Diagnose en behandeling van inflammatoire nagelafwijkingen

NEDERLANDS TIJDSCHRIFT VOOR DERMATOLOGIE EN VENEREOLOGIE | VOLUME 20 | NUMMER 9 | OKTOBER 2010

Diagnose en behandeling van inflammatoire nagelafwijkingen K. de Vries1, E.P. Prens2

Aios, afdeling Dermatologie, Erasmus MC, Rotterdam Dermatoloog, afdeling Dermatologie, Erasmus MC, Rotterdam

1

2

Correspondentieadres: E. Prens Afdeling Dermatologie Erasmus Medisch Centrum Postbus 2040 3000 CA Rotterdam E-mail: [email protected] Inleiding Onderzoek van de nagels kan belangrijke informatie geven over het interne milieu van ons lichaam en wordt daarom al eeuwenlang gebruikt in bijvoorbeeld de Chinese geneeskunst. Bij inflammatoire dermatosen komen nagelafwijkingen regelmatig voor. Nagelafwijkingen zijn daarom niet vaak specifiek voor één huidziekte. Het is van primair belang om bij onderzoek van de nagel vast te stellen in welk deel van de nagel de afwijking zich bevindt. Globaal kunnen inflammatoire nagelafwijkingen verdeeld worden in drie grote groepen: 1. nagelafwijkingen door inflammatie van de nagelmatrix, die nagelplaatafwijkingen veroorzaken, 2. nagelaandoeningen veroorzaakt door inflammatoire veranderingen in het nagelbed en 3. postinflammatoire pigmentafwijkingen in de nagelplaat. Bij inflammatoire aandoeningen

Figuur 1. Onycholyse en olievlekfenomeen bij psoriasis.

vallen de nagelafwijkingen in het algemeen in de eerste, de tweede of beide groepen. Postinflammatoire nagelpigmentatieafwijkingen ziet men meestal bij huidtypen 4 tot 6 volgens Fitzpatrick, maar komen in deze tekst niet aan de orde. De zeer brede differentiële diagnose van inflammatoire nagelafwijkingen worden hier besproken, evenals de diagnostische mogelijkheden. Psoriasis Geschat wordt, dat ongeveer de helft (50%) van alle patiënten met psoriasis nagelafwijkingen heeft.1 Soms zijn de nagelafwijkingen zelfs de enige uiting van de aandoening. Psoriasis van de nagels is vaak geassocieerd met psoriasis arthropathica.2,3 Bij psoriasis kunnen verschillende onderdelen van de nagel aangedaan zijn, waardoor ook verschillende klinische verschijnselen kunnen optreden, zoals een irregulair patroon van grove putvorming, onycholyse, groeven van Beau, kleurveranderingen, die diagnostisch zijn voor psoriasis van de nagels. De irregulaire putvorming ontstaat door psoriasislaesies in de proximale nagelmatrix, waardoor de normale keratinisatie verstoord wordt. De putjes kunnen bedekt zijn met wittige, gemakkelijk loslatende schilfers. Als het nagelbed is aangedaan door psoriasis kan het zogenaamde olievlekfenomeen optreden, zichtbaar als geeloranje of zalmkleurige verkleuring. Dit fenomeen berust op vasodilatatie, accumulatie van granulocyten en retentie van parakeratotisch hoornmateriaal. Onycholyse ontstaat door psoriasislaesies in het hyponychium. De witte verkleuring die hierbij te zien is, is het gevolg van lucht tussen het nagelbed en de nagelplaat. Bovenvermelde beelden worden vaak tegelijkertijd bij dezelfde patiënt gezien en meestal aan de nagels van de vingers (figuur 1). Patiënten met psoriasis hebben vaak andere nagelafwijkingen, die niet diagnostisch zijn omdat ze ook gezien worden bij andere aandoeningen. Hieronder vallen bijvoorbeeld splinterbloedingen vanuit kleine capillairen, subunguale keratose, verdikte nagelplaat en matrixinduratie. De behandeling van nagelpsoriasis is moeizaam. Nagelpsoriasis reageert zelden op topicale behandeling omdat de primaire pathologie in de nagelmatrix niet bereikt wordt via de topicale route. Veel behandelingen zijn gebaseerd op studies bij patiënten met psoriasis van de huid en er is relatief weinig

