Armoede is een rem op alles. Special Olympics. Hoe toegankelijk. economische crisis tref mensen met een handicap. 15 mei P602416

P602416 een uitgave van KVG VORMING vzw

KATHOLIEKE VERENIGING GEHANDICAPTEN

• mei 2010 • nummer 4 • jaargang 65 •

Afgiftekantoor: Gent X Verschijnt maandelijks, behalve tijdens de maanden februari en augustus ■ Retouradres: A. Goemaerelei 66, 2018 Antwerpen

MAANDELIJKS TIJDSCHRIFT OVER HANDICAP EN INCLUSIE

› Armoede is een

› economische

› Hoe toeganke-

› Special Olym-

rem op alles

crisis tref mensen met een handicap

lijk is het museum ‘M’?

pics van 13 tot 15 mei

Inhoudstafel

Redactioneel

Roeien zonder riemen Annelies draait elke eurocent twee keer om … maar het blijft even weinig! .................................... p.3 Agenda KVG-vormingsmomenten en vrijetijdsaanbod in de provincies .................................................... p.6 Werken: meer dan brood op de plank! Ook mensen met een handicap zijn slachtoffer van de economische crisis ...................................... p.8 Standpunten Een nieuw beschermingsstatuut? ............................ p.11 Marge Publicaties, Ten slotte, Zoek en Vind ........................ p.12 Museum ’M’ Hoe toegankelijk is het nieuwe museum ‘M’ in Leuven? ........................................................... p.14 Vraag het aan Geserbu Vrijstelling van BTW en verkeersbelasting bij aankoop van een auto ....................................... p.16 De echte Olympische gedachte Pieter Jan traint voor de triatlon op de Special Olymics Spelen .................................. p.18 Jonge helden Kwinten en Paul verleggen hun grenzen ................... p.20 Bezinning Wat we moeten doen … ......................................... p.23

Colofon HANDISCOOP is een uitgave van de Katholieke Vereniging Gehandicapten-Vormingsbeweging vzw, Verantwoordelijke uitgever: Yvonne Wijnants, Langenakker 54, 3830 Wellen Hoofdredactie: Lief Vanbael Eindredactie: Luc Van Tolhuyzen Administratie: Maria Cleiren Lay-Out: Peter Sackx Redactieteam: Marc Kempen, Pieter Ghijsels, Rosie Roothans, Lief Vanbael, Peter Sackx Druk: De Cuyper, Drukkerijstraat 11, 9240 Zele, Redactieadres: KVG,‘Huize Mathieu Van Gorp’, Arthur Goemaerelei 66, 2018 Antwerpen, tel. 03 216 29 90, fax 03 248 14 42, e-mail [email protected], http://www.kvg.be, Prk. 000-0487925-15, Reclame: KVG-Vorming vzw, A. Goemaerelei 66, 2018 Antwerpen, tel. 03 216 29 90, Jaarabonnement: € 18. De redactieraad is niet verantwoordelijk voor ingezonden artikels (teksten van gelegenheidsschrijvers, lezersbrieven, koopjes, zoekertjes). Enkel teksten die ondertekend zijn kunnen worden opgenomen. De redactieraad behoudt zich het recht om ingezonden stukken in te korten of te weigeren. Overname van teksten en illustraties is enkel toegelaten met uitdrukkelijke toestemming van de redactie. De redactie is niet verantwoordelijk voor de advertenties. Een opname van een advertentie in Handiscoop biedt geen garantie voor goede kwaliteit van de aangeprezen producten. Verschijnt maandelijks op 25 000 exemplaren. Sommige informatie uit Handiscoop (o.m. Standpunten) is ook na te lezen op internet. Handiscoop is 6 maanden na de verschijningsdatum beschikbaar in pdf op www.kvg.be.

Bezorgd! In een ruim honderd bladzijden tellend rapport lezen we, tot in de kleinste details, hoeveel mensen er op 31 december 2009 geregistreerd stonden op de CRZ (Centrale Registratie van Zorgvragen of ‘de wachtlijsten’). In Vlaanderen stonden toen maar liefst 18.576 personen met een handicap op de CRZ geregistreerd. 11.731 van hen hebben een dringende zorgvraag (urgentiecode 1 en 2). Dit is een stijging van 15% in vergelijking met het jaar voordien! Daarnaast staan er nog ruim 5.000 personen op de wachtlijst voor een Persoonlijke-AssistentieBudget (PAB). Dat er vorig jaar 4.013 zorgvragen werden opgelost, ook een serieuze stijging in vergelijking met 2008, willen wij zeker niet verzwijgen. Maar feit is dat, ondanks de toenemende middelen, het aantal onopgeloste zorgvragen van mensen met een handicap met rasse schreden toeneemt. Deze cijfers roepen al lang geen verontwaardigde reacties meer op bij de publieke opinie. We geraken eraan gewend! Voor de kranten zijn de toenemende noden in de zorgsector geen nieuws meer. Wij zijn er ons echter wel degelijk van bewust dat er achter elk cijfer een persoon met een handicap, én zijn gezin, schuilgaat. Sommigen kunnen zich, met vallen en opstaan, nog een beetje handhaven. Anderen wachten, soms al jaren, met de handen in het haar en met een absoluut minimum aan ‘levenskwaliteit’, op de nodige ondersteuning.

Voor de kranten zijn de toenemende noden in de zorgsector geen nieuws meer. Er wordt met man en macht gezocht naar een oplossing voor dit immens grote probleem. Momenteel worden er verschillende pistes bestudeerd. Sommigen verwachten alle heil van een ‘PersoonsGebondenBudget’ (PGB). Zij gaan ervan uit dat, wanneer er meer ‘zorg op maat’ geboden wordt, meer mensen met minder middelen kunnen geholpen worden. Binnen KVG betwijfelen we dat, al zijn ook wij absolute voorstander van meer ‘zorg op maat’. Maar als de zorgzwaarte van mensen met een handicap op een serieuze manier ingeschaald wordt, zou men wel eens verrast kunnen zijn over de grote ondersteuningsnoden van mensen met een handicap. Her en der wordt ook gezocht naar alternatieve financiering van opvangmogelijkheden. En dan denkt men bijv. aan het opzetten van ‘coöperatieven’ met privé- en andere investeerders. Vanuit KVG staan wij open voor alle waardevolle en rechtvaardige initiatieven. Voorwaarde voor ons is wel dat de zorg voor iedereen toegankelijk is, ook voor degenen die geen of weinig middelen hebben of voor degenen die om allerlei redenen de weg niet zo goed vinden. Iedere persoon met een handicap heeft recht op een betaalbare en kwaliteitsvolle zorg en ondersteuning!

Roeien zonder riemen Veel mensen gaan er van uit dat een zogenaamde lichte handicap niets betekent en maar weinig gevolgen heeft voor de persoon. Meestal gaat het dan over mensen met een lichte verstandelijke handicap, mensen met autisme, … Ze zien er uit als iedereen, komen sociaal vaak vlot over, lijken hun plan te kunnen trekken, … Maar als je er mee te maken krijgt, weet je dat deze mensen zich slechts kunnen handhaven in onze complexe, wervelende samenleving wanneer zij op de nodige ondersteuning kunnen rekenen.

Gelukkig kunnen zij hiervoor meestal bij hun eigen netwerk terecht. Voor de professionele ondersteuningsvormen, zoals begeleid wonen of thuisbegeleiding, vallen ze vaak uit de boot. Een goedbetaalde job is voor hen meestal niet weggelegd. Maar ook voor een vervangingsinkomen staan ze onderaan de ladder. Als ze al in aanmerking komen voor een tegemoetkoming voor personen met een handicap, dan ‘scoren’ ze heel laag op de zelfredzaamheidsschaal waardoor ze slechts een beperkte tegemoetkoming ontvangen. Vanuit hun goedgelovigheid en hun drang om ‘erbij te horen’ zijn deze mensen bovendien vaak slachtoffer van allerlei oneerlijke praktijken.

In onze samenleving wordt er veel te ‘licht’ met een zogenaamde ‘lichte’ handicap omgegaan. KVG heeft deze onrechtvaardigheid al meermaals aangeklaagd, maar wij zullen op deze nagel moeten blijven kloppen … In een charmant Brabants dorpje maakten we kennis met Annelies en haar gezin. Zij verkoos om haar verhaal anoniem te brengen.

Een diagnose ‘autisme’ op je 42ste. Annelies: Al heel lang, van toen ik nog een kind was, voelde ik me niet goed in

3

mijn vel. Ik had het heel moeilijk met het leggen van contacten, ik werd altijd uitgesloten, ik lag niet goed bij collega’s en dan die angsten … altijd maar die angsten. Maar ik heb nooit geweten wat er met mij aan de hand was. Tot ik het boek ‘Een echt mens’ las. Dit is een autobiografie van Gunilla Gerland, een Zweedse vrouw met autisme. Het was alsof ik mijn eigen verhaal las. Zo herkenbaar! Toch heb ik, na het lezen van dit boek, nog lang getwijfeld. Ga ik nu voor een diagnose of niet? En als ik de diagnose ‘autisme’ zou krijgen, wat dan? Uiteindelijk heb ik de knoop doorgehakt. Voor het stellen van een diagnose kon ik naar Indigo. Maar dat was veel te duur. Uiteindelijk ben ik getest in de afdeling kinderpsychiatrie in Leuven. Ik was 42 jaar toen ik de diagnose autisme kreeg.

Lange moeilijke jaren … Annelies: Op het einde van mijn humaniora heb ik mijn probleem het scherpst aangevoeld. Iedereen begon toen plannen te maken om verder te studeren. Maar ik zag dat helemaal niet zitten. Ik keek met heel veel angst naar het moment dat ik niet meer naar mijn vertrouwde school zou kunnen. Ik probeerde zelfs me te laten buizen om nog langer op die school te kunnen blijven. Maar net voor mijn afstuderen, werd ik verliefd op een jongen die in Leuven studeerde. Hij heeft me zover gekregen

��������

In onze samenleving wordt er veel te ‘licht’ met een zogenaamde ‘lichte’ handicap omgegaan op een gevel van onkunde. Zo belandde ik in een depressie. Uiteindelijk kwam ik in de psychiatrie terecht. De diagnose autisme werd niet gesteld. Ik kreeg wel therapie om mijn angsten af te bouwen.

dat ik ook naar Leuven ging. Ik heb me ingeschreven in de afdeling psychologie en begon vrij enthousiast aan mijn studies. Op kot in Leuven liep echter alles mis. Mijn relatie liep al vlug op de klippen. Ik vond mijn weg niet naar de verschillende lokalen waar de lessen plaatsvonden. Andere studenten bouwden een sociaal leven op, ik slaagde daar niet in. Ik heb, met man en macht, geprobeerd om me aan te passen, maar het lukte niet. Mijn zelfvertrouwen daalde met de dag en mijn angsten werden alsmaar groter. Gaan eten in het studentenrestaurant bracht zoveel stress met zich mee dat ik vanaf november niet meer ging. Maar dan moest ik boodschappen doen. Ook dat was een probleem. Ik wachtte tot het donker was om de deur uit te gaan. Bijna de ganse dag had ik nodig om me hierop voor te bereiden. De angsten namen toe: de angst om er niet goed uit te zien, de angst om door de mand te vallen, … Als vrijdagavond de bus naar huis niet op tijd was of één of andere omleiding moest maken, geraakte ik compleet in paniek. Het kwam niet in mij op om naar huis te bellen, om hulp te zoeken. In de helft van het jaar ben ik met mijn studies gestopt. Mijn ouders konden daar geen begrip voor opbrengen. Zij gingen ervan uit dat ik niet gestudeerd had en dat ik de ganse tijd met mijn vriend had doorgebracht. Niets was minder waar.

