opgesteld. Dit locatiebeleid gaat nader in op locaties langs gemeentelijke wegen, waar het besluit gevoelige bestemmingen alleen ingaat Rijks- en provinciale wegen. Doel van de beleidsnota is dat nieuwe bouwplannen en nieuwe functies op de ‘juiste’ locaties worden ingepland. Juiste locaties zijn locaties met de minste luchtvervuiling, waarbij ‘gevoelige’ en ‘extra gevoelige’ groepen worden ontlast. Niet in betekenende mate (NIBM) In de algemene maatregel van bestuur ‘Niet in betekenende mate’ (Besluit NIBM) en de ministeriële regeling NIBM (Regeling NIBM) zijn de uitvoeringsregels vastgelegd die betrekking hebben op het begrip NIBM. Het begrip ‘niet in betekenende mate’ is gedefinieerd als 3% van de grenswaarde voor NO2 en PM10. In de Regeling NIBM is een lijst met categorieën van gevallen (inrichtingen, kantoor- en woningbouwlocaties) opgenomen die niet in betekenende mate bijdragen aan de luchtverontreiniging. Deze gevallen kunnen zonder toetsing aan de grenswaarden voor het aspect luchtkwaliteit uitgevoerd worden. Concreet houdt dit in dat bijvoorbeeld ontwikkelingen kleiner dan of gelijk aan 1.500 woningen bij minimaal één ontsluitingsweg en 3.000 woningen bij minimaal twee ontsluitingswegen niet in betekenende mate bijdragen aan de luchtkwaliteit. Ook voor andere ruimtelijke initiatieven is aangegeven wanneer deze niet in betekenende mate bijdragen aan de luchtkwaliteit. Nieuwe ruimtelijke ontwikkelingen dienen te voldoen aan het geschetste luchtkwaliteitskader. Onderhavig bestemmingsplan bevat geen nieuwe ontwikkelingen die van invloed zijn op de luchtkwaliteit, zodat een verdere toetsing van het plan ten aanzien van het aspect luchtkwaliteit achterwege kan blijven.

5.7 Lichthinder Er is, gelet op het conserverende karakter van het bestemmingsplan, geen lichthinder te verwachten als gevolg van de in de directe omgeving gelegen weg(en), spoorweg of inrichting(en). Nader onderzoek is niet noodzakelijk.

5.8 Trillingshinder Er is geen trillingshinder te verwachten als gevolg van de in de directe omgeving gelegen weg(en), spoorweg of inrichting(en). Nader onderzoek is niet noodzakelijk. Bij nieuwe plannen dient onderzocht te worden of het aspect trillingen een beperkende factor kan zijn.

5.9 Kabels, leidingen en overige belemmeringen Kabels en leidingen In het plangebied zijn diverse kabels, leidingen en overige voorzieningen gelegen welke een planologischjuridische bescherming behoeven op basis van dit bestemmingsplan. Op basis van de Klic-meldingen is geconstateerd dat de volgende leidingen zich in het plangebied bevinden:

  

één hogedruk gasleiding (ENEXIS) met een beschermingszone van 2 x 4 meter; een rioolpersleidingen (WBL) met een beschermingszone van 2 x 2,5 meter; watertransportleiding (WML), met een beschermingszone van 2 x 2,5 meter.

Deze leidingen met de bijbehorende beschermingszones zijn op de verbeelding aangegeven en in de regels van een dubbelbestemming (ten behoeve van de beschermingszone) voorzien.


pagina 30

Daarnaast zijn in de huidige situatie uiteraard nog de hoogspanningslijnen aanwezig; deze zullen met de uitvoering van dit plan worden geamoveerd. Bebouwingsvrije zones Op de verbeelding bij dit bestemmingsplan is een vrijwaringszone opgenomen in relatie tot de spoorlijn Maastricht-Geleen. Binnen deze zone mag niet worden gebouwd zonder voorafgaande toestemming van de spoorwegbeheerder.

5.10 Ecologie Zorg voor alle inheemse planten- en diersoorten en voor de natuurlijke rijkdommen van gebieden wordt gegarandeerd door de naleving van de weten regelgeving ten aanzien van natuur en milieu. De instrumenten die deze bescherming mogelijk maken zijn op Europees niveau vertaald in Natura 2000. De Europese Habitatrichtlijn en de Europese Vogelrichtlijn zijn in Natura 2000 opgenomen. De Europese wetgevingen zijn in Nederland vertaald in de Flora- en faunawet voor de soortbescherming en in de gewijzigde Natuurbeschermingswet 1998 voor de gebiedsbescherming. Door voorafgaand aan een ruimtelijke ontwikkeling rekening te houden met het eventueel voorkomen van beschermde en/of zeldzame planten- en diersoorten kan effectief worden omgegaan met de aanwezigheid van een beschermde soort. De mogelijke effecten van ruimtelijke ingrepen zullen getoetst moeten worden aan natuurwet- en regelgeving. Het gaat in dit geval om beschermde natuurgebieden (Beschermd Natuurmonument/Natuurbeschermingswet 1998, Ecologische Hoofdstructuur en Provinciale Ontwikkelingszone Groen) en beschermde soorten en hun leefgebieden (Floraen faunawet). Ten behoeve van dit bestemmingsplan zijn twee onderzoeken uitgevoerd. Natuurtoets Galjoenweg Het eerste onderzoek is de ‘Natuurtoets Galjoenweg te Limmel’ (rapportnr. 246910, rev.01, d.d. 03.10.2012, separate bijlage 3). Dit onderzoek richt zich op het groengebied in het noorden van het plangebied, direct ten zuiden van de spoorlijn. Op het nevenstaande overzichtskaartje is de locatie van dit noordelijke onderzoeksgebied weergegeven. In dit gebied zullen de afspanportalen worden gerealiseerd en vindt de overgang tussen ondergrondse kabel en bovengrondse lijn plaats. In dit onderzoek is geen bomeninventarisatie meegenomen; deze heeft plaatsgevonden in het kader van het onderzoek ‘Bomeninventarisatie en ecologisch onderzoek verkabeling Limmel’, dat eveneens in deze subparagraaf wordt besproken. Vogels Het terreinbezoek heeft aangetoond dat er zich geen (strikt) beschermde soorten bevinden in het onderzoeksgebied, die door invloed van werkzaamheden kunnen worden verstoord. Ook zijn geen broedende vogels en/of vogelnesten waargenomen. De gunstige staat van instandhouding van de in het projectgebied voorkomende of verwachte vogelsoorten zal niet worden aangetast wanneer werkzaamheden buiten het broedseizoen aanvangen. Reptielen Ter plaatse van de spoorlijn zijn geen reptielen waargenomen. De muurhagedis en hazelworm zouden, op basis van de vooraf uitgevoerde bureaustudie, wel voor kunnen komen rondom de spoorlijn. Wanneer de


