1 juni 2015 Lief dagboek, Het is natuurlijk helemaal niet stoer om in een dagboek te schrijven, zeker niet als je een stafford ben en ook nog eens Rambo heet. Daarom blijft dit ons geheimpje en zal niemand dit lezen. Maar het schijnt goed te zijn om van je af te schrijven dus ik ben blij dat ik dit dagboek van mijn verzorgers heb gekregen. Maar lief dagboek, ik logeer dus sinds maart in het asiel. Daarvoor woonde ik bij mijn familie maar helaas kregen zij te weinig tijd voor mij. Erg jammer maarja, ik vind het ook niet leuk als ik te weinig aandacht krijg. In het asiel is er een hoop gebeurd, vooral de eerste tijd. Zo werd via een test gekeken hoe mijn gedrag was (reuze interessant...), en ik kreeg een onderzoek waarom ik zoveel kriebels op mijn lijf had. Als ik van de week tijd heb dan zal ik daar wat meer over schrijven. Oh en ik werd ook nog gecastreerd, poeh, dat was wel even wat hoor. Maar nu ben ik er wel aan gewend. Het duurt nog ca 3 maanden voordat ik jarig ben (dan word ik 2) en ik hoop mijn verjaardagsfeestje bij een nieuwe familie te kunnen vieren. Nou lief dagboek, ik moet nog even aan je wennen en ik heb een drukke dag voor de boeg (we moeten o.a. Makker allemaal uitzwaaien) dus dit was het zo voor de eerste keer. Morgen weer dag!
2 juni 2015 Lief dagboek, Wat een dag was het gisteren! Makker ging natuurlijk verhuizen en dat is altijd een beetje een dubbel gevoel voor ons achterblijvers. Aan de ene kant ben ik gewoon onwijs jaloers, maar er is dan ook weer die hoop dat er voor mij ook een nieuwe familie komt. En wat Makker betreft; ik ben heus wel blij voor hem. Maar eerlijk gezegd (ssssst) nog blijer dat hij weg is want ik mocht hem eigenlijk niet zo. Maar dat heb ik met wel meer reuen dus het zal heus wel een beetje aan mij liggen. Ze zeggen dat ik nogal lomp en druk ben. Ik zou niet weten wat lomp is maar dat slaat vast nergens op. Maar dat ik druk ben weet ik van mezelf ook wel een beetje. Als het (te) druk om mij heen is en er veel afleiding is heb ik er vooral veel last van. Ik weet dan niet goed hoe ik me moet gedragen en mijn lijf stroomt dan vol met energie. Op zo'n moment wil ik het liefst alle remmen losgooien en rennen en springen en daarbij ook happen, maar dat schijnt niet de bedoeling te zijn. Ik doe dat niet omdat ik gemeen wil zijn, ik weet
alleen niet goed wat ik dan anders moet doen. Ze zijn me daarom op het asiel aan het leren dat ik rustig moet blijven en ik begin inmiddels wel te snappen wat ze bedoelen. Daarna krijg ik dan een andere opdracht, en daarvoor krijg ik dan wat lekkers en daar ben ik dol op! Tijdens het oefenen krijg ik een korfje om. Maar dat vind ik helemaal niet erg want ik krijg dan altijd extra veel lekkers en ik ben er inmiddels helemaal aan gewend. Het is voor mij niet anders meer als een halsband of tuig die ik om krijg. Het schijnt mensen alleen af te schrikken en dat is wel jammer. Ik hoop dat iemand daar doorheen kan kijken en snapt dat het ook in mijn eigen belang is want het is een hulpmiddel tijdens mijn training. Ik heb van die drukke buien wel iets meer last in het asiel als daarbuiten hoor. In het asiel is het soms best onrustig, elke dag veel mensen en natuurlijk veel honden zorgen ervoor dat ik niet echt heel veel rust kan vinden. Maar in elk geval past een drukke familie niet zo heel erg bij mij. Een rustig baasje wel. Ik kan wel lekker ontspannen als we leuke dingen gedaan hebben, oh wat voelt dat fijn. Dat heb ik vooral na een flinke wandeling waarbij ik tussendoor allerlei opdrachtjes mag uitvoeren. Puzzelen vind ik ook echt te gek, zoeken naar lekkere voertjes. Je zou het niet zeggen maar daar word je best moe van hoor. Niet zozeer lichamelijk maar wel tussen mijn oren. En dat is precies wat ik nodig heb! Maarre, ik krijg zo ontbijt en ik heb best honger dus ik stop er weer mee voor vandaag. Tot morgen lief dagboek!