��������

Ik had heel veel moeite met keuzes maken. Wat wil ik worden? In mijn ogen ‘was’ ik al. Wat interesseert me? Op advies van mijn moeder ben ik medisch secretariaat gaan studeren. Een voordeel was dat de lessen altijd in dezelfde lokalen doorgingen. Maar ik moest wel door Leuven en dat weerhield me er vaak van om naar de lessen te gaan. Ook daar ben ik niet geslaagd. Natuurlijk leverde dat thuis weer de nodige spanningen op. Ik had nu twee kansen gekregen om te studeren en had ze allebei verpest. Ik ben dan gaan werken in de documentatiedienst van een bank. Dat was voor mij een nog veel grotere verschrikking. Als de telefoon ging, verkrampte ik compleet van de angst. Want wat zou die persoon aan de andere kant van de lijn vragen? Hoe groter mijn angsten werden, hoe meer mijn zelfvertrouwen afbrokkelde. Eén jaar heb ik dit volgehouden. Tijdens dat jaar ben ik 20 kg vermagerd. Ik kon niet meer slapen, niet meer eten, … Ik zag mezelf als één grote mislukkeling: een relatie aangaan lukte niet, ik had geen diploma gehaald, ik kon mijn werk niet aan, de spanningen thuis liepen op, … Omdat ik niet snapte wat er mis met me was, vond ik ook de woorden niet om er met iemand over te praten. Ik had heel sterk het gevoel dat ik me niet kon aanpassen aan de eisen van de samenleving. Elke dag opnieuw botste ik

4

Na drie maanden kwam ik terug thuis. Wat er toen in mijn leven gebeurde, is één grote black out. Ik woonde terug in Leuven. Omdat ik de bus naar huis niet meer durfde te nemen, nam ik altijd een taxi. Daar heb ik mijn man, die een taxibedrijf had, leren kennen. Wij zijn gaan samenwonen. Ik heb mijn eerste kind gekregen en wij verhuisden naar een dorp. Daar leefde ik hoofdzakelijk binnenshuis. Enkel als het echt noodzakelijk was ging ik boodschappen doen. Altijd op hetzelfde moment, direct nadat de kinderen naar school waren, en altijd langs dezelfde route. Op straat herken ik bijna geen mensen, ik zou zelfs mijn eigen moeder kunnen voorbij lopen. Ik zie dan wel dat die persoon me bekend voorkomt, maar waar hoort dat gezicht nu weer bij? Op feestjes voel ik me reddeloos verloren.

Na de diagnose Annelies: Direct na de diagnose was ik enorm opgelucht, zelfs euforisch. Wat ik had, had een naam en ik was dus niet gek. Ik verwachtte dat, nu ik wist wat er met mij aan de hand was, alle problemen gingen opgelost worden. Onterecht natuurlijk, maar dat besefte ik toen nog niet. Nadat de euforie wat weggeëbd was, ben ik twee jaar lang door een hel gegaan. Ik zag voortdurend flitsen uit mijn jeugd, die ik nu kon verklaren vanuit de diagnose autisme. Dat waren voor mij verschrikkelijke momenten. Ik zag mezelf terug als kleuter. Altijd stond ik tegen de muur, te kijken naar het klimrek. Daar wou ik naartoe. Maar daarvoor moest ik de speelplaats oversteken. Durfde ik niet. Op school was ik de hele dag bang om ’s avonds de verkeerde bus naar huis te

nemen. Heel mijn leven is angst de rode draad geweest. Uiteindelijk heb ik hulp gezocht en kwam ik bij een CGG, een Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg terecht. Ik kreeg ook medicatie. Voor autisme bestaat er natuurlijk geen medicatie, maar ik kreeg die voor mijn angsten. En ik kreeg thuisbegeleiding van een CAW, Centrum Algemeen Welzijnswerk, om mij te helpen bij de opvoeding van mijn kinderen. De laatste jaren krijg ik ondersteuning van begeleid wonen. Zij helpen mij bij de administratie, gaan mee winkelen, gaan mee als ik naar een of andere dienst moet, …

Armoede is een rem op alles Annelies: Geen diploma, geen beroep, … dus ook geen inkomen! En ik had zoveel dromen: ik wilde iets doen met mijn leven, zag me zelf ooit ergens een leidende functie opnemen. Maar het kost me al zoveel moeite om mijn huishouden georganiseerd te krijgen. Omwille van een ongeval is mijn man sinds 2003 op invaliditeit. Hij heeft veel huishoudelijke taken van mij overgenomen. Ook omdat ik heel erg met mijn rug sukkel. Voor een tegemoetkoming kom ik niet in aanmerking. Sinds 1992 krijg ik wel stempelgeld, maar dat is teruggevallen tot het minimumbedrag. Ik zou het liefst willen werken. Soms komt er een aanbieding. En mijn eerste reactie is dan altijd enthousiast. Tot ik begin na te denken, dan komen de angsten terug. Het inkomen van mijn man bedraagt 1.200 euro per maand. Zelf krijg ik 400 euro stempelgeld. Financieel hebben wij het heel erg moeilijk. Wij kunnen niet meer huren op de privémarkt, enkel nog via een sociale verhuurmaatschappij. Je hebt dan geen keuze. Met ons groot gezin is het ook niet vanzelfsprekend om een sociale woning te vinden. De laatste jaren hebben wij al in zeven verschillende huizen gewoond. Altijd maar opnieuw verhuizen, is voor mij een verschrikking. Ik haat veranderingen. Die brengen voor mij heel veel stress mee. Ik zie graag bloemen en planten in de tuin. Maar

BEDANKT MENSEN! Jullie hebben talrijk gereageerd op onze oproep om mee te doen met onze enquête rond handicap en inkomen. Er zijn op dit moment reeds 1.365 enquêtes geteld en er komen nog dagelijks ingevulde formulieren binnen. Zo’n talrijke reacties zijn belangrijk voor de kwaliteit van ons onderzoek. Ze geven ook een signaal dat de thematiek van armoede en sociale uitsluiting sterk leeft bij mensen met een handicap en hun omgeving. We willen hierbij alle mensen die de vragenlijst hebben ingevuld of die anderen geholpen hebben bij het invullen en terugsturen ervan alvast van harte bedanken. Jullie vele openhartige reacties betekenen een grote steun voor het werk van KVG in het opkomen voor inclusie en een volwaardig inkomen. Begin oktober horen jullie meer over de resultaten van dit onderzoek die we o.a. zullen voorleggen aan de staatssecretaris voor personen met een handicap.

mij ontbreekt de moed om voor de zevende keer iets moois van onze tuin te maken. Telkens als we moeten verhuizen ben ik het werk en het geld dat ik daar ingestoken heb, weer kwijt. Wij zullen ook nooit een eigen huis kunnen kopen en altijd huur moeten betalen, ook als wij op pensioen zijn. Normaal moeten wij ongeveer 500 euro huur per maand betalen, maar wij krijgen een huursubsidie van 267 euro. Voeding is voor ons een grote uitgavepost. Gelukkig kunnen wij terecht bij de voedselbank die begeleid wonen een tijdje geleden opzette. Maar veel krijg je daar niet. Vroeger konden wij naar de voedselbank in Schriek. Voor negen euro kregen wij een heel pak voedingswaren mee naar huis. Ook vlees, van maïski. De vervaldatum was meestal wel verlopen, maar toch was dit vlees nog van goede kwaliteit. Omdat wij eens één keer niet naar de vergadering konden, zijn wij nu uitgesloten. Dit vind ik heel onrechtvaardig. De kinderen hebben weinig kleding, gelukkig passen zij zich aan. Maar de school kost enorm veel geld. September is voor ons een heel moeilijke maand. Er moet dan zoveel ineens betaald worden. De kinderen vragen om een hobby te mogen doen. Maar voor de muziekschool of de turnlessen moet je in september inschrijven en het inschrijvingsgeld betalen. Dat kunnen we niet. Wij kopen veel in de kringloopwinkel: meubelen, wasmachine, tv, enz. Voor de elektriciteit hebben wij een budgetme-

5

ter. Wij kunnen 50 euro per week besteden, maar hebben in feite 70 euro nodig om rond te komen. Op medische kosten proberen wij zoveel mogelijk te besparen. Onze oudste dochter moet steunzolen dragen. Maar dat kost meer dan 100 euro. Daarom stellen wij dat altijd uit. Net als een bril voor mijn zoon, hij draagt voorlopig mijn oude bril. Zowel ikzelf als mijn man, hebben kine nodig. Daar is geen geld voor. Armoede is een rem op alles. Naar de film of het theater gaan, op reis gaan, een stad bezoeken, een boek kopen, een hobby uitoefenen, de woonkamer opnieuw behangen, nieuwe schoenen, de tandarts, … kunnen wij ons niet veroorloven. Ik heb heel veel dromen. In mijn hoofd maak ik plannen om de kinderkamer of de woonruimte leuk in te richten, maar er is niet eens geld voor een stomme pot verf. Hoe klein onze wensen ook zijn, we moeten ze telkens opnieuw opbergen. Ondanks het feit dat wij zo zuinig mogelijk leven, zijn er nog schulden. Vooral van dokterskosten, water en elektriciteit. En er zijn nog schulden na het faillissement van het taxibedrijf van mijn man. Hadden we tijdig de boeken neergelegd, dan zou er geen probleem zijn. Maar wij wisten dat niet en zijn failliet gegaan. Er werd voor ons een schuldbemiddelaar aangesteld en wij werken nu met een afbetalingsplan. Nog een paar jaar, dan zijn we erdoor … Lief VANBAEL

��������

AGENDA Antwerpen

zelen - Runkst, Hasselt

Oost-Vlaanderen

|Gezin en Handicap|tel. 03 216 29 90| [email protected]|

18 mei - 19.30 u. - infoavond: mijn kind verlaat de (BuSO-school): werken en dagbesteding - Mechelen ● 1 juni - 19.30 u. - infoavond: mijn kind verlaat de (BuSO-school): persoonlijke toekomstplanning - Mechelen ●

|Vrije Tijd|tel. 03 235 85 57| gsm 0472 61 43 46| [email protected]|

|KVG Vorming|tel. 09 227 34 41| [email protected]|

15 mei - 14 uur - wandeling ‘KVG Beweegt’ - Hamme-Tielrode ● 5 juni - 13 uur - KVG beweegt! OostVlaanderen - Ertvelde

Limburg |KVG Vorming|tel. 011 23 22 05| [email protected]|

|Gezin en Handicap|tel. 03 216 29 90| [email protected]|

18 mei - 19.30 u. - vormingsavond: inclusief onderwijs - Aalst ● 1 juni - 19.30 u. - vormingsavond: hoe krijgt mijn kind de nodige zorg/ondersteuning? Hoe werkt de Centrale Registratie Zorgvragen? - Gent |Vrije tijd|tel. 0497 60 19 57| [email protected]|

19 - 26 mei: 14 uur - crea-werking - SintNiklaas ● 22 mei - 9 uur - uitstap naar Walibi - SintNiklaas, Aalst, Gent ● 2 - 9 - 30 juni: 14 uur - crea-werking Sint-Niklaas ●