pagina 31

werkzaamheden strikt buiten de spoorlijn en het ballastbed blijven is er geen risico op eventuele schade aan de mogelijk aanwezige muurhagedis. De hazelworm kan zich eventueel ophouden in de aan het spoor grenzende begroeiing binnen het onderzoeksgebied. Voorgesteld wordt voor de zekerheid het rooien van de aanwezige beplanting te laten begeleiden door een ecoloog die specifiek toeziet op de aanwezigheid van de hazelworm. Indien de hazelworm wordt aangetroffen moeten de werkzaamheden worden gestaakt en start een traject van ontheffing Flora- en faunawet en de bijbehorende compenserende maatregelen. Verwacht wordt dat de genoemde reptielsoorten niet aanwezig zijn en de gunstige- staat van instandhouding van de reptielen niet zal worden aangetast. Conclusie Samengevat dienen de werkzaamheden buiten het broedseizoen aan te vangen en niet ter plaatse van de spoorlijn plaats te vinden. Indien de werkzaamheden conform het bovenstaande werkprotocol worden uitgevoerd, worden geen verbodsbepalingen van de Flora- en faunawet overtreden en zijn vanuit flora en fauna geen belemmeringen voor de uitvoering. Bomeninventarisatie en ecologisch onderzoek verkabeling Limmel Het tweede uitgevoerde onderzoek betreft de ‘Bomeninventarisatie en ecologisch onderzoek verkabeling Limmel’ (Tauw, rapportnr. rapportnr. R001- 1211721KES-yar-V03-NL, d.d. 04.02.2013, separate bijlage 4). Bomeninventarisatie In het plangebied staan tientallen bomen verspreid in en nabij het tracé van de te verkabelen verbinding. Bij de voorbereiding en uitvoering van de beoogde realisatie van een ondergrondse verkabeling dienen aanwezige bomen op en langs het tracé mogelijk verwijderd te worden; ook bestaat de kans op beschadiging. Voor de kap van bomen is een omgevingsvergunning noodzakelijk. Voor de aanvraag van een (kap)omgevingsvergunning en voor een goede voorbereiding van de uitvoering dient een inventarisatie plaats te vinden van de bomen en andere aanwezige beplanting binnen het te onderzoeken gebied (belaste strook, werkterreinen en toegangswegen). De bomen dienen te worden geïnventariseerd op basis van de eisen en randvoorwaarden in het vigerend boombeleid van gemeente Maastricht. Naast de bomeninventarisatie is ook inzicht nodig in de effecten van de verkabeling op de aanwezige natuurwaarden. Bij alle ruimtelijke ingrepen en plannen dient onderbouwd te worden of het voornemen ‘redelijkerwijs uitvoerbaar’ is. Een inschatting van eventuele belemmeringen op het gebied van natuurbescherming is hier onderdeel van. Al tijdens de planvorming dient daarom inzichtelijk gemaakt te worden of er (mogelijk) sprake is van effecten op beschermde natuurwaarden, of er voldoende mogelijkheden zijn om eventuele effecten te mitigeren of compenseren, en of hiervoor een ontheffing- of vergunningsplicht geldt. Het plangebied dat is geïnventariseerd is het volledige plangebied van dit bestemmingsplan (zie nevenstaand overzichtskaartje), met uitzondering van het noordelijke groene gebied aan de Galjoenweg (dat in het hiervoor beschreven onderzoek is onderzocht). Verspreid over het plangebied groeien bomen en struweel, met name rondom het transformatorhuisje ten zuiden van de Balijeweg, op het zuidelijke deel van het terrein van Hondenclub Volharding, in het park van de Hogere Hotelschool en aan de noorden westkant van het terrein van Hondenclub Malberg. Alle bomen in het plangebied, met uitzondering van een deelgebied dat dit jaar reeds geïnventariseerd was (Oranjewoud, natuurtoets Galjoenweg, 2012, zie eerder in deze paragraaf), zijn in het kader van dit onderzoek geïnventariseerd en op kaarten aangeduid. Deze kaarten (met locatie, boomnummer, boomsoorten, standplaats, stamdiameter, kroondiameter, boomhoogte en bijzonderheden van de 142 voorkomende bomen en beplantingsvlakken) zijn als bijlagen bij het


pagina 32

onderzoek opgenomen. Verwezen wordt naar het rapport. Het plangebied is opgedeeld in een aantal deelgebieden. In de conclusies wordt verwezen naar deze deelgebieden. De begrenzing van deze deelgebieden is als volgt vastgelegd: Werkzaamheden ten behoeve van de realisatie van ondergrondse verkabeling die van invloed kunnen zijn op de duurzame instandhouding van de te behouden bomen zijn: Natuurtoets Galjoenweg

-

afgraving van grond en aanleggen van verkabeling, waarbij aanwezige wortels worden afgezaagd of verwijderd, met wortelschade en mogelijk verminderde vitaliteit als gevolg; opslag van materiaal en gebruik van materieel binnen de kroonprojectie van bomen, waardoor beschadiging van zowel bovengrondse delen (schade) als ondergrondse delen (verdichting van de grond) kan ontstaan; bemaling van grondwater, waardoor grondwaterstandverlaging in en direct rondom het plangebied kan optreden, met verdroging van (met name droogtegevoelige) bomen als gevolg. In hoeverre de grondwaterverlaging daadwerkelijk effect heeft op de aanwezige bomen, hangt samen met de gekozen vorm van bemaling, maar ook van de duur ervan en in welke periode dit gebeurt. Daarnaast speelt de initiële grondwaterstand een rol.

De te behouden bomen en andere beplanting zullen worden beschermd. Dat vindt plaats door ofwel het zorgen voor een goed onderhoud op de huidige locatie of door het verplaatsen van de bo(o)m(en). In het rapport worden maatregelen beschreven die genomen dienen te worden om de te behouden bomen en andere beplanting te beschermen bij de uitvoering van de werkzaamheden. Ook wordt de gevoeligheid voor een tijdelijke grondwaterstandverlaging beschreven en is aangegeven welke maatregelen noodzakelijk zijn om droogteschade te voorkomen. Voor de te kappen bomen dient een kapvergunning te worden verkregen bij de gemeente Maastricht. Vanwege de ligging binnen de bebouwde kom zijn de bomen en houtopstanden niet kapmeldingsplichtig in het kader van de Boswet. Voor het precieze aantal te kappen bomen is de toetsing in het kader van de Flora- en faunawet mede bepalend (zie hierna). Ecologisch onderzoek De Flora- en faunawet gaat uit van het voorzorgsbeginsel en stelt dat effecten met zekerheid moeten kunnen worden uitgesloten. Wanneer effecten mogelijk zijn, en wanneer op basis van het oriënterend veldbezoek of actuele verspreidingsgegevens niet met zekerheid vast te stellen is of een soort aanwezig is, kan daarom nader onderzoek noodzakelijk zijn. Onderstaand worden de relevante soortgroepen kort besproken. Daar waar de term ‘ZRO-strook’ wordt gebruikt, wordt de zone bedoeld waar de werkzaamheden gaan plaatsvinden. Waar boomnummers en/of figuren worden genoemd, wordt verwezen naar de bomeninventarisatie. Deze maakt deel uit van het in separate bijlage 4 bij deze toelichting opgenomen rapport. Grondgebonden zoogdieren Soorten die voorkomen of voor kunnen komen zijn Steenmarter en Eekhoorn. Omdat er geen gebouwen worden gesloopt voor de ontwikkelingen in het plangebied kunnen negatieve effecten op permanente verblijfplaatsen van de Steenmarter worden uitgesloten. Vanwege het ontbreken van nesten van de Eekhoorn in eventueel te kappen bomen kunnen negatieve effecten op permanente verblijfplaatsen worden uitgesloten. Mogelijk vindt wel een geringe verstoring plaats van Eekhoorn en Steenmarter tijdens aanlegwerkzaamheden. Deze verstoring is niet van dien aard dat dit als een overtreding van de wet kan worden aangemerkt. Uitgangspunt hierbij is dat niet alle bomen in de ZRO-strook worden gekapt en dat de kap zich beperkt tot bomen ter plaatse van de te graven sleuven en een smalle zone aan weerszijden (zie voor een nadere specificatie onder Vleermuizen). Gelet op het voorgaande kunnen negatieve effecten op beschermde tabel 2- en 3-soorten grondgebonden zoogdieren worden uitgesloten. Vleermuizen Het plangebied en de directe omgeving vormen zeer geschikt foerageergebied en bevatten vliegroutes voor Gewone dwergvleermuis en Laatvlieger. De eerstgenoemde soort maakt intensief gebruik van in ieder geval een deel van het plangebied. Daarnaast biedt het gebied zeer geschikte mogelijkheden als foerageergebied en voor vliegroutes en mogelijke vaste verblijfplaatsen in bomen voor Ruige dwergvleermuis, Watervleermuis, Rosse


