BASAALCELCARCINOOM 303
Inleiding
De dermatoloog heeft bij u een basaalcelcarcinoom (basalioom) geconstateerd. In deze folder staat meer informatie over een basaalcelcarcinoom en de behandelmogelijkheden.
Wat is een basaalcelcarcinoom?
Het basaalcelcarcinoom is de meest voorkomende vorm van huidkanker. Het precieze aantal gevallen per jaar wordt in Nederland niet geregistreerd, maar geschat bedraagt dit meer dan 25.000 mensen met een basaalcelcarcinoom en dit aantal neemt jaarlijks toe. Het betreft voornamelijk mensen ouder dan 40 jaar. Basaalcelcarcinomen zijn goed te behandelen, en zaaien bijna nooit uit.
Hoe ontstaat een basaalcelcarcinoom?
Blootstelling aan zonlicht is de belangrijkste risicofactor voor het ontstaan van huidkanker. Ultraviolette(UV) straling in het zonlicht veroorzaakt namelijk schade aan het erfelijk materiaal (DNA) in de celkernen van de opperhuid. Het kan soms gebeuren dat een DNA-beschadiging op een belangrijk punt in het erfelijk materiaal niet wordt gerepareerd en daardoor ontstaat een kwaadaardige cel, die ongecontroleerd begint te groeien. Als gevolg hiervan kan na verloop van tijd huidkanker ontstaan. Het lijkt erop dat kortdurende intensieve zonblootstellingen, maar vooral zonverbrandingen, bijvoorbeeld in de vakantie en met name tijdens de kinderjaren, meer schade aanrichten dan langdurige zonblootstelling zonder verbranding. Het schadelijke effect van ultraviolette straling is groter bij mensen met een lichte huid en blauwe ogen (erfelijke factoren). Overigens zijn er nog andere factoren dan blootstelling aan zonlicht die basaalcelcarcinomen doen ontstaan. Vandaar dat basaalcelcarcinomen soms ook ontstaan op plaatsen die niet of nauwelijks in de zon zijn geweest.
Wat zijn de verschijnselen?
Er zijn verschillende verschijningsvormen van het basaalcelcarcinoom. Ze hebben met elkaar gemeen dat op de huid een langzaam groeiende rode, huidkleurige- of bruine verhevenheid ontstaat, die geleidelijk groter wordt. Vroeg of laat gaat de huidafwijking in het midden open, waardoor een
niet genezend wondje ontstaat, waarop korstje worden gevormd. Soms zijn er klachten van jeuk of pijn. Het aspect is vaak wat glanzend en toont soms kleine bloedvaatjes. Soms kan het gaan bloeden na geringe beschadiging. Een basaalcelcarcinoom ontstaat vooral in de gebieden die veel aan zonlicht zijn blootgesteld, zoals in het gelaat. Een bijzondere vorm is het ‘romphuid basaalcelcarcinoom’ dat, zoals de naam al zegt, vooral op de huid van romp en rug voorkomt. Deze vorm lijkt sterk op een eczeemplek, echter zonder de voor eczeem kenmerkende intense jeuk en zonder dat de huidafwijking reageert op de voor eczeem gebruikelijke (zalf-)therapie.
Hoe wordt de diagnose gesteld?
Hoewel een basaalcelcarcinoom meestal met het blote oog door een dermatoloog kan worden herkend, zal toch vaak onder plaatselijke verdoving een stukje weefsel worden weggenomen (een biopt) voor microscopisch onderzoek. Indien de huidafwijking nog erg klein is, kan worden besloten het direct bij het stellen van de diagnose definitief (chirurgisch) uit te snijden. Het weefsel wordt vervolgens opgestuurd naar het laboratorium om de diagnose alsnog te bevestigen en te zien of het volledig verwijderd is. Onder de microscoop kan onderscheid worden gemaakt tussen verschillende subtypen. Dit is van belang voor de te kiezen behandelvorm.
Welke soorten basaalcelcarcinoom bestaan er?
Voorbeelden van subtypen basaalcelcarcinoom zijn: Nodulair basaalcelcarcinoom Glazig huidkleurig papeltje, vaak met kleine bloedvaatjes erin zichtbaar. Bij grotere exemplaren vaak met een kratertje centraal. Groeit over het algemeen langzaam. Sprieterig groeiend basaalcelcarcinoom Uiterlijk lijkend op het nodulair groeiend type. Vaak is de grens tussen de huidafwijking en de normale huid niet goed te onderscheiden. Het type wordt ‘sprieterig’ genoemd omdat het in de huid kleine uitlopertjes vormt. Oppervlakkig groeiend basaalcelcarcinoom Dit type groeit zeer oppervlakkig in de huid. Het kan erg lijken op een eczeemplekje.
Wat is de behandeling?
