6 december, maar alle dagen dat dat nodig is

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

HALLO

Goeie morgen, goeie middag, goeie avond… Eind december klinkt het wat anders: Zalig Kerstfeest! Prettig eindejaar! Beste wensen! een nieuw begin …! Als ik dit neerschrijf is het Sint-Niklaasavond… denkend aan kinderen, Denken aan … zoveel verschillen… Vrienden, vriendinnen, die het leven moeilijk vinden, anderen die dansend door het leven gaan… Er zijn cadeautjes die je verblijden. Er zijn er, die je verwarmen…. Kleine dingen die je omringen, .. Doen je ondervinden dat het leven zelf een cadeau is. We hebben het zomaar gekregen, gratis, voor niets… Hoop dat Sinterklaas gratis is, niet alleen op 5/6 december, maar alle dagen dat dat nodig is… Mijn wens voor het nieuwe jaar: Wat regen, maar zeker zonneschijn, wat geluk, wat liefs, En als het kan, dan wens ik iedereen, jong en oud, een “Vredevol leven” dat je samen mag delen. Voor elke dag een lach, een groet, gewoon omdat dit zoveel met je doet… Hij werd geboren als een kindeke klein, laat ons net als Hij, vrienden zijn! Zalig Kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar! Allemaal. May Van Gool

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 1

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

2011 was het Europees jaar van de vrijwilliger. 2011 is nu volledig voorbij. Zou dat betekenen dat al ons vrijwilligerswerk ook voorbij is ? Wij hopen het niet. Wij hopen dat wij ook het komende jaar weer beroep mogen doen op al die mensen die het telkens weer mogelijk maken om onze activiteiten tot een goed einde te brengen. En als we dan even terugkijken op de activiteiten van 2011 mogen we weer zeer tevreden zijn. Mooie resultaten en een mooie inzet van zovelen. Maar we moeten ook verder durven zien en nadenken over onze toekomst. Onze “werkers van het eerste uur” lopen nog steeds als dartele veulens door de keuken en achter de kaastafel. Helaas kan dit niet blijven duren. Zij worden allemaal een jaartje ouder. We zullen hard moeten werken om door vernieuwing van onze ploeg een nieuwe mix te maken. De „minder jonge‟ helpers hun taken wat verlichten maar hun kostbare ervaring meenemen en delen met enthousiaste nieuwelingen die willen meebouwen aan „De Brug‟. Mogen we bij deze nogmaals een warme oproep doen ? Heb je nog wat vrije tijd ? Wil je die nuttig besteden aan een goed doel ? Werk je graag samen met anderen ? Wil je je op een of andere manier inzetten voor onze werking ? Je bent van harte welkom ! Dat er nog steeds mensen zijn die zich willen inzetten voor anderen, die hun schaarse vrije tijd willen opofferen en die keihard willen meewerken bij onze activiteiten : zij maken de wereld nog steeds tot een mooie plek ! Laat ons, allemaal samen, van 2012 een prachtig jaar maken ! Onze allerbeste wensen sturen we in elk geval naar je toe.

Het bestuur.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 2

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

VERSLAG BESTUURSVERGADERING 22 augustus 2011 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9.

10. 11. 12. 13.

Voorbereiding SM. Brief met storting die jaarlijks bij het boekje wordt gevoegd zal worden aangepast. Een tekst rond het duo-legaat zal worden toegevoegd. 35 jaar De Brug: Vele positieve commentaren. Kaartjes met felicitaties worden rondgegeven. Buitenlandse betalingen : Shangrila heeft ons de info gegeven hoe zij hun buitenlandse betalingen op een veel goedkopere manier doen. Wordt opgevolgd. Kosten rekening Support. Website en mailadressen : op te volgen. Goedkeuring verslag vorige vergadering wordt verzet naar volgende vergadering. Projecten :. Tijdens de receptie van het 35-jarig bestaan hebben Kris en Gert met Jos Matthijssen gesproken. Afbouw projecten : wij aanvaarden momenteel geen nieuwe aanvragen en publiceren ze dus ook niet. Het publiceren in het boekje zou misschien verwachtingen kunnen scheppen en dat willen we niet. Toeren Fam. Cattoor en Cecile De Lil. Fondsenwerving en doorlichting van onze werking werden besproken. Algemene Vergadering gaat door op vrijdag 13 januari 2012. Datum OAB : 3 juni 2012 Datum SM : Achterbroek 18 november 2012 Heide 23-24-25 november 2012

VERSLAG BESTUURSVERGADERING – 7 november 2011 1.

2. 3. 4. 5. 6.

Voorbereiding SM De laatste hand werd gelegd aan de voorbereiding. De actiepunten voor de komende week werden besproken Jaarkalender maken met alle actiepunten die we moeten behandelen. Verdeling boekjes liep vlot. Er heeft zich een nieuwe toerder gemeld voor Nieuwmoer/Essen. Koen gaat iets opmaken rond het duolegaat, om dit meer kenbaar te maken. Buitenlandse betalingen : Shangrila heeft ons de info gegeven dat buitenlandse betalingen vanuit ABN Amro Nederland 15 euro kosten. Wij betaalden vorig jaar gemiddeld meer dan 33 euro. Vragen aan Ad Vernooy of dit problemen geeft met de overheid. Vragen aan Shangrila of er ter plaatse nog kosten betaald moeten worden.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 3

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 7. 8. 9. 10. 11.

12. 13. 14.

Kosten rekening Support : Dexia zou kosten terugbetalen maar Inge heeft nog niks ontvangen. Op te volgen door Kris Projectopvolging : Gert is hiermee bezig. Dit is zo goed als klaar. AV gaat door op vrijdag 13 januari 2012. Zaal ligt vast. Vergadering 9/12 gaat niet door. Zaal annuleren. Bestuurstaken : voorbereiding voor volgend jaar. Voorzitter Secretaris Gros Projecten Financien Coordinatie Activiteiten en jaaractieplan Opvolgen vzw Website en boekje PR-externe contacten Pidpa : steunt diverse projecten in het buitenland. Zal te specifiek zijn voor onze ganse groep. Beter opletten met opmaak verslag boekje

VERSLAG BESTUURSVERGADERING – 12 december 2011 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8.

Evaluatie SM : zie apart verslag Jaarkalender maken met alle actiepunten die we moeten behandelen. Koen gaat iets opmaken rond het duolegaat om af te geven in de rusthuizen uit de buurt. Buitenlandse betalingen Kosten rekening Support Goedkeuring verslag vorige vergadering wordt verzet naar volgende vergadering. Projectopvolging AV gaat door op vrijdag 13 januari 2012.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 4

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

EVALUATIEVERGADERING SOLIDARITEITSMAAL. Welkom door onze voorzitter en dank voor uw komst. DW: In AB geen overschot aan medewerkers. Heide OK behalve zondag. In Heide is koeling voor drank ontoereikend. Bijkomende koeling vragen aan brouwer. Wat met groot vat ? Volgend jaar klein vat bestellen. M.V.S: Wisselgeld op tijd bezorgen. Overdracht van de niet-aanwezigen goed in ‟t oog houden. G.H.: Zeer tevreden met de inschrijvingen, alles goed op tijd binnen. Contactadres Kapellen jaarlijks contacteren of zij nog akkoord is inschrijvingen te noteren. H. V. H. op het lijstje zetten voor Wuustwezel B.V.L.: Zal volgende keer opgeven als reserve, zodanig dat we mogen bellen in geval van nood. Zal in AB proberen een ploeg jongeren te vinden om af te wassen. W.D.: AB heeft een probleem met te weinig mensen in de keuken, vooral ‟s morgens. J. V.D.E. : wat met toeren ? Hij heeft een kandidaat. In het voorjaar zal het bestuur contact opnemen met de toerders persoonlijk om na te gaan waar de pijnpunten zitten en eventueel de toeren herindelen. De nieuwe toerders kunnen dan ingepland worden. Toeren en huisbezoeken kunnen uit elkaar gehaald worden. G.V.: AB zaal op zaterdag beschikbaar proberen te houden. Drank tekort. Koelbak met elementen vragen aan Monida. Wat met grote groepen in HE ? Thuisbezorging tot het strikt minimum beperken en afhalingen zoveel mogelijk ontraden. PCC vragen of het beschikbaar aantal borden en bestekken kan opgetrokken worden tot 250. Vele lampen kapot in de zaal en de toiletten. HV.L.: Het is onmogelijk juiste aantallen in te schatten. G.V.: Zeer tevreden over het opkuisen van de zaal ‟s avonds. Verzekering ? Polis KBC is in orde. Inge zal contact opnemen met KBC om te vragen of we vooraf een lijst moeten hebben met de medewerkers. Lijst medewerkers moet nagezien worden. Is het mogelijk om Chiro te vragen voor afwas op vrijdag en dan de Kring door te schuiven naar zondagmiddag ? M.S.: Frikandellen en krieken aanvullen ? J.S.: Vraagt gewoonlijk naar de opmerkingen van onze gasten. Heeft geen klachten genoteerd. Mensen zijn zeer tevreden. Borden afruimen aan tafel of borden meenemen naar buffet ? Proberen te vermijden dat mensen die slecht te been zijn op het podium moeten zitten.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 5

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Gehandicapten moeten ook speciale plaats hebben. Is het mogelijk plaatsen vast te reserveren op voorhand ? Neen, dit is niet mogelijk. Plaatsaanduiding op voorhand gemaakt : is een echte verbetering. I.B.:Ondanks alle opmerkingen zie ik een ongelooflijke bedrijvigheid tijdens deze dagen en loopt het eigenlijk toch fantastisch. Plezant om te zien. Onvermijdelijk zal er altijd verbetering mogelijk zijn. K.V.T.: In welk programma worden inschrijvingen genoteerd ? Vragen aan Micky. 133 geregistreerde helpers Algemene opmerking : verjonging is nodig. Datum 2012 :

Achterbroek : 18 november 2012 Heide : 23-24-25 november 2012

BEZOEK ONZE WEBSITE WWW.DEBRUGVZW.BE

Heb je vragen over de werking van De Brug ? Wil je meer weten over haar activiteiten ? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project ? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving ? Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen : 03.666.84.33 03.666.99.72 03.666.43.85 03.283.97.42

Inge Beyers Koen Cassimon Kris Van Thillo Gert Verpoten

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven-Micky. Om teksten door te sturen voor het boekje : [email protected]. Voor alle info over de projecten kan je terecht bij : [email protected]

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 6

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

SOLIDARITEITSMAAL Solidariteitsmaal van De Brug zo noemt het officieel - vulgo de spraakmakende kaastafel van De Brug, waarbij die bekende Belgische kaastafel uit het publiciteitsspotje op TV gewoonweg verbleekt ! Inderdaad gebruikte ik in de loop van de vorige jaren in al mijn besprekingen van dit jaarlijks weerkerend kaasfenomeen, zowat al mijn beschikbare bijvoeglijke naamwoorden en superlatieven - zodat ik duidelijk in mijn oude nog echt dikke ééndelige Grote Van Dale zou moeten duiken om nog een ongebruikte beschrijving te vinden van deze zowat unieke en onvolprezen kaastafel. Feit is dat men er telkenjare lang naar uitkijkt - en zelfs verstokte kaashaters er bij willen zijn om toch maar de sfeer en rijkdom te kunnen opsnuiven, en te genieten van de heerlijke krieken met balletjes. Feestend onze eigen ontwikkelingshelpers helpen om de armsten te helpen - voorwaar dat valt best wel mee - en dan te weten dat men driemaandelijks een brochure kan ontvangen met in detail alle in- en uitgaven en verklarende rapporten en getuigenissen over de verschillende gesteunde projecten, zodat men er de vorderingen van kan volgen. Volledige klaarheid in de besteding van alle gelden aan nuttige kleinschalige concrete projecten van eigen mensen. Wat wilt men nog meer. Liefst 76 projecten met naam en toenaam, en bekomen steun, stonden zelfs op de rugzijde van de prijslijst op ieder tafel tijdens het grote kaas weekend van 25-27 november te Heide en de week daarvoor ook te Achterbroek. Zo kon iedereen kaas etend zien hoe De Brug al liefst 1.048.879,59 euro over gans de wereld uitdeelde om projecten te steunen. Niet te verwonderen dat ook dit jaar weer bijna 1400 personen aanschoven, terwijl een honderdtal vrijwillige medewerkers evenveel soorten kaas lieten proeven - een ware kaasproeverij - van ca. 250 a 300 kg. kaas! In Heide nam op zondag zelfs een hele familie van 30 het podium in beslag en een van 50 personen de kleine zaal: Een familiefeest om De Brug te steunen. Naast de 1.000 kaas eters in Heide en meer dan 400 in Achterbroek, leverde men ook nog kaas aan huis. Niet te verwonderen dat men nu al uitkijkt naar de 37ste uitgave volgend j aar. Wijlen pastoor Boeyckens (1923-2008) zal dat wel nooit gedacht hebben toen hij die kaasgedachte lanceerde! Lieven Gorissen

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 7

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

BRIEVEN Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk 28 december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), 28 maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), 28 juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en 28 september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

JALANDONI Agnes T. – Filippijnen

20 maart 2011

Adres: Ma Agnes T. Jalandoni, Welcome Home Foundation Pre-School for the Deaf, CM Recto Extension, Barangay Sumpong, Malaybalay City, Bukidnon Mindanao, 8700 Philippines [email protected]

DE BRUG UPDATE FOR MARCH - WELCOME HOME FOUNDATION PRE – SCHOOL AND DORMITORY FOR THE DEAF Het is opnieuw het einde van het schooljaar hier in de Filippijnen . Het was weer een jaar vol activiteiten . In de maand maart, heeft onze provincie de “Kaamulan Festival” (wat betekent een sociale vergadering) gevierd. Het is een groot feest waar verschillende stammen bijeenkomen om hun cultuur te wisselen met elkaar. De dag begint met folkloristische dansen op straat, en eindigt „s avonds met gedichten die gezongen worden voor het publiek. De leerlingen van onze school hebben dit feest meegemaakt met hun ouders die speciaal zijn gekomen om mee te doen met de activiteiten in de stad. Op 25 maart zal er een certificaat (diploma) uitreiking plaatsvinden in onze school om afscheid te nemen van 3 leerlingen (13 a 16 jaar oud) die volgend schooljaar verder gaan studeren in de lagere school van de stad. 10 leerlingen van het eerste jaar gaan naar het tweede. Met hun fiere ouders gaan de kinderen dit belangrijk moment beleven. We zijn heel blij dat sommige ouders de cursussen gebarentaal zijn begonnen. Veel van de mama‟s doen ook de moeite om tenminste een keer per week te verblijven in het internaat om als “dorm mother” te zorgen voor de leerlingen. Op deze manier, leren ze nieuwe methodes van kinderverzorging zowel als recepten die thuis zorgen voor een evenwichtige voeding.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 8

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Ouders die van afgelegen dorpen komen, zitten nog altijd met het probleem dat ze de gebarentaal lessen niet kunnen volgen omwille van de vervoer kosten. Ze kunnen amper betalen voor de kosten van hun maandelijks vervoer om hun kind naar de stad te brengen na een weekend thuis doorgebracht te hebben. De papa‟s vinden het ook moeilijk om hun boerderijen en andere kinderen achter te laten voor deze cursus. Alle ouders zijn tevreden en dankbaar aan Welcome Home voor het onderwijs en de zorg voor hun kinderen. Met deze willen we jullie van harte bedanken voor jullie gift om ons voedingsproject verder te zetten. Bedankt ! We hopen dat alles goed gaat met jullie!