pagina 33

vleermuis en Baardvleermuis, die mogelijk in het plangebied en in ieder geval in de directe omgeving voorkomen. In de bosjes van deelgebied 2 en 4 dient een aantal bomen te worden gekapt om de verkabeling mogelijk te maken. Bij een zorgvuldige detailtracering en onder ecologisch toezicht, waarbij een deel van de bomen behouden blijft, zal dit geen invloed hebben op de functies als foerageergebied en vliegroute. Naast de bomen in de bosjes in deelgebied 2 en 4 hebben vleermuizen die gebruik maken van het plangebied allemaal in ruime mate foerageergebied voorhanden in de Maastrichtse landgoederen, waaronder Kanjelzone, Bethlehem, Mariënwaard, Huis Severen en Kasteel Amby. Van het noordelijk gelegen bosje in deelgebied 4 zullen bomen en ondergroei ter plaatse van het tracé worden gekapt. Door optimalisatie zal dit tracé nog enigszins worden aangepast. De wilgen 117, 118 en 124 zullen worden gekapt, evenals een aantal andere bomen en ondergroei op dit tracé. De rest van de bomen zal voorlopig worden gehandhaafd. Hierdoor komt de functie van dit bosje als foerageergebied en vliegroute voor vleermuizen niet in het geding. Mogelijk bestaat de behoefte toch het gehele bosje te rooien. Aanbevolen wordt in dat geval aanvullend een vleermuisinventarisatie uit te voeren om de betekenis van dit bosje in relatie tot de omgeving beter inzichtelijk te krijgen. Indien uit het nader onderzoek blijkt dat het bosje van belang is voor vleermuizen, is mogelijk een ontheffing ingevolge de Flora- en faunawet vereist voor de kap. Indien uit het onderzoek blijkt dat het bosje geen betekenis heeft voor vleermuizen, kan het gehele bosje zonder ontheffing worden gekapt. Op dit moment kan niet exact worden vastgesteld hoeveel bomen gerooid dienen te worden. Bij het intekenen en bij gebruik van GPS is altijd een afwijking mogelijk waardoor een ingetekende boom misschien net wel of juist niet in het tracé van de te graven sleuven en een smalle zone aan weerszijden daarvan staat. Ook kon in het veld de exacte loop van de tracés niet overal nauwkeurig worden vastgesteld. Aanbevolen wordt de kap onder ecologisch toezicht te doen plaatsvinden, zodat gewaarborgd kan worden dat een geschikte verbinding en geschikt foerageergebied intact blijft. Onder deze voorwaarde leidt de kap van een aantal bomen in het bosje in deelgebied 4 niet tot een wezenlijke invloed op het gebruik van het gebied door vleermuizen. Van een overtreding van de verbodsbepalingen in Flora- en faunawet is dan ook geen sprake. In het zuiden van het plangebied is veel vleermuisactiviteit. De bomenrijen en bosschages die dit gebied verbinden met het park zijn zeer waarschijnlijk onderdeel van een (vaste) vliegroute en tevens foerageergebied voor zeker één soort, maar mogelijk verschillende soorten vleermuizen. Het bosje bij het voormalige kringloopcentrum in deelgebied 2 vormt geen zelfstandig foerageergebied en bevat met zekerheid geen (vaste) verblijfplaatsen maar maakt wel deel uit van een intensief gebruikte vliegroute. De bedoeling is dat hier een groot aantal bomen gekapt zal worden. Indien hierbij een doorgaande rij bomen in het talud van de spoorlijn behouden blijft, is van een wezenlijke invloed op vliegroutes en foerageergebied voor vleermuizen geen sprake. Aanbevolen wordt de kap onder ecologisch toezicht te doen plaatsvinden, zodat gewaarborgd kan worden dat een geschikte verbinding intact blijft. Onder deze voorwaarde leidt de kap van de rest van het bosje in deelgebied 2 niet tot een wezenlijke invloed op het gebruik van het gebied door vleermuizen. Van een overtreding van de verbodsbepalingen in Flora- en faunawet is dan ook geen sprake. De kap van bomen dient plaats te vinden gedurende de winterperiode (buiten het groeiseizoen). Hierdoor kunnen effecten op broedvogels en foeragerende vleermuizen worden uitgesloten. Vogels De soortgroep vogels heeft in de Flora- en faunawet een bijzondere status: alle broedende vogels en hun broedplaatsen en de functionele omgeving van de broedplaatsen zijn beschermd. Tevens zijn rust- en verblijfplaatsen en de functionele omgeving van een aantal vogelsoorten jaarrond beschermd. Hierbij wordt onderscheid gemaakt in vijf categorieën: de nesten van categorie 1 tot en met 4 zijn jaarrond beschermd, de nesten van categorie 5 in principe alleen tijdens de broedperiode. Hierbij geldt echter dat wanneer ‘zwaarwegende feiten of ecologische omstandigheden’ dat rechtvaardigen, ook de nesten van categorie 5 soorten jaarrond beschermd kunnen zijn (zie ook bijlage 1). Alleen voor de Huismus is niet uitgesloten dat zich in het plangebied en directe omgeving nesten bevinden. De Huismus behoort tot categorie 2 (bijlage 1). Het is een koloniebroeder die elk broedseizoen op dezelfde plaats broedt en die daarin zeer honkvast of afhankelijk van bebouwing of biotoop is. De (fysieke) voorwaarden voor de nestplaats zijn vaak zeer specifiek en limitatief