Turnhout |KVG Vorming|tel. 014 40 33 62| [email protected]| ●

16 mei - 15 uur - Provinciale bedevaart - Kortenbos ● 30 mei - 10.30 u. - bewegingsdag Stokrooie, Hasselt ●

|Gezin en Handicap|tel. 03 216 29 90| [email protected] ●

25 mei - 19.30 u. - infoavond: communiceren met mensen met autisme - Hasselt

|Vrije tijd|tel. 011 28 57 43| [email protected]| ●

18 mei - 19.30 u. - vormingsavond: snoe-

��������

Vlaams-Brabant |KVG-Vorming|tel. 016 23 51 61| [email protected]| www.kvg-vlaamsbrabant.be|

●

●

17 mei - 17.30 u. - koken: barbecue - Lier ● 29 mei - 13.30 u. - vissen - Niel ● 5 juni - 10 uur - familiedag: Planckendael - Mechelen ● 12 juni - 14 uur - bowling - Antwerpen ● elke woensdag en vrijdag: 19 uur - zwemmen - Antwerpen ● elke maandag - 19 uur - badminton, tafeltennis, turnen - Antwerpen ● 5 - 9 juli, 12 - 16 juli: speelweken voor kinderen - Antwerpen - inclusief of doelgroepspecifiek ● 26 - 30 juli, 9 - 13 augustus: kunstvakanties - Lier ● 5 - 9 juli: muziekvakantie - Lier ●

Bart Van de Mierop, gsm 0476 92 42 12

1 juni - 19.30 u. - infoavond: handicap en mobiliteit - Geel

|Steunpunt Vrijetijd Gehandicapten Kempen|tel. 014 40 33 61| [email protected]|

21 mei - 19 uur - Mega Party voor jongeren vanaf 16 jaar - Turnhout ● 22 mei - 19 uur - Superfuif voor jongeren vanaf 16 jaar - Meerhout. Informatie: KVG Meerhout: 014 30 20 09 ● 23 mei - Gordel mee rond Antwerpen meer info: www.sport.be/fortengordel ● 29 mei - fietstocht voor mensen met een fysieke handicap - Merksplas. Informatie:

●

27 mei - 9.30 u. - studiedag ‘Allochtonen met een handicap zijn (n)iets anders?’ - Leuven

|Gezin en Handicap|tel. 03 216 29 90| [email protected]|

11 mei - 19.30 u. - infoavond: het PersoonlijkeAssistentieBudget (PAB) - Leuven ● 26 mei - 19.30 u. - infoavond: als ouders van een kind met een handicap er even tussenuit willen: oppas- en opvangmogelijkheden - Zellik ● 8 juni - 19.30 u. - infoavond: muziek en handicap - Leuven ●

| Vrije Tijd regio Leuven| tel. 016 23 51 61 | gsm 0473 17 94 59 | [email protected] |

5 juni - 20 uur - praat- en danscafé - Doc’s Bar - Leuven - Informatie: [email protected] of [email protected] ● 15 mei - hele dag - Jonass pretparkbezoek - plaats nog te bepalen - Informatie: [email protected] ● 14 mei - namiddag - Oepekka theaterof stadsbezoek - Info: oepekka@gmail. com ● 5 juni - hele dag - Komaan bezoek aan Oostende en Ensor - Leuven (vertrek)Info: [email protected] ● 5 juni - namiddag - Ruimte daguitstap Info: [email protected] ● Elke donderdagavond - 20 uur - Roetsj voetbal - Den Bruul Leuven ●

●

6

|Vrije Tijd regio Brussel| tel. 02 463 12 41| [email protected]|

26 mei - 20 uur - samenkomst PASS - Zellik ● 8-15-22-29 mei - 9.15 u. - Sport ’t Vosje - Vilvoorde ●

22 mei- 13.30 u. - Crea - Zellik 6 mei -19 uur - Thaise avond Filosofen - Zellik ● 29 mei -14.30 u. - bloemschikken/zwemmen - Windvlieger - Opwijk ● ●

West-Vlaanderen

elke zaterdag - 12.30 u. - zwemuurtje Allympic en gezellig samenzijn in cafétaria - Izegem ● 1 zondagmiddag per maand - knutsel- en vrijetijdsnamiddag ’t Spook voor jongeren met een handicap - Tielt - Informatie: Annelore Mouton, 051 40 40 82

VLABU-ZIZ

|Gezin en Handicap|tel. 03 216 29 90| [email protected]|

18 mei - 19.30 u. - infoavond: persoonlijke toekomstplanning en netwerking - Brugge ● 1 juni - 19.30 u. - infoavond: snoezelen, ook thuis - Aartrijke ●

|Vrije tijd|tel. 051 24 88 06| [email protected]| ●

VIBEG

●

|tel. 016 23 51 21|[email protected], www.vibeg.be|

20 mei - 19.30 u. - VIBEG zingt! - KesselLo ● 29 mei - 12 juni - 9.30 u - alle kleuren van de regenboog - Brussel, vertrek Leuven station ●

|tel. 03 216 29 90, tel. 056 23 70 27/28|[email protected], [email protected]|

10 mei - 13.30 u. - infomiddag: met je PAB (indien toekenning Turnhout ● 10 juni - 13.30 u. - infomiddag: met je PAB (indien toekenning Roeselare ●

starten PAB) -

Intro |tel. 02 465 67 00| [email protected]| ●

21 - 22 mei - Ten Vrede - Diksmuide

starten PAB) -

30 mei - 14 uur - paardrijdnamiddag voor JONASS - manege Leiedal Bissegem

Allochtonen met een handicap zijn (n)iets anders?

Inschrijven: liefst via mail: pric@vlaamsbrabant. be. Contactpersoon provincie: Khadija, e-mail: [email protected], tel. 016 26 73 42. Voor KVG Vlaams-Brabant: [email protected], tel. 01623 51 61.

Hoe gaan andere culturen met handicap om? Is de visie op handicap en de beleving er anders? Op 27 mei vanaf 9.30 u. organiseert KVG Vlaams Brabant, in samenwerking met de provincie Vlaams-Brabant hierover een studiedag in het Provinciehuis in Leuven. Op het programma: - een uiteenzetting van de psychologe Sultan Balli ‘Van toegang tot zorg’ over de gezinsdynamieken na migratie, het bereik en het begeleiden van moeilijke groepen, en de impact van handicap binnen een allochtoon gezin. - Fatima Harrouch stelt ons KVG-project voor: ‘Eerste Hulp bij Opvoeding van kinderen met een handicap’. - In de film ‘Beyond Borders’ van Brecht Vanmeirhaeghe maken we kennis met enkele mensen uit andere culturen en hoe zij hun handicap ervaren en beleven. - Er is een forumgesprek waar verschillende deskundigen antwoord geven op vragen van de aanwezigen. - de fototentoonstelling van PHOS ‘Handicap: Multicultureel’. Voor informatie: www.vlaamsbrabant.be/welzijn-gezondheid/diversiteit-en-gelijke-kansen en www.kvg-vlaamsbrabant.be

Gezocht - Jong KVG Hoeselt Bilzen organiseert maandelijks activiteiten voor kinderen met een handicap. Zij zijn op zoek naar jongeren vanaf 18 jaar die hun begeleidingsploeg willen versterken. Heb je één zaterdag per maand tijd om op uitstap te gaan, spelletjes te doen, … met kinderen met een handicap? Daarnaast zoekt de vrijetijdswerking van KVG-Limburg een vrijwilliger die één zaterdag per maand van 13 uur tot 14 uur dansles wil geven aan kinderen met een handicap in Paal. En zij hebben ook nog vrijwilligers nodig om één woensdagnamiddag per maand een knutselatelier te begeleiden voor kinderen met een handicap. Interesse: Katrien Strick, tel. 011 28 57 40, e-mail: katrien. [email protected] - KVG West-Vlaanderen zoekt nog vier vrijwilligers voor de vakantie in Bredene van 1 tot 8 augustus. Informatie: Geert Vantournhout, tel. 051 24 88 06, e-mail: [email protected].

7

��������

Werken

meer dan brood op de plank Werken is belangrijk in onze samenleving. Werk is veel meer dan een bron van inkomsten. Werk geeft je een gevoel van eigenwaarde, van sociale waardering, het brengt structuur en afwisseling in je leven, maakt sociale contacten mogelijk, … Dit geldt evengoed voor mensen met een handicap. Ook in tijden van hoge werkloosheidscijfers! Ondanks het feit dat werkgelegenheid ongetwijfeld nog lang het ‘zere been’ van het economisch herstel zal blijven, wil KVG toch regelmatig aangeven dat mensen met een handicap evenveel recht hebben op werk als ieder ander. Maar ‘tewerkstelling en handicap’ blijft een moeilijk gegeven! Ondanks heel wat ondersteunende maatregelen en massa’s begeleidingsdiensten krijgen mensen met een handicap nog altijd veel minder kansen op de gewone arbeidsmarkt. De tewerkstellingscijfers spreken voor zich. Ook voor het alternatief, nl. ‘de beschutte tewerkstelling’, lijken mensen met een handicap alsmaar minder in aanmerking te komen. Hiervoor zijn er verschillende redenen: veel mensen met een handicap kunnen de werkdruk niet (meer) aan, de werkplaatsen slagen er niet meer in om eenvoudige opdrachten aan te trekken, de economische slechte tijd brengt technische werkloosheid met zich mee, er dienen zich nog veel andere mensen met een ‘arbeidshandicap’ aan, enz. Bovendien groeiden er weer andere ‘alternatieven’ die mensen met een handicap het gevoel geven dat ze ‘werken’: dagcentra en begeleid werken. Maar in

��������

de praktijk zie je vaak weinig verschillen tussen het werk dat mensen doen in beschutte werkplaatsen, dagcentra en in het kader van begeleid werk. Verschil is er wel op vlak van werkdruk en omkadering. En zeker wat het inkomen betreft: in een beschutte werkplaats verdienen werknemers een loon, in het kader van begeleid werk doen mensen ‘vrijwilligerswerk’ en in een dagcentrum betalen mensen een dagprijs van 11,01 euro (met vervoer) of 8,80 euro (zonder vervoer) per dag. Dit ervaren heel wat mensen met een handicap en hun gezin als onrechtvaardig. Maar laat ons de verhalen spreken …

Francky mist de afwisseling, maar werkt nog graag! „Ik ben Francky, ben 36 jaar en woon in Lichtervelde. In de BuSo-school Ravelijn volgde ik een technische opleiding en deed ik stage in een beschutte werkplaats. Nu werk ik al 16 jaar in Mariasteen te Roeselare. Het bedrijf heeft verschillende afdelingen. Wij werken voor heel wat grote bedrijven uit de streek. Momenteel werk ik vooral in de metaalafdeling. Ik bedien de boormachine, plooimachine en ontbraam. Maar mijn passie ligt vooral in de houtbewerking. Helaas is er

8

voorlopig minder werk in deze afdeling. Mijn chefs zeggen dat dit komt door de crisis. Vroeger kon ik wel meer kiezen voor afwisseling en dat mis ik. Misschien vraag ik binnenkort wel of ik in de groendienst mag werken. Want ik ben allergisch voor stof en ik werk graag in de tuin. Al bij al ben ik tevreden over mijn job. Ik werk graag en ben nog geen dag ziek geweest. Het was altijd mijn droom om in een fabriek te kunnen werken en een echt loon te verdienen. De chefs bepalen het tempo en de werkdruk. Wij zitten zeker niet stil (lacht)! Enkele collega’s hebben het soms moeilijk met het tempo, maar de chefs zorgen dan voor ander werk. Ik heb binnen het bedrijf al enkele opleidingen gevolgd. We leren telkens bij en de chefs luisteren ook naar onze problemen. Zij zoeken mee naar oplossingen. En als ik problemen heb op het werk of privé, dan kan ik bij de sociale dienst terecht. De beschutte werkplaats zorgt ook voor avond- en weekendactiviteiten. Mij hoor je niet klagen. Ik hoop hier te mogen werken tot aan mijn pensioen!”