Brief van 18 juni Het nieuwe schooljaar is vorige week begonnen. 4 leerlingen zijn ingeschreven in het 1e leerjaar en we verwachten er nog 5 die eind Juni gaan komen. In het 2 e leerjaar zijn er 5 leerlingen. Drie van de 14 a 16 jarige leerlingen zijn afgestudeerd en mogen dit schooljaar verder studeren in de openbare lagere school. We willen jullie Juf Elisa Omana voorstellen, onze nieuwe leerkracht die Juf Bea gaat vervangen. Juf Bea heeft besloten om verder les te geven in de openbare school. Juf Elisa is momenteel in Bacolod City waar ze deze zomer een opleiding heeft gevolgd in gebarentaal en kleuter onderwijs. Ze komt binnen een paar dagen terug om de lessen over te nemen van Juf Bea. Onze sociaal werkster heeft ook haar ontslag ingediend omwille van familiale problemen. Daarom zijn we verplicht door de wet de ouders te vragen om voorlopig een ander verblijf te zoeken voor hun kinderen. Zolang we geen vervangster vinden, mogen we de internaat dienst niet aanbieden. We hopen dus een nieuwe werkster te krijgen van de DSWD (Department of Social Work and Development) tegen eind juli. Pas dan mogen we het internaat weer open stellen. Dit wil zeggen dat de “feeding program”ook voorlopig stop gezet wordt totdat de internaat terug volledig mag functioneren met de toelating van DSWD. Momenteel blijven we tussendoortjes aanbieden aan de kinderen, terwijl dat de ouders zorgen voor het middagmaal. De ouders zijn dit schooljaar erg betrokken bij de gebarentaal cursus op vrijdags. Sommigen ontvangen een toelage voor vervoer zodat ze vaker hun kinderen kunnen komen bezoeken.

Brief van 10 december Warme groetjes en vrolijke feestdagen uit Welcome Home Foundation. Tijdens dit kerstseizoen zijn de kinderen van de school heel blij omwille van de zoveel cadeaus die ze gekregen hebben en het bezoek dat ze mochten meemaken van verschillende scholen in de buurt zowel als van liefdadigheidsverenigingen, namelijk de San Isidro College en de Bukidnon State College. Vrienden en sponsors komen ook

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 9

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● op bezoek op 12 december en brengen onderwijs materiaal mee om aan de school te schenken. Ze sluiten hun bezoek af met een gebarentaal cursus. Een van de klaslokalen is nu een kleine bibliotheek geworden waarvan een deel dient als speel- en leeshoek. Op 13 december begint de kerstvakantie. We houden dus het kerstfeest met de ouders en medewerkers op deze dag. Dankzij hun steun wordt dit zeker een leuke dag. Hartelijk bedankt om deel uit te maken van ons leven. Vrolijk Kerstfeest en Beste Wensen voor het Nieuwjaar! Correspondente: Marisa Tinsay

SAMELLA Tobias – Malawi

8 juni 2011

Adres: Père Tobias Samella, Saint Joseph Menduzo Roman Catholic Parish Mulante District, Archdiocese of Blantyre, P.O. Box 385, Souther Malawi

Mijn oprechte groeten naar jou. Ik hoop dat alles goed met je gaat samen met jouw ganse familie. Met mij gaat het prima en mijn werk voor de parochie verloopt goed. Het is een lange tijd geleden sinds we van elkaar gehoord hebben. De maanden maart, april en mei waren gevuld met erg veel werk voor de parochie zoals het bezoeken van kleine christelijke gemeenschappen en het brengen van communie naar de zieken en bejaarden. Ik was tegelijk bezig met het behandelen van de maïs met pesticiden en het stockeren van de maïs. Ik ben erin geslaagd om 170 zakken maïs uit mijn tuinen te winnen, met elk een gewicht van 50 kg. Cassave is nog in de tuin en staat klaar om geoogst te worden tegen juli. Een gedeelte van de maïs en cassave zal verkocht worden zodat het geld gebruikt kan worden voor het cultiveren van de tuinen voor het volgende landbouwseizoen, dat begint in juli/augustus elk jaar. Ik zal binnenkort een e-mail verzenden om jou op de hoogte te brengen van mijn landbouwproject. Hier in Malawi zijn we in het midden van de winter. Het is niet heel koud en het regent niet. We hebben nooit sneeuw in Malawi. Ik wens jou en jouw familie een goede gezondheid en veel geluk.

Mail: 7 juli 2011 Oprechte groeten voor jou en jouw familie. Ik ben vanmorgen aangekomen in het internetcafé en heb je boodschap gekregen in verband met de projectformulieren. De formulieren zijn goed aangekomen en ik beloof om ze in te vullen en zo snel mogelijk naar je te sturen. Erg bedankt voor je moeite om de formulieren zo snel mogelijk naar mij te sturen.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 10

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● De voorbije 3 maanden zijn heel druk geweest in de parochie, alsook het werk voor het landbouwproject. De maïs is grondig behandeld en opgeslagen. Cassave zal geoogst worden tegen eind juli. Ik zal je op de hoogte houden. We zijn in het winterseizoen en het weer is plots veranderd. We hebben niet veel kou gehad voor gans de maand juni, maar nu is het heel koud geworden. Maar het sneeuwt niet. Ik wens jou het beste in je dagelijks leven en kijk uit om van je te horen.

Mail: 21 september Erg bedankt voor je e-mail. Ik was blij om te horen dat de projectformulieren, die ik per e-mail verstuurd heb, aangekomen zijn. Ik ben ervan overtuigd dat de andere formulieren, die ik aangetekend met de post heb opgestuurd, jou nu ook bereikt zullen hebben. Ik was ook blij met de felicitaties in verband met mijn priesterjubilee. De jubilee was heel fijn. Het weer in Malawi is nu geleidelijk aan het veranderen. Het wordt nu warmer en warmer, een goede teken dat de regens binnenkort zullen komen. Het heeft en paar dagen geleden geregend, maar niet genoeg om te beginnen planten. Mijn werknemers zijn momenteel bezig met het maken van groeven. Ik kijk uit om te horen of je mijn originele projectformulieren, die ik aangetekend verstuurd heb, ontvangen hebt.

Mail: 20 december Oprechte Kerstmisgroeten voor jou en je familie. De regens zijn eindelijk gekomen nadat we een lange tijd gewacht hebben. De eerste regens kwamen midden november, maar sindsdien niets meer tot de voorbije vrijdag, de 16de december. We hopen en bidden dat de regens zullen blijven komen. Ik ben klaar met het planten en ben nu op zoek naar meststoffen. Tot nu toe heb ik alleen 6 zakken van de 14 kunnen kopen. Precies zoals de voorbije 2 jaren moet ik geld lenen om de meststof te kopen totdat ik het geld ontvang van de Brug. Ik heb een brief en kerstkaart een paar dagen geleden weggestuurd. Ik hoop dat alles goed zal aankomen. Ik wens je een vrolijke Kerstmis en een gezegend 2012. Correspondente: Agnes Havran

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 11

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● DE GEYTERE Freddy – Guatemala

22 juni 2011

Adres: E.H. Freddy De Geytere, Casa Parroquial, Calle del Comercio 012013, El Tumbador, Departamento de San Marcos, Guatemala, Central America [email protected]

In Latijns Amerika worden de mensen nogal vernoemd met twee doopnamen en twee familienamen: die van de vader, en die van de moeder. Dit zorgt voor enige verwarring in onze Europese mentaliteit, vooral indien de familienaam...een doopnaam is!! Het nieuwe Tenochtitlan: drugs in Guatemala Wie enigszins vertrouwd is met de geschiedenis van Mexico, zal ooit wel gehoord hebben van het trotse en wrede Aztekenrijk,de hoofdstad Tenochtitlan, het meer van Texcoco, en keizer Moctezuma. Een prachtige evocatie van de brutale overgang tussen het Aztekenrijk en de Spaanse kolonisatie vindt men in die unieke historische novelle van Gary Jennings, “De Azteek”. In die novelle vindt men een zeer gedetailleerde beschrijving van de mensenoffers die de goden gunstig moesten stemmen voor het volk. De Azteken waren in feite heel hoogbeschaafde mensen, die zelfs een speciale tuin hadden, waar ze de gehandicapten verzorgden en aanbaden als een soort goden. Maar de dood stond zeer centraal in hun godsdienstig en sociaal leven. Vooral dan om de goden gunstig te stemmen. Mensenoffers waren een jaarlijkse gewoonte, en er werden speciale wedstrijden gehouden om het uitverkoren slachtoffer te mogen zijn. Ook werden na een of andere veldslag de overwonnen militairen geofferd aan Huitzillopochtli, de oppergod van de oorlog. Een voor een moesten de militairen de grote piramide opklauteren, en boven stond een priester klaar om met een goedgemikte slag hun hoofd af te hakken. Hoofd en lichaam werden vervolgens vakkundig in de holte van de piramide gegooid, en die slachtpartij ging door tot het bloed uit de vensters van de piramide naar beneden stroomde. Dat was dan een soort doopsel voor het volk. De grote zwermen gieren cirkelden vechtend rond de top van de piramide, als vuige boden van de god Huitzillopochtli. De dood was een basiselement in hun godsdienst, maar nooit doodden ze uit plezier, noch folterden ze hun slachtoffers. Hoe schril staat dit in kontrast met de drugsoorlog in Mexico en Guatemala. Vier drugskartels bestrijden elkaar, en sleuren de bevolking in een regelrechte burgeroorlog, waar enkel verliezers zijn. Er zijn vier grote Kartels in Mexico: 1. Het Kartel van Tijuana:, gesticht door de familie Arellano Felix, en vandaag onder de controle van Teodoro Garcia Simental.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 12

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 2. Het Kartel de Juarez: onder het bevel van de gebroeders Carrillo Fuentes. Amado Carrillo Fuentes werd de “Heer van de Hemel” genaamd, omdat hij reeds twaalf boeings 727 had om de drugs van Mexico naar de USA over te vliegen, met een nettowinst van 200 miljoen dollars per week, zegge een slordige 10 miljard dollars per jaar. Na de verdachte dood van Amado, ging zijn broer Vicente lustig door met de handel. 3. Het Kartel van de Golf: gesticht door Nepomuseno Guerra en op vandaag geleid door Osiel Cardenas Guillen vanuit de gevangenis, en berucht om zijn stoottroepen, “de Zeta‟s” genaamd, allemaal gedeserteerde “speciale” agenten van het Mexicaanse leger, onder leiding van Heriberto Lazcano, berucht om het folteren met kettingzagen, en het onthoofden van zijn tegenstanders. Waar ze die “technieken” leerden durft er wel niemand zeggen… 4. Tenslotte is er nog het Kartel van Sinaloa: gesticht door de gebroeders Betran Leiva en Joaquin “El Chapo” Guzman (volgens het tijdschrift Forbes een van de rijkste mannen ter wereld), Na een verraad van “El Capo Guzman” werden de gebroeders Beltran Leiva ingerekend, en uit wraak lieten ze vanuit de gevangenis een groot deel van het kartel van Sinaloa aansluiten bij het “kartel van de Golf”, dat nu het grootste is van Mexico. Met een gemiddelde van 17 doden per dag zijn die kartels echter amper op gelijke hoogte met het aantal moorden in Guatemala, dat precies hetzelfde droevige aantal telt. Telkens er een kopstuk in de gevangenis of in de dood verdwijnt, wordt het een slachtpartij onder de luitenants om de handel over te nemen, zoals bvb wanneer ze Edgard Valdez Villareal, alias "la Barbie" gevangen namen. Een ander monster dat ze gevangen namen heet Edgar Huerta Montiel. Die man heeft 72 immigranten laten folteren en vermoorden, waaronder 11 eigenhandig. Ze zetten de hoofden op palen, en verspreiden de lichaamsdelen overal rond, om de mensen goed schrik aan te jagen. Daarmee komt Mexico reeds aan 411 gearresteerde leiders van drugbendes. Maar de bendes zelf herschikken zich vlug, en verleggen hun “centrales” naar Midden Amerika, vooral dan Guatemala. Hier hebben ze hun eerste bloedig en wreedaardig spektakel op hun actief: Liefst met kettingzagen hebben ze in een plantage in El Petèn (hacienda El Coco) één voor één 29 werklieden gefolterd en levend aan stukken gezaagd. Reden: hun baas, een lokale drughandelaar had een groot pakket drugs gestolen van de groep “Zeta”.Die arbeiders konden of wilden niet zeggen waar hij zich verborgen had. Het nieuwe Tenochtitlan ligt nu in Guatemala!! Indien u het niet gelooft: in onze gemeente El Tumbador werd een geheim druglabo ontdekt waar voor 9.000.000.000 dollars aan drugs werden gevonden: Dit is 1/5 van het nationaal inkomen. We hebben de hete adem van de drugmaffia dus wel degelijk in onze nek. Dat alles speelt in de kaart van de militairen in ons land, die in september heel zeker de verkiezingen gaan winnen. Daarbij schakelen ze meteen de gema-

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 13

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● tigd schijnlinkse visie van de huidige machthebbers uit, en profileren ze zich duidelijk als de voorvechters van de harde hand, en de beschermers van het grootkapitaal. Het moet trouwens ook gezegd dat de drugskartels in Guatemala precies ontstonden in legerkringen tijdens de burgeroorlog. Het grote argument van de huidige presidentskandidaat Otto Perez Molina voor een volledige herbewapening van Guatemala is precies dit: Doordat er geen militaire brigades zijn tussen de Atlantische Oceaan en de noordergrens met Mexico, hebben de “Zeta‟s” vrij spel. Wie daar gretig naar meeluistert zijn de Verenigde Staten natuurlijk. Indien zijzelf niet de auteurs zijn van deze nieuwe strategie om de militairen terug in het zadel te hijsen. Onder de mom van drugbestrijding zullen ze de weg voor het internationale kapitaal heel wijd open houden: de uitverkoop van de grondstoffen staat op de eerste plaats. Die was reeds begonnen onder de extreem rechtse regering van Berger (zelf een suikermagnaat) en ging lustig verder onder de schijnlinkse regering van Colom. Er gingen miljoenen dollars over en vooral onder de tafel: goud, zilver,titanium, bauxiet,ijzer: alles wordt te grabbel gegooid voor de internationale miljardenhonger. De ecologie, drinkwater, landschappen, en volksgezondheid zullen hen daarbij een zorg zijn!!! Aan de kust van onze provincie San Marcos dreigen ze nu een kilometer zeeinwaarts en een kilometer landinwaarts alle zand op te scheppen om er ijzer en titanium uit te halen, hoewel analyses van andere grote maatschappijen bewezen dat er geen groot gehalte van die metalen aanwezig is. “Wie het kleine niet geert…”. Een ludieke bewustmakingscampagne van het bisdom San Marcos zal maar weinig effect hebben op deze geldwolven, die de broedplaatsen van de reuzenschildpadden volledig zullen verwoesten. En zo begrijpt ge maar het demonische van gans de drughistorie in Midden Amerika: door de drugbendes te bestrijden gaan ze de weg openhouden voor een verdere ontmanteling van de Guatemalteekse samenleving, ten voordele van de internationale miljardendans. Je zoudt bijna denken dat ze daarvoor precies de drugbendes nodig hebben. De volgende stap in de logica is vlug gezet. En daarvoor moet ge, zoals ikzelf trouwens, niet eens een held in logica voor zijn. Correspondente: Kris Van Landeghem