pagina 34

beschikbaar. De Huismus broedt in gebouwen en aangezien die niet gesloopt worden in het kader van de voorgenomen activiteit staat met zekerheid vast dat geen vaste verblijfplaatsen van de Huismus verloren gaan. Negatieve effecten op andere vogels met jaarrond beschermde permanente verblijfplaatsen als Buizerd, Grote gele kwikstaart, Ransuil, Roek, Sperwer en Steenuil kunnen met zekerheid worden uitgesloten omdat deze soorten geen gebruik maken van het plangebied. Het verwijderen van bomen en struiken dient gezien te worden als een voor vogels verstorende activiteit. Deze werkzaamheden en de daarop volgende graafwerkzaamheden dienen daarom buiten het vogelbroedseizoen gestart te worden of te worden uitgevoerd. Negatieve effecten op vogelsoorten die geen jaarrond beschermde verblijfplaatsen hebben worden uitgesloten indien de werkzaamheden plaatsvinden buiten het broedseizoen omdat er binnen het plangebied voldoende uitwijkmogelijkheden zijn voor deze vogelsoorten. Amfibieën Negatieve effecten voor de Alpenwatersalamander (tabel 2) kunnen worden uitgesloten omdat deze geen gebruik maakt van het plangebied. De kasteelpoel kan mogelijk geschikt voortplantingswater zijn voor de Kamsalamander (tabel 3). Negatieve effecten voor de Kamsalamander kunnen worden uitgesloten als de kasteelpoel onaangetast blijft. Wanneer de poel tijdens de graafwerkzaamheden ‘geschampt’ wordt, dient een voorziening te worden getroffen zodat de rest van de poel niet beïnvloed wordt door de graafwerkzaamheden. Conclusie Toetsing van de beoogde ingreep aan door de Flora- en faunawet beschermde natuurwaarden laat zien dat er geen soorten of soortgroepen zijn waarvoor een negatief effect verwacht wordt, mits voldaan wordt aan de volgende randvoorwaarden/mitigerende maatregelen: -

-

buiten de ZRO-strook worden geen bomen gekapt; handhaven van een deel van de bomen in deelgebied 4 zodat het bosgebied als zodanig blijft bestaan en kap van bomen op het tracé onder ecologische begeleiding; behouden van een doorlopende, aaneengesloten bomenrij langs het spoor in deelgebied 2 en kap van bomen op het tracé bij het voormalig kringloopcentrum onder ecologische begeleiding; behoud van de kasteelvijver (of met een damwand afschermen van de rest van de kasteelvijver indien deze bij graafwerkzaamheden ‘geschampt’ wordt; werkzaamheden (kappen en rooien van bomen en struiken; graafwerkzaamheden) vinden plaats buiten het broedseizoen of vangen aan vóór het broedseizoen waarna er kan worden doorgewerkt tijdens het broedseizoen; er wordt rekening gehouden met de algemene zorgplicht (artikel 2 van de Flora- en faunawet), die inhoudt dat een ieder voldoende zorg in acht neemt voor alle in het wild levende dieren en planten (ook indien die niet specifiek beschermd zijn) en voor hun directe leefomgeving

Nader (veld)onderzoek naar de aanwezigheid en gebruik van het plangebied door beschermde soorten is daarom niet nodig. Een ontheffing van de Flora- en faunawet is evenmin nodig. Vanuit de Flora- en faunawet gelden daarom met uitzondering van de zorgplicht, geen beperkingen voor de beoogde ontwikkeling. De uitvoerbaarheid van de beoogde ontwikkeling is daarom reëel.

5.11 Archeologie De Wet op de archeologische monumentenzorg (Wamz) is op 1 september 2007 in werking getreden. De Wet op de Archeologische Monumentenzorg is de Nederlandse uitwerking van het Verdrag van Malta. De wet is een raamwet, die regelt hoe Rijk, provincies en gemeenten bij hun ruimtelijke plannen rekening moeten houden met het erfgoed in de bodem. De gemeenten zijn in deze wet tot bevoegd gezag aangewezen. In het voorliggende plan vindt aanleg van ondergrondse hoogspanningskabels plaats. Daarmee kan verstoring plaatsvinden van mogelijke archeologische waarden. In het kader van deze planontwikkeling heeft een Inventariserend en Verkennend Onderzoek (IVO) plaatsgevonden. Doel van het IVO is het vaststellen van de


pagina 35

inhoudelijke en fysieke kwaliteit van de locatie (aard, ouderdom, omvang, gaafheid, conservering) teneinde tot waardestelling te kunnen komen. Daarnaast is een belangrijk doel het in kaart brengen van de landschappelijke eenheden in het gebied en hun ontstaanswijze en daarmee archeologische potentie. Selectiebesluit 1 (22-11-2010) Het bevoegd gezag (Burgemeester en Wethouders van de gemeente Maastricht) heeft kennis genomen van de resultaten van het bureauonderzoek van het tracé tussen de Galjoenweg (noord), Balijeweg (zuid), Jeruzalemweg, Tiberiasstraat en Kasteel Limmel (west) en het spoor (oost). Uit de betreffende rapportage blijkt dat het risico dat archeologische resten tijdens de voorgenomen werkzaamheden aangetroffen worden aanwezig is. Oranjewoud doet daarom de aanbeveling proefsleuven aan te leggen om de archeologische waarde van deze resten vast te kunnen stellen. Het bevoegd gezag sluit zich aan bij dit advies. Daarnaast wordt geadviseerd te wachten met vervolgstappen binnen de archeologische monumentenzorgcyclus tot de resultaten van het proefsleuvenonderzoek dat in het kader van de ontwikkeling van de Park + Ride voorziening Limmel binnenkort wordt uitgevoerd (direct ten noorden van het geplande verkabelingstracé) bekend zijn. Op deze manier kan meer informatie verkregen worden over de lokale bodemopbouw en eventuele archeologische resten en het vervolgonderzoek voor het tracé zoveel mogelijk hierop toegespitst worden. Selectiebesluit 2 (29-05-2012) In aanvulling op Selectiebesluit 1 is een booronderzoek uitgevoerd binnen het geplande tracé waar de hoogspanningskabels ondergronds gebracht zullen worden. Dit onderzoek had tot doel de bodemopbouw en eventuele recente verstoring daarvan vast te stellen. De boringen hebben aangetoond dat de bodemopbouw vrijwel niet verstoord is. Dit in tegenstelling tot de bevindingen aan de Kasteel Verduynenstraat en de Balijeweg die Archol in 2011 (Archol Rapport 167) heeft gedaan, waarbij in vrijwel het hele plangebied de archeologisch relevante lagen reeds verstoord bleken. Aanwezige archeologische waarden kunnen dus in hun oorspronkelijke context bewaard zijn gebleven. Deze kunnen direct onder de bouwvoor aangetroffen worden. Om meer inzicht in de te verwachten archeologische resten te krijgen, dient een proefsleuvenonderzoek uitgevoerd te worden. Het programma van eisen hiervoor zal worden opgesteld door de gemeente Maastricht. Wanneer de resultaten van het onderzoek bekend zijn, zal opnieuw een selectiebesluit volgen waarin uiteengezet wordt of en welk vervolgonderzoek dient te worden uitgevoerd.

5.12 Explosieven Het mogelijk voorkomen van explosieven in de ondergrond houdt over het algemeen in Nederland verband met oorlogshandelingen gedurende de Tweede Wereldoorlog. Voorbeelden hiervan zijn bombardementen (zowel geallieerde als Duitse), gevechten (meidagen 1940, bevrijding 1944-1945), verdedigingswerken (mijnenvelden) en dumpingen (verborgen voor vijand, achterlaten van munitie bij overgave of terugtrekking). Aangezien eventueel aanwezige niet gesprongen explosieven een risico vormen voor de uit te voeren verkabelingswerkzaamheden, is het van belang dat de kans op het aantreffen van explosieven in het onderzoeksgebied onderzocht wordt. Ter voorbereiding van de voorgenomen verkabeling van de hoogspanningslijnen zijn in het recente verleden reeds verschillende onderzoeken uitgevoerd: -

T&A Survey, ‘Historisch vooronderzoek naar de aanwezigheid van conventionele explosieven ter plaatse van de spoorkruising nabij de Balijeweg te Maastricht’ (kenmerk 0209GPR1640, d.d. 9 juni 2009); de conclusie van dit historisch vooronderzoek luidt dat het gebied op basis van de aangetroffen feiten verdacht is op geschutsmunitie: diverse kalibers vanaf 2 cm.