3 juni 2015 Goedemorgen lief dagboek, Ik hoop op wat beter weer vandaag want gisteren leek het wel herfst! Gistermiddag zijn we naar het Oeverbos gegaan, lekkere luchtjes snuiven en lekker lopen. Op de terugweg liepen we langs de waterweg en jeetje daar stond een hoop wind! Het was maar goed dat ik aan de lijn zat ;) Ik hoop dat 1 van mijn trainsters vandaag langskomt want dat betekent altijd dat we iets leuks gaan doen. We gaan dan sowieso lekker naar buiten voor een flinke wandeling. Ook moet ik dan allerlei opdrachtjes uitvoeren. Ik moet dan bijvoorbeeld ergens wachten en dan mag ik komen als ze me roepen. Of ik moet naar ze kijken, dat is een of andere aandachtsoefening, maar volgens mij worden ze gewoon graag door mij bewonderd. Ik zie in elk geval het nut er niet van in maar het levert iets lekkers op en ze zijn erg blij als ik het doe. Dat geeft toch wel een fijn gevoel. Eerst dacht ik dat ze een circushondje van mij wilde maken want ik moet soms allemaal gekke dingen doen. Twist, slalom en een achtje draaien….het slaat he.le.maal nergens op! Maar ik moet eerlijk toegeven, het is hartstikke leuk!
Op het asiel is er een speciale hondenhuiskamer voor mij en de andere asielhonden. Hier gaan we regelmatig na de wandeling in om wat dingetjes te oefenen en een beetje te relaxen. Wel leuk want dan hoef ik niet meteen in mijn kennel. Er staat ook een bankstel maar daar mag ik jammer genoeg niet op. (wat doet dat ding daar dan?) Ik mag wel in de bench en dan krijg ik wat lekkers. In het begin in de huiskamer heb ik een beetje last van die energie in mijn lijf waar ik gisteren over vertelde en dan word ik weer iets te druk. Maar het lukt vrij snel om weer rustig te worden. Dat heb ik gewoon even in het begin in een andere situatie. Wat ik onhandig vind is dat ze soms precies gaan stofzuigen als ik er ben. Wacht daar dan even mee tot ik weg ben…. maar dat snappen ze niet. Nee ze willen dan kijken hoe ik daarop reageer. Ja, gewoon goed natuurlijk, het is maar een stofzuiger… Ook nemen ze me af en toe mee naar de dierenartskamer op het asiel. Dan word ik op tafel getild en gaan ze een soort doktertje spelen en mijn lijf her en der wat betasten. Dat schijnen ze met alle honden af en toe te doen zodat we het niet eng vinden bij de echte dokter als dat nodig is. Ik vind het allemaal goed, en vooral leuk als we op die manier samen allerlei dingen gaan ondernemen. Nou ik krijg alweer kramp in mijn poot dus morgen weer een dag. Tot morgen lief dagboek!