Eddy is technisch werkloos. Eddy uit Zonnebeke is 42 jaar en werkt in een beschutte werkplaats. Hij heeft een verstandelijke beperking en is ernstig slechtziend. Omdat Eddy het moeilijk heeft om over zijn werk te praten, doen zijn ouders, Jocelyn en Joël, het verhaal:

ker en is terecht trots op zijn werk. Omwille van de werkdruk hebben wij samen met Eddy en de werkplaats ruim een jaar geleden beslist om zijn werk af te bouwen naar een halftijdse functie. Eddy staat nu halftijds op de mutualiteit en is nog halftijds ingeschreven als arbeider in de beschutte werkplaats. Maar sinds een jaar is hij technisch werkloos. Het werd blijkbaar heel moeilijk

: info 85 r e me 5 85 63 05

Onze traplift ... ... Uw comfort Gratis en vrijblijvende offerte — Korte leveringstermijn (vanaf 1 week) — Dienst na verkoop (24u/24) — Gratis subsidieadvies — Conform wetgeving — Diverse afwerkingen — Batterijvoeding

„Tijdens een eerste contact is Eddy vrij gesloten, maar in zijn familie- en kennissenkring is hij heel sociaal. Zijn beperking is voor hem geen drempel om buiten te komen. Eddy is van nature wel een onrustig type. Daarom heeft hij de nodige structuur nodig. Hij werkt al 22 jaar als arbeider in een beschutte werkplaats. Eddy heeft nood aan specifiek werk. Zijn chefs kiezen voor hem taken uit: dozen plooien, vijzen sorteren, … Werken voor een chef maakt hem ook rustig. Eddy is een vlotte en harde wer-

������������

om voor Eddy geschikte taken te vinden. De crisis zorgt voor een beperkter werkaanbod. Dit kunnen wij begrijpen, maar wij hebben wel een wrang gevoel bij het feit dat er van mensen in een beschutte werkplaats alsmaar meer gevraagd wordt. Mensen van de werkplaats waar Eddy werkt zijn oprecht bezorgd en begeleiden ons op een correcte manier. Maar een beschutte werk-

NV Coopman Liften Heirweg 123 | B-8520 Kuurne T 056 35 85 85 | F 056 35 58 65 [email protected] | www.coopman.be

��������������������� ������������������ ��������������� �����������������������������

���

��������������������

���

���

���

��������������������������� ����������������������� ����������������

���������������

�

����������������������� �������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������

9

��������

plaats is een fabriek. Kunnen presteren wordt alsmaar belangrijker. Voorlopig zoeken we nog geen andere oplossing voor Eddy, wij hopen op beter tijden. Eddy had het de eerste maanden dat hij niet mocht werken heel erg moeilijk. Gelukkig heeft hij een druk sociaal leven, maar hij blijft hopen dat hij snel terug aan de slag kan.”

Luc werkt in een dagcentrum en doet begeleid werk „Ik heet Luc, woon in Ingelmunster en ben 49 jaar. Vier dagen in de week ga ik werken in dagcentrum ‘de Molenreke’ en één dag in de week doe ik begeleid werk. In het dagcentrum is het hard werken! Ik krijg wel geen loon, maar dat is niet zo erg omdat ik mag werken op mijn eigen tempo. Er heerst een goeie sfeer. Momenteel werk ik aan spuitbussen die worden gebruikt voor vliegtuigen. Het is geen eenvoudig werk, maar

ik kan het. In het dagcentrum doen we verschillende werken: mailings verzorgen, dozen plooien, zaden sorteren, … Ik werk het liefst in de keuken. Vroeger heb ik gezocht naar werk in een beschutte werkplaats, maar het tempo lag te hoog voor mij. Daarom ben ik tevreden in het dagcentrum. Ik had wel graag garagist willen worden. Ik ga nu regelmatig bij een bevriend garagist langs. Eén dag in de week doe ik begeleid werk bij een tuinier. Het dagcentrum heeft gezorgd voor deze job. Ik werk daar met een vrijwilligerscontract. Ik plant plantjes, kleef etiketten en help de tuinier waar nodig. Ik heb een toffe baas. Voor dit werk krijg ik geen loon, wel een onkostenvergoeding om mijn vervoer te betalen. Af en toe krijg ik een geschenkje. Ik zou wel meer uren bij mijn baas willen werken. Ik werk heel graag, maar ik wil wel op mijn 55ste met pensioen. Je moet nog kunnen genieten van het leven!” Carlo DEPREYTERE

BESCHUTTE WERKPLAATSEN

BEGELEID WERKEN

In een beschutte werkplaats kunnen personen met een ‘arbeidshandicap’ die tijdelijk of definitief niet in het normaal economisch circuit kunnen werken terecht. Beschutte werkplaatsen hebben de opdracht om beschikbare plaatsen in de eerste plaats toe te wijzen aan personen met een handicap. Daarbij moeten ze specifieke aandacht hebben voor de zwakke werknemers. De uiteindelijke bedoeling van een beschutte werkplaats is personen met een handicap tewerkstellen met het oog op hun integratie in de maatschappij.

Wie van het VAPH de toestemming kreeg om in een dagcentrum te werken, komt ook in aanmerking voor ‘begeleid werken’. Personen met een handicap werken dan, onder begeleiding van een ‘jobcoach’ uit het dagcentrum, deeltijds bij een werkgever. Zij krijgen hiervoor geen loon, maar werken met een vrijwilligerscontract. De werkgevers komen uit verschillende sectoren: bedrijven, openbare diensten, scholen, ziekenhuizen, bejaardenhuizen, … De werkgever, de ‘begeleid werker’ en de jobcoach zoeken samen naar geschikte werkopdrachten: de kleuterjuf helpen, koffie bedelen in een bejaardenhuis, boeken klasseren in de bibliotheek, op een boerderij of in de groendienst van een gemeente werken, administratief werk doen in een bedrijf of op het gemeentehuis, enz.

DAGCENTRUM Mensen met een handicap waarvoor het werk in een beschutte werkplaats te zwaar is, kunnen naar een dagcentrum voor zinvolle dagbesteding: atelierwerking, semi-industrieel werk, tuinbouw, keukenwerk, uitstappen,, … Alleen personen met een handicap die hiervoor de toestemming krijgen van het VAPH (Vlaams Agentschap van Personen met een Handicap) komen hiervoor in aanmerking.

��������

Voor meer informatie: - Over beschutte tewerkstelling: Vlaamse Federatie van Beschutte Werkplaatsen (VLAB vzw), tel. 016 82 76 40, website: www.vlab.be. - Over dagcentra: Vlaams Agentschap voor personen met een Handicap (VAPH), tel. 02 02 225 84 11, website: www. vaph.be. - Over begeleid werken: Platform begeleid werken, gsm 0472 34 29 84, website: www.begeleidwerken.be.

10

Een nieuw beschermingsstatuut?

Wij leven in een ingewikkelde samenleving en er wordt veel van mensen verwacht. Maar als je volwassen bent, moet je op eigen benen kunnen staan en ben je verantwoordelijk voor al je daden. Belangrijke beslissingen nemen in het leven; rondkomen met geld; beslissen over wonen, werken, …; beheren van eigen middelen; enz. is voor heel wat mensen echter een zware opgave. Mensen met een verstandelijke handicap bijv. zullen hierbij in min of meerdere mate ondersteuning en (juridische) bescherming nodig hebben. Niet met de bedoeling om hen een leven lang te bemoederen, in hun plaats te denken en te beslissen. Wel om hen bij te staan om een kwalitatief leven uit te bouwen en hen te beschermen waar nodig.

Niet meer van deze tijd! In ons land werden er maatregelen getroffen om personen met een verstandelijke handicap te beschermen. De wet op de verlengde minderjarigheid dateert van 1973. In 1991 verscheen dan de wet op de voorlopige bewindvoering. Deze maatregelen hebben zeker hun nut bewezen, maar de laatste jaren komen er alsmaar meer kritische bedenkingen. Sinds het ontstaan van deze wetgevingen is er veel veranderd op vlak van visie op handicap en ondersteuning van mensen met een handicap. Ook het netwerk van personen met een handicap onderging grote veranderingen. Personen met een handicap worden niet langer beschouwd als mensen die ‘onbekwaam’ zijn, maar als mensen met mogelijkheden en met gelijke rechten. Nochtans lag net die ‘onbekwaamheid’ aan

de basis van de huidige beschermingsmaatregelen. Het minste wat je van deze maatregelen dan ook kunt zeggen is dat ze niet meer van deze tijd zijn.

werk van de mentor en bewindvoerder evalueren. Hoe dit allemaal in de praktijk zal gebracht worden, is momenteel nog niet zo duidelijk. Daarvoor zullen we moeten wachten op de uitvoeringsbesluiten.

Plannen voor een nieuwe wet. Er worden al langer plannen gemaakt om de juridische beschermingsstatuten grondig te wijzigen. Een kleine twee jaar geleden legde Luc Goutry, federaal volksvertegenwoordiger, samen met enkele collega’s al een nieuw wetsvoorstel neer. Ondertussen werd er heel wat gedebatteerd met de sector en herschreven de initiatiefnemers hun oorspronkelijke voorstel. Een paar weken geleden kregen wij in KVG te kans om met het nieuwe voorstel kennis te maken. Hierin worden de verlengde minderjarigheid en de voorlopige bewindvoering geïntegreerd in één statuut. Het is de bedoeling om dit ‘op maat’ van de betrokken persoon toe te passen zodat die de kans krijgt al zijn capaciteiten uit te bouwen, maar toch bescherming krijgt waar die nodig is. Maar ‘maatwerk’ leveren is complex en vraagt veel tijd én inlevingsvermogen. Daarom vinden wij het belangrijk dat de vrederechters, die hierin een belangrijke opdracht krijgen, beter omkaderd zullen worden, bijv. door een sociale dienst. In het nieuwe voorstel wordt ook de rol van de vertrouwenspersoon gewaardeerd. Hij moet alle verslagen krijgen van de ‘mentor’, die de persoon ondersteunt en van de bewindvoerder, die voor de goederen van de persoon zorgt. Mentor en bewindvoerder kunnen één persoon zijn, maar dat is niet noodzakelijk. De verplichte verslaggeving wordt uitgebreid en elke twee jaar moet de vrederechter, met betrokkenheid van de beschermde persoon, het

11

Foto: Robin Mous

Een nieuw beschermingsstatuut?