-

Saricon, ‘Vooronderzoek naar de aanwezigheid van conventionele explosieven ter plaatse van de spoorkruising nabij de Balijeweg te Maastricht’ (kenmerk 72565-VO-01, d.d. 23 februari 2010); de


pagina 36

conclusie van dit historisch vooronderzoek luidt dat delen van het gebied op basis van de aangetroffen feiten verdacht is op het voorkomen van afwerpmunitie. In een straal van 25 meter rond de overweg in het onderzoeksgebied kunnen geallieerde vliegtuigbommen van maximaal 1000 lbs. verwacht worden. -

Saricon, ‘Detectieonderzoek naar de aanwezigheid van conventionele explosieven ter plaatse van de spoorkruising nabij de Balijeweg te Maastricht’ (kenmerk 11SO71-DR-01, d.d. 31 mei 2011); delen van het gebied konden worden vrijgegeven, een deel kon niet worden onderzocht, dit zal in een latere fase worden onderzocht.

Het voorkeurstracé van de verkabeling ligt voor een klein deel buiten deze eerder onderzocht gebieden. Hierdoor is aanvullend historisch vooronderzoek voor die gebieden die eerder niet zijn onderzocht noodzakelijk. De resultaten van de genoemde vooronderzoeken vormen de basis voor het nieuwe onderzoek van T&A Survey getiteld ‘Rapportage historisch onderzoek aanwezigheid conventionele explosieven in het kader van werkzaamheden verkabeling Limmel te Maastricht’ (rapportnr. 0712GPR3178, d.d. 24.08.2012, separate bijlage 5). Na een inventarisatie en analyse van het bronnenmateriaal is in dit onderzoek het opsporingsgebied afgebakend, heeft een risicoanalyse plaatsgevonden en is een aanbeveling gedaan met betrekking tot de geplande werkzaamheden. Ingeval geen feiten zijn aangetroffen die op de vermoedelijke aanwezigheid van explosieven wijzen, wordt de conclusie ‘onverdacht’ getrokken. Als sprake is van de vermoedelijke aanwezigheid van explosieven, wordt de conclusie (deels) ‘verdacht’ getrokken. In dit geval wordt aangeraden een uitgebreide analyse uit te laten voeren. Conclusie Er is feitelijk materiaal aangetroffen, waaruit blijkt dat er mogelijk explosieven in het onderzoeksgebied zijn achtergebleven tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hierdoor geldt dat het onderzoeksgebied (deels) verdacht is op

de aanwezigheid van explosieven. Op basis van de inventarisatie en analyse van het bronnenmateriaal, is onderscheid gemaakt in drie verschillende deelgebieden. Deelgebieden 1 en 2 zijn verdacht op de aanwezigheid van explosieven, deelgebied 3 is vrijgegeven van explosieven tot een diepte van 5.5 m-mv, het overige gebied (deelgebied 4) is onverdacht. De afbakening van de verdachte gebieden en de soorten te verwachten explosieven is als volgt (zie tabel en kaart):


pagina 37

Verdacht gebied 1 Galjoenweg (rood)

Verdacht gebied 2 Balijeweg (rood)

Aanbeveling Aan hand van de resultaten van de analyse van het bronnenmateriaal en de geplande werkzaamheden zijn de volgende opsporingsgebieden afgebakend, waarbinnen rekening gehouden dient te worden met de risico’s van vermoede explosieven:

Aanbevolen wordt een detectieonderzoek uit te voeren en een werkprotocol op te stellen. Detectieonderzoek Voor aanvang van de geplande werkzaamheden wordt geadviseerd de mogelijk nog aanwezige explosieven op te sporen. Als de resultaten van het detectieonderzoek uitwijzen dat er verdachte objecten aanwezig zijn, wordt geadviseerd deze voor aanvang van de geplande werkzaamheden te benaderen. Hierbij worden de verdachte


pagina 38

objecten ontgraven en geïdentificeerd. Eventueel aangetroffen explosieven worden vervolgens veiliggesteld om uiteindelijk te worden geruimd door de EODD. Indien werkzaamheden dieper gepland zijn dan het maximale meetbereik van de detectieapparatuur, kunnen de diepere delen onderzocht worden door in lagen detectie uit te voeren en vervolgens de onderzochte en vrijgegeven laag af te graven, of door middel van dieptedetectie (bij werkzaamheden dieper dan 2.0 tot 6.0 m -mv). De meest efficiënte methode hangt af van de soort explosieven, locatiespecifieke omstandigheden, wijze van uitvoering en soort werkzaamheden en planning. Werkprotocol Voor de vrijgegeven gebieden binnen het onderzoeksgebied (deelgebied 3) is een werkprotocol aangevraagd (zie hiervoor Saricon, Detectierapport Balijeweg fase 1 Maastricht, documentcode 11S073-DR-01, kenmerk 72565VO-01 en gedateerd 23 februari 2010). Een algemeen advies is de reguliere werkzaamheden uit te voeren onder het ‘Werkprotocol voor het onverwacht aantreffen van conventionele explosieven tijdens de werkzaamheden in een van explosieven vrijgegeven gebied ter plaatse van de verkabeling Limmel te Maastricht’ (rapportnr. 0712GPR3178.1, d.d. 31.08.2012, separate bijlage 6). Een dergelijk werkprotocol wordt gehanteerd indien er geen wezenlijk verhoogd risico aanwezig is aangezien de werkzaamheden worden uitgevoerd in onverdacht gebied. Ter plaatse is een achtergrond risico aanwezig. In het werkprotocol wordt beschreven hoe men dient te handelen bij het spontaan aantreffen van een explosief.


pagina 39

Hoofdstuk 6 Het bestemmingsplan 6.1 Algemeen Overeenkomstig het bepaalde in artikel 3.1 van de Wet ruimtelijke ordening (Wro) worden door middel van de op de verbeelding aangegeven bestemmingen en daarop betrekking hebbende regels de in het plan begrepen gronden voor bepaalde doeleinden aangewezen. Daarbij worden regels gegeven voor het bouwen van bouwwerken en voor het gebruik van de bouwwerken en onbebouwde gronden. De juridische regeling is opgebouwd conform de SVBP 2008, de landelijke standaard voor het vervaardigen van bestemmingsplannen, die bij de invoering van het nieuwe Bro als verplichte opbouw is opgenomen. Deze landelijke standaard is verwerkt in het Handboek Ruimtelijke Plannen van de gemeente Maastricht. Daarnaast zal worden aangesloten op de bepalingen in de Wet algemene bepalingen omgevingsrecht (Wabo) en de in deze wet gebezigde terminologie (afwijkingsregels, omgevingsvergunningen). Het bestemmingsplan 'Hoogspanningskabels Limmel' bestaat formeel uit een verbeelding en regels. Deze gaan vergezeld van een toelichting waarin het plan en de daaraan ten grondslag liggende beleidsmatige afwegingen zijn verwoord. De indeling van de regels is hierna beknopt aangegeven.