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 14

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● MATHIJSSEN Jos – Zuid-Afrika

Adres: Br. Jos Mathijssen, Broeders van Liefde, Eikenburg, Aalsterweg 289, 5644 RE Eindhoven, Nederland Adres: 59, Rose Street, Florida (Roodepoort) 1709, South Africa [email protected]

6 juli 2011

Het „Triest Training Centre‟ in Klerksdorp in de North-West province in Zuid-Afrika is een centrum van de Broeders van Liefde voor volwassenen met een intellectuele beperking. Dit centrum heeft een activiteitencentrum en een residentiële opvang voor deze doelgroep die begeleid worden door 15 stafleden. Vroeger verbleven deze mensen thuis, in grote hospitalen of in opvangtehuizen, zonder dat zij actief werden bezig gehouden of begeleid. Er was geen perspectief op een mogelijke integratie in de maatschappij. In het „Triest Training Centre‟ worden zij nu persoonlijk begeleid en gestimuleerd om zinvolle en rendabele activiteiten te verrichten, deel te nemen aan sportactiviteiten en te leven in een gewone omgeving. Respect voor eigen mening, kansen om zichzelf te realiseren via arbeid, huishoudelijke activiteiten en bezigheid in vrije tijd, helpen de bewoners te groeien naar een zo groot mogelijk zelfstandigheid in verhouding tot hun mogelijkheden. De bewoners worden zich meer bewust van hun eigenwaarde en mogelijkheden, waardoor zij zich gelijkwaardig voelen aan andere mensen omdat zij volwaardig kunnen deelnamen aan het maatschappelijke leven. Het doel is dat zij een zo normaal mogelijk leven leiden en tegelijk in een zorgende en stimulerende omgeving verblijven, waar rekening gehouden wordt met hun mogelijkheden. Het is een duidelijke verbetering van hun levenskwaliteit. Een bewoner wordt in het centrum aanvaard, op basis van een interview met hem of haar, de ouders of hun plaatsvervangers ofwel met de begeleiders van de centra waar zij vandaan komen. De criteria voor opname zijn: 1. Een lichte tot matige intellectuele beperking. 2. In staat zijn om voor zichzelf te zorgen, in de activiteiten van het dagelijkse leven. In het activiteitencentrum zijn er verschillende ateliers waar de cliënten volwaardige en productieve activiteiten verrichten. De producten van hun arbeid worden verkocht op de lokale markt. De directie probeert zoveel mogelijk contractwerk binnen te halen, niet alleen omwille van het financiële aspect, maar ook om de cliënten te laten deelnemen aan het gewone arbeidsproces. De cliënt betaalt ongeveer 25 € per maand om in het activiteitencentrum te werken. De verschillende activiteiten die aan deze cliënten worden aangeboden, zijn: catering voor allerlei gelegenheden en klaarmaken van gerechten voor takeaways; bakken van koekjes voor hospitalen en de lokale gemeenschap;

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 15

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● vervaardigen van „budflaps‟ van oude binnenbanden voor de lokale mijnen; weven van cargo netten voor grote vrachtwagens; papier en wenskaarten maken; schrijnwerk voor het herstellen en restaureren van meubilair; sportactiviteiten zoals zwemmen, netbal, atletiek, tafeltennis. Deze activiteiten staan in relatie tot de interesse en de mogelijkheden van de cliënten. Het ABET (Adult Basic Education and Training) programma Het „Triest Training Centrum‟ organiseert voor haar cliënten een ABET-programma waarbij de schoolse vaardigheden worden onderhouden en verder ontwikkelend om het lezen, het rekenen en het schrijven op peil te houden, zowel voor eigen mensen van het centrum als voor laag geschoolden uit de omgeving. Deze opleiding verloopt via een computerprogramma, waardoor de cursisten op hun eigen ritme de lessen kunnen afwerken met behulp van een officieel erkende begeleider. De cliënten worden eerst getoetst op hun kennis om het niveau te kunnen bepalen waar zij kunnen starten in het programma. De cursisten tonen zich erg enthousiast omdat het programma zo opgesteld is dat zij 100 % slaagkansen hebben alvorens kunnen verder te gaan. Dit computerprogramma werd doorgegeven aan andere gelijkaardige centra in de omgeving en aan plattelandsscholen om nog meer mensen te alfabetiseren. Voor het organiseren van dit programma heeft het „Triest Training Centrum‟ nog geen fondsen gevonden voor 2011 en moet langs allerlei wegen geld zien bijeen gebracht te worden om dit programma verder te kunnen organiseren, gezien het lokale Departement „Sociale Welfare‟ niet over „De Brug‟ komt met subsidies. Dit programma heeft reeds zijn nut bewezen in het ondersteunen van cliënten die op de open arbeidsmarkt terecht komen en voldoende geschoold zijn in het Engels en de basisvaardigheden van taal, rekenen, schrijven beheersen, waardoor eenvoudige taken in de werk- en thuissituatie kunnen uitgevoerd worden, wat een belangrijke stap betekent in de integratie in het gewone leven. Om deze levensbelangrijke ondersteuning in de voorbereiding tot integratie in de leef- en werksituatie voort te kunnen zetten is er financiële hulp hard nodig. De kosten bedragen 2,500.00 Rand of 250,00 € per cursist per niveau, op basis van de kennis van de Engelse taal. Momenteel volgen een ywintigtal cursisten deze opleiding. Correspondente: Mieke Goetschalckx

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 16

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● MOANDA Auguste – Congo

13 juli 2011

Adres: Père Auguste Moanda, Paroisse Sainte Marie, Kimpese, RD Rep. Dem. Congo. [email protected]

Ik hoop dat deze e-mail u in goede gezondheid treft. Ik hoop ook dat het gezinsleven en uw activiteiten goed gaan. Met mij gaat het goed en ook al mijn activiteiten gaan goed. Op nationaal niveau, bereiden we ons voor op de presidentsverkiezingen. Maar de sociale en economische situatie van de bevolking wordt alleen maar erger. De bevolking lijdt veel onder de armoede. Voor het project van 2011, wil ik eerst meedelen dat de financiering goed toegekomen is. En het project is nog altijd gaande. Namens de jonge begunstigden van dit project, zeg ik DANK U aan de Vereniging "De Brug" die nog steeds onze initiatieven steunt om het leed van de meest armen te verlichten. Voor dit project, was er sprake van het organiseren van een schoolboerderij voor jonge kansarme kinderen van de Parochie van Kimpese. Dit zijn jongeren die geen geld hebben om te studeren in een "klassieke" school zoals hun leeftijdsgenoten. Ons doel bij het opstarten van dit project was deze jongeren het beroep van landen tuinbouwer te leren. Dit om hen in staat te stellen om in de toekomst zichzelf en hun familie te kunnen onderhouden. Het project loopt goed, maar we hadden twee ernstige moeilijkheden bij de volledige implementatie. Eerste moeilijkheid: We begonnen het project met 16 jongeren, maar in de loop van het jaar, stopte de helft van de groep de opleiding om verschillende redenen. Drie zijn gestopt wegens ziekte en vijf jongeren zijn naar andere steden vertrokken zonder ons vooraf te Tweede moeilijkheid: twee vrijwillige trainers zijn gestopt met werken bij ons. Eén heeft elders werkgelegenheid gevonden en de andere is zijn hoger onderwijs gaan verderzetten. Dus ik werd gedwongen om het programma en de organisatie van de opleidingen, rekening houdend met al deze problemen aan te passen. In het algemeen gaan de trainingen goed en eindigen we volgende maand. En de resultaten die we zien zijn nu al bemoedigend. Ik eindig met u te bedanken voor alles wat je doet om een deel van de ellende van arme mensen hier te verlichten.

Brief van 16 september Ik hoop dat het goed gaat met uw gezondheid en uw activiteiten. Ik zend u de projectopvolging van het project van 2011 en het voorstel voor 2012. U herinnert zich dat het project van 2011 bestond uit de oprichting van een boerderij-school voor kansarme jongeren van de parochie Kimpese. In het algemeen is het

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 17

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● jaar goed afgelopen. Wij hebben veel voordeel gehad van de apparatuur en de gebouwen en infrastructuur van de parochie. We konden bepaalde geplande activiteiten niet organiseren wegens een gebrek aan middelen, maar het belangrijkste is gedaan en we zijn tevreden. Voor het jaar 2012, willen we verder gaan met hetzelfde project en we hopen het volbrachte werk van dit jaar nog te verbeteren. Dit jaar ga ik voor de realisatie van het project samenwerken met een jonge ingenieur in de landbouw en veeteelt. Hij is een vrijwilliger zoals ik. Binnenkort ga ik voor een tijdje naar Frankrijk om te herbronnen, maar dat zal niet erg lang zijn. De ingenieur die met mij gaat samenwerken begint het werk al met de jongeren. Bij mijn terugkeer zetten we het werk samen verder. Ik weet zeker dat alles goed zal gaan en misschien beter dan vorig jaar. Ik zal niet nalaten u op de hoogte te houden van de evolutie van dit project. Ik sluit deze brief door dank te zeggen aan De Brug voor het ontvangen geld voor de start van de boerderij-school en ik presenteer ook de beste wensen voor de verjaardag die De Brug binnenkort zal vieren. Aan uzelf en uw gezin stuur ik mijn hartelijke groeten. Correspondente: Paula Ansoms

GEYSKENS Gerard – Suriname

2 september 2011

Adres: Pat. Gerard Geyskens, Verlengde Mahonielaan 27, Paramaribo Noord, Suriname

Een hartelijke groet vanuit het warme Suriname. Dank voor alles wat jullie voor ons doen. De berichten zijn kort, want ik weet echt niet hoe ik het allemaal moet draaien. Ik ben nu de oudste pastoor in dienst in heel het noorden van Suriname. Nog een is 85, en twee zijn 76;deze drie werken buiten de stad, in Nickerie en Saramacca. Gelukkig heb ik fantastische lekenmedewerkers. Binnenkort, in November, wordt een parochiaan diaken gewijd. De eerste vier permanentdiakens in Suriname. Ik stuur jullie het gevraagde formulier. De andere documenten heb ik vorige week meegegeven met een piloot om ze op te sturen. Dit formulier stuur ik per email en een per post. Hopelijk komt alles op tijd aan. Ik heb een nota klaar liggen om in de komende dagen wat nieuws voor "De Brug" te sturen. Ik wens jullie allen veel succes toe en Gods zegen bij jullie werk. Van harte. Correspondent: René Gabriëls

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 18

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● ANTHONISSEN Jan – Filippijnen

8 september 2011

Adres : Father Jan Anthonissen, Tuga Catholic Mission, c/o Catholic Mission Dagupan, Tabuk City, 3800 Kalinga, Philippines. [email protected]

Uw brief en formulieren goed aangekomen, maar ze zijn wel bijna vier weken onderweg geweest, wat dan weer niks abnormaals is tegenwoordig hier. Ne brief van ons Maria in Aarschot deed er 6 weken over. 50 jaar geleden zou dat hoogstens nen dag of tien geduurd hebben. Zo zijn de diensten hier verslecht. en dat geldt niet alleen voor de post. Toen we hier pas waren stond de Filippijnen economisch op de tweede plaats hier in heel het oosten. Het werd alleen voorafgegaan door Japan. Nu staan ze op de tweede plaats als ge vanonder begint. Alleen in Shri Lanka gaat het nog slechter naar het schijnt. Waaraan ligt dat allemaal? We hebben hier meer dan 20 jaar met dictator Marcos opgeschept gezeten, een echte ramp. Dan in de jaren 90 werd in het parlement ne wet goedgekeurd die veel meer macht geeft aan de plaatselijke politieke leiders. Zij hebben het eerste en laatste woord in alle afdelingen van al de ministeries, en al het geld gaat door hun handen, en het is daar dat twee derde van al het geld blijft aanplakken. De gewoon mensen kunnen er niks aan doen. Ze berusten dan ook in de zaak. Het enige dat verandering zou kunnen brengen is ne volksopstand. Maar dat is ook niet alles. Want dan komt ge heel dicht bij ne burgeroorlog, en dat zou nog een grotere ramp zijn. Ik heb hier nog een paar Franciscanen ontmoet die de burgeroorlog in Spanje nog meegemaakt hadden, en die zelden: het ergste dat een land kan overkomen in nen burgeroorlog. Massa‟s mensen gaan op zoek naar werk in het buitenland. Ze verdienen wat centen, maar het veroorzaakt veel problemen in de families. Problemen tussen man en vrouw die maar om de twee of drie jaar voor een paar weken samen zijn. En dan de kinderen die vader of moeder maar amper kennen. De leerkrachten in de scholen kunnen er van mee praten. Het einde van de tunnel is dus nog niet in 't zicht. Ikzelf stel het goed. Gezondheid is goed en werk genoeg Tegenwoordig heb ik elke zondag de mis in vier plaatsen, en dan kan er nog een vijfde bijkomen voor de dopen.

Brief van 23 oktober Hierbij ons project voorstel. Ik hoop dat het zo in orde is. We proberen de boerkes wat te helpen. Met de laatste tyfoon (wervelstorm) zijn sommigen hun rijstveld of een deel ervan kwijt geraakt. Ze stonden onder water, en toen de rivier weg trok was de bovenste vruchtbare laag grond ook weg en liet een laag rivierzand stenen achter. Gedaan met rijst planten daar. Elk jaar gaan er zo duizenden rijstvelden verloren. De overheid doet niks of gaat een dam bouwen, maar het meeste van het geld komt in hunne zak terecht in plaats van bij de dam. En zo is dat hier iedere keer hetzelfde liedje.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 19

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Ik hoop dat mijn briefke niet te lang onderweg zal zijn, want lijk de post hier tegenwoordig werkt en dikwijls niet werkt, kan echt geen stoefen lijden. Hoop dat ge het allemaal goed stelt. Ik ook, kan niet klagen. Tot later.