In de subcommissie Familierecht van de kamer van volksvertegenwoordigers is men gestart met de bespreking van het nieuwe wetsvoorstel. Verschillende partijen, waaronder KVG, zullen hier nog gehoord worden. KVG vindt het belangrijk dat in een nieuw beschermingsstatuut de mogelijkheid tot ‘maatwerk’ sterk wordt uitgebouwd. Hiermee kan de wet maximaal tegemoetkomen aan de rechten van personen met een handicap, o.a. het recht op zelfbeschikking. In het huidige systeem is een beschermingsmaatregel voor veel mensen met een handicap ook een belangrijke meerkost. Wie in het kader van de voorlopige bewindvoering een beroep doet op een professionele bewindvoerder betaalt hiervoor immers 3% van zijn inkomen. Voor KVG moet een dergelijke ‘meerkost’ in de toekomst ten laste komen van de gemeenschap. We zullen echter nog veel geduld moeten oefenen vooraleer het nieuw beschermingsstatuut een feit zal zijn. Lief VANBAEL

��������

Publicaties Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht

Wanneer Christopher, een jongeman van 15 jaar met een vorm van autisme, ontdekt dat de hond van zijn buurvrouw vermoord is, gaat hij op onderzoek. Dat wordt hem niet in dank afgenomen, vooral niet door zijn vader. Met zijn onderzoeken komt Christopher heel wat op het spoor, ook zaken die hij beter niet had geweten. Hij begint aan een onvergetelijke reis die zijn duidelijke, geordende leven helemaal overhoop gooit. Christopher houdt niet van geel en bruin en hij wil niet aangeraakt worden. Hij is dol op lijstjes, patronen en wiskunde. Ook eerlijkheid is erg belangrijk. Als hij ontdekt dat zijn vader gelogen heeft, stort zijn wereld in. Het is boeiend om, via Christophers gedachtewereld, zijn ontdekkingen te plaatsen. De personages zijn herkenbaar, de beschrijvingen die Christopher geeft, tonen soms karaktertrekjes die andere mensen niet onmiddellijk opvallen. De dialogen vertellen je veel over hoe Christopher wil benaderd worden. Je krijgt - op een ontroerende en grappige wijze - begrip voor zijn leefwereld. ‘Het wonderbaarlijke voorval met de hond in de nacht’ van Mark Haddon (vertaald uit het Engels), is uitgegeven bij De Fontein, telt 208 bladzijden en kost 13,50 euro.

stevige stuurgroep met leden van beide verenigingen organiseert activiteiten voor mensen met een chronische ziekte of een fysieke handicap, hun familie en vrienden. Het eerste initiatief, de lezing ‘Voorbij de grens’ van Lieve Blancquaert, mocht reeds 130 deelnemers verwelkomen. In het kader van 150 jaar Ensor wordt er op 5 juni een uitstap naar Oostende gepland. Wie uitnodigingen van KOMAAN per e-mail of post wilt ontvangen, kan dit melden bij KVG Vlaams-Brabant, tel. 016 23 51 61 of e-mail: [email protected].

die je helpt je aanraakt op een ongepaste manier? Kan je ook anderen helpen als je een handicap hebt? … Deze gespreksnamiddag wordt begeleid door Tonia, ervaringsdeskundige. Nadien is er kans tot ervaringsuitwisseling. De gespreksnamiddag vindt plaats op zaterdag, 29 mei van 14.30 u. tot 17.30 u. in de Solvijnstraat - Antwerpen. Leden van Persephone kunnen gratis deelnemen, niet-leden betalen ter plaatse 3 euro. Inschrijvingen: Ria Van Meenen, tel. 03 322 46 40, e-mail: [email protected] (vermeld ook als je hulp nodig hebt).

Omgaan met hulp Rolstoeldansen

Persephone, de vereniging voor vrouwen met een handicap of invaliderende chronische ziekte organiseert een gespreksnamiddag over ‘omgaan met hulp’. Hulp krijgen of vragen is niet zo eenvoudig als het lijkt. Een helpende hand kan heel welkom zijn, maar wat doe je als je die hulp niet nodig hebt? Of niet wil? Hoe zeg je ‘neen’ tegen iemand die het toch goed bedoeld? Hoe zeg je telkens weer ‘dankuwel’? Hoe reageer je wanneer de persoon

Voor het Open Belgische Kampioenschap Rolstoeldansen 2010 kun je op zaterdag 15 mei vanaf 9 uur terecht in Dansschool Ekkart, Drabstraat 60, 2640 Mortsel. Je moet wel heel snel inschrijven! Dit kan bij het wedstrijdsecretariaat BeRF, Leona Pellens, gsm 0475 41 78 13, e-mail: [email protected]. De wedstrijdformulieren vind je ook op de website: www.rolstoeldansen.be.

Steun KVG zonder één eurocent uit te geven!

Donamail vzw zet zich in voor goede doelen. Iedereen kan een ‘goed doel’ steunen door zich te registreren op de website van Donamail. De adverteerders die met Donamail samenwerken, storten jaarlijks een bedrag aan verschillende organisaties die hun leden en sympathisanten aansporen om zich op Donamail te registreren. Er werken al veel organisaties met Donamail samen, bijv. Unicef., het Rode Kruis, WWF, Artsen Zonder Grenzen, Handicap International, enz. Sinds kort startte ook KVG een samenwerking met Donamail. Hoe kun je nu KVG via Donamail steunen?

Ten slotte KOMAAN

In de regio Leuven sloegen ZiekenzorgCM van het verbond Leuven en KVG Vlaams-Brabant de handen in elkaar en richtten samen ‘KOMAAN’ op. Een

��������

Heel simpel door je te registreren op de website: www.donamail.be en kies KVG uit als jouw favoriete ‘goede doel’. Jijzelf ontvangt dan, maximaal twee keer per week informatie, aanbiedingen en kortingen. Je mag zelf, bij aansluiting, vermelden welke informatie je interessant vindt. Het kost je niets! KVG kreeg van Donamail de garantie dat de wet op de privacy gerespecteerd wordt. Bovendien kun je je op elk moment uitschrijven en heb je recht op inzage en aanpassing van je gegevens. Registreer je vandaag nog op: www.donamail.be

12

Piloten met een handicap

Voor het eerst in de luchtvaartgeschiedenis kunnen ook personen met een handicap aan de onderste ledematen een vliegtuig besturen en een licentie voor privépiloot halen. Dit is mogelijk dankzij het Belgian Handflight Fund, opgericht door de Koning Boudewijnstichting. De Vliegclub van Ursel heeft hiervoor een vliegtuig laten aanpassen. Het werd uitgerust met

uitneembare ‘hand controls’ waardoor mensen met een handicap de bediening van pedalen en remmen volledig kunnen overnemen met hun handen. Voor meer info: www.handflight.be. Het Belgian Handflight Fund wil individuele beurzen uitreiken aan kandidaat-piloten met een handicap aan de onderste ledematen die een licentie privaatpiloot recreatief vliegen (Private Pilot License) willen behalen. Om

KVG-leden kunnen gratis een advertentie plaatsen in de rubriek zoek&Vind. Teksten hiervoor kun je bezorgen aan de redactie: Handiscoop, A. Goemaerelei 66, 2018 Antwerpen, tel. 03 216 29 90, email: [email protected]. Geef ook best je lidnummer door. TE KOOP

■ Elektrische binnenhuisrolstoel LIGT-VOET met twee nieuwe batterijen, rugkanteling, hoog/laag functie en elektrische beensteunen - prijs: overeen te komen. Inlichtingen: Lizy Janssen, tel. 0486 21 14 10

■ Elektrische rolstoel - 5 jaar oud aankoopprijs: 5.000 euro - vraagprijs 1.500 euro. Inlichtingen: Feys: gsm 0478 46 09 38, e-mail: [email protected]

■ Kinderrolstoel OTTO BOCK START M6 JUNIOR - bouwjaar: 2007 in lichtgewichtserie met dezelfde modulaire bouwwijze en dezelfde opties als de rolstoelen voor volwassenen - vrolijke kleur - opties: rugpelotten, voetsteunen met riem, voorgevormde zit, voorgevormde rug, rolstoelwerkblad, beensteunen, in hoogte verstelbare armsteunen, in hoogte en diepte verstelbare hoofdsteun, antikiepsysteem - aankoopprijs: 2.100 euro - vraagprijs: 350 euro. Inlichtingen: Weytjens, tel. 089 79 49 49, e-mail: [email protected]

■ Driewielfiets voor volwassenen - prijs: overeen te komen. Inlichtingen: Ongena, tel. 09 348 76 38.

■ Elektrische Scooter SPRINTER - groot model TE 889DX - actieradius:

te leren vliegen is er behoorlijk wat motivatie en doorzettingsvermogen nodig. Het is een leerproces (zowel theoretisch als praktisch) waarover de meeste leerling-piloten twee tot drie jaar doen. Informatie over deze beurs: Koning Boudewijnstichting, Vera Billen, tel. 02 549 02 49, website: www.kbs-frb.be/call.aspx?id=261764& LangType=2067.

50 km - 12 km/uur - draaizetel - prijs: overeen te komen. Inlichtingen: Thoen, gsm: 0479 57 25 08

■ Elektrische rolstoel TRACER - elektrische rug- en beenverstelling rood - hoofdsteun - lichten en pinkers - met batterij - prijs: overeen te komen. Inlichtingen: gsm 0497 88 41 61

■ Rolstoel MEYRA MODEL 2.322 OPTIMUS 2 - 2006 - arm- en beensteunen - bagagedrager - oprijgoten - achteruitkijkspiegel - begeleidersbesturing mogelijk - aankoopprijs: 14.400 euro vraagprijs: 2.500 euro. Inlichtingen: Van Spitael: tel. 052 21 14 86

■ Buitenscooter MERCURIUS 4 batterijen: 2 X 12 Volt 60/70 Ah - actieradius: 45/55 km - snelheid: 15 km/uur - 150 kg - vermogen: 1.492 Watt - champagnekleurig - vraagprijs: 1.500 euro. Inlichtingen: Pauwels: tel. 016 48 81 35, gsm 0498 76 93 93

■ Twee elektrische scooters: 1 STERLING ELITE XS 15 km/uur - actieradius: 40 km en 1 scooter MINI CROSSER - 15 km/uur - actieradius: 40 km - zware onderhoudsvriendelijke accu’s - verstelbare zittingen en armsteunen - aankoopprijs Mini Crosser (nog in garantie): 6.700 euro - prijs: overeen te komen. Inlichtingen: Colpaert, gsm 0474 68 92 73

■ Elektrische badlift - oplaadbare batterij - aankoopprijs: 350 euro - vraagprijs: 150 euro. Inlichtingen: Neven, gsm 0475 29 33 03

■ Elektrische scooter OPTIWAY 2000 FS - vraagprijs: 100 euro. Inlichtingen: Dreessen, tel. 089 76 52 04

13

■ Auto MERCEDES VITO C220 - Diesel - 2002 - 138. 000 km - aangepaste onderbouwlift (BRAUN UVL) voor rolstoel - Prijs: overeen te komen. Inlichtingen: Nijs, gsm 0476-28.72.91 of tel. 016 63 16 07

■ Villa - 310 m2 - aangepast voor rolstoelgebruiker - lift - gelijkvloers: 2 slaapkamers, badkamer - verdieping: polyvalente ruimte (tot 3 slaapkamers) - overdekt terras - rustige omgeving in Halle-Zoersel. Inlichtingen: gsm 0477 28 54 26 GEZOCHT

■ Alleenstaande vrouw van 57 jaar met een lichte fysieke handicap zoekt lotgenoten voor een goed gesprek en voor vriendschap. Contacteer Martine, tel. 050 35 86 87.

■ Vrouw van 24 jaar uit Izegem, slechtziend, wil graag vrienden en vriendinnen leren kennen die mobiel zijn om met het openbaar vervoer te reizen en zelfstandigheid heel belangrijk vinden. Adresgegevens bij de redactie.