6.2 Opzet van de regels 6.2.1 Hoofdstuk 1 Inleidende regels (art 1 en 2) Dit hoofdstuk bevat twee artikelen. Artikel 1 bevat de definities van begrippen die van belang zijn voor toepassing van het plan. Het tweede artikel betreft de wijze van meten waarin wordt aangegeven hoe bij toepassing van de regels wordt gemeten. In beide artikelen is, conform de SVBP2008, een aantal standaardbegrippen en een aantal standaard meetwijzen opgenomen. 6.2.2 Hoofdstuk 2 Bestemmingsregels (art. 3 t/m 16) In dit hoofdstuk worden regels gegeven voor de binnen het plangebied beoogde functies. Per regel zijn de doeleinden c.q. de toegelaten gebruiksvormen van de gronden aangegeven. In beginsel is iedere vorm van bebouwing die past binnen de desbetreffende bestemming tot een bepaalde omvang rechtstreeks (dus zonder voorafgaande ontheffing of wijziging) toegestaan. Indien wordt voldaan aan de voorgeschreven maatvoering (bebouwingspercentage, bouwhoogte en dergelijke) en wordt gebouwd binnen het eventueel aangegeven bouwvlak, kan hiervoor in de regel zonder meer een omgevingsvergunning worden verleend. In het navolgende wordt kort uiteengezet welke bestemmingen zijn opgenomen en worden specifieke elementen daarin toegelicht. Artikel 3: enkelbestemming Bedrijf Deze bestemming is gegeven aan het elektriciteitsproductiebedrijf, dat aan de zuidzijde van het plangebied wordt gerealiseerd. Op de gronden binnen deze bestemming mag alleen dit specifieke bedrijf worden gevestigd. Op de gronden mogen alleen gebouwen ten behoeve van additionele voorzieningen worden gebouwd. Hiermee kunnen onder meer de noodzakelijke nutsgebouwen worden gerealiseerd ten behoeve van het bedrijf. Door middel van de aanduiding ‘antennemast’ is de bestaande antennemast (een bestaande hoogspanningsmast die wordt afgebouwd tot antennemast) geregeld. Artikel 4: enkelbestemming Bedrijventerrein Deze bestemming is opgenomen voor het gedeelte van het plangebied dat onderdeel uitmaakt van bedrijventerrein Beatrixhaven. Aangesloten is bij de regeling van bestemmingsplan ‘A2 Mariënwaard’, waarin in dit gebied alleen vestiging van bedrijven in de milieucategorieën 2 en 3 mogelijk is. Binnen dit bestemmingsvlak is bedrijfsbebouwing mogelijk tot een bouwhoogte van 9 meter bij een maximaal bebouwingspercentage van 40.


pagina 40

In de regels zijn voorts afwijkingsmogelijkheden opgenomen voor onder meer een grotere bouwhoogte en een hoger bebouwingspercentage. Binnen deze bestemming is tevens een aanduiding ‘specifieke vorm van verkeergroene loper (sv-gl)’ opgenomen, analoog aan bestemmingsplan ‘A2 Mariënwaard’. Deze zone is bestemd voor de aanleg van een langzaamverkeersroute. De aanduiding verplicht de gemeente hier een langzaamverkeersroute te realiseren. Artikel 5: enkelbestemming Groen Deze bestemming is toegekend aan voornamelijk openbare groenvoorzieningen. Deze bestemming is opgenomen voor de reeds bestaande groenvoorzieningen. Binnen deze bestemming zijn alleen bouwwerken, geen gebouwen toegestaan en additionele voorzieningen. Met uitzondering van gebouwen ten behoeve van additionele voorzieningen mogen op de als zodanig bestemde gronden geen gebouwen worden opgericht. Artikel 6: enkelbestemming Verkeer Deze bestemming is toegekend aan wegen met een verkeersfunctie. Binnen deze bestemming zijn masten en portalen voor geleiding, beveiliging en regeling van het verkeer mogelijk, alsmede lichtmasten en kunstobjecten. Binnen deze bestemming is ook de aanleg van geluidwerende voorzieningen mogelijk. Gebouwen mogen enkel worden opgericht ten behoeve van additionele voorzieningen. Artikel 7: enkelbestemming Verkeer - Railverkeer Deze bestemming is toegekend aan het in het plan gelegen deel van de spoorweg. Binnen deze bestemming mogen alleen bouwwerken geen gebouwen zijnde worden gebouwd. Artikel 8: enkelbestemming Verkeer - Verblijfsgebied Deze bestemming is gelegd op de overige wegen in het plangebied, die geen doorgaande hoofdfunctie vervullen maar meer een verblijfsfunctie hebben. Artikel 9: enkelbestemming Water Deze bestemming is toegekend aan de waterloop Kanjel, die bestemd is voor de natuurlijke afvloeiing en berging van water. Binnen deze bestemming mag niet worden gebouwd, anders dan bouwwerken, geen gebouwen zijnde ten behoeve van het beheer van de watergang. Artikel 10: enkelbestemming Wonen Deze bestemming rust op twee restgebiedjes van het plangebied die zijn meegenomen vanwege de nieuwe begrenzing van de dubbelbestemming ‘Leiding-Hoogspanningsleiding’. Hierop is de standaardregeling van de gemeente Maastricht voor de woonbestemming toegepast. Artikel 11: dubbelbestemming Leiding-Gas Deze dubbelbestemming regelt de beschermingszone voor de aanwezige hogedrukgastransportleiding. Binnen deze zone mag niet worden gebouwd en mogen geen werkzaamheden worden uitgevoerd anders dan normaal onderhoud, zonder voorafgaande toestemming van de leidingbeheerder. Artikel 12: dubbelbestemming Leiding – Ondergrondse kabel Deze dubbelbestemming regelt de beschermingszone voor de ondergrondse hoogspanningskabel. Binnen deze zone mogen alleen bouwwerken, geen gebouwen zijnde worden gebouwd. Artikel 13: dubbelbestemming Leiding - Riool Deze dubbelbestemming regelt de beschermingszone voor de voorkomende rioolpersleiding. Binnen deze zone mag niet worden gebouwd en mogen geen werkzaamheden worden uitgevoerd anders dan normaal onderhoud, zonder voorafgaande toestemming van de leidingbeheerder. Artikel 14: dubbelbestemming Leiding – Water Deze dubbelbestemming regelt de beschermingszone voor de voorkomende (grote) waterleiding. Binnen deze zone mag niet worden gebouwd en mogen geen werkzaamheden worden uitgevoerd anders dan normaal onderhoud, zonder voorafgaande toestemming van de leidingbeheerder.