561

562


onderzoek naar de effectiviteit van behandeling van psoriasis van de nagels. Bij de keuze voor een behandeling speelt een rol welk onderdeel van de nagel betrokken is en hoe groot de motivatie van de patiënt voor behandeling is, vooral omdat vaak langdurige behandeling nodig is. Voor de zeer kostbare cyclo sporinesuspensie is geen plaats meer bij de topicale behandeling van psoriasisnagels. Een recent onderzoek van onze afdeling heeft laten zien dat cyclosporinesuspensie niet beter werkt dan maisolie (placebo). Intralesionale corticosteroïden kunnen vaak (tijdelijke) verbetering induceren, zoals triamcinolonacetonide 40 mg/ml in lidocaïne gelijke delen, soms met de dermojet toegediend. Injecties zijn pijnlijk, vooraf aanbrengen van Emla® kan hierin verlichting geven. PUVA en UVB zijn ook gebruikt, maar hebben meestal een matig effect. Indien geïndiceerd voor de huidmanifestaties, ziet men bij behandeling met systemische middelen zoals methotrexaat, cyclosporine en vooral biologicals vaak verbetering van de nagelafwijkingen. Min of meer selectieve nagelbetrokkenheid is het kenmerk van Hallopeau’s acrodermatitis continua (figuur 2). Het komt ook voor bij patiënten met palmoplantaire of gegeneraliseerde psoriasis pustulosa. Patiënten klagen over terugkerende episoden van acute pijnlijke ontsteking met pustels rond en onder de nagelplaat. Andere symptomen zijn onder anderen onycholyse, onychomadese en schilfervorming van het nagelbed en de periunguale huid. Acrodermatitis continua van de nagel hoeft niet geassocieerd te zijn met cutane lesies. Proximale uitbreiding van de aandoening is zeldzaam. Hallopeau’s acrodermatitis reageert meestal alleen op systemische therapie zoals acitretine vanaf 0,5 mg/kg/dag, methotrexaat of biologics.

Figuur 2. Hallopeau’s acrodermatitis continua.

Figuur 3. Trachyonychia.

Parakeratosis pustulosa Parakeratosis pustulosa komt in de regel voor bij kinderen, bij wie het meestal beperkt is tot één vinger of teen, vaak de duim of wijsvinger. De nagelafwijkingen worden voorafgegaan door erytheem, schilfering en vesikels of pustels van de vingertop. De aangedane vinger vertoont milde psoriasiforme veranderingen met onycholyse en subunguale hyperkeratose. De nagelveranderingen zijn meestal meer uitgesproken aan één zijde van de nagel. De aandoening verdwijnt meestal spontaan, maar kan soms jaren aanhouden. Hoewel de naam het doet vermoeden is er geen associatie met psoriasis. Lichen ruber planus Ongeveer 10% van de patiënten met lichen ruber planus heeft nagelafwijkingen. Lichen ruber planus van de nagels komt meestal voor zonder afwijkingen van de huid, schedel of slijmvliezen. Diagnostischklinische bevindingen zijn onder andere dunner worden van de nagelplaat (nageldystrofie) en longitudinale en transversale groefvorming (trachyonychia, figuur 3). Deze tekenen geven aan dat er betrokkenheid is van de nagelmatrix en behoeven

Figuur 4. Pterygiumvorming. bij lichen ruber planus acute behandeling om verdere progressie en littekenvorming, c.q. permanente beschadiging van de nagel te voorkomen. Bij lichen ruber planus kunnen ook niet-specifieke nagelveranderingen optreden zoals subunguale hyperkeratose, onycholyse, verdikking van de nagel en gele verkleuring. Als lichen ruber planus van de nagel geïsoleerd voorkomt, kan de diagnose moeilijk te stellen zijn en is er meestal histologisch onderzoek nodig door middel van een longitudinaal nagel matrixbiopt.4


Pterygiumvorming (figuur 4) kan een gevolg van lichen ruber planus zijn en wordt veroorzaakt door adhesie van de proximale nagelriem aan het nagelbed door matrixdestructie en verdwijnen van de nagelplaat. Voor de differentiële diagnose moet gedacht worden aan systemische amyloïdose, lichen striatus, bulleuze dermatosen en digitale ischemie. Bij amyloïdose kunnen de nagels dunner worden en kunnen fissuurvorming en splinterbloedinkjes optreden. Bij histologisch onderzoek worden amyloïddeposities in de nagelmatrix en hyponychium gevonden. Bij lichen striatus zijn de lichenoide veranderingen beperkt tot een of twee vingers en beperkt tot één zijde van de nagelplaat. Bij nagelpterygium door bulleuze dermatosen is de anamnese anders en zijn er meestal geassocieerde cutane en mucosale laesies. Bij nagelpterygium door digitale ischemie zijn koude vingers typische bevindingen en is er een verhaal passend bij het fenomeen van Raynaud. Behandeling met systemische corticosteroïden kan nodig zijn om vorming van pterygium te voorkomen. Frequent is combinatietherapie met methotrexaat of acitretine nodig om corticosteroïdsparend te werken en het steroïd af te kunnen bouwen.