■ Willy, 52 jaar, is verlamd aan rechterarm en heeft twee kinderen (15 en 10 jaar) die bij hem thuis wonen. Willy wil kennis maken met een vrouw tussen 40 en 50 jaar (een lichte handicap is geen bezwaar) uit de omgeving van Geel. Adresgegevens bij de redactie.

��������

In het najaar van 2009 opende M in het hartje van Leuven zijn deuren met een voltreffer: de tentoonstelling rond het werk van de gotische schilder Rogier van der Weyden. Het publiek kwam massaal opdagen zowel uit binnen- als buitenland, en was enthousiast. Meteen stond het vernieuwde museum op de culturele kaart. Wij gingen er ten tijde van de ‘Van der Weyden tentoonstelling’ ook een kijkje nemen, met een extra kritische blik voor toegankelijkheid. We stelden echter al vlug vast dat dat onbegonnen werk was in de toenmalige overrompeling, met files aan de liften en een overvol cafetaria. We besloten een nieuwe kans te wagen in rustiger tijden.

��������

Oud en nieuw Het museum M is gedeeltelijk de voortzetting van het vroegere museum Vanderkelen, dat ondergebracht was in een statig herenhuis. Dit oude gebouw werd, samen met de naburige academie, geïntegreerd in een nieuwbouw van architect Stephan Beel. Over smaken en kleuren valt niet te discuteren, dus over het al dan niet geslaagd zijn van deze kruising tussen oud en nieuw zullen we het hier niet hebben. Ons interesseert vooral de toegankelijkheid. Het praktische resultaat van de integratie van de oude in de nieuwe gebouwen is een doolhof waarin je soms alleen dankzij de gedienstige zaalwachters de weg vindt. Maar laat ons bij het begin beginnen: bij de ingang. Het is even vernuftig als mooi gevonden. In plaats van de klassieke rij trappen met links of rechts een hellend vlak, heeft de architect hier al zigzaggend een helling verwerkt in de trap naar omlaag. Zowaar een heel inclusieve inkom! Eén nadeel echter: als je bij het binnenkomen niet uit

14

je doppen kijkt, donder je naar beneden! De witte treden en de hellingen zijn, wit op wit, nauwelijks van elkaar te onderscheiden. (Zie foto). Ze zijn helemaal niet gemarkeerd. Voor de onvoorbereide bezoeker, en zeker voor wie geen goed dieptezicht heeft, zeer verraderlijk. Gelukkig vonden we bij ons volgende bezoek een prima alternatief. Via de ingang van de cafetaria aan de zijkant van het museum in de Savoyestraat kom je evengoed bij de receptie terecht. Ook daar is het weer opletten geblazen: links langs de muur loopt er weer een hellend vlak naar omlaag, naast alweer een niet zo goed te onderscheiden trede. Een museum met valkuilen … Ook als je geen bezoek wil brengen aan de permanente collectie of een tentoonstelling, kan je in het cafetaria terecht voor een streekbiertje, zelfs tot lang na sluitingstijd van het museum. Je vindt er ook een toegankelijk toilet. Voor een Brabants hapje, een dagschotel of tapa’s kun je met de lift naar boven. Wie in een rolstoel zit, doet dit best, ook als hij alleen maar een drankje wil, want in de cafetaria

heb je de keuze tussen gewone tafeltjes, maar op een verhoog met een flinke trede, en een paar lange rijen hoge tafels, waarvan het tafelblad ongeveer tot op de hoogte van de neusgaten van de rolstoelgebruiker komt. Bij mooi weer kan je ook nog terecht op het terras langs de straatkant. De brasserie op de bovenverdieping geeft uitzicht op een sobere binnentuin en de mooie witte gevel van het oude museum. De tafeltjes hebben een centrale tafelpoot zodat je er met de rolstoel makkelijk onder kan rijden Naast een dagschotel kun je een keuze maken uit enkele Brabantse specialiteiten.

De vaste collectie M heeft heel wat te bieden voor de liefhebber van oude kunst. Schilderijen, beeldhouwwerken, kunstvoorwerpen, religieuze en wereldse kunst van de middeleeuwen tot de 19e eeuw komen prima tot hun recht in tientallen zalen. Vele topstukken ondergingen de voorbije jaren een restauratie. Jammer dat bij de presentatie van de werken een aantal details, die voor de kunstliefhebber met een handicap belangrijk zijn, over het hoofd werd gezien. Zo is de beknopte informatie die naast elk kunstwerk op een plaatje tegen de

muur is aangebracht in veel gevallen totaal onleesbaar door het kleine lettertype. Ook sommige vitrinekasten geven problemen als je kijkt vanuit een rolstoel. Door de vele niveauverschillen tussen de oude gebouwen en de nieuwbouw zijn er heel wat, soms nauwelijks merkbare, hellingen die de verschillende zalen verbinden. Ook hier is het weer opletten geblazen, vooral voor mensen die problemen hebben met stabiliteit. Met je hand op de besturing van je rolstoel voorover tuimelen en zo in een of ander gotisch meesterwerk terechtkomen … Het kan tellen als kunstper-

Thuis blijven

met de til- en verzorgingssystemen van Handi-Move �� altijd een oplossing voor efficiënt en comfortabel tillen �� van en naar rolstoel, toilet, bad, douche, bed... �� zelfstandig gebruik en maatwerk mogelijk �� advies over woningaanpassing en subsidies �� ruime toonzaal met testzone �� 25 jaar specialist in de thuiszorg �� meer dan 50.000 klanten wereldwijd ������������� �����������������

���������������������������������������������������������� �������������������������������������������������������������������������������������

15

SERVICE

7/7 ��������

formance en je haalt er waarschijnlijk het 7-uurjournaal mee. Maar je kan het toch maar beter vermijden, ook al hebben ze goede restaurateurs in huis. Regelmatig zijn er ook tentoonstellingen van moderne kunst. Precies door zijn grote variëteit vindt iedereen in dit museum wel iets naar zijn gading. Zo was er tijdens ons bezoek een levende haan te zien in een installatie van Koen van Mechelen. Een niet oninteressant stukje actuele kunst rond de kruising van kippen trouwens. Bij mooi weer is een bezoek aan het dakterras zeker aangewezen. Let wel: het is gewoon een wandelterras, een panorama op Leuven. Een drankje nuttigen is er jammer genoeg niet bij. Het museum heeft meerdere toegankelijke toiletten, ook in het oudste gedeelte, met veeleer beperkte aanpassingen. Nog een woordje over de liften: alle toetsen zijn te bedienen vanuit zittende positie, zowel binnen als buiten de cabine. Maar dan blijft het nog de vraag of je komt waar je zijn wilt. Vaak zijn er tussenetages, je kunt langs voor zowel als langs achter uit de lift, enzovoort. Bij ons bezoek was het niet direct een probleem; er was altijd wel een behulpzame dame om ons door de doolhof te loodsen. En zelfs zij moest soms even nadenken. Het museum heeft 20 mobiele plooistoeltjes en drie rolstoelen ter beschikking die je in ruil voor je identiteitskaart gratis kan gebruiken. Bij grote publiekstrekkers wordt aangeraden op voorhand te reserveren via [email protected] of 016 27 29 29 Luc VAN TOLHUYZEN foto’s: Marc RAEYMAEKERS Meer informatie voor een uitstap naar Leuven en omstreken vind je zeker in de Infobundel ‘Toegankelijke daguitstappen in Vlaanderen en Brussel’. Aan te vragen bij het Infopunt Toegankelijk Reizen: tel. 070 23 30 50, fax 070 23 30 51 en te lezen op www.toegankelijkreizen.be (ga naar ‘publicaties’).

Vrijstelling BTW en verkeersbelasting bij aankoop van de wagen De wagen van Paul is al 12 jaar oud. Niet dat hij zoveel kilometers reed, maar toch … er beginnen kosten aan te komen. Daarom kijkt Paul stilaan uit naar een nieuwe auto. Paul beschikt over een officieel attest van de Federale OverheidsDienst (FOD) Sociale Zekerheid waarop vermeld staat dat hij 50 % handicap heeft aan zijn onderste ledematen. Dit attest geeft Paul recht op vrijstelling van BTW bij aankoop van een wagen en vrijstelling van verkeersbelasting. Bovendien moet hij later, bij eventuele herstellingen, slechts 6% BTW betalen. De vrijstelling van BTW en verkeersbelasting is er voor mensen met een officiëel attest van de FOD Sociale Zekerheid waarin staat dat ze aan een van de volgende criteria voldoen: - 50 % blijvende invaliditeit van de onderste ledematen; - volledige verlamming/amputatie van de bovenste ledematen;

- volledig blind zijn; - oorlogsinvaliden 50 % (maar niet voor verkeersbelasting); - oorlogsinvaliden met 60 % invaliditeit (ook verkeersbelasting). Enkel voor eigen gebruik, tenzij … Paul vraagt zich echter af of zijn vrouw ook met zijn wagen mag rijden wanneer hij hiervoor geen BTW betaalde. In de wetgeving staat duidelijk dat een wagen waarvoor vrijstelling van BTW verkregen wordt ook uitdrukkelijk moet gebruikt worden door of voor de persoon met een handicap die hiervoor het juiste attest kan voorleggen. Paul moet de wagen dus op zijn eigen naam kopen én als het voertuig gebruikt wordt moet hij in feite altijd in de wagen zitten. Maar dit mogen wij wel een klein beetje nuanceren. Stel dat Paul naar de kinesist of het ziekenhuis of … moet. Wel, dan mag zijn vrouw met de auto terug naar huis rijden en Paul later terug oppikken. En als Paul niet zelf zou kunnen rijden, mag zij hem naar zijn werk brengen en later

www.openkijkophandicap.be In deze Handiscoop lees je een artikel over de beschutte werkplaats. Wat is jouw ervaring met de beschutte werkplaats? Deed je (zoon of dochter) er stage, kon je goed mee, maar krijg je nu toch geen kans om er aan het werk te gaan? Moest je stoppen met je werk omdat de werkdruk te hoog werd? Zit je nu al maanden thuis omdat er omwille van de economische crisis geen werk is? Of is er in jouw werkplaats net werk te veel? Vind jij je job leuk? Of ga je niet graag werken omdat je dag in dag uit hetzelfde werk moet doen? Kun je altijd met je vragen of problemen bij je monitor terecht? Of is je monitor alleen maar een heel strenge ‘baas’? … Je kan je reacties kwijt aan de redactie van Handiscoop: handiscoop@kvg. be of tel. 03 216 29 90. Alvast heel erg bedankt.