Brief van 3 december Kreeg pas gisteren het la atste nummer voor dit jaar. Het vorige nummer moet ergens verloren zijn geqaan. Nu de dienst van de post verslecht met de dag. Ik oktober hadden we wel af te rekenen met een paar wervelstormen (tyfoons). Geen dodelijke slachtoffers hier in het noorden. Wel veel rijstvelden dicht tegen de rivier enkele dagen onder water. Als het water weg trekt is heel de bovenste laag vruchtbare grond ook weg en een laag rivierzand en stenen blijft er achter. Dus gedaan met rijst of maïs te planten daar. Een paar provincies tussen hier en Manila waren er slechter aan toe. Vele dorpen onder water voor meer dan twee weken. 60 dodelijke slachtoffers, meestal door verdrinking. Als de mensen terug naar hun huis kunnen zien ze de schade en vinden ze natuurlijk hun varkens, kiekens en geiten niet meer terug. Zelfs de carabaos (waterbuffels) zijn verdronken. Die beesten moeten elke dag een beetje in het water liggen, maar tegen stromend water kunnen ze niet tegenop. Op het heetste van de dag moogt ge die ook niet inspannen. Normaal gaan die gemakkelijk twintig jaar mee; ze zijn geweldig sterk, maar heel traag. Misschien een beetje te vergelijken met de traagheid van nen os. Lot Quirijnen zegde daarover “iemand die zijn vader en moeder vermoord heeft is nog te goed om met nen os te rijden." Er staan ons nu een paar drukke weken te wachten. De negen dagen voor kerstmis alle dagen de mis om vier uur 's morgens en heel veel volk. Dan nen hele drukke tijd voor trouwen en dopen. Al de familieleden kunnen dan meevieren. Want waar ze ook terecht gekomen zijn, Kerstmis en Nieuwjaar komen ze mee vieren thuis bij vader en moeder en al de andere naar huis gekomen familieleden. En nu kom ik U allemaal een ZALIG KERSTFEEST en een GEZEGEND NIEUWJAAR wensen. Dat het U allen moge goed gaan, vrede op aarde overal en vrede in het hart van de mensen. We werken eraan mee zo goed als we kunnen. Vele groeten en dank aan de mensen, groot en klein, van Berkenbeek. Correspondent: Fons Elst

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 20

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● VAN DE VELDE Ludo – El Salvador

17 oktober 2011

Adres: Dhr. Ludo Van de Velde, Residencial Colinas de San Francisco, Calle 5, Pasaje 5B, Casa 19, Antiguo Cuscatlan, San Salvador, El Salvador [email protected]

Vrienden, ik zie net in de Standaard dat de rampen in Centraal Amerika blijkbaar niet belangrijk genoeg zijn om in de buitenlandse rubrieken te worden opgenomen. Ik kopieer uit mijn bedenkingen van deze maand het volgende, dus al van enige dagen geleden. Meer regen, meer regen… naar een tropische bui… storm??? Vooral de kuststreek (zuiden van het land) is zwaar getroffen. Maar over het hele land is er te veel aanhoudende regen. Voor morgen wordt er nog meer regen verwacht…. Gisteravond hadden we een samenkomst met een groep aan de voet van de vulkaan: een ware rivier die weg…. Uiteraard kon de vergadering niet doorgaan. De scholen zijn dicht in heel wat provincies. Veel miserie voor heel wat families. Groot deel van Mexico en heel Centraal Amerika lijdt onder het te veel aan water…. Vanmorgen (maandag 17 oktober) telefoneerde ik met vrienden in de Bajo Lempa…. Alles staat weer onder water…. Het is erger dan met de Orkaan Mitch in 1998 zegt de familie….. weer alles verloren…. De hele streek staat onder water. De hydroelektrische centrales lozen meer dan 11000 kubieke meter water per seconde….. en als het dan nog hoge tij is op zee… dan staat heel kuststreek rondom de monding van de Lempa rivier onder water…… alle oogsten zijn weer vernield, alles rot. De huizen … alle huisraad in het water…. Ja, erger dan de orkaan Mitch…. Officiële cijfers spreken van 32 doden en 20,000 mensen die in opvangcentra hun voorlopig onderkomen vinden. Men kondigt nog blijvende regen aan, misschien zelfs tot donderdag…… Het is een enorm gevoel van onmacht….. Natuurlijk zijn onze natte muren en enkele lekken in de platen op ons dak, niet te vergelijken met de miserie van zoveel families die weer alles kwijt zijn. Dit klimaat veroorzaakt tegelijkertijd veel gezondheidsproblemen. De infrastructuur van dit land is zwaar gehavend: wegen, bruggen,…. Heel wat schooltjes en gezondheidscentra in de lage zones werden vernield. Op de hellingen (vulkanen) begint de aarde naar beneden te glijden en alles mee te sleuren. Ook de moeder van Tere moest dringend haar huis verlaten. Een grensovergang tussen Guatemala en El Salvador is dicht omdat de brug voor de helft weg gespoeld werd door de overvolle grensrivier. De oogsten (maïs en bonen vooral) zijn grotendeels vernield….. Zoveel onmacht…. Wat er aan vooruitgang en “ontwikkeling” bezig was, wordt terug met tientallen jaren achteruit geduwd. Maar het ergste moet nog komen: eens het niet meer regent en het water niveau daalt… terug naar de plaats waar hun huisje stond of staat, en alles nat, alles weg, alles rot….. geen eten, geen kleren, niets

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 21

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● meer…. Bij de boeren, ook geen eten meer voor de volgende maanden,…. Het is werkelijk een ramp voor zoveel mensen… Ik heb de indruk dat de burgerbescherming en alle staatsinstellingen doen wat ze kunnen om levens te redden, om mensen op te vangen,…. Maar wat eens alles terug kalm wordt???

Mail van 20 oktober Vandaag is het de eerste dag zonder regen, met zon na meer dan 10 dagen regen, dag en nacht,….. Het is werkelijk veel erger dan met orkaan Mitch van 1998 of de andere orkanen die we hier hebben meegemaakt. De schade aan de infrastructuur (bruggen, wegen, vooral de asfalt heeft het begeven), … is enorm. Men zegt bij een eerste schatting dan 75% van de oogsten (maïs en bonen) vernield werd. Ook de koffie moet het erg te verduren hebben. Duizenden families die weer opnieuw moeten beginnen: honderden zonder huis zelfs, anderen met alleen nog maar de muren en het dak van hun huis. Gisteren reden we naar de Bajo Lempa om wat ondersteuning te geven aan mensen die ter plekke gebleven waren. Langs de weg zagen we hoe hoog het water gestaan heeft. We kennen enkele families in de gemeenschap Nueva Esperanza. Ook al hadden ze alles zo goed en kwaad mogelijk omhoog vast gebonden aan hun dak, het water steeg tot aan het dak en ze zijn dus toch alles kwijt. Dat water is slijk, stikt verschrikkelijk, erg besmettelijk (veel dieren verdronken, en ook de WC‟s liepen over gezien de hoeveelheid water. Enorm veel waterputten zijn besmet. De miserie bij heel veel mensen is enorm…. We hebben nu een familie bij ons mee in huis voor een aantal dagen. Ze zullen pas terugkeren wanneer hun volwassen kinderen laten weten wanneer het zal kunnen. Heel erg… En uiteindelijk is het de schuld van menselijke aard: de hydro-elektrische centrales planden niet goed, heel slecht, de waterlozing en moesten dan op het einde tot 12,000 kubieke meter water per seconde lossen… dus … totale overstroming in de monding van de Lemparivier. Alle rivieren in dit land overstroomden. Ook onze nieuwe pastorale groepen konden al 14 dagen niet meer samen komen. Dat wil dan zeggen eigenlijk een terug herbeginnen: opnieuw bezoeken, mensen motiveren,…..

Mail van 27 oktober Jullie vernamen ondertussen al wel hoezeer de tropische depressie El Salvador getroffen heeft. Het is het natuurfenomeen met de grootste schade in meer dan 30 jaren, ook al zijn er (maar?) 34 doden gevallen. Toch wel heel erg voor dit volk, waar een poging gedaan wordt om vanuit een concrete ondersteuning bij landbouwfamilies te werken aan ontwikkeling. De maïsoogst die voorzien was voor dit jaar, en die in november – december zou kunnen geoogst worden, was de grootste sinds vele jaren… Er was hoop, vooral voor de boerenfamilies. Maar zo goed als 14 dagen aanhoudende regen, dag en nacht, heeft heel veel kapot gemaakt. Graag zend ik jullie

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 22

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● een stukje ervaring die we zelf mochten meemaken in onze nabijheid bij een familie aan de oevers van de Lemparivier, aan de monding van de rivier in de Stille Oceaan. Misschien geeft het toch wel een beeld van wat mensen hier meemaken. Gisteren reden we met Rosita, zus van Noé, naar de Bajo Lempa. We vertrokken nog onder een gietende regen vanuit San Salvador. Na bijna twee uren waren we in San Marcos. Een broer, Arnulfo, kwam er aan en reed mee tot aan Zamorano. De asfalt weg heeft veel geleden. Op sommige plaatsen staan de plastiek constructies waar buren de nacht door brengen. Heel wat koeien en klaveren ook op de asfaltweg. We zagen langs weerskanten van de weg hoe hoog het water gestaan heeft. We zagen maïs en ook suikerriet in het water. Een hele aanplanting van papaja was vernield. We vernamen dat de eigenaar een goede 3000 US$ geleend had in een bank en hij is nu alles kwijt en blijft met een grote schuldenlast. Op sommige plaatsen was het asfalt gewoon weg. In Zamorano zagen we kleine huisjes die waren ingevallen. Sommige woonwijken (zoals Nuevo Amanecer) stonden nog altijd tot aan de vensters in het water. De aarden toegangsweg naar Ciudad Romero en Nueva Esperanza en heel wat andere gemeenschappen zal dringend moeten hersteld worden. Arnulfo ging ervoor zorgen dat de bevoorrading (water, wat droge kleren, pupusa‟s, tortillas, wat fruit,…) bij zijn broers (Luis, Carlos, Pedro) en andere moedige mensen die in Nueva Esperanza gebleven waren om te voorkomen dat mogelijke dieven toch nog de huizen (die vol water liepen tot aan de daken) toch tegen te houden. Daarna reden we richting Jiquilisco, naar een opvangcentrum in een school. Daar waren Santos en Pilar, de ouders van Noë, ondergebracht. Telefonische communicatie (ja, op die momenten is een gsm echt geen luxe meer) met de broers in de Bajo Lempa. Op dat moment belde Noë ook op via skype naar de gsm van zijn ouders. Het deed veel deugd. Uiteindelijk beslisten Santos en Pilar van toch met ons mee te rijden naar San Salvador en bij ons te blijven totdat hun huis opnieuw zou opgekuisd zijn. Rosita bleef en vanaf de volgende dag, zal ze samen met haar broers werken aan de grote opkuis. De hele inboedel heeft in het stinkend en rottend slijk gestaan tot aan het dak. Dat wil zeggen dat ze gewoon alles kwijt zijn, alleen staan er nog de muren van hun huis en enkele dieren (kippen en zwijntjes) overleefden het ook: huisraad, bedden, kleren, schoenen, eetgerief,… ja, het heeft geen zin de lijst te maken: gewoonweg alles weg of rot daar in het slijk. En dezelfde situatie hebben de honderde families in elk van de rurale gemeenschappen aan beide kanten van de Lemparivier. Weer totaal opnieuw beginnen…. Eigenlijk is het een verschrikkelijke historische fout van de voorbije regeringen van die regio te bevolken: teruggekomen vluchtelingen, ex guerrilleros, ex soldaten,….. in een streek die zo goed als elk jaar overstroomt, soms hoger en soms minder hoog. Deze dagen, ja, zo erg was het nog nooit geweest. Zou het niet belangrijk zijn moesten de bewoners van die gemeenschappen en coöperatieven samen spannen om aan de regering te eisen andere levensvoorwaarden te ontvangen, andere streken (ook al is meer dan 75 % van het Salvado-

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 23

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● raanse grondgebied heel kwetsbaar bij natuurfenomenen) waar ze helemaal opnieuw kunnen beginnen, maar met de hoop dat ze stap voor stap toch iets duurzaam kunnen maken en leven. In de Bajo Lempa blijven er alleen maar schulden van over, en telkens weer opnieuw beginnen (behalve de schulden bij de banken). Enkele dagen later wilden vader Pilar en moeder Santos terug naar hun huis. Hun volwassen kinderen (Carlos, Pedro, Luis, Arnulfo, Rosa) waren al begonnen aan de grote opkuis…. Ook al wisten ze dat het daar een miserie zou zijn, ze wilden bij hun kinderen zijn en bijdragen in de opkuis. We kochten nog wat eerste hulpmateriaal: kookmateriaal, borden, bekers en tassen, vorken en lepels, kuismateriaal, javel, ontsmettingsmateriaal, wat kleren voor, wc papier, ja, ook oude kranten (heel belangrijk voor het vuur),……. Onderweg kochten Santos en Pilar ook nog drinkbaar water. Bij het begin van de baan naar Nueva Esperanza kochten we nog pupusas voor de hele familie…… Het was zo triestig dat alles te zien: hoe hoog het water wel geraakt was, alles onder stinkend (en besmet) slijk. In het gebouwtje dat als keuken diende stond alleen nog de verbeterde stoof, al de rest was weggevoerd door het stromend water dat door alles heen gegaan was… Matrassen totaal doordrongen…. De hele reserve stapel brandhout lag verspreid in het slijk over het terrein rondom het huis. Gelukkig was er een stukje afsluiting, anders was hun brandhout ook nog weg gedreven. Enkele kleine varkentjes en kippen hadden het wonderwel overleefd. Santos en Pilar weenden bij het zien van dat alles. Daniel liep zo teleurgesteld rond… Zou het waar zijn dat heel maïsteelt tegen de grond ligt? Pilar zei: ik ga morgen kijken,…. Achteraf bleek dat inderdaad van de 80 zakken maïs die hij gehoopt had te oogsten, misschien 5 zou kunnen recupereren. Ja, we gaan er in vliegen om dat alles toch op te kuisen. Het is weer een opnieuw beginnen….. Voor de zoveelste keer, echt helemaal opnieuw beginnen, met zo goed als niets. De situatie in de familie Martinez is hetzelfde bij de andere families in de gemeenschap Nueva Esperanza…. En zo ook in de meeste gemeenschappen aan beide oevers van de Lemparivier. Je hoeft het gewoon te vermenigvuldigen…. We zagen nog wat foto‟s genomen tijdens de evacuatie, toen alles onder water stroomde… We hoorden nog de verhalen hoe getracht werd toch nog een aantal dingen hoger aan het dakgebinte vast te maken, in de hoop dat het water toch niet zo hoog zou geraken,…. Ze zouden nu slapen in hangmatten. We gingen even kijken in het Pastoraal Centrum, maar de zusters waren er niet. Alles lag nog totaal onder het slijk. Met een klein hartje en eigenlijk ook met tranen in onze ogen reden we terug naar San Salvador. Enkele dagen later, via telefoon, vernamen we dat de familie relatief goed geslapen had, ondanks de duizende muggen (ja, nu het niet meer regent en overal nog water plassen staan, krioelt het van de muggen!!). Het belangrijkste was, zegden Santos en Pilar, dat ze met de hele familie (ondertussen waren ook hun dochter Silvia en hun schoondochter Carmen samen met de kleinkinderen, ook aangekomen) samen waren