pagina 41

Artikel 15: dubbelbestemming Waarde - Maastrichts Erfgoed De voor de dubbelbestemming Waarde-Maastrichts Erfgoed aangegeven gronden zijn bestemd voor de bescherming van het op en in die gronden aanwezige cultureel erfgoed. In dit geval gaat het om het Maastrichts Erfgoed. In het plangebied komt alleen archeologisch zone c voor (en bevinden zich geen cultuurhistorische waarden in het plangebied). Hiervoor zijn regels opgenomen teneinde mogelijk aanwezig archeologische waarden te beschermen. Artikel 16: dubbelbestemming Waterstaat – Waterlopen Deze dubbelbestemming regelt de beschermingszone behorende bij de waterlopen. Deze beschermingszone dient primair voor de bescherming en het onderhoud ten behoeve van de aan de zone grenzende watergang. 6.2.3 Hoofdstuk 3 Algemene regels (art. 17 t/m 24) Dit hoofdstuk bevat de volgende algemene regels (deels ingegeven door de verplichting vanuit paragraaf 3.2 van het Bro deze bepalingen op te nemen in ieder bestemmingsplan):

   

   

een anti-dubbeltelregel: zorgt er voor dat gronden niet dubbel worden meegerekend bij het toestaan van bouwplannen; algemene bouwregels: bevat aanvullende regels met betrekking tot het ondergronds bouwen en het bouwen van antennemasten en zendmasten; algemene gebruiksregels: hierin worden onder meer alle vormen van gebruik, die in strijd zijn met de aan de grond gegeven bestemming, verboden; algemene aanduidingsregels: o geluidzone - industrie van het bedrijf Mosa Tegels; o milieuzone - geurzone: deze aanduidingsregel verwijst naar de geurzone van het bedrijf Mora, die in het plangebied is opgenomen; in dit artikel zijn wijzigingsbevoegdheden opgenomen om de geurzone te verkleinen dan wel op te heffen na bedrijfsbeëindiging of veranderende bedrijfsvoering; o vrijwaringszone-spoor: deze zone geeft de zone aan langs spoorwegen waarbinnen niet gebouwd mag worden; algemene afwijkingsregels: hierin wordt bepaald waarvoor Burgemeester en wethouders middels een omgevingsvergunning kunnen afwijken van het plan; algemene wijzigingsregels: hierin wordt bepaald onder welke voorwaarden Burgemeester en wethouders bevoegd zijn het plan te wijzigen; het betreft hier beperkte wijzigingen in algemene zin; algemene procedureregels: hierin wordt geregeld welke procedure moet worden gevolgd in geval van toepassing van afwijkings- en wijzigingsbevoegdheden en nadere eisen; overige regels: hierin zijn verwijzingen opgenomen naar andere wettelijke regelingen.

6.2.4 Hoofdstuk 4 Overgangs- en slotregels (art. 25 en 26) In het overgangsrecht is bepaald dat bouwwerken, die op het moment van de tervisielegging van het plan aanwezig zijn, mogen blijven bestaan, ook al is er strijd met de bouwregels. Het gebruik van grond en opstallen, dat afwijkt van de regels op het moment waarop het plan rechtskracht verkrijgt, mag worden gehandhaafd. Dit overgangsrecht komt voort uit artikel 3.2.1 van het Bro en is een verplicht onderdeel van de regels. In de slotregel wordt aangegeven onder welke naam de regels kunnen worden aangehaald.


pagina 42

Hoofdstuk 7 Financiële uitvoerbaarheid Exploitatieplan of exploitatieovereenkomst (Bro) In het Besluit ruimtelijke ordening (Bro) is in artikel 6.2.1 een opsomming gegeven van de bouwplannen die worden beschouwd als bouwplan in de zin van 6.12 Wro waarvoor een exploitatieplan dient te worden vastgesteld indien het kostenverhaal niet anderszins is geregeld (dat wil zeggen indien men geen anterieure privaatrechtelijke overeenkomst heeft kunnen sluiten met de ontwikkelende partij). Onderhavig bestemmingsplan bevat geen ruimtelijke ontwikkelingen welke op basis van artikel 6.2.1 vergezeld dienen te gaan van een exploitatieplan dan wel waarvan het kostenverhaal anderszins dient te worden geregeld. Voor de nog resterende rechtstreekse bouwtitels welke in dit plan zijn opgenomen geldt dat reeds een omgevingsvergunning is verstrekt dan wel reeds in een bouwtitel op basis van het vigerende plan was voorzien. Voor dit bestemmingsplan behoeft dan ook geen exploitatieovereenkomst of exploitatieplan te worden opgesteld. Relatie van verkabeling tot ontwikkeling Hoolhoes/Kanjelzone Op 23 februari 2010 heeft de gemeenteraad het Wijkontwikkelingsplan Limmel-Nazareth vastgesteld. Ter uitwerking daarvan is voor de gebiedsontwikkeling Hoolhoes/Kanjelzone een masterplan opgesteld. Doel van de gebiedsontwikkeling is om op een centrale plek tussen beide buurten (de Hoolhoeslocatie) een nieuw hart te maken met voorzieningen (brede school, winkels) en woningen. Daarvoor moeten barrières (spoor en hoogspanningslijnen) worden geslecht. Dankzij een succesvolle lobby van bewoners en een in juni 2011 raadsbreed aangenomen motie, was in december 2011 zekerheid over het budget voor de infrastructurele maatregelen: € 12 miljoen voor de spooronderdoorgang en € 10,5 miljoen voor het onder de grond brengen van de hoogspanningslijnen. Gelijktijdig met de vaststelling van twee wijkontwikkelingsplannen (voor LimmelNazareth en Wittevrouwenveld-Wyckerpoort) is het financiële meerjarenkader 2010-2020 voor de herstructurering van Noordoost op 23 februari 2010 vastgesteld door de gemeenteraad. De kosten van € 10,5 miljoen voor de verkabeling vallen binnen dit financiële kader. Hiermee is de financiële uitvoerbaarheid van het project gegarandeerd.


pagina 43

Hoofdstuk 8 Handhavingsparagraaf Een bestemmingsplan is voor de gemeente een belangrijk instrument om haar ruimtelijk beleid vorm te geven. Door middel van een combinatie van positieve bestemmingen en het uitsluiten van bepaalde activiteiten en functies kan sturing plaatsvinden van gewenste en ongewenste ontwikkelingen. Een belangrijk aspect hierbij is de handhaving en het toezicht op de naleving van het bestemmingsplan. Deze handhaving is van cruciaal belang om de in het plan opgenomen ruimtelijke kwaliteiten ook op langere termijn daadwerkelijk te kunnen vasthouden. Daarnaast is de handhaving van belang uit een oogpunt van rechtszekerheid: alle bewoners en gebruikers dienen door de gemeente op eenzelfde wijze daadwerkelijk aan het plan worden gehouden. In dit bestemmingsplan is daarom allereerst gestreefd naar een zo groot mogelijke eenvoud van in het bijzonder de regels. Hoe groter de eenvoud (en daarmee de toegankelijkheid en leesbaarheid), hoe groter in de praktijk de mogelijkheden om toe te zien op de naleving van het plan. Hoe minder knellend de regels zijn, hoe kleiner de kans dat het met de regels wat minder nauw wordt genomen. In de praktijk worden op den lange duur immers ook alleen die regels gerespecteerd waarvan door de betrokkenen de noodzaak en de redelijkheid wordt ingezien. In de bouwregels zijn maten opgenomen die van toepassing zijn op gebouwen en bouwwerken, geen gebouwen zijnde. Te realiseren gebouwen en andere bouwwerken moeten voldoen aan deze maatvoering, zo niet, dan kan het college van burgemeester en wethouders geen bouwvergunning verlenen. Gebruiksregels worden opgenomen om gewenste ontwikkelingen mogelijk te maken en ongewenste ontwikkelingen uit te sluiten. Toetsing aan de gebruiksregels is aan de orde bij functiewisseling of nieuwvestiging. De doelstellingen van het ruimtelijke beleid kunnen slechts verwezenlijkt worden, indien de regels van het bestemmingsplan worden nageleefd. De gemeente dient op de eerste plaats zelf haar regels na te leven en vervolgens dient de gemeente er zorg voor te dragen dat anderen deze regels naleven.