Figuur 5. Acute paronychia. Andere nagelafwijkingen die gezien kunnen worden bij alopecia areata zijn puntsgewijze leukonychia, erytheem van de lunula en onychomadesis (loslating van nagelplaat bij de nagelriem). Paronychia

Alopecia areata Nagelafwijkingen komen voor bij ongeveer 20% van de volwassen en 50% van de kinderen met alopecia areata. Karakteristieke tekenen van nagelafwijkingen passend bij alopecia areata zijn onder anderen putjes, waarbij de putjes klein en oppervlakkig zijn en verdeeld over de nagel in een geometrisch patroon en trachyonychia.5 Trachyonychia (figuur 3) is een spectrum van afwijkingen van het oppervlak van de nagelplaat waarbij ruwheid van de nagels ontstaat. Als alle nagels van vingers en tenen erbij betrokken zijn wordt gesproken van twenty nail dystrophy. De nagels zijn ruw, soms dun, ondoorschijnend en dof en geven de indruk dat ze in longitudinale richting zijn geschuurd. Meestal zijn de cuticula hyperkeratotisch. De patiënt heeft meestal geen andere klachten dan het cosmetisch storende aspect. Trachyonychia bij alopecia areata komt vaker voor bij kinderen en wordt vooral gezien bij mannen met alopecia areata totalis of universalis. Behalve bij alopecia areata kan trachyonychia ook voorkomen bij verschillende inflammatoire aandoeningen waarbij de normale keratinisatie van de nagelmatrix verstoord is, zoals psoriasis en lichen ruber planus. Omdat er geen klinische criteria zijn waarop de veroorzakende aandoening kan worden vastgesteld, moet de diagnose op histologische gronden worden vastgesteld. Het nemen van een biopt wordt normaliter niet geadviseerd, omdat trachyonychia bij alopecia areata vaak beperkt blijft tot een relatief goedaardige aandoening die geneest zonder littekenvorming. Vooral bij kinderen kan de aandoening self-limiting zijn. Een specifieke en effectieve behandeling is er niet, sterke topicale of intralesionale corticosteroïden geven soms verbetering. Indien systemische immunosuppresiva gebruikt worden voor behandeling van de hoofdhuid, dan kunnen de nagels ook verbeteren.

Acute paronychia De aangedane vinger of teen raakt gezwollen, rood en pijnlijk (figuur 5). Druk op de nagelriem kan drainage van pus veroorzaken. Acute paronychia worden meestal veroorzaakt door bacteriën, vooral Staphylococcus aureus of Streptococcus pyogenes en reageren goed op drainage en antibiotica. Het kan ontstaan na minimaal trauma van de nagel. Recidiverende episoden van acute paronychia moeten verdenking op HSV-infectie wekken. Virale kweken en HSV-PCR moeten dan uitsluitsel geven. Chronische paronychia Chronische paronychia komen gewoonlijk voor aan de vingernagels van volwassen (huis)vrouwen. Contact met irriterende stoffen en contactallergenen zouden een oorzakelijke rol spelen.2,6 Chronische paronychia bij werkenden komt vaak voor bij mensen die professioneel met voedsel omgaan. Chronische paronychia wordt klinisch gekenmerkt door ontsteking van de nagelriem met erytheem, oedeem en afwezigheid van de cuticula en een open ruimte tussen nagelriem en nagelplaat. Meestal zijn een of meerdere vingernagels, vooral de duim en tweede of derde vinger van de dominante hand aangedaan. Schade en induratie van de nagelmatrix resulteert in afwijkingen van de oppervlakte van de nagelplaat, zoals groeven van Beau. Chronische paronychia hebben meestel een langdurig verloop met gesuperponeerde recidiverende exacerbaties. Secundaire infectie met Candida of Pseudomonas aeruginosa komt regelmatig voor. Systemische antigistmiddelen, lokale corticosteroïden eventueel in combinatie met azijnzuuroplossing en met beschermende maatregelen kunnen een significante verbetering bewerkstelligen.6