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 24

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● en toch goed hadden kunnen praten. Dat gaf sterkte. Gelukkig is er toch ook geregelde communicatie via skype vanwege Noé (vanuit Vlaanderen) met zijn ouders. Gisteren (woensdag 26/10) zijn Tere en ik er opnieuw naar toe gereden. Weer een volle auto. De zusters hadden in de gemeenschap van San Ramón heel wat kleren, vooral van het pastoraal centrum, beddegoed, gordijnen,… laten wassen. Ook wij hebben ons deel daarin gedaan. We namen het mee. In de gemeenschap van Zacamil werd een omhaling gedaan (mensen die eigenlijk niets –teveel- hebben): 22.25 US$. Santiago, animator van de groep, vroeg om drinkbaar water te komen en dat mee te nemen naar het Pastoraal Centrum. We deden ook wat inkopen voor de familie Martinez (weer heel wat materiaal voor het opkuisen, ontsmetten, beschermingsmiddel tegen de muggen, maïsmeel om tortillas te kunnen maken, drinkbaar water,… ). We waren om 6 uur vertrokken om nog voor de middag te kunnen terug in San Salvador zijn, maar moeder Santos drong er erg op aan dat we zouden blijven, want hun zoon Pedro had die morgen een varken geslacht (om heel wat van het vlees te verkopen en zo enig inkomen te hebben) en we moesten absoluut wachten tot de “chicharrones” (gebakken varkensvlees) zouden klaar zijn. We maakten van de gelegenheid gebruik om ook de zusters te bezoeken in het pastoraal centrum. Ze lieten hun al wat opgekuist huis zien: hoe hoog het slijkwater wel geraakt was, hoe alle houtenmeubels stuk waren, alle papieren (foto‟s, pastorale en historische documenten, catechesemateriaal, bijbels,….) die niet hoger stonden dan 1,15 meter waren allemaal in het water terecht gekomen. Maar gezien een aantal meubels ook waren omgevallen (opgelicht door het water) waren ook heel wat hoger opgeborgen materialen in het water terecht gekomen,….. IJskast, computer, wasmachine, … fotokopieermachine,…. Alles in het water en buiten gebruik…. Een aantal brigades uit San Salvador en externe gemeenten waren gekomen om te helpen bij het opruimen en kuisen op de eerste plaats in alle gemeenschapslokalen, nadien ook bij de familie die hulp konden gebruiken. Zo‟n zielig gebeuren….. Ook de planten en bloemen in de tuintjes rondom de huizen staan helemaal onder het slijk…. Nohemy vertelde me hoe midden die zo moeilijke crisissituatie er zoveel solidariteit naar boven gekomen was, onvoorwaardelijke inzet om mensen te redden, dikwijls met het risico van het eigen leven. Maar natuurlijk zijn er ook altijd mensen die trachten te profiteren van de miserie van anderen: gaan zien wat er kan gestolen worden bij anderen in hun verlaten (onderstroomd) huis. De politie kon een man tegen houden die in zijn pickup heel wat “gestolen” varkentjes bij had…. Gezien we dan toch zouden bleven begon ik vader Pilar te helpen bij het bijeen brengen en opnieuw opstapelen van het brandhout. Ik kreeg een hemd en aan het werk… ja, in de hitte van de bajo Lempa en de vochtigheid die opwelt uit de natte grond…. Het was wel niet helemaal klaar, maar toch al een flink stuk opgeschoten. Eigenlijk moest ik wel opletten bij het opheffen van de soms zware stukken hout, want op een bepaald moment gaf mijn rug al wel verwittigingstekens. Maar alles is goed. Toch heel blij een klein stukje te mogen bijdragen. Pilar toonde ons enkele

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 25

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● maïskolven…: voor en achteraan de kolven was het graan al rot… misschien toch nog enkele graantje te redden uit het middelste gedeelte van de kolven. Daarna aten we nog de “chicharrones” met wat bonen en warme tortillas… Ondertussen was de familie blij dat hun ijskast het toch nog deed. Daardoor konden we ook fris water drinken. De TV doet het niet meer. Er was al heel wat gewassen. De vreugde van het samen delen was toch heel belangrijk, daar midden de miserie. Wij namen nog enkele zakken natte kleren (oa de speciale kleren van de volksdansen) en lakens mee naar huis om hier te wassen en te drogen. Volgende week rijden we er weer naar toe. Gisteravond op een samenkomst van een onze nieuwe groepen hadden de mensen het initiatief genomen van kleren en wat eten bijeen te brengen, zodat we het bij onze volgende reis kunnen meenemen. Toch weer zo‟n bemoedigend teken van solidariteit “tussen de armen”. De solidariteitsgroep vanuit de parochie van Ruth‟s ouders heeft al een solidaire bijdrage opgezonden. Midden de miserie toch echte wonderen van solidariteit en engagement . Correspondent: Guy Verpoten

GEUDENS Magda – Egypte

Adres: Mevr. Magda Geudens, Langbaanvelden 144, 2100 Deurne Moutraneye Copt-Orthodox, El Quesseya / Assiut, Opper-Egypte [email protected]

22 oktober 2011

Wonder boven wonder dat ik het boekje hier voor mijnen neus op het scherm zie staan, hier in het woestijndorp El Mancheya el Kobra. Woensdag ben ik vertrokken in Zaventem, gisteren zat ik ruim 5 uur op de trein naar het zuiden en in het bisschoppelijk Paleis van Assiut, mijn basiskamp, viel ik middenin een studieweek van kleuterleidsters uit het hele land; van Alexandrië tot Luxor. Gelukkig had ik voldoende materiaal om ze allemaal te verrassen met een gebreide knuffel, met dank aan de Limburgse breiclub van Johan Schoenaerts van Werelmissiehulp. Nadien volgde een ritmieklesje met de knuffels en een ware brainstorming om nieuwe ideetjes uit te wisselen. Morgen wordt het project van de propere tandjes weer opgestart in onze kippenhokklasjes en nog veel meer! En toen viel internet weer weg wegens te zwakke elektriciteit. Na een korte nacht, om half vijf met oorverdovende decibels opgeroepen tot gebed, internet weer op mijn scherm gekregen. Ook zeer jammer nieuws, met weinig woorden en nog minder details, want 'antichrist en ço' zitten op het web en lezen mee; Abouna Androwos is teruggeroepen naar veiliger oorden en het schooltje, amper 3 jaar geleden geïnstalleerd onder impuls van Sr Ruth en met steun van België is opgedoekt. De jufkes zitten weer thuis tussen de broodoven en de geiten.............ontwikkeling van een dorp in de kiem gesmoord!

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 26

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Ook de zusterkes van Zuid-Amerika geven er de brui aan en vertrekken binnenkort definitief terug naar hun eigen continent! Pas vorig jaar konden wij samen twee klasjes inrichten en algauw volgde een derde klasje. We zoeken een oplossing om ook deze gemeenschap niet in de steek te laten. Alles is voorhanden; een massa kindjes in de steegjes, zeer enthousiaste kleuterjuffen, drie goed ingerichte klasjes die nog ruiken nog naar de verse cement en de verf........................... En nu naar de kleine huiskapel voor de Lauden. Abouna Jesse komt hier de mis lezen en nadien ontbijten. Hij maakt mij bang met zijn nieuwsjes, heet van de naald. Branden jullie een kaarsje?

Mail van 3 november Een lange treinreis, waar maar geen einde aan kwam! Gisteren dus met de trein van 13h00 in Cairo vertrokken naar Assiut. Het leek wel of er een volksverhuizing aan de gang was. Arbeiders en bedienden trekken deze dagen massaal vanuit de steden terug naar het platteland waar ze het offerfeest gaan vieren bij hun families in de dorpen. Er werden stapels kartonnen dozen en overvolle 'migrantentassen' in de rekken gestapeld. Gelukkig had ik één van de drie grote valiezen van Wereldmissiehulp in Cairo achtergelaten voor Sr Silouane, die er binnen een paar dagen zelf zal passeren tijdens haar rondrit met haar moeder die op bezoek is in Egypte. Een tweede valies kon op het rek, maar de derde valies kon ik alleen kwijt tussen mijn zetel en de zetel voor mij.....er restte me amper nog beenruimte en dat voor een reis van minstens een halve dag. Maar ik zat goed in deze 'Espagnol'; een doorgeroest occasietje uit Spanje. Alle ramen zaten er nog in en zelfs de airco deed het nog. Na amper één uur rijden, eventjes voorbij Gizeh; een enorme knal onder wagon 6 ter hoogte van zetels 45-46. Ik zat op zetel 50 en zag, in een flits, een stuk wiel voorbij mijn raam vliegen en stenen werden meters ver weggekogeld in de berm. En de trein schokte verder met een half wiel op de rails waar de vonken vandaan sprongen. Tenslotte moesten we allemaal uitstappen en wagon 6 werd op een zijspoor gerangeerd. De reizigers van de kapotte wagon werden met veel kabaal in de andere overvolle wagons gedrumd. Ik ook, met mijn twee zware valiezen, mijn rugzak en mijn handbagage. Ook onderweg liet men nog reizigers opstappen, zelfs zonder ticket. Door dat onophoudelijk gedrum belandde ik uiteindelijk in de elektriciteitscabine, waar er regelmatig een mecanicien langskwam om schakelaars aan- of af te zetten. 'El Hamdoelie Allah' of 'God zij dank'; er was voldoende ruimte voor mijn tassen en valiezen die fungeerden als volmaakte stootkussens, voor een reis die nog ruim 5 zou

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 27

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● duren. Geloof me als ik beweer dat ik meermaals staande in slaap ben gevallen tot er, uiteindelijk toch een einde kwam aan deze lange vermoeiende reis met de trein. En nu in spanning voor de terugreis om tijdig mijn vliegtuig te halen in Cairo. Alle plaatsen in alle treinen vanaf begin volgende week zijn al uitverkocht tot na 11 november. De zusters doen er alles aan om een busticket te bemachtigen van 'UpperEgypt-travel' Of misschien binnenlandse vlucht Assiut-Kaïro uitprobreren?

Mail van 6 november Het heeft mij al eerder verwonderd dat er in het zuiden van Egypte volop verder gewerkt wordt en dat de projecten onverstoord hun voortgang vinden, terwijl elders in het land de verkiezingskoorts oplaait en vaak tot explosieve confrontaties leidt. In de bijlage leest U het verslag van Sr Suzana Selim over de zomeractiviteiten die in de parochie van Mancheya El Cobra werden georganiseerd tijdens de voorbije zomermaanden. Meteen moet ik erbij vermelden dat er in deze dorpen geen enkel aanbod is van sport, spel, vorming of cultuur. Wanneer de schoolpoorten sluiten hebben jongeren geen enkele mogelijkheid meer tot sociaal contact, daarom misschien dat de sociale netwerken hier zo goed floreren. Buitenhuis is de controle beangstigend en verstikkend; contacten tussen verschillende geloofsgroepen zijn ondenkbaar en worden zwaar bestraft en contacten tussen de seksen, behalve wanneer de verloving officieel aangekondigd werd, is vaak reden tot eremoorden. Moeilijk te vatten voor een vrije blije Belg, maar blijkbaar supprimeren hier de wetten van de woestijn boven de voorschriften uit Bijbel of Koran! Ik kan ook terugkijken op een goed afgewerkt programma waarbij in 3 kleuterscholen het project van de 'propere tandjes' werd gelanceerd. Materiaal en pedagogisch dossier van dit project werden ook voorgesteld en bezorgd aan Sr Naglaa die de jaarlijkse zomerkampen organiseert voor de kinderen van de 'Voddenrapers van Cairo' In totaal werden 166 (koffie-)zakjes met tandenborsteltje, beker en tandpasta bedeeld en al deze kinderen zullen regelmatig hun tandjes poetsen onder toezicht van de juf en haar assistente. In de Sint-Vincentiusschool in de wijk Abbassieh (Cairo) kwamen de vijf klassen om beurt op de speelplaats voor een ritmieklesje met de gebreide knuffels van Wereldmissiehulp. (Bedankt Johan en je Limburgse breisters) Op 21 oktober belandde ik, onvoorzien in een vormingssessie voor verantwoordelijken van de 'Christelijke kleuterscholen van Alexandrië tot Luxor' die doorging in het Bisschoppelijk Paleis van Assiut.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 28

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● "Voilà Mdm Magda, votre public", zei Mgr Kyrillos en ik werd meteen voor de leeuwen gegooid. Bij gebrek aan instrumentjes grabbelde ik in de (bisschoppelijke) keuken vlug naar het deksel van een grote soeppan en naar een houten lepel. En met een grote gevulde boodschappentas stapte ik rond in de kring van al die deftige dames en hun pedagogische directeuren, die elk een zachte gebreide knuffel mochten uitkiezen. Hilariteit alom en veel plezier met het stappen, huppelen, springen en dansen............. Die dag reisden er 60 knuffels (als model) mee naar evenveel kleuterschooltjes in de dorpen langs de Nijl en nog verder tot aan de Middellandse zee in het noorden en tot aan de befaamde tempel van Karnak in het zuiden! In Mancheya el Cobra, veruit het armste dorp uit de regio, werkten de juffen enthousiast mee om een heel arsenaal aan ideetjes op papier te zetten en uit te proberen die ze dan, vanaf volgende week met hun kleuters in de praktijk willen brengen. Zij kregen 36 knuffels en op het einde zaten er nog 17 knuffels in een speelgoedmand die ik naar de wijkschool van Zarabi in El Kousseya stuurde. Vertel het aan de redactie van 'De Morgen': in totaal kwamen 140 knuffels terecht waar ze thuishoren o.a. in enkele doodarme kleuterschooltjes in Opper-Egypte en nog meer knuffels reizen volgende keer mee, op kosten van Egyptair! Morgen nog een laatste vormingsdag om themadossiers samen te stellen met de tijdschriftjes van Averbode; do-pi-do, do-ka-di en do-re-mi en dan richting Assiut voor een binnenlandse vlucht naar Cairo, want een tweede treinreis van 6 uur, staande en al staande slapend tussen pak en zak, de elektriciteitscabine ingedrumd, is net iets teveel van het goede, zelfs voor een doorgewinterde pelgrim op Gods zanderige wegen in de woestijn! En dat alles graag gedaan en tot een goed einde gebracht dank zij jullie sympathieke steun'

Mail van 11 november Vanaf 28 november beginnen de parlementsverkiezingen. De hele cyclus kan duren tot eind 2012 of zelfs tot begin 2013 en zou dan moeten afgesloten worden met presidentsverkiezingen? Iedereen houdt zijn hart vast want men vreest voor zware conflicten tussen de Moslimbroeders (fundamentalisten) en het leger (gematigde moslims), dat dankzij de Amerikaanse steun van een miljard dollar/jaar is uitgegroeid tot de grootste financiële en economische macht in Egypte. En elke toerist draagt daar zijn steentje toe bij, want ook de toeristische sector is in handen van het leger, en elke kleurrijk uitgedoste kameeldrijver die de toeristen zo graag bij op de foto willen bij de piramiden.......... is een man van de geheime dienst!