��������

16

Vraag het aan

Met vragen over sociale wetgeving kun je terecht bij de medewerkers van Geserbu in jouw provincie of op de dienst maatschappelijk werk van jouw CM-kantoor.

weer ophalen. Maar de regel is wel dat de persoon met de handicap zich steeds in het voertuig moet bevinden als dit gebruikt wordt. Vaak krijgen wij vragen van mensen die ergens gehoord hebben dat de wetgeving op dit vlak versoepeld zou zijn. Dat klopt, maar deze versoepeling geldt enkel voor heel uitzonderlijke situaties, zoals in ons voorbeeld waar de vrouw van Paul hem na een controle in het ziekenhuis terug ophaalt of hem naar en van zijn werk brengt. Als zijn vrouw boodschappen met de auto wil doen, zal Paul moeten meegaan … In 2004 heeft men wel bepaald dat ‘wanneer het een auto betreft voor een kind met een handicap én wanneer dit kind niet meerderjarig of verlengd minderjarig is én dit ten laatste tot het ogenblik dat er een tegemoetkoming wordt ontvangen (m.a.w. 21 jaar) én er maar één gezinswagen is, deze auto voor het gezin mag gebruikt worden. De versoepeling van de wetgeving geldt dus enkel voor een beperkte groep rechthebbenden. Hoe aanvragen?

toor van zijn woonplaats. Wie niet goed weet bij welk BTW-kantoor zijn gemeente hoort, kan dit altijd navragen bij de gemeente. Op het BTWkantoor zal men samen met Paul het formulier 716 invullen. Hierop moeten alle persoonlijke gegevens vermeld worden, maar ook het merk, type, … van de wagen en de gegevens van de garagehouder. Neem dus zeker de bestelbon mee naar het BTW-kantoor en een kopie van het attest van de FOD Sociale Zekerheid zodat ze dadelijk de goedkeuring kunnen geven. Het BTW-kantoor geeft Paul 3 exemplaren van dit formulier mee naar huis: één moet hij aan de garagehouder geven, de andere twee moet hij goed bewaren want die zal hij later weer nodig hebben. Als de wagen geleverd wordt, betaalt Paul slechts 6% BTW aan zijn garagehouder. Op dat ogenblik moet hij ook contact opnemen met de dienst voor de verkeersbelasting. Daar dient hij, weer met het bewijs van handicap en

cartoon

GESERBU

een verklaring dat hij de wagen enkel voor persoonlijk gebruik zal gebruiken, de aanvraag voor vrijstelling verkeersbelasting in. Als Paul enige tijd later een positieve beslissing krijgt, zal hij merken dat er ook geen inverkeerstelling meer wordt gevraagd. Met dit bewijs en het factuur van de wagen kan Paul de twee formulieren, die hij in het begin van de BTW-dienst meekreeg, op de achterzijde verder invullen. Deze ingevulde formulieren brengt hij terug binnen bij het BTW kantoor. Op dat ogenblik krijgt hij een kaart (formulier 717) waarmee hij in de toekomst alle herstellingen en onderhoudswerken aan die wagen aan 6% BTW kan laten verrichten. En enkele maanden later krijgt hij ook nog de 6% BTW terug die hij betaalde bij aanschaf van de wagen. Ingrid BORRÉ

KVG

kringloopwinkel

Paul kan best eerst een auto gaan uitkiezen. Op een tweedehandse auto hoef t hij normaal geen BTW te betalen. Maar als Paul beslist om een nieuwe wagen aan te kopen, gaat hij best eerst bij de garagehouder langs en bestelt hij daar zijn auto. Wij raden Paul aan om al onmiddellijk te vermelden dat hij maar 6% BTW (die hij later terugkrijgt) zal moeten betalen. Bij de bestelling moet hij enkel een voorschot betalen, dan heef t de BT W nog geen belang. Daarna gaat Paul naar het BT W-kan-

17

��������

De ware olympische gedachte In België vinden de Nationale Special Olympics Spelen 2010 plaats van 13 tot 15 mei in Sint-Pieters-Woluwe (Brussel). Er worden ruim 3.200 atleten en 1.200 trainers verwacht. Een duizendtal vrijwilligers zullen alles in goede banen leiden. Tijdens deze editie van de Nationale Special Olympics Spelen worden er 15 sportdisciplines aangeboden waaraan atleten met een verstandelijke handicap van alle niveaus kunnen deelnemen. In elke reeks worden de laureaten met een gouden, zilveren of bronzen medaille beloond. De anderen krijgen een deelnemingsmedaille voor hun moed en sportiviteit.

Feesten én presteren! Veel sporters met een verstandelijke handicap kijken een gans jaar uit naar de Nationale Special Olympics Spelen. De deelnemers ervaren deze spelen als een echt ontmoetingsfeest, want naast het sporten staan er nog een aantal nevenactiviteiten op het programma. Vooral de fuif op het einde van de spelen wil niemand missen. Maar om te mogen deelnemen moet je bewijzen dat je een gans jaar ernstig getraind hebt. Het doorzettingsvermogen op de trainingen is zelfs de belangrijkste deelnemingsvoorwaarde. Dat het de organisatoren menens is, is duidelijk. Voor de Nationale Special Olympics Spelen van start gaan, worden er twee sportdagen georganiseerd waaraan alle atleten deelnemen. Er worden wedstrijden gehouden waarbij de tijden van de atleten worden gemeten. Na deze twee dagen worden de atleten dan verdeeld in categorieën naargelang de tijden die ze haalden. Tijdens de Special Olympics Spelen mogen de atleten 20% boven de tijd die opgemeten werd tijdens de

��������

Wereldwijd nemen meer dan 3,1 miljoen atleten deel aan de ‘Special Olympics Spelen’. Deze spelen worden dit jaar in maar liefst 175 landen georganiseerd. De atleten treffen elkaar in een 30-tal olympische disciplines tijdens talrijke regionale competities. De besten komen tegen elkaar uit op de Europese en de Wereldspelen. twee voorbereidende dagen zitten. Als ze er meer dan 20% boven zitten worden zij gediskwalificeerd. Dit zorgt natuurlijk voor de nodige stress bij de atleten. Maar sfeer is er altijd! De atleten komen toe in topvorm, de zenuwen zijn te snijden … Zij worden opgevangen door vrijwilligers die

ervoor zorgen dat de atleten wat tot rust komen. Stel je je eens voor: duizenden atleten, trainers en vrijwilligers … Massa’s supporters die de atleten toejuichen. Fun gegarandeerd! Hannelore BECK

DE WERELD ROND BEWEGEN … Wij gingen met ons allen op een jaar tijd ‘de wereld rond bewegen’. En wij zijn er bijna! De teller staat momenteel op 32.312 km. Dit betekent dat wij nog 7.745 km moeten afleggen. Dit moet ons lukken! Zeker als jij ook mee gaat wandelen, zwemmen, fietsen, … met de KVG-groep. Je kunt nog deelnemen aan een van de provinciale slotmanifestaties: - 29 mei: Belgisch Kampioenschap Rolstoelhockey in Roeselare. - 30 mei: ‘bewegingsdag’ van KVG-Limburg in het Ontmoetingscentrum Stokrode in Stokrooie (Hasselt). - 5 juni: ‘dag vol beweging’ van KVG regio Antwerpen-Mechelen in dierenpark Planckendael in Mechelen. - 5 juni: sportdag van KVG-Oost-Vlaanderen in Sportcentrum De Hoge Wal in Ertvelde (Evergem). - 5 juni: sportieve namiddag van KVG-regio Turnhout in het PC Witgoor in Dessel. - 12 juni: toegankelijke triatlon ‘op maat van iedereen’ in Izegem. - 27 juni: sportdag van KVG-Vlaams-Brabant in het Blosodomein. - 18 september: wandelen in Ieper. Voor informatie en inschrijvingen: provinciale KVG-secretariaten. De adresgegevens vind je op de laatste bladzijde van deze Handiscoop.

18

Pieter Jan traint voor de Triatlon Pieter Jan Boel is een trouwe deelnemer aan de Special Olympics Spelen. Om te kunnen deelnemen wordt verwacht dat Pieter Jan wat begrijpt van sporten. Er wordt bij de inschrijving ook een minimum aan prestatie gevraagd. Pieter Jan moet de regels kennen en de strategie; hij moet zijn krachtinspanningen leren doseren, ook in de wedstrijd; hij moet kennis hebben van de start, de aankomst en zo snel mogelijk lopen … Gelukkig wordt hij hierbij begeleid door een ervaren trainer.

jaar heel hard trainen. Elke dinsdag ga ik zwemmen, elke donderdag fietsen. Als tussendoortje loop ik. Eigenlijk doe ik alle sporten graag. Handiscoop: Hoe warm jij je op als je aan een wedstrijd deelneemt? Pieter Jan: Voor ik start hang ik mijn borst- en rugnummer op. Ik steek altijd mijn armen omhoog voor het publiek. Ik maak sfeer in het publiek en zorg ervoor dat iedereen voor mij zal supporteren. Blijdorp, het dagcentrum waar ik naar toe ga, steekt dan altijd een bord omhoog. Als ze voor mij supporteren, ga ik sneller zwemmen.

Als ik alleen ga wonen, hang ik heel mijn huis vol met medailles.

Handiscoop: Pieter-Jan, jij doet elk jaar mee met de Special Olympics? Pieter Jan: Ja, ik doe elk jaar mee. Alleen dit jaar niet. Ik heb te hard gesport en me overbelast. Ik vind het heel spijtig dat ik niet kan meedoen. Maar volgend jaar zal ik er zeker terug bij zijn. Ik ben een gezonde sportman. Ik vind sport heel belangrijk. Ik doe het heel graag en ik leer ook andere mensen kennen.

Bij het opwarmen krijg ik hulp van vrijwilligers. Voor ik het water in ga draai ik eens goed met mijn armen en maak ik mijn beenspieren los. Ik ben ook altijd een beetje zenuwachtig. Ik ben benieuwd of ik een medaille zal winnen. Maar elk jaar win ik wel een medaille. Als ik de eindstreep nader steek ik mijn handen omhoog, dan ben ik fier op mezelf. De medailles en foto’s die tijdens de Special Olympics gemaakt worden, houd ik allemaal bij. Op mijn kamer hangt een kader met medailles. Als ik alleen ga wonen, dan hang ik heel mijn huis vol met kaders met medailles.

Handiscoop: Welke sporten doe je? Pieter Jan: Ik doe triatlon. Ik zwem, fiets en loop dus. Dat doe ik allemaal niet op één dag, ik verspreid deze sporten over de dagen van de Special Olympics. Hiervoor moet ik heel het

Handiscoop: Heb je trucjes om sneller te gaan? Pieter Jan: Als ik zwem mag ik niet omkijken, anders ga ik tijd verliezen. Ik moet goed vooruitkijken zodat ik in mijn baan blijf. En hard trainen. Anders gaat het niet.

19

Handiscoop: Heb je veel supporters? Pieter Jan: Mijn vrienden doen ook mee aan de Special Olympics. Zij supporteren voor mij als zij zelf niet moeten sporten. Ook juffen en bazen van mijn werk komen voor mij supporteren. Dat vind ik heel fijn. Handiscoop: Waar droom je nog van? Pieter Jan: Het is mijn droom om de vlam eens te mogen dragen, maar dat is te gevaarlijk, te warm. Maar misschien … ooit … De mama van Pieter Jan is in elk geval enthousiast over het sporten van haar zoon: „De Special Olympics Spelen zorgen ervoor dat het gevoel van eigenwaarde bij de deelnemers stijgt. De gasten leven er naar toe. Het is nog ‘zuivere’ sport, er worden geen trucjes gebruikt om beter te presteren. Deelnemen geeft hen een goed gevoel. De atleten verleggen hun grenzen op deze dagen. Ze hebben het gevoel de moeite waard te zijn …”. KVG wenst alle atleten alvast heel veel succes. Wil jij hen toejuichen en proeven van de sfeer? … Zak dan tussen 13 en 15 mei af naar Sint-Pieters Woluwe.

��������

In de rubriek ‘Jonge helden’ kan je volgen hoe afwisselend Kwinten en Paul hun grenzen verleggen.