4 juni 2015 Goedemorgen lief dagboek, Ik zou nog vertellen over de kriebels op mijn lijf dus laat ik dat nu meteen maar doen voordat ik het weer vergeet. Ik had rare kalige plekjes en een soort uitslag op mijn lijf bij binnenkomst in het asiel. Ze dachten eerst dat ik misschien een besmettelijke aandoening had. Voor de zekerheid moest ik apart zitten totdat de uitslag bekend was. Dat was echt niet leuk! Maar gelukkig bleek het heel wat anders, ik ben namelijk allergisch voor huisstofmijt en nog 2 andere mijten met moeilijke namen. Ik kreeg iets voor de jeuk en daar was ik heel blij mee. Maar als echte oplossing krijg ik een kuur waardoor de kans groot is dat ik straks wel tegen deze mijten kan. Het is iets met immuniseren-dinges. Ik krijg om paar weken een prik en dat voor 9 maanden lang. Met een beetje geluk ben ik na die 9 maanden overal vanaf. Dat is niet helemaal zeker maar de kans is groot dus ik hoop het maar! Ik vind het wel heel lief dat de asielmensen deze hele kuur voor mij betalen. Dus ook als ik voordat de 9 maanden om zijn al naar een nieuwe familie vertrek. Ik mag toch zeker hopen dat dat gebeurt want om nou nog een maand of 8 in het asiel te blijven zie ik niet zitten.
Wist je trouwens al dat ik een kat had bij mijn vorige familie lief dagboek? Ik geloof het niet he? Ik mis hem best wel erg want we waren goede maatjes. Hoewel ik gek op eten ben bleef ik van zijn eten af, want dat was van hem. Mijn kat was heel anders dan de katten in het asiel hier want die zijn stom en ik moet ze niet. Sowieso vind ik altijd al alle katten die buiten lopen stom. Ik weet daarom ook niet zeker of ik nog wel met een vreemde kat wil samenwonen, dat vind ik een beetje moeilijk om te zeggen. Misschien als het een leuke kat is en ik er rustig aan kan wennen? Maar ik beloof niks! Hoewel ik eigenlijk altijd vrolijk ben (echt waar) voel ik me toch weer een beetje jaloers. Morgen vertrekt Bo namelijk naar zijn nieuwe familie. Hij zit ook al een tijdje in het asiel dus voor hem is dat natuurlijk heel fijn, maar ik wil ook zo graag! Eerst Makker al, nu Bo en ik hoorde ook nog in de wandelgangen dat Valco aanstaande maandag gaat verhuizen. Ze vertrekken allemaal… Aan de andere kant, hoe minder honden, hoe meer aandacht voor mij! Vandaag wordt het in elk geval heerlijk weer dus ik hoop dat ze het zwembad voor me klaar gaan zetten, lekker spetteren! Tot morgen!
5 juni 2015 Goedemorgen lief dagboek, Ik hoopte op het zwembad gisteren maar ik kreeg iets veel beters! Ik mocht namelijk mee naar het strandje hier in de buurt! Jeeeeeh wat een feest! Ik heb me echt geweldig vermaakt en was als een varken in de modder zo blij. Zo zag ik er ook uit zeiden ze, maar het was super! Lekker pootje baden, rennen, rollen en prachtig weer. Wat kan een hond zich nog meer wensen! Vandaag houden we het maar iets rustiger want het wordt heel heet. Het was sowieso een hele fijne week vol met leuke dingen. Zoals van de week ook (dat heb ik nog niet eens opgeschreven, stom zeg)…. Ik mocht mee naar buiten en er stond ineens een hele ploeg voor mij klaar. Wat bleek nou, ik mocht in een film spelen. Ik?! In een film! En ik had gewoon de hoofdrol! Jeetje man, dat hadden ze van te voren wel even mogen melden. Het was een heuse filmset met een cameravrouw, een regisseur, een assistente die mij aanwijzingen gaf en dan was er ook nog een figurant met een fiets. Ik vond het wel spannend maar ook gaaf! Ik moest laten zien wat ik allemaal kan dus op zich was dat niet zo moeilijk, maar ik