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 29

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● De Kopten hebben dus geen enkel positief beeld voor de toekomst en zoeken permanent naar uitwegen via werkaanbiedingen in het buitenland, migratie en vluchtpogingen. En de angst in de christelijke middens groeit met de dag! Dinsdag 8 nov. had ik een afspraak in een dorp langs de grote spoorlijn Kaïro-AssiutLuxor. De bareel was gesloten, hoewel er nog lang geen trein zou aankomen, alleen om te verhinderen dat mensen van buitenaf in een vuurgevecht zouden terecht komen! Overal zie je rivaliserende partijen opkomen die dingen naar de gunsten van het volk. Bij vorige verkiezingen werden de ouders van onze kleuters in hun huizen benaderd en bij voorbaat gewaarschuwd dat er represailles zouden komen als ze zich zouden vertonen aan het kieslokaal en dus eventueel hun stem zouden geven aan één van de Kopten die op de lijst stonden. Sommige priesters menen, ter goeder trouw dat ze hun mensen moeten adviseren en nodigen sprekers uit die (binnen de muren van de kerk) instructies en adviezen komen geven En ik stond erbij en ik keek ernaar en ik besefte plots hoe klein en waardeloos mijn Koptische vrienden zich moeten voelen in het grote politieke spel van nietsontziende militaire machthebbers en hun nog machtigere tegenstanders met miljoenen oliedollars!

Mail van 3 december Ik ben blij dat ik U de verslagen kan doorsturen van twee studiedagen die werden georganiseerd in Mancheya el Cobra. In dit schooltje worden dagelijks 120 kleuters opgevangen in resp 3 uitgekuiste en opgeknapte 'kippenhokklasjes'. In elke klas werken 2 juffen. Terwijl de ene juf een groepsactiviteit leidt in het piepkleine klasje van 2m50 op 3m50 doet de andere juf toezicht op de geplaveide speelplaats waar ze een deel van de kleuters aan't spel zet op een rotanmat in de schaduw van de bomen. We halen hier tegen 10h00 gemakkelijk 35° à 40° en ze zijn hier nog nooit moeten binnenvluchten voor de regen! Vermits 5 van de 6 kleuterjuffen op 't einde van vorig schooljaar, de school hebben verlaten wegens huwelijk, verhuis of zwangerschap, moest het werk weer helemaal opnieuw overgedaan worden. Van de vijf nieuwe kleuterjuffen heeft geen enkele een pedagogisch diploma. Op de eerste studiedag, georganiseerd in september, heeft Mdm. Rosien de pedagogische mappen (van vorige studiedagen) toegelicht en uitleg gegeven bij het educatief materiaal dat in de klasjes aanwezig is. De tweede studiedag vond plaats in november (zie verslag) en de kleuterleidsters kozen ervoor om er meteen een derde dag aan toe te voegen met workshops om enkele thema's verder uit te werken;

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 30

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● - met een isomoschaaltje een kunstzinnig kadertje ontwerpen voor Moederdag, - kartonnen schaapjes realiseren met wol ( van de pas geschoren schapen) of met echte plukjes katoen (van de katoenplantage) - creatief verwerken van "Het verhaal van de toversteen" - samenstellen van meerdere spelletjes en oefeningen met de gebreide knuffels van WMHulp, en zoveel meer. Het zijn elke keer opnieuw kleine stapjes in de richting van een kindvriendelijk kleuteronderwijs, waarvan ik hoop dat ze bijdragen tot een boeiende en leerzame tijd voor de kleuters. We durven zelfs te hopen dat deze studiedagen niet alleen een bijdrage zijn aan een schoolse vorming van onze kleuterleidsters maar hen ook een beetje kunnen voorbereiden op de opvoedende taak in hun toekomstig gezin. Daarom zullen thema's als een regelmatige dagindeling, gezonde voeding en hygiëne nooit op deze studiedagen ontbreken. Correspondente : Hilde Van Laer.

DAMEN Louis – Brasil

30 oktober 2011

Adres: Pat. A. Louis Damen, Provinciesteenweg 400, 2530 Boechout, Adres: Padre Agostinho Louis Damen, Casa Paroquial, S.N. 37.740-000, Bandeira do Sul, Brasil

Alvorens naar mijn tweede heimat te vertrekken schrijf ik nog, graag deze contactbrief voor DE BRUG. Op 08 november a.s. vertrek ik, samen met Louis Jansen uit Wuustwezel, naar mijn geliefd Brazilië, " a terra da Santa Cruz" – “land van het Heilig Kruis", land van zon, samba, voetbal, koffie, suikerriet, land van mooie natuur en vooral mooie en lieve mensen. In feite ga ik er niet naartoe om verlof te nemen, maar wel om er op 25 november persoonlijk mijn project in te huldigen, nl. de “Uitbreiding van de school PEDRA GRANDE' ", in Campestre, Minas Gerais, gelegen op 15 km. van Bandera do Sul, waar ik 15 jaar pastoor was. Het betreft een gemeentelijke school van Lager Onderwijs. Voor 340 leerlingen waren er slechts 8 klaslokalen en ik heb ze dan uitgebreid met 4 klaslokalen, en ook heb ik, in samenwerking met de gemeenteoverheid, 320 m2 loop- en speelruimte laten overdekken om de kinderen te beschermen tegen de blakende zon of de regen. Meteen hebben ze ook een ruimte voor algemene bijeenkomsten, sportactiviteiten en lichamelijke opvoeding. Het is voorwaar een arme school. De kinderen komen bijna allemaal uit families van seizoenarbeiders, koffieplukkers, suikerrietsnijders en aardappelrooiers. We noemen dat de “boias-frias”, de mensen van “de koude hap”, die dus hun middagetentje in marmietpotjes (aluminium) mee naar het veld nemen. Dat eten maken ze de dag tevoren „s avonds gereed. Het bestaat uit rijst, bruine gekookte bonen, een stukje kip of een ei.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 31

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Die mensen moeten werken binnen een zeer onrechtvaardig knechtensysteem, en worden vaak aan hongerlonen betaald, hoewel de toestand sinds president Lula (links) aan het bewind kwam wel is gebeterd. Positief is ook wel dat er bijna geen kinderarbeid meer bestaat. Dit is een reden temeer om voornoemde school te helpen. 25 november wordt zeker een feestelijke hoogdag. Ik kijk er met spanning naar uit. Voor de rest zal ik tijdens de drie weken dat ik in Brazilië ben alle vroeger uitgewerkte projecten bezoeken. In feite draaien ze zeer goed en zijn bovendien zelfbedruipend. En dat is zo belangrijk. Verder zal ik in het lopende jaar en ook nog wel in 2012 veel aandacht blijven besteden aan verdere hulpverlening aan de tientallen slachtoffers van de verschrikkelijke ramp die Bandeira, do Sul heeft getroffen op 27 februari dit jaar. Daarover schreef ik U in mijn vorige twee brieven. Het was iets, gruwelijks! 19 jonge mensen werden de dood ingesleurd toen bij een carnaval viering een afgeschoten vuurpijl van Chinese makelij een hoogspanningskabel werd geraakt en afgeknakt, die dan op de dansende jeugdmassa is terecht gekomen. Een honderdtal jongeren werd geëlektrocuteerd. Velen bleven hierbij verminkt en zwaar verbrand. De tragedie heeft diepe en blijvende wonden geslagen. Er is nog steeds nood aan medische verzorging. Er moeten ook nog enkele rolstoelen aangekocht worden. Verschillende jonge mensen wachten nog op een huidtransplantatie. Daarom blijf ik ook aan DE BRUG voorstellen om eventuele financiële ondersteuning te mogen besteden aan die hulpverlening. „k Wens het beste toe aan alle mensen aan DE BRUG verbonden. Eind november ben ik terug “thuis"…. en nadien horen jullie weer wel hoe het in Brazilië geweest is. De brand in mij om mensen te helpen is nog niet geblust ! Een dankbare Pater Damen groet jullie vriendelijk.

Brief van 26 december Dat het voor alle lezers van DE BRUG een Zalig Kerstgebeuren moge geweest zijn. Ook wens ik U allen een goed nieuw jaar toe. Moge het LICHT VAN DE STER VAN BETHLEHEM diep in U . doorgedrongen zijn en dat het U verder veilig moge geleiden doorheen het nieuwe jaar. Dit jaar had ik het geluk van twee keer naar Brazilië te kunnen afreizen. Zopas ben ik terug van mijn reis van 08 tot 30 november. Ik ging samen met mijn vriend Louis Jansen van Wuustwezel. Wat was het er lekker, en lekker warm. „k Was nog maar pas terug in den belgique en „k had al direct een ferme verkoudheid te pakken. Wel mocht ik het grote nieuws vernemen dat we een nieuwe regering hadden. t' Was een wonder boven wonder ! Mijn eerste bezoek in Brazilië was in feite aan het nieuwe gezondheidscentrum voor kinderen (poly-clinica) in Botelhos, vooral bestemd voor straatkinderen, gerechtskinderen, gehandicapte kinderen en kinderen van sociaaleconomisch zeer kwetsbare

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 32

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● families. Met vreugde mocht ik vaststellen dat dit project prachtig is gelukt. Het draait er allemaal magnifiek en 't is voorzeker zelfbedruipend. Er werkten 21 mensen, waaronder 5 dokters, een psychologe, een tandarts, een kinesiste, twee sociale assistenten enz. Ondertussen had ik laten beginnen met mijn project n° 36, nl. de uitbreiding van een arme school "PEDRA GRANDE" genoemd, in een ver afgelegen wijk van het dorp Campestre'. Ik wilde er 4 klaslokalen bijbouwen en ook 420 m2 loop- en speelruimte overdekken. Deze overdekte ruimte is nog in verdere aanleg en twee klaslokalen zijn klaar voor gebruik, en die hebben we dan feestelijk ingehuldigd op 25 november. Voor de kinderen is het een zeer aangenaam feest geweest, en voor mij niet minder. Nu bouw ik in 2012 nog twee klaslokalen bij, werk de overdekte 320 m2 verder af en wil ook betere meubilering voor de school bezorgen. Dank, omdat DE BRUG dit projectvoorstel van mij heeft genoteerd. Een stuk van 2012 zal het nog in beslag nemen, maar 't komt allemaal knap voor mekaar ! Op 23 november overhandigde ik aan een zwaar gehandicapte jongen van Campestre (16 jaar) een gemotoriseerde rolstoel, zodat hij nu zelf naar 't school kan bollen en onafhankelijker kan leven. Was me dat iets ontroerends mooi ! De rolstoel kostte wel 4.000,- Euro, die~ ik met giften van weldoeners in de heimat bijeen heb gekregen. Blij ben ik uit Brazilië naar huis weergekeerd. 't Is weer een moeilijke aanpassing. En zeker met de winter voor de deur... Bij Wereld-Missiehulp maken we er het beste van. De scholen zijn nu wat met verlof en dus heb ik het ook wat minder druk. Dan kan ik goed voortwerken aan het boek dat ik in het Portugees wil uitgeven (2012 of begin 2013). Het zal +- 350 blz. omvatten met 103 kleurenfoto‟s. De t:tel is "0 AMOR MAIOR VENCEU ! -DE GROOTSTE LIEFDE OVERWO N ! . Het zou op 3.500 exemplaren gedrukt worden, en 5 sponsors in Brazilië staan in voor de kosten. De opbrengst ervan gaat naar een Caritasinstelling van Bandeira do Sul. We tobben verder ! Genegen groeten,

Correspondent: Guy Verpoten

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 33

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● PERDIEUS Inge (John Leshao) - Kenia

Adres: Joh, Leshao, Morita Loita, PO Box 1031, Narok, Kenia [email protected]

12 november 2011

Ja, gepakt en gezakt vertrek ik op maandag 14 nov richting Kenia. Zoals elk jaar verblijven we in het gezin van John Leshao. Op ons programma staan verschillende punten, waaronder het nazien en controleren of de problemen ivm "het waterproject" wel degelijk opgelost zijn, het herstellen van gebroken ramen in de Ilkujukaschool, het aankopen van materiaal voor de school oa balpennen, boeken,.het aanleggen van een moestuin in de school,.. het plannen van de bouw van een administratieklas en keuken een bezoek aan een secundaire school , een bezoek aan het ziekenhuis in Entesekera ..... Momenteel telt onze Ilkujukaschool 303 leerlingen, er zijn 9 klassen, 9 leerkrachten en een pracht van een directeur die zich volledig inzet voor zijn team en zijn leerlingen. Klas 8 (14 jarigen) telt 8 studenten die op 18 november eindexamen doen in Entesekera. De 4 beste studenten kunnen door de hulp van onze Oostenrijkse vrienden 4 jaar secundair onderwijs volgen. Na deze 4 jaar ligt de weg open- hogeschool of universiteit .Daarom is er ook een bezoek voorzien aan enkele secundaire scholen.

Mail van 11 december Opnieuw genoten van de reis (in gezelschap van mijn petekind Hans en zijn Nancy) de ontmoetingen en belevenissen, de indrukken ,ontwikkelingen en resultaten, zij het op kleine schaal en in Afrikaans tempo, die zichtbaar zijn mede dankzij de steun van vrienden en familie. Het vermelden waard: -het aanleggen van een chamba (moestuin) waar enkele ouders van onze pupils verschillende groenten zullen telen o.a.spinazie, mais,kolen en bonen(.zie foto) -de school heeft in november deelgenomen aan een competitie tussen 14 scholen voor de belangrijkste vakken waaronder: engels, kiswahili,wiskunde en wetenschappen. Ilkujuka behaalde de tweede plaats! -eindelijk (na 4 jaar) merk ik vooruitgang in de school, het schoolniveau is werkelijk "goed"! Op naar de volgende plannen, stappen, ontwikkelingen en resultaten--te realiseren door de mensen in Loita Hils,( de Masai-gemeenschap)-- met steun van ons allen! In februari starten we met de bouw van een administratielokaal( office voor de headmaster,plaatsje voor de leerkrachten,kleine bib) en een keuken. Correspondente: Ann Costermans

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 34

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● BONGCARAS Paul – Filippijnen

30 september

Adres: Bro. Paul Bongcaras, SVD, St.Raphael House, University of San Carlos Main Campus, 178 Junquera St., Barangay Kamagayan, 6000 Cebu City, Philippines

Gefeliciteerd met uw 35e verjaardag! Dank u God voor het geven van De Brug! Ik schrijf met gemengde gevoelens, want komende zondag, 2 oktober zal 1 maand oude baby, van een moeder met hiv en aids, worden gedoopt. Afgelopen maandag, is er een bijzonder kind, met een verstandelijke beperking, gestorven en hij zal op zondag worden begraven. Zij en veel van hun vrienden en relaties zijn de ontvangers van onze diensten. Een van de hoogtepunten van dit kwartaal was de 3 september activiteit, waaraan 180 arme en hoge risico kinderen hebben deelgenomen, sommigen van hen wonen in de straten, zijn drugsgebruikers, sekswerkers, enz. . Onderwijs over verschillende waardes werd geleerd aan de kinderen via spelletjes en met de hulp van vrijwillige studenten van verschillende scholen. Een groot deel van de uitgaven werden geschonken door Junior Chamber International. 5 september was het feest in de vrouwengevangenis van Cebu City. De deelnemers aan onze wekelijkse "recollecnics" hadden een grote bijdrage in het succes van deze viering, sommigen van hen waren in de leidinggevende posities. Wat goed is om weten, is dat deze gevangenis een paar keer uitgeroepen is tot nummer een in de Filippijnen vanwege de vele diensten, waaronder onze aanwezigheid met de steun van De Brug. Een andere mooie ontwikkeling is de “coming out” van de personen die leven met HIV en AIDS (PLHA) als "getuigen" Nogmaals, heel veel dank voor onze voortdurende samenwerking. Maraming salamat po sa uulitin (Hartelijke dank voor jullie zegen en hulp.) Correspondent: Kris Van Thillo