563

564


Aandoening

Lichen ruber planus/striatus Bulleuze dermatosen, incl. dystrof. EB mitis Alopecia areata Psoriasis Systemische sclerose Chronisch eczeem + sec. candida Systemische amyloidose Onychomycose Gele nagel syndroom

DystroVerdikte fische nagelplaat nagelplaat, atrofie

+++

++

Lengte/ Pterygium Subunguale Onycholyse/ Verkleuring dwarse hyper onycho nagelplaat groef/ keratose schizis streping/ putjes ++

+

++ + +

++

+

+

+

++

+

+

Nagelriem + hyponychium: erytheem, induratie, dilatatie capillairen +

+++

+

++ +

++

++ +

++

+ +++ ++

++

+

++

+

++

+

++

-

+ + +

Afwezige nagelplaat anonychia)

+

++

+ ++

Tabel I. Klinische nagelafwijkingen en mogelijke geassocieerde dermatosen. Eczeem Handeczeem is vaak geassocieerd met veranderingen aan de nagels. Schade aan de nagelmatrix veroorzaakt irregulaire putjes en groeven van Beau. In ernstige gevallen kan onychomadese ontstaan. Chronisch eczeem is vaak gelokaliseerd aan het hyponychium. Dit kan resulteren in subunguale hyperkeratose, onycholyse en fissuurvorming van het hyponychium. Chronisch eczeem van de nagelriem kan aanleiding geven tot chronische paronychia. Bij atopisch eczeem ontstaan er vaak milde oppervlakkige veranderingen van de nagelplaat zoals irregulaire putjes en groeven van Beau. Als de huidziekte onder controle komt, verbeteren de nagelafwijkingen ook geleidelijk.

meest specifieke afwijkingen gezien. Hierbij horen verwijde capillairen, bloedingen, avasculaire gebieden en neoangiogenese. Vergelijkbare afwijkingen kunnen ook voorkomen bij diabetes mellitus, mixed and undifferentiated connective-tissue disease. Bij de primaire vorm van het fenomeen van Raynaud worden bij capillaroscopie geen afwijkingen gezien. Alleen bij ernstige en jarenlange bestaande primair fenomeen van Raynaud kunnen er, zij het minder specifiek, vaatafwijkingen worden waargenomen met capillaroscopie. Pterygium inversus unguis is een karakteristiek teken van sclerodermie en is gerelateerd aan een ver-

Auto-immuunziekten Bij auto-immuunaandoeningen van het bindweefsel zijn er vaak ook afwijkingen van de capillairen van de nagelriem.7 Ruwheid, bloedingen en necrose van de cuticula worden veel gezien bij dermatomyositis, CREST-syndroom en sclerodermie. Bij aandoeningen van het bindweefsel betekent betrokkenheid van de capillairen van de nagel vaak dat er systemische betrokkenheid van de ziekte is. Capillairen kunnen beoordeeld worden met capillaroscopie. De welbekende dermatoscoop voldoet nauwelijks voor deze indicatie. Opstellingen met een hogeresolutievideocamera, vergrotingsfactor tot 250x en beeldanalyse software zijn inmiddels commercieel beschikbaar (figuur 6). Via een algoritme worden verdeling en breedte van de capillairen, aanwezigheid van verwijde en reuzencapillairen, bloedingen, vorm van de capillairen en neoangiogenese gekwantificeerd. Bij patiënten met systemische sclerose worden bij capillaroscopie de

Figuur 6. Hogeresolutievideocamera.


minderde perifere perfusie. Hierbij ontstaat adhesie en meegroeien van het hyponychium aan de distale nagelplaat. Dit maakt nagels knippen tot een pijnlijke gebeurtenis.

men voor het aantonen of uitsluiten van een maligne melanoom of bij ernstige inflammatoire condities.