Hej allemaal. Nu heb ik toch even pech. Ik heb een ontstoken achillespees en over enkele dagen moet ik in topconditie zijn voor de Special Olympics. Ik mag deze week nog niet trainen en dan nog even rustig aan doen. Maar het zal wel lukken. Op 11 maart zijn Christian en ik in Oostende gaan lopen op het militaire domein. Het was een cross, heuvel op en heuvel af en dat 1.750 meter lang. Het was mooi weer, maar het was koud en er was veel wind. Daardoor was mijn klak afgewaaid en moest ik nog even terug lopen. Het was wel zwaar, maar ik heb het parcours uitgelopen en ben als 49ste geëindigd. We deden met zes mensen van onze club mee. André eindigde als eerste, Petra als derde, Christian als vierenveertigste en van de rest weet ik het niet meer. We kregen de lunch van de militairen. Veel was dat niet, maar één broodje. Maar we hebben wel een heel mooie medaille gekregen.

hij heeft nu twee gebroken ruggenwervels. Eerst heeft hij in het ziekenhuis gelegen en nu is hij thuis. Hij heeft een harnas aan. Hij kan gelukkig wel weer gewoon lopen maar zitten gaat nog moeilijk. Juist op de dag dat hij dat ongeluk had zou ik naar tante Sandra gaan. Mijn moeder kon nu niets regelen met de trein en daarom zijn Sandra en André mij komen ophalen. We zijn nog naar het frietkot in Bonheiden iets gaan eten. Dat doen wij anders nooit, dus mijn vakantie begon al goed. De volgende dag ben ik eerst met Sandra en André naar een heel groot tuincentrum gegaan. Ze willen hun tuin veranderen en hadden mijn advies nodig. André en ik hebben ook nog een tekening van de tuin op de computer gemaakt. ’s Middags ben ik met Sandra kaarsen gaan maken. Ik heb twee kaarsen voor mijn moeder gemaakt. ’s Avonds moest PSV tegen FC Twente voetballen. Normaal zouden we daar naar toe gaan, maar er waren spijtig genoeg geen kaarten meer. We hebben de match gevolgd, lekker lui voor de TV met een lekker glas wijn met chips en toastjes. Robbert, Maarten en Ilse waren er ook. Het was een spannende wedstrijd, maar PSV heeft niet gewonnen. Spijtig! André heeft nu de kamer van Robbert opgeknapt en daar mag ik voortaan logeren. Nu moet ik vaker op bezoek gaan om mee te helpen met de tuin. Ik ben nu ook bezig bij ons in de tuin. Ik heb al tomaten, sla, en komkommer gepland. En ik heb ook nog een border helemaal schoongemaakt. Daar zat zevenblad in en dat woekert heel erg. Ik heb met een schop alles eruit gehaald en ook de wortels. Wij hebben daar allemaal kruiden gezet. Nu moet er nog een grote opkuis gedaan worden rond de vijver. Daar is alles overwoekerd door klimop en bamboe. We gaan die er allemaal uittrekken en nieuwe planten zetten. Dat wordt nog heel veel werk.

We kregen de lunch van de militairen. Veel was dat niet, maar één broodje. We verwachten deze week van onze Fleur puppies. Volgens de echo zullen er niet veel zijn. Ik ben daar zenuwachtig over. Vrijdag moet ze gaan bevallen en daarom heb ik een dag verlof genomen. We hebben een heel grote kist gemaakt en die staat in de eetkamer. Lore moet zeker in het begin in de bench. Ik weet niet hoe ze gaat reageren omdat ze altijd bij Fleur is en ze ook altijd samen spelen. Ze zal er niets van snappen, dus moet ik haar maar extra verwennen en veel aandacht geven. Het is jammer dat we geen foto’s kunnen bijvoegen aan ons artikel. Anders had ik de volgende keer wel een foto van Fleur met haar puppies mee opgestuurd. Soms zou ik dat ook wel leuk vinden als ik vertel over onze dieren.

Opa wordt 25 april 90 jaar. Hij woont ook in Eindhoven. Hij woont op een plein en iedereen is daar bezig een groot feest voor hem te organiseren. Wij moeten daar gaan helpen. Er komen meer dan 100 mensen. Mijn moeder heeft voor alle kleinkinderen T-shirts gemaakt. Voorop een foto van opa en achterop onze naam. Dan weet iedereen wie we zijn, want veel mensen kennen ons niet. Alle kleinkinderen moeten rondgaan met eten en drinken, maar we mogen ook met de mensen praten. ’s Avonds gaan we in een restaurant eten. De volgende keer zal ik jullie vertellen hoe het is geweest.

Mijn broer is dom geweest. Hij was met een paar vrienden bij de bunkers. Hier in de buurt zijn nog bunkers van de tweede wereldoorlog. Daar zitten nu vleermuizen in. Hij wilde natuurlijk weer stoer doen en is er opgeklommen en afgesprongen. Dat was niet slim want

��������

Paul PASTEELS

20

KVG

Zeker in deze financieël moeilijke tijden is uw steun belangrijker voor ons. Waarschijnlijk veel belangrijker dan u kan vermoeden. Momenteel is er heel veel gaande in onze sector. Minister Vandeurzen werkt aan een meerjarenplan voor de ondersteuning van mensen met een handicap, staatssecretaris Delizée wil het systeem van de tegemoetkomingen wijzigen, senator Goutry en enkele collega’s dienen binnenkort een nieuw wetsvoorstel m.b.t. de beschermingsmaatregelen in, enz. enz. Vanuit KVG volgen wij alles op de voet. Wij mogen onze waakzaamheid geen ogenblik verliezen en moeten blijvend paraat staan om de belangen van mensen met een handicap te verdedigen. Daarom is uw financiële steun belangrijk voor ons. Waarschijnlijk veel belangrijker dan U kan vermoeden! Als organisatie voor en door personen met een handicap proberen wij jaar in jaar uit ervoor te zorgen dat mensen met een handicap als volwaardig behandeld worden door de overheid en door het grote publiek. Wij doen al het mogelijke om de rechten van personen met een handicap en hun omgeving te verdedigen en te verbeteren. Dat KVG ook nu nog altijd de grootste en sterkste organisatie van mensen met een handicap in Vlaanderen is en er in geslaagd is haar slagkracht te behouden, hebben wij te danken aan:

- De inzet van honderden vrijwilligers - Een zeer strikt budgetbeheer door iedereen die bij de werking van KVG betrokken is - Uw onmisbare financiële steun! Wij durven weer eens bij u, als trouw lid of sympathisant van KVG, aankloppen voor financiële hulp. Het Algemeen Secretariaat is al langer dan dertig jaar gehuisvest in ‘Huize Mathieu Van Gorp’ in Antwerpen. En iedereen weet dat er na zo’n lange tijd een aantal noodzakelijke werken aan een woning nodig zijn. De voorgaande jaren hebben we, mede dank zij uw bijdragen, onze elektriciteitsvoorziening kunnen vernieuwen en ons gebouw, na enkele inbraken, beter kunnen beveiligen. Onlangs werd een nieuwe, toegankelijke, keuken geïnstalleerd. Hiervoor willen wij u nogmaals hartelijk bedanken. Maar er moeten nog dringende werken uitgevoerd worden waarvoor wij uw steun nodig hebben. Zo zijn onze toegangen via de straatkant en de vluchtweg naar de tuin, in slechte staat. Bovendien zijn deze toegangen niet alleen een doorn in het oog op vlak van de toegankelijkheid, maar ze zijn ook een enorme bron van warmteverlies. Wij opteren dan ook om onze toegangsdeuren niet enkel beter toegankelijk te maken maar tegelijkertijd van superisolerend glas te voorzien. Hierdoor hopen wij in de toekomst te besparen op de uitgaven voor verwarming. Wij weten dat u ons in het verleden steeds hebt geholpen. Wij durven hopen dat u ons ook steunt voor het vernieuwen en het toegankelijker maken van onze hoofdtoegang en vluchtweg in het Algemeen Secretariaat van KVG. U zult ook in de toekomst op KVG kunnen rekenen. Wij danken u alvast van harte U kunt uw gift overschrijven op rekeningnummer 789-5502802-10 met mededeling ‘gift deuren - 2010’. Voor giften van 30 euro in een of meerdere stortingen per jaar wordt een fiscaal attest afgeleverd.

Met de meeste hoogachting, Pierre Gyselinck algemeen voorzitter

Ingrid Borré algemeen secretaris

U kunt ook on-line een gift overmaken aan KVG. We sloten een overeenkomst met ‘ikwilhelpen.be’. Via onze website www.kvg.be/steunen kunt U rechtstreeks donaties doen aan KVG.

Wat we moeten doen Wat wij moeten doen, zei de partijvoorzitter, dat is: ons woningbeleid herzien, onze arbeid herverdelen en voor bejaarden de dood verzachten! Wat wij moeten doen, zegt de socioloog, dat is vooral: de oorzaken van onrecht en leed in onze maatschappij achterhalen, meer aandacht voor wonden dan voor pleisters plakken! Wat wij moeten doen, zegt de psycholoog dat is dus dit: wij moeten eerst en vooral onze verborgen angsten en schuldgevoelens ontmaskeren!

God niet langer boven ons zoeken maar midden tussen ons in! Wat wij moeten doen, zegt de revolutionair, dat is: het volk bevrijden en voor altijd mondig maken! Wat wij moeten doen, zei er toen zomaar iemand: we moeten beginnen! En hij begon uit zichzelf, voor een ander. En met een ander voor weer een ander. En toen, toen werd alles anders!

Wat wij moeten doen, zegt de theoloog, dat is:

Hieronder vind je de gegevens van het algemeen KVGsecretariaat en van de regionale secretariaten. Op elk van die secretariaten zijn medewerkers van KVG-diensten beschikbaar. KVG Algemeen Secretariaat Gezin en Handicap A. Goemaerelei 66 2018 Antwerpen tel. 03 216 29 90 fax 03 248 14 42 [email protected] KVG Antwerpen/Mechelen Van Vaerenberghstraat 6 2600 Berchem, tel. 03 235 85 57 fax 03 272 58 89 [email protected] KVG Limburg Rederijkersstraat 53 3500 Hasselt tel. 011 23 22 05, fax 011 23 37 16 [email protected]

Jan van Opbergen

OOK-ER-BIJ Schoolstraat 40 3500 Runkst-Hasselt tel. 011 28 57 40 011 28 57 43 [email protected]

’T MANKEMENT Noorderlaan 4 1731 Zellik ’t Mankement, tel. 02 466 77 82 Intro, tel. 02 465 67 00 Project Vrije Tijd, tel. 02 463 12 41

KVG Oost-Vlaanderen Oud-Strijderslaan 1 9000 Gent tel. 09 227 34 41 [email protected]

KVG Regio Turnhout Korte Begijnenstraat 18 2300 Turnhout tel. 014 40 33 60, fax 014 40 33 65 [email protected]

PROJECT VRIJE TIJD gsm 0497 60 19 57

VRIJETIJDSWERKING SVGK tel. 014 40 33 61 [email protected]

KVG West-Vlaanderen Ardooisesteenweg 73 8800 Roeselare tel. 051 24 88 06, fax 051 20 51 89 [email protected] KVG Vlaams-Brabant en Brussel Tiensesteenweg 63 3010 Kessel-Lo tel. 016 23 51 61, fax 016 23 51 67 [email protected]

23

Vibeg Tiensesteenweg 63 3010 Kessel-Lo, tel. 016 23 51 21, fax 016 23 09 93 e-mail: [email protected] JKVG Van Vaerenberghstraat 6 2600 Berchem, tel. 03 609 54 40, fax 03 609 54 41 [email protected]

��������

��������

24