AERNOUTS Adriaan - Congo

12 december 2011

Adres: Pat. Adriaan Aernouts, Kabua Bantu nr 29, Macici, Muena-Ditu, Oost-Kasaï, Rep. Dem. Congol

Weer een werkjaar van DE BRUG voorbij en goed afgewerkt, dank zij de velen van DE BRUG die hun steentje bijdroegen op verschillende manieren. Hier ter plaatse is het een stap in de goede richting. De zusters die de lagere school van onze parochie besturen zij heel blij met de 10 stap, de fundaties van hun huis. Ze sturen U veel dankbare groeten. Het mag gezegd worden: de congregaties van zusters in de Kongo bloeien. Ze doen veel en mooi werk, vooral in de scholen en de medische dienst. Maar de weg is nog lang. Het zal nog wel een paar

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 35

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● jaar duren eer ze hier wonen, dicht bij de school en dicht bij de parochie, tenzij de prijs van de cement normaal zou worden. Voor het ogenblik kost een zak cement hier, verschiet niet, maar 35 $ . Al ongeveer twee jaar was het tussen de 40 en de 50 $ . Wat zal het binnen een maand zijn? Niemand die het weet. Er gebeuren hier van die onmogelijke dingen, dingen die niet door de beugel kunnen zeggen ze bij ons. Zulke dingen blokkeren de ontwikkeling van een hele streek. Of is dat de bedoeling? Of is het geldzucht en roof van degenen die de taksen innen op transport? Of nog wat anders? Probeer het liever niet uit te zoeken! Het mag niet duidelijk en klaar zijn. Er zijn er teveel die in troebel water willen vissen. De normale prijs van een zak cement zou wat boven de 10 $ mogen zijn. Ik heb over enkele jaren veel gebouwd voor onze nieuwe parochie. Dat was met cement van ongeveer 15 $ . We vonden dat toen ruim duur. Intussen is het hier volop regenseizoen. Alles groeit en bloeit. Het is ook volop verkiezingscampagne, theoretisch gesproken zeer goed, maar praktisch genomen gebeuren er veel dingen die niet zouden mogen gebeuren. De campagne is voor degenen die het te zeggen hebben al begonnen met de vorige verkiezingen . Het zal op dat gebied een zeer warm najaar worden hier. Correspondente: Ria Van Thillo

DE BRUIJNE Lisette – Argentina

5 december 2011

Adres: Mevr. Lisette De Bruijne, Colegio Agrotécnico n° 6 "Nuestra Sefiora del Val1e" Mitre s/n 3763 Los Juries (Santiago del Estero) Rep. Argentina '[email protected]

Alweer zijn we december, ´t lijkt wel of de tijd rapper voorbij gaat. Tijd van beste wensen, voor een hernieuwde Kersttijd, dat we werkelijk het kerstkind mogen ontmoeten in onze medemensen, en een hoopvol nieuw 2012, waar we allen de mens op de eerste plaats moge zetten. Soms heb ik het gevoel dat we terug glijden naar de primitieve tijden, waar de mens enkel de onmiddellijke waarden zoekt. “Brood en spelen” zeiden de Romeinen. Maar er zijn ook landen met een hoge economistculturele waarde van de aardbol verdwenen. Het is zeker belangrijk comfortabel te leven, maar we zijn uitgenodigd om te leven in wederzijds eerbied en dat houdt een samen groeien in... de Liefde van de Heer. In deze adventstijd worden we uitgenodigd dit opnieuw te ontdekken en te beleven. Hier in Argentinië is er weer heel wat aan het bewegen, afwachten wat het worden zal. We hadden vele verkiezingen, zowel in de verschillende provincies, als ook op nationaal vlak. Zo werd de presidente herkozen, een emotionele stem, mag ik zeggen. Dr. Cristina Fernández, de weduwe van de vorige president Dr. Nestor Kirchner, ge-

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 36

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● bruikt haar echtgenoot als een “halfgod” die Argentinië uit de inflatie haalde. De economische resultaten worden opgeblazen. De landbouw werd sterk aan de leiband gelegd, de landbouwers betalen erg veel belastingen. Het is bijna de enige sector die de sociale plannen van de presidente dient te betalen, tesamen met de pensioenkas, die aan de regering “leent” om projecten te financieren. De vakbonden wilden acties ondernemen om loonsverhoging te bekomen, maar de presidente zei dat er meer moet gewerkt worden. Ze geeft als voorbeeld dat zij bij haar twee kinderen wilde blijven toen haar echtgenoot stierf. Ze zei “sus hijos esteban hechos pelotas”, “haar kinderen hadden haar nodig tot ze volwassen waren”, maar ze heeft haar privé belangen op het tweede plan geplaatst en ze is ze voor het land blijven werken. Zo werkt ze sterk op het gevoel, en wordt de rationele kritiek van de hand gewezen. We zullen een abortuswet krijgen en ook alle mogelijke huwelijken, het gezin wordt werkelijk naar een tweede plaats geschoven! Afwachten hoe lang dat zal duren... Hier in Los Juríes gaat alles goed. Soms wil ik dat alles rapper zou gaan, maar de mensen dienen ingelicht en overtuigd te worden en ook de volgende stappen gaan soms erg moeizaam. In Caritas deden we dit jaar heel wat huisbezoeken. In het jaar 2011 bestond het bisdom van Añatuya 50 jaar en de pastoor wilde dat de verschillende parochiale groepen ieder huis in het stadje, dat de laatste jaren heel hard groeide, een bezoek mocht ontvangen. We hadden een compleet nieuwe wijk, San José, en gelukkig ook heel wat respons. De meeste mensen werken, dat maakt dat je ze enkel ´s namiddags of op zondag kan ontmoeten. Er zijn veel jonge gezinnen en er komen ook mensen van het platteland om hier een betere toekomst te zoeken. We hebben echter nauwelijks werkbronnen. De officiële werkplekken zijn de scholen, het ziekenhuis en de politie en daarnaast vooral winkels, maar die betalen erg weinig, nooit officieel en ze eisen dan ook heel lange dagen. Er zijn ook de “golondrinas= zaluwen”, de rondtrekkende seizoenarbeiders die op het platteland gaan werken naargelang het seizoen. In het voorjaar verzamelen en verbranden ze de boomwortels, maken ze de omheiningen schoon, de struiken groeien snel en moeten gesnoeid worden, ze helpen met zaaien, maar er zijn steeds meer machines en dus worden ze ingezet om mieren te bestrijden, enz. Later komt er het oogstseizoen, de maïs waar men de mannelijke bloem moet verwijderen, aardbeien worden met de hand geoogst, het klein fruit in het zuiden, enz. Nu zullen we trachten een integratie te bewerken tussen de verschillende groepen, en we willen vooral met de kinderen werken. Ze staan erg alleen en worden nauwelijks opgevangen, niet in de school, en ook niet thuis. De laatste tijd zijn er ook heel wat familiale problemen. We zullen moeten zien een zaaltje te bouwen om te vergaderen, de kinderen op te vangen, enkele kleine projecten op te starten. Op het college blijft de constante doorstroming van kinderen ook moeilijk. Ik weet niet of zich dat ook in België voordoet, maar hier staan de kinderen er steeds meer alleen voor. Dat maakt dat er heel wat afhaken, of jaar na jaar opnieuw moeten herdoen. Daarom blijft de belangrijkste taak te luisteren en vandaar uit te stimule-

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 37

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● ren, de leerkracht heeft steeds meer psychologie nodig. Nu gelukkig zijn de kinderen nog erg open en dat maakt dat er heel wat positieve reacties zijn. Het is niet makkelijk om stroomopwaarts te roeien, en zeker niet wanneer iemand erg jong is en weinig ervaring heeft. Dat alles groeit langzaam naar een alcoholprobleem bij de jongeren; zowel de meisjes als de jongens drinken erg veel ... Men zegt dat er ook drugs zijn, maar die zie je niet zo open als het alcoholgebruik. Zaterdag- en zondagmorgen zie je ze nog rond 8 uur ´s morgens rond de gemeenteplaats rondhangen. Sommige liggen gewoon te slapen langs de kant. De politie wil niet handelen, de ouders roepen... Zo wil ik me meer toe leggen op de jongeren na de schooltijd, in het weekeind. Ik zal wat meer van de laatste technische snufjes moeten aanleren om met hen te kunnen optrekken, en te begeleiden in hun zoektocht. Ze zijn nog niet gesloten, afwachten, ervaringen zijn steeds welkom, ze kunnen situaties verlichten. Dank aan allen die me steeds ondersteunen, op velerlei wijzen en jullie zijn allen erg belangrijk voor mij. Dat de Kerst ons verenigd mogen vinden rond het Leven, dat we ook in heel 2012 moge ondersteunen. Correspondente: Kristel Verpoten

HOOYSCHUUR Piet (Jos Van Boxel) – Oeganda

22 december 2011

Kampala , Uganda E-mail : [email protected]

Brief van Pater Piet Hooyschuur, plaatselijke vertegenwoordiger voor het project van Jos Van Boxel. Ik ben een confrater van Jos. Vanaf 2007 tot 2010 werkten we samen in Jinja aan het philosophy centre aldaar. In onze "vrije tijd" gaven we en geven we nog steeds veel aandacht aan kinderen: street kids, wezen, ontspoorde kinderen en jeugdige aidspatiënten. Via Jos kwam ik in contact met het programma Kids In Need en werd ik al gauw lid van Raad van bestuur van KIN. Nu als 'directeur" van KIN-Nansana hebben we besloten om KIN-NANSANA een andere naam te geven en wel: ST.NOA'S FAMILY. Deze nieuwe naam geeft meer inhoud aan ons apostolaat onder kinderen die door droevige omstandigheden hun ouders hebben verloren. De groep 'street-girls' Kin-Nansana hebben we samengevoegd met een grotere groep van jongens en meisjes in de leeftijden vanaf de geboorte: onze jongste is nu 6 maanden oud totdat ze klaar zijn om als volwaardige burgers een plaats in onze samenleving te kunnen innemen. De gebouwen die we in Nansana aantroffen gaven plaats aan ongeveer 40 tot 45 kinderen (meisjes) Nu telt onze St. Noa's family 104 kinderen. Van hen zijn 24 kinderen nog bij moeder thuis. 54 kinderen gaan naar de basisschool; 17 gaan naar de middelbare school; 8 volgen een cursus in hotelmanagement, secretaresse werk-

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 38

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● zaamheden, naaien, haarstylen, en drie volgen colleges aan de universiteit. Naast deze 106 kinderen die in St. Noa's family aan tafel schuiven , helpen we ook kinderen die nog bij een tante, Oma of ander familieleden zijn ondergebracht. Gelukkig hebben we voldoende water dat met een elektrische pomp in een watertank wordt gepompt. Regenwater wordt ook opgevangen. We zijn aangesloten aan het elektriciteitsnet. Dikwijls valt het uit. Nu hebben we onlangs solar energy geïnstalleerd en daarnaast een generator aangeschaft. Geen donkere avonden meer ! Vanwege de grote toename van kinderen : van 45 tot meer dan 100 moet er nog flink gebouwd worden. Onlangs zijn we klaar gekomen met de bouw van een grote familie zaal (20 x 9 meter). Hier komen we samen om te eten, ons huiswerk te maken, te zingen en te dansen en ook om af en toe te bidden. De vroegere varkensstallen worden nu gebruikt als keuken. Naast de bouw van een keuken is de bouw van een vertrek voor jongens en een gebouw voor meisjes erg gewenst. De meisjes hebben nu hun onderkomen gevonden in wat vroeger de klaslokalen waren. Deze lokalen willen we klaarmaken voor studiekamer met bibliotheek en computers en een ander lokaal willen we gebruiken als hobbykamer met naaimachines voor de meisjes. De jongens slapen nu in wat vroeger de eetzaal was. Toch mogen we ondanks alle zorgen, niet klagen. We zijn erg blij met de vriendschap en liefde die ons omringen en ons op de been houden. In dat liefdespatroon hopen we onze kinderen iets te mogen meegeven wat hen van pas zal komen in hun latere leven als volwassenen. Kinderen die in St. Noa's Family opgroeiden en nu hun eigen gezin hebben gesticht komen regelmatig naar huis om ons hun kinderen te tonen. Zij zeggen zelf wat we nu zijn, zijn we geworden door toedoen van St. Noa's family. Ook wij hebben een dure plicht om voor onze kleine broertjes en zusjes te zorgen en op te komen. Geef ze een kans - met hartelijke dank voor uw medeleven en gebed en mede namens alle kinderen van St. Noa's onze vriendelijke groet. Piet Hooyschuur M-Afr. Correspondent: Mil Van Steenbergen

WIST JE Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo Berkenbeek Wuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel!

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 39

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● RENDERS Marleen - Guatemala

23 december 2011

Adres: Zr. Marleen Renders, Seccion ZZ 70, Colonia “El Milagro”, Zona 6 de Mixco, Guatemala [email protected]

Moge de geboorte van het kind Jesus ons het geluk leren vinden in heel eenvoudige alledaagse gebeurtenissen. Gebeurtenissen die niet altijd voldoen aan onze verwachtingen. Gebeurtenissen die helpen groeien in verdraagzaamheid. Opdat we mensen mogen zijn die helpen bouwen aan gerechtigheid en vrede, mensen van hoop voor het nieuwe jaar Hier in Guatemala eindigden we weer een werkjaar en zijn we aan vakantie toe. Het werk gaf ons heel veel voldoeningen, liefde en vooral hoop. Zeker waren de onzekerheden en pijn niet afwezig. De moeilijke economische en sociale situatie, het geweld die we tijdens de wekelijkse huisbezoeken ervaarden leidden ons tot een gevoel van machteloosheid en ontmoediging bij de verschillende personen van de werkgroep. Wonder bij wonder waren het de personen die we bezochten in deze wijken die ons moed en energie gaven om door te zetten. De deuren werden met een glimlach geopend en we werden verwelkomd met een glas water voor de warmte of een tas koffie voor de kou. Al de ontmoetingen waren lessen in liefde voor het leven en dank voor het geïnteresseerd zijn van de mensen van het project in hun menselijke situatie. Met vallen en opstaan is het jaar voorbij gegaan, maar jullie waren steeds aanwezig om ons te steunen en solidair te zijn met deze mensen in risico via het project. Vele vrouwen, mannen, jongeren en ouderen hebben weer een schooljaar beëindigd of een einddiploma behaald. De rijkdom die ze deelden heeft hen meer zekerheid en zelfwaarde gegeven waardoor velen de beslissing namen om andere personen te motiveren en te steunen om de weg te gaan van persoonlijke en collectieve ontwikkeling. Vele personen, de meeste vrouwen leerden lezen en schrijven, en leerden zich uit te drukken hoe ze zich voelden, hun angsten, dromen en illusies en problemen enz.... Uit de diepte van ons hart hartelijk dank en een zalig Kerstfeest en gelukkig Nieuwjaar met veel geloof, hoop en liefde. Moge het een fijn samen vieren in vrede met liefde en sociale rechtvaardigheid worden. Correspondente: Ria Van Thillo

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 40

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

PROJECTVOORSTELLEN 2012 ANTHONISSEN Jan – Filippijnen

Vorming coöperatief voor varkenshouders. Een coöperatief voor de gezamenlijke aankoop van voeders en andere nodige zaken en zelfs verdere uitbreiding van het project van vorig jaar. Bedoeling is om tussenpersonen uit te schakelen zodat de winst groter wordt. We hadden al een paar vergaderingen, maar moeten nog meer bijeen komen om alles verder uit te stippelen. Iedereen mag tot de coöperatieve toetreden, doch onze voorkeur gaat uit naar de armste families om hen te helpen hun inkomen te vergroten.