pagina 44

Hoofdstuk 9 Communicatieparagraaf 9.1 Wettelijk vooroverleg instanties ex art. 3.1.1. Bro Het voorontwerpbestemmingsplan Hoogspanningskabels Limmel is in het kader van het wettelijk vooroverleg ex artikel 3.1.1 Bro voor advies voorgelegd aan de provincie Limburg, de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed, Waterschap Roer en Overmaas, WML, Regionale Brandweer Zuid-Limburg, Gasunie, Rijkswaterstaat, Ministerie van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie en Prorail. Er zijn reacties ontvangen van Prorail, RWS, de provincie Limburg en de Brandweer Zuid-Limburg. Hieronder wordt inhoudelijk ingegaan op de ontvangen overlegreacties. 1. Prorail heeft in haar mail d.d. 31 januari 2013 aangegeven dat het voorontwerp geen aanleiding geeft tot het maken van opmerkingen. Het voorontwerp is nog intern doorgestuurd. Reactie: de mededeling wordt voor kennisgeving aangenomen. 2. Rijkswaterstaat heeft in haar brief d.d. 5 februari 2013, kenmerk 2013.06823, aangegeven dat het voorontwerp geen aanleiding geeft tot het maken van opmerkingen. Reactie: de mededeling wordt voor kennisgeving aangenomen. 3. Provincie Limburg heeft in haar brief d.d. 8 februari 2013, kenmerk 2013.07490, aangegeven dat het voorontwerp geen aanleiding geeft tot het maken van opmerkingen. Reactie: de mededeling wordt voor kennisgeving aangenomen. 4. Brandweer Zuid-Limburg heeft in haar brief d.d. 19 februari 2013 aangegeven dat: 1. in de toelichting is opgenomen dat er geen nieuwe ontwikkelingen aan de orde zijn die van invloed zijn op het aantal mensen dat in de directe omgeving van het spoor, buisleidingen, water en wegen verblijft. Uit een vergelijking van het geldend bestemmingsplan en nieuwe bestemmingsplan blijkt dat de bestemming gewijzigd is van landelijke bebouwing naar bedrijventerrein, hetgeen ertoe leidt dat het aantal personen in het invloedsgebied van de risicobronnen kan toenemen. Dit leidt tot een verhoging van het groepsrisico en is in tegenspraak met het gestelde in de toelichting. Reactie: het is juist dat niet de meest actuele planologische situatie is opgenomen in het voorontwerp. In het ontwerpbestemmingsplan Hoogspanningskabels Limmel wordt dit gecorrigeerd. Door deze aanpassing wordt de bestaande situatie met aanwezige bedrijven dan wel groen- of verkeersstructuur weergegeven. Door deze aanpassingen zal er geen sprake zijn van een toename van het aantal personen in het invloedsgebied van de risicobronnen. 2. blijkens de Staat van Bedrijfsactiviteiten is het mogelijk om op de bestemming bedrijventerrein ziekenhuizen, verpleeghuizen en kinderopvang e.d. vallende onder de milieucategorie 2 en 3 te laten vestigen. In de beleidsvisie Externe Veiligheid is aangegeven dat ontwikkelingen in de zone tussen 30-200 meter bij het spoor verantwoord moeten worden. Dit is in tegenspraak met hetgeen in de toelichting staat: een verantwoording van het groepsrisico is niet noodzakelijk. Reactie: in het ontwerpbestemmingsplan Hoogspanningskabels Limmel wordt de Staat van Bedrijfsactiviteiten eveneens geactualiseerd met dien verstande dat ziekenhuizen, verpleeghuizen e.d. niet meer hierin wordt opgenomen.


pagina 45

3. het gebied ligt in het invloedsgebied van het spoor, waar het BLEVE en toxische scenario van belang zijn, en de MORA, waar mogelijk een toxisch scenario kan ontstaan. Geadviseerd wordt om bij de invulling van het bedrijventerrein rekening te houden met de voor die uitbreiding geldende scenario’s en hierbij passende maatregelen te nemen qua zelfredzaamheid en bestrijdbaarheid. In het advies worden verder de mogelijke maatregelen geschetst. Reactie: indachtig de reactie bij 4.1 wordt het bestemmingsplan aangepast, waardoor er geen nieuwe ontwikkelingen zijn en er derhalve geen invloed op het groepsrisico en ook geen verantwoording noodzakelijk is. Plangrensaanpassing Mede in relatie tot de voorgaande opmerkingen wordt hierbij aangegeven dat de plangrens van het onderhavige bestemmingsplan gedurende de ontwikkeling van voorliggend bestemmingsplan door voortschrijdend inzicht is ingeperkt. Een en ander heeft te maken met het in ontwikkeling zijnde actualiseringsplan ‘Bedrijventerrein Beatrixhaven’, waarin de huidige situatie van gronden wordt vastgelegd en waarin tevens recente ontwikkelingen waarvoor ruimtelijke procedures zijn doorlopen worden meegenomen als bestaande situatie. Een en ander heeft onder meer te maken met de verouderde onderliggende bestemmingen uit het bestemmingsplan ‘Maastricht Uitbreidingsplan in Hoofdzaak’, die door de invoering van SVBP/IMRO niet meer met de toenmalige benamingen mogen worden opgenomen. Dit heeft voor dit plangebied tot gevolg dat alleen de gronden waarop in het kader van het voorliggende bestemmingsplan daadwerkelijk ontwikkelingen zijn voorzien, zijn meegenomen binnen de begrenzing van het voorliggend bestemmingsplan.

9.2 Zienswijzen ex art. 3.8 Wro Het ontwerp van het bestemmingsplan ‘Hoogspanningskabels Limmel’ heeft met ingang van ……… gedurende 6 weken voor een ieder ter inzage gelegen, waarbij de gelegenheid is geboden om binnen deze termijn zienswijzen met betrekking tot het ontwerp kenbaar te maken. Gedurende deze periode zijn …. zienswijzen ingediend. De ten behoeve van de beantwoording van de ingediende zienswijzen opgestelde zienswijzennota is als bijlage 2 bij het raadsvoorstel opgenomen. Het raadsvoorstel is tezamen met het besluit tot vaststelling van het bestemmingsplan ‘Hoogspanningskabels Limmel’ en de lijst van wijzigingen, opgenomen in bijlage 3 van deze toelichting. Het bestemmingsplan is conform de lijst van wijzigingen aangepast en vervolgens vastgesteld in de raadsvergadering d.d. ………...


pagina 46

Bijlage 1 Vooroverlegreacties ex art. 3.1.1 Bro


pagina 47

Bijlage 2 Raadsvoorstel BP Hoogspanningskabels Limmel


pagina 48

Hoofdstuk 1 Inleiding Algemeen Grens van het plangebied Vigerend bestemmingsplan Leeswijzer 6. Hoofdstuk 2 Beleid 8

Recommend Documents