wilde het natuurlijk zo goed mogelijk doen. We waren best wel even bezig met de opnames (was heel leuk!) en ik ben onwijs trots op het resultaat. Het is een mini-film geworden maar dat maakt niet uit, ik heb een eigen film!! Kijk maar: https://www.youtube.com/watch?v=3aWbQpG9M-o Ik heb wel gelijk besloten dat ik het veel leuker vind om te acteren dan in een dagboek te schrijven dus daar stop ik lekker mee na vandaag. Ik vond het fijn dat ik een paar dagen mijn verhaal kon doen maar het is toch niet iets wat ik lang ga volhouden. Dus dan kun je beter
stoppen op het hoogtepunt, en voor mij is dat MIJN FILM . En verder bewaar ik je natuurlijk wel onder mijn mand lief dagboek want je weet maar nooit... misschien krijg ik af en toe toch nog zin om wat te schrijven. Als ik een nieuw baasje krijg dan ben jij de eerste die dat hoort, dat beloof ik. Nou lief dagboek, dit was het dan! Bedankt dat je er voor me was en tot schrijfs! Pootje van Rambo
17 juni 2015 Goedemorgen lief dagboek, Ik heb toch nog even de behoefte om je wat dingen te vertellen. Het is echt niet te geloven maar ik ben nog maar helemaal in mijn uppie over op het asiel. Alle andere asielhonden, echt a-lle-maal, hebben nieuwe baasjes gevonden. Dat is toch bizar? Gisteren ging de laatste verhuizen, die kleine rode haarbal. Er zijn al 3 keer dezelfde mensen voor mij langsgekomen. Speciaal voor mij! Ik weet niet hoe ze het voor elkaar gekregen hebben maar deze mensen hebben stiekem in mijn dagboek gelezen. Ja echt waar! Dat is toch gek, hij ligt gewoon onder mijn mand? Sindsdien zijn de bezoekjes begonnen. De keren dat ze langs zijn geweest waren er steeds trainsters bij die ik goed ken. Ze gingen dan allemaal dingen uitleggen over mij en we gingen samen naar buiten. En nu hoorde ik dat we zaterdag bij hen thuis op bezoek gaan. Misschien mag ik dan gaan kijken of de inrichting mij bevalt ofzo? Ik heb geen idee hoe dat werkt want ik ga eigenlijk nooit zomaar op visite. Wel spannend.... Maar ik ga daarna weer terug naar het asiel hoor, en dan geloof ik dat ze daarna weer bij mij op bezoek komen. Ik snap er niks van maar ik vind het wel erg lief dat ze steeds speciaal voor mij langskomen. Ik houd je op de hoogte lief dagboek, maar je weet het, ik schrijf alleen als ik er zin in heb! Lebber van Rambo
23 juni 2015 Lief dagboek, Zoals je weet ben ik het afgelopen weekend op visite gegaan bij een heel fijn gezin die al een paar keer bij mij op het asiel waren geweest. Ik dacht eerst dat we gewoon op visite gingen maar het was wel iets specialer. Het was namelijk met name om te kijken hoe ik in huis op de kleine jongen die daar ook woont zou reageren. Ik snap best dat er zekerheid moet zijn op dat
gebied. Want als het toch niet zou gaan dan zal het erop neerkomen dat ik degene ben die weg moet en niet de kleine man. Hoewel ik erg vooruit gegaan ben door de trainingen op het asiel is na het bezoek duidelijk dat ik niet de juiste hond ben om bij kinderen in huis te wonen. Dat is erg jammer, maar het was zeker de moeite waard om het op deze manier uit te proberen. Ik wil die lieve mensen ook echt bedanken voor al hun tijd en natuurlijk interesse in mij. Ik hoop dat ze snel een hond vinden die goed bij het hele gezin past, en dat meen ik! En nu lief dagboek… nu ben ik weer ‘beschikbaar’ en ga verder zoeken. Of eigenlijk hoop ik dat iemand op zoek is naar mij! Want ik zou niks liever willen dan verhuizen naar een nieuwe familie. Ik ga er fijn over dromen……welterusten lief dagboek lebberszzzzzz Rambo