Diagnostiek van nagelafwijkingen

1. Jiaravuthisan MM, Sasseville D, Vender RB, Murphy F, Muhn CY. Psoriasis of the nail: anatomy, pathology, clinical presentation and a review of the literature on therapy. J Am Acad Dermatol. 2007;57:1-27. 2. Tosti A, Piraccini BM. Nail disorders. In: Bolognia JL, Jorizzo JL, Rapini RP, red. Dermatology, 2e ed. Amsterdam, Elsevier. 2008:1019-36. 3. The nail in dermatological disease. In: Berker DAR de, Baran R, Dawber RPR, red. Handbook of diseases of the nails and their management, 1st ed. Oxford: Blackwell Science Ltd. 1995:64-84. 4. Rich P. Nail biopsy: indications and methods. Dermatol Surg. 2001;27:229-34. 5. Olsen EA, Hordinsky MK, Price VH, Roberts JL, Shapiro J, Canfield D, Duvic M, King LE Jr, McMichael AJ, Randall VA, Turner ML, Sperling L, Whiting DA, Norris D. National Alopecia Areata Foundation. Alopecia areata investigational assessment guidelines--Part II. National Alopecia Areata Foundation. J Am Acad Dermatol. 2004;51:440-7. 6. Tosti A, Piraccini BM, Ghetti E, Colombo MD. Topical steroids versus systemic antifungals in the treatment of chronic paronychia: an open, randomized, double-blind and double dummy study. J Am Acad Dermatol. 2002;47:73-6. 7. Lambova SN, Müller-Ladner U. The role of capillariscopy in differentiation of primary and secondary Raynaud’s phenomenon in rheumatic diseases: a review of the literature and two case reports. Rheumatol Int. 2009;29:1263-71.

Als de diagnose van nagelafwijkingen niet duidelijk is na (familie)anamnese, dermatologisch nagelonderzoek en eventueel aanvullend KOH- en mycologisch onderzoek, kan een nagelbiopt worden genomen.4 Het nemen van een biopt is een veilige procedure als dit op de juiste manier gebeurt. Goede anesthesie is hierbij belangrijk. Anesthesie kan gegeven worden door middel van anesthesie volgens Oberst, of door een paronychiaal blok (wing block). Bij een paronychiaal blok wordt lidocaïne ingespoten ter plaatse van de proximale nagelriem. Het voordeel van deze laatste vorm van anesthesie, is dat er minder lidocaïne nodig is dan bij anesthesie volgens Oberst, en dat het sneller werkt. Het gebruik van een tourniquet kan overwogen worden om eventuele bloeding te verminderen. Het soort biopt dat wordt afgenomen is afhankelijk van de plaats waar de afwijkingen zich bevinden en van het risico op littekenvorming als gevolg van de biopsie. Een biopt uit de nagelmatrix geeft een groter risico op littekenvorming dan een biopt uit het nagelbed. De meest gebruikte technieken zijn stansbiopsie en de longitudinale biopsie.4 Bij het nemen van een stansbiopt kan door de nagelplaat heen gebiopteerd worden. Defecten groter dan 3 mm worden meestal gehecht. Het gemaakte defect geneest zonder littekenvorming. Soms treedt er enige onycholyse op. Het nemen van een biopt van de nagelriem verschilt weinig van het nemen van een biopt elders op het lichaam. De nagelmatrix kan beschermd worden door een Freer Elevator onder de nagelriem te steken. Genezing vindt plaats via secundaire wondgenezing. Een biopt van de nagelmatrix wordt meestal genoSamenvatting Diverse inflammatoire huidziekten gaan gepaard met nagelafwijkingen. Een gedegen (familie) anamnese en lichamelijk onderzoek vormen de basis voor een correcte diagnose. Soms is een nagelbiopt of capillaroscopie zinvol. De topicale behandeling van inflammatoire nagelafwijkingen is moeizaam. Het nagelbed en de nagelmatrix zijn namelijk moeilijk bereikbaar via topicale weg. Bij systemische therapie dienen de risico’s en voordelen afgewogen te worden. Er is weinig gerandomiseerd en placebogecontroleerd onderzoek verricht naar de effectiviteit van verschillende therapieën. TREFWOORDEN nagelafwijkingen – huidinflammatie – differentiële diagnose – diagnostische mogelijkheden behandeling

Literatuur

Meerdere fraaie illustraties van nagelafwijkingen zijn te vinden op de volgende website: http://www.dermnet.com/Nail-Fungus-and-other-Nail-Disease/ SUMMARY Many inflammatory diseases are accompanied by nail changes. The diagnosis can often be made on the basis of a thorough (family) history and physical examination. Sometimes, a nail biopsy or capillaroscopy is necessary. Topical treatment of inflammatory nail diseases remains difficult. The nail bed and matrix are difficult to penetrate with topical therapy. The risks and benefits of systemic therapy need consideration. Randomized controlled trials on the efficacy of different treatments remain scarse. KEYWORDS nail disease – skin inflammation – differential diagnosis – diagnostic options – treatment GEMELDE (FINANCIËLE) BELANGENVERSTRENGELING Geen

565

Diagnose en behandeling van inflammatoire nagelafwijkingen

Recommend Documents