CROMHEECKE Filip – Brazilië

Bevordering, verdediging en realisatie van de opvang en de mensenrechten van (ex) gedetineerden, hun families en kinderen. Doelgroep: (ex) gedetineerden, hun families en kinderen in (Salvador da) Bahia Gezien de evaluatie van het project 2011 kiezen wij ervoor om onze aanvraag in gelijkaardige zin verder te zetten en de functie van de medewerker jurist/advocaat verder uit te bouwen en te verbeteren. In het kader van de werking van dit jaar merken wij dat het inzetten op deze functie in onze globale werking een belangrijke schakel is, die we wellicht nog kunnen optimaliseren.

DE GEYTERE Freddy – Guatemala

Inrichting kleedkamers en douches in de hydrotherapie. De hydrotherapie vormt een belangrijk onderdeel van onze gehandicaptenwerking en is reeds 22 jaar in gebruik. We hebben wel enkele primitieve douches, maar dan met koud water en zonder echte privacy. We zouden dat allemaal eens grondig willen installeren, met deuren in plaats van plastieken gordijnen, verlichting en warm waterdouches, ook voor de kleutertjes die daar gewassen worden. Het verbouwen van de installatie zal alles samen zeker meer dan 4.000 Euro kosten. De bijdrage van „De Brug‟ zal dienen om de douches, de deuren, de vloer, het plafond en de elektrische installatie aan te brengen.

DE PAUW Cyriel – Columbia

Schoolsubsidies. Langs ons project hebben een aantal kinderen de mogelijkheid gekregen school te lopen en muzieklessen te volgen. Na jaren volgehouden inspanningen zijn er reeds een aantal die bijdragen tot een betere wereld, dank zij hun werkzaamheden. De doelgroep behoort tot kinderen uit kansarme gezinnen. De steun gaat naar schoolsubsidies, transport en kleding.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 41

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● FRANCKEN Louis – India Aankoop van drie melkkoeien voor Kishor Nagar (Jongensstad), een home voor 670 kinderen van arme families. In Mei 2011 kreeg ik een nieuwe benoeming van onze Provinciaal overste. Sinds 1 Juni ben ik Directeur van Kishor Naga, een tehuis (home) voor 670 jongens (van 6 tot 20 jaar) die weinig kansen hebben omwille van moeilijke toestanden in het gezin (vader of moeder gestorven, ofwel de vader heeft zijn gezin in de steek gelaten), armoede (zonder de middelen om de kinderen een opvoeding te geven), gehandicapte kinderen (polio enz.). Dus een home voor de armsten zonder onderscheid van kaste of geloof. De jongens moeten bereid zijn om als kinderen van één familie samen te leven, te werken en studeren, bereid om de lasten en verantwoordelijkheden van een tehuis op zich te nemen. De grote meerderheid betalen niets voor het verblijf hier en de studies. De families moeten alleen maar zorgen voor klederen. In het leven van elke dag is dus programma van activiteiten: er is tijd voor gebed; er zijn minsten vier uren voorzien voor klassen (er word les gegeven voor klassen van KG tot en met klas 10), gevolgd door persoonlijke studie; de grote jongens nemen de taken in de keuken op zich; iedereen is verantwoordelijk om zijn eigen kleren te wassen. We hebben ongeveer 10 hectaren grond voor groenten en ander oogsten, en we groeien ook rijst in de velden van Agricultural Training Centre. We hebben of we hadden 20 melkkoeien en we kweken ook varkens. De oogsten helpen ons in dagelijks voedselvoorziening (rijst, tarwe, groenten) alhoewel we ook nog veel moeten aankopen. We hebben 5 tractors voor het werk in de stallen en op het veld. Het werk maakt deel uit van hun opleiding die bedoeld is om later op eigen voeten te kunnen staan en hun kost te verdienen. De verkoop van melk en varkens is een goede bron van inkomen. Spijtig genoeg hadden we in de maand Juli de ziekte van Mond en Klauwzeer. Al de koeien en kalveren waren ziek. De koeien hebben het wel overleefd, maar er is nu weinig melk en vier koeien hebben we al verkocht omdat ze veel te zwak waren. Het project is dus voor de aankoop voor nieuwe koeien. De kost voor een koe is minimum Rs. 30,000 (Euro 500). Dus voor 3 koeien hebben zeker Rs. 90,000 nodig en dan kunnen er nog andere onkosten bijkomen.

LESHAO John – Kenia

Ilkujukaschool Loita Hills Bouw van een klaslokaal dat dienst doet als leraarlokaal, bibliotheek en secretariaat.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 42

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● MATHIJSSEN Jos – Zuid-Afrika Het 'Triest Training Centrum' organiseert voor haar volwassen cliënten met een verstandelijke beperking, een ABET -programma of een alfabetiseringsprogramma waarbij de schoolse vaardigheden van lezen, rekenen en schrijven worden onderhouden en verder ontwikkelend zowel voor eigen mensen van het centrum als voor een aantal laag geschoolden uit de omgeving. Deze opleiding verloopt via een computerprogramma, waardoor de cursisten op hun eigen ritme de lessen kunnen afwerken met behulp van een officieel erkende begeleider. De cliënten worden eerst getoetst op hun kennis om het niveau te kunnen bepalen waar zij kunnen starten in het programma. De cursisten tonen zich erg enthousiast omdat het programma zo opgesteld is dat zij 100 % slaagkansen moeten hebben alvorens verder kunnen. Dit computerprogramma werd doorgegeven aan andere gelijkaardige centra in de omgeving en aan plattelandsscholen om nog meer mensen te alfabetiseren. Voor het organiseren van dit programma moet het 'Triest Training Centrum' moet fondsen verwerven om dit programma verder te kunnen organiseren, gezien het lokale Departement 'Sociale Welfare' hiervoor geen subsidies meer toekent en voorheen wel. Dit programma heeft reeds zijn nut bewezen in het ondersteunen van clienten die op de open arbeidsmarkt terecht komen en voldoende geschoold zijn in het Engels en de basisvaardigheden van taal, rekenen, schrijven beheersen, waardoor er meer kansen zijn voor tewerkstelling en ook allerlei taken in de werk- en thuissituatie kunnen uitgevoerd worden, wat een belangrijke stap betekent voor hun maatschappelijke integratie. Om deze levensbelangrijke ondersteuning in de voorbereiding tot integratie in een gewoon leef- en werkmilieu voort te kunnen zetten is er financiële hulp nodig. De kosten bedragen 2,500.00 Rand of 250,00 € per cursist per niveau, op basis van de kennis van de Engelse taal. Een vijftigtal cursisten worden op dit ogenblik getraind.

VOLCIUS Jacques – Haïti Zes maanden salaris van een arts in onze kliniek.. Onze kliniek bedient een bevolking van meer dan zes gemeenten en meer dan 16 parochies dorpen. Het personeel bestaat uit een hoofdverpleegkundige, 3 extra verpleegkundigen, de portier en twee artsen. Het salaris is van de artsen is de zwaarste kost van heel de kliniek. Dit jaar is onze financiële toestand zeer betreurenswaardig. Een goede verloning van een arts is de beste garantie voor de goede werking van de kliniek, anders gaan zij werken in andere klinieken. De gevraagde 1800 euro zal worden gebruikt om een arts 6 maanden zijn salaris, voedsel en woonst te betalen.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 43

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

DANK Zoals jullie wellicht weten zet de Wereldwinkel een deel van hun jaarlijks resultaat om in een gift in natura aan een Gros-lid. Dit jaar was het voor DE BRUG. Voor een bedrag van 300 Euro kon De Brug ter gelegenheid van het Solidariteitsmaal voedingsproducten bekomen uit hun assortiment. Waarvoor DANK.

DANK DANK ook aan de sponsors van het concert met Heny Raudales, Katarina Bassez met hun ensemble Enkabara op 6 oktober. Voor de 15de keer mochten wij weer genieten van de hemelse muzikale klanken in de St.-Jozefkerk van Heide.

DANK Ook van harte DANK aan de Familie Tanghe-Wijnings voor hun initiatief bij de organisatie van de geschenkenbeurs in zaal Trefpunt. Een gedeelte van de opbrengst werd geschonken aan „De Brug‟ en „Tumbador‟. Van harte DANK.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 44

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

In memoriam JEF LOMBART Op zondag 4 december 2011 is Jef Lombart in het Holy Cross Hospital te Ambikapur, Chattisgarh (India) zachtjes in de Heer ontslapen. Op 8 november werd hij wegens obstructies in de ingewanden met spoed geopereerd. Eind november verslechterde plotseling zijn toestand en op 3 december moest worden overgegaan tot een nieuwe operatie, waarvan hij niet meer herstelde. Hij werd geboren te Mol (Antw.) op 31 december 1928, trad in het noviciaat te Drongen op 7 september 1946 en werd priester gewijd te Heverlee op 10 augustus 1960. Bij zijn laatste geloften in 1963 werd hij lid van de Ranchi provincie en in 1993 van de nieuw opgerichte Madhya Pradesh provincie. Hij is op maandag 5 december 2011 in Ambikapur begraven. De dienst werd, samen met 75 andere priesters (!) geleid door de bisschop van Ambikapur nl Patras Minj sj, die in 2001 samen met pater Jef te gast was bij ons in Kalmthout en bij pastoor Jos V. in Heide is blijven logeren! Met de Brug steunen we pater Jef sinds 1999, dus 12 jaar in het totaal. Het laatste projectvoorstel voor de Brug (voor 2012) heeft hij samen met zijn opvolger Amrit Toppo, een Indische jezuïet opgesteld. Pater Amrit zal in de toekomst de projecten van Jef verder zetten en opvolgen. In 1999 is Jef Lombart dus voor het eerst komen aankloppen bij de Brug : hij vroeg hulp bij het bouwen van een „middle school‟ voor jongens en meisjes van 12, 13 en 14 jaar in BHAIYATHAN, een dorp waar voornamelijk „tribals‟ wonen (stammen, laagste kasten) in het Surajpur district in de Indische staat Chhattisgarh. Sindsdien hebben we in Bhaiyathan met de Brug deels de opbouw van de school gefinancierd, bouw van waterput, graven van vijver (om water te hebben voor groentetuintje), aankoop van bedden voor het internaat, aankoop van tafels, stoelen, banken voor in de klas, een afdak voor de internen waar ze kunnen eten ipv op de grond te zitten; bouw van polyvalente hall, ... Zo hebben we hem leren kennen en waarderen als een vurige voorvechter en verdediger van de arme, verwaarloosde man in de straat die geen stem of recht van spreken heeft, laat staan kansen krijgt. Hij trok de kaart van de kleine mens in de maatschappij, en trok niet de aandacht naar zichzelf. Hij was van nature een harde werker, genereus en nederig. Hij was de Brug enorm dankbaar omdat hij het project in Bhaiyathan zo heeft kunnen realiseren. Hij schreef destijds : De school die de bis-

schop gebouwd heeft krijgt geen geld, van nergens. Jullie zijn de eersten die het gewaagd hebben ons te helpen voor die rekening.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 45

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● Ook typerend voor hem is de verontwaardiging voor mensonterende toestanden die blijkt in dit stukje uit één van zijn vele brieven : „ Verleden week vielen er 16 doden

in dorpen in de streek van Ranchi. Hongerige olifanten verwoesten de lemen huizen om het graan van de mensen op te eten. U verdedigen mocht ge niet. Dit zijn beschermde dieren, en wij zijn dat niet ! Als ge zo iets waardevols doodt gaat ge de gevangenis in‟. Graag eindig ik met de woorden die de Indische jezuïet Amrit Toppo sprak op de uitvaartplechtigheid van pater Jef : we zullen pater Lombart allemaal erg missen en hij zal nog jarenlang in onze gedachten zijn.. We zullen zijn afwezigheid in ons hart voelen omdat we echt van hem hielden en hij van ons. We voelen ons enorm geïnspireerd door zijn eenvoudige manier van leven, als jezuïet, als missionaris. Laat hem in onze harten verderleven in alle dagen die komen. Laat hem voor altijd rusten in vrede en genieten van Gods zegen voor alle goede werken die hij voor ons allen gedaan heeft.

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 46

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●

KASVERSLAG IN KAS OP 31/12/2010 Projecten (32 X 1.500 Euro) Aernouts Anthonissen Bernauer Bongcaras Buana Cromheecke De Becker De Bruijne De Geytere De Pauw De Schepper Giften en Stortingen: 12 x 2,48 36 x 4,96 36 x 5,00 24 x 7,44 15 x 10,00 32 x 12,39 1x 14,00 40 x 15,00 16 x 20,00 12 x 24,79 9x 25,00 7x 30,00 37 x 40,00 50 x 50,00 5x 60,00 1x 80,00 10 x 100,00 1x 130,00 2x 150,00 1x 163,00 1x 165,00

54.542.97 Euro

Francken Geudens Geyskens Itala Jalandoni Leshao Lombart Lundadio Moanda Peeters Renders

Samella Teck Van Boxel Van de Velde Van Eeckhout Vandekeybus Varhaeren Verstraete Vinckx Volcius

-48.000.00 Euro

17.380,34 Euro = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

29,76 178,56 180,00 178,56 150,00 396,48 14,00 600,00 320,00 297,48 225,00 210,00 1.480,00 2.500,.00 300,00 80,00 1.000,00 130,00 300,00 163,00 165,00

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 47

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 1x 2x 3x 2x 1x 1x 1x 1x 2x 1x 1x 3x

175,00 200.00 250.00 300,00 325,00 350,00 375,00 400,00 500.00 507,00 600,50 1.000,00

= = = = = = = = = = = =

175,00 400,00 750,00 600,00 325,00 350,00 375,00 400,00 1.000,00 507,00 600,50 3.000,00

Subsidies Gemeente Kalmthout Eigen activiteiten (Ontbijt, Concert, Solidariteitsmaal) Viering De Brug 35 jaar Interesten / Kosten Bank Kosten Boekje Kosten betalen Projecten Overige werkingskosten (Etiketten, Fisc attesten, Publ Staatsblad)

IN KAS OP 31/12/2011

2.907.00 Euro 29.652.20 Euro 53.85 Euro 141.12 Euro -416,78 Euro -389.92 Euro -279.89 Euro

55.582,19 Euro

ONS REKENINGNUMMER 833-3647592-68 Ontwikkelingshulp “De Brug” vzw Brasschaatsteenweg, 64, 2920 Kalmthout IBAN : BE82 8333 6475 9268 BIC : GKCC BE BB Stortingen vanaf 40 Euro Ontvangen een fiscaal attest

●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●●● 48