Leidraad bij de behandeling zijn twee uitgangspunten: het gezwel wordt volledig (radicaal) verwijderd waardoor de kans op hernieuwde groei na verwijdering (een zogenoemd recidief) zo klein mogelijk is; het mooiste cosmetische eindresultaat wordt nagestreefd. Excisie In de meeste gevallen zal een basaalcelcarcinoom onder plaatselijke verdoving chirurgisch worden verwijderd (excisie). Hierbij wordt een randje gezonde huid meegenomen vanwege mogelijke groei buiten de zichtbare begrenzing. Gewoonlijk wordt bij een basaalcelcarcinoom een marge van enkele millimeters gezonde huid aangehouden. Bij grotere huidafwijkingen en/of huidafwijkingen van bijvoorbeeld het sprieterige subtype wordt een ruimere marge geadviseerd. Als het niet mogelijk is de wondranden direct te sluiten, wordt gebruik gemaakt van een techniek waarbij de omgevende huid wordt losgemaakt en opgeschoven in de wond. Bij sommige grotere basaalcelcarcinomen is het niet meer mogelijk de huid op een normale manier te sluiten en volgt een huidtransplantatie. Voor transplantaties in het gezicht wordt als ‘donorhuid’ vaak de huid achter het oor gebruikt, omdat deze qua structuur het meest op de gezichtshuid lijkt. Mohs micrografisch chirurgie (MMC) Dit is een techniek die slechts in een aantal centra in Nederland wordt uitgevoerd in het geval van een ongunstig type basaalcelcarcinoom, een ongunstige lokalisatie (met name in het gezicht) of een recidief. Bij het oppervlakkig groeiend basaalcelcarcinoom zijn er andere mogelijke behandelingen, namelijk: Fotodynamische therapie (PDT) Dit is een goede behandeling voor oppervlakkige vormen van basaalcelcarcinoom en levert cosmetisch gezien de beste resultaten. Voor andere vormen is het minder effectief. Het betreft een therapie waarbij de huidafwijking wordt voor behandeld met een zalf die de kwaadaardige cellen extreem gevoelig maakt voor zichtbaar licht, met aansluitende belichting met zichtbaar licht.
Imiquimod crème Imiquimod stimuleert plaatselijk het afweersysteem, waardoor basaalcelcarcinomen worden opgeruimd. Deze crème moet vijf keer per week gedurende zes weken op het basaalcelcarcinoom worden aangebracht. Een nadeel is de huidirritatie die tijdens de behandeling kan optreden. Het is in het bestek van deze folder niet mogelijk de exacte indicaties voor de bovengenoemde- en andere technieken te noemen, doch uw dermatoloog kan u uitleggen waarom hij of zij in uw geval een bepaalde methode adviseert.
Recidief basaalcelcarcinoom
Ook bij een recidief, dit wil zeggen dat de huidafwijking op dezelfde plaats terug komt, is de behandeling bij voorkeur chirurgisch. Soms is het nodig dat een recidiefoperatie in een centrum plaatsvindt die gespecialiseerd is in Mohs’ micrografische chirurgie. Bij deze techniek haalt de opererende specialist laagsgewijs de huidafwijking weg. Van elke laagje wordt tijdens de operatie direct onder de microscoop bekeken of het verwijderde stukje huid tumor vrij is. Dit wordt herhaald totdat het operatiegebied geen kankercellen meer bevat. Chirurgie volgens Mohs wordt niet alleen bij recidieven toegepast maar ook bij huidafwijkingen op moeilijk te behandelen plaatsen (neus, oor, mond en bij het oog).
Wat kunt u zelf nog doen?
Het belangrijkste wat u zelf kunt doen is alert zijn op verschijnselen die duiden op een recidief (zie hierboven) of op een nieuw basaalcelcarcinoom elders op het lichaam. Als het vermoeden bestaat dat een recidief is opgetreden of dat een nieuw basaalcelcarcinoom is ontstaan, is het wenselijk hierover de huisarts of dermatoloog te raadplegen. In het algemeen zal bij patiënten met een basaalcelcarcinoom sprake zijn van overmatige blootstelling aan zonlicht in het verleden. Het verdient aanbeveling verdere zonbeschadiging van de huid te voorkomen door het nemen van beschermende maatregelen. Voor meer informatie, zie ook de folder ‘De zin en onzin over zonlicht’.
Wat zijn de vooruitzichten?
Basaalcelcarcinomen zaaien eigenlijk nooit uit en vrijwel niemand zal dan ook aan deze vorm van huidkanker overlijden. Het is wel belangrijk om basaalcelcarcinomen te behandelen, omdat deze gezwellen niet vanzelf genezen en langzaam groter worden. In ongeveer 4-10% van de gevallen komt de basaalcelcarcinoom, na de eerste behandeling, op dezelfde plek op de huid weer terug. Men zal het litteken ter plaatse dan ook nauwlettend in de gaten moeten houden. In de meeste gevallen kan men dat zelf, maar als de basaalcelcarcinoom op een moeilijk te benaderen plek zat, een ongunstig type blijkt te zijn, of als u al eerder een basaalcelcarcinoom heeft gehad, kan men de controle beter aan de dermatoloog overlaten. Het dan gehanteerde controleschema zal afhankelijk zijn van uw situatie, maar een veel gebruikt schema is bijvoorbeeld in het begin jaarlijks, daarna geleidelijk minder frequent. Verder is het van belang opmerkzaam te blijven op nieuwe basaalcelcarcinomen, omdat over vijf jaar bekeken tot 40% van de mensen ergens anders op de huid opnieuw een basaalcelcarcinoom ontwikkelt. Bij controlebezoeken aan de dermatoloog wordt dan ook niet alleen gelet op hernieuwde groei in het littekengebied maar ook op eventuele nieuwe basaalcarcinomen.
Vragen
Als u na het lezen van deze folder nog vragen heeft, dan kunt u tussen 08.00 en 16.30 uur contact opnemen met de polikliniek Dermatologie, via telefoonnummer 010 – 461 6131. U vindt de polikliniek Dermatologie & Flebologisch Centrum bij balie 368, op de derde verdieping van het Sint Franciscus Gasthuis.
Januari 2012
